نمایش نسخه قابل چاپ
...............نقل قول:
نوشته اصلی توسط « 7 »
با سلام
به نظرم اگر شادی ما فقط نیازمند حاجت ما باشه ( معنوی و یا دنیوی ) ،،،،یعنی هنوز پیشرفت نکردیم در مقام انسان متعالی،،
باید همه در این زمینه کار کنیم ....
خب منم خیلی چیزها دوست داشتم و بهش نرسیدم ،،
منم شده ناراحت بشم ،،
به نظرم باید اصلی ترین هدف زندگی را پیدا کنیم .
شاید یه فردی اصلی ترین هدف زندگیش ازدواجه ،،،،فردی دیگه ثروتمند شدنه و .....
اصلی ترین هدف زندگی مشخص می کنه تو در کجای آسمان هستی .
سلام
ممنون بابت پاسختون به سؤالم ،،، بیشتر هدفم از بابت این سؤال ناراحتی و دلگیری ( از آدمای اطرافم بود )
چنان در موضع عقل و منطق نشستند و با قطعیت به موضوع من نگاه میکنند که واقعا منو دلسرد میکنند با اینکه بسیار حرفاشون به واقعیت نزدیکه .... یکی به من میگفت تو مگه فکر کردی کی هستی که خدا برات معجزه کنه و این اتفاق بیفته ؟
میگفت اگه بارون قرمز از آسمون بیاد شاید تو به خواستت برسی !!!!!! ( این حرف خیلی منو داغون کرد )
بهم میگفت : ول کن دیگه این همه دعا و نذر و... میگفت دعا خوبه و با خوندنش ما به آرامش میرسیم وگرنه کارمون که با دعا و این جور حرفا نیست ،،،، بهش گفتم پس چرا خودتون وقتی گره ای تو کارتون می افته متوسل به دعا و مستحبات و نذر و اینا میشید ؟
تقریبا یه کم توش موند .
مدرسه که میرفتم یه بار از امام جماعت مدرسه هدیه گرفتم بابت تحقیقی که راجع به زندگانی امام رضا (ع) کرده بودم ،،، اون هدیه یه کتاب دعا بود که توش پر از دعا و زیارت هست .
درست صفحه ی اولش نوشته :
البته هرگز نباید بگویی : خواسته من مهم است شاید برآورده نشود . از خدا بخواه که او هر امری را بخواهد انجام می دهد .
از خدا بخواه و گمان مبر که کار از کار گذشته است ( یعنی داشتن ایمان به قضا و قدر نباید انسان را در طلب حاجت ها و کوشش در برآوردن آن ها باز دارد.
زمانیکه این جملات رو میخونم آروم میشم ،،، به نظرم حتما ایمان ضعیفی دارم که تو صحبت های این و اون دنبال تأیید حاجتم هستم .
فقط باید از خدا خواست ،،، فقط باید متوسل به ائمه ی معصومین (ع) شد اونوقت هست که حتما انسان رو نا امید بر نمی گردانند.
من زمانیکه کرامات اهل بیت را گوش میدادم خیلی دلم شکست که در زمان آنها مردم زمانیکه خواسته ای داشتند نزد این عزیزان میرفتند و آن ها چون آبرومند درگاه حق هستند به یاری خدا گره از کار مردم باز میکردند ( معجزه میکردند)
من هم با دل شکسته متوسل شدم و نتیجه دیدم البته باید صبر کنم ولی روزنه ای از امید در من ظاهر شد .
کافیه یه نظر کنند و اونوقت ...
همیشه برای حاجت تمامی حاجتمندان دعا میکنم چون میفهمم آدم وقتی خواسته ای داره تنها تکیه گاه و نیرویی که کمکش میکنه اون خداست .
آدم ها نا امید کنند ولی ان شاءالله خدا هیچ وقت بنده ای رو که با امید به درگاهش روی آورده و تنها تکیه گاهش هست رو نا امید برنگردونه :72:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط قلب تپنده زندگی
-----------------------------------------
سلام
حاجت و درد ودل ما یه چیز شخصیه ،،،بین خودمون و خدا.
نباید به هر فردی بگیم .
ما از قضا و قدر خدا سر در نمی آوریم !
لذا تلاش خودمون را می کنیم - مشورت خودمون را می کنیم ( با فرد عالم تر از خودمون ) ،،،توانایی خودمون رابا حاجتمون بررسی می کنیم ،،،، سپس می سپاریم به خدا ،،،
صبر می کنیم ،،،
اگر به حاجت خودمون رسیدیم شکر می گوییم ،،،
اگر نرسیدیم ،،،از قدر خدا به سمت قضای خدا پناه میبریم و باز میگیم شکرت ،،،
این یعنی مقام رضا !
انسان وقتی به مقام رضا رسید ،،،صدای نزدیک تری داره پبش خدا ،،
مقام رضا برای انسان آرامش می یاره ،،،چون به هیچ کس جز خدا وابستگی نداره ،،
طبق آیات صریح قرآن ، شدیدترین محبت فقط در یك موردمجاز است و آن محبت نسبت به خداوند است.
در آیه ۱۶۵ سوره بقره آمده است: " اما كسانی كه ایمان دارندكمال محبت را فقط نسبت به خدا دارند؛ "
به این ترتیب، شدت محبت فقط در مورد خداوند حد و مرزندارد ،،،چرا كه این شدت،وابستگی انسان به خدا را افزایش و وابستگی های دیگر را كاهش می دهد.
ولی اگر تمام زندگیمون بشه محبت به حاجتمون و آرزوهامون ،،،، و به آرزوهامون وابسته بشیم ،،،،و این وابستگی در زندگی ما مشکل بوجود بیاره ،،،،یعنی در قفس زندگی قرار داریم ،،،
این یعنی : گرفتاری ،،، استرس ،، افسردگی و .....
انشا الله که این جور نشیم و خدا کمکمون کنه ،،،
در پناه حضرت دوست .
پست های این تایپک رو خوندم و چه قدر دوست داشتم گفتگوی اقای باغبان :72:و خانم قلب تپنده زندگی :72:
خیلی گریه کردم.. چه قدر این تایپک خوب بود.. خیلی خوندنش بهم ارامش داد.. خیلی خیلی التماس دعا دارم:72:
امیدوارم خدای مهربون به عظمت و رحمتش هیچ بنده ای رو ناامید نکنه و خودش دستمون رو بگیره و راه نجات از این گرفتاری ها رو نشون میده
تا به خرمن برسد کشت امیدی که تو راست
چاره کار به جز دیده بارانی نیست
گر گدایی کنی از درگه او کن باری
که گدایان درش را سر سلطانی نیست
نا امید از در لطف تو کجا خواهد رفت
تو ببخشای که درگاه تو را ثانی نیست
یا الرحمن الراحمین به همه کمک کن... ااااامین
منم برای هدفم زیاد تلاش کردم هم زیاد دعا کردم ولی نشد حالا چیکار کنم بهش برسم خسته شدم :302:
سلام
به یه مورچه ای که می خواد از یه پنجره بسته عبور کند ،،دقت کنید ،،،
مورچه هر چقدر تلاش کند نمی تواند ار شیشه پنجره رد بشود ،،
مورچه دنبال یه روزنه ای هست ،،،و روزنه را پیدا نمی کنه،،،
حالا هر چقد مورچه تلاش کنه موفق نمیشه ،،،
مگر اینکه الگوی مسیرش را درست کنه .
بعضی موقع ها ما هم اینجوری هستیم ،،،
یعنی هدف روشنه ( بیرون رفتن از پنجره ) ،،تلاش داریم ،،دعا هم داریم ،،،ولی نمی تونیم به مقصد برسیم،،
باید صبر کنیم و بریم یه گوشه بشینیم،،،دستی به درون دلمون بکشیم و آسمون دلمون را رصد کنیم ،،،باید بایستیم و ببینیم و جستجو کنیم ،،،
باید هدف و مسیر و نقشه خودمون را یه بازنگری کنیم و ببینیم مسیر درسته یا نه ،،
اگر مسیر درست نباشه به هدف نمی رسیم .
دعا هم نیرویی و نشانه ای و انگیزه ای برای بهتر دیدن هدف ،،، برای وصل شدن و دوستی بهتر با منبع آرامش ،،برای قوت بهتر داشتن در مسیر هدف،
دعا نیرویی ست که ما را در مسیر قرار میده و در این مسیر،،، مرشدها و رهگذران به ما برخورد می کنند.
طرف داشت غرق میشد ،گفت خدایا کمک کن ،،، چند دقیقه بعد یه قایق اومد گفت بیا بالا ،،طرف گفت ،نه خدا به من کمک میکنه،،
اون نمی دونست دعا اون باعث شد یکی بیاد کمکش کنه .
بعضی موقع ها ما خودمون را می ذاریم جای اون مورچه و به خدا میگیم لطفا پنجره را باز کن من برم ،،
بعضی موقع ها خواسته های ما اینجوریه در دعا ،،،
وقتی جلوی پنجره در بسته قرار می گیریم باید به خدا بگیم راه را نشونم بده ( دعا ) ،،،،و خدا هم تو دلمون می ندازه چه الگویی را بریم که برا بیرون رفتن از پنجره،،
مثلا طرف می خواد برا کنکور بخونه میگه خدایا رتبه دو رقمی به ما بده ،،،،
باید دعا کنیم و خد ا مسیر این رتبه دو رقمی را به ما نشون میده و اون هم با امید - تلاش و زمان و.....
می خوام بگم بعضی موقع ها ما فلسفه دعا را اشتباه تفسیر می کنیم.
سلام آقای باغبان ..وقتتون بخیر؛
بسیار پست آخرتون زیبا بود ...
باید به خدا بگیم راه را نشونم بده :72::203:
سلام
در مورد بچه دار شدن مجدد من خیلی به درگاه خدا دعا کرده بودم چه نذرهایی که نکردم اما نشد که دوباره مادر بشم
چند تاشو از دست دادم...
اما یه راه دیگه ای جلوم باز شد که واقعا ممنون دار خدا هستم که دوباره مادر نشدم
من میخوام اینو بگم که چیزی که خدا مصلحت می دونه و شما خودت را به در و دیوار بزنی همان میشه که خدا خواست...و خیر ما هم هست
من اینو فهمیدم،،،فقط باید صبر کرد و همه چیزو به خدا سپرد
که من بی قراری در این مورد زیاد داشتم اما حالا خوشحالم که فعلا دیگه مادر نمیشم و یه دری رو به رویم باز کرده خدا ، که آرامش دائمی من را به همراه داره...
فقط خدا کمکم کنه طی کردن این راهی که در پیش گرفتم برایم هموار باشه
نمی دونم پستم ربطی به این تاپیک داشت یا نه:103:
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود:
اعمال حج تمام شده بود. مردم به خانه‌ها رفته بودند. آخر شب بود؛ ساعت دوی نیمه شب، مسجد الحرام خلوت شده بود،
رفته بودم در آن خلوت قدری بنشینم، قصد عبادت نداشتم؛ میخواستم بنشینم و تماشا کنم؛ آسمان را، زمین را، کعبه را، مردم را،
یک وقت دیدم خانمی در چند قدمی من در همان حریم، رو به کعبه نشسته است، دستش را به طرف کعبه کرد و رو به من گفت: این را میبینی؟ یعنی نعوذ بالله خدا را.
تا به حال یک حاجت مرا نداده است !
گفتم: چطور؟
گفت: چهار ساله بودم مادرم را گرفت. هشت ساله شدم پدرم را گرفت. از شوهر هم خیری ندیدم. رزق را هم دو روز فراوان می کند و یک روز کم و همین طور گفت ،
خیلی هم روان بود و فهمش هم نسبتاً بد نبود.
خلاصه انگار طلبکار بوده است،،
گفتم: سفر اول شماست؟ گفت: نه سفر چهارم. وقتی گفت: سفر چهارم، گفتم:خیلی رو داری!
چون ، در تهران آدمی هست، که چهار مادر و چهار پدر دارد: پدر و مادر خودش، پدر و مادر پدرش، پدر و مادر مادرش و پدر و مادر زنش که اینها هم پدر و مادر هستند، چقدر هم ثروت دارد، هیچ گرسنگی هم نخورده است، ولی هنوز مسجد الحرام نیامده است. شما چهار سفر آمده‌ای، این جا نشسته‌ای، با خدای خودت عبادت کرده‌ای، بدنت هم ما شاء الله صحیح و سالم است.
دیدم با آن گریه‌ای که داشت الان است که لبخند او را می‌گیرد. بلند شد و به طواف رفت. ما هم گفتیم: الحمدالله، الهی شکر و بلند شدیم به منزل رفتیم.
کسی که تنها به قاضی می‌رود و طلبکار میشود این طور است.
کتاب طوبی محبت – ص 172
............................
شاید بعضی موقع ها ، یه سختی ای ، یه گنجی را به ما نشان میده ،،یه رشدی ، یه موفقیتی ، که ما از اون شاید بعدا مطلع بشیم
مثلا دعامون بنابر دلایلی باب میل ما اجابت نمیشه، یا مثلا تو زندگی یه سختی ای می بینیم ،،، ولی همون سختی و نگرانی ها ،،باعث میشه چیزهایی بهتری بدست آوریم و رشد کنیم .
همیشه باید قضایا را مثبت ببنیم ،
در دعا هم همین جور هست به نظرم .
مثلا طرف میگه چرا به هدف مالی خودم نرسید ه ام ، چرا جور نمیشه و چرا اصلا موفق نیستم !
ولی نمبینه مثلا تو حلال و حرامی رعایت می کنه - آدم سالم و پاکی هست و خیلی چیزهای دیگه ...که به نظرم موفقیت ها این ها هست .
سلام cry عزیز ؛ چقدر خوب شد این تاپیک رو باز کردی ...
یه چیزی که خیلی برای من مهمه و جای سؤاله این هست که واقعا خدا صدای مارو میشنوه زمانیکه باهاش صحبت میکنیم و ازش حاجت میخواهیم ؟
واقعا خیلی دلم میخواد بدونم آیا خدا صدامونو میشنوه ؟
دیشب حالم بد بود خیلی ... از اینکه انگار نه انگار که دعاهامون اثر داره ... گریه کردم و به خدا و خودم گفتم که دیگه در این باره (موضوع مد نظرم ) دعا نمیکنم ... یه جوری با بدبختی تحمل میکنم تا زمان بگذره ...
تمام امروز و زمان افطار هم حالم بد بود و انگار هیچی نمی خواستم به خدا بگم....با خودم میگفتم وقتی نتیجه نمیبینی پس چرا دعا کنی ؟
کاش یه جوری آرامش بگیرم .
سون عزیزم:228:نقل قول:
نوشته اصلی توسط « 7 »
موضوع مورد نظرتو ول کن...خود خدا رو دریاب...
ایا موضوع مورد نظرت تو همه مقطع های زتدگیت مهم بود؟؟!!
مثلا 7 سالگی هم مهم بود این موضوع؟؟
نبوده...پس تو 70 سالگی هم مهم نخواهد بود!
پس ولش کن!
کاش چیزی داشتم بگم که ارووم شی...شاید فردا اومدم که حرف بزنیم...تا اون موقع خوب شو:228:
:203::203:
سلام خانم 7
ان شالله خوب باشید
بله دیگه ....ما الکی تاپیک را بالا نمی آریم که :)
خواهش می کنم .
اینکه فرمودید خدا صدامون را می شنوه یا نه ، خدمتتون بگم :
سوره سبا: (انه سمیع قریب)؛ "همانا اوست شنوای نزدیک ".
درباره نزدیکی خدا با ما : فرض کن تو دنیا یه نفر هست و اون شما ! ،،،و خدا هم از رگ گردن نزدیک تر به شما و تمام وقتش برا شما !
خدا با کل کائنات اینجوریه
اول باید به این ایمان برسیم ...
....................
اینکه فرمودید چطوری آرامش داشته باشم ، خدمتتون بگم :
از خیلی ها پرسیدم که در این زمینه موفق بودند و آنها همشون گفتند :
- غم دنیا از بین برود !!!!!!!!!!!!
- به این باور برسیم هر اتفاقی یه خیری توش هسست .
- شکر نعمت ها و داشته ها
-پاکی روح و قلب تمیز + تغذیه سبک + ورزش :))))))
..................
اول باید چراغ محبت دلمون را روشن کنیم،،،( با روش های بالا )
وقت چراغ محبت دل روشن بشه ...لیلی های دنیوی ( ماشین - خونه - پول - علم -آرزوها - اتفاق ها و ....) تاثیری در آرامش ما نداره ،،
زیرا چراغ دل ...لیلی واقعی را روشن میکنه و اون موقع همیشه آرامش داریم و حوادث را بهتر معنا می کنیم ،،
اون موقع در برنامه ریزی و هدف گذاری موفق تر و با انگیزه تریم .
خانم 7 ، می خواستم در مورد تکنیک های nlp در حوزه روانشناسی باهاتون صحبت کنیم ...
ولی مطالب بالا را براتون بهتر دیدم
ساده و جمع و جور :)))
شاد باشید
رمز رضایت را بجوئیم که سرخوشی می دهد.
طلب کنیم این اکسیر را که خمیر مایه توکل می شود.
خودمانی گفته باشم که توکل یعنی از هفت دولت آزاد بودن ....از هفت دولت دغدغه.... دغدغه نداشته ها ....دغدغه چرائی ها .... دغدغه ای کاش ها و دغدغه تا کی؟، پس کو ؟ چرا من؟ و و و حتی دغدغه خوشی ها
دغدغه خوشی ها؟!!!
این دیگر چه صیغه ایست ؟
کمی تامل می خواهد....درکش سخت نیست.
آنوقت می توانیم اصرار کنیم برخواسته ای که داریم ....اما قطعا عاشقانه ونازمندانه خواهدبود و همراه باپیشاپیش اعلام رضایت از هرچه اوبخواهد .... وبسا حلاوت از این گونه خواستن....
صحنه صحنه دلبرانه " رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً " می شود
لحظات خوش میان عاشق ومعشوق و ناز و کرشمه ها .
بااو همیشه وهمه جا... تا ابد
زمزمه ات می شود :
بی همگان بسر شود بی تو بسر نمی شود
داغ تودارد این دلم جای دگر نمی شود.
کییست که چنین نخواهد؟
وچه خواسته ای والاتر ومطمئن تر از این؟
سلام دوستان عزیزم :72:
خیلی ممنونم از راهنمایی های خوبتون و دلگرمیتون .....مرسی الهه زیبایی ها دوست گلم .
cry عزیز ما که آخرش نفهمیدیم آقای باغبانی یا نه ؟ دیگه مهم هم نیست ..آخه خوب به تالار آشنایی داری .... ممنونم از صحبت های زیباتون ...واقعیتش به دنبال آرامش نیستم یه جورایی عجولم ...تا دعا میکنم میخوام زود برآورده بشه درحالیکه هر چیزی یه زمانی داره و تو تابستون هیچ وقت برف نمی باره .
قطعا خدا صدامونو میشنوه و من خیلی عصبانی و نا مید بودم و بهتر شدم ....
دوستان عزیزتر از جانم ان شاءالله به حق این ماه مبارک رمضان که در اون هستیم خدا بهتون سلامتی بده و عاقبت بخیر دنیا و آخرت باشین .
قلبتون خیلی پاکه :43:
در پناه حق
سلامی به زیبایه ماه رمضان:72:
بعضی موقع ها یه تیکه شیشه شکسته کوچک را بر می داریم و می خوایم خودمون را توش نگاه کنیم ،،
لذا، بعد همش اعتراض می کنیم و میگیم : چرا نمی تونم خودم را ببینم !
ما به اندازه همون شیشه شکسته می تونیم خودمون را ببنیم ...
پس بهتره شیشه خودمون را بزرگ تر کنیم تا بهتر خودمون را ببینیم .
بعضی موقع ها ما اینجوری هستیم تو دعا ...
یعنی به اندازه کافی و معنوی رشد نکردیم و حاضر نیستیم خودمون را توسعه بدیم ...
بعد میگیم دعا ما بر آورده نشد یا مثلا چرا خدا ما را درک نمی کنه و صدامون را نمیشنوه...
در حالی که صدا و راز و نیاز ما شنیده میشه ....
اگه ما شیشه خودمون را بزرگ تر کنیم ( ظرفیت معنوی و ..) بهتر می تونیم علت ها را تفسیر کنیم ،، علت برآورده نشدن دعاهامون - علت حوادث و اتفاق ها و ...
مثل همون داستان حضرت موسی (ع) و حضرت خضر (ع) .
مهم اینکه چقدر سعی کردیم تو زندگی با خدا رفیق باشیم
وقتی با خدا رفیق باشیم ، شیشه مون بزرگ تر میشه و بهتر خودمون را می بینیم و بهتر می شنویم و بهتر دعا می کنیم و بهتر حوادث و علت ها را معنا می کنیم !!
ولی...
ولی ما آدم ها بیشتر طلبکاریم تا رفیق
به نظرم ، آرامش هم تو مقام رفاقت با خداست نه طلبکار بودن
کاش بتونیم با خدا رفیق باشیم .
.....................
در این شب ها همه را یاد کنیم و برا ی هم ، دعا کنیم
در پناه حضرت دوست:72:
سلام
به نظرم در هر حاجتی ،، ما یه طرف قضیه هستیم و طرف دیگه خدا
خیلی خوبه برا حاجتامون دعا و تلاش کنیم ،،، و در مسیر درست در حرکت باشیم ،،،
ولی این تمام ماجرا نیست ،
اعتقاد به اینکه راضی باشیم به خودمون که بگیم من تلاشم و دعایم را کردم ،،، دیگه بقیه اش با حکمت و دانایی اون بالایی ،،
اینجوری هیچ وقت دیگه گله برا حاجتامون نمی کنیم ، و همیشه راضی هستیم و شکرگزار خداوند.
انسان در این مرحله به مقامی میرسه که توش همش آرامش و زیبایست !
مشکل ما آدم ها اینکه این حقیقت را پیدا نکردیم ،
مشکل اینکه خودمون را همیشه طلبکار می دونیم ،،، و خدا را باور نکردیم .
موفقیت این نیست که همیشه دعاهامون و اهدفمون به نتیجه برسه ،،،بلکه گاهی این عدم استجایت دعا خودش یه موفقیت هست،،( درس هایی برای روشنایی راه های فردا )
در پناه خدا
در موضوع اجابت دعا گاهی پیش میاد انسان تلاش نکردن، عدم تعقل و ضعف های خودش رو نادیده میگیره که در اینصورت دو حالت برای اون پیش میاد؛
۱. بخاطر عدم استجابت نالان، ناراحت و عصبانی میشه.
۲. همه ی اتفاقات پیش آمده رو خواست خدا میدونه و اعلام رضایت میکنه.
این دو گروه بر اشتباه خودشون واقف نیستن.
گروه اول اکثراً ناامید و غمگین میشن و گروه دوم شرایط رو قسمت و حکمت میدونن و راضی میشن در حالی که هر دو شرایط نسبی و توانایی فردی برای رسیدن به حاجتشون رو دارند منتها از پتاسیل ها و موقعیت ها استفاده نمیکنن.
خیلی باید مراقب باشیم از گروه اول و دوم نباشیم. چون خداوند نسبت به انسان لطفتش بسیار هست و گاهی این ما هستیم که بهره نمیبریم و در هر صورت نباید تقصیرات خودمون رو متوجه خداوند و اجابت نکردنش بدونیم.
نکته
انسان در دو حالت راضی به رضای خداوند هست...
زمانی که ما در زندگی تا حدی که توانستیم تلاش هایی کردیم و برای نتیجه ی خوب توکل بخدا میکنیم، در پایان هم نتیجه هر چه بود میپذیریم و راضی به رضای خداوند میشیم.
و زمانی که برآورده شدن حاجتی که در حدود تلاش و اختیارات ما نیست ضمن دعا راضی به رضای حق میشیم مثل شفای بیمار، طلب برکت و رحمت برای محصول و بارش باران و ...
:72:
اینکه برای اجابت موضوعی خاص اصرار کنیم یا نه...رو الان بحثی روش ندارم ولی اینو مطمینم که هیییییچ دعایی بی اثر نمیمونه.
سلام
بعضی از اولیا و عرفا ،این اصرار به دعا را در پیشگاه خداوند، بی ادبی می دونند و اینکه به خدا بگنند این دعا را اجابت کن و دیگری را اجابن نکن !
این یه مراتبی خاصی از ولایت در اون عزیزان هست ( که هر کسی به این مقام نمیرسه ) ،،کسانی که به مقام رضا رسیده اند
که مولانا می گوید :
بشنو اکنون قصه آن رهروان
که ندارد اعتراضی در جهان ،،،
ز اولیا اهل دعا خود دیگرند
گه همی دوزند و گاهی می‌درند ،،،
قوم دیگر می‌شناسم ز اولیا
که دهانشان بسته باشد از دعا
از رضا که هست رام آن کِرام
جستن دفع قضاشان شد حرام
در قضا ذوقی همی بینند خاص
کفرشان آید طلب کردن خلاص
حسن ظنی بر دل ایشان گشود
که نپوشند از غنی جامه کبود
البته انسان باید دعا کند؛ زیرا خداوند می‌گوید: «ادعونی استجب لکم»؛
ولی اینان مقامات و طبقاتی دارند،، این امر مختص عده‌ای از اولیاست.
انسان باید به مرتبه‌ای برسد که قضای الهی را بشناسد و به مقام سرّ قدر برسد.
عالی‌ترین علمی که در عرفان وجود دارد، سرّ قدر است.
به نظرم اینکه همش طلبکار باشیم در درگاه خدا ،،یه جور بی ادبی ست
باید راضی باشیم و قدر دان حکمت ها
امیدوارم خداوند این شناخت را به ما بده که بتونیم در مسیر مقام رضا باشیم و در این مسیر رشد کنیم
دعای عرفه ،،درس های زیادی داره .
گاهی اصرار در دعا سبب گذشت زمان و آشکار شدن زوایای پنهان یک حاجت خواهد شد.
این گذشت زمان انسان رو آگاه تر و واقع بین تر خواهد کرد و خداوند پرده از ضررهای برآورده شدن حاجتی رو خواهد برداشت ...و در نتیجه انسان رو به اشتباهاتش آگاه تر خواهد کرد، اون زمان هست که انتخاب با ماست که اصرار کنیم یا یا خودمون و بخدا و حکمتش بسپاریم.
تجربه ی شخصی من این بود که امسال از ابتدای سال حاجتی داشتم و شخصا در حد توان تلاش هایی انجام دادم.. طبق معمول در هر نیایشی مطلبم رو به خداوند میگفتم و خواهان رسیدگی و برداشته شدن موانع در این مورد بودم تا بعد از گذشت شب های قدر...
با گذشت زمان و تشکیل حائل بین من و حاجتم متوجه مطالب زیادی شدم که از این جهت خداوند رو شاکر هستم. از اونجا بود که همه چیز رو به خدا سپردم و آرامشم دو چندان شد و فهمیدم تفسیر ما از بهترین با معنی خداوند از بهترین خیلی فرق میکنه.
گر دست تضرع به دعا بردارم
بیخ و بن کوهها ز جا بردارم
لیکن ز تفضلات معبود احد
« فاصبر صبرا جمیل » را بردارم
:72:
تاپیک پر باری شده :)
بعضی موقع ها حاجت ما متناسب با ما نیست ،،،در واقع چیزی که از خدا می خوایم شبیه حکایت اون کشاورزست : :
یه کشاورز وقتی دانه سیب بکارد ، باید انتظار سیب داشته باشید نه درخت هلو :)
به نظرم خودشناسی خیلی مهمه و باید در دعا مد نظر گرفته بشه
این عدم خودشناسی باعث اشتباه میشه
...........
به نظرم حاجتی که به صلاح ما انسانها باشه ،،راهش راحت جلو میره
اگه می بینیم درخواست می کنیم و تلاش می کنیم و به نتیجه نمی رسیم ،،بهتره برگردیم از خودشناسی خودمون شروع کنیم
حتما حاجت ما متناسب ما نبوده و به صلاح ما نیست
امکان داره ما اون را خوب بدونیم ولی در آینده بفهمیم اشتباه کردیم .
خداوند لطف میکنه و یه هشدارهایی را میده
ولی کجاست گوش شنوا :)
..................
همیشه به حکمت خدا ایمان داشته باشیم ( چشم بسته قبول کنیم حکمت خدا را )
:)
لازم نیست زمان ها را از دست بدیم تا بفهمیم
یادمان باشه خداوند همیشه خوب بنده هاش را می خواد و هر اتفاقی حتما حکمتی توش هست
بعضی از انسانها ظرفیت رشد معنویی بالایی دارنند،، و از همان ابتدا تسلیم رضای خدا میشند
بعضی ها انسانها با گذشت زمان به این موضوع میرسند
بعضی ها هم متاسفانه نمی رسند ...
مهم اینکه برسیم >>حتی دقیقه آخر هم خوبه برسیم
ولی خوشبحال کسایی که که خودشون را به دریای خدا وصل می کنند و همیشه تسلیم او هستند ،،و از همان ابتدا و دعا میگنند : خدایا هر چی خیره همون
.......................
یادمان باشه اگه دعای ما برآورده نشد ،،بدیل بد بودن ما نیست ...اتفاقا شاید خدا خیلی ما را دوست داره این حاجت را برآورده نمی کنه
یادمان باشه دعای ما همیشه سرانجامی داره ( البته دعایی که خدایی و آسمانی و پاک باشه ) ،،،ولی شاید به شکل دیگر .
مداومت بر دعا نه اصرار ( بر فرد یا چیز خاصی ) خیلی زیباست...
چون اگر انسان به استجابت درخواستش نرسه مطمئنا در راهی قدم گذاشته که در اون تاریکی، نقص و زوال نیست.
در جایی مثل مشاوره های ازدواج یا حتی دینی مثلا پیش میاد افرادی نیت ازدواج دارن و تلاش های فردی و درستی انجام میدن اما در نهایت ازدواج به هر دلیلی صورت نمیپذیره و این آدم دست خالی برمیگرده...
که خدایا یا آقا / خانم کارشناس من تلاشمو کردم، راه درست رو پیش گرفتم، دعا کردم ولی نشد! اینجاست که غم و ناامیدی احاطش میکنه و بهترین فرصت برای شیطان هست که بنده رو از خدا دور کنه به وسیله ی خود بنده...
یعنی از دعا کردن ناامیدش میکنه، به غیر خدا متوجهش میکنه، طرف رو‌مغرور به تلاش های خودش میکنه و هر کمک معنوی رو در نظرش کمرنگ میکنه...
در حالی که خداوند فقط عالم به آینده هست و اون هست که عاقبت هر کاری رو میدونه و تمام قدرت در در اوست.
در حالی که فرد غافله که الان در بهترین جای مسیر زندگیش قدم بر میداره و خداوند در کنارش هست. مگر امکان داره دعا کنی و دچار سختی بشی؟ دعا! سختی ! اصلا همخوانی ندارن.
باید دست از اصرار برداشت و مداومت به دعا کرد... اینکه بگیم خدایا من انسانی هستم که بفرموده تو در قرآن کریم؛
إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِى خُسْرٍ [عصر/۲] « همانا انسان در خسارت( زیان ) است.»
ضعفیم و در معرض هجوم انواع افکار و پلیدی ها و تویی دست گیر و یاری دهنده...
مداومت بر دعا مانع از ناامیدی و هجوم افکار منفی میشه برای همین سمت هر چیزی میریم اعم از ازدواج، شغل، سرمایه گذاری و ... باید اونو با دعا و توکل همراه کنیم که اگر به هر دلیلی متوقف شدیم انگیزه ای برای ادامه داشته باشیم. دعا کردن بالاخره تأثیر مثبتش رو خواهد گذاشت و خداوند به بهتر از آنچه که فکر میکنین انسان رو خشنود خواهد کرد.
مدوامت بر دعا یعنی طلب خیر نیکی و خشنودی به رضایت خداوند
چنین نیست كه خداوند، باب شكر را بر بنده اى بگشاید و در فراوانى را بر او ببندد و چنین هم نیست كه باب دعا را بر كسى بگشاید، اما در اجابت را به رویش ببندد. ( نهج البلاغه )
:72:
***
-اصرار به دعا چند معنا داره
انسان باید بر دعا اصرار کند ولی بر استجابت ظاهری آن اصرار نکند
مثلا یه شخص مریض هست ،خوب هست برا مریضمون دعا کنیم تا شفا یابد ( این اصرار خوبه ) ،ولی بر استجابت ظاهری آن اصرار نکنیم ،،،
مثلا نگه خدایا چرا شفا پیدا نکرده مریضمون ؟... پس چی شد؟ ،،، چرا منو نمی بینی؟
و این چرا ها ادامه پیدا کنه تا طرف بی ایمان بشه و کلا دعا دیگه نکنه...و در مسیر افسردگی قرار بگیره
چیزی که عارفان در اصرار دعا بد می دونند این هست که ما برای خدا تعیین تکلیف کنیم ...
چون اگه تعیین تکلیف کنیم ، یعنی حکمت خدا برایمان درست معنا نشده
-دعا به ما درس دوستی با خدا میده – به ما درس صبر و شکیبایی میده و بعضی موقع ها راه درست را نشون میده
شاید حاجتی که فکر می کردیم درسته ...سال ها بعد فهمیدمیم اشتباه می کردیم .
-تو خودشناسی بیشتر کار کنیم - بعضی موقع ها لازمه بازنگری کنیم
مثلا نریم گوجه فرنگی بکاریم و به خدا بگیم چرا هلو ندادی
یا نریم شمال و دعا کنیم و به خدا بگیم چرا شرق نیستم
خدا وظیفه نداره ما را از شمال بفرسته شرق ...بلکه به ما فکر داده و فرموده راه شرق اینه ...اگه ما رفتیم شمال تقصیر خودمان هست و نباید بگیم چرا حاجتمون ظاهر نمیشه
- مراقب کمال گرایی هم باشیم ( کمال گرایی نوع منفی )
بعضی موقع ها دعامون مستجاب میشه ولی هی به خودمون میگیم بهترش را می خوام ( تو ازدواج و مسائل کاری زیاد دیده شده )
موفق باشید .
...................
.نقل قول:
نوشته اصلی توسط cry
.نقل قول:
نوشته اصلی توسط cry
سلام، منم یه سوال دارم.
اگه آدم در شرایط سختی قرار بگیره و مدام عذاب بکشه، بعد از خدا بخواد نجاتش بده و خدا هم کاری نکنه. باید هی عذاب بکشه و از این حالت احساس حماقت کنه؟ بعضی دردا تحملشون از یه جایی به بعد میشه حماقت. در اینصورت چرا خدا در سکوته.
یعنی چه اصرار به دعا بکنیم و چه نکنیم، اون انگار کاری نمیکنه. بعد من انسان ضعیف، میبرم و میگم خدایا چرا این مشکل برای من پیش اومد و حالا که پیش اومده دیگه خسته ام، چرا کمکم نمیکنی؟ میخوام بگم خود بخود آدم ناامید میشه. از خدا ناراحت میشه.
من کاملا موافقم که تعیین تکلیف کردن برای خدا جالب نیست و فقط باید دعا کرد و ازش خواست اما واقعا تحمل بعضی شرایط برای آدم ممکن نیست و بنابراین ته ته دلت میگی خدا منو نادیده گرفته.
سلام، من در حد توان پاسختون میدم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط zolal
دعا دو صورت برای اون مطرحه...
1. هدف شخصی
2. هدف دو نفره یا چند نفره
هدف شخصی علل زیادی برای عدم استجابتش مطرحه؛ ( مواردی رو از سایت دینی برداشتم )
1. نشناختن جهت و راه دعا
2. وقت نشناسی
3. وفا نکردن به عهد نسبت به خداوند
4. ایمان و یقین ناکافی، ناامیدی
5. شرک در دعا
6. همراه نبودن یاد خدا و صلوات در دعا
7. نیت آلوده
8. سنگ دلی
9. ناممکن و نامشروع بودن
10. سرگرم محرمات و لهو و لعب بودن
11. خودخواهی و دعا نکردن دست جمعی
12. اعراض از امر به معروف و نهی از منکر
13 . دعا نکردن در زمان راحتی و قطع ارتباط با خدا
14 . تضرع و زاری و اصرار نکردن
15 . ندانستن سود و زیان از جانب خداوند و توجه به غیر خدا مثل فالگیر و رمال
16 . تلاش نکردن
17 . عدم مداومت بر دعا
18 . عدم توبه و ابراز پشیمانی از گناهان
19 . حق الناس
20 . کسب مال حرام
21 . رزایل اخلاقی
22 . ظلم به دیگران
و ...
اما مورد دو؛
( هدف دو نفره یا چند نفره )
یه زمانی هست شما در جهت هدف دو نفره یا چند نفره ای تلاش میکنین که فقط خودتون سود نمیکنید بلکه دیگری هم سود میبره اما در راه این هدف یک نفر تلاش و توکل داره و دیگری بدون هیچ تلاشی توکل بخدا میکنه و میگه هر چی رضای خداست!
چنین هدفی به سرانجام نخواهد رسید حتی اگر شما تمام تلاش خودتون رو بکنید.
اینجاست که نباید خودتون رو سرزنش کنین و دنبال یک مقصر بین خدا و خودتون بگردید که من مقصر بودم ، اشتباه کردم یا خدا دعای منو اجابت نکرد؟ ( در حالی که اگر تلاش دو نفره یا چند نفره + توکل ) همراه بود حتما سرانجامی داشت حتی اگر ده ها مانع و مشکل سبز میشد.
من خودم شخصا مدتی پیش درگیر چنین هدفی شدم اما هیچوقت بعد از توقف خودم رو سرزنش نکردم چون سهمم رو انجام داده بود و تمام توان و تلاشم رو به میدان عمل آورده بودم، دعا هم کردم ولی وقتی به سرانجام نرسید یقین پیدا کردم که دعای من در جای دیگر و زمان دیگری منو کمک خواهد کرد و تلاشی که کردم در واقع باعث حفظ ارزشم شد و وجدانم آسوده هست در حالی که شرمنده خدا هم نیستم.
در هر صورت برای شما امید فردایی روشن و پیروز رو دارم، امید خوشبختی که پایانی برای اون نباشه.:72:
دیگه ولی نداره :)نقل قول:
نوشته اصلی توسط الهه زیبایی ها
بعضی موقع ها عموامل خارجی کمک های خدا هستند به ما ....
ولی کجاست چشم های راه بین !
حتی شده خداوند تو خواب هایمان - و یا در بیداری ،تو ذهنمون می نداره این را ه اشتباست
ولی کجاست گوش شنوا ؟
این قضیه برا ی همه ماها هست
به نظرم باید تلاش کنیم ظرفیت معنوی خودمون را رشد بدیم
حکایت ما انسانها شبیه حکایت خودمون و آینه ست ....ما به اندازه اون آینه می تونیم خودمون را ببنیم ....
ما تو آینه 1 متری نمی تونیم یه ساختمان 2000 متری را نشان دهیم
حالا ایراد از ماست یا آینه ؟
تو حکمت خدا هم اینجوری هستیم و انسانت توانایی درک کامل حکمت خدا را نداره ...ولی باید تسلیم او باشیم !
هر جا نتونستیم تشخصی بدیم این کارها را انجام بدیم :
- تو خودشناسی خودمون کار کنیم
- راه درست را شناسایی کنیم و مشورت بگیریم
- برا هدفمون تلاش کنیم
- صبر کنیم
- دعا کنیم ( ولی بر استجابت ظاهری اصرار نکنیم )
- کمال گرایی را مراقب باشیم ( خیلی مهمه )
...........................
ما انسانها معمولا وقتی دعامون اجابت نمیشه به دنبال مقصر می گردیم :)
د رحالی که انسان اول باید به خودش رجوع کند ...( حتما خودش یه اشتباهی انجام داده )
مثلا طرف از نردبان می ترسه بره بالا ...می خواد خلبان بشه ( این شخص تو خودشناسی کار نکرده)
یا مثلا پسره هر ده سال یه بار میره رستوران ..می خواد بره با یه دختری ازدواج کنه که هر روز رستورانه ( عدم خودشناسی ) ،،،اون پسر اگه دعا کنه معلوم هست استجابت نمیشه برا اون دختر ..چون تناسبی بینشون نیست .
تو مسائلی مانند ازدواج - کار ....انسان اول باید به خودشناسی برسه و مشورت بگیره و مراقب باشه مسیر را اشتباه نره
این اولین پیشرفت هر انسانی هست که باید همه بهش برسیم ( به نظرم )
........................
یادمان باشه هر چی خوبی به ما میرسه از جانب خداست و هر چی بدی به ما میرسه از جانب خودمون هست
نقل قول:
نوشته اصلی توسط الهه زیبایی ها
هر جا دیدید کار جلو نمیره ،دنبال مقصر خارجی نگردیم :)
اول از خودمون شروع کنیم ،،شاید در مسیرمون اشتباه کردیم
تو تاپیک ها ی همدردی زیاد دیده شده ..مثلا دختری یا پسری عاشق هم میشنند .... و دعا هم میکنند و بنابر هر دلیلی به هم نمیرسند
اولین چیزی که خدا اون دنیا بهشون میگه ،،اینکه چرا اصلا عاشق نامحرم شدید و چرا اصرار به چیزی داشتید که شناختی نداشتید ازش و چرا به هشدارها توجه نکردی ( عموامل خارجی )
و چرا همه چی را تمام شده دونستید برا خودتون ( روند خواستکاری و عدم شناخت و سبک سنگینی ) .....چرا نعمت عقل + احساس را درست استفاده نکردید و ....
بعضی موقع ها اشتباه از خود انسان هست .( ازدواج - کار - شریک کاری و ....)
موفق باشین.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط zolal
..............
سلام
بله درست می فرمایید
بعضی موقع ها شرایط سخت میشه و هر فردی هم درد و دل خودش را داره
ولی ،به نظرم خداوند همیشه به ما کمک میکنه
بعضی موقع ها داستان ما انسانها شبیه حکایت اون فردی هست که درخواست کمک می کنه و خداوند هم عواملی را می فرسته برا کمک ..
مثلا یکی طناب بهش بده - یکی با هلی کوپتر به سراغش می یاد - - یکی با قایق می یاد میگه بیا و....
طرف به جای اینکه این کمک ها را قبول کنه ..میگه : خدا باید خودش کمک کنه من این چیزها را نمی خوام .
....................
من خودم یه زمانی به این چیزها خیلی فکر میکردم ...تا سال ها قبل رسیدم به شکارچیان میمون :)
""" در آفریقا روش جالبی برای شکار میمون وجود دارد، شکارچی مقداری غذای مورد علاقه میمون را در شکاف درخت یا تخته سنگ قرار می دهد و گوشه ای به انتظار می نشیند.
بلاخره یک میمون که شاهد این ماجرا هست تسلیم حس کنجکاوی خود می شود و دست خود را در شکاف فرو می کند،، حال میمون غذای محبوبش را در دست دارد اما دست مشت شده اش از سوراخ بیرون نمیاید.
حیوان که شاهد نزدیک شدن شکارچی است جیغ و داد می کند اما از سوی دیگر جرائت باز کردن مشت خود و رها کردن غذای محبوبش را ندارد.
میمون موقعی میفهمد باید مشتش را باز و فرار کند که دیگر خیلی دیر است زیرا اسیر شکارچی شده است.
اصل این داستان بر این بنا نهاده شده است که قربانی بخاطر منافع کوچک، خود را گرفتار تله می کند، اما همچنان شانس رهایی وجود دارد به شرطی که از منافعی که به دست آورده، بگذرد.
قربانی در مقابل از دست دادن منافع مقاومت می کند و این تعلل باعث از دست دادن منافع بسیار بزگتری برای وی می شود.
میمون می تونست غذای محبوش را رها کند و با رها کردن آن ،،جانش را نجات دهد و سپس دنبال غذای دیگری بگردد
شایدفکر کنید ما انساها این کار را نمی کنیم!
ولی :
ذهن انسان هم بعضی موقع ها مانند مشت بسته میمون است،
تقلا می کند و بی تاب می شود و روی یک مسئله قفل می شود
در حالی که چاره در رها کردن و آزادی از قید و بندهای ذهن است """
بعضی موقع ها راه نجات ما رهایی ست ،،رهایی از فکر ها و وابستگی هامون به هدف خاص !
چرا باید این کا را کنیم ؟
برا اینکه نجات پیدا کنیم !
وقتی کیسه بار ما پر شده و به ما میگنند طلا جمع کن ...نمی تونیم طلایی جمع کنیم
باید اون بار را خالی کنیم تا بتونیم هدف ها ی جدیدی توش بذاریم .
من خودم تو زتدگی خیلی شده به هدف های که دوست داشتم ،نرسیده ام
بعضی موقع ها تو خودشناسی اشتباه کردم ،
بعضی موقع ها کمال گرایی مزاحمت ایجاد کرد،
بعضی موقع حکمت خدا برام قابل قبول نبود ،،
بعضی موقع ها کمک ها را نمی دیدم ،،
در آخر سر فهمیدم هر اتفاقی ، یه درسی به ما میده و راز آرامش،، در دوستی و رفاقت با خداست
هر جا اشتباه کردیم به سمتش برگردیم ،،زیرا او بزرگ و مهربانه
و اینکه به چیزی قفل نکنم و بارم را سبک بردارم .
..............................
خدا به اخلاق خیلی خوب داره زلال خانم : ( البته همه اخلاقاش خیلی خوبه :) ) :
تو تمام سختی ها و تو تمام گرفتاری ها ، ما باز به خودش وصل می کنه ... یه جوری نا امید نمیکنه ( شده با یه هدف جدید )
بیبینید ....با همتونم :
افتااااد !!!
http://www.hamdardi.net/imgup/659065d8c980d56fc8.jpg
یادی کنیم از مرحوم محمد 93
یه تاپیک زد و رفت
:)
موفق باشین
♥خداوندا ♥
از تو به سبب دانشت (که به همه چیز آگاهى) درخواست خیر دارم، پس بر محمد و آلش درود فرست...
و در حقّم به خیر حکم کن و شناخت آنچه را که برایمان اختیار کردى به ما الهام فرما
و آن را براى ما سبب خشنودى به قضایت و تسلیم به حُکمت قرار ده
پس دلهره شک را از ما دور کن و ما را به یقین مخلصین تأیید فرما
و ما را دچار فروماندگى از معرفت آنچه برایمان اختیار کرده اى مکن، که قدر حضرتت را سبک انگاریم
و مورد رضاى تو را ناپسند داریم و به چیزى که از حسن عاقبت دورتر و به خلاف عافیت نزدیکتر است میل پیدا کنیم.
آنچه را از قضاى خود که ما از آن اکراه داریم محبوب قلبمان کن
و آنچه را از حکم تو سخت می پنداریم بر ما آسان ساز
و گردن نهادن به آنچه از مشیّت و ارادهات بر ما وارد آورده اى به ما الهام فرما
تا تأخیر آنچه را تعجیل فرمودى و تعجیل آنچه را به تأخیر انداختى دوست نداریم
و هر آنچه محبوب توست ناپسند ندانیم و آنچه را تو نمیپسندى انتخاب نکنیم
و کار ما را به آنچه عاقبتش پسندیده تر و بهتر است پایان بخش
که تو عطاى نفیس مرحمت میکنى و نعمتهاى بزرگ می بخشى
و هر چه میخواهى آن کنى و بر هر چیز قدرت دارى.
( صحیفه سجادیه )
:72:
ای بسا مخلص که نالد در دعا * تا رود دود خلوصش بر سما
پس ملائک با خدا نالند زار * کای مجیب هر دعای مستجار
بنده مؤمن تضرع می کند * او نمی داند به جز تو مستند
تو عطا بیگانگان را می دهی * از تو دارد آرزو هر مشتهی
حق بفرماید: نه از خواری اوست * عین تاخیر عطا یاری اوست
خوش همی آید مرا آواز او * وان خدایا گفتن و آن راز او
:72:
( دعاهاتون مقبول باشه و خوشی هاتون ماندگار )
سلام دوستان خوب همدردینقل قول:
نوشته اصلی توسط zolal
زلال جان واقعیتش چند باری که پستهاتو خوندم و حرفات بوی غم میداد ناراحت میشدم...کاش نبود اینجوری...نمیدونم چی کشیدی و چی بهت گذشته ولی دعا میکنم به
حق عصمت زهرا از ته ته دلت شاد شی و به رضایت برسی.
خانم سحر بهاری و اقای کرای خیلی ممنون از زحمتاتون
جای تشکر داره...سپاس
اقای کرای ممنون که برام نوشتید با بخشی از حرفا تون موافقم با. بعضی نه...ظرفیت معنوی و قفل نشدن و از خدا فقط خوبی میرسه و ...موافقم
البته حاهایی دیدم ظاهرا نتونستم متظورم و برسونم...من عرض کردم کار جلو میره دلیل بر درست بودنش نیست!!
خودم فکر نمیکنم سفسطه کردم
میخواستم بازم یِ ولی دیگه بگم اینبار با 4تا تشدید :) ولی دیگه نمیگم...
در پناه خدا باشید
ممنون خانم الهی زیبایی ها
بعضی از کارها گیر داره ...یعنی :
انسان باید یه تحقیقی تو موارد زیر انجام بده :
خودشناسی ( عقل + قلب ) - تلاشش - دعا ... کمال گرایی ،،،مشورت و ...
اگه موارد بالا را انجام داد و باز جلو نرفت و به نتیجه نرسید : جز کارهایی هست که نباید روش قفل کنیم
بعضی از کارها که راحت میره جلو :
بله راست می فرمایید .... امکان داره درست باشه یا نباشه
مثلا طرف داره بانک میزنه - و میگه الحمد الله همه چی خوب داره میره جلو :))
هدف باید متعالی باشه ( کلی میگم )
انسان باز باید موارد : خودشناسی ( عقل + قلب ) - تلاش - دعا ... کمال گرایی ،،، مشورت را بررسی کنه ...
این مورد ، موردی هست که انسان می تونه به اوون هدف برسه ،،،
خداوند اختیار را می ذاره به تصمیم خود انسان .... ( با سبک و سنگینی خودش ) - همان کاری که شما در کارتان انجام دادید
کارتان راحت رفت جلو ...ولی تصمیم گرفتید ادامه ندید در این مقوله.
اگه انجام میدادیم سرنوشتمان یه جور دیگه میشه - اگه انجام ندیم یه جور دیگه
یا مثلا برا یه دختری خواستگار می یاد و همه چی هم خوب میره جلو ...دیگه با طرف هست با سبک سنگینی هدف،،، قبول کنه یا نه ( خداوند اختیار را گذاشته را با طرف )
......................
کلا تحلیل کامل وقایع زندگی سخته
منم از دیدگاه خودم گفتم
فقط چیزی که فهمیدم باید تو هر کاری به نظرم موارد :
خودشناسی ( عقل + قلب ) - تلاش - دعا ... کمال گرایی - مشورت و ...بررسی کنیم
از طرفی خودمان را بسپاریم به خدا و حکمتش و چیزی را با زور نخوایم .
بعضی موقع ها باید تو زندگی یه ایست به خودمان بدیم و بریم یه گوشه یه تفکری کنیم
شاید یه هدفی که فکر کنیم خوبه ، برا ما بد باشه ( یا برعکسش )
با خداوند همیشه دلهایمان آرام و شاد خواهد بود
موفق باشین
در مسیر اصرار بدعاها بهتر هست در آیات قرآن، روایات، احادیث، تجارب مفید دیگران و یا حتی تاپیک های عینی سرگذشت ها و اشتباهات در همین تالار هم مطالعه داشته باشیم.
خداوند در قرآن کریم میفرمایند؛
«از دانش جز اندکی به شما داده نشده است .» سوره اسراء / ۸۵
« و چه بسا از چیزی اکراه داشته باشید، در حالی که برای شما خوب است و چه بسا چیزی را دوست دارید، در حالی که برای شما بد است و خدا می داند و شما نمی دانید .» سوره بقره / ۲۱۶
« پس چه بسا از چیزی کراهت دارید و حال آنکه خداوند خیر فراوان در آن قرار داده است .» سوره نساء / ۱۹
امام علی ع هم میفرمایند؛
خداوند سبحان کارها را مطابق مصالح، جاری می کند، نه بر طبق رضایت تو .
( غررالحکم (مؤسسة الاعلمی للمطبوعات)، ج 1، ص 216، فصل 9، حدیث 56 )
:72:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط سحر بهاری
سلام دوستان عزیزم، سحر جان و آقای کرای مهربان، ممنونم که اینقدر مهربانانه همیشه منو مورد لطف و راهنمایی قرار دادید. من واقعا دوستای خیلی خوبی اینجا دارم.
ببخشید فرصت نکردم که زودتر بیام و جواب بدم.
سحر جان، واقعا دلایلی که برای علت عدم استجابت دعا گفتید برام آموزنده بود، واقعا خیلی از اینها برمیگرده به ناآگاهی و نادانی ما. من هم از همه بیشتر.
اما هدف چند نفره رو هم برام خیلی روشن کردید. گاهی میبینی یه عده دارن مشکل ایجاد میکنن اما نمیتونی چیزی بگی یا اگر هم بگی به سرانجامی نمیرسه. اینجور جاها همینطور که شما گفتی آدم خودبخود پای خدا رو هم وسط میکشه چون میگه پس خدایا تو یه کاری بکن.
سحر جان،ممنونم از دعای قشنگت، واقعا بهش احتیاج دارم. ان شاالله در حق خودت و هرکسی که بهش نیاز داره هم اجابت بشه.:72:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط cry
سلام . آقای کرای گرامی پست شما و سحر جان هر کدوم به نوعی بهم آگاهی داد و یه زاویه ای رو برام روشن کرد. مواردی هم که شما اشاره کردید واقعا درست هستند. هم مثال طناب و قایق و .... در واقع شما دلایل دیگری از موضوع رو باز کردید از اینکه چرا گاهی دعاها استجابت نمیشه شاید در ظاهر و ... که گاهی ممکنه ما متوجه شون نباشیم. خیلی از مهربانی و راهنمایی شما ممنونم.:72:
شما درست می فرمایید که خدا همیشه با ما هست و هوامونو داره. انگار ما همیشه نیستیم و من خوب میدونم که آدمهای عارف و کامل تر، در مواقع سختی به خدا توکل دار ند و لحظه ای هم متزلزل نمی شوند و در آرامش کامل هستند.
واقعا اینکه میگن خدا در قلب مؤمن هست درسته. چون باعث آرامشش میشه و برعکس اگر ایمان به اندازه کافی نباشه، شاید فکر هم درست کار نکنه.
داشتم کتاب وقتی خدا وارد میشود، معجزه میشود از نیل دانلد والش رو میخوندم. توی این کتاب فکر کنم در مقدمه اش نویسنده میگه: من نمیخواستم در چاپ دوباره این کتاب عنوانش این باشه، چون خدا وارد نمیشه، بلکه خدا همیشه هست و.....
راستی آقای کرای اووووفتاد. یادش بخیر آقای محمد93، ایشون هم یه پا عارف بود واسه خودش.
الهه زیبایی عزیزم، خیلی ممنونم از دعایی که از صدق دل برام کردی، خیلییییی ازت ممنونم و خوشحالم کرد، ان شاالله به حق حضرت زهرا، خودت هم خوشبخت و شاد و سلامت باشی دوست مهربانم و همه از این دعای شما بهره ببرند.:72:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط zolal
التماس دعا
موفق باشین