خانمم حاضر نیست با خانوادم رفت و آمد داشته باشیم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Amina

این حرفا رو ول کنید آقا شهروز. متاسفانه بعضی از کسایی که به اینجا میان از بس زیر سلطه ی مردهای زورگو بودند که به نظرشون زندگی اون مدلی عادیه و به هر حال باید به نوعی اون وضع رو توجیه کنند و نرمال جلوه بدن چون در غیر این صورت شرایط خودشون غیرقابل تحمل می شه.

توصیه های خیلی خوبی اینجا بهتون شد. به اونها عمل کنید. امیدوارم که موفق باشید. :72:

---

درسته دوستان لطف داشتند و من رو با زوایای مختلفی که میشه به رابطه من و همسرم نگاه کرد آشنا کردند و ممنونم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آنیتا123

سلام

تعدادی از خانمها تجربه برخوردهای ناخوشایند از طرف خانواده همسرشون رو داشتند. از جمله خود من . مسلما عکس العملها متفاوته .

شاید همسر شما عکس العمل شدیدی داشتند. ولی به نظر میرسه یه جاهایی رفتارهای خانواده شما هم خیلی بچه گانه بوده.

من اصلا با این که جای مرد و زن در زندگی شما عوض شده موافق نیستم همچنین با تعاریفی که بعضی افراد از این جایگاه دارند.

در زندگی موضوعات مختلفی پیش میاد که مدیریت بعضی از اونها رو مرد و برخی رو زن به عهده میگیره بستگی به حساسیت موضوع و حدود درگیری های هر طرف.

موضوع مشکل همسر با خانواده شما رو شما باید مدیریت کنید که دارید این کار رو انجام میدید.و این خیلی خوبه که سعی دارید مشورت بگیرید.

من به عنوان کسی که تجربه همچین مشکلی رو داشتم و به عنوان یک خانم ،ترجیح میدم همسرم در این مورد با آرامش برخورد کنه.بعضی وقتها اینکه مدام تلاش کنی

چیزی رو درست کنی بدترش میکنه.

ترجیح میدم همسرم این موضوع رو مدتی مسکوت بزاره و روی رابطه دونفریمون کار کنیم.دوست ندارم توی این مدت مدام از رابطه من با خانوادش صحبت کنه.

و یه چیز دیگه.من با وجودی که خیلی خاطره بد از خانواده همسرم داشتم ولی بعد از گذشت چند وقت از ازدواجمون بعضی وقتها که میدیدم همسرم برای خوشحال کردن

من هر کاری میکنه و از خودش میگذره خودم پیشنهاد میکردم برای خوشحالی همسرم که با هم به خانوادش سر بزنیم هر چند اون خاطرات هنوز توی ذهنم بود و روبرو

شدن با اونها خیلی سخت بود.

میخوام بگم محبت کردن خیلی چیزها رو درست میکنه.

من فکر میکنم بیشتر از اینکه رفتار خانواده شما همسرتون رو آزار بده درگیری های که با شما بر سر اونها داشته اذیتش میکنه و کینه اش رو شدید تر کرده.

پس هر چقدر رفتار شما با خانمتون بهتر بشه کینه اون هم از خانواده شما کمتر میشه.

الان چقدر از پایان درگیری های شما با خانمتون بر سر خانوادتون میگذره؟

بعد از گذشت مدتی و کم شدن استرس ها و آروم شدن هر دوتون میتونین وارد مراحل بعدی بشین.

فقط حتما رفت و آمد با خانوادتون رو فعلا به تنهایی ادامه بدین و بعد از بازگشت پیش همسرتون حتما حتما خیلی با محبت و ملایم باهاش برخورد کنید و حرفی از

خانوادتون نزنید.

و اینکه در برخورد با خانوادتون به خصوص مادر سعی کنید با محبت باهاشون رفتار کنیدو یاداوری کنید چقدر دوستشون دارید و قدر زحمتهای ایشون رو میدونید.

اینطور هم اونها تصور نمیکنند که همسر شما،شما رو از خانواده دور کرده و هم اینکه از لحاظ انسانی درست نیست شما دل خانواده ای که زحمتتون رو کشیدند و

دلسوزتون هستند رو بشکنید.هر چند رفتارهای اشتباهی داشته باشند.به خصوص مادرتون.بهشون خیلی احترام بگذارید در عین حال تلاش کنید اگر پشت سر همسرتون

بدگویی کردند تحت تاثیر قرار نگیرید.

برای انجام تمام این کارها شما نیاز به آرامش دارید .پس آروم باشید . خاطرات تلخ رو کنار بگذارید و سعی کنید فعلا اوقات خوش و عاشقانه ای با همسرتون داشته باشید.

---

آخریش یک هفته پیش بود فکرکنم دعوامون رو میگم. منم فکرمیکنم الان هرچی بیشتر فشار به خانمم بیارم اون لجبازتر میشه و از من دورتر . یک روز و دو روز نیست که یک عمر زندگیه نمیخوام نظرش نسبت به من عوض شه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Mr DaNi

شما چرا یا از اینور بوم میوفتید یا از اونور بوم.
منظور کتک کاری نیست.منظور اقتدار مردونست.رفتار منطقی خوب و جراتمندانه طوری که طرف مقابل احترام شمارو همیشه نگه داره و به شما به عنوان تکیه گاه نگاه کنه و اینکه حرفاتون اصولی هست .همه چیز باید سر جای خودش باشه.اگه اینو تونستی درک کنی حله.نه اینکه خانومت جایی که بر وفق مرادش نیست شمارو زیر پا بزاره.آرامش چیه؟پس چرا الان به مشکل خوردید و آرامشو ندارید؟آرامش وقتی پیش میاد که همه چیز سر جای خودش باشه.البته مشکلات همیشه هست ولی اصول زندگی با آرامش یکیه.
آرامش این نیست که کوتاه بیاید بگید که آرامشم بهم نخوره.والا اگه کسی با من بزن بزن کنه حداقل تا چند سال روم نمیشه باهاش چشم تو چشم بشم.مثل داماد یکی از فامیلا که معروف شده هر دیقه از داداش عروس کتک میخوره.
چه دلیلی داره جهیزیرو شما بگیرید؟من هم توان مالیشو دارم ولی اینکارو نمیکنم.به خاطر اینکه زندگی رو که شل بگیری بعدش....
من هم مردم دوست من و میدونم شما درگیر چی هستی.زنی که زیباس و شما هم مدام کوتاه میای.شاید خیلی جاها دلت نخواد ولی مجبوری.
والا من تو این شرایط نمیدونم چکار میشه کرد.نه من و نه خیلی افراد این سایت.با مشاورا صحبت کن.
شما رفتار جراتمندانه ندارید.باز نگید کتک کاری.نه.شما از ابتدا اینگونه رفتار کردید.حالا باید بازیابیش کنید.ولی راهش و باید از کارشناسش بپرسید.
فکر آیندرو هم بکنید.خانوم همیشه اینقد زیبا و تیتیش نمیمونن.میترسم از روزی که یهو جلوشون واستید و ایشون حیرت زده بشند و....

---

سلام. داداش من ،منم در جریانم اقتدار مردونه باید داشت و .. با منطق و حرف و خواهش از همسرم خانوادم خواستم صحبت کردم خانواده عزیز من ماشالله مرغشون یک پا داره. پدرم در دعوای خانوادگی ما یک دفعه گفت عروسم دخترخوبیه زن من مقصره. یعنی مادرم.
خدا میدونه قصدم توجیه کردن نیست من نوکر مادرم و خونوادم هم هستم نمی گم حرف پدرم درسته یا غلط ولی موضوع به اون سادگی که فکرمیکنید نیست.روبروی خانمم ایستادم درگیری شد فعلا استپ کردم.وقتی رفتار بد از خانوادم دیده چی بگم ؟بگم اشتباه دیدی اشتباه شنیدی.خونواده هم باید یک فرصتی بدن اگر من و خانمم بخواهیم رابطه رو اصلاح کنیم حداقل بتونیم یا نه.
بحث زیبایی نیست بابا من زنم رو کتک زدم گریه کرد.باید حتما این رو بگم .از خودم خجالت میکشم.ناراحتی مادرم هم نمیتونم ببینم برای همین بدون اطلاع همسرم دیدنش میرم.
دعوا با برادرخانمم یک دفعه بود کار منم ضایع بود درخانه مادرشون اون هم وقتی دوست بودیم نباید با خانمم بحث میکردم.
اون که بقول شما میگی بزن بزن کنی تا چندسال رویش رو نگاه نکنی بستگی داره کی باشه توی چه شرایطی باشه.گفتنش راحته
بله اگه الان برادرهمسرم شاخ و شونه بکشه معلومه رفتارم مثل قبل نیست اون موقع همه تلاشمو میکردم رابطه رو حفظ کنم و موانع رو بردارم.
شما از دختری که پدر نداره ولو با وجود تمکن مالی شما و اون ،جهیزیه میگیری؟من نتونستم وجدانم اجازه نداد.نمیگم هرکس جهیزیه میگیره وجدان نداره میگم من نخواستم توی خودم آنقدر دیدم محتاج چهارتا چوب و وسیله نباشم که زنم همراهش میاره.بحث شل گرفتن نیست.
منم نمیدونم باید چکار کنم دهه محرم نزدیکه خانواده مراسم دارند از الان تو این فکرم خانمم و مادرشون رو مسافرت بفرستم اون چندروز که برای رفت و آمدم و مسائل دیگه بحث و نقل پیش نیاد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نیکیا

سلام
بعضی از نظرات که میخونم انقدر تعجب میکنم که پیش خودم میگم مگه میشه؟
ایشون با همراهی نامزدشون رفتن برای نامزدشون دستبند خریدن که توی یک مراسم خاص به نامزدشون هدیه بدن در شبی که نامزدشون منتظر هدیه است و حتی هدیه رو خودش انتخاب کرده خواهر این آقا دستبند رو قایم میکنن و با جرو بحث با برادرشون در زمانی که مهمونا توی خونه نشستن دستبند رو نمیدن!!!!!
این چه جور نگرانی برای برادره؟؟؟؟؟
خواهرشون نمیتونستن صبر کنن اون مراسم با آبرو تموم بشه و بعد برادرشون رو توی یک زمان دیگه ای توجیه کنن راجع به خرج و مخارج(البته به نطر من تا این حد هم به خواهرشون ربطی نداشته اما به فرض که من اشتباه میکنم) همون شب باید دستبند رو پنهان میکردن؟؟؟؟؟؟
این آقا خودشون دارن میگن رفتارهای خانواده ام از سر حسادته بعضی از کاربرا میگن از سر نگرانیه...
کاربر محترم قاطعیت در این مورد اصلا جواب نمیده... همسر من سر اینکه با مردهای فامیلمون با من شوخی بیجا کنن حساسه و چنان قاطعیتی در این مورد نشون داده که من اگر شوخی بیجا بشنوم خودم رو به نشنیدن میزنم و جواب نمیدم چون میدونم این خط قرمز همسرمه کوتاه بیا هم نیست...
حالا اگر شوهرم میخاست همین قاطعیت رو راجع به خانواده اش داشته باشه زندگیمون حتما به جهنم مسلم تبدیل شده بود... چون این موضوعی نبود که من بخوام کوتاه بیام...
من اصلا نمیگم نطرات من درسته نطرات کاربرهایی که مخالف من میگن غلطه ... اما به عنوان زنی که این مشکل رو تجربه کردم و خصوصیاتی که از خانومتون گفتید قاطعیت در این مورد جواب نخواهد داد...
در ضمن شمل هم حق دارید با کسی که شما رو کتک زده رابطه نداشته باشید یا خیلی محدود کنید...
یک چیز دیگه این که وقتی ما میگیم رابطه قطع بشه یا کم بشه منظورمون اصلا این نیست که این قطع یا کم کردن رابطه قراره تا آخر عمر ادامه پیدا کنه...
این محدودیت ارتباط تا زمانیه که خانواده ها حد و حدود خودشون رو بدونن و کمتر دخالت کنند و این ترس رو داشته باشند که اگر بخوان بیش از این دخالت و بی احترامی کنن ممکنه ارتباط با برادر یا خواهرشون رو از دست بدن...
قرار نیست این ارتباط رو از دست بدن قراره فقط به خودشون بیان...
کما اینکه من هم قصد ندارم برای همیشه رابطه ام رو با خاهرشوهرم قطع کنم فقط با همسرم قرار گذاشتیم حداقل تا یک سال ارتباطی نداشته باشم تا کمی به خودشون بیان...
با توجه با نظرات ضد و نقیضی که توی این تاپیک هست من باز هم اکیدا مشاوره خصوصی همین انجمن رو توصیه میکنم

---

مثال جالبی زدید. منم روی شوخی های بیجای مردهای دیگه یا نوع لباس پوشیدن همسرم حساسم اونم رعایت میکنه خود رو ملزم میدونه مراعات کنه اما قاطعیت درباره خانوادم فقط باعث به هم خوردن زندگی ما میشه.من هم مشاوره رو ترجیح میدم البته نیاز داشتم یک مقدار مشکل رو هضم کنم بعد مشاوره انجام بدم و روی مشاوره حضوری تاکید بیشتری دارم.

اگر دقت کرده باشید خانمهای این تاپیک خواهر و مادر شما را خواهر شوهر و مادر شوهر بالقوه خودشون دیدن و اکثرا با تجربه شخصی خودشون، خیلی هم از دست خواهر و مادر شما ناراحت بودن :311:

شاید خانواده شما اشتباهاتی داشتند ولی من با برادری که شوهرم را کتک بزنه هم کنار نمی آم ... یا بهتر بگم شوهری که از برادر من کتک بخوره و به روی خودش نیاره، داره به من می گه تا کجاها می تونم روی کوتاه اومدنهاش حساب کنم و سو استفاده کنم
(البته ما خانوادگی عادت به برخورد فیزیکی نداریم، شاید برای همین به نظر من اینقدر عجیب بوده !! )

زندگی که با کوتاه اومدنهای شما بخواد آروم بمونه چه ارزشی داره
بالاخره یه روزی شما خسته می شین

اون روز هم خانمتون راهش را می کشه و می ره.
بعد می گید من که این همه فداکاری کردم چرا نفهمید؟

تا وقتی شما آروم باشید و بله قربان گو ... ایشونم هست
یه بار در مورد حق و حقوقت صحبت کن ببین چی می گه
بهش بگو همونطور که شما حق نداری با خانواده ات رفت و آمد کنی ایشون هم حق نداره ... چون برادرش شما را زده
اینطوری با واقعیتهای ذهن همسرت آشنا می شی :82:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

اگر دقت کرده باشید خانمهای این تاپیک خواهر و مادر شما را خواهر شوهر و مادر شوهر بالقوه خودشون دیدن و اکثرا با تجربه شخصی خودشون، خیلی هم از دست خواهر و مادر شما ناراحت بودن :311:

شاید خانواده شما اشتباهاتی داشتند ولی من با برادری که شوهرم را کتک بزنه هم کنار نمی آم ... یا بهتر بگم شوهری که از برادر من کتک بخوره و به روی خودش نیاره، داره به من می گه تا کجاها می تونم روی کوتاه اومدنهاش حساب کنم و سو استفاده کنم
(البته ما خانوادگی عادت به برخورد فیزیکی نداریم، شاید برای همین به نظر من اینقدر عجیب بوده !! )

زندگی که با کوتاه اومدنهای شما بخواد آروم بمونه چه ارزشی داره
بالاخره یه روزی شما خسته می شین

اون روز هم خانمتون راهش را می کشه و می ره.
بعد می گید من که این همه فداکاری کردم چرا نفهمید؟

تا وقتی شما آروم باشید و بله قربان گو ... ایشونم هست
یه بار در مورد حق و حقوقت صحبت کن ببین چی می گه
بهش بگو همونطور که شما حق نداری با خانواده ات رفت و آمد کنی ایشون هم حق نداره ... چون برادرش شما را زده
اینطوری با واقعیتهای ذهن همسرت آشنا می شی :82:

---

خانم شیدا نمیتونم به خانمم چنین حرفی بزنم دلش رو میشکنم از من متنفر میشه.

تا دیر نشده فکری به حال زندگیتون بکنید.

این همه خودخواهی همسر شما و بله قربان گفتن شما خطرناکه !!

برادر ایشون شما را کتک زده ... اگه بگی دوست ندارم ببینمش دل خانمتون می شکنه :325:

شما و خواهرتون توی اتاق خصوصی حرفی را زدید و بعد از روی همون اخلاق اشتباهتون رفتید صاف گذاشتید کف دست خانم ( مطمئنم خودتون براش تعریف کردید) و ایشون هم فرمان دادند که دیگه خواهرت را نبین !!
از ترس ایشون حتی عروسی برادرزاده ات شرکت نکردی !!!!!!!

می شه بفرمایید گناه غیرقابل بخشش خانواده تون چیه جز این که همسرتون خیلی زیادی خودش را تحویل می گیره و شما هم باورتون شده؟

خانم امینا که اینجا برای شما می نویسن مرد واقعی شما هستید که از حق و حقوقتون تو زندگی مشترک می گذرید و خانمهای اینجا زیاد توسری خوردن و عادت دارن واسه همین از شما دفاع می کنند
تاپیکشون در مورد این بود که با ازدواج برادرم مخالفم ....

