نمایش نسخه قابل چاپ
اگه بخواهی بگی اون چیکار کرد من مقابلش چیکار نکردم که زندگی نمی شه .نقل قول:
نوشته اصلی توسط روناک محمدی
یا زندگیت رو دوست داری یا دوست نداری.
تبعات طلاق کم نیست ولی پایان زندگی هم نیست
برای همین تا می تونی تلاشتو بکن برای زندگیت که فردا پس فردا کارت به طلاق رسید ته ذهنت این نباشه می تونستم کمکش کنم یا می شد زندگیمو درست کنم.
لج بازی با هر کسی می کنی با خودت لج بازی نکن
عقلانی جلو برو و نه احساساتی
هیچکاری نکن یعنی نه برگرد نه طلاق بگیرفورا،چه عجله ای برای جهیزیه داری ،جهیزیه ومهریه رو فعلا کاری نکن فقط طلاقتو تا اخرادامه بده چون یک پروسه خیلی طولانی هستش،بذار حداقل تا آخرین مرحله های دادگاه پیش بری و در کنارش برای زندگیت بجنگی،نهایتش اینه که واقعا همسرت تغییر کرده و پرونده طلاقتو میبندی میری سر زندگیت اگرم نشد بعد از لحاظ مالی حالا مهریه ست جهیزیست هرچی که هست دادخواست بده،این نظر شخصیه منه دیگه نمیدونم واقعا چقدر درسته،برای خودم کارآمد بود همین شیوه ،امیدوارم خداوند به شما آرامشی بده که بتونید با فکرآرام بهترین تصمیم رو بگیرید،میدونم الان چه حالی داری ومثل کشتی شکسته ها در هر ثانیه هزار تصمیم میگیری و هیچ کدومش رو هم نمیپسندی ولی فعلا زندگی مشترکو کلا از ذهنت پاک کن برای خودت کاروسرگرمی درست کن که شاید یک ذره آرام بشی و ختم به خیر بشه.یادمه اون روزایی که مثل شما حالم بدبود فقط نقاشی فارغم میکرد.
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط داود.ت
درست میگید .ولی خانوادم میگن اینبار برگردی سر زندگیت فکر برگشت به اینجارو نکن و زندگی کن.یا میگن با یکبار اومدن و التماس کردنش نمیزاریمت برگردی .باید تاوان کاراشو پس بده.از همه طرف تحت فشارم و قدرت تصمیم گیری رو با ترسوندنم از ِآیندم با این اقا میترسونن.میگن این ترک نمیکنه و برگردی پشیمون میشی پا رو دلت بزار و تمومش کن ما هم پشتتیم نه اینکه بری بت باخت بیشتر یا یه بچه برگردی:54:
زندگیمو دوست دارم و دلم میخواد کمکش کنم .ولی فکر اینکه برگردم و خوب نشه و باز اشتباه کنم و حمایت خانوادمم از دست بدم و مجبور بشم بسوزم و بسازم ناراحتم میکنه....تا ۲۵که دادگامه میخوام باز هم فکر کنم و به یقین برسم .الان همسرم خیلی رفتاراش خوب شده اما فک میکنم چون دورم ازش و میخوااد بدستم بیاره اینجوره...باز برگردم همون رفتارای قبل رو باهام میکنه.دقیقا حرفتون درسته میگم فردا جدا نشم یا وارد کارای دادگاهم بشم پشیمون بشم بگم شاید میتونستم کمکش کنم.میخام تو خونه پدرم که هستم ۲الی۳ماه بهش فرصت بدم و متوجه بشم ترک کرده یا نه بنظرتون این کار درسته؟یعنی اگر بشه کارای دادگاهیم رو عقب بندازم حالا باید اول از وکیلم بپرسم که مطمئن بشم میشه یا نه....اگر راهی بنظرتون میرسه که بدون اینکه برگردم باش زیر یه سقف از خوب شدن و تغییر کردنش مطمئن بشم بهم بگید.ممنونم:72:
من که به شما نگفتم برگرد ، پیغام قبلیمو بخونی نوشتم که شما تا یه زمانی مثلا 6 ماه دورادور ارتباط داشته باش و بعد از 1 الی 2 ماه فقط ارتباط حضوری در کنار مشاور .نقل قول:
نوشته اصلی توسط روناک محمدی
تا 6 ماه اگر پاک و سالم موندن می تونید فکر برگشت کنید و الی اشتباه محض با ایشون زیر یک سقف برید
الان متوجه منظورتون شدم .خداروشکر همسرم خیلی زود خودشو نشون میده.یعنی تو ۱هفته هم دسش رو میشه.من فعلا صبر کردم و همین کار که گفتید میکنم ۱ماه بهش زمان میدم.مطمئنن اگر بخواد اصلاح بشه بخودشمیاد اگر خوب بود ۱ماهه دیگه هم بهش زمان میدم و زیر نظر مشاور میریم هر دومون.بعد ار اون اگه بازم ثابت قدم بود و به یقین رسسدم که مثلا ۳الی۴ماه این آقا خوبه باهاش برمیگردم.ممنون از راهنماییهاتون.از وکیلمم پرسیدم گفتن دادگاه رو بیا تا حکم صادر بشه حداقل یک ماه زمان میبره بعدش خواستی ۵۰سال بعد برو حهیزیت رو بیار ولی دادگاه رو عقب ننداز که حکم اماده دستت باشه.همین کاررو میکنم.خیالم راحت شد.تو این مدت هم باهاش با پیام در ارتباطم و محکش میزنم با کمک و راهنمایی های شما:72:یه دنیا از همتون ممنونم که همراهمید و راهه درست رو بهم نشون میدیدنقل قول:
نوشته اصلی توسط داود.ت
سلام به همگی
امیدوارم روز خوبی داشته باشید
دوستان بنظرتون با پی ام و ساعت خواب و بیداری همسرم میتونم متوجه خوب شدن یا نشدنش باشم؟یچیز دیگه اینکه من احساس عذاب وجدان میکنم نسبت بهش .بزارید براتون بگم:وکیل من یه پسر جوون و مجرد مذهبی و سالم و خانواده دار و باشخصیت و خوب هستن ...ایشون از آشناهای دختر عموی من هستن و شناخت کامل سرشون دارن و خیلی تعریفشون رو میدادن تا اینکه سری اول قهرم یعنی ۱سال پیش من واسه کارام رفتم پیشش و بهش معرفی شدم و کارام رو انجام دادتا اینکه تو جریان کامل زندگیم قرار گرفت ادم فوق العاده خجالتی و با حیایی هستن.بعد از ۱سال که من اومدم قهر اونم گفت من شخصیت شمارو کاملا بهم اثبات شدس اما شما هنوز همسر داری حتی اگه قهر باشی دلم نمیخواد من دلیل جداییتون باشم و من کلی اصرار کردم که بگید چی شده گفت من شما و شخصیت خودتون و خانوادتون رو دوست دارم و تحسین میکنم و بعد از اینکه از همسرتون فارغ شدید واسه زندگی باشما اقدام میکنم(یعنی ازدواج).گذشت ولی من بش حسی نداشتم تا اینکه بهم پیام میدادیم واسه کارام و اون خیلییی علاقش بیشتر شد اما یهو پیداش نشد بعدشم گفت من احساس عذاب وجدان میکنم خیلی باخودم کلنجار رفتم نمیتونم بخدا منو ببخش تو هنوز شوهر داری و من خودمو حای شوهرت میزارم نمیتونم....منم گفتم هرجور مایلی شما فقط وکیل من هستی منم موکل.یعنی بابت کارای وکالتشونم حاضر نیستن از من هزینه بگیرن و میگن حرفشم نزن.اما واقعا پسر پاک و خوبیه.من بخاطر این موضوع بااینکه اصلا اتفاق خاصی بین ما نیفتاد ولی ابراز احساس اون اقا بود اونم با پی ام من حس میکنم نکنه من به همسرم بدهکارم و باید جبران کنم.چند روزی فکرم مشغول کرده.الانم خیلی وقتی ارتباطمون رو قطع کردیم و هیچ رابطه ای جز وکیل و موکل بینمون نیست...بنظرتون من کار اشتباهی مرتکب شدم؟من خیلی مقید و متعهدم و پابندم این اقا هم شاهد تمامه تلاش من واسه زندگیم بود و اینکه میگفتن من توی دادگاهام شما واقعا خانم سازگار و زندگی کنی هستی شاید هرکی جای شما بود انقدر گذشت نمیکرد اما من بخاطر همین چیزا شیفتتون شدم وگرنه خانوادم خیلی دختر بهم معرفی میکنن یا پرستارن یا مثله خودم وکیلن اما واسه یه زندگی من چیزایی ملاکمه که شما داریشون...ولی من به این اقا اصلا نه قولی دادم نه چیزی ایشون بامیل خودشون گفتن بعدشم پشیمون شدن و گفتن میخوام بتونی بهترین تصمیم رو بدون وجود من تو زندگیت بگیری و نمیخوام باعثش من باشم.شاید تو بخوای بازم فرصت بدی و برگردی پیش همسرت نمیخوام احساسم بهت یا ابراز علاقم مانعی بشه ....و به این دلایل که عذاب وجدان داره و نمیتونه ادامه بده اینجوری ارتباطمون قطع شد.بهمم گفت چند بار که بهت زنگ میزنم و کاملا توضیح میدم اما نزد و کلی عذرخ اهی کرد که خیلی مشغله دارم چون خرج خانواده رو ایشون میدن خانواده یعنی مادر و خواهرشون چون پدرشون عوت شده
دوستان بنظرتون من کار غلطی کردم؟توروخدا هرچی میخاستم نگم نتونستم ولی کمکم کنید بخدا من زنی نیستم اهل خیانت یا حرف زدن با غریبه ها باشم اصلااااا حتی توبدترین شرایط زندگیم پایبند همسرم و زندگیم بودم
دوستان همسرم هیچ تلاشی نمیکنه واسه زندگیمون یا برگشت من فقط با پی ام که اونم قطع شده بعدشم انگار دوست دخترشم و مسخره بازیه پیام جوک و عکس و اینا میفرسته یا میگه پاشو عشقم دلم واست تنگ شده ....احساس میکنم هنوز مصرف میکنه چون کسی که ترک میکنه مطمئنن دوست داره از دست رفته هاش رو بدست بیاره.منم دیگه جوابش رو ندادم.من راه رو نشونش دادم بش گفتم باید پدرمو راضی کنی و هرچی خانوادم بگم و هرشرطی بزارن همونه.اما هیچ کاری نمیکنه.میخواد من اوکی بدم و بیاد ببرتم یعنی انقدر بی ارزشم؟؟خیلی حالم بده این روزا .من دیگه تلاشی نموند ازش دریغ کنم خودش بخودش تکون و زحمت نمیده.میگم ادعا میکنه دوستم داره ولی چجور ۵ماه اینجور ادامه میده حتما مصرف کنندست هنوز.منو بگو خواستم فرصت مجدد بدم بهش ولی متوجه شدم خودش نمیخواد و خاضر نیست مایه بزاره از خودش و غرورش و اشتباهاتش رو جبران کنه انگار این ادم هیچوقت نمیخواد درست بشه....از خودم بدم میاد که چرا اصلا جوابش رو دادم و خواستم بش فرصت مجدد بدم اونم واسه کسی که هییییچ حرکتی نمیکنه حتی بهش گفتم هر حرفی داری با پدرم بزن و تلاش کن ....
سلام دوست عزیز
من کل تاپیکت رو نخواندم.بهتره جمع بندی و خلاصه اش کنی...اما در مورد این مشکلی که نوشتی
اجازه بده یک مشکل حل بشه، بعدا برو سراغ بعدی !!!!
دوست عزیز در اولین فرصت این وکیل رو عوض کن و تا الانم کارت اشتباه بوده با این ادم رفتی جلو.اونم با شرایطی که داشته.حتی طرز تعریف شما از این مرد صحیح نیست.خوش تیپ و ....بودنش نباید به شما ربطی داشته باشه.وحتی نباید این فکر در ذهن شما رشد کنه.
به نظر من این اقای وکیل نه تنها با حیا و مذهبی نیستن ، بلکه متاسفانه انقدر ذهنیت کثیفی داره که دست رو یک زن با شرایط روحی خرابی مثل شما می ذاره.در این شرایط چون شما به شدت از لحاظ روحی و عاطفی اشفته هستی احتمال وابسته شدنت به کسی که مستقیما بهت ابراز علاقه میکنه خیلی زیاده و اون اقای وکیل مذهبی !! این رو خوب فهمیده.
