آیا این معیارها ناشی از سختگیری زیاده یا حساسیت زیادی، و اینکه آیا باید تعدیلشون کنم؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط golbanoo

سلام دختر خوب
من همسری داشتم که 4 ویژگی اولی که شما گفتین رو کاملا داشت اما می خوام در اینجا بگم اصلا داشتن این ویژگی ها تامین کننده زندگی نیست بطوریکه همسر اینجانب با این طرز فکر که من دارم بهت ظلم می کنم و ابدیتم داره از بین میره طلاق داد من رو
اول اینکه شخصی که به پدرمادرش احترام میذاره و مودبانه حرف میزنه لزوما اینکار رو در قبال همسرش انجام نخواهد داد
بطوریکه بیشتر مشکلات من و همسرم بخاطر تنها گذاشتن های من تا پاسی از شب به بهانه رسیدگی به پدرمادرشون بود

---

با سلام و احترام

بسیار متاسف شدم از اتفاقی برای زندگیتان افتاده است امیدوارم از این به بعد زندگی آرامی داشته باشین .

از اینکه تجربیاتتون و در اختیار بنده قرار دادین کاملا متشکرم.

حقیقتش همانطور که در جواب سایرین هم گفتم بنده میدانم اگر کسی تمام این معیارها هم داشته باشد ولی باز هم هیچ تضمیمنی وجود ندارد که زندگیم من کاملا بیمه بشه و هیچوقت به دریچه طلاق نرسه.

من میدانم مشکلات در دورانی که با ازدواج شروع خواهم کرد خواهم داشت.

حتی مشخص نیست شخصی که من انتخاب میکنم یهو تغییر جهت و عقیده ندهند یکی یکی تمام معیارهاشون و از دست ندهند.

پس همیشه کمی آمادگی تغییر شرایط و خواهم داشت.

اما نمیتونم بخاطر اینکه تضمین کننده صد درصد نیست کلا این معیارها و فراموش کنم.

شاید اگر این چهار موردی که فرمودید و خواستگارم داشته باشد مانند شما بازهم زندگیم به طلاق برسه یا مانند خیلیای دیگه تاپیکشون در اینجا هم موجود است همسرانشون تغییر باور و اعتقاد نسبت به دوران اولیه اشون دهند

یعنی امکان تغییر هست اما نمیتونم هیچ معیاری نداشته باشم اونم بخاطر اینکه امکان داره یک روزی همسرم تغییر کنند.

من حداقل مطمعنم اگر یک آدمی که اعتقاداتی به خدا نداشته باشن حرام و حلال براشون فرقی نکنه انتخاب کنم زندگی سختی خواهم داشت.

یا اگر کسی و انتخاب کنم که از دوران مجردیش عادت به روابط دوستی و عوض کردن دوست دختر داشته اند، سخت میتونم در زندگی بهشون اعتماد کنم و زندگی آرامش بخشی داشته باشم

حداقل اگر کسی و انتخاب کنم که ایمان قلبی داشته باشند حتی اگر تغییر هم کنن این امید و همیشه دارم که همسرم قابلیت برگشت به اعتقادات قبلیش و دارد.

من نمیدونم مشکل شما چی بوده! ؟
ولی خب من میدونم پدر و مادرها مسن هستن و ممکنه یروزی نیاز به مراقبت فرزندان داشته باشند. نمیشه از همسرمون بخوایم وقتی خانوادشون نیاز به کمک دارند کلا رهاشون کنن، حتی در این راستا میشه کمکشون کرد.

ولی خب همیشه افراط و تفریط در هر کاری خوب نیست، بالاخره همسر هم یک جایگاهی داره و نیاز به توجه همسر داره نباید اینو فراموش کرد
همه ی آدم ها اشتباه میکنند ولی بنظر من همسر شما اگر ایمان قلبی داشتن و بفکر آخرتشون بوده باشند، میدونستن با طلاق شما و در صورت ناراضی بودن شما مطمعنا آخرت خوبی نخواهند داشت.

قرآن و امامان ما و خداوند به همسرداری سفارشات زیادی کرده اند، ما که فقط به مراقبت از پدر و مادر سفارش نشده ایم.

بنظر من حداقل یک انسان با ایمان قلبی و میتوان با بکار بردن از این احادیث برایشان، مطابق با خواسته امون که اتفاقا خواسته معقولی هست پیش برد. حداقل نه فقط به خاطر همسرشون میتوانند به خاطر رضای خدا به همسرشون ظلم نکنند.

مطمعن نیستم با داشتن این معیارها زندگیم تضمین شده است ولی مطمعنم اگر این معیارها و حذف کنم زندگی سختی خواهم داشت و ریسکش برایم بالاتر خواهد بود.

مثل این میمونه که شما هرچقدرم با بالاترین تکنولوژی های روز دنیا امینیتتون بالا ببرین باز هم هیچوقت نمیتونین از مرگ فرار کنین.باز هم همیشه احتمال بروز خطرات و مشکلات در زندگیتون هست. فقط میشه به خدا توکل کنین و نهایت تلاششتون و داشته باشین.

باز هم ممنون از اینکه نظرتون و در اختیارم قرار دادین.

تجربه شما نه تنها باعث نشد که از چهار معیارم خصوصا معیار اولم کوتاه بیام بلکه باعث شد مطمعن تر پیش بروم و کمی به بند هاش اضافه هم کنم.

سلام دختر بیخیال عزیز

اینکه به فکر زندگی آیندت هستی و از همین الان میخوای جلوی ضررهای احتمالی رو بگیری خیلی خوبه اما حواست باشه که در این زمینه اعتدال فراموش نشه.

- بررسی موشکافانه ی همسر آینده و داشتن ایده آل های زیاد شاید سرپوشی باشه که باهاش روی آسیب پذیری خودت کشیدی... . جای اینکه روی همه ی کره ی زمین فرش پهن کنیم بهتر نیست خودمون کفش بپوشیم؟

- ممکنه هم بنابه دلایل مختلف ترسی از ازدواج در درونت شکل گرفته باشه که باید بیشتر روش کارکنی شاید با یه مشاور خوب.

-تو دختر خیلی خوبی هستی اما مهارت های لازم رو برای انتخاب نداری. شاید به همین دلیله که از انتخاب نادرست میترسی و گاهی هم افکارت رو به نادرست توجیه میکنی.

اگه با افکار و احساسات خودت در صلح باشی راحت تر میتونی افکار و احساسات دیگری رو درک کنی و همسر آیندت رو ارزیابی کنی.هرچقدر بیشتر خودآگاهی داشته باشی میتونی نسبت

به دیگری هم به آگاهی جامع تری برسی وتیزبینانه تر انتخاب کنی.

در موقع تایپ نظرم از ترس دستام میلرزه که مورد هجوم کاربر راه حل قرار نگیرم و پرونده های طفولیتم مورد قضاوت ایشون قرار نگیره (واقعا جوابتون به کاربر رضا زشت بود)
بنده هم با کار کردن زن مخصوصا بعد از بچه دار شدن مخالفم .اما زنی که شاغله مثلا ده ساعت دیگه وقت رسیدگی به بچه و کارهای خونه نداره .علاوه بر این کار کردن میتونه تدریجا از ظرافت زنانه کم کنه به خصوص اگر شرایط کاری و محیط اون استرس آور باشه که اغلب اینطوره.
در مورد تاثیر گذاشتن در تربیت فرزند خب واقعیتش بی تاثیر نیست . همون طور که در اطراف میشه مشاهده کرد. البته لزوما به معنای نفی کلی نیست . یادمه موقعی که دبیرستان بودم چند تا از همکلاسی که والدین شون شاغل بودن از فرصت استفاده میکردن و اعمال خلاف میکردن. در حالی که پدر . مادرشون به پاکی فرزندانشون ایمان داشتن. البته منظور این نیست که هر کی خونه اش خالی بود اینکاره اس ولی نکته جالب و مشترک در مورد این همکلاسیام سر کار رفتن مادر از بچگیشون بود به طوری که با مادرشون بیگانه بودن .
مورد دیگه کار کردن زن باعث میشه نتونه زیاد به شوهرش برسه . این مورد برای من بسیار ملموسه حتی شوهر خواهر خوده منه از دست خواهرم تو این مورد شاکیه . و کله شق تر از اون دختر عموی بنده که حاضر نشده به خاطر بچه 3 ساله خودش کار ول کنه و توقع داشت مادر شوهرش اونو تر و خشک کنه و متاسفانه طلاق گرفتن. از این دست موارد در اطراف زیاد مشاهده میکنم که اغلب زن های شاغل اون شور و شوق ندارن. البته بعضی ها مجبورن چون دو نفری هم خرج خونه به زور در میاد.
شما فقط این جمله رو برای من تحلیل کنید

چرا توی بحث کار کردن اغلب خانم ها دوست دارن مثل غربی ها روشنفکر باشن ولی تو بحث مخارج داخل خونه اسلام گفته هزینه خونه بر عهده مرده

اجتماعی بودن زن فکر نمیکنم زیاد ربطی به شاغل بودن داشته باشه . زن خانه دار وجود داره از زن شاغل خیلی پرکارتر و پرجنب و جوش تره .

سلام دختر بی خیال عزیز:72:
حالت خوبه؟
تاپیکت ماشاالله خیلی پیشرفت کرده و من متاسفانه وقت نکردم تمامش را بخونم ولی به نظرم معیارهایت واقع بینانه است و امیدوارم به حق همین روزهای عزیز همسری خوب و شایسته نصیبت بشه عزیزم.
اما راجع به یک معیار هم که گفتی یعنی ادامه تحصیل و اشتغال می خواستم باهات حرف بزنم و جمع بندی خودم و تجربیاتم در این زمینه در خواستگاری هام باهات درمیون بذارم.

ببین من خودم به شخصه پذیرش این مورد 70 -30 بوده. یعنی 70 درصد موارد قبول می کنند و 30 درصد قبول نمی کنند.نه همه اون 70 درصد دارند درست فکر می کنند و نه همه آن 30 درصد اشتباه.

جالبه بگم اینکه درسته آن 30 درصد مذهبی بودند و من ابتدائا به اشتباه این موضوع را به مذهبی بودن ربط می دادم اما بعدا فهمیدم خب طیف کسانی که به من مراجعه می کنند اغلب مذهبی هستند و این اطلاق کلی اشتباه هست و جالبه بدونی که من حتی کسی می گفت یک روحانی دیده که خانومش پزشکه.یعنی می خوام بگم این موضوع به ادعای مذهبی بودن همیشه ربط نداره و سلیقه ای است هرچند که بعضی به بهانه مذهب به این موضع می پردازن (البته که بله بحث شئونات مذهبی و نقش مادری جداست)

من خودم با توجه به شرایط خودم این مساله برای من معیار هست و با توجه به" خودم" می بینم هیچ مشکلی در این زمینه (البته با یک سری تدابیر) نخواهم داشت یا مشکلاتم مثل خیلی از مشکلات دیگر زندگی قابل حل است.و فکر می کنم شما هم اینگونه باشید. یعنی نوع شغل و محیطی که اینجا ذکر کردین و همین طور هدفی که دارید و همین طور علاقه ای که دارید و همین طور میزان تطبیق پذیری آن با روحیات شما و استعدادتان " همه با هم" این موضوع برای شما معیار درستی هست.

اما الزاما این موضوع برای همه خانمها معیار درستی نیست.چون جمع این چند مورد که ذکر کردم در همه عملا ممکن نیست.می تونم بگم برای بیشتر خانم ها(مثلا 60-70 درصد) این معیار درست نیست و اینکه ما در قسمت کمتر این موضوع قرار داریم(البته خب 30-40 درصد هم تعداد کمی نیست )می تونه هم یک حسن باشه و گاهی متاسفانه می تونه در حقمون به خاطر سوزاندن تر و خشک با هم در حقمون یک ظلم بزرگ باشه!!!! واقعا یک قضاوت نابه جا و ناعادلانه!!! که من واقعا شما را در این زمینه می تونم کامل درک کنم! پس غصه نخور که یک هم درد داری :)

ببین ولی می خوام بگم اینکه ما تو قسمت کمینه این ماجرا هستیم یعنی یه جایی که شاغل بودن ما (البته نه در نقش صرفا یک شغل بلکه در نقش علاقه و فعالیت اجتماعی ) با ما تطابق دارد می تونه اتفاقا در نهایت در مقام مقایسه در انتخاب همسر یک برد باشد. حالا چرا؟

یه اتفاقی جدیدا برای من افتاده که برایت تعریف می کنم.
مادری با مادر من سر موضوع ازدواج پسرش درد و دل می کرد!و می گفت هیچ دختری تا حالا پسرش را نپذیرفته!!! مادرم دلیلش را پرسید . با کمال تعجب گفت به خاطر ادامه تحصیل و اشتغال. ما خیلی تعجب کردیم.چون ما فکر می گردیم که خب من تعدادی از خواستگارانم با این موضوع مخالف هستند پس حتما همچین دخترانی هستند که جواب مثبت به این موضع بدهند!
مادرم گفتند که من برای شما از چند نفر سوال می پرسم و نگران نباشید. مادر من بعد از بازنشستگیشون تو یه کلاس قرانی هم شرکت دارند و رفتند اونجا از دوستانشون پرسیدند جالب اینکه مادرم نرفتند از کسانی که می دونند دختراشون مثلا دانشگاه تهران، فلان رشته عالی درس می خونه سوال بپرسن. فرض کن رفته بودند از کسانی که فکر می کردند خب سطح علمیشون خیلی هم بالا نیست و برای تفنن و همین جوری مثلا می رن پیام نور یا چیزی درس می خونند سوال پرسیده بودند! حالا فکر می کنی چی شد؟ به جان خودم راست می گم. یعنی باورش برام خیلی سخته! هیچ کدومشون قبول نکردند! دقیقا سر همین یه معیار! و خیلی جالبه که فرض طرف این ذهنیت را در مورد خودش می دید که من که دانشجو هستم از این آقا بالاترم و سطح ما به هم نمی خوره!!! حالا رشته و شغل مدنظرشون به کنار!!!

خب واقعا من که به شخصه ناراحت شدم برای اون آقا! خب سنجش این معیار واقعا برای اون دخترها درست نبود! دقیقا اینجا واقعا اون آقا حق داره که بخواد بگه چرا خانومش مثلا بره سر یه کار مردونه یا بره منشی بشه! یا بره هر روز پشت باجه بانک یا خیلی موارد دیگه که در شرایط نداشتن احتیاج مالی خیلی هم مطلوب یک بانو نیست....

حالا اینکه من خودم اصلا اون موارد را برای اون معیارشون که از یک سنجش اشتباه در مورد خودشون بود قبول نداشتم!!!!و ناراحت هم شدم ولی از این قضیه راستش به یک خودباوری رسیدم و یه خوشحالی عمیقی! :18:که وقتی یه آقایی تو این زمانه نتونه یه دختری پیدا کنه که معیار اشتغال نداشته باشه(یا تعدادشون کمتر باشه) خیلی منطقی تره که از معیارش کوتاه بیاد و بره دنبال دختری که فضای شغلیش و یا استعدادش کاملا با روحیاتش آداپته بشه!!! و تو این زمینه انعطاف لازم را داشته باشه. من خودم به شخصه شغلم کاملا انعطاف پذیر هست یعنی من می تونم پاره وقت هم (مثلا 3 روز در هفته) کار کنم حتی تعدادی از دوستان من الان همین گونه اند حالا حتی اگر نشه این موضوع کاملا هم با روحیاتم و استعدادم می خونه! و یه جوری هم هست که خانمها تو این رشته من زیادترند و کارشون بهتره حتی!و خب یه جوری هم هست که من در این زمینه خاص استعداد دارم واقعا! یعنی وقت زیادی ازم صرف نمی کنه و بهم روحیه می ده!

خب با این تفاسیر خیلی یه مرد باید سخت گیر و غیر قابل انعطاف باشه که نتونه این موضوع را بپذیره و همچنان بخواد برای اینکه مورد بهتری پیدا کنه هی بره خواستگاری دختر بعد اونم در حالی که بقیه معیارهایش را اون دختر قبلی داشته باشه!!!

می دونی چی می خوام بگم؟ می خوام بگم با توجه به این شرایطی که الان در جامعه پیش آمد و یه سری سر موضوع چشم و هم چشمی و مادی گرایی (و نه علاقه و استعداد ذاتی) این معیار را دارند همسر شما یا خواستگار شما باید از خداش باشد که خواستگاری تو با این شرایط بیاید و اگر نپذیرفت مطمئن باش او سخت گیری کرده و نه تو... چون تو حق انسانیت هست که به علاقه ات برسی. گناه که نکردی که به این زمینه علاقه مند شدی! گناه نکردی که خدا توی شما این استعداد را گذاشته! و اهدافت هم کاملا مشخصه در چه راستاییست و هدف گرایی تو و خیلی موارد دیگه تو برای یک مرد نرمال باید یک حسن محسوب بشه درواقع... و من واقعا خیلی خوشحالم چنین جوانانی مثل شما:72: در مملکت باشند! چه زن و چه مرد! فرقی ندارد!
البته بگم که واقعا این مساله چشم و هم چشمی که من در اطرافم می بینم که همین جوری هر کی دلش می خواد بره دانشگاه و همه می خوان برن تن به" هر کاری" بدن واقعا و واقعا مخالف صد در صدی این موضوع هستم!

اما تو که این گونه نیستی. پس راه خودت را با توکل به خدا با قدرت برو و بدون که اشتباه نمی کنی. ان شاالله همون آقایون هم بتوانند این خانمهایی که دنبال شغلهایی هستند که به درد یک خانم نمی خوره را قانع کنند! یا دختری پیدا کنند که همچین معیاری نداشته باشد! ما که بخیل نیستم! :))

من این پستم طولانی شد.
اما اگر اجازه بدی من بعدا یه پست می خوام بذارم که صرف نظر از این موضوع (اشتغال آری یا خیر؟!) تجربیاتم را در این زمینه که من تونستم نگرش خواستگارای مختلفم را با این موضوع بسنجم بهت بگم. چون من از همشون سوال می پرسیدم که دلیلشون را بگن حتی شده که مثلا به بعضی هاشون می گفتم شاید من نخوام کار کنم و اتفاقا اون آقا براش یه دلیل میاورد که نه من دوست دارم خانمم تو این جور زمینه ها فعال باشه. و بعضی هاشون دلیلهاشون خیلی خوب بود! و حتی مثلا من با برادرهام هم درمیون می ذاشتم آنها هم تایید می کردند! و حالا آنهایی که فکرشون نزدیک فکر من بوده یه ویژگی هایی داشتند که بعدا می گم.و البته بعضی نگرانی هایی هم بوده که طبیعی بوده و آنها را هم اگر فرصت بود می گم.

از صمیم دلم برایت آرزوی بهترین ها را می کنم.:72:
با قدرت به مسیرت ادامه بده و سرد نشو! تو لایق بهترین هایی...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad89

در موقع تایپ نظرم از ترس دستام میلرزه که مورد هجوم کاربر راه حل قرار نگیرم و پرونده های طفولیتم مورد قضاوت ایشون قرار نگیره (واقعا جوابتون به کاربر رضا زشت بود)
بنده هم با کار کردن زن مخصوصا بعد از بچه دار شدن مخالفم .اما زنی که شاغله مثلا ده ساعت دیگه وقت رسیدگی به بچه و کارهای خونه نداره .علاوه بر این کار کردن میتونه تدریجا از ظرافت زنانه کم کنه به خصوص اگر شرایط کاری و محیط اون استرس آور باشه که اغلب اینطوره.
در مورد تاثیر گذاشتن در تربیت فرزند خب واقعیتش بی تاثیر نیست . همون طور که در اطراف میشه مشاهده کرد. البته لزوما به معنای نفی کلی نیست . یادمه موقعی که دبیرستان بودم چند تا از همکلاسی که والدین شون شاغل بودن از فرصت استفاده میکردن و اعمال خلاف میکردن. در حالی که پدر . مادرشون به پاکی فرزندانشون ایمان داشتن. البته منظور این نیست که هر کی خونه اش خالی بود اینکاره اس ولی نکته جالب و مشترک در مورد این همکلاسیام سر کار رفتن مادر از بچگیشون بود به طوری که با مادرشون بیگانه بودن .
مورد دیگه کار کردن زن باعث میشه نتونه زیاد به شوهرش برسه . این مورد برای من بسیار ملموسه حتی شوهر خواهر خوده منه از دست خواهرم تو این مورد شاکیه . و کله شق تر از اون دختر عموی بنده که حاضر نشده به خاطر بچه 3 ساله خودش کار ول کنه و توقع داشت مادر شوهرش اونو تر و خشک کنه و متاسفانه طلاق گرفتن. از این دست موارد در اطراف زیاد مشاهده میکنم که اغلب زن های شاغل اون شور و شوق ندارن. البته بعضی ها مجبورن چون دو نفری هم خرج خونه به زور در میاد.
شما فقط این جمله رو برای من تحلیل کنید

چرا توی بحث کار کردن اغلب خانم ها دوست دارن مثل غربی ها روشنفکر باشن ولی تو بحث مخارج داخل خونه اسلام گفته هزینه خونه بر عهده مرده

اجتماعی بودن زن فکر نمیکنم زیاد ربطی به شاغل بودن داشته باشه . زن خانه دار وجود داره از زن شاغل خیلی پرکارتر و پرجنب و جوش تره .

---

---
چون در این تاپیک به مسئله اشتغال زن زیاد اشاره شد و فکر می کنم این مشکل خیلی از افراد باشه پاسخ می دم:
در موقع تایپ نظرم از ترس دستام میلرزه
حضرت علی (ع) گفته از هر گاه از کاری ترسیدی، خود را در آن بیفکن زیرا سختی ترس آن، از سختی وارد شدن در آن کار بیشتر است.

که مورد هجوم کاربر راه حل قرار نگیرم
هجوم؟؟!! (الان من باید بهم بر بخوره؟ آخه ما فارسی زبانان کلمه هجوم را برای ملخ ها، فیل ها، مورچه ها ، مغول ها، دشمنان ... به کار می بریم. اینجا یه تالار هست که داریم تبادل نظر می کنیم در راه رسیدن به توافق احتمالی! هجومی در کار نیست)

بنده هم با کار کردن زن مخصوصا بعد از بچه دار شدن مخالفم .
قبلا هم گفتم موافقت یا مخالفت سلیقه ای هست، این حق شماست که نظر خودتون را داشته باشید

اما زنی که شاغله مثلا ده ساعت دیگه وقت رسیدگی به بچه و کارهای خونه نداره .
1- اسلام میگه کارهای خونه با زنه؟
حتی اگه وظیفه زن باشه، کار خونه چقدر وقت میگیره به نظر شما؟ این به شخصیت طرف بستگی داره، من دوستی دارم که 20 دقیقه برای درست کردن غذا وقت میذاره و خوشمزه ترین غذا را درست میکنه، کلا خیلی سریع و با استعداد هست ولی به کار بیرون هم فکر نمی کنه، دوستی هم دارم که 4 عصر شروع میکنه شام بپزه، 8 شب بالاخره یه چیزی آماده میشه، تا میاد سرو کنه شده 10 شب، بعدم یه برنج وا رفته، یه خورشت جا نیفتاده...، اتفاقا این دوست دومم یه موقعی هم تصمیم گرفت بره سر کار، اما خودش بعد از دو ماه تلاش به این نتیجه رسید که باید تو خونه بمونه با اینکه شوهرش با این مسئله مشکلی نداشت، چند سالی هم هست بچه دار نشده و تحت درمانه، یعنی مشکل تربیت بچه هم نداشت، بعلاوه وضعیت مالی شوهرش خیلی خوبه و برای تمیز کردن خونه کارگر میگیره، بین همه دوستان هم به اسلوموشن معروفه خودش هم همیشه میگه من که توی یه آشپزی موندم نمیدونم اگه بچه بیاد چیکار میخوام بکنم ، اما خدایی شوهر خوب و صبوری داره، خدا براش حفظش کنه... مثلا چند بار به این پیشنهاد داده آشپز بگیرن اما این اصلا قبول نمی کنه! حالا ما هم هرچی غیر مستقیم میگیم آشپز بیار خوبه زحمتت کمتر میشه میگه تا وقتی بچه ندارم نه! ما میدونیم چی میکشه شوهره اما به روی خودش نمیاره. خوابگاه دانشجویی با هم بودیم همه باید وظیفه اشونو انجام میدادن اما به این که میرسید همه پیش قدم میشدن به خاطر خودشونم که شده کمک کنن کارها زودتر پیش بره

2- زن اگر بخواد میتونه زمان کارش را مدیریت کنه، نوع کارش را تغییر بده ، نیمه وقت سر کار بره ، زمانش را توی خونه مدیریت کنه ...، در نهایت اگه 10 ساعت هم سر کار باشه، 8 ساعت هم بخوابه، 6 ساعت دیگه وقت هست که برای بچه و کار خونه و آقا صرف کنه ، روزهای تعطیل هم هست!! مادر خود من از نظر مالی مشکلی برای کارگر گرفتن نداشت، اما هیچوقت این کار را نکرد، چون دوست داشت، از اینکه خدمتی به همسر و فرزند بکنه لذت می برد (وظیفه از پیش تعریف شده نبود، لذتبخش بود). یادمه زمان بچگی توی آشپزخونه که بود منم کنارش بودم، نقاشی میکشیدم، عکس کتاب ها رو میدیدم و از روی عکس قصه کتاب تعریف میکردم، اتفاقاتی که از صبح افتاده بود را براش تعریف میکردم، شعر و سوره قرآن و مسائل دیگه یادم میداد... این یعنی استفاده بهینه از وقت. یعنی دو تا کار را با هم انجام دادن، یه زمانی درس هم میخوند که همزمان کتاب خودش هم روی کابینت و گاز بود... اجباری در کار نبود، خودش دوست داشت، با این تفاوت با دوستم که کارش خوب بود، بابام هم هیچوقت به خاطر کار بهش گیر نداد که هیچ، اگه زمانی خودش توی کار خونه هم کمک می کرد، نه اینکه مامانم ازش بخواد، خودش از خوشحال کردن مامانم لذت میبرد و میبره (این توی زندگی مشترک خیلی اهمیت داره، در صورتی که چیزی که من میبینم توی این سایت ها فقط آقایون از بر طرف شدن فوری نیازهاشون و دم دست بودن همیشگی زن حرف میزنن، اینا اگه خدای نکرده یه روزی مشکلی برای خانم پیش اومد چیکار می کنن؟

علاوه بر این کار کردن میتونه تدریجا از ظرافت زنانه کم کنه به خصوص اگر شرایط کاری و محیط اون استرس آور باشه که اغلب اینطوره.
این بستگی به شخصیت فرد داره، اگه کسی باشه که زندگی را برای خودش سخت میگیره، تو خونه هم هزارتا مشکل برای خودش بوجود میاره که استرسش را بگیره، مثلا عکسشو میذاره فضای مجازی، اگه کسی گفت زشته دیگه دنیا براش میشه جهنم، مثلا زنگ میزنه به مادر شوهر هزار تا حرفش میکنه که شیش بار زنگ خود بر نداشت تو زنگ هفتم برداشت، گرم نگرفت باهام... اینو نگه میداره برای عصر که شما رفتی خونه ... اونوقت معنی پذیرایی گرم خانم را بهتر متوجه میشید! اگه هم آدم راحتی باشه با مسائل کاری هم راحته

در مورد تاثیر گذاشتن در تربیت فرزند خب واقعیتش بی تاثیر نیست . همون طور که در اطراف میشه مشاهده کرد. البته لزوما به معنای نفی کلی نیست . یادمه موقعی که دبیرستان بودم چند تا از همکلاسی که والدین شون شاغل بودن از فرصت استفاده میکردن و اعمال خلاف میکردن. در حالی که پدر . مادرشون به پاکی فرزندانشون ایمان داشتن. البته منظور این نیست که هر کی خونه اش خالی بود اینکاره اس ولی نکته جالب و مشترک در مورد این همکلاسیام سر کار رفتن مادر از بچگیشون بود به طوری که با مادرشون بیگانه بودن .
مادری که میدونه یه زمانی پیش بچه نیست سعی میکنه از قبل موارد لازم را بهش یاد بده، بچه این مادر جلوتر از بقیه است چون مادر خوبی و بدی را براش تعریف می کنه و این بچه است که باید تصمیم بگیره خوب باشه یا بد، این نوع خوب بودن خیلی ارزشمند تر از اینه که دائم بالا سر یکی باشن که دست از پا خطا نکنه، سن دبیرستان دیگه بچگی طی شده، اگه طرف ذاتش خراب باشه کاری به خونه خودشون نداره، بالاخره یه جای دیگه پیدا می کنه، این خونه داشته اونی که میومد خونشون چی؟ مگه پیچوندن مادر برای دختر کاری داره؟ نهایت با یه دوست هماهنگ میکنه که مادرم زنگ زد بگو من با تو ام! پسر که دیگه یه داد بزنه کار حله! اونم تااازه اگه اصلا ازش بپرسن کجا میری!

مورد دیگه کار کردن زن باعث میشه نتونه زیاد به شوهرش برسه . این مورد برای من بسیار ملموسه حتی شوهر خواهر خوده منه از دست خواهرم تو این مورد شاکیه .
این هم بستگی به تفاوت طبع خواهر و شوهر خواهر شما داره، به نظر من خواهر شما تو خونه باشه هم وضع همینه ... باید برای حل مشکلشون به جای دعوا سر مسئله کار، به مسائل دیگه ای مثل مراجعه به مشاور و خوردن خوراکی هایی که هم سطحشون کنه بپردازند

و کله شق تر از اون دختر عموی بنده که حاضر نشده به خاطر بچه 3 ساله خودش کار ول کنه و توقع داشت مادر شوهرش اونو تر و خشک کنه و متاسفانه طلاق گرفتن.
کاری به اینکه قبل از شروع زندگی به این موضوع پرداخته بودند یا نه ندارم ... اما به نظر شما شوهرش کله شق نبود؟؟! مادرشوهرش چطور؟؟! الان کی بچه را نگه میداره؟؟ (احتمالا یه زن دیگه گرفته بیاد این بچه را نگه داره که تربیتش به هم نخوره!) یعنی به نظر شوهر و مادر شوهر دختر عموی شما بچه فرزند طلاق باشه بهتر از اینه که مادرش شاغل باشه؟؟؟؟؟؟

از این دست موارد در اطراف زیاد مشاهده میکنم که اغلب زن های شاغل اون شور و شوق ندارن. البته بعضی ها مجبورن چون دو نفری هم خرج خونه به زور در میاد.

زن شاغل به خاطر دیسیپلین محل کار سر سنگین تر رفتار می کنه، دخترها معمولا دور و بر هم که جمع میشن دیگه از بلند خندیدن همه جا را روی سرشون میذارن! زنی که سر کار رفته باشه خب با این رفتارها غریبه شده، اما به معنی شور و شوق نداشتن نیست، فقط به یه پختگی بالاتر رسیده که این رفتارها لازم نیست... هر چند باز هم اگه مثلا با همکارها که باهاشون راحت تره یه جایی دور هم به دور از مردها باشن رفتارشون مثل قبل میشه... یه کم به دیدگاه اطرافیان هم بستگی داره، مثلا یکی از فامیل های ما دختر فوق العاده شر و شلوغی بود، وقتی تازه سر کار رفته بود توی جمع فامیل تا صداش در میومد همه چه زن چه مرد میگفتن سر کار از این کارها نکنیا!!

شما فقط این جمله رو برای من تحلیل کنید
من زحمت کشیدم بقیه را هم تحلیل کردم، ببخشید اگه پرچانگی کردم!

چرا توی بحث کار کردن اغلب خانم ها دوست دارن مثل غربی ها روشنفکر باشن ولی تو بحث مخارج داخل خونه اسلام گفته هزینه خونه بر عهده مرده

این جمله شما از اصل اشتباهه،
اصلا شما چرا بحث کار کردن خانم ها را به غربی ها نسبت می دید؟ من برای شما از مبدا اسلام مثال زدم، از حضرت خدیجه اولین همسر پیامبر اسلام که قبل و بعد از ازدواج شاغل بود
حالا هم برای شما از کشور خودمون مثال می زنم. تاریخ میگه تمدن از بین النحرین شروع شد، تاریخ میگه کشور ما جزء قدیمی ترین تمدن های بشریه، زن های کشور ما هم همیشه در طول تاریخ کار می کردند، زن های روستا نشین کشور ما هنوز هم به کارهای کشاورزی، قالیبافی، باغبانی، دامداری، خیاطی ... مشغولند. همین الان برید تو سایت جهاد کشاورزی استان های شمالی میبینید که حقوق کارگر زن شالیکار تعریف شده است. غربی ها کجا به ما گفتن کار کنید؟؟ اسلام کی گفت زن خانه نشین بشه؟ اسلامی که میگه حضرت علی (ع) توی خونه بود و فاطمه (س) رفت در را باز کرد و زیر در له شد، اسلامی که میگه حضرت زینب (س) خطبه ای خوند که یزید به گریه افتاد، این اسلام کی گفته زن باید توی خونه بشینه؟ اسلام به زن بها داد البته برای اعراب و گرنه این مسائل در کشور ما از ابتدا حل شده بود، اما بعدها در اثر جنگ هایی که بین اعراب و ایرانیان رخ داد، از ترس هجوم بیگانگان زنان ایران خانه نشین شدند... ، در زمان معاصر نیز فرمان کشف حجاب مزید علتی بر خانه نشین شدن تعدادی از زنان جامعه ما شد، بر عکس افرادی که با مسئله کشف حجاب مشکلی نداشتند در جامعه حضور یافتند و این سبب ایجاد نگرش منفی نسبت به کار کردن زن در قشر مذهبی شد که هنوز هم با گذشت نیم قرن آثار آن باقی مانده ...

از نظر قرآن: آیه ای که به صراحت کار کردن یا نکردن زن را مورد ارزیابی قرار بده وجود نداره، اما نظر فقها بر این امر هست که وقتی برای زن حق ارث و مهر تعیین شده، یعنی پولی داره که متعلق به خودش هست، پس میتونه در این پول به هر نحوی تصرف کنه، چه بسا تجارت مثل حضرت خدیجه (س)

الگوی من به عنوان یک زن مسلمان شاغل، اولین بانوی فداکار اسلام هست، نه نظر غربی ها، الگوی من به عنوان یک دختر ایرانی، زنان شاغل مرز و بومم هستند که از هفت هشت هزار سال پیش کار می کردند نه زنان تمدن غربی نو ظهور

اجتماعی بودن زن فکر نمیکنم زیاد ربطی به شاغل بودن داشته باشه .
من هم نگفتم ارتباط مستقیم یا زیادی داره، گفتم خانواده تعدادی از خواستگاران این مسئله را مطرح می کنند. جلوی جمله علامت تعجب هم گذاشتم...

زن خانه دار وجود داره از زن شاغل خیلی پرکارتر و پرجنب و جوش تره .
احتمالا باز هم نظر شما در بر طرف کردن نیازهای آقایان هست !!! البته میتونه هم از نظر سفارش وسایل منزل و خواسته های دیگه باشه! چون زنی که کار میکنه میبینه نمیتونه بخره چیزی نمیگه اما من هم دیدم توی فامیل که زنی خانه دار سر شوهرش که به خاطر خرید خونه یه کم دست و بالش تنگ بود داد کشید که تو مردی باید کار کنی تا من از بقیه زن ها چیزی کم نداشته باشم ، یعنی چی چند وقته هر چی میخوام میگی ندارم؟؟ جالبه که شوهرش هم همیشه ازش تعریف می کنه! (البته اینم به شخصیت افراد مربوط میشه و قابل تعمیم به کل جامعه نیست)
--
به طور کلی الان هم کار نکردن رویای خیلی از زنان هست (در پاسخ قبلی هم بهش اشاره کردم) شما و همه آقایان دیگه که هم نظر با شما هستند، میتونید همسر خودتون را از اون دسته مشخص کنید، اما واقعا در حدی نیستید که در مورد کار کردن زنانی که به کار علاقه دارند و یا مجبور به کار هستند، و فرزندان و خانواده آن ها اظهار نظر منفی کنید. جایی من از آقای ریو دیدم در پاسخ به زنی در مورد نگه داشتن پول جدا از حساب بانکی مشترک با همسرشون گفته بودن بهشون بگید شاید اصلا غرورشون اجازه نده که شما پولتون را توی خونه خرج کنید. این حرف چه معنی داره آخه؟ یعنی وقتی حضرت خدیجه ثروتش را در راه پیشرفت اسلام داد غرور پیامبر اسلام پایمال شد؟؟؟

از طرف دیگه خیلی از آقایان همین تالار هم معیارهای خانم بی خیال را تایید کردند، پس حداقل از این نظر کسی بی زن یا شوهر نمی مونه !! فقط باید قبل از ازدواج این مسئله حل شده باشه برای طرفین.
بعلاوه من خودم به صاحب تاپیک (دختر بیخیال) گفتم زندگی چیزی نیست که بشه یه برنامه براش نوشت و طبق روال پیش رفت، به گل دقیقه نود اشاره کردم، بهشون گفتم شاید بچه اولتون پنج قلو شد، خب این ها همه یعنی چی؟ یعنی در موقع لزوم تصمیم گیری مناسب (چه از نظر مرد و خانواده اش و چه از نظر زن، که مثل زندگی دختر عموی شما نشه)، این فقط برای زن نیست، به هر حال ممکنه خدای نکرده مردی توی زندگی به هر دلیلی از یه جایی نتونه بار زندگی را به دوش بکشه، بازم میگم خدای نکرده، اما کیه که از فرداش خبر داشته باشه؟ اگه خدای نکرده، زبونم لال همچین اتفاقی بیفته میگید این راه حل اون موقع میگفت زن شاغل هم بد نیست! پس کسی را انتخاب کنید که بتونه در صورت لزوم در لحظه آخر تصمیم و روش زندگی را به درستی تغییر بده، نه کسی که تنها کاری که بلد بوده بر طرف کردن نیازهای شخصی شما و کارهای خونه و رسیدن به بچه ها بوده...

به هر حال کار کردن زن هم مثل هر مسئله دیگه ای روی کره زمین، آدابی داره. من خودم به شخصه اول با کار کارخونه شروع کردم اما خیلی زود به این نتیجه رسیدم که برای من کار مناسبی نیست، تاکید می کنم قرار نیست به همه خانم های زحمت کشی که روزی 12 ساعت نه 10 ساعت از خونه بیرون هستن و توی کارخونه ها کار می کنند توهین کنم، قرار نیست بگم محیطش محیط مناسبی نیست، یا هر مسئله دیگه، وگرنه اتفاقا محیط کاملا امن و مناسبی داشت، کارگران و کارمندان مرد هم به راحتی پذیرفته بودن حضور خانم ها را و رفتار بسیار محترمانه ای با هم داشتن، بلکه به نظرم برای من مناسب نبود، من از ساعت کاری طولانی راضی نبودم، ممکنه بقیه باشن چه بسا مردای زیادی هم زیر بار این کار نمیرن در عین حال مردای زیادی هم به همین کار مشغولند، از میزان درآمد به ازای ساعت راضی نبودم، به نظرم در اون کار فرصتی برای بروز خلاقیت و تصمیم گیری فردی نداشتم و ... خب کارم را تغییر دادم، به همین راحتی! حالا شوهر را به این راحتی نمیشه تغییر داد تازه وقتی پای بچه در میون باشه، اما کار را که میشه تغییر داد، اگه شرایط کاری واقعا مناسب هست و طرف نمیتونه ازش بگذره، چی میشه اطرافیان یکم گذشت و همکاری کنند تا بچه پر و بالی بگیره و از آب و گل در بیاد؟
--
یه مسئله هم برام خیلی جالبه که تاریخ عضویت شما مربوط به حدود یکسال پیش هست و طی مدت زیادی هیچ پستی نداشتید و حالا مستقیم اومدید در اولین پستی که گذاشتید از آقای رضا طرفداری می کنید...
و جالبتر اینکه آقای رضا 168 هم تقریبا همین وضعیت را دارن...
و باز هم جالبتر اینکه این دو نفر همزمان اومدن تشکر گذاشتن اونم فقط برای آخرین پست آقای رضا، لا اقل سایر پست هاشون که از مخالفت با کار کردن خانم ها بوده رو هم یه کم تحویل میگرفتن بد نبود!! ... حالا بگذریم

... و پرونده های طفولیتم مورد قضاوت ایشون قرار نگیره
در نهایت اگه از طفولیتتون هم مسئله ای هست بفرمایید تا براتون تحلیل کنم: دی

... (واقعا جوابتون به کاربر رضا زشت بود)
باری به هر جهت، اگر من بد با آقای رضا حرف زدم به خاطر این بد حرف زدن اینجا ازشون معذرت خواهی می کنم (اما این به معنی کوتاه اومدن از نظریاتم نیست: دی)

در نهایت:
این صحبت ها در طرفداری از کار کردن زنان اصلا به این معنی نیست که اگر خانمی دوست نداشته باشه کار کنه بهش توهین بشه یا فکر کنه کمتر هست، کار کردن صرفا یه علاقه شخصیه و از نظر اسلام هم که هزینه های زن با مرد هست، هزینه های دختر هم با پدر، دختر مجرد یتیم هم اگه پدرش بیمه باشه تا آخر عمر هم که مجرد باشه شکر خدا حقوق میگیره، پس نبینم بعدا کسی بیاد بگه به زنان خانه دار توهین شد ...، نه! اتفاقا خیلی خوب و راحته که زن این روحیه را داشته باشه توی خونه بشینه و شوهر هم نازشو بکشه و نه کسی به فکر درآمدش باشه، نه سرکوفت و منت فامیل برای نگهداری بچه اش پشت سرش باشه، نه انگ بی تربیتی به خانواده اش زده بشه ...، اما خب هر کسی یه جور شخصیتی داره دیگه
فکر میکنم این تاپیک برای ادامه این بحث خوب نباشه اگه برای شما یا آقای رضا ریو یا آقای رضا 168 یا هر آقای دیگه ای در این زمینه مشکلی هست یه تاپیک جدا باز کنه و خلاصه ای از این مطالب را بذاره که بقیه هم مشارکت داشته باشن و نظرشون رو بگن.

دختر بی خیال جان سلام

عزیزم معیارات خیلی خوبن و منطقی و اصلا سختگیرانه نیست ، خود من هم همین معیارهارو داشتم

اما عزیزم ازدواج یه هندوانه در بسته است که واقعا نمیتونی بفهمی توش چه خبره ،

این نباید مانع تحقیق کردن ما بشه و باید سعی در شناخت انجام شه ، اما چه بسیار مردهایی که دخترای زیادی آرزوی داشتنشو دارن و نمیدونن اون مرد برای همسرش هیولاست و زنهایی که...

به این هم فکر کن که همسرت معتقد باشه و مودب تحصیلکرده و خانواده دارو.. بعد شما بعد از یک سال از اینکه مثلا بچه نه نه است یا...کلافه میشی

همه ما وسط ارزیابی هامون به نکته ای میرسیم که اتفاقا خیلی مهمه و اتفاقا هرگز بهش فکر نکرده بودیم و اتفاقا همسر یا همسر آینده خودشو از اون مبرا میدونه و

مشکلشو قبول نداره

برادرم حامد خیلی قشنگ نوشت که گاهی باید فقط توکل کرد

در مورد کار بیرون هم من خودم شاغلم و کارمو دوست دارمو راضیم اما نهایتا ارزو دارم کارم 2-3 روز در هفته بود واقعا کارمندی برای ما خانمها مناسب نیست از هرنوعی مدیرپروژه تا حسابرسی و...

خدا ما رو لطیف آفریده و هر محیطی و هر ساعت کاری مناسب زن نیست ، هرچی اصرار ما زنها به کار بیرون بیشتر شد زندگیها بی روح تر شد به خاطر یه سری اشتباهات توام

توی کشور ما 80درصد خانمهای شاغل کارمندن ، و تمام طول هفته سرکار پا به پای مردا ، به نظرت این زن چقدر میتونه وقت بزاره برای خانه داری و همسرداری که بزرگترین هنره و واقعا هم هنر ذات خانوماست

نمیگم وظیفه میگم هنر، مرد باید کمک همسرش باشه ولی مدیریت خونه با زمانی که خانمهای کارمند دارن اصلا سازگار نیست مگه اینکه خانوم 2روز در هفته را کار کنه

آمار ام اس

یکم بیشتر روی امار ام اس تامل کن و به پراکندگی جمعیتش فکر کن

بیشترین بیماران : خانمها - شاغل و محصل - کشورهای اروپایی و آمریکا

قبلا در ایران اصلا نبود اما حالا یه معضل شده چرا؟

فکر نمیکنی استرس های کاری واسه ما خانمها سمه؟

من خودم مهندس کامپیوتر وبرنامه نویسم اما تصمیم جدی دارم یه اتلیه کودک بزنم و تفریحی کار کنم دیگه خسته شدم از اینکه وقتم مال خودم نباشه

شاید خانمهایی هم از اینکه صبح تا شب هرروز سرکاربرن راضی باشن که احتمالا این خانوما اگه خونه دار باشن نه کسیو دارن به دیدنش برن نه ورزشی نه سفری دوستی خانواده ای...


مصباح الهدی هم خیلی دقیق گفت و منم اینو تجربه کردم که خانم کارمند ساده یا شغل خیلی پیش پاافتاده و مردونه داره و کلی خودشو بالاتر از آقا میدونه و فکر میکنه کار واسش افتخاره






************************************************** ************************************************** *************
کاره خانه هم از نظر اسلام وظیفه زن نیست تازه میتنونه هزینه کاری که در خانه میکنه و حتی شیری که به بچه میده را از نظر اسلام از مرد بگیره

دوستان اشتباه نکنید ، اسلام میگه زن آرامش خانه است و مرد ستون خانه (مالی، امنیت ، حفاظتو..)، من اینو نمیگم که خانمها فردا میخوان قاشق بشورن برن پولشو بگیرن نه،

فقط خواستم نظر دین رو بگم ، قدیم برای بچه دایه میگرفتن ، خانه ها کنیز داشتن و غلام ، حالا کمتر بچه ای پرستار داره یا خانه ها مستخدم و نظافتچی ، نهایت سالی 3-4بار یه کارگر بیاد نظافت کنه ،

ولی ازون طرفم خدا میگه زن اگه این کارها رو انجام داد بهتره و خدا راضی تره ، یه سری امتیازها هم به مرد داده که اینجا بحثمون نیست ،

نکته همینه که خدا ما رو لطیف آفریده حتی میگه کار خونه رو اجام بدی یا شیر به بچه بدی من برات ثواب مینویسم چون داری به همسرت لطف میکنی حالا ببینید خیلی کارهای بیرون با ما زنها چیکار میکنه.

معیارهات منطقیه،
اما سختگیرانه بودنش به این برمیگرده که شما تا چه حدی در مقابل جزئیاتی که باب میلت نیست کوتاه میای یا تغییرات آینده ی فرد رو می پذیری.
سختگیرانه بودنش به اینه که چطوری میخوای این معیارها رو بدون اینکه دچار سوتفاهم بشی، بررسی کنی.
چطور میخوای بررسی معیارهات رو عملی کنی؟

یکی از راه هاش بررسی خونواده طرف مقابل هست.
تقریبا بسیاری از معیارهای شما با بررسی شرایط خونوادگی فرد، تاحدی قابل پیش بینی هست. البته بسیاری از آدم ها با خونواده هاشون متفاوت و حتی متضاد هستن.
اما اگر کسی ادعا کرد که خونوادش رو تایید میکنه و از الگوهای خونوادش پیروی میکنه، با یه بررسی مختصر، خیلی راحت تر میشه آینده ی اعتقادیی و اخلاقی اون آدم رو پیش بینی کرد.
بیشتر منظورم مسائلی هست که درش اتفاق نظر نیست، مثل نوع نگاه به زن و جایگاهش در خونواده یا مسئله اشتغال زن یا روابط بین اعضای خونواده و مسائلی از این دست.

مثلا یه مادرشوهر شاغل که مورد تایید پسرش هست،
یا یه خواهرشوهر که در زمینه تحصیلی سطح بالایی داره و مورد تایید برادرش هست.
یا گرم بودن اعضای خونواده با هم، میزان دلسوزیشون برای همدیگه و مسائلی مثل این.
بیشتر از اینکه در مورد این مسائل حرف بزنی و حرف بشنوی و شاید گاهی حرفای شعارگونه بشنوی،
بهتر هست چشمات رو باز کنی و به خونواده طرف نگاه کنی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط دختر بیخیال

در پایان من یک نقطه ضعف بسیار بزرگ دارم اونم اینه که شدیدا شدیدا و خیلی خیلی شدیدا به دروغ و خیانت حتی از نوع کمش حساس هستم و بهیچ عنوان در این زمینه گذشت ندارم یعنی در هر مرحله زندگیم که باشم چنانچه کوچیکترین لغزشی از طرف مقابلم ببینم به یکباره تمام احساساتم و فراموش میکنم و نابود میشه و حال سردی بخودم میگیرم.
چون بسیار دختر احساساتی ای هستم و میدونم میتونم همسرم و سیراب محبت کنم و به تمام خواسته هاش پاسخ دهم، یعنی زمانی که همسری انتخاب کنم تصمیم گرفته ام تمام تلاشم و بکنم تا براشون بهترین باشم. برای همین حتی در کنار مقالاتی که در خصوص انتخاب همسر و معیارها هست، دارم سعی میکنم با روحیات آقایون هم آشنا بشم، مهارت های زندگیمم بالا ببرم تا همسر خوبی باشم.

روی این حساب اگر متوجه بشم همسرم از اعتمادم سواستفاده‌ کرده بهم دروغ گفته یا لغزشی در زندگی داشتند تمام احساساتم فرو میریزه و دیگه نمیتونم ادامه بدم.خودم و خوب میشناسم و میدونم اون زندگی دیگه نابود شدس و زندگی نیست.

برای همین بنظرتون جالبه که این مسله و نه حالا در جلسات اول بلکه همون جلسه آخر یا اصلا نزدیکای عقد حتما به خواستگارم بگم حداقل هشدار لازم و داده باشم تا حواسشون تو زندگیشون خیلی جمع باشه!
چون معمولا شنیدم آقایون میگند خانم ها دلرحمن و با دو حرف عاشقانه نرم میشند.
خب چون خیلی احساساتیم دوست ندارم طرفم اینطوری فکر کنند.

---

این نوع نگاه شما به مسئله خیانت خیلی منطقی نیست.
آدم که در شروع زندگی مشترکش نمی دونه که بعدها ممکنه یه یه مشکلی بخوره و بخواد خیانت کنه!
ضمن اینکه خیانت دلایل بسیار داره، شاید بهتر باشه اجازه بدی بعد از وقوع حادثه در موردش تصمیم بگیری.
در کل اینکه در مقابل بعضی مسائل، اینقدر قاطع و نامنعطف نظر بدیم (عمل کردنش به کنار ) خیلی جالب نیست.
سازگار شدن یا شرایط جدید یه هنره، همونطور که معیارهای اصولی داشتن هم هنره.

با سلام

این تاپیک که دارد به تکمیل ظرفیت می رسد متأسفانه توسط بعضی دوستان شده محل جولان نظرات اجتماعی و غالباً هم با آفت انتقال متقابل .....

دختر بیخیال عزیز هیچ کس جز خود شما و با کمک گرفتن تخصصی نمیتواند در این زمینه راهنمای شما باشد ... دوستان شما در این تالار تنها نظرات متفاوت شخصی خود را ابراز می دارند که می بینید تاپیک شده محل بحثهای نظری حاشیه ای بعضی از دوستان نه اینکه مستقیم پاسخ شما مطابق با سئوالتون داده شود و متأسفانه به سوی درگیری و بحث بین فردی کشیده شده ... لطفاض در باز کردن تاپیک دقت کنید که جنبه چالشی و باز بودن تا حدی که به بحثهای بین فردی و نظری بکشد پیش نیاید .

نزد یک مشاور حضوری بروید و از شخصیت خود شناخت دقیقی به دست بیاورید و مطابق شخصیتتان تنظیم معیار کنید چه بسا از این معیارهای مواردی عالی باشد اما تطبیقی با شخصیت و ویزگیهای خودتون نداشته باشد آنوقت می شود ایده آل گرایی در شما ... لذا لازمه تنظیم معیار برای هرکسی ابتدا شناختی دقیق از شخصیت خود ، موقعیت خود و خانواده ، فرهنگ خانواده و دیگر شرایط مؤثر و دخیل در زندگی مشترک است ... آیا شما این شناخت دقیق را به کمک یک کارشناس بدست آورده اید ... تصورات ما از خودمون لزوماً شناخت دقیق نیست و آنالیز بی طرفانه نیاز هست

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

با سلام

این تاپیک که دارد به تکمیل ظرفیت می رسد متأسفانه توسط بعضی دوستان شده محل جولان نظرات اجتماعی و غالباً هم با آفت انتقال متقابل .....

دختر بیخیال عزیز هیچ کس جز خود شما و با کمک گرفتن تخصصی نمیتواند در این زمینه راهنمای شما باشد ... دوستان شما در این تالار تنها نظرات متفاوت شخصی خود را ابراز می دارند که می بینید تاپیک شده محل بحثهای نظری حاشیه ای بعضی از دوستان نه اینکه مستقیم پاسخ شما مطابق با سئوالتون داده شود و متأسفانه به سوی درگیری و بحث بین فردی کشیده شده ... لطفاض در باز کردن تاپیک دقت کنید که جنبه چالشی و باز بودن تا حدی که به بحثهای بین فردی و نظری بکشد پیش نیاید .

نزد یک مشاور حضوری بروید و از شخصیت خود شناخت دقیقی به دست بیاورید و مطابق شخصیتتان تنظیم معیار کنید چه بسا از این معیارهای مواردی عالی باشد اما تطبیقی با شخصیت و ویزگیهای خودتون نداشته باشد آنوقت می شود ایده آل گرایی در شما ... لذا لازمه تنظیم معیار برای هرکسی ابتدا شناختی دقیق از شخصیت خود ، موقعیت خود و خانواده ، فرهنگ خانواده و دیگر شرایط مؤثر و دخیل در زندگی مشترک است ... آیا شما این شناخت دقیق را به کمک یک کارشناس بدست آورده اید ... تصورات ما از خودمون لزوماً شناخت دقیق نیست و آنالیز بی طرفانه نیاز هست

---

ظاهرا دموکراسی اینجا موج میزنه . خانم محترم ابتدا این خانم راه حل بودن مثل یه پلنگ شروع به تهمت و قضاوت و مسخره کردن پرداختن بعد شما من که در مقابل توهین های ایشون هیچی نگفتم فقط واگذارش کردم به خدا رو اخراج میکنی!!!
ما ها قبل از اینکه جنس زن و مرد باشیم باید انسان باشیم.

با سلام

شما با ایجاد نامهای کاربری متعدد مثل همین نام کنونی و نام قبلی ، نام
mohammad89

که در همین تاپیک هم پست ارسال کرده هم خلاف قوانین عمل کرده اید ... این نام شما مسدود می شود و تنها نام کابری
mohammad89 از شما باقی می ماند چون اولین نام کاربری ایجاد شده توسط شماست و نامهای کاربری دیگر از جمله نام کنونی و reza168 و شما مسدود می شود و در صورت تکرار این روند پیگرد قانونی برای شما در نظر گرفته می شود

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

با سلام

شما با ایجاد نامهای کاربری متعدد مثل همین نام کنونی و نام قبلی ، نام
mohammad89

که در همین تاپیک هم پست ارسال کرده هم خلاف قوانین عمل کرده اید ... این نام شما مسدود می شود و تنها نام کابری
mohammad89 از شما باقی می ماند چون اولین نام کاربری ایجاد شده توسط شماست و نامهای کاربری دیگر از جمله نام کنونی و reza168 و شما مسدود می شود و در صورت تکرار این روند پیگرد قانونی برای شما در نظر گرفته می شود

---

اخه سایت شما چی داره که ادم بخاد چند تا نام درست کنه. الان من کی هستم!! . خوبه والا من فعالیت آن چنانی هم ندارم .تا حالا هم به کسی توهین نکردم. الان به جرمی از من میخای شکایت کنی! خوبه والا تهمت هم میزنی . من دیگه غلط بکنم به عنوان مهمان هم بیام !

با سلام و احترام خدمت همدردی های عزیز
ببخشید دیر پاسخ میدهم، من متوجه بالا اومدن دوباره تاپیکم نشده بودم.

خانم Eramگرامی، اول از همه ممنونم از پیگیری شما وگذاشتن نظراتتون، راستش من متوجه منظورتون نشدم، نمیدونم نظرتون در خصوص صرفا پست اول من هست یا پاسخ هایی که دادم هم خوانده اید، ولی من سعی کردم اول به یک شناختی از خودم برسم، بعد از اون کلیپ های زیادی از دکتر فرهنگ و مشاهده کردم و مقالات این سایت و سایت های دیگه هم در خصوص انتخاب همسر خوانده ام، بعد از آن سعی کردم اطلاعاتم و در خصوص مشکلاتی که متاهلان با آن مواجه شدن زیاد کنم و همچنین سعی کنم در انتخابم آنها را متناسب با شخصیتم لحاظ کنم،حتی سعی کردم از تجربیات متاهلان در خصوص انتخاب همسر استفاده کنم برخی هم نکاتی و گوشزد میکردن که در هنگام انتخابشون متاسفانه نادید گرفتن، این تجربیات ممکن است خوب باشد و مورد استفاده بنده قرار میگرفت ممکن هم بود اصلا در دایره معیارهای من نگنجد. چون معتقد بودم همه چیز و نباید خودم تجربه کنم برای موفقیت بهتر، بهتر است از تجربیات اطرافیانم هم کمک بگیرم .

بهرحال بعد از گذراندن این مراحل من باتوجه به شناختی که از شخصیت خودم و روحیات خودم پیدا کرده بودم و با لحاظ کردن برخی تجربیات و نکاتی که به آنها اشاره شد، سعی کردم معیارهایی و انتخاب کنم.

ذکر کردم در پست های قبلیم که بنده میدانم هرچقدرم احتیاط کنم و به شناخت برسم باز هم نمیتونم با اطمینان کامل انتخاب نمایم و همیشه تغییرات پیش بینی نشده ای هست و من قصد ندارم با این معیارها دنبال فرد ایده آل صد درصد باشم!
قرار نیست خواستگار من دانش آموز من باشه و منم برگه ارزیابی گرفته باشم دستم، شروع به ارزیابی ایشون کنم و اگر متوجه کوچیکترین نکته منفی در ایشون شدم روی اسمشون خط قرمز بکشم.

ببینین من میدونم همانطور که من کامل و بی عیب و نقص نیستم طرف مقابل منم نیستن، همانطور که من نمره صد از طرف مقابلم نخواهم گرفت اونم حتما کاملا تمام معیارهای من و رو نخواهد داشت پس بنابراین با توکل بر خدا میخوام تلاش کنم بهترین انتخاب و داشته باشم.

فقط کاش به من بیشتر توضیح میدادین که منظورتون از نداشتن مهارت کافی برای انتخاب همسر چیست؟

موفق باشین

**********************
باسلام و احترام

جناب Mohammed 89
باتشکر از پاسخ شما به تاپیک بنده
هرچند بنده احساس میکنم مخاطب شما بنده نیستم، گویا بحثی صورت گرفته و پست ها حذف شده.

اما گویا در خصوص معیار کارکردن بنده نظر منفی دارین؟

حقیقتش من این موضوع و خب نمیخواستم بگم چند بار هم در پست های قبلی هم خواستم ذکر کنم اما خب همیشه این جمله مادرم از ذهن می‌گذشت که

* مشک آنست که خود ببوید نه اینکه عطار خود بگوید*

ولی خب حالا دیگه دیدم بد نیست که بگم اینجا کسی من و نمیشناسه که این حرف و بر خودستایی برداشت کنند :

حقیقتا من و خواهرام و برادرم فرزند یک مادر زحمت کش و شاغل هستیم، از نظر تربیتی تا جایی که اطلاع دارم و تعریف از خود هم نباشه مورد تایید اطرافیان و فامیل و دوست و آشنا هستیم، خصوصا که معرف هم زیاد دارم، اصلا اکثر خواستگارهای بنده و معرف، معرفی کردن، همه هم روی حساب شناختی که از پدرم و مادرم داشتن بوده خصوصا مادرم .

من به عنوان نوه و فرزند ارشد خانواده شاهد زندگی مادر و پدرم نسبت به فامیل و اطرافیانم و نظراتشان بودم ، هیچوقت ندیدم بابت کارکردن مادرم، پدرم گله ای داشته باشند، هیچوقت هم ندیدم مادرم از روی اجبار کار کنن یا از روی اجبار کارشون و کنار بذارند.

حتی زمانی که پدر بزرگ پدریم، سکته کردن و مادرم بخاطر پرستاری و مراقبت از پدر بزرگم، از کارشون زودتر موعد گذشتن و خودشون و بازنشست کردن.

زمانی که از شش فرزند پدر بزرگم همه رفته بودن پی زندگیشون مادر من از سه دختر پدر شوهرشون، بیشتر برای پدربزرگم زحمت کشیدن و حتی از کارشون گذشتن و از پدر بزرگم پرستاری کردن.

پدرم خودشون میگفتن مجبور نیستین اما مادرم این از خودگذشتگی کردن .
زمانی که پاداش بیست و پنج سال خدمتشون و گرفتن دودستی تقدیم پدرم کردم و تمام این پول هدیه عروسی پسر عموی بنده شد!

قدرشناسی نبود! خب خانواده شوهر مامان بنده خانواده شوهر بودن مثله همه ی اینهایی اینجا میبینین ، و میخونین تمام این درگیریها هم بوده، عروس خوبه هم مامان بنده برای مادر بزرگم نبودن!
حتی بگم پدر بزرگم ارتشی بودن و اخلاق بسیار تندی داشتن،ولی قلب مهربونی داشتن خب راستش بالاخره این نظر منه پدربزرگ بنده بودن من خب نوه اشون هستم و دوستشون دارم با وجود تندی هاشون ولی همیشه دوستشون داشتم و دارم ولی برای مادرم بالاخره پدر شوهر و مادرشوهر بودن، خیلی اوقات باوجود مراقبت های زیاد مامانم ازشون باز شاهد گریه های مامانم بودم، اشک هایی که همیشه از پدرم مخفی میموند، چرا؟ چون مبادا پدرم با پدر پیرشون تندی ای کنند و بحثی صورت بگیره.

خلاصه که مادرم شاغل بودن ولی از خودگذشتگی هم داشتن، از حق نگذریم پدرم هم همینطور، بارها شده بود پدرم از ما که بچه بودیم مراقبت میکردن و تو کار خونه به مادرم کمک میکردن.

وقتی من بزرگتر شدم، من هم به مادرم کمک میکردم هم در کار خانه هم نگهداری از خواهر برادر کوچیکترم.

همیشه شاهد ساختن زندگی باهمدیگه بودم، هم زحمت پدرم هم مادرم.
پدرم کل اموالشون و بنام مادرم کردن، مادرم کل حقوقشون و تو زندگی میاوردن.
هیچوقت پول من و پول تو نداشتن.

با نداری هم میساختن، تو خوشی و ناخوشی هردو کنار همدیگه بودن، هرجایی لازم بود یکی از طرفین بخاطر یکی دیگه ازخودگذشتگی میکرد.

پدرم هوای مادر پدر مامانیم هم داشتن چه کمک مادی چه کمک معنوی، خیلی جاها دیدم مادربزرگ مامانیم وقتی مریض میشدن پدرم مثله پسرشون و داییام نگران میشدن و راهکار میدادن چه از نظر معنوی چه مادی کمک میکردن.

راستش من شاهد زندگی ای بودم که باهم ساخته شده بود زن و مرد هردو باهم تلاش کردن، سختی و بار زندگی روی دوش یک نفر نبود .

حتی مادرم برام تعریف کردن زمانی که ما بچه هاشون خیلی کوچولو بودیم بابام ورشکست میشن و زندگی سختی و تجربه میکنند ولی وقتی از تلاش هایی که باهم کردن تعریف میکردن خیلی خوشحال میشدم و غبطه میخوردم .

مامانم و بابام در تلاش و گذشت برای من الگو نمونه هستن .خیلی جاها شاهد تلاش های زیادشون بودم برای همین روی تلاش و پشتکار طرف مقابلم تاکید بیشتری دارم تا مادیات و سرمایه.

پدر مادر من سختی های زیادی کشیدن زندگیشون پر از فراز و نشیب بود ولی هیچکدوم پشت اون یکی و خالی نکرد.راستش من همچین زندگی ای میخوام، من این گذشت و فداکاری و مهربانی دوجانبه دوست دارم.

در خصوص تربیت فرزندان و تناقضش با مسله کار گفتین و چند نمونه از زندگی اطرافتون توضیح دادین، بنده خواستم بگم نوع دیدگاه ما به این مسله کاملا به اطرافیانمون و زندگی هایی که شاهدش بودیم برمیگرده، زن و شوهر اگر بخواهند و باهم همراه باشند میتونن در رسیدن به اهدافشون کمک حال همدیگه باشند نه نقطه مقابل هم، مطمعنا بنده اگر هم بخواهم ازدواج کنم همانطور که در سایر پست هایم گفتم اول اولویت اول زندگیم قرار میدم بعد اشتغال،همانطور که دیدین معیار اشتغال اولویت اول بنده در انتخاب همسر نبود، مطمعنا حاضر نخواهم بود به هر قیمتی کار کنم.

اما تربیت فرزندان رابطه مستقیمی با اشتغال خانم ها ندارد، چون مثال نقض زیادی وجود داره که خانم خانه دار هست اما فرزندان خوبی تربیت نکردن.

انسان ها پیچیده اند با توانایی های متفاوت، برای هرکسی یک نسخه نمیتوان پیچید ولی بدونین یک دختر هرچند با داشتن معیار اشتغال باز هم اولویت اولش زندگی کردن و خوشبخت شدنه!
**********************

سلام مصباح الهدی عزیز

ممنون از دعای بسیار خوبتان امیدوارم شما هم همسر خوب و شایسته و صالحه نصیبتان شود
امیدوارم همه ی جوان ها خوشبخت بشوند و با کسی ازدواج کنند که لیاقت داشتنشون داشته باشه:)

لیاقت هم میدونین دیگه، ما لیاقت خودمون و خودمون با اعمال و رفتار و کردارمون تعیین میکنیم.

نمیدونم چرا با اینکه این معیار جز دسته اولویت های آخر بنده هست اما همه این موضوع و مورد نقد و بررسی قرار میدهند.
حالا یک زمانی بله جز اساسی ترین معیارهای من اون هم در رده های اول بود ولی جایگاهش خیلی پایینتر اومده، ولی با این وجود نمیدونم حالا بخاطر اینست که اینقدر این مسله در بین جوان ها رایج هست که همه به این نقطه جذب شدن یا بنده هنوز نتوانستم جایگاه این مسله و در باطن امر بیارم پایین تا اینقدر مرکز توجه نباشد:)

خب بگذریم، نه خانمی من میدونم فقط آقایون مذهبی روی این مسله حساس نیستن همانطور که گفتم در بین خواستگاران جدیم آنچنان مخالفتی در این خصوص * زیاد * ندیدم، حتی گاهی برعکس بدونیکه من بپرسم خودشون اعلام کردن چنانچه خود بنده بخواهم مشکلی ندارن.

البته حالا خواستگارم با یک نگاه و صحبت با بنده خودش متوجه میشه که من علاقمند به ادامه تحصیل و اشتغال هستم و خانواده ام هم از این لحاظ نه تنها مشکلی ندارن تازه مشوقمم هستن.
حتی از خود معرف هم میتونند جویا ی این امر بشوند برای همین ما هیچوقت پشت تلفن نمیگیم آقا پسر باید موافق اشتغال و ادامه تحصیل بنده باشند.
چون هم میدونم، که میدونند! دوم اینکه اونقدر معیار بالایی برام نیست که حالا بخوام معیارهای مهمتر *اعتقادات* و *اخلاقیات* و نادید بگیرم و بدون شناخت روی این دو مورد انتخاب کنم.

البته دیگه مفصل در سایر پست هام در این خصوص و جایگاه این معیارم و میزان درجه اهمیتش و علاقه ام توضیح دادم، اینجا تکرار نمیکنم.

ولی خب همینقدر بگم که با اینکه علاقه زیادی در زمینه شغلیم دارم ولی اونقدر سفت و سخت نیستم و انعطاف پذیری ای هم در این زمینه دارم ، اول از همه اولویت اولم زندگیم خواهد بود.

دوم از همه فعالیت های هنری هم دارم که بسیارم بهشون علاقه مندم و دنبال یک فرصت برای پیشرفت در این زمینه که فعلا بخاطر زیاد شدن درسم مجبور شدم خیلی زیاد تایمش و کم کنم، خوبه خب بخاطر یک همسر صالحه یک توفیق اجباری بشه تایم بیشتری برایشان اختصاص بدهم.

فقط خواستم بگم در این زمینه حاضرم مخصوصا بخاطر ویژگی های خوبی که در طرف مقابلم میبینم از خودگذشتگی داشته باشم ولی بشرطی که معیارهایی که برایم مهمتر هست و طرف مقابلم داشته باشه، و این گذشت دیده بشه و بی جواب نمونه.

یک جورایی حق میدم به فردی که تازه با من آشنا شده گاهی با خودم میگم من فردی هستم هرمحیطی و برای کار مناسب نمیدونم، و خودم یسری حدود و رعایت میکنم، اصلا شیوه ترتبیتیم همینگونه بوده حالا یک فردی که تازه با من آشنا شده از کجا باید این ها و بدونه و بمن اعتماد کنه؟

من دوست دارم فردی باشه که در این زمینه انعطاف پذیری بالایی داشته باشه و زمانی که روی من شناخت و اعتماد پیدا کرد اجازه بده در این زمینه خودم تصمیم بگیرم. نه اینکه مخالف سرسخت کار کردن در هر شرایطی باشد.

راستش همونطور که من یسری حساسیت هایی دارم طرف مقابلم هم حساسیت های دارد و من این و درک میکنم ولی دوست دارم طرف مقابلم در مقابل ،من و خواسته هام و درک کنند.
درک متقابل و از خود گذشتگی متقابل و دو جانبه مطابق مثالی که برای جنابMohammad89 زدم نسبت به یک جانبه بودن این مسایل بیشتر میپسندم.

**********************

با سلام کاربر عزیز خانم راه حل

شما که گویا پستی که برای من نوشته بودین حذف شده، این پستتون هم مخاطبش بنده نیستم.

اما ممنون به نکات خوبی اشاره کردین من هم همانند شما همانطورکه قبلا هم گفتم و مثالی هم از زندگی پدر و مادرم زدم، معتقدم کارکردن خانم ها دلیل درستی نیست برای نرسیدن به خودشون یا فرزندان و زندگیشون، ما انسانیم اشرف مخلوقاتیم، توانایی های بالقوه زیادی در ما نهفته است، هرکسی منحصر بفرد صرفا بخاطر اینکه زندگی یک زوج از هم پاشیده یا اینکه خانواد ای در تربیت فرزندشان ناموفق بودن، دلایل درستی نیست که صرفا به کارکردن خانم نسبت دهیم، ممکن هست یکی از دلایل باشد ولی همه ی دلیل آن نیست.

چون در تربیت فرزندان خیلی عوامل موثره فقط همسر نیست.

اگر پست قبلیتون و نظرتون در خصوص معیارهای بنده هم بوده، و حذف شده و پستتون و دارین بخش بحث با سایر کاربران و حذف کنین و فقط بنده و مخاطب قرار دهید و دوباره پستتون و در اینجا قرار دهید خوشحال میشم نظرتون و بخونم
موفق باشین.
**********************

با تشکر از سایر دوستان بابت نظرشون من دیگه باید بروم برای افطاری کمک مامانم که حسابی مهمون داریم و مامان تنها هستن:)، انشالله بقیه پاسخ ها و در پست بعدیم ارسال خواهم کرد.

تو این شب ها ماهم دعا کنین که محتاجیم به دعاتون.
و انشالله به حق این شب های عزیز هرکس هر حاجتی داره برآورده بشه.

تو این شب ها وقتی حرم میرم حاج آقا که صحبت میکنه ماشالله هوای جوان ها و زیاد داره همش حرف از ازدواج جوانها و میزنه:)

برای مریض هامون هم خیلی دعا کنین خصوصا کودکان سرطانی امیدوارم خداوند بهشون صبر بده و زودتر خوب خوب بشند.

سلام عزیزم

انقدر با دقت و خوب نوشته های همه رو میخونی وجواب میدی که به تاپیکت خوب سرمیزنن خداروشکر ولی من نتونستم همه ی نوشته هاتو بخونم چون خیلی زیاده.اما دوباره یه نگاه

کلی انداختم تا جواب سوالت رو بدم.

ببین اینکه تو از معیارهات اگاه باشی خیلییی خوبه اما باید درنظر بگیری دنیای واقعی توی کتاب ها نیست.اون ماییم که بین محفوظات با حقیقت ارتباط برقرار میکنیم. و موقعیت هایی که برای

ما پیش میاد منحصربه فرده وکسی نمیتونه دقیقا به ما بگه چه انتخابی کنیم جز خود ما.

شما باید یه عینکی به چشم بزنی که نه تنها حال خواستگار رو میبینه مهارت های بالقوه ی اون رو هم ببینه!آدما بعد ازدواج تغییر میکنن باور کن . دورو بریام رو وقتی میبینم بیشتر به این اصل پی می برم.
مهارت انتخاب یعنی همین..یعنی من کتاب بخونم اما خود کتاب نشم!!!انتخاب گر باشم...فعال باشم نه منفعل . اثرگذار باشم نه صرفا اثرپذیر...

بتونم شرایط رو کنترل کنم ،بتونم آدمارو به روش خودم دعوت کنم،بتونم از اعتقاداتم با دیگران حرف بزنم و دعوت کننده باشم...یک تعاملی بین من و دیگران وجود داشته باشه که پویا هست نه منجمد.
توانایی درک متقابل دیگران رو داشته باشم،بهشون اجازه بدم و حق بدم که انتخاب کنند حتی اونچه که من مخالفشم. توان درک اشتباهات،پذیرش شکست ها،بخشش خود و دیگران . پذیرش خشم و ناراحتی های گهگاه خودم ودیگران ..این ارتباط پویای دوسویه توام با مهرو عشق و محبت فضایی استرس زا نداره.

اما ارتباطات منجمد و ایستا استرس زاست ،چارچوب و قواعد دست و پاگیر داره.

من نمیتونم بگم کدوم معیارت اضافیه این خودتی که باید خواستگاراتو بررسی کنی و ببینی کدوم عیبش رو تو میتونی جبران کنی؟ با کدومش کناربیای؟وکدومش رو نیاز داری تا اون از تو بهتر باشه؟ برای کدوم کاستی هایی که داره آینده ی روشنی میبینی تا جبران کنه و می تونی مشوقش باشی؟
چه خوبی هایی داره که از بعضی عیب هاش میتونی بگدری؟و...

این تویی که باید هر فرد رو منحصرا بررسی کنی .خواستگاراتو و زندگیتو مدیریت کن .

موفق باشی:72:

خانم دختر بی خیال اظهارات نسنجیده منو ببخشید .من فکر کردم مخاطب تاپیک شما اقایون هستن ولی مثل اینکه بیشتر برای همدلی با بقیه بانوان همفکر شما بود. بازم معذرت میخواهم.البته دوست دارم نظرتون در مورد مردهایی که به خانه داری علاقه دارن و از کار بیرون خوششون نمیاد هم بدونم.البته مادر شما جز معدود خانم های شاغل (این معدود که میگم شاید برای شما عکس باشه شاید زندگی پرتنش تو شهر بزرگ علتش باشه) هستن که به همه مسائل روزمره شون میرسیدن شاید علتش به خاطر راحتی در جامعه گذشته بود. البته مادر من هم در برهه ای از زمان شاغل بودن و خودشون فکر میکردن برای فرزندانشون کم نمیذارن.

نکته بسیار مهم بعدی هیچ کسی ملزم به این نیست که کسی رو وادار به کاری بکنه و خودم ادم قدرت اختیار داره که برای تمام مراحل زندگی خود تصمیم بگیره .در مورد همه چیز این چیزی که خدا تو وجود همه گذاشته. بنابراین شاغل بودن یا نبودن به فرد دیگری ربط نداره. حالا ممکنه اون کار یا عملی که انجام میدین به ضررمون باشه که مقصر خودمونیم .ممکنه هم باعث تعالی بشه که باز هم عملکرد خودمون هست. یه مثال ملموس میزنم شما فرض کنید صدای یه خانم بسیار خوبه و تمایل به خوانندگی داره تمام موسیقی دان ها هم میگن ایشون استعدات فوق العاده ای داره. البته فرض میکنیم ایشون معتقد باشن اینجا هست که قدرت اختیار نمود پیدا میکنه این خانم به هر سمتی بره نتیجه اش میبینه . البته منظورم قیاس با شاغل شدن نیست.
موفق باشید

پ.ن: عمیقا متاسفم که بعضی ها شب قدر قرآن بالای سرشون میذارن و اظهار ندامت و پشیمانی میکنن در حالی که به راحتی به بنده همونی که براش گریه میکنن تهمت میزنن . در مورد آثار تهمت زدن مومنان واقعی میتونن به تاپیکی که دیشب زدم رجوع کنن.

این تاپیک از ظرفیت مجاز عبور کرده

لطفاً روی پستی که در راهنمایی شما ارسال داشتم دقت داشته باشید