من امینا و پستهاش و نگاهش را دوست دارم. تلاشش را برای باور خودش به عنوان یک زن و یک انسان دوست دارم.
قصدم اصلا صحبت در مورد امینا نیست.
ولی می خوام بگم هر خواهری نگران برادرشه. هر مادری نگران فرزندشه
هر کدوم از ما برادرمون بخواد با یه دختر چهار سال از خودش بزرگتر ازدواج کنه ... اونم تو سن 25-26 ... نگرانش می شیم و مخالفت می کنیم.

خانم شما بخواد نگرانیهای عادی خواهر و مادرتون رو بکوبه تو سر شما و اینطور شما را از همه جدا کرده که جرات ندارید اسم مادرتون را بیارید !!!!!!

راستش من خودم عمرا حاضر باشم با چنین مرد توسری خوری زندگی کنم
ولی خانم شما داره از این رفتار شما سواستفاده می کنه. وگرنه آدم سالم از رابطه با خانواده همسرش لذت می بره. نه از قطع ارتباط باهاشون

آدم سالم از رابطه با فامیل و دوست و آشناش باید خوشحال باشه نه این که همسرش را وادار کنه از همه جدا شو و فقط به حرف من نفس بکش

شما جرات نداری بگی چون برادرت من را کتک زده دوست ندارم ببینمش
اما ایشون می گه چون شما تو اتاق خصوصی با خواهرت صحبت کردی حق نداری دیگه ببینیش !!

همسر برادر من هم اگر قرار باشه برخلاف عرف و قانون و شرع همه کارش را بکنه، نگران می شم برای برادرم
اگه قرار باشه بی جهیزیه و با این همه ادعا بیاد و برادرم را هم از دیدن ما منع کنه مسلما ناراحت و نگران می شم.
اگه چهار سال هم از برادرم بزرگتر باشه که بیشتر نگران می شم

شما هنوز خیلی جوان هستید و متوجه خیلی چیزها نیستید
امیدوارم زودتر متوجه بشید که چی را با چی دارید معامله می کنید

همین خانم فردا دو تا کار مخالف نظراتش انجام بدید مهریه را اجرا می ذاره و در خونه را هم به روتون قفل می کنه و جیهزیه ای که خریدید را هم مصادره می کنه
بترس از همچین آدم خودخواه و کینه ای


ایشون یه زمانی دوست دختر شما بودن
بعد رابطه قطع شده و برادر شما هم بهش اس ام اس زده
گناه شما چیه؟

برادرتون فکر کرده یه مدت با شما بوده، حالا که نیست لابد می خواد با کس دیگه باشه و شانس خودش را امتحان کرده
من با رفتار برادر شما موافق نیستم. نمی گم من با همچین مردی دوست می شدم و کارش قشنگ بوده ... ولی لابد ایشون چیزی دیده که به دوست دختر سابق شما پیام داده. شماره دوست دختر شما دست برادر متاهلتون چی می خواد؟

به هر حال اونقدر که خانمتون موضوع را بزرگ کرده بزرگ نیست

امیدوارم قاطع تر و درست تر برخورد کنید
اگر ایشون حق داره شما هم حق دارید. مادر شما چه کار کرده که باید از دیدن پسر و عروسش ... و حتما فردا نوه اش ... محروم باشه
اما برادر ایشون با رفتار عصر حجری که الان همه جای دنیا منسوخه به شما حمله می کنه و هنوز اینقدر محترمه؟

واقعا یه نگاه به مادرت و رفتارش بکن و فکر کن گناهش چیه که باید از دیدن پسرش محروم بشه
اما اون پسر دور از تمدن !! (برادر خانمتون) حق داره اینطور سوار زندگی شما بشه؟

زندگی و شعور به مدرک دندانپزشکی نیست
هنوزم تو خانواده اونا رسمه برای دفاع از حقی (که فکر می کنن دارن) به آدمها حمله کنن !!!!!!!

واقعا لیاقت شما همچین خانواده ای بود؟
چطور خانم شما روش می شه برمی گرده به شما می گه تو و خانواده ات لیاقت من را ندارید !!!
چون بلد نیستید مشت و لگد بزنید؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

تا دیر نشده فکری به حال زندگیتون بکنید.

این همه خودخواهی همسر شما و بله قربان گفتن شما خطرناکه !!

برادر ایشون شما را کتک زده ... اگه بگی دوست ندارم ببینمش دل خانمتون می شکنه :325:

شما و خواهرتون توی اتاق خصوصی حرفی را زدید و بعد از روی همون اخلاق اشتباهتون رفتید صاف گذاشتید کف دست خانم ( مطمئنم خودتون براش تعریف کردید) و ایشون هم فرمان دادند که دیگه خواهرت را نبین !!
از ترس ایشون حتی عروسی برادرزاده ات شرکت نکردی !!!!!!!

می شه بفرمایید گناه غیرقابل بخشش خانواده تون چیه جز این که همسرتون خیلی زیادی خودش را تحویل می گیره و شما هم باورتون شده؟

خانم امینا که اینجا برای شما می نویسن مرد واقعی شما هستید که از حق و حقوقتون تو زندگی مشترک می گذرید و خانمهای اینجا زیاد توسری خوردن و عادت دارن واسه همین از شما دفاع می کنند
تاپیکشون در مورد این بود که با ازدواج برادرم مخالفم ....

من امینا و پستهاش و نگاهش را دوست دارم. تلاشش را برای باور خودش به عنوان یک زن و یک انسان دوست دارم.
قصدم اصلا صحبت در مورد امینا نیست.
ولی می خوام بگم هر خواهری نگران برادرشه. هر مادری نگران فرزندشه
هر کدوم از ما برادرمون بخواد با یه دختر چهار سال از خودش بزرگتر ازدواج کنه ... اونم تو سن 25-26 ... نگرانش می شیم و مخالفت می کنیم.

خانم شما بخواد نگرانیهای عادی خواهر و مادرتون رو بکوبه تو سر شما و اینطور شما را از همه جدا کرده که جرات ندارید اسم مادرتون را بیارید !!!!!!

راستش من خودم عمرا حاضر باشم با چنین مرد توسری خوری زندگی کنم
ولی خانم شما داره از این رفتار شما سواستفاده می کنه. وگرنه آدم سالم از رابطه با خانواده همسرش لذت می بره. نه از قطع ارتباط باهاشون

آدم سالم از رابطه با فامیل و دوست و آشناش باید خوشحال باشه نه این که همسرش را وادار کنه از همه جدا شو و فقط به حرف من نفس بکش

شما جرات نداری بگی چون برادرت من را کتک زده دوست ندارم ببینمش
اما ایشون می گه چون شما تو اتاق خصوصی با خواهرت صحبت کردی حق نداری دیگه ببینیش !!

همسر برادر من هم اگر قرار باشه برخلاف عرف و قانون و شرع همه کارش را بکنه، نگران می شم برای برادرم
اگه قرار باشه بی جهیزیه و با این همه ادعا بیاد و برادرم را هم از دیدن ما منع کنه مسلما ناراحت و نگران می شم.
اگه چهار سال هم از برادرم بزرگتر باشه که بیشتر نگران می شم

شما هنوز خیلی جوان هستید و متوجه خیلی چیزها نیستید
امیدوارم زودتر متوجه بشید که چی را با چی دارید معامله می کنید

همین خانم فردا دو تا کار مخالف نظراتش انجام بدید مهریه را اجرا می ذاره و در خونه را هم به روتون قفل می کنه و جیهزیه ای که خریدید را هم مصادره می کنه
بترس از همچین آدم خودخواه و کینه ای


ایشون یه زمانی دوست دختر شما بودن
بعد رابطه قطع شده و برادر شما هم بهش اس ام اس زده
گناه شما چیه؟

برادرتون فکر کرده یه مدت با شما بوده، حالا که نیست لابد می خواد با کس دیگه باشه و شانس خودش را امتحان کرده
من با رفتار برادر شما موافق نیستم. نمی گم من با همچین مردی دوست می شدم و کارش قشنگ بوده ... ولی لابد ایشون چیزی دیده که به دوست دختر سابق شما پیام داده. شماره دوست دختر شما دست برادر متاهلتون چی می خواد؟

به هر حال اونقدر که خانمتون موضوع را بزرگ کرده بزرگ نیست

امیدوارم قاطع تر و درست تر برخورد کنید
اگر ایشون حق داره شما هم حق دارید. مادر شما چه کار کرده که باید از دیدن پسر و عروسش ... و حتما فردا نوه اش ... محروم باشه
اما برادر ایشون با رفتار عصر حجری که الان همه جای دنیا منسوخه به شما حمله می کنه و هنوز اینقدر محترمه؟

واقعا یه نگاه به مادرت و رفتارش بکن و فکر کن گناهش چیه که باید از دیدن پسرش محروم بشه
اما اون پسر دور از تمدن !! (برادر خانمتون) حق داره اینطور سوار زندگی شما بشه؟

زندگی و شعور به مدرک دندانپزشکی نیست
هنوزم تو خانواده اونا رسمه برای دفاع از حقی (که فکر می کنن دارن) به آدمها حمله کنن !!!!!!!

واقعا لیاقت شما همچین خانواده ای بود؟
چطور خانم شما روش می شه برمی گرده به شما می گه تو و خانواده ات لیاقت من را ندارید !!!
چون بلد نیستید مشت و لگد بزنید؟

---

قضاوت شما خیلی عجولانه است.شماره تلفن خانم من برای این دست برادرم بود قبل از اینکه توی دوران دوستی با هم قهرکنیم یک روز قرار به دیدن داشتیم خانمم از سمت دیگر خیابان به سمت دیگر پیاده آمد سوار ماشینم بشه متاسفانه با یه موتور بشدت تصادف کرد.باتری موبایل من خالی شده بود و من با موبایل ایشون به اورژانس و راهنمایی زنگ زدم و همینطور به برادرم که بیاد و ماشینم رو برداره من با آمبولانس همراه خانمم برم .یعنی در بحرانی ترین شرایط بود که من با موبایلش به برادرم زنگ زدم.اون هم شماره رو سیو کرده بود.درضمن برفرض من و دوست دخترم قهر کرده باشیم برادرم خیلی بیجا کرده بخواد شانسش رو امتحان کنه.اگر اینطوره اونم بارها با زنش قهره متم زنگ بزنم شانسم رو با زنش امتحان کنم خوبه؟ حرف شما اصلا قشنگ نیست.
من روی پاکی همسرم قبل ازدواج قسم میخورم چون برایم مثل روز روشن بود و حتی مسیج برادرم رو به من نشان داد وگفت مگه آدم ناموس برادرش ناموس خودش نیست چرا برادرت همچین پیامی داده؟ فقط دلم میخواست زمین دهن بازکنه برم زیر زمین ازخجالت.
درباره دستبند که خواهرم پنهانش کرد خانم من فوق العاده دختر باهوش و تیزی هست.من هیچی نگفتم دیوانه نبودم خانوادم رو خراب کنم.اون شب شد ساعت 9 شد 10 شد 11.دستبند رو نیاوردم نگاههاش معنی دارشد.بعد خواهرم من رو صدا کرد رفتم توی اتاق و طول کشید.قشنگ متوجه جریان شد.به من گفت دستبندم پیش خواهرت چکارمیکرد؟گفتم دست اون نبود گفت به من دروغ نگو.منم هیچی نگفتم.
بزرگتر از من هست خوب باشه مگر گناه کرده.مگر فقط من خواستگارش بودم وقتی میبینم با همه چیز من کنار اومده و زندگی کنار من رو انتخاب کرده چرا باید اذیتش کنم.
درهرصورت الان زنمه تشکیل خانواده دادم خونواده منم باید این رو بفهمند هیچ مردی زنش رو که توی سختی و خوشی و دارایی و نداری و بیماری و سلامتی کنارش هست رو ول نمیکنه خواهرش رو بچسبه .هرکس جایگاه خودش رو داره.قانونی هم بخوایم نگاه کنیم همسر من خانواده درجه اول من حساب میشه خواهرم و برادر درجه دوم.حالا من کاری به این موارد ندارم

شیدا خانم من از خوندن قاطبه ی پست های شما لذت می برم ولی احساس می کنم نتونستم منظورم رو درست منتقل کنم که از حرف من چنین برداشتی کردید.

من با ضعیف النفس بودن و دفاع نکردن از حق و حقوق فردی موافق نیستم. بالعکس باور من اینه که اولویت اول آدم ها باید خودشون باشند و بعد دیگران. در عین حال، من موافق مفاهیمی مثل اقتدار مردانه نیستم. من زن و مرد رو برابر می دونم و به فکر می کنم زندگی باید با نظر دو طرف اداره بشه نه اینکه مرد اقتدار ویژه ای نسبت به زن داشته باشه. ادبیاتی که در بعضی از پست ها استفاده شده بود برای من اصلا جالب نبود و واکنش من هم خطاب به اون پست ها بود.

برداشت من از توصیفاتی که آقا شهروز کرده این نیست که ایشون آدمی هستند که از حق خودشون دفاع نمی کنند. بلکه اینه که ایشون زندگی مشترکشون رو نسبت به خانواده شون اولویت می دن و ترجیح می دن خانواده شون ناراحت باشن تا همسرشون. ممکنه برداشت من اشتباه باشه و این به عهده ی خود آقا شهروزه که تشخیص بده وضعیتشون چطوره. یکی از دوستان اینجا توصیه کردند که رفت و آمد ها فعلا فقط از طرف آقا شهروز باشه و همسرشون مجبور نباشند که رفت و آمد داشته باشند که به نظر من راه حل بدی نیست و حداقل مقداری از این تنش ها کم می کنه. همچنین این حق رو به آقا شهروز می دم که با برادر خانمشون قطع رابطه کنند و خودم هم اگر بودم قطعا این کار رو انجام می دادم.


من به همه حق می دهم که برای عزیزانشون نگران باشند ولی وقتی نگرانی جای خودش رو به حرمت شکنی و بی احترامی به شخصیت یک انسان می ده واقعا قابل تحمل نیست. متاسفانه در این زندگی هم حرمت آقا شهروز و هم حرمت همسرشون شکسته شده.
تو پست اولم تو همین تاپیک نوشتم که با این وضعیت به هیچ وجه آینده ی خوبی رو برای زندگی ایشون پیش بینی نمی کنم و به ایشون توصیه کردم که به روان شناس متخصص مراجعه کنند. خانواده های هر دو طرف به نظر من تابوشکنی هایی خیلی بزرگی کردند که یکی شون برای جدا کردن دو نفر کافیه. کتک خوردن توسط برادر همسر، دخالت های بی حد و حصر، رفتارهای غیرمتعارف و شرم آور برادر آقا شهروز و.. در کنار این ها اختلاف تحصیلی و سنی دو طرف هم تعادل زندگی رو به هم می زنه. اگر ایشون و همسرشون نتونند راه حل هایی رو پیدا کنند که زندگی شون رو اداره کنند، احتمال شکست واقعا زیاده.

آقا شهروز من در مورد پاکی و ناپاکی خانم شما صحبتی نکردم

همسر برادر شما هم هر وقت طلاق گرفت و شما درخواست ازدواج باهاشون بدید، عرفا کار قشنگی نیست ...
اما شرعی و قانونی کار زشتی نکردید.

در ازدواج، شما وقتی می تونید به زنی پیشنهاد بدید که طلاق بگیره، نه قهر کنه !!

در رابطه دوست دختر پسری، وقتی می شه پیشنهاد داد که ؟؟
جایی ثبت نشده که بخواد کنسل بشه. وقتی قهر کردید و جدا شدید ... خب تموم شده دیگه.
مطمئنا وضع برادر شما اینقدر خراب نیست ( از نظر اخلاقی ) که به همسر برادرش نظر داشته باشه. ایشون نزدیک اون شرایط بودن و می دونن دوستی و قهر شما در چه حد بوده که بعدش به این خانم پیشنهاد دادند. دو ساعت قهر نکردین و برادرتون تو این فاصله زنگ بزنه به دوست دختر شما که ...

به هر حال من گفتم کارشون زشت بوده، ولی این چه ربطی به مادر شما داره؟
می شه بفرمایید مادر شما چیکار کردن که حق نداره پسرش را ببینه؟

برادر شما هم هر کاری کرده، می شه با رفتار متشخصانه و بدون دوستی نزدیک، در حد سلام و علیک باهاشون رفت و آمد داشت
خانم شما خیلی کینه ای هستن و با قطع رابطه شما با خانواده تون به جایی نمی رسید

بچه های شما قراره عمو و عمه و مادر بزرگ و ... هیچی نداشته باشن؟
فقط یه دایی زورگو و بزن بهادر داشته باشن؟

برادر من ... خیلی داری راه را اشتباه می ری.
خانواده ی اول شما همسرتون هست، اگر خانواده ی اول ایشون هم شما باشید ... با برادرش و مادرش قطع رابطه کنید ببینید چه به روزتون می آره :303:

...

دوست من این آخرین پست من برای شماست.ببینید عزیز دل اومدیم و فردا روزی خانومتون سر یه چیزی دلشون شکست و از شما جدا شد.فرض یک درصدی.اونموقع خانواده چه جایگاهی برای شما پیدا میکنه؟
همسری که با دو سه تا مشکل کوچیک توان حل مساله رو از دست میده و میاد صورت مساله رو پاک میکنه شاید یه روزی هم صورت مساله شما باشید.
من حرف جنگیدن نزدم با شما.حرفم این بود که روشی پیدا کنید که حرفها و رفتارهای بعضن منطقی شما فرتی دل خانومتون رو نشکنه.
امید همینقد که الان هوادار خانوم هستید وقتی سنشون به چهل یا چهل و پنج رسید با این رفتارها و تحمل شما و دیدتون به مشکلات به همین شکل پشت سرشون باشید.
ببین دوست عزیز زندگی رو با واقعیات پیش ببر نه با این موضوع که فعلن همه چی گل و بلبله .خوب الان نیومد نیاد مهم نیست.
ضمنا بحث جهیزیه این بود که بزارید ایشون مشکلاتشون رو حل کنن و از ابتدا استراتژی حل مسایل رو یاد بگیرن.شما باید قسمتهایی که بر عهده یشونه رو بهشون واگذار کنید تا با خیلی چیزا آشنا بشن.
مطمعنم که تو خیلی مسایل نزاشتید آب تو دلشون تکون بخوره به نظرم این سمه.
دوست من تمام خانومها خصوصیتشون اینه که رفتارای مثل خانوم شما در حین مریضی شما نشون بدن ولی آیا در مسایل مهم دیگه بهمین شکل منطقی جلو میرن؟مثلن یه روز یه مناسبت رو فراموش کنید.البته مثال زدم نه اینکه دوباره گیر بدید رو این مورد.شما کادو خریدید حتی با ایشون و به هر دلیلی بهشون ندادید و ایشون....
موفق و موید باشید و بهترینها رو برای شما دوست محترم خواهانم

سلام
گفته شد که ما مادر و خواهر این اقا رو به جای مادرشوهر و خواهر شوهر خودمون فرض کردیم و از دستشون ناراحت شدیم... باید بگم که مادرشوهر من یه فرشته است فقط دو تا بال کم داره اگر تمام تاپیکهای من رو بخونید همه جا گفتم که عاشقانه مادرشوهرم رو دوست دارم...
بیشتر به نظر میاد که کاربران خانوم شما رو زنداداش آینده یا فعلی خودشون فرض کردن و تعمیم دادن... این همه توهین و قصاوت عجولانه نسبت به پاکی همسر این آقا؟؟؟؟
من هم برادر دارم و خیلی هم دوستش دارم اما نگرانی برای برادر با دقت کنید با نشون دادن این نگرانی به زن برادرم به مسخره ترین و توهین امیزترین روشهای ممکن فرق داره
نمیدونم خانوم شیدا و آقای دانی متاهل هستن یا نه... نمیدونم از میوه ی عشق چشیدن یا نه؟
آدمها دنیا رو از دیدگاه و زاویه ای که خودشون دارن میبینن تفسیر میکنن...
به عنوان زنی که مشکل خانوم شما رو داشتم وقتی میبینم شوهرم اینهمه بهم عشق و محبت میده وقتی میبینم به خاطر من هر کاری میکنه فکر میکنم کارهای خانواده اش چقدر در برابر عظمت عشق من و همسرم حقیر و کوچیکه...
آخرین تاپیکی که زدم راجع به این بود که چطور همسر خوبم رو اذیت نکنم...
یه نوشته گذاشتم روی دیوار و از اون روز دیگه حرفی از بلاهایی که خانواده اش سرم آوردن نزدم... مطمعنا با دیدن کوچکترین حرکت مثبت از طرف خواهر شوهرم تلاشم رو میکنم تا ببخشمش چون این مسایل در برابر عشقی و حمایتی که همسرم بهم میده خیلی حقیره...
شاید اگه همسرم میخواست به قول شما قاطعیت نشون بده من هرگز به این سطح نمیرسیدم
من با این دیدگاه بهتون میگم به همسرتون عشق و حمایت بدید...

اینکه از همین الان بیایم خانومشون رو قصاوت کنیم که چرا شماره دستش بوده و مهریه رو اجرا میزاره و چرا توی دعوا اون حرف رو بهتون زده به احتمال زیاد نشونه ی نبودن کاربران محترم توی فضای زندگیه متاهلیه...
توی دعوای زن و شوهری حلوا خیرات نمیکنن...
مگه شما تا به حال به خانومتون توی دعوا حرف بدی نزدید؟؟؟
ایشون همسرشون رو به خاطر خانوادشون کتک هم زدن... دقت کنید کتک زدن...
حرف خانومشون بدتر از کتک زدن که نبوده...

سلام
تاپیک بینهایت زیباییه، کلی اختلاف نظر و مهم تر از اون تجربیات و نظرات گرانبهای تک تک عزیزان، از استارتر محترم خیلی متشکرم بابت تاپیک پر بارشون. اقا شهروز قراره شما تا لحظه ی مرگ کنار خانومتون و فرزندانتون زندگی کنید نه کنار خانواده تون، قراره فرزند یا فرزندان شما با شما و همسرتون زیر یک سقف زندگی کنن نه با افراد دیگه، شما هر روز همسرتون و فرزندانتون رو میبینین نه افراد دیگه رو، خانواده ی شما الان همسرتون هستن در درجه ی اول و بعد پدر و مادرتون، درسته از دید شما پدر و مادرتون هویت شما هستن اما!!! رفتار شما شبیه رفتار پدرم هست که بسیار زشت و آزار دهنده س و من اصلا خاطره ی خوشی از این رفتار ندارم. اینکه متعصبانه بگین چون پدر و مادر و خواهر و برادرمن و هویتمن باید هر کاری کردن هیچی نگیم و بشینیم نظاره گر باشیم اونا هر بی احترامی ای به ما بکنن و ما فقط گردن خم کنیم و جلوشون کوتاه بیایم یک رفتار غیر قابل تحمله، شما در انتخاب اون 4 نفر هیچ اختیاری نداشتین و فقط به خاطر یه نسبت خونی (واقعا کم ارزش) دارید تحملشون میکنید ولی همسرتونو با کلی بررسی و از بین هزاران دختر موجود انتخاب کردین که به حق باید قابل ستایش از طرف شما باشن چون بهترین گزینه از بین تمام موارد موجود در اطرافتون برای شما بودن، این مدل رفتار برای من اصلا قابل هضم نیست مخصوصا الان که دکترم و از همه انتظار احترام دارم چون به همه احترام میذارم به دلیلی شخصیت و پریستیج خودم، گاهی برام سوال میشه مادرم چطور تونسته سالها این مدل متعصب بودن ها رو تحمل کنه و چه زجری کشیده و گاهی فقط دلم براش میسوزه اما از پدرم هم من و هم برادرم برای سالها رفتار این مدلی دلگیریم. خواهش شما همسرتونو به همه ی دنیا ترجیح بدین اما احترام مادر و پدرتونو هم داشته باشین ولی بهشون تذکر بدین که همسرم یعنی من بی احترامی به اون یعنی بی احترامی به من.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

آقا شهروز من در مورد پاکی و ناپاکی خانم شما صحبتی نکردم

همسر برادر شما هم هر وقت طلاق گرفت و شما درخواست ازدواج باهاشون بدید، عرفا کار قشنگی نیست ...
اما شرعی و قانونی کار زشتی نکردید.

در ازدواج، شما وقتی می تونید به زنی پیشنهاد بدید که طلاق بگیره، نه قهر کنه !!

در رابطه دوست دختر پسری، وقتی می شه پیشنهاد داد که ؟؟
جایی ثبت نشده که بخواد کنسل بشه. وقتی قهر کردید و جدا شدید ... خب تموم شده دیگه.
مطمئنا وضع برادر شما اینقدر خراب نیست ( از نظر اخلاقی ) که به همسر برادرش نظر داشته باشه. ایشون نزدیک اون شرایط بودن و می دونن دوستی و قهر شما در چه حد بوده که بعدش به این خانم پیشنهاد دادند. دو ساعت قهر نکردین و برادرتون تو این فاصله زنگ بزنه به دوست دختر شما که ...

به هر حال من گفتم کارشون زشت بوده، ولی این چه ربطی به مادر شما داره؟
می شه بفرمایید مادر شما چیکار کردن که حق نداره پسرش را ببینه؟

برادر شما هم هر کاری کرده، می شه با رفتار متشخصانه و بدون دوستی نزدیک، در حد سلام و علیک باهاشون رفت و آمد داشت
خانم شما خیلی کینه ای هستن و با قطع رابطه شما با خانواده تون به جایی نمی رسید

بچه های شما قراره عمو و عمه و مادر بزرگ و ... هیچی نداشته باشن؟
فقط یه دایی زورگو و بزن بهادر داشته باشن؟

برادر من ... خیلی داری راه را اشتباه می ری.
خانواده ی اول شما همسرتون هست، اگر خانواده ی اول ایشون هم شما باشید ... با برادرش و مادرش قطع رابطه کنید ببینید چه به روزتون می آره :303:

---

شما اول فرمودید برادر شما حتما چیزی دیده و چرا شماره خانم شما دست برادرتون بوده.به وضوح منظور از این جملات مشخصه.بعد نوشتید مظورتون این نیوده.حرفتون رو نقض میکنید.نه من و نه خانمم وقتی با هم اون مدت رو قهر بودیم به برادرم چیزی نگفتیم اون از اینکه رفت و آمد من کمترشده بود بوهایی برده بود.پیش خودش گفته سنگ مفت گنجشک مفت.درهرحال ازنظر اخلاقی کارش بسیار زشت بوده حداقل حرمت من رو باید نگه میداشت .الان اگه خانمم هم بخواد با برادرم تنها یکجا باشه یا زیاد رفت وآمد داشته باشه من زیربار نمیرم.این از برادرم
دومین مسئله خواهرم.شما خانم شیدا نوشتید اگر برادرتون شوهرتون رو کتک بزنه با برادرتون کنارنمیاید.درسته؟حالا میخوام بپرسم چطور شما خانمها وقتی ازدواج میکنید پدرومادرو خواهرو برادرو دوست و همه اینها یادتون میره و شوهره رو میچسبید بعد وقتی برادر گردن شکسته زن میگیره شمشیر برای زن و زندگیش میکشید.پسر مردم مال شماست پسر خودتون هم مال شماست؟آنوقت یه ما مردها میگید سلطه گرو زورگو
شما اگه شوهرتون روزی که خانه آنها تشریف میبرید بخواهد به شما احترام بگذاره پیش خانوادش و خانواده شما و به شما هدیه بده میگی نه نمیخواد بدی؟پس چرا آن همه درباره هدیه گرفتن خانم من این فرمی نظر میدید.البته نظرتون محترمه و جای تفکر داره.
میخوام بدونم اگر من و شوهرخواهرم دعوامون شه آیا خواهرم شوهرش رو ول میکنه میاد طرف من؟معلومه که نه!پس چه انتظاری داره من زنم رو ول کنم طرف اون رو بگیرم ولو اینکه مقصر باشه.همانطور که شما شوهرتون و زندگیتون رو میخواید ما هم زن و زندگیمون رو میخوایم.ببخشید من با زنم میتونم بخوابم نه با کسی دیگه پس خیلی خیلی انتظار بیجاییه یه خواهر فکرکنه میتونه بیش از گلیمش پاش رو دراز کنه.این هم مهمترین مورد.
مادرخانمم رو چرا قطع رابطه کنم؟به جز احترام و عزت توی این سه چهارسال هیچی ندیدم از این بنده خدا.
برادرخانمم خیلی کار مزخرفی کرد به من حمله کرد.بعد از خواستگاری هم کلی با کارهای دیگه که کرد خواست از دلم درآره.کاری به کار هم نداریم لزومی نداره با اون قطع رابطه کنم وقتی الان سرش تو زندگیم نیست.کی گفته الان میتونه دخالت کنه.
مادرم رو من به مادر قول دادم ببرمش کربلا و امسال میبرمش.مادرم ولی پیش چشم من تیکه به خانمم مینداخت.پسر من آنقدر خوب بود مردم دنبالش میفتادن پسر من اینطوری پسر من فلان. بابا خوب نگو مادرمن.این هم نتیجه اش.و یک سری رفتارهای دیگه نمیخوام بگم قشنگ نیست.
من یا قطع رابطه با خانوادم صددرصد مخالفم خصوصا اینکه من فرزند آخر هستم بین چهار تا فرزند پدرومادرم.برادر بزرگم هم قبل از دنیا آمدن من توی دهه 60 هفده سالش بود شهید شده و پدرمادرم خیلی داغدارند.ولی با لج و لجبازی هم نمیتونم این زندگی رو پیش ببرم.یدفعه میزنم به سیم آخر خونه زندگی رو بفروشم دست زنم رو بگیرم برم اون سر دنیا دیگه چشمشون به من نیفته همه از دست هم راحت شیم دلم برای پدرمادرم میسوزه.
زنم رو دوست دارم لپ کلام هیچ فرمی هم حاضر نیستم از دستش بدم یه هیچ قیمتی.

سلام :72:

4 صفحه اول رو خوندم، بقیه پست ها رو نخوندم.

من متاهل نیستم و شاید دقیقا نتونسته باشم خودم رو در موقعیت شما قرار بدم، و یه سری ملاحظات زندگی مشترک از نظرم دور مونده باشه. اما مطالبی که به نظرم می رسه رو براتون می نویسم، درست و غلطش رو خودتون تشخیص می دید.

1:: چندجا واکنش خودتون (نسبت به رفتار برادرخانمتون) رو با واکنش همسرتون نسبت به خونواده خودتون مقایسه کرده بودید. از نظر من این مقایسه به هیچ عنوان درست نیست. و فکر می کنم خودتون هم قلبا متوجه این تفاوت هستید.

برادرخانمتون با "دوست پسر" خواهرش اون رفتار رو کرده. خودتون رو جای ایشون بگذارید. وقتی صدای عصبانی خواهر یا دخترتون رو بشنوید، نسبت به اون پسر حالت تهاجمی پیدا نمی کنید؟ شما آقایون موجودات ساده ای هستید. تصور می کنم خیلی راحت می تونید احساس همجنس خودتون رو در چنین شرایطی درک کنید. حتی بعد از ازدواج هم چون یه مرد هنوز خودش رو حامی خواهر یا دخترش می دونه، وقتی اون رو در معرض خطر ببینه، ناخودآگاه حالت تهاجمی می گیره. این خیلی فرق می کنه با احساس خواهر شما که داره خودش رو در معرض خطر می بینه.

احساس هایی که برادر همسرتون، چه قبل از ازدواج شما و چه بعدش، نسبت به شما دارن، خیلی متفاوت از احساس خواهر شما نسبت به همسرتون هست. بنابراین رفتاری که شما باید نسبت به برادرخانمتون داشته باشید تا منافع زندگی مشترکتون رو تامین کنید، خیلی متفاوت از رفتاری هست که همسرتون باید نسبت به خواهر شما داشته باشه تا منافع زندگی مشترکتون رو تامین کنه.

شما هرچه بیشتر از همسرتون حمایت کنید، بیشتر و بیشتر حس اعتماد برادرخانمتون جلب می شه. چون ایشون الان نگران خواهرش هست. هرچه شما برای همسرتون بهتر باشید، برادرش حس بهتری نسبت بهتون پیدا می کنه. هرچه همسرتون از شما پیش برادرش تعریف کنه، ایشون حس بهتر و بهتری نسبت به شما پیدا می کنن.

پس شما هرچه خوب تر باشید، اثر مثبتی روی زندگیتون می گذارید.

اما همونطور که خودتون هم تجربه کردید، داستان از این سمت کاملا برعکسه. یعنی هرچه همسر شما پرفکت باشه و هرچه شما بیشتر از خوبی های ایشون (مثلا) به خواهرتون بگید، اوضاع بدتر می شه.

علتش اینه که حس خواهر شما، به شما، برعکس حس برادر همسرتون به همسرتون هست. خواهرتون از شما انتظار تامین کردنش رو داره، برعکس برادر خانمتون که از خودش انتظار تامین کردن و مراقبت از خواهرش رو داره.

پس: مقایسه نکنید. شما کاری که برای زندگیتون درست می دونید رو انجام بدید.

ارتباط شما و برادرخانمتون از یه منطقی پیروی می کنه، همه چی روشنه. و الان مشخصه که فاصله گرفتن به نفعتون نیست و نفع زندگیتون در اینه که اعتماد ایشون رو جلب کنید (مگراینکه رفتارهای ایشون دخالتگرانه و آسیب زننده باشه که در این صورت لازمه با تنظیم فاصله، خط و خطوط زندگیتون رو مشخص کنید). اما رابطه همسرتون و خواهرتون طوفانی و احساسیه. اونها ممکنه لازم داشته باشن بصورت مقطعی از همدیگه فاصله بگیرن.

2:: سعی کنید حس حمایتتون رو به مادرتون (خصوصا) و بعد هم به خواهرتون و بقیه اعضای (خصوصا مونث) خونواده نشون بدید. تا حس نکنن که شما رو از دست دادن. و حساسیتشون نسبت به همسرتون کمتر بشه.

3:: همه ما در ارتباط با همدیگه باید یه اصولی رو رعایت کنیم تا روابط آرومی داشته باشیم. مثلا خواهر و مادر شما قطعا یه سری اصول رفتاری رو نسبت به شما رعایت می کنن که شما رو اذیت نکنن تا بتونن باهاتون در ارتباط باشن. فرضا ممکنه وقتی میان اتاق شما، مراقب باشن که وسایل شما رو جا به جا نکنن. یا کلا کارهایی که شما بهشون حساس هستید رو انجام ندن.

این مراعات کردن ها همیشه هستن (اگه نباشن روابط آزارنده یا قطع می شن)، اما معمولا در مورد اعضای درجه یک خونواده به چشم نمیان. چون به تدریج و در طی سالها شکل گرفتن. سالها طول کشیده تا مادر شما یاد گرفته چطور با شما تا کنه.

وقتی یه نفر ازدواج می کنه، برای خیلی از خونواده ها زمان می بره تا باور کنن که لازمه یه سری اصول و قواعد جدید رو در نظر بگیرن تا بتونن رابطه رو حفظ کنن و در وضعیت مطلوبی نگهدارن. بعدش تازه یه زمان طولانی، معمولا توام با آزمون و خطا، لازمه تا روابط پخته و استیبل بشن.

این یه چیز طبیعیه. الان خونواده شما لازمه یاد بگیرن که اگه یه سری کارها رو انجام بدن، ارتباطشون با شما به مخاطره میفته. و همسرتون هم احتمالا کم کم می فهمه که ارتباط با خونواده شما چه منافع (عاطفی و غیره) براش داره. و احتمالا سعی می کنه انعطاف بیشتری به خرج بده، یا فسفر بیشتری بسوزونه و راه حل های بهتری نسبت به قهر کردن پیدا کنه. اما در حال حاضر حفظ فاصله می تونه به حفظ احترام ها و حریم ها کمک کنه.

4:: این حق طبیعی هر انسانیه که با کسانیکه ارتباط باهاشون براش آزاردهنده هست، ارتباط برقرار نکنه. یا گاهی با فاصله گرفتن، طرف مقابلش رو جریمه کنه. آدم خیلی وقتا ارتباطش رو با نزدیکان و اقوامش کمرنگ یا موقتا قطع می کنه، تا خط قرمزهاش رو مشخص کنه. همین همسر شما ممکنه بارها با مادر خودش هم قهر کرده باشه. تا به مادرش یاد داده باشه حساسیت هاش رو در نظر بگیره. شما هم ممکنه همین کار رو کرده باشید تا مادرتون رو مجبور کنید به فلان حساسیت شما احترام بگذاره.

پس کسی رو مجبور به ارتباط با کس دیگه ای نکنید.

از طرفی این حق شماست که با خونوادتون ارتباط داشته باشید. می تونید هروقت که مایل بودید و اونها هم مایل بودند برید به منزلشون (همسرتون هم به درستی شما رو از این کار منع نکرده). اما از اونجائیکه الان خونه ی شما با همسرتون مشترک هست، خونواده شما هرموقع بخوان بیان منزل شما، لازمه که علاوه بر شما، همسرتون هم مایل باشه که اونا تشریف بیارن.

پس اگه دوست دارن بیان منزل شما، لازمه که کاری کنن که همسرتون هم دلش بخواد و دوست داشته باشه که اونها بیان. وگرنه به همین ارتباط یکطرفه قناعت کنن. انتخاب با خودشونه. این البته در مورد همسرتون هم صادقه.

5:: الان هنوز چندماهه که شما ازدواج کردید. فرصت بدید تا این آدما همدیگه رو بشناسن، سبک سنگین کنن، و یه جور ارتباطی که صلاح می دونن رو با هم برقرار کنن.

هر ارتباطی منحصر به فرده. و شاید چند سال زمان لازم باشه تا اینها ارتباطشون رو بسازن. شما فشار نیارید. همونطور که با ارتباط خواهرتون و دخترخالتون کاری نداشتید، سعی کنید به استقلال ارتباط اینها هم احترام بگذارید. و کاری کنید که دیگران هم (چه همسرتون و چه خونوادتون) هم به استقلال روابط شما احترام بگذارن.

در عین حال تفاوت ها رو هم در نظر بگیرید. بعضی ارتباط ها همیشه یک نوع خصومت رو در خودشون دارن.

زیاد سخت نگیرید، حالا که همسرتون اینقدر خوبه، زندگی رو به کام خودتون تلخ نکنید. خوش بگذرونید. و بذارید بقیه هم به سبک خودشون زندگی کنن و شاد باشن.

اگر هم مثلا مادر یا خواهر یا همسرتون بلد نیست شادی خودش رو تامین کنه، و با حسادت کردن یا خصومت کردن ارتباطاتش رو خدشه دار می کنه، بدونید که شما مسئول شادی اونها نیستید. شما مسئول یه ارتباط محترمانه هستید. و مسئول شادی و آسایش خودتون (و تا حدودی همسرتون).

موفق، و همیشه عاشق باشید. :72:



پرانتز: در مورد جهیزیه، لطف بزرگی به زندگیتون کردید.

چون همسرتون احتمالا درآمد بیشتری نسبت به شما داره. و شما بهترین روش رو برای اثبات اقتدار و تکیه گاه بودنتون انتخاب کردید. اینجوری به قلبش کمک کردید که بهتر در کنار شما آرام بگیره. آفرین.

دوستان من به شخصه معتقدم از آنجا كه همسر ايشون تلاشي براي برقراري رابطه با خانواده ايشون نمي كنه و خود ايشون هم تصميم گرفتند به تنهايي رفت و آمد كنند تا همسرشان را ناراحت نكنند پس بحث در مورد اين تاپيك بي فايده است. بالاخره همسر ايشون هم يك روز مادر مي شوند و تازه مي فهمند كه چه حق بزرگي بايد نسبت به مادر ادا شود

سلام جناب شهروز
همه ي پست ها رو نخوندم ولي منم يه خانومم و متاهل اولا تبريك ميگم كه اينقدر براي همسرتون ارزش قائل هستيد انشاالله ايشون هم همينطور باشن ،من نظر شخصيم اينه و توي زندگي خصوصي منو همسرم هم رعايت ميكنم ،اولويت اول زندگي شما همسرتون هست ،پس به خاطر هيچ شخص سومي آرامش زندگي خودتون رو بهم نريزيد ،پدر و مادر هميشه محترم و عزيزن و ما تا اخر عمر مديونشونيم ،خواهر و بردار هم عزيز هستن ،اما بازم تاكيد ميكنم خانواده شما متشكل از خودتون و همسرتون هست بقيه همه شخص سوم هستن شما و همسرتون هر دو تحصيلكرده ايد پس درك اين موضوع براتون راحتتره ،متاسفانه خانواده پسر بعد از ازدواج تازه يادشون ميوفته پسرشون چقدر عزيز بوده مثلا اگه قبل از ازدواج پسر اصلا شب خونه نميومد و معلوم نبود غذا چي ميخوره ،بعد از ازدواج يهو خانواده اش تا ميبينشش ميگن واي لاغر شدي تغذيه ات مناسب نيست يعني مستقيما به عروس ميفهمونن به پسرمون نميرسي ،يه مثال بود ولي واقعيته پس اميدوارم اجازه هيچ دخالتي رو به هيچ شخص سومي نديد چون هردو عاقل و بالغ هستيد ،رفتار خواهر شما بسيار زشت و زننده بوده و معنيش توي ذهن هر دختري اين هستش كه شمشيرو از رو بسته ،برادر همسرتون هم زماني با شما درگير شده كه فقط دوست خواهرش بوديد و حتما وقتي دامادشون شديد به خاطر اون رفتار پشيمون شده .
اميدوارم تمام تلاشتون رو بكنيد كه آرامش زندگيتون رو حفظ كنيد

اول از همه دوست دارم به عنوان يه مرد واقعى بهتون تبريك بگم. تعدادى از پست هاتون رو خوندم و از طرز فكر و منطقتون لذت بردم. حتما مرد شايسته اى هستين كه همسر باهوشتون شمارو انتخاب كرده.
اين تالار كم و بيش جو مرد سالارى داره. حتي بعضى خانم ها به اين جو كمك ميكنن و دقيقا به دليل توسرى خور بودن و ندين ارزش و احترام فكر ميكنن همه بايد همونجورى باشن و اين طبيعى هست كه مردى تو سر و دهن زنش بزنه (منظورم كتك كارى نيست) چون مرد بايد اقتدار داشته باشه و زن بايد مطيع باشه. سريع هم كليد اقتدار دكتر حبشى رو تجويز ميكنن. متاسفانه تو جامعه وقتى ميبينن يكى به زنش احترام ميزاره و دوستش داره سريع ميخوان با برچسب هايى مثل زن ذليلى و بى اقتدارى از اين رفتار منصرفش كنن.
اين خانم ها معمولا از حرف زور شنيدن و تو سرى خوردن لذت ميبرن و اينو با اقتدار اشتباه ميگيرن. برا همين به شما ميگن بله قربان گو. اينا حتى به حقوق خودشون هم واقف نيستن و نميدونن از نظر قانونى و شرعى جهيزيه وظيفه زن نيست.
ما تمام قوانين ازدواجمون بر اساس اسلام هست. يعنى مطابق اسلام مرد تمام حق و حقوق طلاق و مسكن و حضانت و ... رو داره. ولى وقتى به جهيزيه ميرسه ديگه از شرع خارج ميشن و ميگن الان عرف ميگه جهيزيه با زنه!! بعد شما كه حالا به دليل فهم و درك بالاتون از همسرتون كه پدر نداره اين انتظار رو نداريد ميان و براتون مينويسن كه نبايد وسايل رو ميخريديد.


اما نظر شخصى بنده در رابطه با موضوعات مطرح شده:


خانم ها هر چقدر مستقل و قوى باشن باز هم در وجودشون از حمايت همسرشون لذت ميبرن و دوست دارن اولويت اول همسرشون باشن و به اين معنى نيست كه توقع دارن پسر خانوادشو بندازه دور و فقط زنشو حلوا حلوا كنه.
شما اينجا نمونه هايى رو بيان كرديد كه خودتونم قبول داريد بيشتر تقصير خانواده خودتون بوده. مثل جريان دستبند و يا احترام هايى كه به همسرتون گذاشتين و باعث حساسيت شده. معمولا اقايون دوست ندارن بيان كنن كه خانوادشون اشتباه ميكنه، حتى اگه درون خودشون واقعا حق رو به همسرشون بدن. اين براى خانم ها حمايت غير منطقى محسوب ميشه. يعنى ميبينن اونجايى كه منطقا حق باهاشون بوده، به جاى حمايت شدن از سمت شوهرشون، اقا داره از خانوادش دفاع ميكنه و اينطور تعبير ميشه كه من اولويت اول همسرم نيستم. به نظر من بهتره كه تو اين شرايط به همسرتون نشون بديد كه از پيش اومدن اين جريانات متاسف هستيد و ايشون حق دارن كه از برخورد غير منتقي خانواده شما ناراحت بشن. اينطورى ناراحتى همسرتون فوركش ميكنه و بعدش مثلا بهش ميگين كه در عين حال من ميدونم كه فلان رفتار خانوادم اشتباه بوده ولى با شناختى كه ازشون دارم نيت بدى ندارن و .... (اينجا موقع مناسب تري هست كه در دفاع از خانوادتون، حرفاتون رو بزنيد)


در مورد قطع رابطه با خانواده اصلا كوتاه نياين و سر حق خودتون باشيد ولى ايشون رو مجبور نكنيد به همراهيتون. مراقب باشيد بعد از برگشتن از خونه پدر و مادرتون بحث نكنيد چون ممكنه اينطور تعبير بشه كه رفتين اونجا تحت تاثير خانواده قرار گرفتين. به طور كلي از پيش خانوادتون كه ميايد فقط انرژى مثبت بديد.
در عين حال سعى كنيد با خانواده خودتون صحبت كنيد جورى كه اطمينان داشته باشن كه همسر شما هيچ وقت جاى اونارو نميگيره و هرگز حاضر نيستين رابطه قطع بشه.
به همسرتون هم اين اطمينان رو بديد كه زندگى مشتركتون در اولويت هست.


در مورد كتك زدن همسرتون كه حرفى خاصى نيست چون خودتون گفتين از اين كار شرمساريد و مطمئنم كه پى جبران اين اشتباه بودين. فقط اينو بدونين كه اثرات مخرب زيادى در روح همسرتون ايجاد ميكنه چون يكى از بدترين تحقيرهاست. البته اثراتش بستگى به فرد و خانوادش داره. (خودم چون هرگز نديدم كه پدرم حتى به شوخى مادرم رو بزنه. الانم كه متاهلم، اصلا نميتونم اينو هضم كنم كه همسرم بخواد روزى دست روى من بلند كنه. حالا اگه كسى تو خانوادش برخورد فيزيكى ديده باشه شايد اينقدر براش بزرگ نباشه)


در مورد كتك كارى كه خودتون قبول داريد تو زمان دوستى اتفاق افتاده و اون زمان اون اقا برادر خانم شما نبوده و شايد به دليل نداشتن پدر و ابروريزى جلو همسايه ها اين رفتار رو داشتن. البته من كتك كارى، حتى در دفاع خواهر در برابر يه پسر غريبه هم متمدنانه نميدونم. ولى به نظرم با توجه به شرايط و روابط يه مقدار حسابش جدا هست.
به طور كلى اوايل ازدواج تنش تو زندگى بيشتر هست چون دو نفر از دو خانواده با ارزش هاى متفاوت ميخوان با هم زنگى كنن و حتما مسائلى پيش مياد كه براتون جديد هست و شايد حتى به دهنتون نرسيده باشه كه ممكنه ناراحتى به وجود بياره. مثل نشستن برادر شما در جلو ماشين. كه خب اين تفاوت در ديدگاه و فرهنگ هر فرد داره و چقدر خوبه كه شما هم تو اين مسئله با همسرتون تفاهم داريد. البته الفاظى كه به كار بردن درست نبوده. پيام برادرتونم اصلا قابل توجيح نيست و كار زشتى بوده.


يه موضوع ديگه كه فراموش كردم بالا بگم، اينه كه چون همسر شما فردى تحصيل كرده، دارى شان اجتماعى بالا و زيبايى هست و از هر نظر خودش رو دختر شايسته اى ميدونسته. شايد انتظار داشته خانواده شما خيلى هم خوشحال و راضى باشن از داشتن همچين عروسى و اين كه اين همه محسنات رو نديده گرفتن و تازه از بابت سن و سال ايشونم ابراز ناراحتى كردن، به شدت تو ذوقشون خورده و توقع اين برخورد رو از خانوادتون نداشتن.


من فكر ميكنم با گذشت زمان اين مسائل حل ميشه و به مرور اين حساسيت ها كم ميشه، زور گويي و فشار فقط مسائل رو بدتر و پيچيده تَر ميكنه. اميدوارم زندگيتون هميشه پايدار باشه.

سلام.حمایت های شما قابل تقدیر هست واقعا.

زندگی شما ورژن ضعیفتر پدر و مادرم هست.که شاید قایم کردن دستبند و اس ام اس برادرتون در مقابل اونا هیچ بود.

پدر من یک جودایی با خانوادش فرق داشت شاید به این دلیل بود که کسی چشم دیدنشو نداشت.با تعریفی که شما از خانوادن کردین این حسو به من دست داد که شما هم فرق داری
در هر صورت قطع رابطه کار خوبی نیست و اگر فکر میکنید با چند مدت قطع رابطه از دخالت هاشون کم میشه باز هم اشتباهه.
چون الان با وجودی هم که رفت و آمدخاصی ندارید ولی اثر او دخالت ها هست

پدر من اشتباه میکرد که قطع رابطه میکرد حتی یکبار قید رفتن به عروسی خواهرشو زد.

یعنی میخوام بگم همه جا از این رفتار ها هست حالا یکم شدید تر یا ضعیف تر.

چند جا از صحبت های شما من حس کردم خانم شما خوبی های شما رو نادیده میگیره.اونجایی که بعد از هدیه خریدن گفت قطع رابطه با خانوادت

خانم تون میدونه که یک روزی آشتی میکنه ولی به نظر من داره عقب میندازه تا آروم شه.که البته تا حدی هم حق داره

یک نکته ایی که در مورد پدرم بود اینکه یکی از خواهراش سعی داشت اونو از مادرش دور کنه و عاقبت هم موفق شد و بدیه پدرم این بود که زود عصبانی میشد و قطع رابطه میکرد.این قطع رابطه ها ادامه داشت تا اینکه مادر بزرگم فوت شد.پدرم ناراحت بود و میگفت نباید میدونو برای خواهرلش خالی میزاشت
وجه اشتراک مادر بزرگم با مادر شما این هست که عموی منم شهید شده.میخوام بگم این مادرها بیش از حد حساس میشوند.شاید کارهایی بکنن. که واقعا دست خودشون نباشه.
یا حرف دیگران روشون خیبلیتاثیر میزاره.به عنوان مثال شاید محبت های شما به خانمتون مثل گرفتن مانتو برای مادرتون مهم نبوده و اطرفیان بیشتر باعث حساسیت بشن

به نظر من با خانمتون صحبت کنید بگید مادرتون تا آخرین لحظه عمرش عزادار خواهد بود به خاطر برادرتون پس طبیعی که نگران شما هم باشه

شاید باید حس مادرانه رو توی خانمتون تقویت کنید که بتونه حداقل مادرتونو بیشتر درک کنه.

به نظرم بهتره خانمتونو راضی کنید حداقل با مادرتون آشتی کنن.و همین خواسته رو از مادرتون داشته باشید

من وجه تشابهی که از زندگی پپدر ومادرم دیدم با شما و خانمتون به نظرم نباید قطع رابطه باشه. حتی اگر مقصر اصل مادرتون باشه


پدرم از وقتی مادرش فوت شده خیلی عذاب وجدان گرفته که چرا با سیاست بیشتری عمل نکرده

مهترین نکته به نظرم یادآوری این خاطرات درست نیست چدن اثر منفی میزاره.مهم الان هست که زندگی دارید

فقط میتونم دعا کنم تا فرصت دارید با آرامش برای اشتی بین همسرتون و مادرتون اقدام کنید و اینکه در صورت آشتی فقط آرامش به خودتون برمیگرده

داستان Zoro همينگونه بود که تمام حريفان رو يکي يکي با شمشير حذف مي کرد.
اين نمونه ي کامل زندگي بي عشق و بي فکر و بي لذّته.
مثل دوتا بوکسور که اگه آخرکار،يکي هم برنده بشه ولي اونقدر داغونه که اين پيروزي اصلا ارزشي نداره.

وضعیت پسرا قبل و بعد ازدواج

طنزه، بیشتر برای این میزارمش که دوسش داشتم. :43:

دوست عزیز بابت نظرات 180 درجه متفاوت و بعضا به شدت افراطی!!! که اینجا دیدم اکیدا بهتون پیشنهاد میکنم قبل از اینکه راه به خطا ببرین از مشاوره حضوری استفاده کنید. همینطور امیدوار بودم "مدیر همدردی" ب توجه به حجم نظرات و استقبال کاربران از این تاپیک نظر تخصصی خودشون رو برای شما بگن.
به نظر من چیزی که کاملا عیان هست اینه که همسر شما بیش از حد طبیعی و نرمال حساس هستند و همانطور که قبلا گفتم حداقلهای رفتار با خانواده همسر و احترام به بزرگتر و ... را که یه دختر بیست ساله هم تا حدی میدونه اطلاع ندارن و به نظرم کلا ایشون توی مدیریت روابط اجتماعی شخصی خودشون هم این مشکل رو داشته باشن( گفتین کلا همینطوریه و ...). حالا این موضوع البته میتونه علل مختلفی داشته باشه که بسته به علتش داستان فرق میکنه. مثلا آیا همسر شما پدرشون رو در طی سالهای اخیر از دست دادن؟ یا در کودکیشون این اتفاق افتاده؟ آیا ایشون تنها دختر خانواده هستن ؟ آیا فرزند آخر هستن؟ ( با توجه به روحیاتشون به نظر میرسه پاسخ دو سوال آخر مثبت باشه)
ببینید دوست عزیز من احساس میکنم شما به شدت تحت تاثیر تحصیلات و ظاهر همسرتون قرار گرفتید. من نمیدونم برای انتخابتون چه قدر به این معیار وزن دادین ولی از نظر روانشناسی داشتن بالاترین سطوح موقعیت اجتماعی و ظاهری و حتی اصالت خانوادگی برای ازدواج بدون معیار اخلاق ارزشی در حد صفر داره. من احساس میکنم شما به شدت جوگیر تحصیلات ایشون شدین. یه کم از بیرون به زندگی تون نگاه کنید. با قبل هم ازتون خواستم چرخی در این سایت بزنید و تاپیکهای دوستان رو مطالعه کنید تا دیفکت های شدید اخلاقی و رفتاری همسرتون رو ببینید. ( البته تا حدی درکتون میکنم اوایل زندگی نمیخواهیم باور کنیم و بپذیریم که همسرمان نقصی دارد چرا که شیرینیهای اوایل زندگی در جریانه و همسرمون رو بخشی از خودمون میدونیم و تا جایی که بتونیم ریشه رفتارهای نادرستشون رو به دیگران نسبت میدیم و فرافکنی میکنیم تا حدی به لحاظ روانی آرامشمون رو از دست ندیم: کاری که خودم اوایل ازدواج می کردم . اما واقعیت اینه که مشکل سرجاش میمونه و حتی گاهی بعدا شاخ و برگ بیشتری پیدا می کنه) همسر شما تنها زن تحصیلکرده روی زمین نیست که همسرشون لیسانس داره که اینقدر شما رو جو گیر کرده! پیشنهاد میکنم سری به تاپیک خانم"اسرین85" بزنید. ایشون پزشک متخصص مغز و اعصاب هستن. همسرشون لیسانس هم نداشته و با کمک و مساعدت جدی خانمش بالاخره تونسته بگیره درضمن چهارسال هم بزرگتر از همسرشون نیستن. شما بلوغ رفتاری این خانم دکتر جوان رو به رغم داشتن مشکلات فراوان، به رغم نداشتن پدر و ... رو با همسرتون مقایسه کنید. ببینید چطور برای آرامش زندگی و همسرشون تلاش می کنن. همسر شما چه کار کردن و میکنن جز اینکه هر روز که از خواب بلند میشین دستور به قطع یک رابطه دیگه میدن و شما از ترسشون میاین اینجا و کاسه چه کنم دست میگیرین.
این خوبه که توی این شرایط احساس خوشبختی دارین! ولی مشکل اینه که اگه آدمها بدونن زندگی دون شان و بدی دارن برای ارتقاء اون تلاش می کنن اما اگر فکر کنن توی بهترین شرایط ممکن دارن زندگی می کنن همیشه در همان بدبختی می مانند و تا آخر عمر بدبختیهاشون رو تحمل می کنن! برای همینه که میگم از بیرون به وضعیت زندگی و همسرتون نگاه کنید.
دوستان محترم لطفا سریعا برچسب ضد زن بودن و تو سری خور بودن و ... نزنید. لطفا سریع مادر و خواهر ایشون رو جای مادر و خواهر خودتون قرار ندین و همه خدای نکرده عقده های پنهانی سالها از فامیل شوهر رو سر مادر و خواهر ایشون خالی نکنین!!! نمیگم که ایشون رو جای برادر یا پسر داشته یا نداشته تون ببینید و از اونطرف بوم بیفتید!!!!خواهش میکنم از منظر یک انسان فارغ از زن و مرد و... به موضوع نگاه کنید!!!
آقا شهروز توی زندگی مشترک حق انسانی شما داره ضایع میشه. حق انسانی تون!! فارغ از چیزی که قانون و دین و... میگه . اتفاقا من عمیقا اعتقاد دارم قوانین ما به شدت حقوق زن رو نادید میگیره و در بسیاری موارد به زنان جامعه ما ظلم شده و میشه. می تونم بگم این اولین باریه که از یه مرد دفاع میکنم و احساس میکنم داره بهش ظلم میشه. برادر عزیز شما خیلی جوانید و متاسفانه بسیار ساده و خام. همسر شما از عشق شما سوء استفاده میکنه. شما حق دیدن والدینتون رو ندارین!!! شما حق ندارین مثل هر زندگی مشترک نرمال و طبیعی به همراه همسرتون با اقوامتون رفت و آمد داشته باشین؟! مطمئنم که تضییع حقوق شما بیش از اینهاست و به مرور زمان بیشتر هم خواهد شد!!! هیچ فکر کردین حق شما از زندگی مشترکتون چیه؟ از اول زندگیتون کجا بوده که همسرتون به خاطر شما از خواسته ش بگذره؟ شما در چند مورد این گذشت رو داشتین؟؟ با وجدان خودتون رو راست باشین.
ببخشید صریح می گم سالهای بعد که آتش عشق و حرارت ناشی از همبستر شدن با همسرتون فروکش کرد ممکنه به خودتون بیاین و ببینین که تقریبا هیچ شباهتی به خودتون قبل ازدواج ندارین! همسر شما شما رو مطابق میلش تغییر داده و شما ابزاری هستین در دستش برای دستیابی به آرزو ها و اهداف و آمالش. و آرزوها و خواسته های شما اصلا مهم نبوده!
میدونم که به خاطر سن و سال کمتون علی رغم هشدارهای این چنینی باز هم تغییر روش نمیدین که اگه همین فرمون پیش برین به ناکجا آباد می رسین!!!
وقتی تاپیک شما رو دنبال می کنم ناخودآگاه زندگی همکارم به یادم میاد. مردی42 ساله که چند سال قبل با خانمی چهارسال بزرگتر از خودشون ازدواج کردن. خانمی که از همسر اولش جدا شده و یه دختر بیست ساله داشت.مادر و خواهر آقا با ازدواجشون موافق نبودن که البته حق هم داشتن. بلافاصله بعد از مرگ مادر این آقا ازدواج می کنن و با خواهر قطع رابطه. زندگی الانشون اینه که حتی با یک نفر از خانواده خودشون ارتباط نداره. یه آدم بی هویت!!!در شرایطی که همه درآمدش رو از 6صبح تا 9شب برای خواهر خانم مطلقه و دختر همسرش از شوهر قبل و مادرخانم بیوه و برادر بیکار همسرش میکنه. خودش مستاجره ولی هزینه عمل جراحی بینی و تی وی ال ای دی خواهر خانم و سفر خارج دختر همسر و گوشی آیفون برادر زن بیکارش رو میده . ماهی چندصد هزار تومن هم خرج موانست مادر خانمش با سگ و گربه خونگی ش می کنه. همه اینها در شرایطیه که این بیچاره حتی نمتونه به خاطر سن بالای خانمش بچه دار هم بشه!! خانمش هم که خودش بچه داره و دیگه بچه میخواد چه کار!!! نقطه مشترک زندگی همکار من با شما رضایت ایشان از زندگیشون و تعریف و حمایت همه جانبه از همسرشونه!!! بیچاره نمیفهمه چه کلاه گشادی تو سرش رفته و چه جوری یه ایل آدم سرش سوار شدن. کی بفهمه خدا میدونه. البته زنهای اینجوری اونقدر زرنگ هستن که سر مرد رو طوری گرم کنن که تا آخر عمر نفهمه!!!
بیش از هرکس دلم به حال مادرتون می سوزه و یقین دارم دیر یا زود آه مادرتون زندگی همسرتون رو تحت تاثیر قرار میده. شاید همین کاری رو که با مادرتون کرد بیست سی سال بعد فرزندتون با شماها بکنه. دنیا دار مکافاته...
( دلم میخواد یه تاپیک یه جای مربوط بزنم که چه جوری فرزندم رو تربیت بکنم که مثل شما ساده و خام بار نیاد و هرکسی نتونه سرش کلاه بگذاره؟....)

"مادرخانمم رو چرا قطع رابطه کنم؟به جز احترام و عزت توی این سه چهارسال هیچی ندیدم از این بنده خدا."

بله مادرخانم شما باید هم عزت و احترام بگذاره به شما. برای اینکه دختر 32 ساله ای که داره از سن ازدواجش میگذره و پدر هم بالا سرش نیست و مادر مدام نگران آینده ش هست رو یه پسر چهار سال کوچکتر میاد میبره همه جوره بهش آفر میده جهاز براش میخره پدر و مادر و خواهرش رو به خاطر اون میفروشه .... والا دوماد اینطوری نوبره ... فقط عزت و احترام میگذارن بهتون؟! همین!! باید روی سرشون حلوا حلواتون کنن. این سادگی ای که من در شما میبینیم اینها شما رو گیر آوردن و حالاحالاها رها نمی کنن شما رو.حتما مهریه زیادی هم به دوشتون گذاشتن یا اینکه حداقل نصف خونه یا ماشینتون رو هم به اسم همسرتون کردین.این سادگی شما در نوع خودش بی نظیره. مثلا حقوق خوندین؟!!!!! قدر خودتون رو بدونین .اینقدر خودتون رو دست کم نگیرین تورو خدا.

با سلام

نمی خواستم دیگه اینجا نظری بدم چون گفتنی ها رو گفتم اما نوشته های کاربر sarvenaz رو که خوندم لازم دونستم این رو بگم که زندگی دو دو تا چهارتا نیست متاسفانه تو دنیای امروز ما ایرانیا عشق و محبت مرده و مردم فقط دو دوتا چهار تا می کنن برای ازدواج اون جهیزیه نداد من چرا فلان کارو کنم . اون این کارو نکرد منم اون کار رو نمی کنم . زندگی مشترک معامله نیست اون توهین کرد منم توهین کنم نیست اون حقوقش اینه من حقوقم اون باشه نیست . متاسفانه نوشته های کاربر Sarvenaz من رو یه مقدار ناراحت کرد و حس می کنم آقای شهروز رو هم ناراحت کنه و فکر کنیم که دیگه خوبی معنایی نداره . به خصوص اونجایی که در مورد دوست 42 سالشون گفتن . چه اشکالی داره آخه چه کلاهی سرش رفته. زنش رو دوست داره باهاش خوشه این موارد هم خرجهایی هست که تو زندگی همه هست خودش هم که خوشحال و راضیه شما چرا ناراحتی . دلسوزی شما مصداق همون دلسوزی پدر و مادر هایی هست که می زنن زندگی خوب و خوش بچه شونم خراب می کنن (دوستی خاله خرسه به قول معروف) خانم آقای شهروز مطمئنا قبل از دیدن خیلی حرکات و شنیدن خیلی از حرفای نا مربوط به صورت 100 درصد از عشق و حمایت همسرش مطمئن بوده و ازدواج کرده اما الان دیگه نه حس اعتماد دارده نه اینکه مطمئنه از طرف خانواده همسر حمایت می شه و تا حدی هم حق داره ناراحت باشه هر چند که یه کم افراطی جلو رفته . ولی حرمت ها شکسته شده و به نظر من این دو تا جوون زیاد تو این قضیه مقصر نیستند و آدم های 40 50 ساله ای مقصرند که به اسم دلسوزی و از روی حسادت تفکرات اونها رو برای ادامه زندگی مسموم می کنن و نمی ذارن اون خوشیهای اولیه تو زندگیشون بمونه . ببخشید این رو می گم ولی بعضی از این نگرانیها توهین به شعور پسر خانوادست یعنی آقا پسر عقل درست و حسابی نداره زنی گرفته که خودش نمی دونه مناسبش نیست و چی فکر می کنن برای مثال زن مناسب کسی هست که سنش 5 سال کمتر از مردش باشه و کمی هم تو پر باشه اگه لاغر باشه مناسب نیست و از این دست تفکرات .

هیچ کس جای کس دیگری نیست و حق قضاوت کس دیگه رو نداره به جای قضاوت در مورد آقای شهروز یا خانومش یا مادر خانومش بیاین کمکشون کنیم مشکلشون حل شه . به نظرم کسی حق نداره بگه وظیفه مادر دختر احترام گذاشتن به داماده چون اومده دخترشون رو گرفته به نظرم این خیلی توهین آمیزه که اینطور قضاوت کنیم .

با این نظر هم مخالفم که بگن خانواده پسر نگرانه که این کار ها رو انجام داده. خانواده دختر هم به همون اندازه نگرانن من خودم خانواده هایی رو دیدم که دمار از روزگار داماد در می آرن جوری که پسر رو دیدم گریه کرده از دست خانواده همسرش این درسته بگیم اونا نگرانن ؟ فکر می کنید خانم آقای شهروز خوشحاله از این وضعیت ؟ وقتی که می بینه با کمالاتی که داره خونواده دیگه حلوا حلواش می کردن اما به خاطر عشقش باید تحقیر شه .

دوستانی که نظر می دن و خانم آقای شهروز رو به باد کنایه و الفاظ نا مناسب می گیرن احتمالا تا الان نه از جانب عزیزی تحقیر شدن یا نه اینکه تعریفی از تحقیر شدن دارن . خیلی سخته به کسی اعتماد داشته باشی دوسشون داشته باشی اما به وقت دعوا بدترین حرفا رو ازشون بشنوی (از اول که با خانواده ها دشمن نبودن). و خیلی سخته که برای خودت کسی باشی و بقیه از روی حسادت شخصیتت رو خورد کنن و مدام بگن پسرمون از سرت زیاده شاید برای شما پیش نیومده باشه و مسلما قضاوت کردن و شعار دادن راحته اما همون فردی که خانم رو به بی ادب بودن و کسی که احترام به بزرگتر رو بلد نیست متهم می کنه باید بدونه همین رفت و امد نکردن می تونه به دلیل این باشه که حرمتها بیشتر از این شکسته نشه به خصوص وقتی که خودش هم روحیه زود عصبانی شدن داره .

به هر حال من واقعا آرزو دارم آقای شهروز و خانومشون مشکلشون رو حل کنن و پیگیری می کنم چون خود من هم دنبال راه حلم

سلام به همگی
اولأ به شما تبریک میگم به خاطر این همه اقتدار مردانه. اقتداریکه بعضیا با ضعف اشتباه گرفتن.یه مرد ترسو کسی هست که نتونه از خانمش در مقابل خانوادش حمایت بکنه.

دومأ وقتی بعضی از خانما با خانواده شوهر مشکل داشته باشن خودشون فرشته میشن و خانواده شوهر دیو.ولی وقتی میشنون یه خانومی تونسته این مشکل رو حل بکنه و یجورایی زیر بار زور و تحقیر خانواده شوهر نمیره اینجاست که آتش حسادت چنان برافروخته میشه که حاضرمیشن به هر ترتیبی که شده نه اون مشکل رو بلکه کل زندگی رو حلش بکنن و از هم بپاشونن باور نمیکنی یه سر بزن به تاپیک ندونستن خواسته های خانمم.کاری ندارم که ایجادکننده ی تاپیک خودشم یه جورایی مشکل داشت ولی یه چندتا از خانومای تالار هم بودن که هر روز با رهنمودات بی دریغشون این آقا رو شارژ میکردن تا اینکه با خانومش دعوای حسابی کرد و خانومه ترک دیار منزل فرمودن بعد اون هیچ کدوم از این خانوما یه پست هم برا این آقا نذاشتن فکر کنم کارای مهمتری داشتن.

همین خانومایی که عرض کردم اگه دستشون برسه نه خانواده بلکه کل شجره نامه شوهر رو هم حذف میکنن اگه من بجای شما بودم در این مورد بیشتر از نظرات آقایون تالار استفاده میکردم تا خانوم ها.ضمنأ خودم خانم هستم و بیشتر از 10 ساله که ازدواج کردم همه ی خانوما با خانواده شوهر مشکل دارن حتی مادر شمام با مادرشوهرش مشکل داشته مطمئن باش پس زیاد سخت نگیر و زندگیت رو بکن خودت برو به خانوادت سر بزن وقتی مردم همدیگرو دوس ندارن حالا چه اجباریه شما بخوای به زور رودر روشون بکنی و مشکلت رو بیشتر بکنی.این مسأله هم به مرور زمان حل میشه از بین نمیره ولی کمتر میشه و قابل تحملتر.
ا

سلام خدمت شما. منم مشکل خانوم شما رو داشتم ولی خب خدارو شکرحل شد اونا هم باازدواجمون مخالف,بودن و بی احترامی. شوهرم تنهایی رفت وامد میکرد منم اصلا اجبارنمیکرد ب رفتن با هاش. شماهم خانومتونو تحت هیچ شرایطی بهش اجبارنکنید درست میشه. ولی من هیچ موقع بابی احترامی اونا بهشون بی احترامی نکردم بلکه,بامحبت کردن دلشونو بدست اوردم بعد دو سال تا دلشون باهام نرم شد. ولی خب خانوم شما اینجوری که مشخصه خیلی حساس هستن شاید خیلی بی احترامی از طرف خانوادتون دیدن حق بهشون میدم ولی خب بهتره باهاش صحبت کنید منطقی هم باخانوادتون. ایشالا ک مشکلتون حل بشه

حرف زدن با شما بی فایده است

پسری که مادر هفتاد ساله اش را رها کرده
و می گه خیلی خوشبختم !!

حرف من چه تاثیری می تونه براش داشته باشه؟

خانم شما هم اگه خواستگار بهتر از شما داشت حتما با اون ازدواج می کرد
بنیاد خیریه نداشته که زن پسر بیخود و به درد نخور بشه در راه خدا
لابد یه چیزی تو شما دیده ( اطاعت بی چون و چرا و بی ارادگی ) که زن شما شده

پس اینقد خودت را نباز و نگو خیلی خواستگار بهتر داشت ولی زن من شد
آدم زن کسی می شه که به نظر خودش از همه بهتره. شما از همه ی اون خواستگارها بهتر بودین. خودت را قبول داشته باش

برادر و برادرزاده و خواهر و ... همه را دل شکسته کردی و انداختی دور

مادرت را دریاب :72:

من از فرشته مهربان خواستارم نظر خود را در مورد اين تاپيك عنوان كنند. دوستان آنچنان از اقتدار و مردانگي آقا شهروز تعريف مي كنند كه من فكر مي كنم بهتره براي پسرم اينقدر زحمت نكشم كه فردا اون بخواهد بخاطر همسرش من را كنار بگذاره 😔😔

سلام. مرسی از دوستان بابت نظرات بعضی ها واقعا قابل تامل بود مثل خانم میشل و بعضی ها بسیار ناخوشایند .خانم های محترم خانمی که درباره ایشون مینویسید همسر من هست و این طرز بیان و به کاربردن الفاظ اصلا زیبنده یک خانم متشخص نیست!

دوستان چندروز پیش نوشتم با همسرم صحبت کردم قبول کرد تنهایی برم دیدن خانواده من وقتی همسرم هم راضی نبود خانوادم رو که دور نینداخته بودم. پدرومادر رو هفته ای یک مرتبه رو حداقل دیدنشون میرفتم.کنار آنها که نمیتونستم زندگی کنم وقتی متاهلم و زندگی جدا دارم.
کتک کاری برای چندماه قبل بود از اون وقت سعیم این بود جبهه گیری رو کنار بگذارم متوجه شدم حالت تدافعی همسرم کمتر شده.خیلی کمتر. فهمیدم شاید ترس از دست دادن من باعث شده بود حالت تدافعی بگیره الان خیالش همه جوره راحت شده من کنارش هستم نرمتر برخورد میکنه.
من کجا و کی خانوادم رو فروختم؟ از رفتار برادرم ناراحتم میزان ناراحتی و رفت و آمد با برادر من رو شما که نمیتونید مشخص کنید.هرکس مختاره نوع روابطش رو با توجه به شرایط انتخاب کنه.این موضوع اصلا ربطی به همسرم نداره.
من نه بچه ام نه خام و ساده و توسری خور و جوگیرو متوهم و بی اراده و بی عرضه و.... ممنونم از الفاظ و القابی که خانم های محترم به من نسبت دادند.اگر چیز دیگری رو از قلم انداختید اصلا تعارف کنید!

اگر مردی زنش رو دوست داشته باشه و بخواهد برای زندگیش بجنگد و تلاش کند و با گذشت زمان بین خانواده و همسرش دوستی و آرامش را برقرار کند این الفاظ مناسب شرح حالشه؟

شما چرا هر موضوعی رو به سن خانم من ربط میدید؟ اون مردهایی که زن هایشان سن پایینتری دارند چه گلی به سر آقا زدند که زن من نزده؟ یا برعکس! والا من هرچه میبینم اطرافم و میشنوم و میخوانم همه مثل سگ و گربه هستن.پس این موضوع از نظر من رد شده است.
کار اشتباهم این بود با خانمم برخورد فیزیکی داشتم بعد از آن برخورد بود گفت نباید رفت و آمدکنم.
ایشون وقتی آشنا شدیم 28 ساله بود 32 ساله نبود بالاخره موردهای ازدواجی خوبی داشت من به چشمم میدیدم .... روی دست مادرش نمونده بود بخاطر دوست داشتنش دوسال صبرکرد من موقعیتم رو مهیا کنم کدام دختری این کار رو انجام میده؟ اونم با موقعیتی که همسرم داشت.
اتفاقا خیلی دختر با احساس و مهربانی هست من اصلا جوگیر نشدم وقتی با هم هستیم خوشحالم، شاد و زیباست ، دوست داره پیشرفت کنم خیلی تشویقم میکنه برای آزمون وکالت بخوانم ،چرا دوستش نداشته باشم؟؟؟
درباره گرفتن جهیزیه من به عنوان یک مرد وظیفه تامین نیازهای همسرم رو دارم مگر غیر از این هست؟
در آن شرایط صلاح دیدم با مقدار پولی که تهیه دیدم این کار رو انجام بدم.دلایل زیادی داشت یکی از دلایلم این بود به خانمم نشان بدم از طرف من حمایت میشه.درک این موضوع آنقدر سخته؟؟؟؟
بله من زنم رو در مغازه ها و پاساژها بردم گفتم هر چی دوست داری برای زندگیمون انتخاب کن.اون برق شادی و رضایت رو توی چشمانش و لبخندش دیدم و اینکه دست و بازوی من رو از خوشحالی فشار میداد وقتی وسایل رو میگرفتیم غرور من رو ارضا کرد. اگر شما قادر به درک این موضوع نیستید مشکل من نیست!
برای یک مرد چه افتخاری بالاتر از این بتونه نیازهای زنش یا بچه هایش رو تامین کنه و شرمنده نباشه!مگر چیزی جز این هست؟
زندگی ما اتفاقا با تفکر و علاقه ایجاد شد نه مثل بوکسورها و زورو و....
وقتی خانمم میگه بعد از پدرم فکرنمیکردم هیچ مردی رو بتونم آنقدر دوست داشته باشم و تکیه کنم خدا من رو خیلی دوست داشته تو رو سر راه من قرارداده خدارو شکرمیکنم.
این ها چیز کمی نیست یک مرد باید خیلی تلاش کند همچین حرفهایی رو از زنش بشنوه و مطمئنم خیلی از زوج ها همچین حرفهایی بین آنها رد و بدل نشده چون به همچین توازن وحسی توی زندگی نرسیدن.
من انتظار ندارم مردی که واقعا تا الان زنی رو قلبا دوست نداشته و حمایت نکرده یا خانمی که تا بحال تحت حمایت و دوست داشته شدن واقعی مردی نبوده حرفهای من رو درک کنه.
زندگی ما کم و کاستی هایی داره میدونم مادرم حق داره میدونم همسرم مزاجش تنده میدونم همه اینها رو میدونم اگر من نمیگفتم شما متوجه نمی شدید... جز این هست؟ پس آنقدر این مسائل رو چماق نکنید توی سرم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط روياي آبي

من از فرشته مهربان خواستارم نظر خود را در مورد اين تاپيك عنوان كنند. دوستان آنچنان از اقتدار و مردانگي آقا شهروز تعريف مي كنند كه من فكر مي كنم بهتره براي پسرم اينقدر زحمت نكشم كه فردا اون بخواهد بخاطر همسرش من را كنار بگذاره ������������

---

سلام اصلا لازم نیست فکر کنید که زحمت کشیدن برای پسرتون بی فایده است...
فقط کافیه مشکلات و ناراحتی ها و عقده هایی که الان از شوهر و مادر شوهر و خواهرشوهر توی دلمون مونده و به خاطرش تاپیک ها زدیم رو بیست سال دیگه روی عروس بدبختی که با هزار امید و آرزو وارد خونواده ی ما و زن پسرمون شده خالی نکنیم(خودم رو هم جمع بستم که توهین نشه و بی احترامی تلقی نشه)
اگه عروستون رو دوست داشته باشید و راه به راه بهش تیکه نندازید و اونو مثل دختر خودتون ببینید نه به چشم هووی خودتون...
اگر از اینکه پسرتون دست یه دختری رو گرفته و خوشبختش کرده یاد کارهایی که شوهرتون و مادرشوهرتون براتون نکرده نیفتید( منظورم شخص شما نیست کلی دارم میگم) اونوقت عروستون هم شما رو دوست خواهد داشت و سعی نمیکنه برای حفظ غرور و شخصیت و آرامشش از شما فاصله بگیره
مادرشوهر من سنش بالاست تحصیلات آنچنانی هم نداره کار با کامپیوتر رو هم بلد نیست وگرنه حتما با این تالار آشناش میکردم تا به همه یاد بده چطور تونسته پسر و عروسش رو عاشق خودش نگه داره....

سلام برهمه

من اینجا میخوام به یک نکته ای اشاره کنم


خریدن جهزیه در شرع و از لحاظ عقلی به عهده شوهر هست


ولی ما این رسم غلط رو بینمون باب کردیم و داریم هی تو سر همدیگه میزنیم



آقای شهروز نه تنها کار اشتباهی انجام ندادن که جهیزیه تهیه کردن بلکه در واقع این ماییم که داریم اشتباه میکنیم



امیدوارم دوستان توی نظرات و طرز تفکر تجدیدذ نظری داشته باشن

متاسفانه خانواده ی ایرانی از اساس مریضه. این تصور عمومی وجود داره که "بچه عصای دسته" و خیلی از پدر و مادرها با این فکر بچه بزرگ می کنند و وقتی که بچه بزرگ می شه استقلال فرزند و تشکیل خانواده اش براشون خیلی سخته. اینکه بچه عقیده و دیدگاه متفاوتی از اونها داشته باشه پذیرفتنی نیست و... و بچه ی بیچاره می مونه با یک دنیا فشار و احساس گناه به جرم زندگی کردن!

از نظر من بچه دار شدن با این طرز فکر خودخواهی محضه و باعث همین مشکلاتی می شه که تو این تاپیک می بینیم. نباید نسبت به بچه ها احساس مالکیت داشت. به قول جبران خلیل جبران:

فرزندان شما از آن شما نیستند ، آنها دختران و پسران زندگی اند.
آنها از طریق شما به دنیا گام نهاده اند ، نه از شما .
وهر چند با شما هستند ، به شما تعلق ندارند.
شما شاید بتوانید عشقتان را به آنها بدهید ، ولی فکرتان را نمی توانید .
زیرا آنها افکار خودشان را دارند .
شما شاید بتوانید برای جسمهای آنها مسکن فراهم آورید ، ولی نه برای روح آنها .
زیرا روح انها در خانه فردا مسکن دارد ، فردایی که شما قادر نیستید آن را ببینید.
حتی در رویاهایتان .
شاید شما تلاش کنید که مثل آنها شوید ، ولی از آنها نخواهید که مثل شما شوند .
زیرا زندگی به عقب باز نمی گردد و با دیروز سرو کار ندارد.
شما کمان هستید و فرزندانتان تیرهای زندگی اند ، که از این کمان پرتاب می شوند .
آن که کمان را آفریده است مسیر را به نیکی می شناسد .
و با مشیت خود شما را تا آنجا خم می کند که تیرها در کمال آرامش ، اما تا حد نهایت خود بپرند .
بگذارید سازنده کمان شما را در مسیر شادی و شادمانی خم کند .
بگذارید تیرها رو به جانبی که او می پسندد پرواز کنند .
و بدانید که او کمان را نیز استوار و محکم می پسندد.

من هم بخاطر همين موضوع نظر فرشته مهربان را خواستار شدم. چون خودم ١٠سال تمام جنگيدم تا نظر خانواده همسرم را مثبت كنم. با تمام تحقيرهايي كه شدم اصلا قطع رابطه نكردم. شايد از ته دل ديگر علاقه اي به آن ها نداشته باشم ولي بخاطر همسرم كه ناراحت نشود تحمل كردم. من رها نكردم. سعي كردم تا شرايط را تغيير دهم. اكر الان همسرم من را حمايت مي كند بخاطر تمام آن تلاش هاست. بله حق با شماست خيلي از مادرشوهرها عروسشان را هوو خود مي دانند. خيلي ها رفتارقشنگي ندارند ولي چه كسي فرزندش رابيشتر از يك مادر دوست دارد. من عاشق پسرهايم هستم. الان هم عاشق همسرم هستم ولي اين را يقين دارم كه مادرش نيز عاشق اوست. من تمام اين سختي ها را بخاطر او تحمل كردم. الان هم موفق نشدم. هنوز هم حرف ها بسيار زياد است. ولي پيش وجدانم راحتم. و اين را اصلا اقتدار و مردانگي نمي دونم كه همسرم بخاطر من با خانواده اش رفت و آمد نكند. البته آقا شهروز مي فرمايند كه رفت و آمد خواهند كرد. همسر من هميشه مي گويد مدارا كن. جواب نده و كاري نكن تا آن ها به خودشان اجازه دهند كه به تو چيزي بگويند. من هميشه پيش همسرم با خانواده اش تلفني صحبت مي كنم. بدون او هيچ وقت به منزلشان نمي روم تا هيچ حرفي از دهان من گفته نشود. ولي معتقدم براي يك خانواده سخت است از دست دادن فرزند. يا حس كردن اينكه فرزندشان را دارند از او جدا مي كنند. ما به عنوان عروس بايد اين حس را ايجاد كنيم كه همسرمان اول پسر آن هاست. وبعد از آن همسر ما.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط روياي آبي

من هم بخاطر همين موضوع نظر فرشته مهربان را خواستار شدم. چون خودم ١٠سال تمام جنگيدم تا نظر خانواده همسرم را مثبت كنم. با تمام تحقيرهايي كه شدم اصلا قطع رابطه نكردم. شايد از ته دل ديگر علاقه اي به آن ها نداشته باشم ولي بخاطر همسرم كه ناراحت نشود تحمل كردم. من رها نكردم. سعي كردم تا شرايط را تغيير دهم. اكر الان همسرم من را حمايت مي كند بخاطر تمام آن تلاش هاست. بله حق با شماست خيلي از مادرشوهرها عروسشان را هوو خود مي دانند. خيلي ها رفتارقشنگي ندارند ولي چه كسي فرزندش رابيشتر از يك مادر دوست دارد. من عاشق پسرهايم هستم. الان هم عاشق همسرم هستم ولي اين را يقين دارم كه مادرش نيز عاشق اوست. من تمام اين سختي ها را بخاطر او تحمل كردم. الان هم موفق نشدم. هنوز هم حرف ها بسيار زياد است. ولي پيش وجدانم راحتم. و اين را اصلا اقتدار و مردانگي نمي دونم كه همسرم بخاطر من با خانواده اش رفت و آمد نكند. البته آقا شهروز مي فرمايند كه رفت و آمد خواهند كرد. همسر من هميشه مي گويد مدارا كن. جواب نده و كاري نكن تا آن ها به خودشان اجازه دهند كه به تو چيزي بگويند. من هميشه پيش همسرم با خانواده اش تلفني صحبت مي كنم. بدون او هيچ وقت به منزلشان نمي روم تا هيچ حرفي از دهان من گفته نشود. ولي معتقدم براي يك خانواده سخت است از دست دادن فرزند. يا حس كردن اينكه فرزندشان را دارند از او جدا مي كنند. ما به عنوان عروس بايد اين حس را ايجاد كنيم كه همسرمان اول پسر آن هاست. وبعد از آن همسر ما.

---

شما برای احساس گناهی که سرتاپای وجودتون رو فرا گرفته حتما فکری کنید.اگر شما با زجر و اجبار همسر یه رابطه این شکلی رو تحمل میکنید پسر شما در آینده مجبور نیست تحقیرو توهین به خودش و زنش رو تحمل کنه.فرزندتون عزیزهست که هست چطور الان شما انتظار دارید همسرتان حمایت کنه از شما و نمیکنه و ناراحتید بعدا از پسر شما هم به همین نسبت حمایت میخوان.این چرخه است و میچرخه. بحای اینکه عاشق پسرهایتان باشید عاشق شوهرتان باشید که آمال و آرزوهای از دست رفته تون رو توی وجود زندگی پسرهای بدبخت پیاده نکنید.قرار نیست پسرها تاوان رابطه نداشته و کج روی شماو شوهرتان رو بدهند.
خدایی این زنها چه موجوداتی هستند ای خدا....

من فكر مي كنم شما اصلا مطالب من رو نخوانيد. كدام احساس گناه. كسي احساس گناه مي كنه كه فرزندي را از ديدن مادرش محروم كنه. همسر من به شدت از من حمايت مي كنه آن هم به اين دليل كه براي به دست آوردن دل خانواده اش هر كاري انجام دادم. نه با اولين سخني كه از آن ها شنيدم بگويم حق رفت و آمد نداري. توهين به شما ؟جالب است من در هيچ جاي اين تاپيك نديدم خانواده تان به شما توهين كرده باشند. حالا بر فرض كه مادرتان بگويد پسرم موقعيت ازدواج زياد داشته. همسرتان چرا بايد بهشون بر بخورد؟شما كه خودتان مي گوييد ايشان خيلي موقعيت داشته. كار خواهر شما قشنگ نبود ولي نگفت كه اون دستبند را بده به من كه همسرتان كل خانواده اش را تارك شدند. گفت در دوران عقد بده. خيلي هم حرف نامربوطي نزده
يك مورد ديگر اينكه شما كه حق را به همسرتان مي دهيد پس براي چي اين تاپيك را زديد ؟حق با ايشون است. خودتان هم به تنهايي به ديدن خانواده تان برويد. دنيا همان چرخه اي است كه خودتان مي گوييد. يك روز شما در آن مي چرخيد. خدايي اين مردها چه موجوداتي هستند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط روياي آبي

من فكر مي كنم شما اصلا مطالب من رو نخوانيد. كدام احساس گناه. كسي احساس گناه مي كنه كه فرزندي را از ديدن مادرش محروم كنه. همسر من به شدت از من حمايت مي كنه آن هم به اين دليل كه براي به دست آوردن دل خانواده اش هر كاري انجام دادم. نه با اولين سخني كه از آن ها شنيدم بگويم حق رفت و آمد نداري. توهين به شما ؟جالب است من در هيچ جاي اين تاپيك نديدم خانواده تان به شما توهين كرده باشند. حالا بر فرض كه مادرتان بگويد پسرم موقعيت ازدواج زياد داشته. همسرتان چرا بايد بهشون بر بخورد؟شما كه خودتان مي گوييد ايشان خيلي موقعيت داشته. كار خواهر شما قشنگ نبود ولي نگفت كه اون دستبند را بده به من كه همسرتان كل خانواده اش را تارك شدند. گفت در دوران عقد بده. خيلي هم حرف نامربوطي نزده
يك مورد ديگر اينكه شما كه حق را به همسرتان مي دهيد پس براي چي اين تاپيك را زديد ؟حق با ايشون است. خودتان هم به تنهايي به ديدن خانواده تان برويد. دنيا همان چرخه اي است كه خودتان مي گوييد. يك روز شما در آن مي چرخيد. خدايي اين مردها چه موجوداتي هستند.

---

رویا جان همیشه از اینکه برم تاپیکهای یه کاربر رو بخونم و ازش آتویی در بیارم متنفر بودم...
این چیزی که میگم هم به خاطر صاحب این تاپیک و بیشترش به خاطر وجود نازنین خودته
رویای عزیز برو و آخرین تاپیکی که خودت شروع کردی رو بخون
رفتارهای مادرشوهرت و خواهرشوهرت رو بعد از ده سال احترام گذاشتن های یک طرفه ی خودت ببین...
خواهرشوهرت بعد از این همه احترامی که گذاشتی جواب تلفنت رو نمیده و مادرشوهرت هم با یه کوک کردن دخترش رابطه اش رو باهات قطع میکنه...
تو مجبوری جلوی شوهرت با خانواده اش تلفنی حرف بزنی تا مبادا از حرفات چیزی در بیارن و پشت سرت پیش شوهرت حرفی بزن!!!
واقعا فکر میکنی من و خانوم آقای شهروز بک همچین اعصاب فولادینی داریم؟؟؟
اگر شوهر شما توی همون چند ماه اول زندگیتون حریمها رو مشخص میکرد و به خانواده اش اجازه ی بدگویی و دخالت رو نمیداد الان اسم آخرین تاپیک شما این نبود که هر روز از دست خانواده ی شوهرم گریانم...
بعد از ده سال احترام گذاشتن باز هم هروز از دستشون گریانی اونوقت انتظار داری صاحب این تاپیک هم همین بلا رو سر زنش بیاره که ده سال دیگه همسرشون هر روز از دست خانواده ی این آقا گریه کنه؟
رویا جان اگر شما هم از همون اول قاطعیت نشون میدادی و همسرت رو با خودت همراه میکردی الان خواهرشوهرت انقدر پر رو نمیشد که جواب تلفنت رو نده و مادرشوهرت از اینکه چرا بعد از عهدی رفتید مسافرت و ایشون رو نبردید با شما قهر نمیکرد...
هیچکس این آقا رو به بیاحترامی به خانواده اش تشویق نکرده... همه ی حرف ما اینه که حریمها رو مشخص کنن و به هیچ کسی( چه خانواده ی خودشون و چه خانواده ی همسرشون) اجازه ی دخالت و بی احترامی ندن
گفتن این حرفها برای من خیلی سخت بود باصبر زیادی که شما از خودتون به ما نشون دادید امیدوارم خوندنش برای شما سخت نباشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط روياي آبي

من فكر مي كنم شما اصلا مطالب من رو نخوانيد. كدام احساس گناه. كسي احساس گناه مي كنه كه فرزندي را از ديدن مادرش محروم كنه. همسر من به شدت از من حمايت مي كنه آن هم به اين دليل كه براي به دست آوردن دل خانواده اش هر كاري انجام دادم. نه با اولين سخني كه از آن ها شنيدم بگويم حق رفت و آمد نداري. توهين به شما ؟جالب است من در هيچ جاي اين تاپيك نديدم خانواده تان به شما توهين كرده باشند. حالا بر فرض كه مادرتان بگويد پسرم موقعيت ازدواج زياد داشته. همسرتان چرا بايد بهشون بر بخورد؟شما كه خودتان مي گوييد ايشان خيلي موقعيت داشته. كار خواهر شما قشنگ نبود ولي نگفت كه اون دستبند را بده به من كه همسرتان كل خانواده اش را تارك شدند. گفت در دوران عقد بده. خيلي هم حرف نامربوطي نزده
يك مورد ديگر اينكه شما كه حق را به همسرتان مي دهيد پس براي چي اين تاپيك را زديد ؟حق با ايشون است. خودتان هم به تنهايي به ديدن خانواده تان برويد. دنيا همان چرخه اي است كه خودتان مي گوييد. يك روز شما در آن مي چرخيد. خدايي اين مردها چه موجوداتي هستند.

---

من مطالب شما و دیگر دوستان رو تک به تک چندمرنبه میخوانم ولی چیزی که از نوشتار شما دستگیرم شده شما فقط یک حق مادری رو میدانید و اینکه مادر عاشق فرزندش هست و هیچکس به اندازه مادر فرزندش رو دوست ندارد.همه انتظارات رو پشت نقاب مادری پنهان کردید.من البته کاری به موارد شما ندارم ولی این طرز نگرش درباره همه زندگی ها جواب نمیده.تایپیک ایجاد کردم راهنمایی بگیرم چطوری زنم و خانوادم رو آشتی بدم رابطه برقرار باشه.من با حرفهای خانوادم نظرم درباره خانمم عوض نشد معلومه با چند تا پست اینجا نظرم برنمیگرده!شما انگار درست مطالب رو نمیخونید خواهرم دستبند رو قایم کرد تا آخرشب نه اینکه فقط بگه الان دستبند رو نده.باید آبروی من رو میبرد؟
تا حالا از شکستن غرور یک مرد پیش زنش توسط خانوادش چیزی شنیدید؟وقی خانواده زنت رو بی حرمتی میکنه جلوی چشمت و تو خورد میشی.من دنده پهن نیستم شاید ایرادم این باشه.وقتی به زنم توهین میکنن من رو بی حرمت میکنند.فقط موضوع دستبند نبود خواهرم خیلی موارد شاید ده بیست مورد به خانمم بی احترامی کرد.توهین دیگه چیه چطوری باید توهین به من میکردند
وقتی توی جمع ده بیست نفره بعد شام به زن من میگه پاشو کمکم ظرفها رو بشور.چشم غره رفتم خودش رو جمع کرد.نفرمایید از روی صمیمیت بوده چون اصلا نبوده چنین چیزی.مگر زن من کلفت تو و شوهر و خانواده شوهرتو هست که ظرفهای شما رو بشوره؟خواهر من تو که خانه ما اومدی زن من نگذاشت دست به چیزی بزنی ظرفها رو توی ماشین گذاشت مبادا کسی اذیت شه چطور به خودت اجازه چنین رفتاری میدی.میخواهی پیش خانواده شوهرت و دامادت بگی من روی برادرم و زنش حرفم برو داره؟چی رو میخواهی ثابت کنی.
موارد این شکلی زیاده نمیخوام مثال بزنم خیلی زشته این مورد و دستبند رو گفتم شما خانمید شاید بهتر درک کنید.خانمم از خواهرم رنجیده خاطر است.

خانم شيدا بهتره يه كم رو حرف زدنتون فكر كنيد . شما از روي هيچ قضاوت مي كنيد. بعيد ميدونم متاهل باشيد.اگر متاهل بودين نرمتر حرف ميزدين. . اين آقاهمسرشو دوست داره.
به پدرو مادرشم احترام ميزاره. بهشون سر ميزنه. رفتار برادرو خواهرشم اصلا درست نبوده.يعني كه چي؟ برادرش نمي دونسته اين خانم عشق برادرشه. حداقل به حرمت دوستيش نبايدكاري مي كرد.
خيلي ها هم هستن تا وقت ازدواج دوست پسر يادختر ندارن چون يا قبيح ميدونن يا لازم نمي دونن.
همسرمنم دقيقا تو همين شرايط بود ولي با حمايت ازمن به خانوادش فهموند اگر منو ميخاين بايداحترام زنمو بگيرين كه اونا فهميدن. الانم مشكلي نداريم
شما ميشيني با يه ديد خييييلي منفي راجب همسر اين آقا حرف ميزني خداوكيلي بشين همه پستهاي ارساليتو بخون. .خيلي تنده خيلي قضاوت ميكني.ما درمقام قضاوت نيستيم.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

حرف زدن با شما بی فایده است

پسری که مادر هفتاد ساله اش را رها کرده
و می گه خیلی خوشبختم !!

حرف من چه تاثیری می تونه براش داشته باشه؟

حرف من هم خیلی عجیب نبوده. دختر 32 ساله که دوست دختر شما بوده اولین تجربه اش که شما نبودی
اهل دوست پسر بوده
از شما جدا شده، خب لابد می خواسته با کس دیگه ای باشه و برادر شما هم همین فکر را کرده. من حرفی از ناپاکی نزدم. گفتم دوست دختر ... مگه دوست دختر شما بود معنیش ناپاکیه؟ اگه با شما می تونسته باشه با کس دیگه هم می تونسته. دوست پسر داشتن از نظر من معادل خراب بودن نیست. شاید به نظر شما معادل خراب بودن هست که اینطور جبهه گرفتید. به هر حال خانم شما حداقل یک دوست پسر که خود شما باشید داشته. پس خرابه؟

خانم شما هم اگه خواستگار بهتر از شما داشت حتما با اون ازدواج می کرد
بنیاد خیریه نداشته که زن پسر بیخود و به درد نخور بشه در راه خدا
لابد یه چیزی تو شما دیده ( اطاعت بی چون و چرا و بی ارادگی ) که زن شما شده

پس اینقد خودت را نباز و نگو خیلی خواستگار بهتر داشت ولی زن من شد
آدم زن کسی می شه که به نظر خودش از همه بهتره. شما از همه ی اون خواستگارها بهتر بودین. خودت را قبول داشته باش

برادر و برادرزاده و خواهر و ... همه را دل شکسته کردی و انداختی دور

مادرت را دریاب :72:

---

با سلام
آقای محترم صاحب تاپیک

اندکی صبر داشته باشید این رابطه الان گل و بلبل نمیشه کمی صبر کنید
من راه شما رو قبول دارم اینکه اجازه بی احترامی رو نمیدید و ای کاش همه آقایون این بی احترامی ها رو درک میکردن و کاری نمیکردن ایام جوانی خانمها به تلخترین دوران زندگی تبدیل بشه یک خانم برای اینکه کمی آرامش داشته باشه توی فرهنگ ما باید صبر کنه تا پدر مادر همسرش انقدر پیر بشن که دیگه توان آزار اذیت نداشته باشن و خواهر شوهرها هم دارای عروس داماد بشن و سرشون بند زندگی خودشون بشه بلکه دست از سر عروس بدبخت بردارن ولی این پروسه زمان بر هست و شاید تا بیش از 50 ساله شدن آدم طول بکشه شاید اصلا رسیدن به این شرایط اون موقع دیگه ارزشی نداشته باشه

احترام پدر مادرتون واجب هست و کسی در این موضوع شک نداره ولی به نظرم اگر حرف نابجایی با بغض و کینه میزنن گوشزد کردن اشتباه بودن حرفشون با یک زبان خوش نه با پرخاشگری و بی احترامی، ضروری هستش

و البته کمی صبر کنید وقتی آتش خشم همسرتون فروکش کرد ازشون بخواین مثلا در حد تبریک عید صرفا به دیدن پدر مادر شما بیان و در صورتی که جو منزل شما اجازه میده از مادرتون بخواین کمی رسمی تر و بدون عنوان این صحبتها که پسر ما طرفدار زیاد داره و .. صحبت کنن میتونید بهشون بگید که همسرتون کمی حساس هست و این موضوعات رو پیش نکشن
اگر روابط خوب پیش رفت در حد ماهی یک بار این افراد رو با هم روبرو کنید
تا اون موقع روابط تلفنیتون رو صرفا با پدر مادر افزایش بدید و بهتره این تلفنها جلوی همسرتون نباشه که حساس تر نشه و در حد سر زدن گاهی به دیدنشون برید
اگر نیاز به رفت و آمد رو بخواین برای همسرتون توضیح بدید بهتره در این قالب باشه که میترسید روزی پدر مادر شما از این دنیا برن و شما عذاب وجدان داشته باشید که چرا آخر عمر اصلا به دیدارشون نرفتید و در مورد وابستگی عاطفی به اونها حرفی نزنید و البته به خانمتون حتما بگید که بی احترامی ها رو تا الان درک کردید و بهشون حق می دید ناراحت باشن ولی به خاطر شما هم که شده یه مدت زمان کوتاه در حد سر زدن اون فضا رو تحمل کنن البته وقت گفتن این حرفها الان نیست کمی که زمان گذشت و همه چیز کمرنگ شد

در پاسخ به کاربر محترمی که اشاره به جهیزیه کرده بودن بگم که جهیزیه اصلا به عهده دختر نیست و اگر خانواده ای اون رو به دخترش بده صرفا لطف کرده نه اینکه وظیفشو انجام داده و این خانم هم که با توجه به صحبتهای این آقا دندانپزشک هست فکر می کنم با درآمد کمتر از 5 ماهش بتون یک جهیزیه کامل تهیه کنه پس بهتره نگاه یک فلاکت زده رو نسبت به ایشون نداشته باشید
خطاب به کاربر محترمی که نوشته بودن یک دختر 32 ساله به احتمال زیاد روابط دوستی زیاد با پسرها داشته هم بگم اون مربوط به دخترهایی که هدفمند هستند نمیشه، خیلی ها ممکن هست تا 20 سالگی هم چندین دوست پسر داشته باشن و خیلی ها ممکن هست تا 35 سالگی هم دست به چنین روابطی نزنن و یا نهایتا با کسی که مناسب هست و واقعا قصد ازدواج داره وارد یه رابطه آشنایی بشن
که البته خانم ایشون جزو افراد هدفمند بوده کسی که کلا فکرش توی این روابط باشه به هیچ وجه نمیتونه درس یا هدف مناسبی متمرکز باشه

در مورد قطع رابطه یک خانم با خانوادش هم بگم که این موضوع هم زیاد ممکنه اتفاق بیفته که یک خانم در صورت دیدن بی احترامی به همسرش با یکی از اعضای خانوادش مدتی قطع ارتباط کنه چرا فکر می کنید این اتفاق محال هست به هر حال خانواده اول هر زن و مردی همسرش هست و این موضوع رو تا کسی رعایت نکنه نمیتونه خوشبخت باشه یا کسی رو خوشبخت کنه

سلام جناب شهروز
چقدر نظرات متفاوته ،من فكر كنم همسر شما اتفاقا بسيار خانوم عاقل و صبوري هستن و همينطور خود شما ،پس قدر همو بدونيد ،من يك لحظه خودمو تصور كردم كه اگه برادر همسرم از آب گل آلود رابطه ي ما ميخواست واسه خودش ماهي بگيره چيكار ميكردم ،هيچ تفاوتي هم نداره كه اون زمان دوست داداششون بودم يا همسرش،شك نكنيد هرگز توي جايي كه اون آدم حضور داشته باشه نميرم جالبه از همسرمم پرسيدم گفت كسي كه به انتخاب من نظر داشته باشه دليلي براي رابطه باهاش ندارم ،جز موارد ضروري،پس به نظر من خانومتون خيلي محجوب و صبور هستن .

خانواده ي محترم شما وقتي به انتخابتون به همسرتون ارزش نميذارن به نظر من نشونه دوست داشتن نيست ،چون خدايي نكرده همين دخالت ها و بي احترامي هاي خانواده هاست كه ممكنه يك زندگي از بپاشه ،نميدونم چه جذابيتي داره روي زندگي دو تا آدم بالغ بخوان تسلط داشته باشن .
سعي كنيد براي برطرف كردن دلخوري بين خودتون و همسرتون تلاش بيشتري كنيد ،زندگي كه با عشق شروع شده ارزش همه نوع تلاشي داره ،احترام خانواده هاتون رو نگه داريد ولي براي همه ي آدمهاي زندگيتون مرز بذاريد قرار نيست براي راضي نگه داشتن همه اينقدر انرژي بذاريد ،مگه شما چند بار فرصت زندگي كردن داريد؟مگه چند بار سالهاي اول ،دوم و ... ازدواجتون تكرار ميشه ؟پس ضمن حفظ احترام به خانواده هاتون اجازه نديد آرامش زندگيتون از بين بره ،قدر تك تك لحظاتي كه باهم هستيد رو بدونيد،به همسرتون هم كمك كنيد كه اگه دلخوري داره از خانواده تون فراموش كنه و توي زياد دامن نزنيد به بي احترامي ها يا رفتارهاي هر دو خانواده ،چون هرچي بيشتر صحبت كنيد تبديل ميشه به كينه ،براي هر دوي شما.فقط با رفتار درست و محترمانه در برابر خانواده هاتون هميشه كنار همسرتون باشيد و از ايشونم بخوايد كه اينطور باشه .
در پناه خدا خوشبخت و موفق باشيد .

شيدا خانم واقعا متاسف و متعجب شدم از پست هات. حداقل به دليل سابقه عضويتي كه داري، انتظار ميره يه مقدار پخته تَر و مادبانه نظر بديد. اين همه قضاوت و توهين شما و خانم سروناز باعث تاسف هست و چه حركت زشتي كردي كه عين خاله زنكا مينويسي خانم Amina كه فلان نظر رو ميده، خودش تو تاپيكش فلان حرف رو زده !!!
چطور به خودت اجازه ميدي اين قدر با اطمينان ديگران رو قضاوت كني؟ خيلي راحت به اين اقا ميگي مطمئنا اولين تجربه زنش نبوده؟! ميگي مطمئني كه خود اين اقا جريان دستبند رو به خانمش گفته؟! با يه استدلال ابكي ميگي خانمش خاستگار بهتر نداشته؟ اين همه توهم باهوشي از كجا مياد؟ اين اولين يا دومين باري نيست كه ايقدر زود قضاوت ميكني و صاحب تاپيك رو ازرده خاطر ميكني. (من اصلا كاري به نظرت ندارم و فقط در مورد زود قضاوت كردنت صحبت ميكنم). در ضمن هر كي نظرش مخالف شما هست دليلش اين نيست كه حتما با خانواده همسرش مشكل داره.




من نميدونم چرا بعضيا فكر ميكنن اگه پسري با دختر بزرگتر از خودش ازدواج كنه حتما گول خورده، اين طرز تفكر توهين هست به فهم شعور يه اقا. ايشون يه فرد عاقل و بالغ هستن كه با چشم باز همسرشون رو انتخاب كردن و راضي هم هستن ولي بعضي خانواده ها با دلسوزي و دخالت بي جا زندگي عزيزاشون رو خراب ميكنن.
از نظر من دليلي نداره آدم جايي بره كه بهش توهين ميشه و بعدشم قراره يه عالمه اعصاب خوردي داشته باشه !!!
خانواده شما اگه شما رو ميخوان بايد به انتخاب شما احترام بزارن. تا زماني كه همسرتون از خانوادتون بي احترامي ميبينه بهتره كه نياد و شما خودت تنهايي بري. اگه بدون رضايت قلبي بخواد همراهيتون كنه و دوباره بي احترامي ببينه مطمئن باشيد اگه همونجا بحثي پيش نياد حتما بعدش مشاجره يا ناراحتي داريد. مگر كه همسرتون خيلي تو دار باشه و هر چي بي احترامي ميبينه رو بريزه تو خودش ولي ممكنه اثارش يه جور ديگه بروز كنه.
هر عروسي با هزار اميد و ارزو ميره خونه بخت و ابتدايي ترين انتظاري كه از خانواده همسرش احترام ببينه. بر أساس گفته هاي خودتون، من حق ميدم كه همسرتون فعلا تمايلي به ديدنشون نداشته باشه.
سعي كنيد به همسرتون كمك كنيد تا كم كم اين دلخوري هارو فراموش كنه يا بهتره بگم ببخشه چون براي خودشم بهتره كه تو دلش كينه اي نداشته باشه. در عين حال با رفتارتون ثابت كنيد كه به كسي اجازه توهين و دخالت نميديد. از طرفي هم در عين حفظ ارتباط با خانوادتون ازشون بخواين كه به انتخابتون احترام بزارن.
فكر نكنيد چون يه زنم، دارم متعصبانه نظر ميدم. در شرايط برعكس هم همين نظر رو دارم.

کسانی که اینجا پست می ذارن از گروههای سنی مختلف و با تجربیات مختلف هستند. اکثرمون ناخواسته تجربیاتمون را در نظراتمون وارد می کنیم.
هر کدوم هم یه جای این فیل را در تاریکی لمس می کنیم و بر اساس اون نظر می دیم

آقا شهروز

لابد شنیدید که می گن هیچ مردی در رختخواب نامهربان نیست
در ادامه اش می خوام بهتون بگم که
هیچ زنی هم در پاساژ و شاپینگ سنتر نامهربان نیست. خانم شما عشقش را در بخشیدن خانواده تون و بزرگوار رفتار کردن می تونست نشون بده، نه ذوق کردن در پاساژ


آقا شهروز گفتن که خانواده شهید هستند و مذهبی
که بی تاثیر در بقیه مسائلی که گفتند نیست.

1- جهیزیه

خانمهایی که می گن جهیزیه وظیفه مرد هست. به جز نقاط خاصی از ایران، تا جایی که من می دونم در عرف ایران جهیزیه بر عهده زن هست، تا جایی که حتی در قانون برای برگرداندن این جهیزیه زمان جدایی اقدام می شه ( که نشون می ده قانون هم این عرف را در نظر گرفته و پذیرفته) ... شمایی که فقط همین یک خط اسلام را پذیرفتید که جهیزیه شرعا به عهده مرد هست باید بدونید که اطاعت بی چون و چرای زن از شوهر ( نه آقا شهروز از خانم و دستور قطع رابطه با مادر از سمت خانم ) هم وظیفه خانم هست. در ضمن شما دیگه لازم نیست به بچه و خانواده ات هم رسیدگی کنی. مهریه و شیربها و جهیزیه می گیری برای تامین نیاز جنسی آقا. تا این حد خودتون را ناچیز می بینید؟ یا فقط قسمت جهیزیه اش را قبول دارید؟

همه جای دنیا ساختن زندگی مشترک مشارکتی هست. هر جا یه رسم و رسومی داره اما در نهایت مشارکتیه. این که شما مهریه بگیری، جهیزیه هم نگیری، بچه داری و خانه داری هم نکنی، نقشت فقط تامین سکس باشه ... دیگه با خودتونه. من با این اصول پستم را ننوشتم. اگر شما به این اصول معتقدید حسابمون جداست.

2- اس ام اس برادر آقا شهروز

ایشون از دوست دخترشون جدا شدن. از یک خانواده مذهبی که دوست دختر براشون طور دیگه ای تعریف شده ( اعتقاد شخصی من نیست)
همون خانواده مذهبی مرد می تونه اگه از زنی خوشش اومد درخواستش را مطرح کنه ( چه مجرد و چه متاهل)
و احتمالا همون خانواده مذهبی با توجه به رابطه دوست دختر - پسری ... تصور کردن می شه اینطوری درخواستشون را به اطلاع این خانم برسونن ( نمی گم درسته، می گم زمینه اش این بوده و با اون زمینه کار اشتباهی نکرده)

اگه به نبردن جهیزیه طبق دین اسلام ( نه عرف ایران و حتی تا حدودی قانون) معتقدید، پس درخواست رابطه از سمت این آقا چیز عجیبی نبوده. چرا اینقدر تعجب کردید؟
هنوز هم در عرف ایران دوست دختر، دوست دختر هست و رسمیتی ندارد. قانون که بماند
چرا یه جا می رید در اوج یک کشور اروپایی و دوست دختر براتون می شه همسر و مادر و محترم و مکرم ... یه جا می رید در اوج قوانین عرب و مشارکت زن و مرد در ساختن زندگی یادتون می ره؟

اما ...
این خانم که ظاهرا 32 ساله به نظر نمی رسن. نهایت رفتارشون به یک دختر 23 ساله لوس و رشد نیافته می خوره که با لجبازی هر چی می خواد باید بهش بدن و با رفتار نابالغش جدا کردن یک مرد را از خانواده و هویتش پیروزی در زندگی مشترک می دونه.
اگر یک خانم بالغ و عاقل بود مطمئنا متوجه بود که هر کسی در زندگیش اشتباه می کنه. برادر شما تا حالا هیچ اشتباه زشتی نکرده؟ معصومه؟
من به شخصه اعتراف می کنم که اشتباهاتی در زندگیم داشتم که حتی خودم دوست ندارم باور کنم که اون کار را من کردم و اون حرف را من زدم ... همه ما اشتباه می کنیم و هر کس می گه نه دروغ می گه

من اون آقا را مثل برادر خودم می دیدم که اشتباه بسیار زشتی کرده ( کسی به من اس ام اس بده بگه خوشگله ... خیلی برام متفاوته تا بگه سلام. منظورم اینه که نوع اس ام اس بسیار برخورنده هست، حتی اگر به قصد ارتباط باشه)

اما می بخشیدمش. بعد از ازدواج سعی می کردم فراموش کنم. اون را مثل برادر خودم ببینم که اشتباه بسیار بدی کرده
اما با رفتار متشخص و درست خودم بهش می فهموندم چققققققدر در مورد من اشتباه کرده
شرمنده اش می کردم
ولی رابطه اش را با برادرش به هم نمی زدم. هیچوقت :81:

برادر، خواهر، پدر و مادر من ... با همه ی اشتباهاتشون و بدیهاشون، بخشی از هویت من هستن. خانواده ی من هستند. هر چی که زمان بیشتر می گذره بیشتر حس می کنید که چقدر به این مجموعه نیاز دارید و زندگی بدون اونها یه چیزی کم داره.

منظورم اصلا بی اهمیت جلوه دادن ازدواج یا رابطه همسری نیست. اما ما طبق یک قرارداد زن و شوهر می شیم و با یک امضا این رابطه فسخ می شه. ولی رابطه با والدین و خانواده هیچ جور گسستنی نیست. حتی اگه سالها از هم دور باشید همیشه ته دلتون یه جایی یه جوری به اونها تعلق و وابستگی دارید. اگه از همسرتون جدا بشید شاید بعد دو سه سال کاملا همه چی فراموش بشه.

به آقا شهروز می گم به خانمت بگو منم رابطه ام را به خاطر اشتباه برادرت می خوام قطع کنم ... می گه نه، دل خانمم می شکنه
اما دل مادرش چی؟ خیلی راحت چون مادر ایشون ( با سن بالا و داغ یک فرزند و شرایط خاصش) شاید برای تعریف از پسرش یا هر اشتباهی، دو تا جمله کنایه آمیز به عروس خانم گفتن ( پسرم اینقدر خوب بود همه دخترها دنبالش بودن !) ایشون دستور قطع رابطه با مادرش را براش صادر کرده !!!

نمی گه من نمی آم ببینمشون
می گه تو حق نداری بری ببینیشون ...

ضمن این که با یه لبخند و یه جمله محبت آمیز می شد ثابت کنی که پسرت اشتباه نکرده در انتخاب این عروس ...

خانواده ای که نگران ازدواج پسر کوچیکشون با دختری با این شرایط هستند، الان دارن مطمئن می شن که پسرشون واقعا زندگیش را خراب کرد با این ازدواج
رفتار درست این عروس خانم می تونست بهشون بگه اشتباه کردید
اما غیبت آقا شهروز در عروسی برادرزاده به همه این اطمینان را داد که عروس خانم بدجوری مهار زندگی آقا شهروز و اختیار و آزادیش را ازش گرفته

3- دوستی گفتند که فرزندان عصای پیری نیستن
یادم نمی آد آقا شهروز از وابستگی مالی یا ... خانواده اش حرفی زده باشه یا از عصای پیری و ...
این یک رابطه عاطفی هست. فرزندان متعلق به خانواده و والدین هستند. چرا فکر می کنید فرزندان آدم، مثل حیوانات به بلوغ که رسیدند باید راهشون را بکشن و برن؟
فرق جامعه انسانی و حیوانی چیه؟

ازدواج نباید ما رو از خانواده قبلیمون جدا کنه و تمام !
در اونصورت آیا ما متعلق به همسرمون هستیم؟ کسی اینجا صحبت از تعلق مادی و فیزیکی نکرد. ولی ما تا ابد به هویتمون و ریشه مون و خانواده مون تعلق داریم و نیاز داریم.

4- این قسمت را نمی خواستم بنویسم چون احساس کردم شاید به دوستان دندانپزشک تالار بر بخوره ( سحر و ستاره و کسانی که نمی شناسم)
امیدوارم حرفم را اشتباه برداشت نکنید
اما دندانپزشک عمومی فاصله تحصیلی خیلی زیادی با لیسانس نداره که مرتب تکرار کردید بخاطر اختلاف تحصیلات حتما آقا شهروز اینقدر مطیعه و خودش را کم می بینه.
تقریبا مثل فاصله فوق لیسانس و لیسانس هست. شاید از نظر درآمدی متفاوت باشه ولی از نظر تحصیلات آکادمیک ....؟؟

به هر حال رشته و تحصیلات مخصوصا در بعضی رشته ها تاثیر چندانی روی رفتار فرد نداره. شاید تاثیر معکوس هم داشته که این خانم اینقدر خودشون را باور کردن

یک زمانی قبول شدن در بعضی رشته ها سخت بود و کسی که مدرک دندانپزشکی داشت حتما دوران دبیرستان و کنکور را با نمرات عالی و تلاش زیاد پشت سر گذاشته بود
اما الان توی اکثر رشته ها شرایط دیگه ای حکمفرماست که مدرک تحصیلی نشان دهنده چیز خاصی نیست.

این قسمت فقط یه توضیح کوچولو بود. فرق دندانپزشکی دانشگاه تهران که با کنکور وارد شده با دندانپزشکی که یک سال اوکراین درس خونده و سال بعد ایران با شهریه و ... ادامه داده را می فهمم. در همه رشته ها خوب و بد و بالا و پایین هست.


5- ازدواج با دختر بزرگتر نه از بخاطر مسائل عرفیش بلکه از نظر روانشناسی هم رد شده است.
مسائلی بیولوژیکش هم که بماند

تا یک سنی دخترها عاقل تر و جلوتر از پسرها هستند.
برای همین در شرایط عادی ازدواج اختلاف سن با فاصله 5-4 سال بزرگتر بودن آقا توصیه می شه
البته معنیش این نیست که هر کس با دختر بزرگتر از خودش ازدواج کنه، زندگیش به فنا می ره :81:
استثنا هم وجود داره. هیچ چیز عجیبی هم نیست ...
اگر بر اساس این قانون که در علم هم ثابت شده بخواهیم صحبت کنیم آقا شهروز 28 ساله باید با یک خانم 23-4 ساله ازدواج می کرد.
همسر ایشون از همسر نرمال برای ایشون حدود هشت سال بزرگتر هست. اما رفتار نابالغ و کودکانه اش نشون می ده که خیلی هم بزرگتر نیست و این اختلاف سن اشکالی نداره.

این پست در جواب هیچ کس نیست. به خودتون نگیرید :311: