بالاخره راضی شدم توافقی جدا شیم. حالم بده. کمک کنید.

قرار گذاشتیم امروز یا فردا بریم فیلم ها و عکس های عروسی و شخصی رو با هم تو خونه از بین ببریم. البته این پیشنهاد من بود تا بعدا ادعایی نباشه و تعهد اخلاقی داشته باشیم به هم. نمی دونم کار درستی هست یا نه ولی اصلا آروم و قرار ندارم.
عکس هایی که یک روز با بهترین آرزو انداخته بودیم، فیلم عروسی که با تمام خاطراتش گرفته شده رو وایستیم تا از بین بره.

خدایا صبر بده این چند روز تموم بشه و راضی ام به هر صلاح و تقدیری که تو برام رقم بزنی.

دوستان نظری دارند برای این روزهای آخر بدن تا بعدا پشیمون نشم. خیلی این روزها سخت می گذره. تو رو خدا واسم دعا کنید.

داداش گلم سرزنش ها برای این بود که داشتی باج میدادی و اشتباه میکردی. الان سرزنشی تو کار نیست.

ببین رفیق من با یه دختر خانومی 2 سال دوست بودم هر روز با هم بودیم. رفتم خواستگاری6 ماه نامزد رسمی بودیم و بعد عقد کردیم. حدودا 1 سال بعد از عقد جدا شدیم. مهریه گذاشت اجرا و کلی پافشاری کرد که راضیم کنه طلاق بدم و موفق شد.
دقیقا 1 سال و 4 ماه پیش بود.

من تا چند ماه بعد جدایی بداخلاق و عصبی و افسرده بودم. با کسی حرف نمیزدم همش تو خودم بودم.
اما اروم اروم زمان کمکم کرد به زندگی عادی برگردم.

توام شک نکن اوج سختیت دو هفته اوله. بعدش شاید چند ماه همچنان طول بکشه تا به زندگی عادی برگردی, اما سختیش روز به روز کمتر میشه.

بیا منم مثل دوستمون ایمیل بهت میدم اگه دوس داشتی درد دل کنی. اگه تهران هستی میریم بیرون با هم انقد حرف بزن تا سبک شی. اما بدون رفیق این جدایی برات آغاز یه زندگی جدیده و انشالله با کسی که لیاقتتو داره ازدواج میکنی . کسی که قدرتو بدونه

Bahman.soshiant@gmail.com

محکم باش مرد

من عکس ها رو پاره نکردم تا هروقت کاملا بی احساس شدم بریزمشون بیرون ،بعد طلاق هم شاید لازم بشن مثلا برا من پدرآنمرحوم ادعا کرده بود منو نمیخواسته منم عکسای عقد رو نشون میدم که بودن و میگم اینا اخلاقیات رو رعایت نکردن باید روز اول میگفتن نمی خوان و نگفتن!وقتی از بین ببرشون که دلت آروم شده باشه و باعث استرست نشه

کل فیلم های عقد و عروسی رو از بین بردیم. وای چه لحظاتی بدی بود. مثل این می مونه که انسان کم کم جون بده، همچین حالی دارم. خانومم با کمال پر رویی و حق به جانب صحبت می کرد و ناراحت بود که چرا از بین بردن فیم ها رو صورتجلسه نوشتیم. منم گفتم من دیگه اعتمادندارم شاید دو وز دیگه ادعا کنید فیلم ها دست من مونده. همه مدارکش رو هم تحویلش دادم و رسید گرفتم.

این خانوم آنقدر بدحال و روان پریش بود که فقط با دادو بیدا حرف می زد. نفرین می کرد که باید نصف خونت رو که حقم بود بهم می دادی و راضی نیستم. منم گفتم تو تکلیفت معلوم نیست بالاخره مهریه می خوای یا طلاق؟ اگه مهریه می خوای می دم مشکلی نیست ولی چه دلیلی داره هم زندگیم از بین بره و هم مالم؟

دعا کنید هر طوری که صلاح هستش این موضوع تموم بشه و راحت بشم. خیلی روزهای سختیه.

:sad:
سلام
همیشه تایپیکتون رو میخوندم و تلاشتون رو به یاد دارم ،ناراحت شدم از شرایطی که الان دارید
نمیدونم واقعا همسرتون اینقدر رنجیده از شما که زندگیشو خراب کرده یا طرز فکرش بچگانه ست و نمیتونه درک کنه ازدواج لباس تنش نیست که اگه خواست در بیاره .
حالا برای این حرفها خیلی دیر شده ولی امیدوارم شما به آرامش برسید ،دیگه این برنامه از بین بردن عکس و فیلم و ... رو بذارید کنار
این عکس و فیلم بخشی از زندگی شما بوده و هست پس صورت مسئله رو پاک نکنید .دیگه هم به فکر خواسته های همسرتون نباشید ،چون هرچقدر هم از شما رنجیده باشه اگه زندگیش براش مهم باشه خواسته هاشو مطرح میکنه و وارد این بازیا نمیشه مگر اینکه به بلوغ فکری نرسیده باشه،این مسئله رو من خودم تجربه کردم چون منم زنم،ولی توی اوج رنجش حواسم هست به غرور طرف مقابلم و حواسم هست اگه راهی برای بهبود باشه فرصت بدم .برای همین احساس میکنم همسر شما خیلی بچه ست و ممکنه چند وقت دیگه که از این ماجرا فاصله گرفت تازه بفهمه میتونست فرصت بده و اشتباه کرده. اما به نظر من شما تمام تلاشتون رو بکنید که باور کنید این رابطه تموم شده هستش و امید نبندین به بازگشتش.
این روزها سخته ،بیقراریش هم سخته ولی مطمئن باشید تموم میشه
من از خدا میخوام به دلتون آروم و قرار بده
دعای هفتم صحیفه ی سجادیه رو با معنی بخونید.

نقل قول:

---

این خانوم آنقدر بدحال و روان پریش بود که فقط با دادو بیدا حرف می زد. نفرین می کرد

---

هرچند شما گویا اصلا پست ها را یا نمی خوانید یا ارتباط برقرار نمی کنید اما یک سوال داشتم ازتون:
این سوال ممکنه جواب شما را بده که چرا همسرتون زندگی را نخواست.

سوالم اینکه آیا همسر شما آدمی نبود که نسبت به اهداف و دارایی هاش اعم از زینت آلات، لباس، لوازم منزل و گوشی و .. زود دلسرد و دلزده بشه و زود به زود تصمیم به تعویضشون داشته باشه؟

بیشتر آدمها اهدافشون را با جدیت تعقیب میکنند ،با چیزهایی که دارند خو میگیرند و با گذشت زمان بیشتر بهشون عادت میکنند حالا چه لباس باشه چه ماشین چه مبل چه همسر.
اما زن سابق من دقیقا برعکس بود. کافی بود داشتن چیزی بیفته تو سرش، دقیقا مثل یک بچه برای داشتنش آروم و قرار نداشت و تمام آرزوش بدست آوردن اون بود جوری که فکر میکردی اگر اینو بدست بیاره هیچوقت با چیز دیگه ای عوضش نمیکنه.
اما حتی اگر گرونترین الماس دنیا هم بدست میاورد بعد از مدتی کوتاه از چشمش میفتاد و خیلی بی ارزش باهاش رفتار میکرد و جای گرونترین چیزها میشد ته کشو و خاک خوردن

کلا در همه چیز ناتمام بود و زود دلسرد میشه. سه تا کلاس در یکسال گذشته ثبت نام کرد و هیچکدوم را تمام نکرد! کار خونه هم همینطور بود، راحت شروع میکرد و راحت تر نیمه کاره ولش میکرد.
همیشه خونه رو میریخت بهم که مرتب کنه اما نصفه کاره ولش میکرد و همه چیز نامرتب تر میشد

دوست عزیز
من یقین دارم همسر شما هیچ کس دیگری پیدا نکرده و هیچ شخص خاصی در ذهن و زندگیش نیست. البته رویا پردازی برای خوشبختی آتی داره.

وقتی مردی یا زنی کسی را پیدا کنه و بخواد همسرش را بخاطر دیگری ترک کنه همین رفتارهای همسر شمارو دارند با یک تفاوت اساسی. در این حالت شخص ترک کننده دچار عذاب وجدان میشه و نسبت به همسرش حس ترحم پیدا میکنه.
در حالیکه همسر شما و زن سابق من اصلا همچین حس ترحمی نداشتند و برعکس حس تنفر و انتقام داشتند با اینکه خودشون زندگیشون را خراب کردند

من حدس میزنم ایشون در اهداف و روابشون نا استوار بودند. به نظرم بعضی افراد زود از همه چیز حتی با ارزشترین چیزها خسته میشوند اما چون نمیتونند اینرو بعنوان دلیل قابل قبول برای جدایی عنوان کنند پس دنبال پیدا کردن بهانه ای میروند. مال شما میشه مشکلات ارتباطی و جنسی مال من میشه خانواده ای که 10000 کیلومتر دورترند

طرف من هم با اینکه خودش مسبب خراب شدن زندگیش بود و اصرارهای من برا موندنش بی فایده بود اما حس تنفر و انتقام جویی داره با همه لطفی که من حتی تا آخرین لحظه بهش داشتم. روز آخر گفتم بمون گفت نمیتونم، من از در و دیوار این خونه متنفرم! فهمیدم اصلا خانواده بهانه بود.

به نظرم این افراد درونن و ذاتا توان ماندن طولانی مدت در یک رابطه را ندارند و از نظر روانی دچار دلزدگی عمقی میشوند. اما حتی خودشون هم به این امر وافق نیستند و بجای پذیرش تقصیرشون، شروع به فرافکنی میکنند. همه اینها باعث تناقضات رفتاری فرد میشود.
زندگی را خودشان خراب میکنند اما دیگری را مقصر میدانند.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

این خانوم آنقدر بدحال و روان پریش بود که فقط با دادو بیدا حرف می زد. نفرین می کرد

---

هرچند شما گویا اصلا پست ها را یا نمی خوانید یا ارتباط برقرار نمی کنید اما یک سوال داشتم ازتون:
این سوال ممکنه جواب شما را بده که چرا همسرتون زندگی را نخواست.

سوالم اینکه آیا همسر شما آدمی نبود که نسبت به اهداف و دارایی هاش اعم از زینت آلات، لباس، لوازم منزل و گوشی و .. زود دلسرد و دلزده بشه و زود به زود تصمیم به تعویضشون داشته باشه؟

بیشتر آدمها اهدافشون را با جدیت تعقیب میکنند ،با چیزهایی که دارند خو میگیرند و با گذشت زمان بیشتر بهشون عادت میکنند حالا چه لباس باشه چه ماشین چه مبل چه همسر.
اما زن سابق من دقیقا برعکس بود. کافی بود داشتن چیزی بیفته تو سرش، دقیقا مثل یک بچه برای داشتنش آروم و قرار نداشت و تمام آرزوش بدست آوردن اون بود جوری که فکر میکردی اگر اینو بدست بیاره هیچوقت با چیز دیگه ای عوضش نمیکنه.
اما حتی اگر گرونترین الماس دنیا هم بدست میاورد بعد از مدتی کوتاه از چشمش میفتاد و خیلی بی ارزش باهاش رفتار میکرد و جای گرونترین چیزها میشد ته کشو و خاک خوردن

کلا در همه چیز ناتمام بود و زود دلسرد میشه. سه تا کلاس در یکسال گذشته ثبت نام کرد و هیچکدوم را تمام نکرد! کار خونه هم همینطور بود، راحت شروع میکرد و راحت تر نیمه کاره ولش میکرد.
همیشه خونه رو میریخت بهم که مرتب کنه اما نصفه کاره ولش میکرد و همه چیز نامرتب تر میشد

دوست عزیز
من یقین دارم همسر شما هیچ کس دیگری پیدا نکرده و هیچ شخص خاصی در ذهن و زندگیش نیست. البته رویا پردازی برای خوشبختی آتی داره.

وقتی مردی یا زنی کسی را پیدا کنه و بخواد همسرش را بخاطر دیگری ترک کنه همین رفتارهای همسر شمارو دارند با یک تفاوت اساسی. در این حالت شخص ترک کننده دچار عذاب وجدان میشه و نسبت به همسرش حس ترحم پیدا میکنه.
در حالیکه همسر شما و زن سابق من اصلا همچین حس ترحمی نداشتند و برعکس حس تنفر و انتقام داشتند با اینکه خودشون زندگیشون را خراب کردند

من حدس میزنم ایشون در اهداف و روابشون نا استوار بودند. به نظرم بعضی افراد زود از همه چیز حتی با ارزشترین چیزها خسته میشوند اما چون نمیتونند اینرو بعنوان دلیل قابل قبول برای جدایی عنوان کنند پس دنبال پیدا کردن بهانه ای میروند. مال شما میشه مشکلات ارتباطی و جنسی مال من میشه خانواده ای که 10000 کیلومتر دورترند

طرف من هم با اینکه خودش مسبب خراب شدن زندگیش بود و اصرارهای من برا موندنش بی فایده بود اما حس تنفر و انتقام جویی داره با همه لطفی که من حتی تا آخرین لحظه بهش داشتم. روز آخر گفتم بمون گفت نمیتونم، من از در و دیوار این خونه متنفرم! فهمیدم اصلا خانواده بهانه بود.

به نظرم این افراد درونن و ذاتا توان ماندن طولانی مدت در یک رابطه را ندارند و از نظر روانی دچار دلزدگی عمقی میشوند. اما حتی خودشون هم به این امر وافق نیستند و بجای پذیرش تقصیرشون، شروع به فرافکنی میکنند. همه اینها باعث تناقضات رفتاری فرد میشود.
زندگی را خودشان خراب میکنند اما دیگری را مقصر میدانند.

میتونم درک کنم چقدر دردناک بوده دل کندن از خاطره هایی که هنوز آمادگیشو نداشتید، ولی کار شجاعانه ای ای بوده عین یه عمل جراحی می مونه که زودتر خوب میشید،،،،،، احساس میکنم خانمت تکلیفش با خودش معلوم نیست و هم طلاق میخواد هم نمی خواد، دلیلی نداشت از پاره شدن عکسا شاکی بشه، ولی کار خوبی که شده چون جلوی چشمش بوده متوجه عمق قضیه و جدایی واقعی شده و شایدم از خر شیطون پیاده بشه، بعضی موقع ها آدما همه چی رو شوخی میگیرند الان متوجه شده درخواستش برا جدایی جدی شده، کاش آدما اونقدر عجول و بدبین نبودند که اینقد سریع طلاق اتفاق بیفته وقتی به آرامش روحی افراد مسن دقت میکنم میبینم اون تحمل همدیگه باعث شده آدمای محکمتر و با روحیه بهتری باشند، این طلاق های الان که سریع اتفاق می افتد عین سراب می مونه که زندگی رو خراب کنیم تا شاید بهتر بشه که همچین بهشتی در راه نیست، این نظر من نسبت به خانمتون

سلام تنهایی جان گفتی تجربیات خودتونو بگین
اول بگم کار خوبی کردی اومدی همدردی چون آدم وقتی خودش تو ی اتفاق هست خوب نمیتونه تصمیم بگیره ولی کسایی ک از بیرون ب قضیه نگاه میکنن هوشمندانه تر تصمیم میگیرن
من یکبار شکست عاطفی خوردم
اینطور فکر کن که تو چیزی از دست ندادی ولی اون کسیو از دست داد ک خیلی دوسش داشت
خودتو با خدا سرگرم کن و با خدا عشق بازی کن هیچکس مث خدا نیست باورکن:43:ورزش کن تا شاداب باشی
مطمین باش تا یکی دوسال دیگه حالت خوب میشه بهت قول میدم بعد از اون دیگه غصه از دست دادنشو نمیخوری بلکه غصه اینکه چرا عمرتو پاش حروم کردی رو میخوری پس کاری کن این یکی دوسالی ک عمرت تلف شد جزو غصه های بعد از فراموش کردنش نباشه
سعی کن خودتو شاد نگه داری و در هر حال از خدا تشکر کن چون هنوز بعد ی شکست عاشقی دست از خدا برنداشتی و مث خیلی ها کفر نگفتی پس ب خودت افتخار کن و از خدا صبر بخواه
یه روز خوبتر میاد اینو بهت قول میدم:72:
http://www.parsnaz.ir/images/2014/09...parsnaz-ir.jpg

http://www.hammihan.com/users/status...28587.7332.jpg
http://www.pic.tooptarinha.com/image...qjbla7y9h1.jpghttp://s3.picofile.com/file/81971825...02137_5523.jpg



http://www.axgig.com/images/87622878569455413771.jpg

التماس دعا

به نظر من لازم نیست تا این حد بد به همسرتون و زندگی مشترکتون فکر کنید (منظورم پستهای بعضی دوستان هست. در صحبتهای خودتون چیزی ندیدم).
به هر حال یه زمانی همسرتون بوده (البته هنوزم هستن) و روزهای خوبی با هم داشتید. بخشی از زندگیتون بوده. مثل همه بالا و پایینهای زندگی.

حالا به هر دلیلی دیگه نمی تونه کنارتون باشه. مطمئن باشید که برای ایشون هم این جدایی سخته. حتی اگر تصمیم گیرنده اصلی اون بوده.
وقتی چرایی رفتارش را بفهمید بهتر می تونید با این موضوع کنار بیایید.
درست مثل تحلیلی که آقای کاوه از رفتار همسرشون داشتند. این کمک می کنه بفهمه چرا همسرش این کارها را می کنه و راحت تر کنار بیاد.

شما هم وقتی آرومتر بشید و بهتر فکر کنید حتما جواب خیلی از چراهاتون را پیدا می کنید.
این جوابها منحصر به فرده. کسی نمی تونه بهتر از خودتون به این چراها جواب بده. منحصر به زندگی و شخصیت شما و همسرتونه.

با حرفهایی مثل لیاقت نداشت و شاید آدم بهتری پیدا کرده و ... هم به آرامش نمی رسید.
اون خانم هم مثل همه ما خوبیها و بدیهایی داشته و داره.
الان و در این مقطع از زندگیش به این نتیجه رسیده که نمی تونه کنار شما بمونه. شاید هم داره اشتباه می کنه. اما شما کاری نمی تونید بکنید. زندگی خودشه. به زور که نمی شه نگهش داشت. همه تلاشتون را کردید و نتیجه نهایی این شد. با آرامش ازش جدا بشید. خوبیش این هست که بارها اینجا هم گفتید من همه تلاشم را کردم. پس از خودتون راضی هستید. همین کافیه.

نقل قول:

---

يك امتحان ساده براى ارزيابى خودتون
جاى ساعت ديوارى خونتون را عوض كنين ميبينيد كه تا مدتها هنوز روى ديوار ناخوداگاه دنبالش ميگردين
.
.
.
ذهن شما براى قبول و پردازش تغيير يك ساعت ساده و بى احساس نياز به چند وقت زمان داره پس انتظار نداشته باشيد تغييرات بزرگتر را در زمان كوتاه و بدون مشكل قبول كنه...
پس برای هرتغییر، اندکی صبرباید...

---

آقای تنهایی عزیز

من از اول پیگیر تاپیک هاتون بودم .....
شما آدم خوبی هستی ......اینقدر خودتو اذیت نکن دوست گرامی ....

شما کسیو از دست دادی که دوستون نداره ...و همسرتون کسیو از دست داده که خیییلی دوستش داره

اون باخته ...مطمئن باشید....

الان از خوندن نوشته های اخیرتون اشکم در اومد .....خواهش میکنم ...اینقدر خودتونو اذیت نکنید

در آینده دوباره ازدواج میکنید :72::72: و زندگی موفقی ان شا الله خواهید داشت

قراره چند ساعت دیگه بریم محضر واسه طلاق. خواهشا اگه کسی توصیه ای داره تو این لحظات آخر بگه. خیلی بی قرارم. انگار آینده مبهمی در انتظارم هست. هرچند طلاق عاطفی ما 7-8 ماه پیش اتفاق افتاده ولی اینکه مطمئن باشی دیگه زندگیت تموم شده است، خیلی سخته. درسته من یک مردم و غرور دارم و آسیب طلاق شاید برام به اندازه خانومم نباشه، ولی بغض گلوم رو گرفته و انگار دارم خفه می شم. دوست دارم زار زار گریه کنم تا آروم بشم. ولی چه فایده که دلم بی قراره. کاش منم خانومم رو دوست نداشتم و مثل خودش بودم تا الان دلم نمی سوخت.

لطفا تو این لحظات اگه نظری یا توصیه ای دارید یا حرفی باید به خانومم بزنم بگید. من سعی کردم در کمال آرامش قضیه تموم بشه بدون دردسر. واسم دعا کنید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanhaye93

قراره چند ساعت دیگه بریم محضر واسه طلاق. خواهشا اگه کسی توصیه ای داره تو این لحظات آخر بگه. خیلی بی قرارم. انگار آینده مبهمی در انتظارم هست. هرچند طلاق عاطفی ما 7-8 ماه پیش اتفاق افتاده ولی اینکه مطمئن باشی دیگه زندگیت تموم شده است، خیلی سخته. درسته من یک مردم و غرور دارم و آسیب طلاق شاید برام به اندازه خانومم نباشه، ولی بغض گلوم رو گرفته و انگار دارم خفه می شم. دوست دارم زار زار گریه کنم تا آروم بشم. ولی چه فایده که دلم بی قراره. کاش منم خانومم رو دوست نداشتم و مثل خودش بودم تا الان دلم نمی سوخت.

لطفا تو این لحظات اگه نظری یا توصیه ای دارید یا حرفی باید به خانومم بزنم بگید. من سعی کردم در کمال آرامش قضیه تموم بشه بدون دردسر. واسم دعا کنید.

---

داداش طلاق نده از من میشنوی داداش بگو من زندگیمو دوست دارم داداش طلاق نده بیچاره میشی داداش بگو من مهریه میدم اما طلاق نمیدم بیاد سر زندگیش داداش سعی کن با عقلت تصمیم بگیری نه با دلتتتتتت داداش طلاق ندههههههههههههههههههههههه هههههههههههههههههههههههه

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ali.amamverdi

داداش طلاق نده از من میشنوی داداش بگو من زندگیمو دوست دارم داداش طلاق نده بیچاره میشی داداش بگو من مهریه میدم اما طلاق نمیدم بیاد سر زندگیش داداش سعی کن با عقلت تصمیم بگیری نه با دلتتتتتت داداش طلاق ندههههههههههههههههههههههه هههههههههههههههههههههههه

---

اصلا گریه نکن اصلا ابدا محکم باش سعی کن محکم باشی ضعف نشون نده جلوی این شیطان این ارزوشه تو طلاقش بدی بره با کسی دیگه زندگی کنه خواست بیاد سر زندگی بگو بیاد نخواست فدای سرت بگو خونه پدرت بمون

http://www.hamdardi.net/imgup/4941155e16f03a9f37.jpg

من این عکس را در قسمت "ارتقاء سبک زندگی سازگارانه و رو به رشد"مسابقه عکس تالار گذاشتم.

شاید بنوعی شرایط امروز شماست.
تو زندگی یه چیزهایی هست که نمی شه حلشون کرد، نمی شه بهشون غلبه کرد ... اما باید از میانشون گذشت. اونطرف راه هنوز هم زیباییهایی برای دیدن هست.

درست مثل وقتی که از توی تونل می ریم.
راه دیگه ای نیست
نمی شه از روش بریم و هنوزم جاده زیبا و آسمون آبی را داشته باشیم.
اما از اون تونل تاریک و سیاه می ریم که دوباره برسیم به جاده
به زیباییهای زندگی

برادر گرامی شما همه تلاش و کوشش لازمو به عنوان یک فرد با اخلاق و مسئولیت پذیر انجام دادی . از آنجا که در دنیا قرار نیست همه تلاشهای انسان مطابق میل و خواسته او به نتیجه برسه با وجدانی آسوده و راحت قدم بعدی را بردارید به یقین از نطر روانی روزهای سختی در پیش خواهید داشت که کاملا نرمال است . خوشبختانه شما به مشاوره و کمک تخصصی اعتقاد دارید . از همین طریق می تونید با آگاهی و درایت با این بحران مواجه شوید و از پس مشکلات برآیید. اما در مورد برخورد امروزتون به نظر من سعی کنید تا حد ممکن از رویارویی و هم کلام شدن غیر ضروری با آن خانم و خانوادش پرهیز کنید و برای ساعاتی ظاهر و وجهه خودتونو حفظ کنید و به هیچ وجه لب به شکایت یا خواهش و التماس و تهدید و غیره باز نکنید چرا که همه این کارها بارها و بارها در گذشته انجام شده یادتون باشه یک پایان تلخ بهتر از تلخی بی پایانه

سلام

راستش من نمي دونم چي بگم .

اگر هنوز از ته دل راضي نيستيد براي طلاق قدمي برنداريد صبر كنيد با ارامش باشه كه احتمال پشيماني كمتري داشته باشه........... با زور و اجبار نباشه......... با دودلي نباشه.

ايا ممكنه طلاق را به تعويق بندازيد؟ ........ من اگر جاي شما بودم اين كار رو حتما انجام مي دادم .

ازتون خواهش مي كنم اگر حتي يك درصد دلبستگي به اين زندگي داريد براي جدايي اقدام نكنيد .

اگر دلتون هنوز با اين زندگي هست دست نگه داريد هميشه اميدي هست ......... از ته دل از خدا بخواهيد راه درست را برويد............. حتي اگر در لحظه اخر منصرف بشيد هيچ اشكالي نداره هنوز هيچ اجباري در كار نيست.

يه راه ديگه رو امتحان مي كنيم ........... يه راه بهتر مي سازيم.

اما در صورتي كه مصمم و قلبا تصميمتون رو براي طلاق گرفتيد ......... اميدوارم تصميم درستي گرفته باشيد .

در پناه خدا :72:

وقتی پای مردی به همدردی وا می شود یعنی همه راهها ی دیگر را رفته است
و وقتی بغض گلویش را می گیرد یعنی غرورش را شکسته اند
اما وقتی هنوز آرام است یعنی مردتر از آن است که شکسته باشد
برای یک مرد برد و باخت یکی است چون جور دیگری می برد و بخواهند یا نه همیشه ماندنی است و کسی در آن شک ندارد
او مانند جزیره گنجی است که هست نه آنکه بسوی کسی رود و نه هرکسی را بسوی خود میخواند
.
.
.
اگر اینهایی پس قدردان باش و اگر چیز ناگفته ای بین شما مانده باشد شاید همین هایی است که اینجا دارید. دوست داری در اختیارش بگذاری؟؟؟ ...پس تمام کن ...هم با خودت هم او
.
.
.
نترس این پایان همه چیز نیست
تا مدتی معلوم هنوز در خانه شما به رویش باز است
بگذار همه چیز جدی شود ،بازی تمام شود، اگر بر گشتنی باشد بگذار جدی باشد
برای شما دیگرهر کاری انجام کارهای نباید است .

خسته شدم بس که یک طرفه تلاش کردم و محبت کردم و ندید. خسته شدم بسکه تحقیر شدم. خسته شدم از بی اعتمادی که ایجاد کردن.
بازم تو این چند روز چندین بار بهش گفتم بیا زندگی رو از نو بسازیم ولی انگار اصلا گوشش بدهکار نیست و تصمیمش قطعی هست.
منم واسه اینکه مهریش رو بخشید و همچنین اتفاق ناگواری نیفته، مجبور شدم قبول کنم تو آرامش تموم کنیم. درسته هنوز زندگیم رو دوست دارم و ته دلم دوست دارم زندگیم درست بشه، ولی این خانوم اصلا نشانه ای از کوتاه آمدن یا پالس مثبت نداره. فقط و فقط داره خرابکاری می کنه تا طلاق بگیره و از 8 ماه پیش همین طور بوده. یادم نمی ره سه ماه تو اتاق خواب موند و در رو روم قفل کرد. یادم نمی ره ازم تعهد گرفتند بدون دلیل. یادم نمی ره برادرش کتکم زد و اومدن آبروم رو بردن. به این موارد که فکر می کنم، اینکه تصمیم گرفتم جدا بشیم رو تصمیم منطقی می بینم. ولی احساساتم یه چیز دیگه می گه. البته من قبلا خیلی با احساسات عمل کردم و اعتماد کردم ولی چوبش رو خوردم و الان مجبورم با منطق و عقل تصمیم بگیرم.

خدا نکنه واسه کسی همچین روزهایی پیش بیاد، ولی خیلی سخته. دعا کنید با آرامش تمومش کنم بره. خانومم از 8 ماه پیش تصمیمش رو گرفته و منم مجبور شدم قبول کنم چون همه راهی رو امتحان کردم و نتیجه نداد.

دوست عزیز

طعم همه این شرایط سخت و همه این اتفاقات را من در تنهایی و غربت چشیدم. حالا شما که زنت مهریه را بخشیده و طلاقشم دست شماست. طرف من که طلاقش دست خودشه بعدش هم میاد تا نصف داراییم را بگیره. پس خیلی هم وضعت بد نیست

اما با همه اینها من بعد از یکماه تازه الان دارم احساس میکنم اتفاقی که علیرغم خواسته من افتاد برام خوب بوده.

شما میتونی زنت رو طلاق ندی و حسابی اذیتش کنی، مطمنم و مطمن باش که دچار جنون میشه. چون اون الان احساس خفگی میکنه، این زندگی براش مثل قفسی هست که داره بال بال میزنه که ازش خارج بشه، هر چند بیرون این قفس خوشبختی به انتظارش ننشسته.

اگه فکر میکنی با طلاق ندادن ممکنه به زندگیت برگرده کاملا در اشتباهی. اما اگر بخوای روانیش کنی، خب اون انتخاب خودته، میتونی.

در آخر هم تجربه خودم رو بهت بگم.
زن من مدتها قبل تر، زمانی که من داشتم به رویاهای آینده فکر میکردم تصمیمش را برای جدایی گرفته بود و داشت برنامه هاشو برای بعد از جدایی ردیف میکرد بدون اینکه چیزی به من بگه.

الان با تمام وجود ازش بیزارم و حالم ازش بهم میخوره. ولی نه بخاطر اینکه ازم جدا شد، بلکه بخاطر اون روزهایی که تصمیمش برای جدایی را گرفته بود ولی داشت باهام زندگی میکرد! امیدوارم بفهمی منظورمو.

کاش طلاقش نمی دادی ، داری خودتو عذاب میدی ، یه دلیلی داره که حق طلاق با مرد هست ،

من کاملا درکتون میکنم با تمام وجودم حستون رو میفهمم من یه خانومم که شوهرمم دقیقا مثله همسر شما زندگی براش بی ارزشه کاش منم جسارت طلاق داشتم، طلاق گاهی بهترین راه حله شک نکنین

سلام اقای تنهای93
منم بالاخره بعد از شش ماه جدایی و حرفو بحث و ...چند ساعت دیگه رسما جدا میشم و حالم واقعا بده

منم دوستش داشتم
الان هم دوستش دارم
الان فقط قیافه اش میاد تو.ذهنم اصلا باور کردنی نیست
نمیدونم فردا بعداز طلاق چیکار کنم

حال الان شمارو خیلی خوب درک میکنم نمیدونم اون الان چه حال و روزی داره
جواب پیام منو نداد
واسه اینکه مطمئن بشم خونده زنگ زدم بهش جواب داد اما من قطع کردم
قبلا بهم میگفت اگه دوستت نداشتم جواب تلفنتو نمیدادم اما بازم جوابمو داد
و من واقعا گیجم
پیامم در مورد پاک کردن عکسا بود