در هر صورت شما یک خانم متاهل هستی و پیشنهاد دادن به یک خانم متاهل چه شرعی و چه عرفی مجازات های خودشو داره ( این اقای وکیل بهتر از من و شما میدونه)
برخلاف نوشته های شما این اقا اصلا پاک نیست و به یک زن شوهر دار چشم و نظر داره.که قریب به یقین یک هوس زود گذره و اگر هم ازدواجی سر بگیره ( با احتمال خیلی کم) شک نکن هر روز سرکوفت خواهی شنید که : تو شوهر داشتی و به ابراز علاقه من پاسخ مثبت دادی....از لحاظ شرعی و قانونی حتی به زنی که دوران عده خودش رو میگذرونه نباید پیشنهاد خواتسگاری رفتن داد...بعد شما که هنوز همسر شرعی کسی دیگه هستی....یکمی فکر کن.
این اقای وکیل اگر نیتش خیر بود میگذاشت تا شما مراحل رو پیش بری و طلاق بگیری و بعد ابراز علاقه می کرد.نه اینکه الان ابراز علاقه کنه و بعد ابراز پیشمونی کنه..در هر صورت فکر شما رو بهم ریخته.
من هم در دورانی که دنبال کارهای طلاقم بودم ترجیح میدادم وکیلم زن باشه...ولی بنا به شرایطی نشد و اتفاقا یکی از همین اقایون وکیل جوان و خوش تیپ و پولدار و دختر کش نصیبم شد.ایشون شب و نصفه شب به بهانه های کارهای دادگاه با من تماس میگرفت.تا اینکه وقتی عکس العمل من رو دید توضیح داد که علاقه دارم و قصدم ازدواجه.....و من فردای همون روز بدون اینکه بهش بگم رفتم دادگاه و وکالتش رو فسخ کردم...چند ماه بعد خیلی اتفاقی توی دادگاه متوجه شدم ایشون با استفاده از موقیعتش به همه زنها و دخترایی با روحیه خراب پیشنها ازدواج میده و بعد از مدتی که خوب سو استفاده کرد میره سراغ نفر بعدی.....
دوست عزیز
شما با انتخاب ایشون و ادامه دادن روند کارات و همچنین نپرداختن هزینه وکالت کار غلطی کردی .همین امروز وکالتت رو از این اقا پس بگیر و برو یک وکیل خانم انتخاب کن.قحطی وکیل که نیامده.حضور این اقای پاک ! میتونه صد در صد روی برگشت شما به زندگی قبلیت تاثیر بذاره.
به پست هات نگاه کن....پست 46 و 47.....46 از خوبی های اقای وکیل و صفات مثبتش و ...میگی و 47 از عدم تلاش و بدی های همسرت.ما فرض رو بر این میذاریم دیدگاهت به همسرت درسته و واقعا تلاشی نمی کنه ولی خوب دقت کن...در ضمیر ناخوداگاهت داری این دو رو باهم مقایسه می کنی...
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط maryam123
من طبق تعریفهایی که دختر عموم داد و همکار بودن و اینکه من چیزی که از ظاهر ایشون برداشت کردم نظرم رو گفتم وگرنه من اصلا به ایشون حسی ندارم و هنوز هم همسرم رو قلبن دوست دارم و خیلی دلم میخواد یه امید داشتم بهش و برمیگشتم چون حفظ زندگی اولم خیلی بهتر از موردهای دیگست.اما مشکل عمده من اعتیاد همسرمه اونم به مواد صنعتی.من بابت هزینه وکالتشون اونسری۲تومن علی الحساب پرداخت کردم بعد خانوادم خودشون میرن دفترش و پرداخت میکنن.فسخ قرارداد کنم بعد چکار کنم؟وکیل خوب نمیشناسم و این کارم رو تا مرحله ای پیش برده اما من کلا خطم رو عوض کردم و با خط مامانم باش در ارتباطم اینجور خودش حدش رو فهمیده...در مورد مقایسه کردنمم دلیلش اینه که من همش حسرت زندگی و شوهر دیگران رو میخورم و میگم کاش شوهر منم سالم بود و مشکلات اینچنینی و پیش پا افتاده داشتم چون واقعا قلبن دوسش دارم.اما خیلی میترسم از ریسک کررن سر زندگیم و آیندم....از اینکه شما هم جدا شدید و همدرد هستیم و هوشیار و آگاهم کردید ممنونم .لطفا هر تجربه ای داری در اخایارم بزار :72:
سلام
من تاپيك هاتون كم وبيش خوندم
موضوع اعتياد همسرتون و شغلشون با هم رابطه مستقيم داره تو محيطي كه همسرتون كار ميكنه(سكو يا حفاري يا.....)اعتياد چيز عجيبي نيست ....
هسرتون 1000بارهم ترك كنه با اولين ماموريتش همون آش و همون كاسه هست.... پس سعي نكنيد بيخود وقت خودتون رو براي ترك دادن ايشون هدر بدهيد ....
اگه واقعا به ايشون علاقه داريد سعي كنيد مصرفشون از شيشه و... به مواد مخدر كم خطر تر تغيير بدهيد....
اگه ي سر به تاپيك هاي ديگه بزنيد متوجه ميشيد كه اكثرا به دليل مسايل مالي زندگي شون از هم پاشيده...
همسر شما شغل خوب و در آمد خوبي درند مواد هم مصرف كنه پول مواد ضربه اي به زندگي شما نميزنه.
شما با رفتارهاتون باعث مشيد كه همسرتون نسبت به شما شكاك بشه پس لطفا در نوع رفتارتون تجديد نظر كنيد.
اون آقاي وكيل هم خيلي عوضي هستند كه به شما چنان پيشنهادي دادند.... و پيام هاي ندامت و... جهت باز كردن سر صحبت با شماست ....
مطمن باشيد كه شما بازي چه اول آقاي وكيل نيستيد پس بهتره با آن آقاي نسبتا محترم فسخ قرارداد كنيد.
ضمنا به نظر من همسرتون ديگه براي شما پيش قدم نميشه.... بهتره خودت پيش قدم بشي.
اگر هم از همسرتون خسته شديد و اميدي به ايشون نداريد بهتره زودتر جدا بشيد هم براي شما همسر مناسب پيدا ميشه هم براي همسرتون زن مناسب پيدا ميشه.
موفق باشيد
سلام ممنون که پیگیر بودید و جواب دادیدنقل قول:
نوشته اصلی توسط sia518
حرفهای همه شماها رو من همیشه میسنجم و همیشه بهترین راه رو تو زندگی نشونم دادن.بهم بگید چطور مصرفش رو به مواد کم خطرتر تغییر بدم؟باشغلی که همسرم داره بله درست میگید ترکش سخته چون فشار کارشون بالاست ولی خب نمیتونم بگم کار رو بیخیال بشه و اینکه ما خداروشکر مشکل مالی نداشتیم.و اینکه منظورتون از اینکه به من شکاک شده چی بوده؟و من باید چکار کنم تا این حسش از بین بره؟.من قلبن فقط و فقط علاقه زیادی به همسرم دارم و خیلی دوسش دارم اما خیلی دلم میخواست اعتیاد نداشت اگر اعتیاد نداشت مشکلات من از نصف هم کمتر میشد.الان هم که گویا ترک کرده یا در حال تلاشه.من واقعا دوسش دارم.واسه اون حرکت وکیلمم خودم خیلی ازش بدم اومد که اومد جلو و فقط مدتی احساس منو به بازی گرفت با اینکه میگم من اصلا بهش حسی نداشتم ولی خب کارش ورست نبود به بهانه عذاب وجدان اینجور کرد و بعد از اون ارتباطم رو باش فطع کردم.تو این هفته هم قراردادم رو فسخ میکنم و وکیل دیگه ای میگیرم عاقلانش هم همینه.میدونید چیه؟من از همسرم خسته نمیشم از موادش که زندگیمو فلج کرده خسته میشدم و اینکه همه اطرافیان بم میگن خوب نشدنیه و امکان نداره ترک کنه اینم بگم که ایشون هنوز کلاساش رو میره و تحت درمانه و اونجا هم تو کنگره۶۰بهش خیلی امید دارن که خوب میشه ولی متاسفانه خانوادم و اطرافیان همش با تهدید اینکه رفتی برنگرد و...با من حرف میزنن و به برگشت سردم میکنن حق هم دارن چون بهش ۲بار فرصت اصلاح دادم و تغییری نکرد.اما میگم که قلبن دوسش دارم ولی نیاز باشه پا رو احیاسم میزارم و عاقلانه راجع به ایندم تصمیم میگیرم چون مستحق همچین زندگی با عذابی نیستم.خواستم باتون یه مشورت کنم
من میخام به همسرم بگم اول از همه وکالت طلاق رو به من قانونی و ثبتی بده،بعد خونه رو جابجا کنه و خونه برام رهن کنه و قرار داد خونه رو بنامم کنه.و اینکه جلسات مشاوره رو هم بریم باهم .اینجور شاید محکم کاری بشه به روند درمانشم و خوب شدنشم کمکی بشه و اینکه اگر پذیرفت من باهاش برمیگردم....خواستم بدونم نظر شماها چی هست؟؟
باتشکر
سلام مجدد
خانم محمدي من خودم تا چند روز پيش ديدم نسبت به فرد معتاد با ديد امروزم 180 درجه فرق داشت.
براي كاري به يكي از مراكز ترك اعتياد (كمپ) رفته بودم شخصي(مدد كار) بود كه براي افرادي كه تازه در حال ترك بودند سرگذشتش تعريف مي كرد ....با شنيدن شرح زندگي آن شخص عزيز اشك تو چشمام جمع شده بود .
آن شخص عزيز چندين بار جهت ترك اقدام كرده بود اما موفق نشده بود كه ترك كنه زندگيش از بين رفته بود و خانوادش تردش كرده بودند و آن شخص عزيز در اثر اعتياد از عرش به فرش رسيده بود و در اثر فقط يك حرف انگيزه ترك پيدا كرده بود.(مادرش گفته بود كه حلالت نميكنم).خوشبختانه آن فرد عزيز 10 سال بود كه پاك شده بود.
با شخص ديگري صحبت كردم كه متاسفانه به كراك و شيشه اعتياد شديد داشته بودند ..... خوشبختانه 3 سال بود كه پاك شده بودند ايشان در صحبت هاش ميگفت كه فقط و فقط بخاطر حمايت همسرم تونستم ترك كنم....
حرف هاي بالا را زدم كه فقط به اين نكته اشاره كنم كه تا شخص خودش نخواهد يا اراده نكند نمي تواند ترك كند.
اين مسئله را مي توانيد از پزشكي معالج همسرتان مشاوره بگيريد. اگر لازم شد براتون شماره مركز ترك اعتيادي كه رفته بودم را ميگيرم ظاهرا تيم پزشكيش كارش حرف نداره شايان ذكر است كه مركز فوق تحت پوشش يكي از مراكز خيريه هست...و تمامي مراحل درمان و مشاوره و.... رايگان در اين مركز نجام ميشه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط روناک محمدی
سر هر مسئله اي قهر ميكنيد ميريد خونه پدرتون طبيعيه كه همسرتون پيش خودش توهم بزنه كه حتما جاي ديگر خبري هست.....نقل قول:
نوشته اصلی توسط روناک محمدی
اگه ميخاهيد با همسرتون آشتي كنيد بريد سر خونه زندگي و تحت هيچ شرايطي قهر نكنيد....
با خالي كردن سنگر زندگي توسط شما هستند افراد سود جويي كه بخان جاي شما رو بگيرند مخصوصا كه همسرتون وضع ماليش خوبه....(تا حالا به اين موضوع فكر كرديد...)
وكيل عوض كردن چيزي درست نميكنه اگه قصدتتون زندگي هست كه اين كار شما بي معني هست.....عوض كردن وكيل اوضاع متشنج تر ميكنه اما اگه بيخيال وكيل بشويد اوضاع يكم آرام تر ميشه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط روناک محمدی
اگر هم تكليفتان با خودتان مشخص نيست كه مسائله اي ديگر است....
خودتون ميگيد تهديد..... نگران نباشيد ....به خانوادتون بگيد اگه خيلي قلدر هستن آقا داماد رو ترك بدن نه اينكه شما رو تهديد كنن.نقل قول:
نوشته اصلی توسط روناک محمدی
اگه بخاييد به اين طور تهديد ها توجه كنيد كاري پيش نميبريد.
اين كار را حتما انجام بدهيد چون ممكنه بعد از چندتا ماموريت خدايي ناكرده همون آش بشه و همون كاسه....تكرار بشه .....نقل قول:
نوشته اصلی توسط روناک محمدی
ظاهرا اگه اشتباه نكنم شما پيش خانواده همسرتون زندگي ميكنيد . خونه تون به هيج عنوان جابجا نكنيد چون اگه خدايي ناكرده همسرتون توهم زد و .....نقل قول:
نوشته اصلی توسط روناک محمدی
و نكته ديگه همسرتون 2 هفته نيستند شما تنها باشيد باعث ايجاد سوء تفاهم هاي احتمالي ميشه
ضمنا پيش خانواده همسرتون باشيد آنها مي بينند كه شما براي درمان همسرتون از جون مايه گذاشتيد و اين موضوع بعدها .....
به هر حال اين زندگي شماست و خودتون اختيار دارش هستيد پس خيلي حساب شده عمل كنيد تا بعدا پشيمون نشويد.و حتما( تاكيد ميكنم حتما) از نظر :305: كارشناسان و بزرگترها استفاده كنيد.
موفق باشيد
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط sia518
خیلی ممنونم که انقدر با حوصله و دقیق جوابم رو میدید
بله درسته تا کسی خودش نخواد ترک نمیکنه اما انگار همسر من از مصرف مواد لذت میبره اون حتی تریاک رو مسخره میکنه چون موادی مثله شیشه رو مصرف میکنه.من ۹ماه کنارش بودم و حمایتش کردم اما خوب نشد بنظرتون این فرد قابل اصلاح هست؟
راجع به اینکه گفتید مصرفش رو از پزشک تحت درمانش کنترل کنم اینو بگم که همسرم کنگره۶۰میره و اونجا هم مشاورش به من چیزی نمیگه یعنی جز قوانین اونجاس اگر بخوام ببرمش دکتر میدونم میپیچونه یا یکی در میون میره....
من بار سوم هست که میام قهر اما از رو خوشی که نمیام وقتی میبینم اون درست بشو نیست از ادامه دادن ایندم باهاش و وقت هدر کردن میترسم یا اینکه میبینم حتی جلوچشمش نمیاد مثلا به من گفت تو که همش قهر بودی با چیم ساختی؟مگه کتک زدم و موندی؟مگه با نداریم ساختی ؟یا تر و خشکم کردی و....این حرفاش مثل تیر تو قلبمن...
همسرم ادم لارجی هست تقریبا تو خرج کردن مادیات الانم حس میکنم کسی تو زندگیشه که تلاش انچنانی نمیکنه اخه دو سری قبلی میومد دنبالم پیگیرم بود و تا برم نگردوند ول کن نبود چون ترس از دست دادنم رو داشت اما اینجور حس میکنم بی ارزش میشم پیشش
کلا که مدتی نمیخوام اقدام کنم ولی خانوادم اجازه نمیدن میگن دندون لق رو باید کشید میخوای بری بابچه بیای و....درسته اگه به تخدیداشون گوش کنم کاری پیش نمیبرم اما من نیاز دارم به بودنشون تو زندگیم نمبخوام قیدمو بزنن بعدشم ۵ماهه اینجام و از همه نظر تامینم کردن نمیتونم بدون توجه به نظراتشون کار خودمو کنم گیر افتادم بینشون...
واسه وکالت طلاق هم بهش گفتم گفت دیگه چی؟زحمتت نمیشه؟گفتم ببین من واسه اخرین بار میخام به هر دومون فرصت بدم منم رفتارامو خیلی هاشون رو عوض میکنم الانم تصمیم گیری با خودته بعد اون همه اتفاق امیدوارم بم حق بدی و منطقی فک کنی باور و اعتمادم از بین رفته باید یه قدم برداری و کاری کنی که مطمئن بشم یا نه؟گفتم اینهمه من خودمو بت ثابت کردم و هربار بدون هیچ شرطی برگشتم حالا نوبت توئه که واسه زندگی که میگی دوسش دارم و نمیخوام جدابشی مایه بزاری گفت فکرامو میکنم گفتم باشه...
شما فک کنم تو جریانات من و مشکلاتم با خاناده همسرم نیستید اونا یجورتیی باعث تشدید اعتیاد همسرم میشن و رو روانم هستن و دلیل اومدنه قهرمم فشار از طرف هردوشون بود یعنی هم همسرم هم خانوادش و بصلاحه زندگیمه جدا زندگی کنم من خیلی باهاشون اذیت شدم و عذاب کشیدم که داستاناتش طولانین کلا با هیجکی تو فامیلشون سازگاری ندارن و میونه خوبی با عروس ندارن درضمن اینم بگم اونا شاهد تلاشمم بودن ولی باز بجای درک و کمک کردن شرایط رو برام سخت میکردن .برای اون دوهفته تنهایی هم میام خونه پدرم یا خواهر برادرم میان پیشم میمونن...
موضوع اعتياد همسرتون و شغلشون با هم رابطه مستقيم داره تو محيطي كه همسرتون كار ميكنه(سكو يا حفاري يا.....)اعتياد چيز عجيبي نيست ....
ترکش سخته چون فشار کارشون بالاست
اعتیاد به مواد مخدر، مشروبات الکلی، عیاشی و ... هیچ ارتباطی به سختی کار نداره. شما تو این محل ها نبوده اید ما بوده ایم. سختی کار یعنی چه؟ درد از بی فرهنگی از یه طرف و تمایل به لذت جوئی از طرف دیگه است.مثلا مهندس کارگاه چقدر سختی میکشه؟ اون سرپرست و رییس کارگاه علی بی غم چه سختی میشکند بساط مشروب و کباب شون باید به راه باشه بعد از ساعت کاری هم اگر دو دقیقه مسیرشون تو یه منطقه مسکونی بیفته میرند دنبال عیاشی و هرزه گی؟
مگه ما و امثال ما (دوستام ...) تو همین محیط ها کار نکرده و نمی کنیم. چرا حتی فکر رفتن به سمت این چیزها رو نکردیم؟ سختی چیه؟ چه ربطی داره؟
"هسرتون 1000بارهم ترك كنه با اولين ماموريتش همون آش و همون كاسه هست...."
تو یکی از همین تاپیک ها مشابه (شاید خود شما بوده باشید) این مطلب رو گفتیم. چه صنعتی چه سنتی معتادان به برگشت گرایش دارند. در محیط کاری که بساط همیشه وجود داره خب مسلما بر می گردند. چرا؟ به هزار دلیل یکیش به همون دلیلی که اولین بار مصرف کردند بعلاوه اینکه اینبار لذت و سرخوشی هم ازش سراغ دارند. گفتیم ولی گوش شنوائی نبود ما هم سکوت کردیم.
"شما با رفتارهاتون باعث مشيد كه همسرتون نسبت به شما شكاك بشه پس لطفا در نوع رفتارتون تجديد نظر كنيد."
همسر ایشون خیلی غلط کرده به ایشون شک کنه. مواد مصرف می کنه. خیانت می کنه شک هم داره؟ به جهنم که شک می کنه. حالا این خانم مثلا برای رفع شک این آقا چی کار باید بکنه؟ بسوزه و بسازه تا یه وقت که گلوش بره زیر چاقو یا جنازه اش رو تو خیابان پیدا کنند؟
"همسر شما شغل خوب و در آمد خوبي درند مواد هم مصرف كنه پول مواد ضربه اي به زندگي شما نميزنه."
دوستان به مقدار بیشتر تامل و تفکر کنند بعد نظر بدند. اولا کی گفته اعتیاد به وضعیت مالی خانواده ضربه نمیزنه؟ مگه معتاد فقط به مصرف مواد قناعت می کنه؟ امروز اعتیاده، فردا مشروب، پس فردا خانم بازی، دورهمی مصرف کردن .... تازه اگر به دلیل اعتیاد از کار بیکار نشه و درآمدش قطع نشده. و این آقا حداقل 2 و شاید 3 قدم رو قبلا برداشته.
دوم شما خطرات مرگبار و حتی حیثیتی اعتیاد رو ندیده می گیرید؟ این همه معتاد که زن و بچه شون رو می فروشند؟ جلساتی که می گذارند و تو حالت ازخود بی خبری و حتی باخبری به نوامیس بعضی دیگه دست درازی می کنند و آخرش هم انتقام و قتله. این همه قتل و جنایت ناشی از اعتیاد رو نمی خونید که شیشه مخصوصا از همه مواد حتی هروئین جلو زده و روزی نیست که خبری از قتل و جنایت و .... مصرف کننده های شیشه نوشته نشه؟ اونهم در رسانه های کنترل شده ما که برای جلوگیری از آشوب و بحران خیلی قطره چکانی خبرهای کم سروصدا چاپ میشه.
بازهم خطر به همین ها محدود نمیشه. نمی دونم تعریف تون از زندگی چی هست؟ فردا که بچه ها هم باشند کی و چطور میخواد تربیت شون کنه؟ چطوری جلوی معتاد شدنشون رو بگیره؟ قراره معتاد بشند یا قاچاقچی یا در بهترین حالت بچه های بی سرپرست پدر در زندان، یا اعدام شده و مادر مرده یا ...
"بهش ۲بار فرصت اصلاح دادم و تغییری نکرد"
خانم محترم من فکر میکنم خانواده شما حق دارند شما رو تهدید که نه در واقع بهتون هشدار بدند. شما از اون دسته آدم هائی هستید که از گذشته درس نمی گیرید و خطا پس از خطا میرتکب میشید و ظاهرا نصیحت پذیر هم نیستید. اون ها نگران آینده بدتر از گذشته برای شما هستند یعنی همین مسائلی که چند خط بالاتر نوشتم.
شما اگر واقعا میخواهید بدونید چقدر احتمال پاک شدن یک فرد در نوع خاصی از اعتیاد وجود داره راهش این نیست به جائی بروید که چند نفر معدود ترک کرده ( اگر راست بگند، اگر ترک شون بعد از این و همیشه ادامه داشته باشه) دور هم جمع میشند و از هنراشون میگند. خیر شما باید یه آمار بخواهید که چند نفر معتاد از اون ماده در کشور داریم؟ چند نفر برای ترک مراجعه کرده اند؟ چند درصد ترک کرده اند؟ چند درصد برای همیشه ترک کرده اند؟
اولا که به شما این آمر رو درست نمیگند. چون باید اعتراف کنند که آمار ترک کرده های دائمی شون چقدر ناچیزه و خودبخود اصل وجود این مراکز و ریخت و پاش هاشون زیر سوال میره.
دوما معتادی رو میگند ترک کرده که سال ها گذشته باشه و هیچ مصرف نکرده باشه. از هیچ نوعی هم مصرف نکرده باشه. حی از داروهای مسکن و ... هم به جای مواد استفاده نکرده باشه.
سوم اگر تونستید اون درصد آخر برای معتادین ترک کرده دائمی به کل اقدام به ترک کننده ها رو بگیرید، توجه کنید اون "احتمال" برای کسانی است که همون بار اول ترک کرده اند و تمام. کسی که یک بار ترک کنه و برگرده دیگه امید بهش داشتن خودفریبی هستش.
آقای یه دوست!
درود...
آفرین بر شما!
چیزی که من با توجه به تجربه ام از زندگی با یک شخص معتاد میخواستم بگم ولی از اونجایی که قلم خوبی نداشتم نشد بگم شما رک و پوست کنده گفتین و اگر روناک خانم منطقی وواقع بین باشند همین پست شما کافیه که تصمیمشونو بگیرن وقدم اشتباه برندارن.
سلام مجدد یه دوستنقل قول:
نوشته اصلی توسط Ye_Doost
دیروز انقدر حالم بد بود از این سردرگمی از اینکه چرا باید زندگی من این بشه و همش حسرت گذشته رو خوردن که تو اتاقم فقط گریه میکردم...مامانم متوجه حال من شد و تا ۵صبح با من صحبت کرد و تمامه خصوصیات اخلاقی و خاطرات گذشته رو برام یادآوری کرد و گفت میتومی اینجور باهاش ادامه بدی؟میتونی از خودت بگذری؟به بچه ای هم که بالاخره تو زندگیتون میاد فکر کن گفت این رفتن و اومدنا بضررته تو ۵ماهه اینجایی حتی از خانکادش خبری نیست باشه با تومشکل دارن حتی زنگ نزدن به پدرت باش صحبت کنن جایی که نمیخوانت میخوای بری؟باشه شوهرت میخوادت ولی شوهرت ادم قابل تکیه ای هست که خیالت ازش راحت باشه و به امید اون بری و.....خیلی حرفها بهم زد و روشنم کرد
حقیقت رو گفت و من حالم بیشتر بد شد اما گفت ترجیح میدم حقیقت رو بگم تا با دروغ فریبت بدم گریه هاتم تمام میشن بفکر ایندت باش و زنرگیت رو بساز واز لحظاتت لذت ببر به عکر ازدواج مجدد اصلا نباش.مامانم کلا زن زجر کشیده ای هست و کسی بوده که خودشم پای اعتیاد پدرم سوخت و ساخت...
میدونم که هر تصمیمی بگیرم باید تمام جوانب و عواقب اون تصمیم رو هم بپذیرم
صحبت های شما کاملا درسته و تقریبا صحبتهای خانوادم هستن...
الان دوروزه از همسرم خبری نیست قبلش بهم گفته بود حالم بده و نفسم سخت میره و میاد
از این کابوس های هر شب و فکر و خیالات و حالت روحی خودم خسته شدم
من دختر اروم و صبوری بودم اما عصبی شدم و اصلا تحمل ندارم کسی حرف بزنه و جواب ندم از بس تو اون زندگی سکوت کردم
دیگه واقعا نمیدونم چکار باید بکنم اما خب بهتون گفتم که من روند جداییم رو پیش میبرم در هر صورت فقط یه سوال اینکه من تا خدودا یکماه دیگه جهازم رو باید با حکم دادگاه و مامور برم بیارم خانواده همسرم و همسرمم نمیدونن اصلا که اقدام کردیم یعنی ما با حکم میریم تو خونه و اون حکم تا۵۰سال بعد هم اعتبار داره حالا بنظرتون من اول جهازم رو بیارم و بعد اقدام به طلاق کنم؟یا اینکه اول جهازم رو بیارم؟چون ممکنه جهیزیه رو از بین ببره و تا اثبات کردنش زمان میبره..
آقای یه دوست من دیگه انگار قدرت تصمیم گیری ندارم اما از طرفی هم‌میدونم همسرم بدردم نمیخوره ولی شاید بقوله شما خودنو گل میزنم و فریب میدم...
راستی فراموش کردم بگم که به اون مشاوره خط ملی اعتیاد زنگ زدم و بهم کد دادن اون گفت که برگرد و بش فرصت اخر رو بده
من منکرش نمیشم که همسرم رو خیلی دوسش دارم ولی گفتم بهتون دلم نمیخواد بازم با احساسم تصمیم بگیرم میخام‌یکبار هم که شده تو زندگیم احساس رو کنار بزارم و عقلم رو بکار بندازم اما اون احساسه همش دخیله و داره اذیتم میکنه
دوریش داره اذیتم میکنه
گاهی هم خودمو متهم پیکنم که تو چرا انقدر میای قهر و پا زندگیت درست حسابی نموندی؟چرا فلان روز فلان حرکت رو کردی و باعث شدی به اینجا برسه .یا میگم تو تلاشی نکردی واسه زندگیت .تو دوسش نداشتی و.....همه اینا دارن دیوونم میکنن.بااینکه همه میگن تو تلاشت رو کردی و فرصت هارو هم بهش دادی اما دست خودم نیست یهم بگید چکار کنم ؟؟هیجوقت فکر نمیکردم تهه رابطه عاشقانم با همسرم به اینجا برسه.کاش بتونم دوباره سرپا بایستم و دختر شیطون و شلوع سابق بشم ....
بازم از شما و همه دوستان که کمکم میکنن تا باتوجه به حرف هاشون بتونم بهترین تصمیم رو واسه ایندم و زندگیم بگیرم ممنونم
- - - Updated - - -
ژیلا جان شما که در آستانه جدایی هستید یا جدا شدید نمیدونم اما حال منو درک میکنید میشه تجربیاتتون رو در اختیارم بزارید و بیشتر راهنماییم کنید ؟اخه خوندم که شما هم تجربه زندگی با شخص معتاد رو داشتید.البته اگر مایل هستیدنقل قول:
نوشته اصلی توسط zhilaebrahimi
ممنون میشم
اینم بگم که خانواده همسرم و خود همسرم سعی داشتن بخاطر سن کمی که داشتم و سادگیم تربیتم کنن و اونجوری که دلشون میخواد بارم بیارن و شبیهشون بشم.مثلا سر هر حرکت کوچیک و حرفی که میزدم خانوادش بهم تذکر میدادن و برخورد میکردن یا قهر میکردن که منو تنبیه کنن.یکبار هم تو دوران عقد با شوهرم دعواشون شد بهش گفتن تو که گفتی بچه میگیرم که اونجور که خودم میخام بارش بیارم و درسش کنم پ چی شد؟چرا از پسش بر نمیای؟من سعی میکردم واسه حفظ زندگیم و بخاطر شرایط همسرم باهاشون راه بیام و اونا پیش خودشون احساس زرنگی و قدرت میکردن.یا همسرم میگفت باید سر زن داد زد و دی برخورد کرد تا حساب ببره و...الانم مطمئنم یا همسرم بهشون گفته نرید دنبالش و کسی بهش زنگ نزنه یا اینکه خانوادش بهش گفتن قرار نیست هر وقت میره قهر بریم دنبالش و....چون شخصیتشون رو میشناسم و روزیکه اومدم همسرم گفت بمون همونجا تا خودت به غلط کردم بیفتی و برگردی نمیام دنبالت نه من نه هیچکس دیگه رو نمیزارم اینسری حرکتی کنن زندگی بجه بازی نشد تو هی قهر کنی و بری و....اونا هنوزم فک میکنن من برمیگردم
یا خانوادش چند بار غیر مستقیم بهم فهموندن که وقتی میری قهر باید خانوادت به ما زنگ بزنن و حرکت از طرف شما باشه...من کلا خطم رو عوض کردم و فقط واتساپ اون خطم روشن هست چند بار هم همسرم پی ام داد که خطت رو روشن کن اما اینکارو نکردم.بعد احظاریه واسه جهیزیه و مهریه برای همسرم نمیره و نمیدونه اقدام قانونی کردم وکیل میگه اگه احظاریه بره ممکنه وسایل رو جابجا کنه و تا درخواست حقوقی بدیم زمان میبره .برای همین ازتون پرسیدم واسه جهیزیه و اینکه بنظرتون این کار درسته؟ یه توضیح مختصری از شخصیت خودش و خانوادش دادم
سلام
آقاي ي دوست عزيز:72: بد نيست پست هاي قبلي بنده را در اين تاپيك بخونيد....نقل قول:
نوشته اصلی توسط Ye_Doost
من با نظرات شما موافقم اما اگه ي سر به تاپيك هاي ديگه بزنيد متوجه ميشيد كه خانم ها بعداز جدايي معمولا پشيمان ميشوند پس از نظر من بهتره خانم محمدي نهايت تلاششون براي زندگيشون بكنن!!!! تا بعدا ....
خوشبختانه درآمد ماهيانه همسر ايشان انقدر هست كه بتونه بدون دغ دغه هزينه مصرف موادش تامين كنه.....
من افرادي را ميشناسم كه كه روي سكو و ... كار ميكنند و سالهاست به مواد مخدر سنتي اعتياد دارند.... و متاسفانه موفق به ترك مواد نشده اند ولي چيزي در زندگيشان براي همسر و فرزندانشان كم نگذاشته اند.
طرز نگاه من به افراد معتاد طي مدت اخير 180 درجه فرق كرده است. افراد معتاد بيمار هستند مجرم نيستند.
اين افراد در صورت حمايت شدن ميتوانند به زندگي عادي باز گردند....
به هر حال تصميم گيرنده نهايي خانم محمدي هستند و اميدوارم بهترين تصميم را بگيرند.
سلام
من هم در سن بیست و سه سالگی از یک فرد معتاد طلاق گرفتم ولی من مثل شما تلاش برای ترک دادن نکردم و خیانتی هم در کار نبود. فقط یک بار تریاک پیداکردم و ایشون هم انکار کردند که مصرف میکنند ولی من فقط یک جمله گفتم و طلاق گرفتم
کسی که تو جیبش تریاک پیدا شده به درد من نمیخوره
از روزی که تریاک رو پیدا کردم از اینکه اسم اون ادم توی شناسنامه ام هست خجالت میکشیدم چون راه من توی زندگی راه دیگری بود و از اینکه موقع عقد درمورد اعتیادش حرفی نزده بود خودم رو یک ادم فریب خورده میدونستم.
با تجربه خودم بهتون میگم هر چه سریعتر طلاق بگیرید و شخصیت و حرمت نفس خودتون رو در حد شرکت درکلاسهای ترک اعتیاد پایین نیارید اون هم به قول خودتون برای یک ادم خاین .برای خودتون حرمت و احترام قایل بشید . خودتون رو دوست داشته باشید و خودتون رو لایق بهترین ها بدونید. هرچه سریعتر از این منجلاب خودتون رو بیرون بکشید و شروع کنید به تنفس هوای خوب . هوایی که توش بوی اعتیاد و خیانت نباشه.
من الان 38 ساله هستم و پانزده سال از طلاق میگزره و در طول این مدت هیچ گاه پشیمان نبودم و به خودم بخاطر تصمیمی که برای طلاق گرفتم افتخار میکنم.
در برخی شرایط طلاق نعمت بزرگی هست . طلاق صحیح نه تنها پایان نیست بلکه شروعی دوباره هست حتی من میگم برای من تولدی دوباره بود .
در مورد مشکلات عاطفی بعد طلاق هم باید بگم خیلی اسونتر و راحت تر از این برزخی است که الان توش هستید. طلاق یک نوع سوگ هست و تمام سوگها مدت زمانش 40 روزاست .بعد از اون زندگی عادی شروع میشه و بعد از شش ماه انگار نه انگار که همچین ادمی اصلا وجود داشته. البته باید از همین حالا و تا یک سال بعد از طلاق حتما تحت نظر یک روانشناس و مشاور باشید تا با کمترین ضایعه از این مسیر عبور کنید و برای ازدواج دوم اماده بشید. اگر تحت نظر مشاور باشید خیلی سریعتر و اسانتر میتونید ازدواج دوم خوبی داشته باشید.
در مورد جهیزیه و دیگر موارد مالی هم باید بگم که به حرف وکیلت گوش کن و هرکاری که لازمه انجام بده . چون بعد ار طلاق نیاز به پشتوانه مالی داری و برای مهریه هم میتونی برای حقوق شوهرت حکم بگیری که هر ماه مقداری کسر میشه و به حساب شما ریخته میشه .
البته من خودم تجربه ای در این موارد مالی ندارم و تمام حقوقم رو در قبال طلاق بخشیدم چون نیاز مالی نداشتم و خودم شاغل و مستقل بودم و سریعتر شدن مراحل طلاق برام مهمتر بود ولی اگر شما نیاز مالی دارید حتما حقوق تون رو بگیرید چون بعد از طلاق پول یک مسیله خیلی مهم هستو حتما بهش نیاز خواهید داشت و قدر مادر فهمیده تون رو بدونید خیلی خانم عاقل و مادر خوبی هستند که این طور شما رو راهنمایی و حمایت میکنند من موقع طلاق حمایت عاطفی خانواده رو نداشتم ولی خداروشکر از نظر روحی خودم به قدری توانمند بودم که از پسش به خوبی براومدم. حمایت عاطفی خیلی مهمه و خوشبختانه شما اون رو دارید. با همین سرمایه خیلی زودتر از اون چه فکر میکنید زندگی تون متعادل میشه. و البته استفاده از یک روانشناس و مشاور مجرب چیزی هست که شما قطعا بهش نیاز خواهید داشت . نه تنها برای عبور از این مرحله که برای برنامه ریزی برای اینده.
"واسه جهیزیه و اینکه بنظرتون این کار درسته؟"
مگه تعارف دارید؟ اگر قصدتون جدائی است باید اموال تون و همه حقوق تون رو پس بگیرید.
"بهتره خانم محمدي نهايت تلاششون براي زندگيشون بكنن"
اینطور که خودشون میگند قبلا این تلاش ها رو انجام داده اند. فکر کنم 3 بار رو اشاره کرده اند. متاسفانه اون آقا اعتیاد رو که ترک نکرده اند خیانت رو هم بهش اضافه کرده اند.
باتوجه به این سوابق است که فکر نمی کنم اون آقا حتی بخواد اصلاح بشه. مگه یک نفر رو چندبار بهش باید فرصت داد؟
"خوشبختانه درآمد ماهيانه همسر ايشان انقدر هست كه بتونه بدون دغ دغه هزينه مصرف موادش تامين كنه.....
من افرادي را ميشناسم كه كه روي سكو و ... كار ميكنند و سالهاست به مواد مخدر سنتي اعتياد دارند.... و متاسفانه موفق به ترك مواد نشده اند ولي چيزي در زندگيشان براي همسر و فرزندانشان كم نگذاشته اند."
شما مطالبی رو که نوشتم مجددا مطالعه کنید. یه مقدار هم بیشتر در مورد عواقب اعتیاد مطالعه داشته باشید. بعد هم نباید به نمونه های نادر اتکا کرد. باید اکثریت رو درنظر گرفت. چه کسی تضمین کرده مورد یک فرد خاص مشمول همون استثناها میشه؟
"طرز نگاه من به افراد معتاد طي مدت اخير 180 درجه فرق كرده است. افراد معتاد بيمار هستند مجرم نيستند."
خب اشتبیاه می کنید.
اولا ارنظر دینی گناهکار و مجرم هستند. چون آگاهانه به خودشون (جسم و روح) آسیب می رسانند. شما که مذهبی هستید باید خوانده باشید که پیامبر اسلام (ص) از این افراد اظهار بیزاری می نمایند. (آن زمان موادی مانند ناس بود، اگر درست یادم باشه )
دوم ازنظر قانونی هم مجرم هستند
سوم خطرناک هستند. بعد از مدتی به خودشان و اطرافیان شان صدمه می زنند تا حد قتل.
فاسد هستند. برای تهیه مواد اعتیادشان حتی به خودفروشی و فروختن زنان و دختران خود، آدم ربائی و هر جرم و جنایتی دست می زنند.
تنها موارد استثنا شاید کسانی باشند که از روی نادانی و حتی فریب خوردن معتاد شده اند.
سلام مادر جاننقل قول:
نوشته اصلی توسط maadar
ممنونم بابت راهنمایی و توضیحاتتون
من کلا خیلی عاطفی هستم و زود دلم واسه طرف مقابل میسوزه و خودم رو سرزنش میکنم میدونم خیلی بده و باید این خصلت رو از خودم دور کنم چون همسرمم داره از احساسم استفاده میکنه.و واقعا شخصیت شپا برام قابل تحسینه که انقدر عاقلانه پیش رفتید و محکم هستید.ببخشید میپرسم شما ازدواج مجدد کردید؟؟اخه من با این اوضاع روحیم فکر میکنم هیجکش رو حز همسرم در اینده نمیتونم دوست داشته باشم دلم میخواد از دلم بیرون بره یا اینکه لااقل حشم بهش انقدر کم بشه که بود و نبودش فرقی بحالم نکنه ولی تهه همه خوشی ها و اینکه خانوادم دورمن و تنهام نمیزارن یادش میفتم گریم میگیره...واسه جهیزیمم وکیلم گفت مهرت رو میگیرم هم اینکه اول میریم جهازت رو میاریم...حرفاتون بهم انرژی داده.از اینکه داره با احساسم بازی میکنه از خودم بدم میاد مثلا چند روز پیش یه پی ام داد و گفت حالم بده بعدشم پیداش نشد تا الان که یه ۴روز میشه ازش خبری نیست یعنی قشنگ میدونه چکارم کنه ...تجربتون خیلی بدردم خورد یجورایی حرفاتون منو بخودم اورد.من از نظر ظاهر و تحصیلات چیزی کم ندارم اما بخاطر یه ناراحتی پوستی که تو بچگی داشتم و درمان شد و وقتی ازدواج کردم بخاطر استرس و مشکلات دوباره پوستم مشکل پیدا کرد و لک زد اعتماد بنفسم رو از دست میدم همسرمم میدونست این موضوع رو که قبلا اینجور بودم نمیدونم این قضیه خیلی ازارم میده دکار هم زیاد رفتم‌میگن باید استرس رو هم از خودت دور کنی تا بخودت کمک کنی لک های پوستت خوب بشه.ولی میگم اصلا از نظر ظاهر چیزی کم ندارم...من خیلی سر پوستم حساس شدم بااینکه مشخص نیست اما من خیلی واسم حائز اهمیته...
مامانم خیلی حمایتم میکنه و با حرفاش ارومم میکنه و محکمم میکنه.اما به حرفا و تجربیات ادمای خارج از گود بیشتر نیاز دارم.
بعد شما تو دادگاه از اعایاد همسرتون واسه جدایی استفاده کردید؟چطور اثباتش کردید؟اخه میگن سخته اعتیادش رو ثابت کنی وکیلم میگه از راهه نفقه و مهربه میرم که نیاد بگه من ترک کردم و خوب شدم .تو قرار داد ازدواجم اومده اگه تا۵ماه نفقه بم نده حکم طلاق صادر میشه...باورتون نمیشه بابت ۲۵که دادگاه دارم چقدر استرس و نگرانی دارم و تنم میلرزه نمیدونم چون هنوز دوسش دارم اینحورم؟یا طبیعیه؟
من واقعيت نظرم اينه كه براي طلاق هميشه وقت هست
مم الان توي همچين شرايطي هستم يعني خانومم ميگه طلاق و من ميگم زندگي البته لازمه بگم اعتيادي در كار نيست
بازم خودتون تصميم گيرنده هستيد
همين!
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط mchavoshifans
ممنون بابت نظرتون
من دلم میخ است یه امید داشتم و میتونستم اما همسرم هیچ انگیزه ای رو در من بوجود نمیاره اگه اونم سرش جایی گرم نبود و زندگیمون رو واقعا میخ است یه حرکتی میکرد نه اینکه اینجدر نباشتش و....
امیدوارم شما و خانمتون هم بهترین تصمیم رو بگیرید
- - - Updated - - -
کلا مقوله اعتیاد اونم به شیشه و خیانت همسرم و ثبات نداشتن اخلاق و رفتارش خیلی فرق داره.اعتیاد مخرب هر زندگیه الان نباشه چند سال بعد میشهنقل قول:
نوشته اصلی توسط mchavoshifans
سلام روناک جان
درجواب سوالاتتون باید بگم : بله من ازدواج مجدد کردم و در مورد احساساتتون هم میتونم بگم بیشترش با توجه به شرایط شما کاملا طبیعی هست ولی مهم این هست که موقع تصمیم گیری و اقدام عملی احساسات رو بتونید خاموش کنید و با عقلتون تصمیم بگیرید و عمل کنید . با سن کمی که دارید به احتمال زیاد تجربه عاشقی و روابط کمی با جنس مخالف بجز همسرتون داشتید برای همین هست که فکر میکنید دیگه نمیتونید کسی رو دوست داشته باشید. این افکارتون کاملا اشتباه هست . قلب و دل ادمی خیلی وسیعتر و بزرگتر از اون هست که شما فکر میکنید . هر انسان در طول عمرش بارها و بارها میتونه دوست داشتن رو تجربه کنه و این کاملا طبیعی هست . و صد در صد به شما اطمینان میدم که در این مورد هیچ شکی نداشته باشید. شما قبل از شروع دادگاه باید خودتون تو ذهن و فکرتون از شوهرتون طلاق بگیرید . باید تمام راههای ارتباطی و تماس رو قطع کنید . خیلی خوب هست که شماره تون رو تغییر دادید ولی چرا تو گروه شبکه اجتماعی هستید که شوهرتون حضور داره ؟ اون رو هم قطع کنید. هیچ خبری ازش نداشته باشید این طوری زودتر ارامش پیدا میکنید. همه ما ادمها زمانهایی هست که از نظر روحی ضعیف هستیم و ممکنه در اثر هیجانات احساسی اشتباهاتی مرتکب بشیم. اقایون در طی مراحل طلاق و حتی بعد از طلاق سعی میکنند با همسر سابقشون رابطه جنسی برقرار کنند تا به خودشون ثابت کنند که برنده هستند و با این کار حس خودخواهی و غرورشون ارضا میشه و خانمی که تو این موقعیت گول بخوره و بعداز طلاق وارد رابطه با همسر سابفش بشه از نظر روحی و روانی دچار اسیبهای جدی و جبران ناپذیر میشه.
حالا که اقدام قانونی برای طلاق کردید تمام راههای ارتباطی و خبرگیری از همسرتون رو ببندید و قطع کنید تا خدای ناکرده دچار اسیب نشید.
فقط از طریق وکیل تون ارتباط داشته باشید برای انجام کارها و حتی اگر امکانش هست وکیلتون به جای شما در دادگاه حاضر شوند .
حساسیتهاتون در مورد وضعیت ظاهری تون نشان دهنده اعتماد به نفس پایین هست که البته در این شرایط یک مقدار طبیعی هست.
در موردش نگران نباشید شما مسایل مهمتری برای فکر کردن دارید. یک کرم با پوشش دهی بالا بگیرید بزنید همه چی حل میشه.
در این مورد توصیه میکنم اخرین سخنرانی مسیح علینزاد رو گوش کنید .
من اصلا به دنبال اثبات اعتیاد نرفتم چون وکیلم گفت تقریبا غیر ممکنه و تا حالا هم نشنیدم کسی بتونه ثابت کنه مگر اینکه سابقه بازداشت و زندان در رابطه با مواد باشه. من همسرم رو فریب دادم. بهش گفتم اگر در قبال بخشش مهریه به من حق طلاق بده کمکش میکنم ترک کنه اون هم قبول کرد و حق طلاق رو داد و شروع کرد به دارو خوردن من در این مدت خونه پدرم بودم و باهاش ارتباط نداشتم بعد از یک ماه بی خبر وقتی سر کار بود رفتم خونه و گشتم و مواد پیداکردم و همه خانواده رو خبر کردم و جلوی همه گفتم که دیدید ترک نکرد؟ پس من هم از حق طلاقم استفاده میکنم و سه ماه بعد همه چی تموم شد. البته این راه رو وکیلم به من یاد داد و گفت با همین روش خیلی از خانمها رو از شر شوهر معتادشون بی دردسر خلاص کرده واقعا هم وکیل خبره ای بود.
استرس تون برای روز دادگاه طبیعی هست و علتش ترس از اینده هست. ترس از اینده بعد از طلاق کاملا طبیعی هست . خودتون رو درگیر احساسات نکنید.
هر تغییری در زندگی و ندانستن در مورد اینده استرس زا هست و این فقط مختص طلاق نیست. شما راه دیگری جز این راه ندارید پس با جرات و شهامت تمام این تغییر رو ایجاد کنید چون هنوز خیلی کم سن و سال هستید و راه درازی در پیش دارید. با تجربه هایی که با همین سن کم صاحبش شدید انشا الله اینده و زندگی پر باری خواهید داشت.
من احساسم بیشتر از قوه ی عقلم کار میکنه البته فقط در رابطه با همسرم و کسی که دوسش دارم.میدونید من مشکلم اینه هنوز تو قلبم قیدش رو نزدم هنوز نتونستم با این قضیه که جدا میشم ازش کنار بیام ولی دارم تمام سعیم رد میکنم و با توجه به گفته های تمام کسایی که اینجا هستن تا بتونم با خودم کنار بیام و کمتر اسیب ببینم.در مورد پوستمم صورتم هیچ مشکلی نداره فقط بدنم هست که بازم مشخص نیست من زیادی حساس شدم.درباره راهکار وکیلتون هم اتفاقا سری اول وکیلم گفت حق طلاق رو بگیر ولی برنگرد یعنی رو دست بش بزن بنفعته اما گوش ندادم یعنی دلم نیومد و تصمیم گرفتم بش فرصت بدم و دادم.الان هم بهش گفتم حق طلاق رو بده برمیگردم اما اصلا برو خودش نمیاره که همچین چیزی گفتم منم گفتم روند دادگاه رو پیش میبرم اگه نداد که ممکنه طول بکشه وکیلم گفت که از راهه اعتیادش نمیرم چون سخته و زمان بر اول از راهه نفقه ندادن و طلب مهریه جلو میریم.حرفاتون خیلی بهم امید میده و محکمم میکنه و تمامشون درباره حس های من بخودم و ترس اینده و....درسته و واقعا همچین حسی دارم.باید راهه ارتباطیمم قطع کنم هر چند خیلی برام سخته ولی باید قدم بردارم و بوقله شما تو ذهنم ازش جدا بشم.لطفا واسم دعا کنید که خدا بهم قوت و نیروش رو بده تا محکم بایستم و از پسش بربیام و تا تهش برم.خیلی میترسم بین راه پشیمون بشم یا برگردم...ازتون میخوام کمکم کنید و راه رو نش نم بدید مثله الان...ازتون واقعا ممنونم :72:نقل قول:
نوشته اصلی توسط maadar
سلام دوستان
حالم این روزا اصلا خوب نیست از طلاق میترسم.از اینکه پشیمون بشم.از طرفی قادر نیستم اون زندگی رو ادامه بدم.خوبی هاش همش واسم مرور میشن نمیدونم چون ازش دورم اینجوریه؟اصلا بدی هاش کمرنگ شدن تو ذهنم و بیشتر خوبی هاش یادم میان و اذیت هم میشم از طرفی هم میدونم بدردم نمیخوره و این ادم نیمه من نیست چون طرز فکرمون باهم خیلی فرق داره.واسه سرگرمی هم باشگاه میرم روحیم بهتر شده.واسه جدایی مصمم تر میشم هر روز چون دارم میفهمم طرفم حتی ارزشش رو نداره اما واقعا این دوران برام سخت و خفه کنندست به حرفای کسی که خارج گوده و بتونه آرومم کنه خیلی احتیاج دارم
میدونم تصمیم درست جداییه اما باز بین راه سست میشم دلتنگش میشم کم میارم...دلم میخواد آدم محکمی باشم که هر کسی که لایق بودن تو زندگیم نبود و تحقیرم کرد رو براحتی خط بزنم.همش میگم یعنی میشه این روزها زود بگذره و من خوب بشم؟میشه یروزی بابت طلاقم خوشحال باشم و راضی؟توروخدا بگید با این حسا چکار کنم
میخوام واتساپم رو که همسرم بهش پی ام میده با شماره قبلیم پاک کنم ولی انگار قدرتش رو ندارم نمیتونم هر بار میخوام پاکش کنم پشیمون میشم میگم فردا پاکش میکنم انگار خودمو گول میزنم..
امروز بهم پیام داده که چه لاغر و خوشکل شدی تو عروسک منی جوابش ندادم گفت ج بده توروخدا دلتنگتم دیگه نمیتونم یه عکس قدی واسم بفرست دارم التماست یمکنم خواهش میکنم همین یکارو واسم بکن منم ج دادم و گفتم مگه من دویت دخترتم؟خجالت بکش هرچی میخام حرمت نگه دارم هیچی نگم مگه من اومدم سفر و هتل ۵ستاره ؟انگار نه انگار داریم جدا میشیم همه چی رو مسخره بازی گرفتی من شرایطم رو بهت گفتم دیگه خوددانی بعد خودشو زد به اونراه واسه همون شرایطم حق طلاق و ...گفت چه ربطی به موضوع بحثمون داشت؟من ازت درخواست عکس کردم مگه چی گفتم اوکی مزاحمت نمیشم من دارم میرم کنگره بعدشم که دیگه جوابش ندادم....
کلا بهمم‌میریزه از طرفی خاطرات تلخش یاد اوریم شدن حالم خیلی بدشد مثلا شب عروسیم که چجور سرم داد زد جلو همه و اشکم رو دراورد یا چجور تو جمع بی ارزشم یمکرد و بهم توهین میکرد با رفتارش و بددهنیش.یا شبی که به من گفت تو اصلا دختر نیستی و جقدر گریه کردم و هر چی بش گفتم بیا بریم دکتر گفت نه من شوخی کردم...یااینکه من اومدم قهر بجا اینکه دلم رو نرم کنه و بدست بیاره بهم میگه چرا لباسای تو خونگی و اونا که پوشیده نیستن رو بردی تو که جلو پدر و برادرت اینجور نمیگردی چرا بردیشون ؟کجا استفادشون میکنی؟خیلی نامردیه کسی به ناموسش و زنش اینجور بگه و ادعای غیرت و علاقشم بشه...
نمیدونم خوبیهاش واسه یه زندگی کافیه یا نه؟یه مول جیبی دادن و قربون صدقه رفتن و تلاش واسه زتدگیمون لارج بودنش و عشقم جونم گفتناش و رستوران انچنانی ببرتم.ولی ادم نمیتونه با این چیزا زندگی کنه و سر کنه تا اخر عمرش...
اصلا حالم روبراه نیست دلم واسه خودم میسوزه واسه کسی وقت گذاشتم که اینجوره کسی که حتی تلاشی نمیکنه ....کاش انقدر دوسش نداشتم
خواهر بزرگم و مادرم‌میگن درست بشو نیست درست هم بشه این ادم همه چیزش به اعتیاد مربوط نیست تربیت خانوادگی و فرهنگشم هست شما بهم نمیخورید میگن گاهی وقتا حتی دونفر شاید خوب باشن اما نیمه هم نباشن و حرف همو نفهمن ..
مامانم میگه تو دیگه ۳بار اومدی قهر دلم نمیومد اینو بهت بگم اما ارزشت از بین رفته واسه شخصیتت و خودت و وجودت ارزش قائل بشو ادم واسه کسی وقت میزاره که قدر احساسش رو بدونه که انسان باشه نه این که فقط تو فکر تهمت زدنه و خیلی راحت میاد واست از رابطه های جنسی قبل ازدواجتون میگه و افتخار میکنه بهشون و میخنده تو میخوای همچین شخصی بشه پدر بچت ؟بعدشم تو جایگاهی دیگه تو فامیل و خانوادش نداری و ترد شده ای چون حرمتهای زندگیت با قهر از بین رفته و همسرتم دیگه جایگاهی نداره حتی همسرت ادم درست حسابی نیست بهت بگم باشه برگرد خودش خوبه و قابل تکیه هست و پشتیبانته
میدونمم حرفاش درسته ولی چکار کنم که با وجود تمامه بدی هایی که بم کرد دوسش دارم اما میخوام پا بزارم رو این علاقه و عاقلانه جلو برم توروخدا تو این راه کمکم کنید و بهم انگیزه بگید بهترین تصمیم رو بگیرم.....
ببخشید طولانی شد حالم بد بود امشب و دلم پر
از همه شما دوستای محازی خوبم ممنونم که هستید و کمکم میکنید وجودتون دلگرمیه :72:
سلام دوستان لطفا جواب بدید و از این دو دلی نجاتم بدید
فردا دادگاه استرداد جهیزیمه من نمیرم وکیلم و شاهد ها میرن ،ولی خیلی استرس دارم.از طرفی همسرم اصلا انگار ن انگار واسه حق طلاق برو خودش نمیاره باز هم بش گفتم ولی هیچی ج نداد و بش گفتم باشه ج نده و خودتو بزن به اونراه اما بددن فقط تو نخواستی من هر بار ریسک کردم و بهت اعتماد کردم باهات زندگی کردم اما تو حتی حاضر نیستی قدمی واسه از هم نپاشیدن این زندگی برداری و اعتمادم رو جلب کنی و تلاشی کنی ....
الان نمیدونم در چه حاله و چکار میکنه،اما حای دیگه نمیگه دلتنگمه و پیام احوالپرسی بهم نمیده انگار روز بروز داره سردتر میشه بعدشم اصلا دیگه نمیگه برگرد و....منم بیخیالش شدم اما واقعا برام سخته اذیت میشم میبینم اونهمه علاقه و دلتنگی و دست و پا زدن روزهای اولش دروغ بوده و تمامه تلاشش همین بوده حالا که اون زنرگیمونو دوست نداره و نمیخواد منم مجبورم کاری که هیچوقت دلم نمیخواست رو انجام بدم ....
خیلی ناامیدم هیچوقت اینجوری نبودم دلم بدطور هوای اون و خونم رو کرده اما نمیزارم این فکرا از پا درم بیاره .میرم بیرون میگردم سفر میرم خانوادم دورمن اما تهش که میام خونه میرم تو خودم و اشک میریزم و دوباره حالم بد میشه ...
لطفا راهنماییم کنید چکار کنم
انگیزه هیچی رو ندارم دیگه اعتپاد بنفسمم از دست دادم
من ادم فوق العاده مغرور با اعتپاد بنفس بالا بودم و همه رو راهنپایی میکردم حتی خواهر بزرگتر خودم رو همه باهام درباره زندگی و انتخاباشون مشورت میکنن اما واسه خودم انگار نمیدونم .....خیلی کم اوردم این روزا:54:
روناک خانوم سلام.
اینقدر به خودت غصه نده و نا امید نشو. یه دور حرفای خودتو بخونی دلایل محکمی پیدا میکنی که کاری که داری میکنی درسته. این حالتهای ناراحتی و بی مهری و حس از دست دادن و نا امیدی الان برای شما طبیعیه. طبیعتا این حس الان شماست ولی بعده ها این حسا میره و میفهمی که تصمیمت درست بوده. طبیعیه که وقتی آدما دور میشن یاد خوبیهای هم میفتن ولی این یه سرابه. بعد یه مدت همه چی آروم آروم به تعادل میرسه.
اگه همه این احساسارو برای یک لحظه بزاری کنار و با عقلت فکر کنی متوجه میشی که خیلی هم کارت درسته و ازش متنفری. این حس الانته و عادیه. اینقدرم به خودت بدبین نباش.
یه پیشنهاد خوب دارم. مواظب افکار و احساساتت باش چه الان چه بعده ها. همین اتفاق الان نتیجه احساسات قبلیت و تصمیم گیری های قبلی بوده. دفعه بعد بیشتر دقت کن.
بازم یه پیشنهاد خوب دارم برات. یکم نماز بخون آروم شی. برای آینده بهتر دعا کن. مطمئنا خیلیها این روزهارو گذروندن و از پسش درومدن. هر تغییری در زندگی اولش سخته. کارتو عاقلانه انجام بده و محکم باش. توکل به خدا کن اون خودش همیشه هواتو داره. غصه هم نخور. اول عاشق و دلتنگ خدا باش. بعدشم یکم فکر خودتو آیندت باش. هم خودتو ول کردی هم خدارو بعد اومدی به همچین شخصی فکر میکنی؟ نه من تایید نمیکنم این کارو. بهتر از اینم میشه زندگی کرد.
نظر من با توجه به گفته های شماست. مطمئنا خودت عاقلی و میتونی عاقلانه تصمیم بگیری. نظر من کارشناسانه نیست. میتونی از مشاور مجرب هم استفاده کنی. ولی به شخصه حتی یه مورد ( اعتیاد - خیانت - بی توجهی به زندگی ) از این مشکلاتو داشت کافی بود برای این تصمیم. اینم بگم کسی که معتاده برای خودش ارزش قائل نیست به بدن خودش رحم نمیکنه. از این آدم انتظار داری به تو توجه کنه؟
توکل به خدا کن. دلتم قرص کن. نگران نباش . یکم هم سعی کن شادو بیخیال باشی ...
راستی بازم میگم مواظب افکار و احساساتت باش آیندرو بهتر بساز. با برنامه ریزی خوب و درست
موفق باشی ...
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط Quality
بابت همدردیتون ممنونم
امروز اولین دادگاهم بود و هنوز وکیلم و شهود داخل دادگاه پیش قاضی هستن لطفا برام دعا کنید
مرسی که انقدر بهم اطمینان میدید که کارم درسته واقعا تو شرایطیم که به این قوت و انرژی ها از طرف شماها نیاز دارم
مم خیلی سعی کردم اینسری هم ببخشمش و برگردم اما خودش نخواست و به اینجا رسوندش خواستم با گرفتن وکالت طلاق برگردم اما اون زندگیمون رو دوست نداره و براش اهمیتی نداره مطمئنم جای دیگه سرش گرمه وگرنه یه مرد که ادعا میکنه عاشقه نمیتونه اینهمه مدت دوری رو تحمل کنه و سرد باشه و میدونم از جای دیگه تامینه ....
میزارم با این حال و هواش خوش لاشه ببینم تهش به کجا میرسه
فقط چون زندگیم داره از دست میره و آرزوهام بر باد رفت ناراحتم از اینکه چرا همچین ادم بی لیاقتی رو دوست دارم و انتخابش کردم؟چرا ایمهمه بهش بها دادم وقتی حتی لایق بها دادن نیست....
شما درست میگی من خیلی تا حالا اشتباه کردم خیلی احساسی برخورد میکنم و زود دلم میسوزه اما اون بقوله شما بخودش رحم نمیکنه به من رحم کنه؟
منم حق یه زندگی طبیعی و اروم رو دارم
همسر من تمام اون مواردی که گفتین رو داره (اعتیاد.خیانت.دروغ.تهمت زدن.بد دهنی.کفر گفتن.بی احترامی.اینده نگر نبودنش و سطحی فک کردن....)یسری خدبیا هم داره مهربونیش و دست و دلبازیش و اینکه کتکم نمیزد و تو رفاه بودم اما ارامش نداشتم
من همه امیدم شده این سایت و حرف زدن با شماها که اینجور ارومم میکنید
نمازم رو مدام میخونم و با خدا حرف میزنم ارتباطم قطع نمیشه
نباید دیگه احساسی برم جلو باید عاقلانه پیش برم
به خدا توکل کردم از شما هم میخام برام دعا کنید هرچی بصلاحمه رقم بخوره
همسرم هنوز نمیدونه که من اقدام گردم و دارم پیش میرم احضاریه واسش نمیفرسته وکیلم یجورایی ترفنده کارشه که زودتر تمام بشه و بنفع من چون میگه اونجوری میتونه عدم تمکینت رو بگیره یعنی یجورایی سورپرایز میشه...
همش میگم نکنه دارم نامردی میکنم دلم میسوزه ولی بخودم میام میگم مگه اون دلش به حال تو و جوونیت سوخت که زندگیت رو به گند کشیده و الانم انگار ن انگار که زنشی و قهری عین خیالشم نیست باید تاوان کاراشو بده....
دوستان دادگاهه جهیزیم با موفقیت تمام شد
فقط حدود ۱ماه زمان میبره تا حکم اجرایی بدن که برم وسایلم رو بیارم
میدونم همسرم یهو متوجه بشه و بریم دم در خونه خیلی کینه میگیره و عصبانی میشه و تلافی میکنه.میدونم بازم میاد پیش خانوادم و تهمت میزنه که دخترتون اصلا دخار نبوده من گرفتمش و....هیجوقت این حرفاش یادم نمیرن چقدر خووورد شدم وقتی بم گفت منم میام دهنمو وا میکنم و به برادر و پدرت میگم که من چیزی ندیدم بهش گفتم من هیچی واسه ترس ندارم چون بخودم مطمئنم باهات پزشک قانونی هم میام بهم میگه اها راهشو بلدید؟شما خانوادگی کارتون اینه؟مثله مامانت و خواهرات؟وااای خدا اخه یه ادم انقدرررر نامرد ؟؟؟اونم من که دختر خونگی بودم و همه سرم قسم میخورن خودشم خوب میشناستم حتی خانوادش ....نمیتونم این حرفاشرو فراموش کنم و وقتی برام مرور میشه توهین و تحقیر هاش به خودم و خانوادم دلم نمیسوزه و دوست دارم بدترین کارهارو درحقش کنم اپا تو ذاتم نیست... اون
حتی نمیدونه که دادگاه بوده و حکم غیابی براش صادر کردن
کاش همه چی به خوبی تمام بشه دلم نمیخواد با خانوادم و داداشام درگیر بشه
واسه نفقه و مهریه هم چند روز دیگه دادگاه دارم
هر کیی تجربه داره و همفکری داره کمکم کنه دعا یادتون نره
عزیزم شما داری دو تا از دلایل بارز برای جدایی رو جلو روی خودت می بینی اول اعتیاد بعد هم خیانت این یعنی وحشتناااک خیلی بد میشه به نظر من اگر برگردی هم زندگی گلستان نخواهد شد برات چون خیلی دیده شده که افراد از اعتیاد دست کشیدن و پاک شدن ولی باز برگشتن و همچنین خیانت اصلا چیزی نیست که قابل چشم پوشی باشههه:81::81::81:
درست میگید باید محکم باشم و بتونم خودمو روحیم رو هم حفظ کنمنقل قول:
نوشته اصلی توسط s.raha
امشب بهم پی ام داده حروف فرستاده و زنگ میزنه رد دادم بعدشم گفت خواهر زادم فرستاده بخدا من نبودم در صورتیکه دروغ میگه مغروره میخواسته پی ام بده از این راه وارد شده چون میدونه من خواهر زادش رو دوست داشتم....منم جوابش ندادم.حالم از خودش و مدل دوست داشتنش بهم میخوره...
میخواد کارای منو تلافی کنه با خودم بهم مثلا کم محلی میکنه یا میگم پی ام نده بهم دیگه میگه چشم میگه تو که اونجا خوشی پس دیگه چته گفتم اره دقیقا تازه رنگ ارامش و زندگی رو فهمیدم و دیدم گفت پس همونجا زندگی کن ....میخواد با سردی و بی محلیش مثلا منو تنبیه کنه یجوری رفتار میکنه انگار من خیانت کردم و معتاد شدم اینا آتیشم میزنن دیشب انقدر گریه کردم که چشمام ریز شدن بحاله خودم زار میزدم که چرا اصلا این ادم عوضی رو باور کردم و راهش دادم تو زندگیم که با احساسم بازی کرد....بهش گفتم با جایگزینم بهت خوش بگذره بپا هم پیر بشید چیزی نگفت ....دزش بدم میادودوسش دارم نمیدونم چه حسه مزخرفیه ..کاش نسبت بهش بی احساس و سنگ بشم کاش دیگه از دلم بره و به ارامش فکری برسم...
سلام مجدد
دوستان همسرم بهم زنگ زد و باز شروع به اصرار کرد که برگردم و گفت فردا دعوتت میکنم شام بیرون بیا بریم حرف بزنیم لطفا اینکارو با زندگیمون نکن بخدا من خوب شدم بیا هر نوع ازمایشی میخوای بگیر گفتم نمیتونم بهت اعتپاد کنم باورت ندارم تو حتی حاضر نیستی وکالت طلاق رو بم بدی و قدمی برداری واسه دوباره بدست اوردنم گفت میترسم وکالت رو بت بدم تو باز با هر دعوا ولم کنی بری همینطوریش ترس از دست دادنت رو دارم اونموقع که بهت وکالت بدم دیگه هیچ...بعدشم گفت یسری لباسات موندن اینجا برات بیارمشون؟گفتم من که ازت نمیگیرم کسی رو میفرستم پایین گفت نه میخام ببینمت بزار بیام هم لباساتو بهت بدم هم ببینمت لااقل بی معرفت زنمی نمیتونم قیدت رو بزنم....گفتم دیگه به این خط زنگ نزن(اخه من خطمو که عوض کردم نمیدونم کی شمارمو بهش داده و چجوری )گفت گیر اوردم دیگه نپرس...فقط برگرد و فرصت اخر رو بم بده ولی گفتم نه نمیتونم وکالت نمیدی کجا برگردم مگه زندگی بچه بازیه هی بیام و برگردم تو ترس داری منم ترس دارم بعدشم این زندگی دیگه زندگی نمیشه بهتره قید همو بزنیم گفت تو بزن من نمیتونم و نمیزنم....خلاصه خیلی اصرار کرد و نپذیرفتم و قطع کردم اما اون گفت فردا وسایلاتو میارم بخودتم فقط تحویل میدم نیومدیم برمیگردم عیب نداره....
بنظرتون کار درستی انجام دادم؟اخه من دیگه بش اعتپاد ندارم درسته دوسش دارم ولی باورش ندارم همه وجودم ترسه ازش و نمیخوام بااین ترس زندگی کنم دلم زندگی طبیعی و نرمال و اروم میخواد ...
اعتیاد یه رفتار مهلک برای خود فرد و اطرافیانش هست. همسر شمام به شیشه اعتیاد داره. پدر من معتاد تریاکه زندگی مارو به گند کشیده. ۳۰ ساله اون و ناهنجاری های اجتماعیش یه طرفه مام یه طرف. اینطوری بگم که هرچی ما رشته می کنیم ایشون پنبه می کنه. تصور کنین مثل برداشتن یه میز خیلی خیلی بزرگه. همه یا علی میگیم برش میداریم، اون قسمت پدرم باید بلند کنه هنوز رو زمینه!
من اینجا داد میزنم که خانم هرچقدر میتونی از این فرد فاصله بگیر. الان بچه نداری. فردا پس فردا که بچه ت یا بچه هاتون به دنیا اومدن تکلیف چیه؟! شما عاشق هستی و تحملش می کنی بچه ها چه گناهی دارن؟! (که حاضرم شرط ببندم حداکثر تا ۵ سال بعد این عشقت تبدیل میشه به نفرت)
همسر شما معتاد شیشه س. شیشه و سایر مواد مخدر رو سلول های مغزی تاثیر مستقیم میذاره. اینجا نمی خوام بگم شیشه چه عواقبی داره و باعث چه جنایت هایی شده. پدر من معتاد تریاکه، اگه یه چیزی بر وفق مرادش نباشه قسم می خورم حاضره سر هممون رو ببره!!! حالا شما شیشه رو تصور کن. اینجام ایرانه. هیشکی نمیاد دستتو بگیره. هیشکی نمیاد حرف دلتو گوش کنه. هیچ سازمان و ارگانی از شما حمایت نخواهد کرد. هزار بار پدرم مارو به باد کتک گرفته و تا سرحد مرگ کتک زده، فک می کنین کی اومده به دادمون رسیده؟ همسایه؟ دوست؟آشنا؟ دولت؟ پلیس؟ اگه بین این کتک کاریا یکیمون زبونم لال یه بلایی سرش میومد پلیس برا یه کار دیگه تشریف میاورد که میشد نوش داروی بعد از مرگ سهراب! بزرگای فامیلم که میان با پوزخند دم از صبر و شکیبایی میزنن و زندگی دختر و پسرای موفقشون رو به رخ می کشن که صبر و سرلوحه قرار دادن!!!!
اعتیاد همسرت یه طرف خیانتی هم که کرده یه طرف دیگه!
از همسرت طلاق بگیر و با توجه به اعتیادش ارتباطتو باهاش کاملا قطع کن. دیگه بعد طلاق با هر تماسی پا نشی سر قرار باهاش بری، دم درم نباید برا دیدنش بری چه برسه به قرار بیرون از روی ترحم، دلسوزی، تنهایی یا یادآوری عشق گذشته! از الانم عادتش بده که دیگه قرار نیس تو رو ببینه. اگرم وسایلاتو آورد یه بزرگتر و مسئول کنارتون باشه (زیادیم حساسش نکن و اعتیادشو هی نزن تو سرش). یه جورایی احترامشو نگه دار.
اینم بگم تجربه شخصیم اینو ثابت کرده که فرد معتاد تا زمانی که پول داره و حقوق داره ممکنه شخصیتش انسانی باشه (تاحدودی البته). وای به روزی که حقوقشو ندن یا بیکار بشه. وای به روزی که جیبش بی پول باشه.
فقط می تونم بهت بگم خودتو نجات بده....نمیخوام بترسونمت. اصلا....ترستم دور بریز. آدم از چیزی بترسه همون مورد که سهله صدتا مشکل دیگه هم سرش میاد.
برو زیر چتر حمایتی خانوادت. طلاق گیر. رو پای خودتم وایسا. افکار منفیرم تا اونجایی که می تونی دور بریز...
سلام من واقعا متاسفم برای این شرایط ایجاب شدهنقل قول:
نوشته اصلی توسط غبار غم
منم پدرم اعتیاد داره به تریاک و تا الانم ترک نکرده و تفننی میکشه ترک میکنه و برمیگرده از وقتی چشم باز کردم پدرم معتاد بود و شلهد عذابای مامانم بودم واسه همین مامانم میگه هر تصمیمی میگیری نزار بشی الانه من و خودت رو نجات بده فردا اینده بچه هاتم تباهه....وقتی مصرف پدرم رو میبینم و حالاتشو بیشتر عذاب میکشم میگم شوهرم معتاد اینم از پدرم اخه کجا پناه ببرم....خیلی عذاب میکشم دست خودم نیست نمیتونم بیخیال باشم....الانم عشق مامانم به نفرت تبدیل شده و دقیقا مو به مو حرفاتونو درک میکنم....من همش از مامانم قایم میکنم مبادا ناراحت بشه غصه بخوره چیزیش بشه ....پدرمم با اخلاقای بدش دیوونش کرده هنوز که هنوزه بش ظلم میکنه و حرفای سنگین بارش میکنه واقعا تحمل چنین اینده ای رو با همسرم ندارم ...از طرفی پدرم رو میبینم اینجور سست میشم و میترسم بابام حتی تا دادگاه بام نمیاد حمایتم نمیکنه فقط مادرم و خواهرام هستن ....چند روز پیش دادگاه داشتم ۴۰دقیقه شهود دیر کردن بش گفتم بابا خو تو که بیداری کاریم نداری پاشو برو گفت کاریه که خودت کردی من کجا برم اخه خودت ازدواج کردی گفتم من خریت کردم ولی تو پدرمی گفتم قاضی بره دادگاه عقب میفته گفت بدرک اصلا شاید قسمت نیست تو جدابشی تو زور میزنی که خداروشکر فقط خدا کمکم کرد و قاضی رو وکیلم نگه داشت....شرایط سختیه نمیگم پدرم ادم بدیه و دیو دوسره نه اما اونطور که باید حمایت نمیکنه و میگه باید میموندی زندگی میکردی طلاق رو عیب میدونه میگه اگه تیکه تیکه هم شدی نباید جدا بشی میگه مگه مادرتون کم با من کشید تو هم تحمل کن زندگی الکی نیست که و.....کلا اخلاقای خاص خودشو داره اصلا یکباااار تو رو شوهرم واینستاد یکبار که شوهرم جلوش سرم داد میزد بش نگفت چرا داد میزنی و ....همیشه فرار کرده و خودشو کشیده کنار حتی حاضر نشد با خانواده همسرم حرف بزنه محکم بجاش مامانم باشون حرف زد و روبروشون وایساد...نمیدونم واقعا دیگه خسته شدم این چیزارو میبینم کاش خدا معجزه کمه و نجاتم بده...
سلام
شما اقدام قانونی کردید . اگر ارتباط خودتون رو با همسرتون قطع نکنید با روحیه ای که دارید گرفتار احساسات میشید و نتیجه اش برای شما افتادن توی تله ارتباط نامشروع با همسر سابق پس از طلاق خواهد بود. نتیجه اش هم که حتما میدونید خسران و تباهی هست برای شما و ارضای غرور برای اقا.
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط maadar
من امروز تمامه راه های ارتباطیم رو با اصرار مادرم قطع کردم برام‌سخته همش میرم سراغ گوشیم یادم میاد دیگه نباید جکش کنم یاد اوری میکنم باید محکم باشی و تمومش کنی...دیگه فکر برگشت نیستم نمیدونم چی پیش میاد و خدا چی واسم رقم میزنه اما اصلا تو این شرایط به برگشت فک نمیکنم چون دارن بدی هاش و ثبات نداشتن اخلاقش برام یاد اوری میشه هر تیکه شهر میرم خاطره بد دارم پس همچین ادمی لایق عشق و علاقه من نیست...برای پوستمم میرم تحت نظر دکتر متخصص ببینم نتیجه چی میشه هر چتد از ظاهر هیچی کم ندارم اون لک ها هم که ذهن منو درگیر کرده رو تنم هست توی دید نیست ولی خب دوست ندارم باشه یجورایی داره کل بدنمو میگیره...سوال داشتم ازتون اینکه ممکنه این اقا بعد از اینکه من جهیزیم رو آوردم بره عدم تمکین بگیره یا اونم اقدام کنه؟بعد اگر اینکارو کنه نتیجش چی میشه واسه من؟ استرسش رو دارم چند روزدیگه دادگاه نفقه مهریمه....بعد ممکنه بگه مهرش رو میدم برگرده؟یا اگر جلو قاضی بگه طلاق نمیدم چی؟اخه الانم همش میگه نه زلاقت میدم نه وکالت طلاق رو بت میدم برم بدو تا طلاقت رو بگیری به وکیل کار بلدت بگو اگر میتونه طلاقتو بگیره یجورایی مسخره میکنه ....میتونه کلا علیهم اقدامی کنه یا اذیت کنه واسه طلاق؟آخه آدم کینه ای و لجباز و مغروریه و جدا از این مسائل من وکیلم از راهه اعتیادش نمیره جلو از طریق نفقه مهریه میخواد طلاقم رو بگیره چون تو بند قرارداد ازدواجون اومده که اگر تا۵ماه نفقه پرداخت نشه زن میتونه طلاق بگیره اون میخواد از این بند استفاده کنه و این ترفند و در اخر اعتبادش رو هم مطرح کنه...ممکنه واسه من بد بشه؟با وکیلم خیلی صحبت کردم اما گفت نترس بسپارش به من و استرس نداشته باش اما باز تهش استرس دارم....
عزیزم این شرایط برای هرکسی که توش هست واقعا عذاب آوره متاسفانه. متاسفم که خانواده شمام با مشکلات اعتیاد پدر مواجهه:47:. باور کنین انقد تو شرایط بدی بودم که حتی حاضر نیستم دشمنم تو این موقعیت قرار بگیره. شمام که این حرفارو زدین و از مادرتونم گفتین مادر خودمو تصور کردم. چیا که نکشیدن. این همراهی نکردن و حمایت نکردن پدر و که میگین نمی تونم بگم با چه عمقی درک می کنم. جالبه پدر من با این همه مشکلات و ناهنجاری هایی که داره، همه چی رو بی نقص می خواد! میگین پدرتون گفتن ؛خودت ازدواج کردی دیگه؛ این جمله دقیقا از جملات معروف پدر منه! خودت اینطوری کردی دیگه، خودت خواستی دیگه، مشکل خودته دیگه، به من ربطی نداره، می خواستی نکنی و.... این دقیقا چیزیه که از ۹۹ درصد پدرای معتاد سر میزنه. باید همه چی بر وفق مراد باشه و روز و روزگارشون مبادا خدشه ای بهش وارد بشه. مبادا کاری براش بتراشیم مجبور بشه تا سر کوچه بره! یه بار خارج از شهر از دانشگاه که بیرون زدیم ساعت ۷ عصر کولاک برف شد، من و دوستم شب هاج و واج مونده بودیم چیکار کنیم. گفتم صب کن زنگ میزنم پدرم بیاد (چون هم ماشین پدرم نسبت به ماشین اونا خیلی بهتر بود هم اینکه پدرم کاری نداشت و پدر اون یه شهر دیگه کارگری می کرد). فک می کنین پدرم چی گفت؟ گفت من نمی تونم ماشین و بیارم اونجا خودت یه کاریش بکن!!! (تازه اینم درست بگه آدم نمی سوزه، با خشم و غضب یه جوری گفت که انگار من وبال گردنشم و بچه همسایه!) دوستم به پدرش زنگ زد (خدا همچین مردایی رو عمر بده بهشون) گفت نگران نباشین الان را میفتم میام دنبالتون! (کسی که از ۵ صب کارگری می کرده تا ۷ عصر!! (تفاوت جوابای دوتا مرد رو در نظر بگیرین. یکی سالم با حقوق ماهی ۱۰۰ هزار تومن و دیپلمه، یکی معتاد با حقوق چند میلیونی و ماشین عالی و تحصیلات عالی!!!!!). من و دوستم یک ساعت تا شهر راه رفتیم، پدرش مسیر یه ساعته رو نیم ساعته اومد تا مارو همراهی کنه طفلک. بلاخره مارو سوار کرد و رسوند خونه. حالا این یه مثال از عدم حمایت پدر تو زندگی ماهاست. شایدم در قبال خیلی از کارای دیگه مهم نباشه واقعا. من حاضر بودم پدرم تا آخر عمر با من حرف نزنه اما از طرفی دس رو مادرم بلند نکنه، حرفای رکیک نزنه و ....نقل قول:
نوشته اصلی توسط روناک محمدی
این حمایت پدر که ازش حرف میزنین رو من خیلی وقته چال کردم. دیگه اصلا رو پدرم حسابی باز نمی کنم. حتی می ترسم ازدواج کنم. میگم اگه یه همچین موقعیتی (تو برف گیر کردن مثلا) دوباره برام پیش بیاد و همسرم مثلا ماموریت باشه، نمیگه من نیستم پدرت بیاد دنبالت؟! یا اصلا یه اتقاق دیگه افتاد لازم شد پدرم ازم حمایت کنه....تکلیف من چیه اون موقع؟!
شما به حرف پدرت گوش نده. الان زمونه ای نیس که کسی بسوزه و بسازه. باید از زندگی مادرت درس بگیری. انشالله که خدا گره از مشکلات همه ما باز کنه:72:
درست میگید من این شرایط رو با پدرم گذروندم اینکه هیچوقت تو هیج شرایطی نتونست قدمی برام برداره حتی واسه خواستگاریمم بزور نشسته بود حتی نرفت تحقیقات انجام بده ....و چیزی که منو بیشتر لز همه اذیت میکنه اینه که چرا پدرم معتاد بود و زتدگی مادرم واسه خودم مجددا تکرار شد این خیلی اذیتم میکنه اخه یه ادم مگه چقدر جا داره که از یه نقطه چند بار ضربه بخوره من ادم صبور و ارومی بودم اما الان عصبی و عجول شدم تحمل کوچکتدین حرفی رو از هیجکس ندارم و همش فک میکنم حقمو ازم گرفتن و با جواب دادن میتونم حقمو پس بگیرم و نزارم کسی چیزی بهم بگه حتی بشوخی خانوادمم تعجب میکنن میگن نمیشناسیمت...از طلاق و جدایی هم همیشه میترسیدم ولی نمیخوام سرگذشت مادرم تورار بشه چون تا خدودی شاهد عذابایی که میکشید و هنووووزم داره میکشه هستم بخاطر همین از شوهرم بیزار شدم چون از ناحیه ای که میدونست بهم ضربه زد.با ادم معتاد نمیشه زندگی کرد...نقل قول:
نوشته اصلی توسط غبار غم
از راهنمایی ها و همدردیت ممنونم عزیز امیدوارم مشکلات شما هم حل بشه و عاقبتتون بخیر بشه:72:
سلام دوستان
کسی اینجا واسم تاپیک نمیراره من تمامه درد و دل و امیدم این سایته
روزهای سختی رو میگذرونم دارم لحظه به لحظه شکنجه میشم.تهه همه خوشیحام گریه میکنم حالم بد میشه....حرفای سنگین پدرم اذیتم میکنه نه برادرم نه پدرم کسی واسم قدمی برنمیداره تنها حامی من مادرمه
داداشم واسه شاهد شدنش تو دادگاه جهیزیه اومده ادرس خونه پدر منو نوشته که مشکل ساز میشه واسه پروندم وکیلم زنگ زد گفت شده۲دقیقه بیاد چون دست خط خودشه حیفه روند پروندتون خراب بشه دوبار ازش خواهش کردم هم خودم هم مادرم اما داداشم گفت وقت نمیکنم منم گاروزندگی دارم و....خیلی دلم گرفته حس تنهایی و بی کسی میکنم...با پدرمم بحثم شد همش میگفت خودت کردی خودت انتخابش کردی و بمنچه و....بهش گفتم باشه یه غلطی کردم تو مثلا پدرمی قدمی برام نداشتی از وقتی اومدم حتی نمیپرسی پول وکیل رو چجور پرداخت کردی عین خیالت نیست تهش هم بهم گفت تو ول هشتی تو خیابونا بااینکه بخدا قسم من حتی تا هیئت نمیرم فقط باشگاه اونم با ماشین خواهرم دم در میبره و میارتم فووووق فوووقش برم شامی چیزی با مامانم و خانوادم بیرون ترددم رو خیلییی کم کردم با دوستام حتی نمیزارم بیان خونمون که چیزی بم نگه. مگه کار منه که انحامش بدم خیلی دلم ازش شکسته بهش گفتم وقتی تو پدرمی به من تهمت میزنی و اینجور میگی وای بحاله بقیه فقط میگم واسه خودم متاسفم که فرزند توام .از طرفی دعواهای پدر و مادرم و عذابایی که به مادرم میده خودخواهی هاش به مادر من که یه زنه محجبه و نماز خون هست تو دعوا حرفای ناسزا میزنه و مادرم فقط اشک میریزه یا حالش بد میشه قلبش درد میگیره یعنی نگرانی مادرمم هست ....وااای خیلی روزای سخت و سنگینین دیگه تحمل ندارم این چیزا قدرتم رو میگیرن.جو خونه واقعا عذاب آوره واسم نگاه ها و حرفا های سنگین پدرم و حمایت نکردنش....چه غلطی کردم ازدواج کردم
دلم داره میترکه دلم ارامش میخواد دلخوشی میخام هیچ هدفی ندارم...هیچکس برام قدمی برنمیداره برادرام هزاری تو دستم نذاشتن یا از نظر عاطفی حمایتم کنن اصلاااا انگار پدر و برادر ندارم و وجود ندارن خدایااااا اخه چرا تو که میدونستی جو خونه اینجوره چرا دوباره برگشتم اینجااااا فقط دلخوشیم مادرمه اونه که درکم میکنه و همدممه اگه اون نبود تا الان پدرم برم میگردوند اینجا بودنمم فقط بخاطر اینه که به ارامش برسم اما بازم ندارم همش تو اتاقمم بیرون نمیام فقط از نظر اینکه کار به کارم ندارن تو خونه راحتم یعنی اصلا بهم فشار نمیارن کار کنم نکنم بخابم بیدار باشم و.....بابام میگه اگه تیکه تیکتم کردن نباید طلاق بگیری باید تحمل کنی زنرگی همینه و طلاق واسه ما افت داره و ابروریزیه و خوب نیست...هنوز هیچی نشده میگه زنه مطلقه و....دلم خیلی شکسته تورو بحق این شبهای عزیز برام دعا کنید :302: