پیش همسایه ها واقعا آبرو ریزی شد

میس بیوتی عزیز ممنونم که توی این روزهای بحرانی کنار هستید
امروز جلسه دوم مشاوره رو میرم نمیدونم این چه شخصیت ضعیف و لعنتی هست که من دارم خیلی از این حالت بدم میاد وقتی میبینم داداشم و زن داداشم خونشون چقدر با هم خوبن و شوخی میکنن بگو بخند میکنن و خوشبختن افسوس می خورم میگم چرا من نباید کسی رو داشته باشم که اینطوری با هم خوشبخت بشیم منم باید هر جوری شده با همسرم خوشبخت باشیم حتما کوتاهی از منه و ... وقتی می بینم برادر زادم وقتی داداشم میاد میره بغلش و خودش رو لوس میکنه و داداشم براش خوراکی خریده و نازش رو میکشه و دختر من با حسرت بهشون نگاه میکنه دارم آتیش میگیرم و خیلی اتفاقات دیگه . میس بیوتی خیلی حالم بده دوست دارم یه لحظه مامانم بره بیرون و خونه تنها باشم بلند به حال و روزم گریه کنم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بی کران

خونه پدرمم شوهرم بجز روز اول که تماس گرفت دیگه نه سراغی از من گرفته نه از دخترش انگار نه انگار این دختر اونم هست اصلا دلش براش تنگ نمیشه

---

دلش تنگ شده برای دخترش

اما بازم مثله دفعات قبلی منتظر شما پاپیش بذارین و میدونه که بالاخره کوتاه خواهید اومد و به یه نحوی باهاش تماس خواهید گرفت..

شما باید فعلا بی تفاوت باشین و تماسی نگیرین تا ایشون بیان جلو..

بیکران جان همه این احساسات و غم و غصه ها و حسرتا طبیعیه...سرکوبشون نکن، بپذیرششون و هروقتم نیاز داشتی بلند بلند گریه کن چه جلوی مادر و مشاور و چه تنها.خیلیییی ارومتر میشی! فقط خوااااااااهش میکنم فعلا کاری به کار همسرت نداشته باش و بهش نه پیامی بده و نه تماس بگیر!

مشکل اینجاست که شوهر من اصلا خودش رو مقصر نمیدونی و به من برچسب بیمار زده که نمی تونم خشم خودم رو کنترل کنم حتی به دوست مشترکمون تعریف کرده که من فریب ظاهر مظلوم و آروم خانمم رو خوردم و باهاش ازدواج کردم همسرم خشم انفجاری داره و بیمار اسکیزوفرنی هست هر موقع عصبانی میشه نمیدونه داره چیکار میکنه و آبرو و حیا براش مهم نیست بلند بلند داد میکشه تا اطرافیان متوجه بشن و دست و پاش میلرزه و ... زندگی در کنار همچین زنی خطرناکه و فردا خونش گردنم میوفته و ... از دیروز بعد از شنیدن این حرفها می خواستم برگردم خونم و بهش ثابت کنم که من بیمار نیستم اصلا مگه من خود به خودی همین طوری بدون هیچ دلیلی عصبانی میشدم و داد می کشیدم واقعا دیگه نمیدونم باید چه عکس العملی بکنم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بی کران

از دیروز بعد از شنیدن این حرفها می خواستم برگردم خونم و بهش ثابت کنم که من بیمار نیستم اصلا مگه من خود به خودی همین طوری بدون هیچ دلیلی عصبانی میشدم و داد می کشیدم واقعا دیگه نمیدونم باید چه عکس العملی بکنم

---

خانم عزیز ما میگیم به هیچ عنوان باهاش تماس نداشته باش

بعد شما میگین میخواستی بری خونه.

واقعا که برای شما نظر نوشتن تاثیری نداره..

شما راست میگید جناب جوادیان حق با شماست اگه برگردم از وضع از اینکه هست هم بدتر میشه . دلهرم فقط به خاطر این بود که بهش بفهمونم من همین طوری عصبانی نشدم ولی کسی که خودش رو به خواب زده رو نمیشه که بیدار کرد

همسرتون خوب میدونه که تقصیر از خودشه ولی با این حرفها میخواد گناه را گردن شما بیاندازد.

حالا شما با برگشتنتون به خونه چطور میخواید ثابت کنید که مشکل ندارید؟
مطمعن باشید به محض برگشتن همسرتون به خاطر اینکه ازشما زهر چشم بگیره که دیگه قهر نکنید همین مسئله بیمار روانی را مرتب براتون تکرار میکند وشاید بدتر عذابتون بده.
ببینید اگر شما قصدتون جداییه که دیگه این حرفها براتون مهم نباشه به دنبال اثبات کردن و یا نکردن تهمت هایی که بهتون زده میشه هم نباشید اتفاقا منتظر حرفهای بدتر باشید.
ولی اگر قصدتون تنبیه همسرتونه فعلا صبر داشته باشید.
اگر هم یه زمانی دیدید خیلی بهتون فشار اومده و میخوایید که برگردید خونتون .خودتون تنهایی بر نگردید. همراه برادری یا عمویی یا بزرگتری برگردید که اینجور نشون داده بشه که انها شمارا برگردوندند. که احترامتون هم سر جاش بمونه.

بی کران جان چه خبر؟؟برامون بنویس که چیکارا میکنی

با سلام خدمت همه کاربران عزیز میدونم از دستم واقعا خسته شدید ولی توی شرایط بحرانی اینجا تنهاترین جایی هست که می تونم پناه بیارم . اون دفعه که اومده بودم خونه مامانم حال پدر شوهرم خراب شدو توی بیمارستان بود و ما مجبور شدیم بریم عیادتش و اینجوری شد که با استقبال گرم شوهرم روبهرو شدم و برگشتم خونم تا امروز اوضاع خوب بود و تقریبا اصلا دعوا نداشتیم . ولی امروز یه فاجعه دیگه اتفاق افتاد . اینبار برای اولین دفعه همسرم گفت که بریم لباس عید بخریم با هم رفتیم مانتو سه سایز بزرگتر گرفت توی تنم خیلی مسخره بود گفتم از سایز خودم یک سایز بزرگتر بگیریم داد و بیداد کرد و گفت همینه که هست بعدش من کفش پاشنه سه سانت برداشتم گفت نه فقط ته صاف و خیلی گیر های دیگه تا اینکه دیروز واقعا یه اتفاق فوق العاده بد دیگه ای افتاد بهش اصرار کردم بریم عید دیدنی خونه مادربزرگم من هم لباس هایی که خودش انتخاب کرده بود پوشیدم توی راه فقط از حجاب حرف میزد و هنوز از پوششم راضی نبود تا اینکه رسیدیم اونجا همسر پسر داییم یه مانتو کوتاه پوشیده بود با شلوار نسبتا گشاد و شال قرمز موهاشم کلا بیرون بود وقتی اومدیم بیرون بهم گفت خوش بحال پسردایت همچین زن متین و با وقاری داره واقعا شوکه شدم آخه اون کجاش متین بود؟ گفتم من از خدامه اونجوری تیپ بزنم آرایششم دیدی ؟ گفت نه خیلی عالی بود و با هم کلی بحث کردیم و کارمون کشید به جاهای خیلی بد . شوهرم توی ماشین داد میکشید که تو فلان هستی و ... منم گفتم همینه که هست من اینم و یه دفعه شوهرم یه سیلی محکم زد توی گوشم منم از خود بی خود شدم و محکم با دستم زدم توی سرش و به این ترتیب رانندگی می کرد اون منو میزد من اونو وسط خیابون روسریم هم کشید افتاد کف ماشین دخترم پشت از ترس داشت میمرد بعدش شوهرم محکم داد میکشید و منو آورد خونه مامانم من گفتم من نمیرم من میرم خونه خودم گفت دختره ... اگه یه بار دیگه پات رو خونه من بزاری همونجا سرت رو میبرم فکر کردی مثل دفعه های قبله که چند روز بد پاشی بیای خونه این دفعه فرق داره من میرم صد میلیون میدم وکیل بچه رو هم میگیرم تا به حال بابام هم دست به روی من بلند نکرده یه زن لات و ... دست به روی شوهرش بلند بکنه . من از ماشین پیاده نمیشدم که در رو باز کرد و با لگد من و دخترم رو پیاده کرد و درهای ماشین که باز بود با سرعت رفت . خیلی حالم بده بنظرتون چیکار کنم

خانوم بی کران سلام
من به این نتیجه رسیدم بهترین روشی که میشه یک فرد به خودش اورد و با بالغ هم صحبت کرد سوال پرسیدن از شخص مقابل
مثلا تا این حرف به شما در مورد اون خانوم می زدن میگفتید اون خانوم ممکن از طبق سلیقه همسرش رفتار نکرده و این جور تیپ زده ایا بازم زن کاملی هست؟؟
سعی کنید فقط سوال بپرسید تا خودش به نتیجه برسه

یعنی این روش خیلی خوبه هم برا کنترل خشم شما هم برای کنترل خشم طرف روبرو البته به شرطی که ارام پرسیده بشود

سلام عزیزم، عیدت مبارک:72:

اگرچه جسته و گریخته اما متوجه شدم همسرتون مشکل دارن و حتما باید با مراجعه حضوری حلش کنن.
اما اینکه با شما بد رفتار میشه و متأسفانه بهتون میزنن دیگه داره از جانب شما پذیرفته میشه و دارین کم کم بهش عادت میکنین.
از همه مهمتر فرزند شماست که متأسفانه تمام این درگیری ها رو در گذشت زمان به خاطر میسپاره و با توجعه به جامعه ی کنونی ما در سن سیزده، چهاره، پانزده سالگی خیلی راحت تحت تأثیر دیگران قرار میگیره و بدلیل فشارهای روانی زمینه ی اغفال برای ایشون فراهمه.
پس امروز بفکر خودتون و دخترتون باشین.
زندگی مشترک زمانی ارزشمند هست که دو طرف نیازها ی همو بفهمن و اگر ایرادی هست اونو برطرف کنن.
من خوندم که همسرتون وقتی وارد فروشگاه لباس شدین بشما توهین کرد و تهمت زد... این فرد برای اینکه لباس رو نخره شخصیت شما رو خورد کرد.
یا اینکه اون خانم رو بهتر از شما دید در حالی که شما مشکلی با خوشتیپی و آرایش ندارین.. بلکه ایشون ذهن آشفته ای دارن!
در هر صورت آیا تابحال با والدین و یا برادران و خواهرانتون درباره مشکلاتتون صحبت کردین؟
نظر اونها درباره ی ادامه این روند چی هست؟
نظر مشاوره تا به امروز چی بوده؟

ممنون از همه شما
خانوادم خیلی ناراحتن مخصوصا دیروز که با اون حالت گریان منو آورد خونه پدرم . من هر دفعه که میام خونه پدرم یه موضوعی هست که عذابم بده این دفعه هم از دیشب فقط عذاب وجدان دارم که من نباید روش دست بلند میکردم آخه وقتی شوهرم سیلی زد منم همش با مشت برگشتم بهش میزدم شوهرم به خاطر این موضوع فوق العاده عصبی شد و داد و بیداد می کرد که تو دختر لاتی . خیابانی خستی دیگه بی آبرویت برام ثابت شد من یه لحظه هم نمی تونم با زن لاتی مثل تو زندگی کنم تکلیفت رو روشن میکنم و در آخر از ماشین پرتم کرد بیرون و گفت حق نداری مثل روزهای قبل چند روز بعد برگردی خونه همش می مونی خونه پدرت تا تکلیفت روشن بشه . الان موندم چیکار کنم بازم مثل همیشه من و دخترم بلاتکلیف بشینیم خونه پدرم؟

سلام عزیزم
همین الان داشتم یک کامنت از آقای باغبان دریک تاپیک دیگه رو مطالعه میکردم و ایشون تفاوت تصمیم گیری از طریق عقل و احساس رو توضیح میدادند و چقدر خوب و جالب بود.خانم شما مشکل بزرگی دارین اون اینه که احساستون خیلی دخیله در انتخابها و تصمیماتون،یعنی چی که عذاب وجدان دارم؟!خانم شما همسرتون هررفتاری که میخواهند با شما میکنند وشما به جای اینکه یک تصمیم درست بگیرید که هم دعواهاتون کم بشه هم عزت نفس و غرورتون از این بیشتر نیاد پایین دارید دلسوزی میکنید!لطفا یکم کلی تر مسئله رو نگاه کنید،دعوای به این سختی و این همه خشونت و آسیب دیدن روح و روان دخترتون و خودتون رو فراموش کردین و فقط نگران یک سیلی هستین!با این رفتارتون قطعا همسرتونو از دست میدین.

من فکر میکنم این عیدی ... چنین رفتارها و گفتارهایی درست نیست.
نمیگم رفتار و گفتار کدامیک از شما بد بوده اما باید این مشکل اساسی حل بشه.
باز هم اینبار یک لبخند کوتاه مدت و یک آشتی تشریفاتی و باز همان آش و کاسه.
نظر بنده این هست در منزل پدر بمانید و اینبار شرط برای بازگشت قرار بدین که ایشان بصورت مرتب به روانشناس مراجعه کنن و مشکلات فردی خودشونو حل کنن.
اگر چه میدونم لوازم شخصی شما و حتی مدارک هویتیتون ممکنه در منزل همسرتون باشه، اما چاره نیست. اگر تونستید بدین یک واسطه برای شما بیاره، نشد هم هیچ.
لطفا در این مدت سعی کنین بخاطر آینده فرزندتون و حفظ عزت انسانی و حقوق شخصیتون خام رفتارها و گفتارهای سطحی و حباب گونه نشید.
برای پیگیری وضعیت همسرتون و شرح مشکلات ایشان میتونید با روانشناسشون ارتباط بگیرین و در جریان رفت و آمدشون باشین.. قطعا تغییر میکنن و این زمانبر هست و حوصله میطلبه... حتی شده بسیار طولانی بشه.

همسر شما با این رویه نتها تغییر نمیکنن بلکه بدتر هم میشن.

بی کران عزیز،
من تقریبا مشکل شما رو داشتم ، البته نه به این اوضاعی که می نویسید ولی جور دیگه . منم مثل شما مهرطلب بودم و وابسته . با این فرق که هزینه های خودم با خودم بود و چند تا چیز دیگه مشترک. شما نمی دونم چرا با وجود بچه قدرت ندارید . مهریه ندارید ؟ مشکل خانوادگی دارید ؟ برای چی سر موضوع چرتی مثل تیپ یکی دیگه اینجوری کل کل می کنید .چرا جلو بچه زد و خورد می کنید . وقتی سیلی زد باید محکم می گفتید نگه دار و با بچه از ماشین پیاده میشدید. به هر حال شما هم واقعا کنترل خشم ندارید و این برای یک مادر خیلی بده . می دونم دوست دارید خوشبخت باشید ...آیا همین ها رو میگید به ایشون . ؟؟؟
کلا ارتباط خودتون رو قطع کنید یه مدت و فقط نشون بدید با واسطه بزرگتری کسی برگشتید .

سلام همدردی های عزیز
الان همسرم بهم زنگ زد و گفت که تا فردا مهلت داری تا بیای جهزیه ات رو ببری والا همه رو آتیش میزنم به نظرتون چی بگم چیکار کنم؟

سلام
جوابشو ندید
همین...

نیکیا جون ممنون از پاسختون
خیلی دلم گرفته چرا باید روز اول عید این اتفاق ها نیوفتاد . من و دخترم مثل بی خانمانها خونه خودمون نیستیم آخه من باید چیکار کنم یه زندگی نرمال داشته باشم . به نظرتون من کار بدی کردم وقتی منو زد دست روش بلند کردم ؟ یا اینکه همش سر حجاب بحث می کردیم . شما جای من باشین چیکار می کنین . حالم خیلی بده

بی کران جان،

من هر چی سعی می کنم تصور کنم مانتو سه سایز بزرگتر یعنی چی، نمی شه.
تا حالا کسی را ندیدم لباسش سه سایز بزرگتر باشه.

بعد شما می گی من چی کار کنم زندگیم درست بشه؟

بشین خونه ی بابات و به هیچ کدوم از پیغام پسغامهای همسرت جواب نده. هیچچچچچکدوم
یک سال مرتب برو مشاوره و روانشناس.
بعد ببین خودت فکر می کنی باید چیکار کنی.

چند ساله داری اینجا می نویسی و سر سوزنی جلو نرفتی، که عقب رفتی.
به هیچ وجه برنگرد و تماسی هم نگیر و تماسهاش را هم جواب نده.
فقط برو دکتر !

بی کران جان همسرت جهیزیه رو آتیش نمیزنه
روی تو اسید نمیپاشه
همسر جوونتر و بهتر از تو هم پیدا نمیکنه
شوهر شما یه پهلوون پنبه است که نقطه ضعف شما که ترستون هست رو فهمیده و داره ازش سواستفاده میکنه...
تو رو خدا سعی کن اینو بفهمی
نظرم رو در مورد حجاب پرسیدی... راستش من توی خونواده ی مذهبی بزرگ شدم هم پدرم زمان تربیت ما و هم همسرم موقع انتخاب روی پوشش تاکید داشتن اما من فکر میکنم زن و شوهرها همون اوایل زندگیشون باید قوانینی برای معاشرت ها و پوشش تعیین کنن و هر دو هم بهش پایبند باشن... من با همسرم میریم خرید و روی یک لباسی که نه از نظر من خیلی گشاد باشه و نه از نظر همسرم تنگ به توافق میرسیم و اصولا چون باید نظر هر دومون تامین بشه دوسه برابر بقیه وقت میزاریم اما هیچوقت یادم نمیاد سر تنگی و گشادی لباس با هم دعوا کرده باشیم...هرچقدر مردی روی پوشش همسرش حساسه باید روی معاشرت های خودش هم حساس باشه...خنده داره مردی به زنش بگه مانتو چند سایز بزرگتر بپوش و بعد از پوشش یه خانوم شل حجاب تعریف کنه...
اما مشکل شما الان حجاب و مانتو و این چیزا نیست...
شما مشکلات بزرگتری داری...

خانم بی کران منظورشون از سه سایز بزرگتر واضح هست ... فرضا برای یک لباس سایز ایشون l هست و همسرشون 3xl براشون میخرن. در نتیجه لباس آزادتر هست و حالت آویزون میگیره

خانم بیکران عزیز:72:

این روزها سعی کنین کمی ذهنتونو آزاد کنین و در طبیعت باشین، سپس بشینین و به اشتباهات و کاستی ها و ضعف ها فکر کنین.

لباسی که سه سایز بزرگ باشه فقط گشادتر نیست.

سر شونه اش روی آرنج می افته، آستینهاش تا زانو بلنده و یقه اش هم احتمالا روی شونه هاس و باید با گیره ای چیزی جمش کرد :82:

مردی که این لباس را انتخاب کرده و با دیدن یه خانم دیگه با لباس اندازه ی خودش، فکر می کنه بازم از پوشش خانمش راضی نیست و یه جای کارش ایراد داره، بیماره.

بی کران باید از این مرد دور بشه تا حالش خوب بشه و برای زندگیش تصمیم بگیره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

لباسی که سه سایز بزرگ باشه فقط گشادتر نیست.

سر شونه اش روی آرنج می افته، آستینهاش تا زانو بلنده و یقه اش هم احتمالا روی شونه هاس و باید با گیره ای چیزی جمش کرد :82:

مردی که این لباس را انتخاب کرده و با دیدن یه خانم دیگه با لباس اندازه ی خودش، فکر می کنه بازم از پوشش خانمش راضی نیست و یه جای کارش ایراد داره، بیماره.

بی کران باید از این مرد دور بشه تا حالش خوب بشه و برای زندگیش تصمیم بگیره.

---

قطعا همینطوره شیدا جان، لباس آزادتر یعنی هر کدام از بخش ها نظیر آستین و ... مقیاسی بزرگتر. تأکیدم این بود چون منم چنین موارد مشابهی رو دیدم از افراد.

والا منم همینو گفتم، صفحه ی قبل نگاهی بندازین. منتها نوشته های من بچشم نمیاد :wink:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sahar.66

شرط برای بازگشت قرار بدین که ایشان بصورت مرتب به روانشناس مراجعه کنن و مشکلات فردی خودشونو حل کنن.

---

دوستای همدردی دلم خیلی گرفته اصلا دلم نمی خواد من و دخترم توی این ایام عید اینطوری بی خانمان باشیم همش دارم خودم رو سرزنش میکنم که ای کاش توی ماشین خودمو کنترل می کردم و اون اتفاق نمی افتاد یا این همه سر حجاب بحث نمی کردم حالم خیلی بده . الان نه روزه شوهرم ازمون خبر نداره . من به کنار پس دلش برای دخترش هم تنگ نشده؟ خیلی توی شرایط بحرانی هستم آخرین باری که شوهرم زنگ زد بهم گفت که تا شنبه وقت داری بیای جهزیت رو جمع کنی

بی کران جان من فقط دلم برای دختر و پدر و مادرت میسوزه که این وسط گیر افتادن!! مخصوصا دخترت!!!
ناراحتی که به همسرت سیلی زدی؟؟؟ دختر تو عزت نفست نااااااااابود شده! نااااابود!!! به خاطر دخترتم که شده یه تکونی به خودت بده! خداوکیلی کامنتا رو بخون وبه توصیه های بچه ها که واست وقت میذارن و مینویسن یه توجه کوچولو بکن!!!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بی کران

دوستای همدردی دلم خیلی گرفته اصلا دلم نمی خواد من و دخترم توی این ایام عید اینطوری بی خانمان باشیم همش دارم خودم رو سرزنش میکنم که ای کاش توی ماشین خودمو کنترل می کردم و اون اتفاق نمی افتاد یا این همه سر حجاب بحث نمی کردم حالم خیلی بده . الان نه روزه شوهرم ازمون خبر نداره . من به کنار پس دلش برای دخترش هم تنگ نشده؟ خیلی توی شرایط بحرانی هستم آخرین باری که شوهرم زنگ زد بهم گفت که تا شنبه وقت داری بیای جهزیت رو جمع کنی

---

وضعیت دخترت چطوره؟

لطفا مقایسه کن زندگیش را تو خونه ی پدرت، با خونه ی خودتون.
حال و هوا و روحیه اش چطوره؟