با خيانت، سردى، بى تفاوتى و بدرفتاريهاى همسرم چيكار كنم؟!

آفرین بر شما
ولی چند اشتباه داشتین
همسرت باید بیاد دنبالت تا بری خونش نه که خودت بری. واسه هفته دیگه یکم خودتو لوس کن یا یه دلیل بیار مثلا بگو دیروقته نمیشه تنها بیام که کم کم بهش یاد بدی
اصلا اصلا وقتی اون گفت سه روز با توم نباید میگفتی که نه همه روز باهم باشیم. باید میگفتی باشه منم به کارای خودم میرسم. اصلا تو ازش نخواه که بیشتر پیشت باشه. اصلا
بهش زنگ نزن یا بزار اون سه بار زنگ بزنه تو یه بار
واسه هفته دیگه به خرید و تنوع ادامه بده
یه لباس جدید بخر هفته پیش مانتو خریدی این هفته یه شال بخر و یه لباس تو خونه ای
پیشنهاد میکنم باشگاه ثبت نام کنی یا استخر. حتما حتما این کار رو انجام بده و دفعه بعد همسرتو دیدی و گفت سه روز با توم و بقیش به کلرام میرسم بگو خوبه اتفاقا منم به باشگام میرسم
یه مورد مهم دیگه لطفا اشپزی رو کمتر کن. هفته دیگه خودتو لوس کن و زمان رو لفت بده بگو از بیرون غذا بگیریم امروز.

سلام خوبی حنا جان؟

چه اسم قشنگی حنا...

عزیزم منم مثه شما یه زمونی خیلیییی آویزون شوهرم بودم(ببخشید که از این اصطلاح استفاده میکنم)

هرچقد که من بیشتر به ذم خودم احترامش میذاشتم و میخواستم وقت بیشتری باهاش بگذرونم اون بیشتر ازم دور میشد...

تا اینکه اولویتامو عوض کردم...همسرمو ازون صدرنشینی انداختمش پایین...الان اولویت اول زندگیم خودمم بعد مادرم و در درجات خیلییی پایینتر همسرم

به همین خاطر کارایی که میکنم اول نگاه میکنم که برای خودم یجورایی فایده داشته باشه...

یعنی چی؟یعنی مثلا امروز میخام برا همسرم کادو تولد بگیرم دلیلی نمیبینم خودمو چند ماه بندازم تو زحمت و حقوقمو جمع کنم تا برای ایشون اون چیزیو که دوس داره بخرم...

من فکر میکنم یکم وقت شما زیادی ازاده که اینقدر به همسرت فکر میکنی...از من میشنوی حتما کلاس نقاشی یا خیاطی و... برو.اینطوری همسرتم وقتی ببینه خانمش هنرمنده کلی برات ذوق میکنه...

درمورد داستان کبودی صورتت....اشتباه کردی اجازه ندادی پدر و برادرات بفهمن...من یبار با گریه از شوهرم جداشدم...مامانم وقتی دید گوشی منو ازم گرفتو اجازه هیچ ارتباطی بینمون نداد تا وقتی که شوهرم کلی عذرخواهیی کرد که دیگه این اتفاق تکرار نشد...از اول هر رویه ای رو پیش بگیری تا اخر عمرت همونه....واقعا اصطلاح گربه رو دم حجله کشتن در خیلی از موارد زندگی زناشویی صادقه

یکم ناز داشته باش...مثه مردا رفتار نکن که هر حرفی بهت زد مقاوم باشی...گریه کردنم اصلا به نظر من بد نیست و وسیله دفاعیه زنه...

خدا خودش کمکت کنه:103:

سلام

خوشحالم که با تغییر در خودت تونستی رفتار همسرت رو تغییر بدی . این نشانه خوبیه. ولی کاش وقتی گفت فقط سه روز در هفته با هم باشین به جای اینکه بگی

هر روز با یه کم شیطنت و لبخند میگفتی حالا ببینم چی میشه . یا یه جواب دوپهلوی دیگه . فکر میکنم هر چه بیشتر سعی کنی شاد و بااعتماد به نفس و یه

کوچولو مرموز باشی همسرت بیشتر جذبت میشه.

در کنار همه اینها در آخر برای اینکه حس تامینش رو ارضا کنی ازش به خاطر روز خوبی که برات درست

کرده تشکر کن و بگو که امروز خیلی در کنارت خوشحال بودم و آرامش داشتم.فقط همین.

سلام
همسرم عوض شده، مهربون شده، بهم زنگ ميزنه و خوب حرف ميزنه. مثلا امروز زنگ زد گفت امروز ميام ميبرمت دكتر واسه زخم هاى صورتت (البته بعد از دو ماه تازه يادش افتاده)، اون روز مادرش با من خيلى بد حرف زد (مدلش اينه) همسرم زود طرف منو گرفت و به مادرش گفت حق با حناست. يا شب قبلش به مامانش پيش من گفت كه ديگه حق ندارى پشت سر حنا حرف بزنى. روز جمعه كلى بغلم كرد و به من گفت هر چى تو دلت دارى بهم بگو و با من درد دل كن، گفت هيچى رو تو خودت نريز، افسرده ميشى، منم حرفامو زدم، گفتش تو انتخابم شصت درصد منطقم و چهل درصد از رو احساسم بوده.
راستش من الان اصلا از رابطه ام راضى نيستم، يه حس خيلى خيلى بدى دارم، مثلا امروز بهش زنگ زدم گوشيش خاموش بود، به اون يكى خطش زنگ زدم بعد از كلى بوق جواب داد كه يه جاى خيلى خلوت بود، آروم حرف ميزد گفتم مثل اينكه كار دارى، گفت آره بعدا بهت زنگ ميزنم، بيست دقيقه بعدش زنگ زد، كه بيرون بود تو خيابون، گفتم چرا كارخونه نيستى، گفت يه جايى كار داشتم. يا اينكه روزى دوبار زنگ ميزنه در حد دو دقيقه احوالپرسى ميكنه و بعدش خداحافظى. اصلا خبر نداره من كجام، با كى هستم، كجا ميرم، دلش برام تنگ نميشه. در حاليكه دختر عموم هم مثل من نامزده، هر لحظه بهم اسمس ميدن، هر جا ميره زنگ ميزنه خبر ميده اونم همش پيگيره، نامزد دخترعموم هر روز عصرا ميره خونه عموم اينا به دختر عموم سر ميزنه ميبينتش. هر هفته جمعه ها دوتايى ميرن ميگردن، در حاليكه من همش تنهام، منتظر تماس شوهرمم، هر دفعه هم زنگ ميزنم يا خاموشه يا جواب نميده. هر هفته جمعه ها ميخوايم بريم جايى مامان و باباشم مياره، اصلا تنهايى منو جايى نميبره، منم هميشه عقب ماشين ميشينم، دوست دارم با شوهرم دوتايى كنارش بشينم بريم بگرديم.
من خودمو سعى ميكنم با باشگاه و استخر و بيرون رفتن با دوستام پر كنم، ولى انقدر فكرم پيش همسرمه كه هيچ لذتى از لحظه هام نميبرم، مثلا دوستام ميپرسن چرا شوهرت بهت زنگ نميزنه، قهر كه نيستين. يا وقتى ميخوام برم بيرون اگه به دوستاى متأهلم بگم اونا نميام چون هميشه يا با شوهرشونن، يا كار دارن، يا مهمونين. من بايد با دوستاى مجرد يا مطلقه ام برم بيرون و زمان بگذرونم. حالا تكليف من چيه، من مجردم يا مطلقه؟! شوهر دارم ولى تنهام همش. فقط تو اين دنيا من متاهل بايد تنها باشم؟! اگه قرار بود زمانم رو اينجورى بگذرونم كه مجرد ميموندم.
هيچ رابطه اى با همسرم ندارم يعنى اون نميخواد. الان همسرم حرف عروسى ميزنه، ميخواد تاريخ تعيين كنيم، من ولى هنوز به زندگى كردن باهاش هيچ اعتمادى ندارم، هيچ كدوم از نيازهاى من تأمين نميشن، تنهام و هيچ لذتى از زندگيم نميبرم، بدتر از همه اينها اعتمادم رو به همسرم از دست دادم، حتى زمانى كه محبت هم ميكنه دچار شك و ترديد ميشم كه حتما يه كارى كرده و از عذاب وجدانشه كه مهربون شده. با اين شرايط هيچ تصميمى نميتونم بگيرم، نه واسه طلاق نه واسه عروسى، تو برزخ گير كردم. الان چند روزه از تنهايى همش با پسرخاله ام دارم درد دل ميكنم و از عواقب اين كارم ميترسم. آدمى كه تو دوران عقد زنش رو انقدر تنها بذاره بعد از ازدواج چى ميشه؟!!!!!

حنای عزیز
خداروشکر که همسر شما تا همین حد هم نرم و مهربان شده...مهربون شده و ازت خواسته حرفای دلت رو بهش بزنی...تمایل به تعیین تاریخ عروسی داشته...برای بردن دکتر باهات تماس گرفته ووو
این ها نشانه های خوب و مثبتی هست!:323:

اما چیزی که داره کار رو خراب میکنه الان از سمت شماست...
پالس های منفی زیادی میدی!
کلمات و جملات منفی زیادی رو مدام تکرار میکنی!
خودت رو با دوستان و آشنایان و نامزدت رو با نامزد اونا مقایسه میکنی! (من زوج موفقی میشناسم که در روز که هردو مشغول کار هستند نه تلفنی نه پیامی هیچی بینشون ردو بدل نمیشه مگر با هم کاری داشته باشند (یعنی در روز 14 ساعت) اما این دلیل بر سردی و بی تفاوتی نمیشه ) ، مقایسه متاسفانه برترین چیزی هست که همه چیز رو خراب میکنه (چه در ازدواج چه درس خوندن چه تربیت بچه و ...)
هر کسی شیوه خودش رو داره ، هر زوجی یه مدلی هستن، متاسفانه بعضی از همین دوستای به ظاهر دوست هم آتش دعوا رو با سوال های متعدد و پرس و جوی بیجاشون که ناخواسته منجر به دخالت و یا ناراحتی میشن شعله ورتر میکنن، به اون ها چه ربطی داره که نامزد شما زیاد تماس میگیره یا کم!!!!
از روابط و رفتارهات با همسرت برای دوستانت تعریف نکن ، آنها تخصصی تو این زمینه ندارن و کار رو خرابتر میکنن...

حنا خانم از صحبت های شما مشخصه هنوز ترس و شک و تردید خیانت شدیدا همراهته و با رفتارت(تلفن زدن ها) و تغییر لحن صحبت کردنت احتمال داره به همسرت این حس عدم اعتماد رو مرتبا القا کنی!
از نظر من تمام موارد بالا مخرب رابطه عاشقانه شماست.
حالا که اخلاق همسرت خوب شده یا رو به بهبودی هست، به همسرت اعتماد کن ... با تمام وجود نه فقط در حد حرف!
نه اینکه در ذهنت مدام دنبال پیدا کردن نشانه باشی و نگران و بیقرار باشی...

یه مدت این روش را امتحان کن!

تصور کن و اطمینان داشته باش همسرت پاکه و فقط شما صاحب دل او هستی...تنها با شماست که علاقه به ایجاد رابطه داره و هرچیز خوشایندی که دوست داری رو چشمهاتو ببند و واقعا ببین!
با صبوری و مهربانی با همسرت رفتار کن
اما...این اما خیلی مهمه
به خودت برس،
با مراجعه به مشاور حضوری سعی در کمرنگ کردن زخم های گذشته(شک و تردید نسبت به همسرت و سردی ایشان) داشته باش و اصلا با هدف سرپوش گذاشتن بر آنها به یک مشاور باتجربه مراجعه کن(فراموش کردن برای هیچ زنی امکان پذیر نیست)،

یه مدت زیاد پیش همسرت نرو، همان حدی که ایشان میگه مثلا آخر هفته ها، وقتی رفتی مدام مشغول انجام کارهای خانه اش مثل غذا پختن و ...نشو تا نقش شما رو اشتباه در ذهنش شکل نده،

سعی کن قهر و دلخوری و ...پیش نیاد...مدتی که خانه اش هستی با مهربانی و وضعیتی که ایشان هم آرامه باهاش صحبت کن و بگو چقدر دوست داری دوتایی باهم برید بیرون و خوش باشید (مثل طبیعت، پارک ،دوچرخه سواری، کوه، سینما، بازار یا پاساژ، رستوران و....) غر زدن ونق زدن و بهانه گیری ممنوع،
البته بگو در ماه مثلا یکبار هم پدر و مادرت را همراه خودمان ببریم،کاملا با احترام در مورد خانوادش صحبت کن و بهش اطمینان بده آنها را دوست داری، در مورد مادرش گله نکن و ازش بد نگو، نقطه حساس و انفجاری مردها بدگویی در مورد خانوداده شون و خصوصا خصوصا مادرشونه!

اجازه بده بیشتر ایشان تماس بگیره(از هر چند بار که ایشون تماس گرفتن یکبار شما تماس بگیر) و با همان احوالپرسی دو سه دقیقه ای خوش باش و سعی کن همان دو سه دقیقه ایشان آرامش از شما بگیره (یعنی آنقدر آرام باشی که ایشان هم آرام بشه)و لحظات شیرینی داشته باشین،
همین ها ایشان رو ترغیب میکنه بیشتر و با دقایق بیشتر تمایل به برقراری تماس با شما داشته باشه :43:
درد و دل با پسرخاله ات رو همین الان قطع کن و که هیچ سودی جز نابودی زندگیت برات نداره...

دوست عزیز مهارت های ارتباطیت کمه و باید بیشتر تلاش کنی و تقویت کنی
بارها اینجا دوستای خوب همدردی راهمنماییت کردن دوباره پست های راهنمایی بچه ها رو بخون و با اراده محکم بلند شو و قدم بردار، فایل های ارتباط موثر دکتر فرهنگ دانلود کن و حداقل دو بار گوش کن و مدام تمرین کن.

چند وقت این مدلی باش و تلاش کن به خدا توکل کن و خوبی ها رو بی توقع تمرین کن ...
اگر آن وقت نتیجه نگرفتی فکر دیگری میکنی...
پیرروز باشی:72:

سلام اما واقعااااااا دست خودم نیست نمیدونم چرا وقتی پست اخرت رو خوندم حس کردم تاپیکت شاید سرکاری باشه
ما قبلا راهنماییت کردیم و اگه شما انجام دادی و به این نتایج رسیدی پس دیگه مشکل چیه؟؟؟
حالا که ایشون خوب شده حتما باید یه کاری بکنی دوباره همون اش کاسه بشه
اگه واقعا تاپیکت واقعیت داره باید بگم دختر خوب یاد بگیر شاد زندگی کنی یاد بگیر زیبا فکر کنی و زیبا زندگی کنی همین پست اخرت پراز تاریکی و سردی هست من قبلا هم گفتم همسرت زن با نشاط میخاد که بهش برا ادامه راه انگیزه بده نه کسی که هی مدام سین جین کنه و شک داشته باشه
خودت میگی اخلاقش خوب شده بهت زنگ میزنه بعد خودت رو با مردم مقایسه میکنی که چرا هر لحظه بهم زنگ نمیزنه؟؟؟
بهت خوبی میکنه میگی از عذاب وجدانشه چون با کسیه
باهات بی محلی میکنی میگی داره خوش میگذرونه با دوست دخترش
اخه پس چیکار کنه تا بفهمی که دوستت داره؟؟؟
ایا شما هم مثل دختر عموت شاد و زبون دار هستی؟؟؟؟ شما هنوز اسم همسرت رو صدا نمیکنی بعد میخای ........
هرگز زندگیت رو با دیگران مقایسه نکن چرا که ظاهر قضیه رو میبینی شایدم دختر عموت دوست داره یه زندگی مثل شما داشته باشه
با پسر خالت دردل میکنی؟؟؟ این دقیقا همون کاری که شما دوست نداری همسرت با دختر خالش بکنه پس چرا میکنی میدونی ممکنه زندگیت از هم بپاشه
شما باید حتما افکار رو تغییر بدی تا زندگیت تغییر کنه
اینها رو خاهرانه برات نوشتم
خلاص ببخشید اگه تند حرف زدم اخه حرص خوردم

ستاره جان، شما با اين دوبار هست كه مشكل من رو زير سئوال ميبرين، من اينقدر دارم اذيت ميشم و عذاب ميكشم اونوقت شما مياين و تمام مشكلات و مسائل زندگى من رو هيچى ميكنين، خودتون رو بذارين جاى من، با وجود اين همه مشكل اگه كسى بياد بهتون بگه تاپيكت سركاريه، چه حسى بهت دست ميده؟!!!! خدا رو قسم ميخورم ريز به ريز مسائلى كه نوشتم عين حقيقته و همه اينها زندگى منه.
ديشب به همسرم پيام دادم و ازش به خاطر اينكه منو برد دكتر تشكر كردم و گفتم دوستت دارم، برام نوشت خواهش ميكنم شب بخير. اصلا نميگه منم دوستت دارم ديشب هم نگفت، و تا صبح از فكر و غصه نتونستم بخوابم.
من خيلى عوض شدم، آدمى بودم كه مثل يه تكه يخ بودم الان بعد از راهنمايى دوستان همش قربون صدقه اش ميرم و سعى ميكنم خودمو شاد نشون بدم ولى همسرم هيچ عكس العملى نشون نميده كه من بفهمم خوشش مياد يا نه؟!
دوستان ميگن غذا نپز، كارهاى خونه رو نكن، ميدونيد من قبلا مثل مهمون ميرفتم و همسرم ازم پذيرايى ميكرد و ميومدم. يه روز مامانش اومد كلى دعوا كرد كه مامانت هيچى يادت نداده، من نميدونم تو رو چطورى بزرگت كردن هيچى ياد نگرفتى، گفت اينجا الان خونه تو هستش و بايد كار كنى و به غذا و لباس و خونه شوهرت برسى. بعد از اون قضيه من اگه ميرفتم اونجا كارهاشو انجام ميدادم، مامانش هم وسواسيه و به همه چى گير ميده و هفته اى بكبار ميره خونه شوهرم سر ميزنه، الان هر موقع جايى گرد و خاك باشه، يا كارى مونده باشه زود به مامان و بابام توهين ميكنه هم شوهرم هم مادرش كه هيچى يادت ندادن، يا اينكه ميگن كدوم دهات بزرگت كردن، چرا اينقدر بى دست و پايى. منم واسه اينكه اينارو نشنوم كارهاى خونش رو انجام ميدم. چند بار گفتم يكى بيارم كمك كنه همسرم گفت باشه بيار، ولى بعدش مادرش نذاشته بود، الان اگه بگم كسى بياد كمك ميگه تو هنوز به اون درجه نرسيدى كه واسه خودت كمك بيارى، تو الان بايد خودت رو نشون بدى ببينيم بلدى كارى بكنى، چيزى از دستت برمياد يا نه؟! در حاليكه اينا همش حرفاى مامانشه داره به من ميگه و خودش هميشه قبلا ميگفت تو خيلى باسليقه اى حتى از مامانم هم باسليقه ترى. ميگفت من نميدونم مامانم چرا اينقدر بهت گير ميده تو كه كارت عاليه، حتى يكبار گفت اگه يكبار ديگه مامانم بهت گير الكى داد باهاش برخورد شديد ميكنم، ولى الان همسرم حرفاش عوض شده ميگه من هيچى نديدم ازت، تو هيچى بلد نيستى، حتى جديدا تو روى مامانم ميگه شما چرا به دخترتون چيزى ياد ندادين. و همه اينا منو ناراحت ميكنه و از هولم وقتى ميرم اونجا همش كار ميكنم كه مامانم اين حرفارو نشنوه و من توهين شوهرم و مامانشو نشنوم.
كلا اين زندگى اذيتم ميكنه، خسته شدم انرژيم تموم شده. حس ميكنم دارم مريض ميشم و از تو دارم خالى ميشم. واقعا سخته تحملشون

دختر خوب شما مگه زوری عروسشون شدی که اینجوری باهات رفتار میکنن؟
چه دلیلی داره مادر شوهرت بهت امر و نهی کنه که خونه رو تمیز کن و میاد چک میکنه تمیز باشه و اینجوری توهین میکنه؟خیلی ببخشید مگه ازشون حقوق میگیری؟
خیلی منفعلین واقعا که اجازه میدین کار به جایی برسه که بیان شکایتتونم به مادرتون کنن.مادرتونم منفعلن و بی سیاست
حق داری اگر خودتو دست کم گرفتی و حرف مردمو تحمل میکنی چون تو خانواده اینجوری بزرگ شدی.سیاست داشتن و بلند نشدی
وقتی شوهرت همه کاری میکنه و شما سکوت میکنی و مثل یه معذرت میخوام کارمند براشون کارای خونه رو انجام میدین
وقتی کتکتون میزنه و کبود میفرستتون خونه و شما و مادرتون به این نتیجه میرسین که برگردین خونه شوهرتون
وقتی خیانت میکنه و شما سعی میکنی زندگی رو اصلاح کنی نه همسر خاطی شما
و و و ...
خب میگن به به چه زن خوبی میشوره میپزه هرچی میخوایم میگیم نه خودش نه مادر وپدرشم صداشون در نمیاد.خب منم که معشوقمو دارم
چرا میخواین سعی کنین یه انسان با این همه مشکل رو تغییر بدین اونم تو این سن؟
عزیز من شما عقد هستین این دوره شناخته
شما ازدواج کردی که همه بلایی سرت بیاد و کار کنی و توهین کنن و در عوض چیزی هم بهتون ندن؟نه عشق نه محبت نه قدردانی؟
این رفتارای خوب همسرتونم مقطعیه میدونم که باز برمیگردین سر نقطه اول
کسی ارزش وقت گذاشتن و جنگیدن داره که یکی دوتا ایراد قابل حل وبخشش داشته باشه و بخواد که کمکش کنی نه کسیکه هرکار دلش میخواد میکنه و به اشتبهاتشم اعتقادی نداره
داری خودتو الکی داغون میکنی امیدوارم روزی نرسه که به رفتارای امروزت بخندی و حرص بخوری که چرا با خودم اینکارو کردم
کاش میدونستی در درجه اول کسیکه باید نجاتش بدی خودتو نه شوهرت

به نظر من ریشه تموم این رفتارای شوهرت برمیگرده به همون یک ماه قهر !!

عزیزم کسیو که دوست داری مخصوصن مردی که مغروره نباید بذاری قهر طولانی بشه نباید بذاری دلخوری تو دلش بمونه نباید بذاری بدون تو بودن براش عادی بشه و اینجور که از مادرشون برمیاد نباید بذاری جو جوری بشه که بیشتر با مادرش باشه و حرفای اون روش تاثیر بذاره ....

اینو گفتم چون به نظرم میاد گفته بودی قبل اون یک ماه خوب بوده. در هرصورت یه فلاش بک به گذشته بزن ببین به این دلیله یا نه. اگه بود سعی کن به هر نحویه جبرانش کنی و اگه به نظرت دلیلش این نیست فکر دیگه ای کن چون ممکنه بعدن توی زندگی خیلی بیشتر از اینا اذیت بشی.

سلام
راستش درست و غلطش رو نمیدونم ولی اگر جای شما بودم از پیشنهاد همسرم برای تعیین زمان عروسی استقبال میکردم
تجربه به من نشون داده که خیلی از مردها توی دوران عقد همسرشونو دختر بابا میبینن و خیلی احسلس مسئولیتی در مقابلش ندارن بعد عروسی اونو رسما به عنوان همسر می پذیرن
کار کردن تو خونه همسرت به نظرم اشتباه نیست فعلا روی این مسئله زوم نکن

یه باشگاه ورزشی برو برای حفظ روحیه ات لازمه و حتما از مربی بخواه برای افزایش وزنت برنامه بده
به هر نحوی که میتونی خودتو مشغول کن

مردها مثل زنها 24 ساعت به همسرشون فکر نمیکنن ممکنه خیلی وقتها یادشون بره تماس بگیرن
مخصوصا توی سن بالا

این انتظار روابط عاطفی 24 ساعته رو کنار بذار
نامزد دختر عموت احتمالا یک استثنا هست یا اینکه احتمالا توی سن کم هست و مشغله کاری کمی هم داره

البته تصمیم گیرنده نهایی خودت هستی به نظرم عروسی گرفتن برای شما میتونه شرایط رو بهتر کنه
البته به شرطی که به هیچ وجه تا مشخص نشدن روال زندگی فکر بچه توی ذهنت نیاد

سلام عزیزم متاسفم اما من اولین بارم بود گفتم سرکاریه البته تاپیک شما جوریه کهدوست دیگرمون هم همین فکر کردن به هر حال معذرت میخام
اما فقط یه جمله میگم مثل گوشواره تو گوشت کن
رفتار دیگران دو حالت داره یا عکس العمل رفتار ماست یا به نوع تربیت و شخصیت اونها بر میگرده
پس اون جاهایی که دست شماست خوب برخورد کن تا خوب ببینی واگر بدی دیدی بدون از شخصیت اونهاست پس بپذیر
اینجوری مسایل رو بهتر مدیریت خاهی کرد
اگر میخای همسرت بشه همون که تو میخای
تو هم همون باش که همسرت میخاد
چه ظاهری چه عاطفی

سلام دوستان خوبم
من اصلا حالم خوب نميشه، همه حرفاتون رو گوش كردم، رفتار همسرم بهتر شده و من براى خودم برنامه ريختم. ولى همش دارم به اين فكر ميكنم كه وقتى قراره من و همسرم با دور بودن از هم نسبت به همديگه خوب و مهربون باشيم، خوب اين ديگه حل كردن مشكل كه نميشه، اين در واقع پاك كردن صورت مسئله هستش. چون من وقتى از همسرم دور باشم همسرم با من خوبه، كنارش كه باشم بد و نامهربونه. البته اين خوب بودنش خيلى كمه، طورى كه ميتونم بگم در حد يك انسان با من خوبه و اصلا براى من شوهرى نميكنه. و اينم بگم كه كل روز من كه با برنامه هاى متنوع پر شده اصلا واسه من جذابيتى نداره چون فكرم هر لحظه پيش همسرمه.
الان چند روزه همش دارم به طلاق فكر ميكنم چون تاپيك جناب آقاى جواديان رو كه خوندم حس كردم همسرم دقيقا مشكلى مشابه آقاى جواديان رو داره، چون هيچوقت از پوشش من راضى نيست( در حاليكه همه فاميل و دوستام منو به عنوان يه آدم شيك پوش ميشناسن و خودش قبل از عقدمون هميشه ميگفت خيلى خوب لباس ميپوشى) از قدم راضى نيست، بهم ميگه تو هزار چهره دارى، گاهى خيلى خوشگلى و گاهى نه، از حرف زدنم، هيكلم، ظريف بودنم خوشش نمياد، در عوض ميگه تو باشخصيتى، مهربونى، مودبى، پاكى، سالمى... درست مثل آقاى جواديان فكر ميكنه.
منم دارم فكر ميكنم حالا كه اون منو به اون اندازه كه بايد دوست داشته باشه، نداره، واسم وقت نميذاره، اهميت نميده و حالا كه باكره هستم برم ازش جدا بشم و با يكى از خواستگارهاى قبليم كه خيلى زياد عاشقم بودند و جونشون رو برام ميدادن ازدواج كنم. ولى خوب اين يه ريسكه، هر روز دارم به اينا فكر ميكنم ولى بعدش ميگم نكنه يكى از همون خواستگاراى قبليم كه خيلى دوستم داشتند حتى سراغمو نگيرند و من مجبور بشم با يكى بدتر از همسر فعليم ازدواج كنم و پشيمون بشم.
الان از دو تا از خواستگاراى قبليم خبر دارم، البته دورادور، چون يكيش پسر دوست بابامه و يكيش از فاميلامونه، هر دو تا شون هم خيلى عاشقم بودند، و هر دو هنوز هم مجردند، الان كه فكر ميكنم ميبينم واقعا اشتباه كردم، چون هر دو از هر نظر عالى و خوب بودند ولى فقط به دلم ننشسته بودند. الان حاضرم ده سال از عمرمو بدم و برگردم به يكسال قبل تا انتخابم رو عوض كنم. نميدونم چطورى بايد مشكلم رو حل كنم، دارم ديوونه ميشم

یعنی الان مساله شما خیانت دیدن و توهین و تحقیر نیست و فقط به این فکر می کنید که بعد از طلاق وضعیت ازدواج مجددتون چی میشه؟خوب همین بی هویتی، عدم استقلال فکری و ارزش قائل نبودن برای خودتون بوده که وضعیتتون این شده.با کس دیگه هم ازدواج کنید همین میشه.شما تمام موجودیت و هویت خودتون رو تو ازدواج کردن و وابسته به یه مردی بودن تعریف کردین.فکر کنید همین فردا تمام موقعیت های ازدواجتون از دست میره و شوهرتون هم شما رو طلاق میده،اون وقت چه کار خواهید کرد؟اون وقت زندگی براتون چه معنی خواهد داشت؟آیا خودتون رو از بین می برید چون دیگه مردی تو زندگی تون نیست تا شما خودتون رو بهش گره بزنید؟شما به دنیا اومدین که ازدواج کنین و دیگر هیچ؟
به نطرم مشکل شما قبل از این که روانشناسانه و فرهنگی باشه به نوع دیدگاهتون به خودتون برمی گرده.شما یه انسان کاملی نه یه افزونه زندگی دیگران.تا وقتی "کسی" نباشی دیگران هم "کسی" حسابت نخواهند کرد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sphinx

یعنی الان مساله شما خیانت دیدن و توهین و تحقیر نیست و فقط به این فکر می کنید که بعد از طلاق وضعیت ازدواج مجددتون چی میشه؟خوب همین بی هویتی، عدم استقلال فکری و ارزش قائل نبودن برای خودتون بوده که وضعیتتون این شده.با کس دیگه هم ازدواج کنید همین میشه.شما تمام موجودیت و هویت خودتون رو تو ازدواج کردن و وابسته به یه مردی بودن تعریف کردین.فکر کنید همین فردا تمام موقعیت های ازدواجتون از دست میره و شوهرتون هم شما رو طلاق میده،اون وقت چه کار خواهید کرد؟اون وقت زندگی براتون چه معنی خواهد داشت؟آیا خودتون رو از بین می برید چون دیگه مردی تو زندگی تون نیست تا شما خودتون رو بهش گره بزنید؟شما به دنیا اومدین که ازدواج کنین و دیگر هیچ؟
به نطرم مشکل شما قبل از این که روانشناسانه و فرهنگی باشه به نوع دیدگاهتون به خودتون برمی گرده.شما یه انسان کاملی نه یه افزونه زندگی دیگران.تا وقتی "کسی" نباشی دیگران هم "کسی" حسابت نخواهند کرد.

---

واقعا ازتون ممنونم، حرفهاتون مثل يه تلنگر بود، خيلى عالى بود. من هيچوقت از اين جهت فكر نكرده بودم.

دوست عزیز
راهنمایی های زیادی به شما
الان وقت جدی فکر کردن و تصمیم گرفتن و عمل کردن به همان روش های بهبود هست.
اگر الان با پشتکار و تلاش سعی در تغییر رویه تون نداشته باشین متاسفانه معجزه ای اتفاق نمیفته!
پس به جای آه و ناله و غصه خوردن بلند شو و تلاش کن.

سلام دوستان عزيز و بزرگوار
خيلى وقت بود نيومدم اينجا چون سرگرم انجام كارها و توصيه هايى بودم كه دوستان كرده بودند. من همه كارهايى كه گفتين رو انجام دادم، ذهنم رو از خيانت دور كردم، هفته اى دو روز ميرم پيش همسرم، تو روابطم تنوع ايجاد كردم، مثلا وقتايى كه زنگ ميزنه باهاش انگليسى صحبت ميكنم اونم خوشش مياد و ميگه تو اينقدر انگليسيت خوب بود و نميگفتى؟! دلش برام تنگ ميشه ميگه بيا پيشم. منم خيلى شاد و شنگول رفتار ميكنم. تازگيا رفتم كلاس موسيقى ثبت نام كردم، باشگاه هم ميرم، ولى دلم براش خيلى تنگ ميشه، هنوز خيلى زياد عادت نكردم به اين شرايط. همسرم خيلى مهربون شده، هر موقع ميرم پيشش فقط بوسم ميكنه ميگه تازگيا چقدر دوست داشتنم زياد شده. همش طرفدارى منو پيش مامانش ميكنه، خيلى هوامو داره، وقتايى كه ميريم خونه مامانش اينا كنارم ميشينه ميگه تو كار نكن. هفته اى يك روز مياد خونمون بهم زنگ ميزنه ميگه چى دوست دارى واست بخرم.
اون روز برد بازار برام هفت تا مانتو و شال و روسرى چند جفت كفش و كيف خريد. هفته اى يك روز ميبره واسه شام بيرون، جمعه ها ميريم كوه. اگه يه ذره ناراحت بشم ميگه وقتايى كه حوصله ندارى بگو بدونم. هميشه كه بخوام برم خونش مياد دنبالم. خلاصه اينكه اخلاقش خيلى خوب شده فقط مشكلم اينه كه خيلى كم ميبينمش و دلم براش خيلى تنگ ميشه.
يه رفتارش كه خيلى آزارم ميده اينه كه هميشه ميگه حالا كه من اينقدر باهات خوب و مهربون شدم اجازه بده من برم زن دوم بگيرم. خيلى عصبيم ميكنه اين حرفش. رابطه جنسيمون هم اصلا خوب نيست. حالا كه اينقدر مهربون و خوب شده چرا پس رابطه جنسى نميخواد؟ چرا زن دوم ميخواد؟

سلام

پول پرداخت کنید و با مشاورین خوب سایت صحبت کنید .. ارزش داره. مسلما" اونها بهتر از خوانندگان سایت معلومات و تجربه دارند و نتیجه بهتری خواهید گرفت.

حنای عزیز:72:

پیشرفتت در این رابطه قابل تقدیر هست من فکر میکنم شما داری سهم خودت در این رابطه را تا اندازه زیادی درست انجام میدی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Hanli

يه رفتارش كه خيلى آزارم ميده اينه كه هميشه ميگه حالا كه من اينقدر باهات خوب و مهربون شدم اجازه بده من برم زن دوم بگيرم. خيلى عصبيم ميكنه اين حرفش. رابطه جنسيمون هم اصلا خوب نيست. حالا كه اينقدر مهربون و خوب شده چرا پس رابطه جنسى نميخواد؟ چرا زن دوم ميخواد؟

---

ولی رفتار همسرت و صحبتش در مورد باج خواستن و زیاده خواهیش بخاطر مهربون شدنش بخاطر قدمهای درست شماست نه رفتار خودش.

در واقع الان داره اون چیزی را که تا چند وقت پیش پنهانی و در خفا میخواست یا انجام میداد الان علنی میگه.

نمی دونم تشخصیم درسته یانه ولی به مردی که در دوران عقد چنین تمایلاتی داره و اشکارا

میگه نمیشه زیاد اعتماد کرد.

ای کاش یکبار که این صحبت را میکرد قاطع و محکم با هاش صحبت میکردی و میخواستی تمایلات

و صحبتهای واقعیش را بزنه و خط قرمزهای زندگیت را مشخص میکردی و ازش میخواستی

باهم پیش یک مشاور خانواده مجرب- توانا و ترجیحا مرد برید تا درون هردو شما را تجزیه تحلیل کنه

و ببینه واقعا این رابطه کجاست و قراره به کجا بره.

در صورت عدم تمایل جنسی ایشون به شما و ادامه این رفتارها کسی که بیشتر از همه در این

رابطه ضرر میکنه و سرخورده میشه شمایی.

من با طلاق مخالفم ولی به نظر بعضی مواقع بهترین درمان برای جلوگیری از خیلی

ضررها و اسیبها در آینده است.

مواظب خودت - سلامتیت و عزت نفست باش که هیچ چیز جز

وجود نازنینت در این دنیا فانی به دردت نمیخوره:72: