میخوام با شخصیت همسرم و آقایون بیشتر آشنا بشم تا همسرمو برگردونم!!!

سلام . خدا بهتون ( شما و علی آقا ) ببخشه . و خدا زیادش کنه :311: . حالاکه عکس خود پارمیدارو گذاشتی اسفند یادت نره

تل صورتی ........... گیسوی بلند ..................لبخند ملیح و دلنشین .......... ای خدا در حق پارمیدا خوبی کن و مهر مادرشو تو دل پدرش یه بار دیگه قرار بده . تا فردا روزی اشکی به دیده اش نیاد .

بانو . میدونم دوست داری فریاد بزنی .حاضری بابت تک تک اشتباهاتت هزار بار تو سینه علی بشکنی فریاد بزنی که برگرده .
میدونم تنها جاییکه آرامش داری وقتیکه علی پارمیدارو رو تو آغوش میگیره . میدونم پر از انتظار به هم رسیدنی . میدونم که زندگی جدیدتو با همسرت هزار بار نوشتی هزار عیبو توش کنار زدی . و منتظر فرصتی هستی برا عمل . عمل به اونچه که تو این ماه برای ما هزار بار نوشتی . هزار بار مرور کردی تا نقطه ای از قلم نندازی .

گفتم از دید من با توجه به حال شکسته شما اون نامه بهترین نامه بود . خاطرات و دلتنگی های پارمیدا اوج نامه بود . ولی نوشتن خاطره ای تلخ از دوست علی و غر زدن شما بدترین جای نامه بود چون علی رو به یاد دلایل جدایی خواهد انداخت و اونو به عقب خواهد برد .

زیاد نگران نباش فقط باید کمی از جاهاشو قلم گرفت و جاش از خاطرات خوب و شیرین پر کرد . کمی باید از افعال گذشته کم کرد و از آینده گفت .

( ایکاش دست تقدیر یه فرصت بهم میداد تا دوباره خودمو نزد همسرم محک بزنم حتی برا یه ماه حتی برا ده روز حتی برا یه روز )
( نمیدونی چقدر برام سخته وقتی با اون همه اشتباه با دیوار سکوت تو مواجه میشم و اینکه غرورتو حفظ میکنی تا به من بی احترامی نکنی . .

درسته که دیروز با کلنگ نافهمی غرور بیجا پل های زندگیمو خراب کردم ولی با تموم وجودم تلاشمو میکنم تا به دروازه ی نگاه تو برسم و با چادر سفید ندامت و پشیمونی قدم به قلب پاکت بزارم .

اگه امروز من شاهد گریه های شبانه دخترمون از دوری پدرش هستم تغاصیه که دارم پس میدم به خاطر غرور بیجام به خاطر اشتباهاتم به خاطر سوده دیروز

راستش مدتیه شرم دارم تو چشمات نگاه کنم حق داری منو نبخشی من لایق نگاه تو نیستم .................

بانو سوده ببخش نوشته های بالا نظر شخصی بود و قابل ویراش از طرف دوستان و ادامه مطلب به کمک هم تالاریها .
راستش چون خودم درگیر بودم و هستم . نتونستم افکارمو درست جمع کنم . اینکه امروز من در حادثه دیروز شما وهمسرتون قرار دارم . و اشتباهات و تخریب پل های زیادی از سوی همسرم صورت گرفته . و غیر قابل برگشت . ولی اگه روزی پشیمون شد
چی؟ راستش قبلا بهت گفتم برگشت علی منوط به شرایط رفت خواهد بود . چطور از هم جدا شدید . با احترام و یا با تخریب ؟ خب البته
خدارو شکر پارمیدا قلب تپنده هر دو شماست و برگشت به زندگی حتمی خواهدبود. ولی زمانش به سوال فوق بستگی داره .

نگران نشید . برمیگردم و تا بتونم کمکتون خواهم کرد . از دیگر دوستان میخوام نامه بانو سوده رو باز کنن . ویرایش کنن .

با بیان کلی گویی در مورد نامه جز اینکه بانو سوده بیشتر سرد خواهند شد . ثمر دیگه ای نخواهد داشت . پس سعی کنید هر کس با ویرایش خطی یا اضافه نمودن مطلبی کمک بهتری داشته باشه . نه برا سوده بلکه برا لبخند پارمیدا به تلخی زندگی .

:323:

بانو سوده از دعاتون ممنون
اگه به صورت دست نوشته خودت باشه خیلی بهتره . تاثیر گذار تره . راستی یه عکس سه تایی خودتو پارمیداو همسرت علی داخلش بذار و یه عکس تنها از خودت. عکس تنها عکسی باشه که نگاه به لنز باشه تا با نگاه علی حرکت کنه .

سوده خانم تو نامه برا همسرت زمان معین نکن و ازش جواب اجباری و حکمی نخواه . بذار انتخاب کنه بهش فرصت بده .
بعد از نامه اگه دیدیش تو چشماش نگاه نکن . اگه حتی اومد و نامه رو بهت پس داد . بگیر و بگو حق داری . هر بلایی سر سوده دیروز بیاری حقشه ولی امروز من اون نیستم و دست از تلاشم برا یکی شدنمون بر نمیدارم حداقل به خاطر دخترمون (نگی پار میدا بگو دخترمون ) .:72:

سوده عزیزم نامه ات عالیه و اشکم رو در اورد . ولی با نظر کاملیا جون موافقم . درسته که شما مهارتهای خیلی زیادی یاد گرفتی و واضحه که سوده قبل نیستی . ولی الان شما تمام توانت رو گذاشتی سر اینکه همسرت برگرده . وقتی برگشت و زندگیتون عادی شد طوری نشه که با هر اختلاف کوچکی ایشون سر کوفت بزنه یا سرزنش کنه که شما میگفتی عوض شدم پس کو . البته با شخصیتی که همسرتون داره این شاید خیلی کم پیش بیاد .ولی بالاخره زندگی سختی های خودش رو داره و ظرفیت ما محدوده . پس اگر تصمیم گرفتی نامه رو براش بنویسی که احساس میکنم اینطوره و حرفهای توی دلت داره سرریز میشه . با ویرایشی که دوستان گفتند موافقم ولی در اخر اضافه کن با همه تلاشی که برای ساختن خودم میکنم ولی میدونم ضعف های زیادی دارم و به کمکت احتیاج دارم تا قوی تر بشم .و شاید بهتر باشه در آخر اضافه کنی که ( با تمام علاقه ای که بهت دارم هر تصمیمی که بگیری برام محترمه . دیگه نمیخوام بیشتر از این اذیتت کنم ) اینو به این خاطر میگم که یکم بترسه که داره شما رو از دست میده و این التماس تا همیشه نمیتونه ادامه داشه باشه .خدا به همراهت

سلام دوستان خوبم:72::72::72:
نرگس جون نه خانومی هنوز نامه رو ندادم٫کمی به قول دوستان باید اصلاح بشه!همین امروز واسش منویسم و مندازم تو پستش!
آقا پارسای مهربون٫برادر گلم که همیشه بهم سر میزنی ممنونم از پستتون:72:!اشکمو در آوردید و ممنون از دعای که در حق دخترمون کردید!خدا حفظتون کنه( مثل این مادر بزرگها گفتم)از نوشتتون استفاده کردم و از عذرخواهیا کم کردم و کمی از آینده نوشتم! کمی هم از گذشته خوب و بیاد ماندنی٫نوشتم تا چند وقته دیگه زمستون و میتونیم با دخترمون بریم برف بازی( آخه عای و پارمیدا جفتشون عاشق برف هستند٫من بچه تابستونم و از سرما فراری:302:!ولی منم باهاشون میرفتم)!

ٰراستش پارسا جان من و علی بیشتر سر سکوت علی از هم جدا شدیم(همون موضوع مردان مریخی که تو لاک خودشون میرن) منم هی گش میدادم بیا صحنت کنیم تا مشکلمون حل بشه! حالا از من اصرار و از آقا ی همسر انکار و سکوت( که فعلا نمیخواد راجبش حرف بزنه!) اول نمیخواست صحبت کنه میگفت سوده بزار یه روزی آروم میشم بعد!بعد منم که گیییییییییر انقدر گیر دادم گفت دیگه اصلا نمیخوام حرفم بزنم من میرم راحت بشم از دستت و اون روز خوب دعوامون زیاد توش داد و بداد و انو و اونو بشکون داشت:54:... خدایا اون روزها رو واسه هیچکس نمیخوام:203:! من هی دنبالش که التماس کنم بمون و اونم فراری! ولی الان ۲٫۵ ماهی میشه نه من التماس میکنم و نه اون داد میزنه( کلا علی ادم آرومیه و در این ۱۰ سال اولین باری بود که تو این دعواها داد زدنش و چیز شکوندناشو دیدم) با همه دعوای بدی که داشتیم بهم یک بار هم بی احترامی نکرد ولی من چپ و راست بهش کفتم تو بی وجودی٫گم شو و...(تمام فحشهای که بلدم همینه)

نگران نشید . برمیگردم و تا بتونم کمکتون خواهم کرد . از دیگر دوستان میخوام نامه بانو سوده رو باز کنن . ویرایش کنن .
با بیان کلی گویی در مورد نامه جز اینکه بانو سوده بیشتر سرد خواهند شد . ثمر دیگه ای نخواهد داشت . پس سعی کنید هر کس با ویرایش خطی یا اضافه نمودن مطلبی کمک بهتری داشته باشه . نه برا سوده بلکه برا لبخند پارمیدا به تلخی زندگی .
و اقعا ممنونم از این همه انسان دوستی و خیر خواهی شما برادر مهربونم:72:!نمیدونم اونکی داداشم (آقا آونگ کجا رفتند٫انشالا که در کانون گرم خانواده همیشه شاد باشند و دیگر دوستان خوبم و خواهرای نازنینم:43: و الگوی من بالهای صداقت عزیز:43:! من به راهنمایهاتون نیازمندم!
آقا پارسا ولی یه چیزو میخوام بدونم (امیدوارم فضولی نکرده باشم٫البته اگه مایل بودید جواب بدید) خانم شما که هنوز طلاق نگرفته٫یا؟! امیدوارم این جدای ایشونو پشیمون کنه تا دوباره به امید خدا یه زندگی پر از ایمان و خوشبختی در کنار هم داشته باشید!:203:

چشم من توی نامه اون دوتا عکسی که پیشنهاد کردید رو میزارم٫ راستش میخواستم حلقه علی هم توش بزارم و تو نامه یه جوری بنویسم که اگه بعد از فکر کردن به جای رسید که خواست برگرده این حلقه نشون امدنت تو دستت کن دوباره! ولی نمیدونم چطوری بیان کنم که به دلش بشینه!بنظرتون اصلا ایده خوبی هست یا یه جور التماسه؟!
یه چیز دیگه هم هست٫ دیروز که با خانم پس خاله همسرم صحبت میکردم٫ ایشون گفتند علی یه چند باری به زبون آورده که سوده هر وقت که میخوایم بریم بیرون تفریح یا مسافرت سوده سریع اول حرف پولشو میزنه و میگه نمیخواد بریم این پولو بزار پس انداز کنیم و... من همیشه باهاش پا بودم فقط میخواستم مراعاط(فکر کنم اشتباه نوشتم) علی کنم و میگفتم واسه تفریح مثلا ۳ ساعته انقدر خرج کردن اشتباهه ( علی هیچوقت چیزی نمیگفت که از این کارم ناراحت میشه) دنیا برعکس شده :311:بجای اینکه بگه چه خانومی دارم که به فکر جیبمه ناراحتم شده!!! حالا من میخوام تو نامه واسش یه چیزی بنویسم که نه دقیقا مستقیم این مسعله رو مطرح کنم ولی مثلا بگم دوست دارم باهم بریم مثل قبلا ها تفریح و بگردیم و خوش باشیم تا در زمان پیریمون اینها بشن واسمون خاطره! نمیدونم بهش بفهمونم که من حتی بیشتر از اون تفریح کردن رو دوست دارم و اصلا حرص پول نمیزنم! راستش اینجا چون هیچکس رو نداریم خوب دلمون فقط به اینجور گردشها خوشه و شایدم راست میگه!شایدم نباید انقدر فکر جیبش بودم!

پارسا جان باشه نمیگم و اصراری رو زود جواب دادن نامه ندارم ولی بنظرتون حتی ننویسم که تا هر وقت دوست داره فکر کنه و من منتظر اون ملاقاتی که خودش یک ماه پیش گفته بود هنوز هستم؟!

بازم خیلی ممنون منتظر راهنمای شما و دوستان هستم!


:72::72::72::72:


با همه تلاشی که برای ساختن خودم میکنم ولی میدونم ضعف های زیادی دارم و به کمکت احتیاج دارم تا قوی تر بشم .و شاید بهتر باشه در آخر اضافه کنی که ( با تمام علاقه ای که بهت دارم هر تصمیمی که بگیری برام محترمه . دیگه نمیخوام بیشتر از این اذیتت کنم ) اینو به این خاطر میگم که یکم بترسه که داره شما رو از دست میده و این التماس تا همیشه نمیتونه ادامه داشه باشه .

سلام واحد عزیزم:43:٫دلم واستون تنگ شده بود! خیلی ممنونم از ویرایش نامه ام٫حتما از نوشتتون اسنفاده میکنم!همسرم راستش همچون شخصیتی نداره که سرکوفت بزنه ولی خوب الان واقعا تو این مدت نمیدونم اونهم حتما عوض شده و شایدم بگه!ولی خوب هر کس یه نقصهای داره من حتما اینو تو نامه اضافه میکنم٫ممنونم ازت خواهر دلسوزم!:72:


:72::72::72::72:

سلام سوده جان

دورادور پیگیر تاپیک هاتون بوده ام.

در مورد فرستادن حلقه به نظرم ایده جالبی به نظر نمی یاد چون نا خودآگاهه برداشت می شه شما داریدتصمیم مورد دلخواه خودتون را به علی القائ می کنید .در مورد عکس تکی هم همین نظر رو دارم.

شما هنوز قلبا نتونستید علی رو رها کنید و مطیع هر تصمیم اون باشید این مطلب با توجه به عذر خواهی های مکررتون و درخواست برگشت ایشون کاملا مشهود بود.

نامه شما زمانی تاثیر گذار خواهد بود که در شرایطی اون را بنویسید که قلبا علی را رها کرده باشید و در فراغش گریه نکنید.

سلام ممنون

خیلی خوشحال شدم حالا که جدایی سختی نداشتی 50 % کار رفتی . کی بهت گفته یه قرار ملاقات برات میذارم . پیگیرش باش . این خوبه

فکر میکنم نامه ات خوب شده البته عجله نکن سعی کن با خوندنش و جایگزینی جملات قشنگ و کلمات زیبا تغییرش بدی فرصت که داری . حلقه فکر خوبیه ولی اگه دستش نکرد خودتو نبازی هااااا . خدارو چه دیدی یهو هم دیدی دستش کرد .
وااااااااااااایی چی میشههههه . ولی عکسم بذار .

در مورد پول و مادیات حرفی نزن چون سوء برداشت میشه و ذهن خراب میکنه از تفریح و مسافرت بگو ولی از خرج نگو دلیلی نداره . این جزء تغییراتیکه شما کردی . و در طول زندگی مشخص میشه .

امروز تاپیکت برا من زیباست به خاطر وجود دوستانی مثل بانو واحد و بی نهایت مهربون .

خب اما جوابتون در مورد خانمم . نمیدونم تاپیک منو خوندی یا نه ؟ ولی از اول تا آخرین لحظه خانمم گفته من طلاق نمیخوام ولی زندگی هم نمیکنم همسرم آزاده بره ازدواج کنه . اینو جلو قاضی و خارج دادگاهم بهم گفت . ولی پل های بدی خراب کرده . چی بگم .

ممنونم . فقط صبور باش . بدروود :72:

سلام سوده گلم. خوبی؟
عزیزم نمیشه نوشتن نامه رو یه کمی عقب بندازی؟
منم با نظر دوستان موافقم. دادن حلقه صورت خوشی نداره گلم.
به خدا بهت قول می دم اگر صبور باشی علی آقا خودش کم کم از غار میاد بیرون. شما اول به خودت بیشتر برس و همسرت رو کاملا فراموش کن عزیزم.
عزیزم بشین با خودت فکر کن و تصور کن که 2 سال از این ماجرا گذشته پارمیداجون ناز واسه خودش خانومی شده و میره مدرسه، علی آقا هم کنارته و زمان خود به خود همه این مسائل رو حل کرده. آیا ارزشش رو داره که این همه خودتو اذیت کنی و نخوای بیشتر فکر کنی و اجازه ندی که زمان مشکلتو حل کنه؟
به خدا درکت می کنم دنبال پیدا کردن یه استارتری که علی آقا کمی بجنبه و زودتر تصمیم بگیره ولی به نظرت اگر کمی به همسرت فرصت بدی تا کاملا جا بیفته (مثل خورش قرمه سبزی) بهتر نیست؟ تا اینکه یهو شعلشو زیاد کنی تا زودتر درست بشه ولی اینطوری فقط آبش تبخیر میشه و امکان داره حتی بسوزه و مجبور بشی یه بار دیگه بهش آب اضافه کنی و دوباره حتی مجبور بشی زمان بدی تا جا بیفته و شاید اصلا جالب نشه.
به نظرت بهتر نیست اجازه بدی روند طبیعیش رو طی کنه؟
اگر خودش گفته یک زمانی برای صحبت کردن پیش قدم میشه، پس بذار خودش پیشقدم بشه. دنبال کاتالیزور نباش.
از حرف های خانم پسرخالت حس خوبی نداشتم. چرا با وجود این همه تعریف های تو ازش در غیابشو در حضور دیگران(از همه اش باخبره)، ایشون هنوز عیب های شما رو بیان می کنه و می گه سوده نمیذاشت مسافرت بریم؟
شاید همین نقل قول از خانوم پسرخاله ات تلنگری باشه برای شما که شاید به احتمال چند درصد ایشون هنوز دلتنگت نشده و هنوز به این نتیجه نرسیده که خودش هم مقصر بوده (حتی 20 درصد)!
من فکر می کنم اگر همسرت هنوز خواهان دیدار تو نیست، با نوشتن این نامه هم خواهان دیدار تو نخواهد شد...
بالاخره شما چندین سال زیر یک سقف زندگی کردین و همه جور لذتی روحی و جسمی از هم بردین. منظورم اینه که لذت جدیدی نیست که اون بخواد امتحان کنه که یهو با خوندن نامه متحول بشه.
نمی گم نامه بی تأثیره ولی به نظرم تأثیر کمی باید داشته باشه.
سهم بیشتر تأثیرش هم مربوط می شه به اینکه علی آقا میفهمن شما به شدت پشیمونی.
عزیزم به 2 سال دیگه فکر کن که علی آقا اومده کنارت و دیگه بی توجهی هاش به اندازه حالا که تو مشتاق برگشتنش هستی، بی اهمیت نیست.
عزیزم من نظر شخصیم رو گفتم شاید تو شوهرتو بهتر از من میشناسی و با توجه به تجربه ای که داری بهتره که براش این نامه رو ارسال کنی و یقین بدون که اگه نامه رو بدی و علی آقا بعد از یک ساعت کلید بندازه و بیاد توی خونه و غرق بوسه ات کنه، اولین نفری که از خوشحالی اشکش سرازیر می شه من هستم. ولی می ترسم یک اتفاق خنثی رخ بده یعنی بعد از دادن نامه همه چیز مثل قبل باشه و حتی سنگی جابجا نشه. چون حس خیلی خوبی بهت دارم و از نوشته هات به دل پاکت پی بردم، دوس دارم همسرت هم دلتنگت بشه و مهارت صحبت کردن رو یاد بگیره.
همون عیبی که تو رو به مرحله ای از درماندگی رسوند که مجبور شدی سکوتشو بشکنی و آخرشم پرت کردن چمدون.
علی آقا هم باید یاد بگیره حرف بزنه و این در صورتی ممکنه که تو بهش فرصت بدی عزیزم.
عزیزم نظرت برای خودت محترمه، هر کاری که بکنی هیچکی حق نداره ازت ایراد بگیره چون هیچکی جای تو نیست. چون تو حق داری هر تصمیمی بگیری و اجراش کنی. در هر صورت اگه نامه ای داده شد و نامه ای دریافت شد (ان شاءالله) من خیلی خوشحال می شم.
فقط دلتو بزرگ کن عزیزم:72::72::72:
دعاگوت هستم، التماس دعا.

سلام به همه دوستای گلم٫:72::72: :72::72:

بی نهایت عزیز:43: ابنکه من علی رو قلبا هنوز رها نکردم٫خوب میتونم بگم این تلاشی که دارم میکنم واسه اینکه خوب اول میخوام واسه اولین بار درست و حسابی با این نامه ازش عذر خواهی کنم٫چون هنوز رو در رو ازش معذرت نخواستم٫میدونه تغییری در من ایجاد شده ولی مطمعا نیست که من کدوم اشتباهاتم رو اصلاح کردم واسه همین من اول این نامه رو مینویسم که معذرت خواهی کنم و اون اشتباهاتی که من کردم رو در رفتار و کردار درست کردم!
شاید باید از کلمات عاشقانه و عزیزم و ... کم کنم که نشونه ضعف یا کوچک کردنه خودم بحساب نشه٫نمیدونم!درسته من هنوز به اون نقطه که بالهای صداقت گفتند نرسیدم که کلا این احساسات رو کنترل کنم ولی هر شب روشون کار میکنم٫فقط میخوام علی با خوندن این نامه خوب فکر کنه و بعد تصمیم بگیره (چون واقعا بیشتر از ۸۰٪ اشتباهات از من بوده تا همسرم رو به این نقطه کشنده) چون توی این مدت من اونو جلو همه غول جلوه دادم که حتی نتونه دردشو به خواهرش بگه!:302:خواهرش زنگ میزد اینجا و از رفتار برادرش عذرخواهی میکرد و گریه میکرد من ببخشمش!( علی حتی از من به اونها یک کلمه بد نگفت!) واسه این میخوام این نامه رو بدم! و بعد از تصمیمش حتی اگه جدای باشه من قبول میکنم چون توی قلبم واسه شخصیت خودش و چون همسرم هستش دوستش دارم٫بخدا اگه برنگرده ام واسش آرزوی بهترینها رو دارم و خودم رو از زندگیش دور میکنم!اگه به اونجاشم برسه چون میدونم تقصیر من بوده با تمام دردی که واسم میمونه میرم!ولی الان خوب از خانوادش هم شنیدم داره به برگشت فکر میکنه و حتی با من برخوردش معمولی شده!
اگه میشه واسم یه استخاره بگیرید از قران (خودم بلد نیستم) که آیا این نامه رو بفرستم یا صبر کنم هنوز!:203:

نی نهایت عزیز در مورد حلقه هم شما درست میگید٫شاید علی فکر کنه که من دارم رو تصمیمش که برگرده با این کارم پافشاری میکنم!بسیار سپاسگزارم از پستتون مهربونم:43:!

سلام آقا پارسا برادر گلم:72:٫آره والا چی میشه اگه حلقشو دوباره دستش کنه٫خدایا همه زندگیم تو دستاته هر جور رقم زدی شکرت:203:!راستش دیروز جریان رفتن بابام اینارو بهش گفتم که میخوان برن ایران!گفتم اگه اجازه میدی واسه ۳شب میخوان برن خونه ایرانمون تا خونه خودشونو تحویل بگیرند!خوب چون تمام مدت خونه خالیه پسر خواهراش وقتی از شهرستان میان میرن اونجا میمونند! واسه همین سریع جواب داد٫حتما میپرسم ببینم کسی اونجا هست که خانواده برن اونجا بهت خبر میدم! راستش خوب اون اوایل جدای میگفت قفل خونه ایرانو عوض میکنم هیچکس توش نره ( واحد عزیز حتما یادشونه از تاپیک اولم) همیشه میگفت ماله خودمه حتی میگفت نمیخوام تو و پارمیدا اونجا برید!من فکر میکردم بگه نه نمیشه برن اونجا ولی خوب خدارو شکر داره سر عقل میاد و دیگه کمتر لج میکنه!
خواهرشم پریروز میگفت علی داره فکر برگشتن میکنه ولی از پدر و مادرت شرمش میشه و نمیتونه تو چشاشون نگاه کنه٫ و واسه همین شاید داره طولش میده!من واقعا علی رو درک میکنم٫خوب شاید اون قسمت نامه که نوشتم به خانواده گفتم تقصیر من بوده و اونها منو سرزنش میکنند خودش کمی علی رو آروم کنه که نگرانه دیدارش با خانوادم نباشه!
بله پارسا جان تاپیکتونو خوندم٫ ولی چطوری خانومتون از شما طلاق نگرفته یه همسر دیگه اختیار کنند؟! نمیشه که پس فقط خواستند لج شما رو در بیارند! انشالا که خدا یاری کنه و ایشون هم برگردند و پشیمون بشند! خدایا خودت زندگیهارو نجات بده!:323:

کامیلیای عزیزم:43: چرا نمیشه بیشتر صبر کنم٫ من اصلا خود صبر!ولی یه حسی بهم میگه دادن این نامه علی رو بیدار میکنه٫میدونم الان گفته میخواد خوب فکر کنه ولی خوب شاید همه تردیدش همین اشتباهاست که نمیدونه دیگه وجود ندارن٫میگم من چون این قبلا هم خوب همیشه رفتارم باهاش خوب بود فقط در عرض دوسال رفته رفته یک ادم عصبی و غر غرو و گیر بده شدم!واسه همیت برگشتن به عقب و شخصیت اصلی خودم زیاد سخت نبود! اون روزها شبی نبود که علی قربون صدقم نره و هر شب دوستت دارمش سر جاش بود :43:ولی من بودم که رفته رفته علی رو کم رنگش کردم و همش خونه مامانماینا بودم و کمتر ازش راجب نظرش میپرسیدم ( واقعا خودسر بودم)!
مثال قرمه سبزی حرف نداشت عزیزم:227:٫نمیدونم گلی واسه همین میگم یه استخاره قران مجید واسم بگیرید که این نامه رو بدم یا هنوز زوده! راستش اون موضوع که راجب خانم پسر خاله همسرم گفتم اون حرف رو علی دو ماه پیش زده بوده که سوده همیشه میخواد از خوشیهامون واسه پول بزنه!ولی در کل دزست میگی علی باید به همون ۲۰٪ اشتباش پی ببره و به پسر خالشم گفته که بدون شک ایشون هم اشتباه زیاد کرده و بزرگترین اشتباش بیان نکردن مشکلها بوده و البته به پسر خالش قول داده که بعد از زمانی که لازم داره واسه تصمیمش حتما برمیگرده و در خانه اونها باهم صحبت میکنیم که پسر خالش از من و علی جفتمون قول بگیره که باهم کنار بیایم و به هم احترام بزاریم!

ببین گلم خوب یعنی من نباید واقعا واسه اشتباهای که کردم ازش عذر خواهی کنم ( چون در حال حاضر نمیخوام بهش بگم بیا باهم صحبت کنیم تا خودش پا جاو بذاره) من از رفتارهای زشتم و درک نکردنهام و بی احترامیهام بهش خوب واقعا پشیمونم!یعنی اعتراف کردن نشانه ضعفه یا معذرت خواستن؟! من واقعا گیج شدم این چند روزه٫بخدا نمیخوام این نامه نشونی از التماس برگرد داشته باشه و ضعف٫ اصلا!:81:
دعا کن گلم ۲ سال دیگه این رویا به واقیت بپیونده که علی در کنار من و پارمیدا باشه٫ای خدا یعنی میشه دخترم دوباره سایه پدر و وجود باباشو تو خونه حس کنه؟! خدایا همه امیدم به تو! میدونم عریزم میدونم تک تکتون دارید واسه بهم رسیدن من و علی دعا میکنید٫بخدا صدای دعا کردنهاتونو میشنوم و حس میکنم و همین دعاهای شما مهربونهامه که علی رو بهم میرسونه باور کنید همیشه تو یادمید و تو دعاهام واستون بهترینهارو میخوام...:203:
راستی از کی باید ختم ۴۰ شب رو شروع کنیم٫من به تاپیک سر زدم هنوز که شروع نشده!
کامیلیا جون دعا کن که خداوند بزرگ مهرمو دوباره تو دلش بذاره و دلتنگم بشه و این سردی از بینمون بره٫من بیشتر وقتا میفهمم که علی دوست داره شروع کنه حرف بزنه ولی بخدا مهارتش رو نداره میدونم٫خودمم که الان نمیخوام پا قدم بشم واسه حرف زدن٫نمیدونم دیگه هر چی خواست خدا باشه و به قول شما زمان حلال مشکلاته مهربونم!
قربون دل پاکت برم:43: که همیشه دعام میکنی عزیزم٫خوشبخت باشی در کنار همسر مهربونت گلم!
:323:
نمیدونم چرا مدیر محترم به تاپیک خصوصیم جواب نمیدن الان داره یک هفته میشه دیگه! یعنی واقعا این زمان عادیه؟!من که بیصبرانه منتظر پستشون هستم و امیدوارم بالهای صداقت گلم هم فرصت کنند و باز یاریم کنند!

:72::72::72::72::72::72:

سلام سوده عزیزم.
امیدورام حالت خوب باشه.
همین اول بگم جواب مشاوره خصوصی تقریبا ده روز یا بیشتر طول می کشه. عزیزم با این توضیحاتی که دادی در مورد اینکه همسرت قصد برگشت داره و این حرف که شما جلوی خوشی ها رو به خاطر پول می گیری برای دو ماه گذشته است و اینکه نظرش راجع به اومدن پدرمادرتون به خونه ایران مثبت بوده، پس جای امیدواری داری.
عزیزم من با توجه به شناختی که از شوهرم داشتم، چند وقت پیش (خیلی دور نیست) یه ایمیلی براش فرستادم. طولانی بود ولی تأثیرگذار بود.
من تو اون نوشته هم از اشتباهات خودم و هم از اشتباهات اون گفتم و از توقعاتی که ازش دارم. محتوای نامه من فرق می کرد چون موقعیت من با تو خیلی فرق داشت. شوهرم از خونه فرار نکرده بود،یه خونه جدید نگرفته بود که تنهایی زندگی کنه، و حرف از اینکه قراره تنبیهم کنه و دیرتر بیاد خونه، فقط حرف بود!!!
من با توجه به شناخت همسرم اون ایمیلو براش نوشتم. نامه ننوشتم چون ازم دور بود و امکان ارسال برام بود اما دیر به دستش می رسید. به همین خاطر ترجیح دادم براش ایمیل کنم.
محتوای نامه من:
یه مقدمه درباره آشنایی و روزهای خوشمون
عیب های خودم رو بهش گفتم و اینطوری گفتم که خیلی دارم به خاطرشون عذاب می کشم.
از تنهایی هام گفتم که باعث شد این عیب ها بیشتر و بیشتر بشن.
از مشکلات ارتباطیم گفتم که باعثش خودش بوده و عیب های خودشو هم بهش گفتم.
بعدش ازش خواستم به هم کمک کنیم چون نه من تنهایی می تونم خودمو درست کنم و نه اون تنهایی می تونه خودشو اصلاح کنه.
آخرش هم از توقعات و آرزوهام گفتم.
وقتی هم که باهام تماس گرفت اصلا به روی خودم نیاوردم:18:
سریع بهم گفت خیلی مغروری قرار شد کمکت کنم خودتو درست کنی.
نمیگم بعد از نوشتن این ایمیل خیلی همه چیز گل و بلبل شداااا.
نه ولی تأثیرگذار بود و همه چیز تغییر کرد حتی جزئی!
من و همسرم خیلی کم مهارتیم. هر دومون به کمک احتیاج داریم.
به نظرم عشق سوزناکتو و اینکه برای داشتنش حاضری جونتو بدی رو بذار واسه روزی که قراره برین توی خونتون.
الان اگر مصممی که نامه بنویسی، همون لفظ علی جان بهتره. بذار بفهمه نکنه دیگه هیچوقت بهش نگی عزیزم، عشقم یا نفسم.
بذار یه چیزی باشه که انگیزه تلاش کردن رو بهش بده.
پس زمینه نامه ات رو از حالت سوزناک به حالت قوی و با اعتمادبنفس در بیار.
عیب ها و اشتباهاتت رو خیلی منطقی بیان کن و بگو دارم با کمک مشاور حلشون می کنم و خدا رو شکر کمتر از قبل بی تاب برگشتنت هستم و خوشحالم که اینطوری کمتر باعث آزارت می شم و در عوض دارم روی خودم کار می کنم که اگر روزی تصمیم گرفتی که هیچوقت برنگردی، قدرت ایستادن روی پاهای خودمو داشته باشم و برای پارمیدا مشکل ایجاد نکنم. میتونی اشتباهات اونو هم بنویسی(همون 20 درصد که خودت می دونی).
اگه متن ایمیلمو برات بذارم مطمئنم اصلا خوشت نمیاد:303:
چون خیلی مغرورانه حرف زدم:311:
اما اگر پس زمینه نامه ات مثل ایمیل من باشه، همسرت بیشتر فرار می کنه:325:
هر کس شوهرشو بهتر می شناسه... ممکنه ایمیل من که زندگی منو درست کرد، زندگی شما رو برعکس از بین ببره.
عزیزم قبل از فرستادن نامه خیلی بخونش و هر بار با توجه به شناختی که از همسرت داری اصلاحش کن.
مثلا شوهر من اگه زیاد قربون صدقش برم و ازش تعریف کنم، فوق العاده غیرقابل تحمل میشه حتی خودشم گاهی وقتا اعتراف می کنه که بی جنبه است!!
اما شاید علی آقا خوشش هم بیاد و رفتارشو بهتر کنه.
اینا بستگی به شخصیت طرف مقابلت داره.
یه نسخه رو نمی شه برای ده نفر پیچید.
تنها توصیه کاربردی من به شما، چندین بار خوندن نامه و ویرایش اون بر اساس خصوصیات اخلاقی همسرته.
اول محرم یکشنبه 4 آبان و 23 اکتبره.
اربعین حسینی هم شنبه 22 آذر و 13 دسامبره.
ولی اینکه دقیقا از اول محرمه یا شب قبلش(توی ماههای قمری، شب قبل فضیلتش بیشتر از فرداشه به خاطر همین مثلا اگه 28 تیر شهادت حضرت علی (ع) باشه، شب قبلش که 27 تیره عزاداری شروع می شه) نمیدونم باید از زندگی موفق عزیز بپرسیم.
شما از 2 آبان پیگیر تاپیک چهل شب دعا باش. حتما مینویسن قبلش نگران نباش.
موفق باشی گلم:72:

سوده عزیزم شما خودت رو و همسرت رو بهتر میشناسی و خودت بهتر میدونی چی بنویسی و چطور بنویسی ولی من اگه جای شما بودم سعی میکردم هر انچه دلم میگه بهش بنویسم . تعریف کردن ازش و خوبیهاش رو گفتن اصلا بد نیست ولی اگه اخلاقهایی هم داره که مورد ازار شما میشده باید بهش بگی تا بعدا ایجاد مشکل نکنه . در حالت کلی اگه من رفتاری داشته باشم که موجب ازار همسرم بشه دوست دارم به خودم بگه تا اصلاحش کنم نه اینکه ظاهرا گذشت کنه و در باطن از من دلگیر باشه . از همسرمم اینو میخوام و همیشه بهش میگم . بهتره شما هم بگید تا ایراداتون رو بهتون بگه و شمام همینطور باشید . همسرتون فرد درونگراییه و اینجور مسائل رو راحت بیان نمیکنه مثلا در مورد هزینه و مسافرت خیلی راحت با چند دقیقه صحبت میشد به نتیجه رسید و میتونست به شما بگه که عزیزم شما نگران هزینه اش نباش و بگذار از باهم بودن و جوونی مون لذت ببریم . ولی اینو به شما نگفته و توی دلش نگه داشته و احتمالا خیلی هم ناراحت شده از کنسل کردن اون برنامه ولی بروز نداده . برای خوشبختیتون دعا میکنم

سلام سوده خانم

دسترسی به اینترنت تو محل کار قطع شده (خدا رو شکر بازدهیم به شدت بالا رفته)

تو خونه هم بچه ها نمی گذارند

چند روزی نبودم شاید بعدا هم به سختی بتونم بیام سایت

ممنون که به یاد ما بودی

نمی دونم اصلا دلم به نامه نیست (نظر شخصیه ) چون خودم اهلش نیستم

علی تو این زمینه چطور آدمیه؟؟؟

فکر می کنی خودش بود و جاتون برعکس بود چی کار می کرد ؟؟؟

چطور حرفشو منتقل می کرد؟؟؟؟

شاید به جای نامه موقعیت خاصی ایجاد می کرد و حرفشو میزد ؟؟؟

موفق باشی

سلام به دوستای خوبم٫ :72::72::72::72::72:
راستش چند وقته زیاد حالم خوب نیست و کمی نگرانم! بازم دارم روی این کنترل احساسات کار میکنم تا به قول کامیلیای عزیزم اگه خدا نکرده برنگشت بتونم قوی روی پاهای خودم مصمم واستم...

خیلی ممنونم ازت کا میلیای گلم :43:واسه پست قشنگت من تو نامه ای که قراره بدم حتما اشتباهاشو غیر مستقیم مینویسم که اونم رو خودش کار کنه و تصمیم دارم کمی واستم شاید تا هفته دیگه نامه ام بهتر شد و تا اون موقع مدیر همدردی واسه راهنمایم امد٫فعلا منتظرم تا شاید جوابی ازشون دریافت کنم تا ادامه بدم!
واحد مهربونم :43:از شما هم ممنونم!همسرم واقعا درونگراست و کمتر انتقاد میکنه!شاید اگه توی این زندگی بیشتر صحنت میکرد بهتر همو درک میکردیم که متاسفانه نکرد!

آقا آونگ گل:72: خوبید؟! راستش فعلا این تنها راهه که با علی ارتباط برقرار کنم٫میخوام واسه صحبت اول اون پا قدم بشه تا نگه سوده عجله کرد و صبر نداره!
راستش دیروز پسر خاله علی و خانومشون امده بودن خونمون٫علی دو ساعت قبلش امد پارمیدارو برد هم زمان با امدن پسر خالش اینا امد٫یعنی اونها همدیگرو پایین در دیدن و پسر خالش خیلی اصرار کرد بالا بیاد ولی چون باید میرفت سر کار نیومد٫ازشون پرسیده بود بوی غذا میاد سوده واستون چی درست کرده که خانومشون گفتند بیا بالا الان غذاتو بخور بعد برو ولی پسر خالش گفت علی خجالت میکشه که بیاد تو یا اون قدم اول واسش سخته! علی قبول کرده و میخواد برگرده ولی مشکل اینه که اولا بینمون سردی بوجود امده که من احساس میکنم با اولین خنده به هم برطرف میشه:43: ولی مشکل اصلی اون قدم اوله که نمیدونه چطوری برداره!

چطوری اقدام به برگشت کنه؟!
چطوری تو صورت خانوادم نگاه کنه؟!
چی بگه؟!
اینها واسش سخته! البته پسر خالش گفته اگه من بخوام علی رو دعوت میکنه خونشون و من هم برم اونجا تا این سردی رو اونها از بینمون ببرند و آشتیمون بدن! خودمم نمیدونم چیکار میتونم بکنم تا با هم کمی گرم بشیم و بتونیم باهم صحبت کنیم!
امیدوارم مدیر همدردی یا کارشناسان محترم بیان و کمک کنند٫دوستای گلم هم که مثل همیشه یاریم میکنید و من ازتو ممنونم!:72::72::72::72::72:

پیشنهاد خوبی بود که پسرخاله شوهرت شما دونفر رو دعوت کنه خونشون و اونجا باهمدیگه رودررو شید و خلاصه صحبت و خنده های متفاوت و اصرارهای دخترت برای زندگی سه نفره در کنارهم همه چیز رو خوب میکنه
به نظرم زیادی داری وقت تلف میکنی
کسیکه از دید بره از دل هم میره زودتر اقدام کن

سلام دوستای خوبم٫ :72::72::72::72:
دیگه واقعا رمقی در من نیست٫خسته شدم از این همه بی رحمیاش!!!:302:
نمیدونم چرا هیچکدوم از کارشناسان کمکم نمیکنند٫مدیر سایتم هنوز به تاپیکم جواب نداده! حتی بهشون ایمیل زدم که تاپیکمو منتقل کنند ولی هنوز جوابی نگرفتم!!!

راستش یکشنبه که پسر خالش و خانمشون اینجا بودن اونها از رفتار علی حس کرده بودن که علی فکر برگشت داره البته خودم هم همین برداشتو داشتم! واسه فرستادن نامه استخاره گرفتم و خیلی خوب در آمد که ثصمیم گرفتم بفرستم براش! خلاصه دوشنبه دم دمای ظهر واسش فرستادم٫روی پاکت نامه هم یک گل ارکیده سفید چسبوندم! بهدش واسش یه پ.م. زدم که علی جان با اجازت تو صندوق پستت یه نامه انداختم! هیچی علی دیشب در اولین پ.م. واسم نوشت: به جای این کارا برو دنبال کارات دیگه هم از این زحمت ها نکش چون من بدونه اینکه بخونمش میندازمش دور! منو تا همین الانم شکهم و بی اختیار گریه میکنم٫خالم (خانم پس خاله همسرم) چند بار زنگ زده و دلداریم داده! نمیدونم معنی این کارش چیه!!! منم دیشب در جواب نوشتم:من درکت میکنم!من تنها واسه تمام بی احترامیها و رفتارهای بدم ازت معذرت میخوام!جوابی نداد!
پسر خالش میگن علی بدونه شک نامه رو خونده٫فقط داره امتحانت میکنه که تو چطوری عکس العمل نشون میدی!که من داغ میکنم بهش گیر بدم بگم تورو خدا برگرد یا نه! منم که اصلا!نمی خوام دیگه التماس کنم٫همچی دست خداست٫هر چی خدا بخواد همون میشه!فقط خدا میتونه دلش رو از مهرم پر کنه فقط اون دگرگون کننده قلبهاست! اگرم برنگشت و این کارش اصلا امتحانی نبود بازم باید رو خودم کار کنم تا به ایدهال خودم برسم!بیشتر وقتا خسته میشم٫نا امید میشم و حتی الانم تو شوکم!
نمیدونم چرا کارشناسهای سایت نمی یان کمکم کنند!چقدر باید انتظار بکشم!
علی هم معلوم نیست کی اصلا خونه پسر خالش بره که با هم اونجا صحبت کنیم٫اصلا شاید من نرم!چقدرخودمو کوچیک کنم! بسته دیگه...

سوده جان نگران نباش
اتفاقاالان وقتشه که چیزهایی روکه یادگرفتی نشون بدی
بایدنشون بدی که تغییرکردی
باصبرت..باکنترل احساست...باقوی بودنت
توی پیام خصوصی بهت گفتم الان هم میگم فعلا بهش فرصت بده..شک نکن که نامه روخونده..بزاربه حرفهات فکرکنه

سوده عزیز الان وقتشه نشون بدی توی این مدت چی یادگرفتی...این یه فرصته خانومی!!

سلام:72:

سوده جان شاید چیزی که من میگم اشتباه باشه ولی من فکر میکنم شما با محبتایی که به همسرت میکنی راه رو برای برگشتنش سخت تر میکنی چون تو با این کارت شرمندش میکنی و

قطعا آدم شرمنده خجالت زده است و فقط سکوت میکنه ...شما بهش محبت میکنی خوب اونم

آدمه محبت شمارو درک میکنه حس میکنه ولی بنا به دلایلی نمیتونه جواب محبت شما رو بده میخواد جواب شما رو بده ولی وقتی تحت فشار قرار میگیره برعکس جواب میده و نتیجه اش

میشه اینکه به شما بگه نمیخوامت و از این حرفا...

وگرنه اگر همسرت شما رو واقعا نمیخواست اصلا در جواب اینکه بهش گفتی نامه ام رو خوندی جوابی به شما نمیداد یا خیلی قاطع و محکم شما رو از زندگیش حذف میکرد.

بنظر من این خوب بودن بیش از حد شما همسرت رو بیشتر تو معذورات قرار میده و باعث میشه کار براش سختتر بشه..

تو این مدت اگر نفر سومی پیدا بشه که بهتون کمک کنه خیلی خوبه مثلا همین پسر خاله همسرتون اگر جدی و منطقی با همسرت صحبت کنه نتیجه بهتری میگیری تا اینکه مدام بهش

محبت تزریق کنی ..

سوده جون تو دیگه بیشتر از این کاری از دستت برنمیاد باید صبر کنی تا نتیجه کارات رو ببینی

اگر بشه شما یک مدت دیگه اصلا کاری به علی نداشته باشی تا اون بهتر بتونه تصمیمش رو بگیره خیلی خوب میشه..

سلام دوستان مهربونم٫ :72::72::72::72::72:

پاییزه گلم خیلی ممنون واسه همه نگرانیهات مهربونم:43:!بخدا امروز یه دم اشک میریختم و میگفتم آخه چرا خدا جونم٫ چرا هیچ عکس العملی نشون نمیدی پس! دریغ از یک روزنه امید!
دارم خاموش میشم انگار٫خدایا منو ببخش امروز خیلی ضعیف بودم و فکرای بی خودی به سرم زد!آخه کدوم آدم عاقلی خودشو واسه بندت میکشه منو ببخش!وای بر من که چقدر با یک عکس العمل همسرم ضعیف شدم!دیگه بسته ضعف٫دیگه حالم داره از کارای خودم بهم میخوره٫خدا یا من هیچوقت دست به این کار نمیزنم تا دخترم و خانوادم رو داغون کنم٫اصلا!ولی خوب فکر کنم شاید هر کسی تا حالا اگه خدای نکرده جای من بود این حس بهش دست میداد ولی فکر بیخودی بیش نیست٫منو ببخشید دوستانم!:302:
اشتباه کردم٫شما به من انقدر قوت قلب میدید و منو با خودم آشنا کردید و از قدرت و استواری گفتید تا منم قوی بشم و حالا!!!خیلی باید رو خودم کار کنم٫خیلی بیشتر از اینها!
نمیدونم تو سرش چیه٫اصلا نامه رو هم نخونده باشه من تمام سعی خودم رو کردم!فقط منتظرم که بره خونه پسرخالش برم اونجا حرف آخرم رو بهش بزنم!بهش میگم من تمام سعی خودمو کردم و تمام سهمم از اشتباهاتم رو پذیرفتم و اصلاحشون کردم تا تو دوباره با تغییر من برگردی و سایت بالا سر دخترمون باشه!خودش میدونه من اولا چقدر خوب بودم و فقط طی این دو سال تغیی کردم و حالا مثل اون روزهام بدون اون اشتباهات و صبورم تا خودش پا جلو بذاره! اگه برم نگرده من از شما دوستام یاد گرفتم که چطوری باید درست رفتار کنم وبه زندگی آرامش بدم! میخوام بهش بگم با تمام احترامی که واست قاعلم خودمونو بهت تحمیل نمیکنیم و واسه راحتیت از این شهر میریم تا در آسایش باشی و از همه مهمتر دخترم دیگه غصه باباشو نخوره٫فوقش ۵ماه با گردش از یادش میبرم و بعدش دیگه راحت میشه!بهتر از اینه که هر شب با گریه و جیغ از خواب بیدار بشه و تو روز ۱۰ بار اسم باباشو بیاره! بخدا خستم کرده دیگه! من اصلا آدمی نیستم که بخوام دخترم رو از پدرش بگیرم ولی چیکار کنم داره دخترم حالا خودم به درک ذره ذره آب میشه٫اقا اصلا عین خیالشم نیست!

رزا جونم من واقعا از پست شما ممنونم گلم:43:٫نمیدونم شاید حق با شما باشه ولی خوب بنا به چه دلایلی نمی تونه جواب محبتم رو بده؟! دلیلش واضحه که میجواد اذابمون بده! به همه میگه من قول میدم برگردم فقط زمان میخوام به من ولی یک ذره امید نمیده!همش حرف خودشو میزنه!!!خوب من چیکار کنم٫حرف کی رو باور کنم؟! البته به خودم هم گفته شاید خر بشم دوباره برگردم ولی یعنی چی٫یعنی زندگی با من اشتباه محضه و اگه خر شم میام الام عاقلم که بچو داره اذاب میکشه منم بیخیالم!!! واقعا هم عصبانیم هم کلا از دنیا نا امیدم!
چقدر دیگه خدا میخواد رو انسانهاش امتحان کنه؟! هر کی یه ضرفیتی داره خوب... رزا جون من دیگه هیچ کاری نمیکنم٫نه محبت نه عصبی٫ناسلامتی یه عالمه رو خودم کار کردم٫میخوام ببینه مثل خودش ککم هم نمیگذه!!!

شما همتون واقعا پر از محبتید:72: و من تا جای که توان دارم صبر میکنم تا نتیجه تلاشم رو بگیرم حالا یا این وری یا اون وری٫آخرش همه چیز باید مشخص بشه دیگه!
خدایا خودت فقط رحم کن و به همه ما کمک کن تا راه درست رو بریم:203: و همسر منو سر عقل بیار٫اصلا کمی احساس پدرانه بهش بده تا اینجوری حداقل دخترش رو اذاب نده! من واقعا فکر میکنم همسرم اصلا دیگه احساسی بهم نداره نمیدونم دیگه چیکار کنم! حاضرم حتی واسه فقط دخترمون برگرده خونه٫من اصلا کاری باهاش ندارم تا احساسش دوباره برگرده ولی تا خدا نخواد هیچی نمیشه!خدا جونم بدجوری ازت دلخورم:302:...

سوده جون درکت میکنم عزیزم
میدونم خسته ای ودلت شکسته امابازهم ناامیدنشو...

خداروهرگزفراموش نکن...یادت باشه خداخودش بهترازهرکسی میدونه چی واست خوبه...مگه میشه خدایی که خودش توروآفریده کاری کنه که به ضررت باشه...مگه توواسه پارمیداخیروخوبی نمیخوای؟؟
پس شک نکن خداهم همینطوره...تازه خیلی هم دلسوزترومهربونترشده...
سوده جون مگه نمیگی ازوقتی این مشکل پیش اومده به خدانزدیکترشدی..عاشقترشدی...
پس حق بده به خداکه ازاین عبادتهات لذت ببره وبخوادبیشترتوی این حالت نگهت داره...
عزیزم ازاین فرصتهااستفاده کن...باخدای خودعشق بازی کن...باخداحرف بزن...
اون کمکت میکنه

سلام
سوده جان خواهرم من قبلا بهت گفته بودم عکس العملت بعد نامه باید چه جوری باشه ؟ نگفتم ؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟ نگفتم نباید احساس شکست کنی حتی اگه نخوند حتی گه ازت قبول نکرد باید آماده باشی .

من شک ندارم که خونده 100% کارت در اومده حالا باید به هر اونچه که تعهد کردی و تغییر کردی جامه مل بپوشونی و خودتو ثابت کنی . ثابت کنی که تغییر واقعی و موندنی . فعلا وقت احساسات وگریه کردن نیست به اندازه کافی دلتو خالی کردی و آبقوره گرفتی بسه .

علی از دیروز بیشتر بهت توجه میکنه بیشتر بهت فکر مکنه . از امروز تنهایی شبا اذیتش میکنه بی خوابش میکنه مجبورش میکنه بهت فکر کنه به تغییراتت به خوبی هات به ایمانت به خاطراتش به پارمیدا به آینده دخترش و خودش .

ااونم برا خودش فرصت لازم داره یه حرفی بهت زده تو نباید خودتو ببازی . اصلا یه چیزی بهت بگم که قبلا هم گفتم انتظار نداشته باش علی فردا برگرده شاید بیشتر از یه سال دیگه طول بکشه شایدم بیشتر .تو باید همین سوده جدید باشی .

امروز به اندازه کافی متوجه پشیمونی شما شده ولی هنوز تو ذهن علی ترس وجود داره سوده دیروز وجود داره . تو تازه داری مرحله جدیدی میشی و اون ایجاد اعتماد قلبی به علی خواهد بود . که جای بحث داره و شناخت

سوده مرواریدای عشق از گونهات پاک نکن بزار این دونه ها به هم برسن در این حالت از خدا همسرت بخواه به خدا ناشکر نباش اونم داره استقامت تو رو محک میزنه . آزمایش الهی از آزمایش علی هزار بار سخت تره ولی پاداشش شیرین تر

سوده کمی صبر کن . و صبور باش . وقتشه سنگ هارو از پیش علی برداری راستش علی به پریدن فکر میکنه ولی بال مناسب و قابل اطمینان و باندی ( بستر) مناسب پیش رو نداره .

اگه ایران بودی میگفتم برا برگشت چیزی ازش نخواه جز آرامش . جزء سایه اش . جزء مهربونی . جز یه زندگی کوتاه در حد امتحان پس دادن .

نمیدونم سوده من زیاد از وضعیت آگاهی ندارم ولی اگه سنگی جلوشه بردار بهش اطمینان بده بهش تضمین بده بگو برا یه مدت کوتاه برای اینکه بتونی بهتر خودتو بهش ثابت کنی و بعد اگه قبول کرد شکل داییم بهش بدین .

سوده راه خودتو برو تا همسرت باورت کنه نگران نباش . بدرووووووووووود :72:

سلام سوده جونم

من دنبال راه حل مشکل خودم تو نت میگشتم که به تاپیک تو رسیدم و از اولین تاپیک تا اینجا رو خط به خط خوندم . به علاوه راهنماییهای همه دوستان و همچنین بالهای صداقت عزیز رو.

میدونی عزیزم همسر منم من و دخترم رو ترک کرده والان 3 ماهه که رفته و برای خودش خونه جدا گرفته.
جالبه که بدونی من هم همه اشتباهات تو رو کردم . سرش داد و بیداد میکردم . نقش پدریشو ازش گرفته بودم . لباس هاشو از خونه انداختم بیرون .رفتارم مثل مامانم بسیار زنسالارانه بود خیلی خودخواه بودم.... خلاصش کنم انگار زندگی ما دوتا رو از روی هم نوشتن .

منم تا قبل از خوندن این تاپیکها فکر میکردم همه مشکلات تقصیر اونه.

تو خودت برای من تو این مدت یه بالهای صداقت بودی . ازت کلی درس گرفتم و تو این چند روزه خیلی حیلی به اشتباهاتم پی بردم.

ولی در تمام این مدت یه چیزی ته دلم بهم میگفت که همسرم یه روزی بر میگرده و از اولین روزی هم که با توآشنا شدم همین حس رو هم نسبت به همسر تو داشتم . که اون هم هر وقت دلش خالی شد و خشمش خاموش شد برمیگرده.ولی این ممکنه که خیلی برا ی همسران هر دو مون طول بکشه

بالاخره توجه کن وقتی ما لباسای همسرانمون رو پرت کردیم بیرون منظورمون این بوده که از این خونه برو بیرون دیگه نمیخوام باهات زندگی کنم . حالا وقتی اونها رفتن ما مثل چی پشیمون شدیم . میدونم اون موقع از عصبانیت بیش از اندازه اینکار رو کردیم ولی واقعیت اینه که ذل اونها خیلی شکسته و ترمیمش خیلی زمان میبره و با معذرت خواهی این مسئله قابل جبران نیست

دیدم که میگی تو خلوتت گریه میکنی و خیلی ناراحتی درست مثل من .ولی این هم بدون که همسرانمون هم اصلا حال خوشی ندارند . الان این اونها هستند که از خونه و زندگیشون و بچشون جدا افتادن و دارن تویه محط غریبه ( خونه جدید) زندگی میکنن و علاو بر غم و غصه وخشم و کینه ای که به ما دارن .مسئولیت های یک زندگی مجردی هم افتاده گردنشون .مثل غذا پختن لباس شستن نظافت خونشون و خیلی کار های دیگه ی یه خونه که یه روزی اصلا بهش فکر هم نمیکردن

همسر منم یه روز حالش خوبه و یه روزه دیگه بدون اینکه اصلا ما با هم ارتباطی داشته باشیم حالش خیلی بده . اینو از رفتارش با دخترم میفهمم

ما فقط باید خودمون رو عوض کنیم . ان شاالله که هر دومون به زودی زود با همسرانمون آشتی کنیم

سلام بانو سوده عذر میخوام

بانو نیکا سلام . نذار سایه دوری رو سر خودت و دخترت زیا بشه . تلاشتو شروع کن هرکه از دیده به رفت از دل هم برفت .

نذار از دلش خارجت کنه . از اشتباهاتت نت بردار و سریع ترمیمش کن . یه تاپیک بزن خودتو تخلیه کن از خوبی ها بدی هاش بگو از اشتباهات خودت بگو . نوشتن باعث تخلیه درونیت خواهد شد اشتباهاتتو لمس خواهی کرد .

و با کمک یه مشاوره و یا واسطه سریع اقدام به برگشت همسرت کن. امیدوارم پرده ای بینتون پاره نشده باشه . خلاصه سریع اقدام کن. مردها گذشت دارن نه به اندازه خانمها ولی دارن

کمی از وضعیتت بگو و بگو تو چه مرحله ای هستین . خدا نکرده کار قانونی صورت گرفته . یا نه؟ فرزند شما چند سالشه .


اگه وقت نداری مهم نیست مهم اینکه برا برگشت همسرت تلاشتو شروع کنی . قصد جسارت ندارم من میگم یه مدت پریشون بودی و حرکات و رفتار خودت دست خودت نبوده . امروز که دست خودته . نیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
پس برشگردون . عوض شو


نیک باش بدرووووووووووود :72:

سوده عزیزم نمیتونم حدس بزنم که همسرت نامه رو خونده یا نه ؟ اخه افکار اقایون برای ما اصلا قابل پیش بینی نیست . یادمه یه روز یه جایی خوندم (فکر میکنم توی همین همدردی بود ) که همسران میتونند یه دفتر مشترک داشته باشند و هر وقت خواستند میتونند افکار و احساسات و خوشی و ناراحتیهاشون رو توش بنویسن . اینطوری خیلی به هم نزدیکتر میشن و میتونن احساسات همدیگر رو بیشتر بشناسن . یادمه از شنیدن این موضوع خیلی ذوق کردم به نظرم کار خیلی جالبیه و دوست داشتم در اولین فرصت اینکار رو بکنم . فکر میکردم همسرمم از این کار استقبال میکنه و برای اون هم جالب خواهد بود . برای همین خیلی با شور و شوق براش تعریف کردم . ولی جوابی که اون داد فقط این بود ( بچه شدی ؟ این کارا چیه ؟) رابطه ما خوبه ومشکلی نداریم مخصوصا از وقتی که سعی میکنم مهارتهام رو تقویت کنم . در علاقه اون به خودم و زندگیمون شکی ندارم . فقط مسئله اینه که طرز فکر اقایون با ما فرق میکنه . اونا به این جور کارها اعتقادی ندارند . کاری که برای یه خانم ممکنه خیلی رمانتیک یا هیجان انگیز باشه در نظر همسرش ممکنه سوسول بازی یا مسخره باشه . امیدوارم تونسته باشم منظورم رو برسونم . اون نامه برای شما خیلی اهمیت داشت و از اعماق دلت نوشته میشد حتی خود من با خوندنش خیلی منقلب شدم و اشکم رو در اورد . ولی برای همسر شما شاید اینطور نباشه . یعنی از اینکه با خوندن نامه عکس العمل مورد انتظار شما رو نداشته نشانه این نیست که نسبت به شما احساسی نداره یا قصد برگشت نداره . نشونه اینه که اغلب مردا به این جور چیزها اعتقاد ندارن . با این حال اگه خونده باشه بی تاثیر هم نخواهد بود .اگر چه ممکنه در ظاهر نشون نده . از خدا میخوام هر چی به صلاحته همون رو برات رقم بزنه .

سلام دوستای مهربونم٫ :72::72::72:

پاییزه جونم :43:باور کن یه جوری خودمو باختم که انگار ته خطم! از امید به خدا دست نمیکشم و باز هر شب ساعتها پای سجادم باهاش راز و نیاز میکنم ولی آیا نتیچه ای داره؟! من منکر نمیشم ولی امیدم خیلی کم شده! حالا باید به امام حسین رو بیاریم٫از اون بخواهیم واسته بشه٫تا شاید امام حسین بتونه فرجی کنه! خدایا بازم صدات میکنم٫بازم از رو نمیرم٫این دفعه بلندتر میگم شاید ازم دوری صدامو نمیشنوی!!!ازتون میخوام باز واسمون دعا کنید تا شاید خدا صدای شما دوستانم رو بشنوه و حاجت روای کنه!:203:

سلام پارسا جان٫ :72:خوبید؟! خیلی وقته حضورتون کمرنگ شده بود٫امیدوارم همچی خوب باشه؟!بله گفته بودید٫ولی دست خودم نیست نمیدونم چرا به پسرخالش میگه حتما به فکر برگشتم ولی به من اینجوری میگه و اصلا هیچ عکس العملی در راه برگشت ازش نمیبینم!!!اون وقتا بهش نامه میدادم میخوند و مثل همیشه هیچی ازش نمیدیدی ولی این نامه فرق میکرد با اونها!تو اون نامه ها علی همیشه محکوم میشد و این نامه بود پر از محبت و احوال دخترمون و پشیمونی!

بخدا نمیدونم دیگه حتی وقتی میاد دنباله پارمیدا چطوری باهاش برخورد کنم؟!
اصلا اگه قراری واسه آخر هفته پیش پسر خاله همسرم گذاشته شد برم یا نه٫تا منم باهاش حرف بزنم؟! یا بزارم اونها خودشون باهاش صحبت کنند؟!
پارمیدا دوشنبه وقت دکتر داره نمیدونم بهش خبر بدم که ببرتش یا نه خودم ببرم؟!

پارسا جان من ۳ماه پیش ازش التماس کردم علی فقط واسه ۲روز برگرد اگه اشتباهی ازم رخ داد برو!گفت نه!!!چطوری بهش بگم بیا چند روز امتحانی برگرد؟! به پسر خالش بگم بهش بگه؟!علی دیگه حتی پ.م. هم نمیده بیام دنباله پارمیدا! اگه امروز پ.م. زد میخوام بیام من چطوری برخورد کنم٫وای خدا انگار هیچی یاد نگرفتم! بهش میگم باشه بیا ببرش...

پارسا جانم علی که منو نمیبینه چطوری میخواد تغییرای منو حس کنه؟! از پ. م. ها؟!بخدا فکر کنم ذره ای بهم فکر نمیکنه؟! راستش من قبل از ازدواج یه دوست خانواده ای داشتیم که قصد ازدواج با خواهرم رو داشت و بسیار مهربون بود٫توری که من و خواهرم اون زمان که دانشجو بودیم بابام بهش اطمینان کرده بود و اجازه داده بود تا ما ۲ هفته (تا خودمون خونه پیدا کنیم) تو خونش باشیم! خیلی پاک بود و مثل برادر هوامونو داشت! بعد از اینکه خواهرم بهش فهموند که احساس خواهری بهش داره و نمیتونه عاشقش بشه(البته من تا اون موقعه با علی آشنا شده بودم و با علی هم دوستای خوبی شدند) ایشون از شهر ما رفت و بعد از ازدواج خواهرم دوباره برگشت٫منم چون واقعا مثل برادر بود واسم واسش با کمک خالم یه دختر خوب پیدا کردیم٫این دختره به دوستمون گفته بود سوده خواهر عشق قدیمیته و دوست نداره با من و علی رفت و آمد کنه! خلاصه یه ۱سالی ازش خبر نداشتیم! ولی از خالم شنیدم که علی با دوستمون دوباره رفت و آمد داره!!!
بنظرتون زنگ بزنم از دوستم بپرسم علی چه تصمیمی داره؟! شاید اون بتونه علی رو راضی کنه به برگشت؟! یا فکر احمقانه ایه؟!اصلا نمیدونم بعد از یک سال چطوری باهاش برخورد کنم٫نمیخوام بگم من واسش زن پیدا کردم ولی توقع هم نداشتم اینجوری عقب بکشه!
برادر مهربونم علی ۱۰۰٪ هنوز ترس داره از اینکه سوده همون سوده قدیم باشه ولی بناید بخاطر دخترش این ریسک رو بکنه و محکی بهم بزنه؟!ای کاش تو مغزش بودم٫خودم دسکاری میکردمش!!!:227:

من هنوزهم به خدام توکل میکنم :203:٫خیالت راحت٫میدونم داره منو امتحان میکنه یا به قول پاییزه گلم میخواد باز صداش بزنم!نمیدونم اصلا تو سرش چیه و آیا سنگی جلو پاش هست یا وانمود میکنه که به زمان احتیاج داره یا داره وقت کشی میکنه این یک سال تموم بشه راحت طلاقم بده به آلمانی٫واقعا گیجم!!!من بازم صبر میکنم تا ببینم چی میشه٫خدا بزرگه و ناظر بر همه کارهامونه!

نیکای گلم:43: سلام همدردم٫سلام صبورم! خوبی خانومی؟! آره ما اشتباه زیاد کردیم ولی دخترامون چه گناهی کردن؟! امروز که پارمیدارو بردم مهد٫مدیر مهد کمی باهام راجب پارمیدا حرف زد! گفت همش به ما میچسبه و احساس تنهای میکنه٫با بچه ها خوب بازی میکنه ولی تا ما از جلو چشاش مهو میشیم بی اختیار بازی رو ول میکنه دنباله ما میگرده! اونهام میگفتن تو نقاشیهاش همش خانواده میکشه و خیلی چیزای ناراحت کننده دیگه:54:!!!
بهشون گفتم انهارو به باباش بگید٫گفتند دعوتش میکنیم و بهش میگیم...

ببین عزیز دلم منم همسرم رو درک میکنم که با کارای خودم به اینجا رسیدیم ولی خوب حداقل میتونه بیاد و بگه سوده من زمان میخوام تا به نتیجه برسم٫یا بگه سوده من دیگه اصلا نمیخوام برگردم٫یعنی مشخص کنه کدوم وریه؟! اگرم نمیدونه به خودش و ما زمان بده٫بگه مثلا تا عید مشخص میکنم تا اون موقعه زمان میخوام!خوب اینو بگه بیشتر میفهممش تا این رفتار سرد و بی خیالش!
عزیزم خیلی لطف داری به من که منو مثل بالهای صداقت دیدی٫من هنوز خیلی راه دارم تا به ایشون برسم! خدا شاهده حرفهاشون همیشه تو ذهنمه٫اینکه گفتند همسرشون تا همون آخرین لحظه حرفشون دوتا نشد و تو دادگاه تازه به این نتیجه رسیدن که برمیگردند!
گلم خدا بزرگه ایشالا همسرتون برمیگردند و با هم باز خوشبخت میشید نازنینم!:203: منم واسه خوشبختیتون دعا میکنم٫البته اگه خدا جونم بپزیرند!از خدا میخوام که همسرهامونو پشیمون کنه از این جدای و بهشون عقلی پیشه کنه:227:!همه با هم آآآآآآمین:323:

واحد عزیزم:43: بله دقیقا اصلا افکارشون قابل پیش بینی نیست٫اگه یه زن بود میگفتم حتما خونده چون خانمها کنجکاوند ولی آقایون( نه همشون) به این جور چیزها اهمیت نمیدند! من قبلنا واسش هر وقت نامه میدادم حداقل یک بار میخوند٫حالا که تنهاست نمیدونم!امیدوارم یه تاثیری روش بعدها بکنه! ممنونم که واسمون دعا میکنی واحد مهربونم!:72:

- - - Updated - - -

سلام دوستای مهربونم٫ :72::72::72:

پاییزه جونم :43:باور کن یه جوری خودمو باختم که انگار ته خطم! از امید به خدا دست نمیکشم و باز هر شب ساعتها پای سجادم باهاش راز و نیاز میکنم ولی آیا نتیچه ای داره؟! من منکر نمیشم ولی امیدم خیلی کم شده! حالا باید به امام حسین رو بیاریم٫از اون بخواهیم واسته بشه٫تا شاید امام حسین بتونه فرجی کنه! خدایا بازم صدات میکنم٫بازم از رو نمیرم٫این دفعه بلندتر میگم شاید ازم دوری صدامو نمیشنوی!!!ازتون میخوام باز واسمون دعا کنید تا شاید خدا صدای شما دوستانم رو بشنوه و حاجت روای کنه!:203:

سلام پارسا جان٫ :72:خوبید؟! خیلی وقته حضورتون کمرنگ شده بود٫امیدوارم همچی خوب باشه؟!بله گفته بودید٫ولی دست خودم نیست نمیدونم چرا به پسرخالش میگه حتما به فکر برگشتم ولی به من اینجوری میگه و اصلا هیچ عکس العملی در راه برگشت ازش نمیبینم!!!اون وقتا بهش نامه میدادم میخوند و مثل همیشه هیچی ازش نمیدیدی ولی این نامه فرق میکرد با اونها!تو اون نامه ها علی همیشه محکوم میشد و این نامه بود پر از محبت و احوال دخترمون و پشیمونی!

بخدا نمیدونم دیگه حتی وقتی میاد دنباله پارمیدا چطوری باهاش برخورد کنم؟!
اصلا اگه قراری واسه آخر هفته پیش پسر خاله همسرم گذاشته شد برم یا نه٫تا منم باهاش حرف بزنم؟! یا بزارم اونها خودشون باهاش صحبت کنند؟!
پارمیدا دوشنبه وقت دکتر داره نمیدونم بهش خبر بدم که ببرتش یا نه خودم ببرم؟!

پارسا جان من ۳ماه پیش ازش التماس کردم علی فقط واسه ۲روز برگرد اگه اشتباهی ازم رخ داد برو!گفت نه!!!چطوری بهش بگم بیا چند روز امتحانی برگرد؟! به پسر خالش بگم بهش بگه؟!علی دیگه حتی پ.م. هم نمیده بیام دنباله پارمیدا! اگه امروز پ.م. زد میخوام بیام من چطوری برخورد کنم٫وای خدا انگار هیچی یاد نگرفتم! بهش میگم باشه بیا ببرش...

پارسا جانم علی که منو نمیبینه چطوری میخواد تغییرای منو حس کنه؟! از پ. م. ها؟!بخدا فکر کنم ذره ای بهم فکر نمیکنه؟! راستش من قبل از ازدواج یه دوست خانواده ای داشتیم که قصد ازدواج با خواهرم رو داشت و بسیار مهربون بود٫توری که من و خواهرم اون زمان که دانشجو بودیم بابام بهش اطمینان کرده بود و اجازه داده بود تا ما ۲ هفته (تا خودمون خونه پیدا کنیم) تو خونش باشیم! خیلی پاک بود و مثل برادر هوامونو داشت! بعد از اینکه خواهرم بهش فهموند که احساس خواهری بهش داره و نمیتونه عاشقش بشه(البته من تا اون موقعه با علی آشنا شده بودم و با علی هم دوستای خوبی شدند) ایشون از شهر ما رفت و بعد از ازدواج خواهرم دوباره برگشت٫منم چون واقعا مثل برادر بود واسم واسش با کمک خالم یه دختر خوب پیدا کردیم٫این دختره به دوستمون گفته بود سوده خواهر عشق قدیمیته و دوست نداره با من و علی رفت و آمد کنه! خلاصه یه ۱سالی ازش خبر نداشتیم! ولی از خالم شنیدم که علی با دوستمون دوباره رفت و آمد داره!!!
بنظرتون زنگ بزنم از دوستم بپرسم علی چه تصمیمی داره؟! شاید اون بتونه علی رو راضی کنه به برگشت؟! یا فکر احمقانه ایه؟!اصلا نمیدونم بعد از یک سال چطوری باهاش برخورد کنم٫نمیخوام بگم من واسش زن پیدا کردم ولی توقع هم نداشتم اینجوری عقب بکشه!
برادر مهربونم علی ۱۰۰٪ هنوز ترس داره از اینکه سوده همون سوده قدیم باشه ولی بناید بخاطر دخترش این ریسک رو بکنه و محکی بهم بزنه؟!ای کاش تو مغزش بودم٫خودم دسکاری میکردمش!!!:227:

من هنوزهم به خدام توکل میکنم :203:٫خیالت راحت٫میدونم داره منو امتحان میکنه یا به قول پاییزه گلم میخواد باز صداش بزنم!نمیدونم اصلا تو سرش چیه و آیا سنگی جلو پاش هست یا وانمود میکنه که به زمان احتیاج داره یا داره وقت کشی میکنه این یک سال تموم بشه راحت طلاقم بده به آلمانی٫واقعا گیجم!!!من بازم صبر میکنم تا ببینم چی میشه٫خدا بزرگه و ناظر بر همه کارهامونه!

نیکای گلم:43: سلام همدردم٫سلام صبورم! خوبی خانومی؟! آره ما اشتباه زیاد کردیم ولی دخترامون چه گناهی کردن؟! امروز که پارمیدارو بردم مهد٫مدیر مهد کمی باهام راجب پارمیدا حرف زد! گفت همش به ما میچسبه و احساس تنهای میکنه٫با بچه ها خوب بازی میکنه ولی تا ما از جلو چشاش مهو میشیم بی اختیار بازی رو ول میکنه دنباله ما میگرده! اونهام میگفتن تو نقاشیهاش همش خانواده میکشه و خیلی چیزای ناراحت کننده دیگه:54:!!!
بهشون گفتم انهارو به باباش بگید٫گفتند دعوتش میکنیم و بهش میگیم...

ببین عزیز دلم منم همسرم رو درک میکنم که با کارای خودم به اینجا رسیدیم ولی خوب حداقل میتونه بیاد و بگه سوده من زمان میخوام تا به نتیجه برسم٫یا بگه سوده من دیگه اصلا نمیخوام برگردم٫یعنی مشخص کنه کدوم وریه؟! اگرم نمیدونه به خودش و ما زمان بده٫بگه مثلا تا عید مشخص میکنم تا اون موقعه زمان میخوام!خوب اینو بگه بیشتر میفهممش تا این رفتار سرد و بی خیالش!
عزیزم خیلی لطف داری به من که منو مثل بالهای صداقت دیدی٫من هنوز خیلی راه دارم تا به ایشون برسم! خدا شاهده حرفهاشون همیشه تو ذهنمه٫اینکه گفتند همسرشون تا همون آخرین لحظه حرفشون دوتا نشد و تو دادگاه تازه به این نتیجه رسیدن که برمیگردند!
گلم خدا بزرگه ایشالا همسرتون برمیگردند و با هم باز خوشبخت میشید نازنینم!:203: منم واسه خوشبختیتون دعا میکنم٫البته اگه خدا جونم بپزیرند!از خدا میخوام که همسرهامونو پشیمون کنه از این جدای و بهشون عقلی پیشه کنه:227:!همه با هم آآآآآآمین:323:

واحد عزیزم:43: بله دقیقا اصلا افکارشون قابل پیش بینی نیست٫اگه یه زن بود میگفتم حتما خونده چون خانمها کنجکاوند ولی آقایون( نه همشون) به این جور چیزها اهمیت نمیدند! من قبلنا واسش هر وقت نامه میدادم حداقل یک بار میخوند٫حالا که تنهاست نمیدونم!امیدوارم یه تاثیری روش بعدها بکنه! ممنونم که واسمون دعا میکنی واحد مهربونم!:72:

البته نظرات من خیلی همسو با بقیه دوستان نیست و همین باعث می شه تردید داشته باشم که بگم یا نه.
به هر حال مشاور نیستم و نظرم کارشناسی نیست و موضوع شما هم حساسه. آدم می ترسه اشتباه کنه.

الان هم فکر می کنم دیگه نهایت سعی تون را به علی نشون دادین.
هم در تغییر رفتار و آروم شدن،
هم با نامه و به زبان بیان کردید که آماده هر تلاشی برای حفظ زندگی هستید.

نمی دونم چرا صبر نکردید برای جلسه ای که همسرتون بهش اشاره کرده بود و قبل از این که بدونید چی تو سرش می گذره، نامه را دادید.

شما دارید همه کارتهاتون را دونه دونه می ذارید وسط، اما همسر شما هنوز همون کارت اولش روی میزه،
یه کم صبر کنید ببینید حرکت بعدیش چیه؟ تو مغزش چی می گذره؟

شاید بد نباشه مدتی در سکوت و تردید بذاریدش.
خیلی از برنامه های شخصیت باخبرش نکن.
اگر ببینه کار پیدا کردی و دنبال دانشگاه رفتی و زندگی مجردیت را سر و سامون دادی،
ممکنه فکر کنه اینطوری سوده آماده است و من هم که دیگه عادت کردم،
بهتره جلوی احساسمون را بگیریم و جدا بشیم.
فقط بذار از نگاهت و رفتارت ... برداشت مثبت و آرامش داشته باشه. به نظرم جزییات را ندونه بهتره.

با کسی صحبت نکنید (دوست قدیمی و ... ) و کمی در مورد این موضوع سکوت کنید تا علی فکر کنه.
منتظر حرکت بعدی ایشون باشید و تا اون زمان، فقط آروم و صبور زندگیتون را بکنید.

فعلا که نه برای خونه اقدامی کرده، نه برای اعلام جدایی تون و ...
هر وقت یه قدم دیگه برداشت، حداقل می فهمید به کدوم جهته و باید چه عکس العملی داشته باشید.

سوده جان کاملا با نظر شیدا جون موافقم . عزیزم بیتابی نکن و فقط دعا کن هر چه به صلاحته همون بشه . چون اون صلاح ما رو خیلی خیلی بهتر از خودمون میدونه . فعلا هیچ کاری نکن و فقط منتظر باش . همسرت مرد متعهدیه و هیچ وقت تنهاتون نخواهد گذاشت . اگه اینطور نبود خیلی راحت میتونست بره و اصلا سراغی ازتون نگیره . ولی اون هیچ جا نرفته و کنارتونه . فقط کمی ازتون دور شده و احتیاج به زمان داره . میگند روزی کوهنوردی از بالای پرتگاهی سقوط کرد ولی طنابی که به کمرش بسته بود اونو نگه داشت و از بالای پرتگاه معلق ماند.هوا سرد وتاریک و طوفانی بود . نه میتونست بالا بره نه پایین بیاد . در این حین از خدا کمک خواست و جواب اومد که فقط اون طناب رو از کمرت باز کن . ولی با خودش فکر کرد طناب تنها چیزیه که منو نگه داشته چطور میتونم بازش کنم اینطوری سقوط خواهم کرد . فردا صبح امدادگران کوهنوردی رو اویخته به طناب پیدا کردند که از سرما خشک شده بود و جان سپرده بود در حالی که تنها نیم متر با زمین فاصله داشت .

سلام

ممنون . سوده من درست متوجه شدم تو آلمان طلاق بعد یکساله به شرط جدا زندگی کردن و برا شما هنوز یه سال نشده .

یعنی چی؟ نمیخوام نگرانت کنم برا اطلاع میخوام بدونم . الان وضیعیت شما دقیقا چیه؟ :303:

منم با بانو شیدا و بانو واحد عزیز موافقم . به نظر منم پیغام ها رسیده . :72:

همین دیگه عیب کارت مشخص شد شما تا الان رو مغز علی کار کردی و دست کاری کردی . ببخشید عزیزم برو سراغ قلبش اگه میتونی اون قسمت دستکاری کن ایراد از اونجاست. :227:

نمیشه پارمیدارو هردو ببرید دکتر .

سوده جون تو سعی خودتو کردی که تغییر رفتارتو نشونش بدی معذرت خواهی هاتم کردی هم شفاهی وهم با نامه حالا دیگه راحت بشین و منتظر نتیجه کارات شو .دیگه هم هیچ کس رو واسطه نکن . بزار اونم خوب فکر هاشو بکنه وسر فرصت بدون اینکه هر روز از تو پیام جدیدی یا خیر جدیدی دریافت کنه تصمیمشو بگیره . زمانش هم که معملومه دیگه عزیزم همون یکسالی که خودش گفته رو باید بهش فرصت بدی . البته که به نظر من مشکل شما خیلی زودتر از یکسال حل خواهد شد . ولی تو نهایت روی یکسال فکر کن.
راستی خونه ای که همسرت گرفته کوچیکه یا بزگه ؟ منظورم اینه که اگه یه روزی تو و پارمیدا بخواین برین پیشش زندگی کنید برای همتون جا داره و مناسبه؟

آقا پارسا من نمیتونم تاپیک بزنم . میترسم یه روزی همسرم اینجا رو بخونه

سلام دوستای گلم٫:72::72::72:

امروز خدارو شکر باز بهترم و باز امیدوار چون دیشب حسابی با امام حسین حرف زدم و بهشون گفتم که بعد از خدا امیدم بهشه!خیلی باهاشون حرف زدم انگار کنارم نشسته بود و داشت گوش میداد!خدا کنه گوش کنند و حاجت دل همه مارو بده٫مخصوصا پاییزه جون و کاملیا جونم و آرام دل عزیزم رو که نی نی میخوان!خدا بزرگه و ما غیر از توکل کاری نمیتونیم بکنیم!:203:

خوب دیشب آقای مدیر جوابم رو دادند پست ایشون رو حتما میزارم تا بخونید! شیدای عزیزم دقیقا من تمام سعیم رو کردم ولی آقای مدیر میگن نباید عقب بکشم و باید مثل قبل رفتار کنم (البته من که کاری باهاش ندارم٫تنها صحبتهای ما سر پارمیداست که فلان ساعت میام میبرمشو اینها!) من بایستی هنوز باهاش مهربون باشم و در برابر برخورد منفیش من آروم و بجا رفتار کنم!
شیدای گلم همسرم قرار بود به خواسته من یه قرار بزاره که باهم صحبت کنیم٫البته یک بارم خودش ۱ماه پیش گفت میام بریم صحبت کنیم!من اصلا نمیدونم این صحبت کی قراره رخ بده چون میدونم خودم باید دوباره ازش میخواستم فرصتی واسه صحبت بده تا ایشون جواب بدن! بنابرین من اول یه استخاره گرفتم و چون خیلی خوب بود نامه رو نوشتم و فرستادم! الانم حق کاملا با شماشت عزیزم من تمام کارتهامو رو کردم و دیگه از این نظر دیگه دستم خالیه! باید منتظر عکس العمل همسرم باشم!
با دوستمون هم تصمیم گرفتم صحبتی نکنم٫چون فکر میکنم به اونهم چیزی از تصمیمی که داره نگفته!

حالا قراره فردا برن خونه پسر خالش٫البته هنوز مطمعا نیستند که علی بره ولی گفته شاید بیاد اونجا٫ نمیدونم منم برم اونجا واسه صحبت یا صبر کنم تا خودشون با علی به تنهای صحبت کنند؟! این موضوع رو با آقای مدیر میون گذاشتم منتظر جواب هستم ودوست دارم نظر شما دوستام رو هم بدونم!

واحد مهربونم بله شاید هنوز زمان میخواد٫منم همه توکلم به خداست و چشم امیدم بهشه!میدونم که تنها اون خیر و صلاحمونو میخواد و حق رو نا حق نمیکنه!
چه داستان قشنگی بود٫ای کاش منم یه همچون صدای میشنیدم که پیامی توش باشه! ای کاش توی این تاریکیها یه روزنه میدیدم...

پارسای عزیز بله درسته متوجه شدید! اینجا یا مثل ایران متونی بری و توافقی از هم جدا بشید که این اتفاق زود روخ میده! یا اینکه اگه نجوای جدا بشی و طرف مقابل بخواد٫طرف مقابل باید یک سال از همسرش جدا زندگی کنه و بعد سابت کنه ما یک سال جدا بودیم! البته من به همسرم گفتم که اصلا نمیخوام جدا بشم! جالب اینجاست که ایشون اون اولا فقط یک بار حرف طلاق زدن و اونهم فقط صلاق آلمانی میخواست!همون موقعه هام یک بار پیش وکیل رفته بودن که گفته بود اگه خانومتون حاضر هستند بیان توافقی!منم وقتی به همسرم گفتم اصلا طلاق نمیخوام اونم گفت باشه پس یک سال وایمیستسم ولی معلوم نیشت شاید من خر شدم و بخاطر پارمیدا برگشتم!تا حالا حتی یک بار هم حرف از طلاق ایرانی نزده!!!نمیدونم تو سرش چیه واقعا! در حر حال اگه آلمانی طلاق بگیریم من مهریم رو میرم سفارت و به اجرا میزارم چون بعد از یک سال دیگه صبرم فایدهای نداره!!!
ما الان تقربیا ۵ماه از هم جدا زندگی میکنیم٫خدایا خودت همه چیزو مشخص کن!!!:203:
دیدی پارسا جان پس وقتی میگم دوستم نداره نگید داره وگرنه دست کاری رو قلبش چرا؟! چطوری دیگه دستکاری کنم!
این نقطه ضعف آقایون چیه؟! خانوادشو به عرش بردم ٫بهش احترام میزارم٫بهش محبت میکنم٫ باهاش خوب و آروم رفتار میکنم! البته الان ۱ماهی میشه هیچ پ. م. عاشقانهای واسش ندادم...نمیدونم چطوری دیگه بهش نفوذ کنم!
شاید باید فقط صبر کنم٫ به قوا شیدای گلم من به قدر کافی کردم!!!

پارسا جان علی نمیخواد باهم ببریم٫چیکار کنم نمیتونم مجبورش کنم!چطوری بگم راضی بشه٫چون این بار یه سری آزمایش روش میشه(خدا این مرد چرا انقدر قده؟!) هنوز بهش نگفتم ولی امروز میگم ببینم چی میگه!

دیروزم که از مهد رفتم دنباله پارمیدا دیدم تو این هوای سرد آلمان پنچرشو باز گذاشته بود (فکر کنم تا پارمیدا ببینه و صداش بزنه)خلاصه موقع برگشتن پارمیدا گفت اه بابا خونه هست و صداش کرد! علی هم سریع امد دیدم آقا کبکش خروس میخونه و چه لبخندی میزنه!
سلام کرد و شورع کرد با پارمیدا گپ زدن ( تو خودم گفتم الانه که نامه رو باره و بهم پس بده) خلاصه گفت بعد از ناهار زنگ بزن بیام دنباله پارمیدا که شب ببرمش پیشم! گفتم باشه!تا امد گفت چرا واسه بچه یه کاپشن گرم نمیخری این کاپشنه پاییزیه (میخواستم بگم چه پرو خودت برو بخر) لبخند زدم و گفتم هوا انقدر هم سرد نیست و کاپشن گرم هم داره! کمی واستاد ( فکر کنم میخواست دعوتش کنم تو خونه!) ولی پارمیدا آماده بود و خیلی یواش از پله ها با مکث پایین رفت (انگار که میخواد چیزی بگه ولی نگفت) و رفتند!
منم شب واسشون نوشتم:علی جان اگه میشه الان بزن فلان کانال توم و جری میده که پارمیدا هر شب میبینه!امیدوارم در کنار هم بهتون خوش بگذره٫شبتون بخیر و شادی!


پست جناب مدیر محترم:

با سلام و احترام
به وسیله پست اولتون فهمیدم که دقیقا شما روی ریل صحیح و روش درست زندگی افتاده اید.
به وسیله پست دوم هم متوجه شدم مهارتهای لازم را دقیقا یادگرفته اید و در حال عمل کردن هستید.
به شما تبریک می گویم.
دقت کنید.
از وقت که ما هم درست یاد می گیریم و هم درست خودمون را کنترل می کنیم و درست اجرا می کنیم به هدفمون رسیده ایم و نتیجه را گرفته ایم.
از اینجا به بعد نباید هیچ نگران باشید. او بیاید یا نیاید مهم نیست. مهم اینست که شما درست عمل می کنید. و نباید دیگر نگران باشید.

اما نکات تکمیلی را هم اشاره می کنم.
1 - وقتی زوجی 8 سال زندگی می کنند. یعنی 8 سال از هم سابقه دارند. طبیعی اینست که با چند روز و چند هفته یا چند ماه نمی توانیم تصویر دیگری را برای همسرمان ادعا کنیم. یعنی ادعاهای ما برای فرد قابل اعتماد قطعی نیست.
بر این اساس مهمترین فاکتور مورد نیاز دو مسئله ذیل هست.
الف) زمان. یعنی باید اجازه دهیم زمان بین 6 ماه تا یکسال بگذرد.
ب) اتخاذ روش و مهارتهای صحیح و اصلاح روش گذشته (که در این دو پست به خوبی شما واجد آنها هستید.
ج) استمرار و ثبات. یکی از مهمترین مسائل افراد احساسی و زوردنج و نگرانی بالا و پایین شدن و جزر و مدهای احساسی و رفتاری و کلامی هست. همسران چنین افرادی بالا و پایین همسرانشان را دیده اند. لذا وقتی شما خلق بالا و خوب هستید و نامه می نویسید همسرتان کلامتان را می شناسد. و تصور می کند مثل همیشه چند روز دیگر تحت احساسات پایین می نشیند و خلق شما کم می آورد. برای این منظور باید شما در روشتان که یادگرفته اید و معتدل و میانه هست استمرار داشته باشید.


2 - آزمون و تست.
همسر شما ناخودآگاه در حال بررسی شماست. در ذهنش می گوید این همان فردی هست که زود عصبی می شود و تغییر موضع می دهد. لذا در برابر گرمی ها و ارادت شما درشت گویی می کند. تا ببیند آیا واقعا این خانم همان خانم قبلی هست و اکنون در حال نقش بازی کردن هست. آیا نقش یک زن مهربان و با سعه صدر را به کمک مشاور بازی می کند. یا این حرفها و رفتارش درونی و ثابت شده است.
لذا طبیعی هست درشت گویی و بد گویی و لحبازی را از او می بینید چیزهای که جزء شخصیتش نیست. اما اکنون با این کارها می خواهد مطمئن شود آیا شما آنقدر سفت شده اید که به شما تکیه کند.

3 - شما به همین شیوه پیش برو، ابراز احساسات هم گاه و گدار بکن. اما به هیچ وجه اصرار نکن، عجله نکن و به مرور و کم این احساسات را نشان بده و فارغ از درشت گویی او شیوه خودت را به هیچ وجه تحت تاثیر لجبازی او به طرف غر زدن و ناراحتی و سکوت پیش نبر.
بی خیال او هم نشو و رهایش نکن. هر چند وقت از همین نوع نوشته ها را داشته باش و اگر تلفنی یا حضوری یا ... هم میسر شد ارتباط بگیر.

یک نکته بسیار کاربردی:
به نظرم اگر پست اولت را یک ویرایش ساده می کردی و برای همسرت می فرستادی تاثیر بیشتری داشت.
چون
1 - خلاصه تر بود
2 - مصداقی و دقیق نکات مثبت او را با مثال گفته بودی
3 - به اشتباهات و ممشکلات خود به صورت مصد اقی و دقیق اشاره کرده بودی.
4 - شامل تجزیه و تحلیل نبود. در نامه شما باز هم انگار شما مدیر هستید. شما اهل تجزیه و تحلیل هستید و باز هم فرمان و سکان را به نوعی در تجزیه و تحلیل شما نهفته است. اما در پست اول یک توصیف ساده از وضعیت زندگیتون بود و یک ابراز پشیمانی و میل قوی به بازسازی زندگی


البته پست دوم در کل نمره خوبی داشت. لیکن در موارد بعد به صورت پیام یا نامه یا تلفنی به مانند پست اول به مصداقها توجه کند.
آنجا که اشاره به محسن یا کادو ها یا.... کردید و ابراز ندامت کردید عالی هست.

به هر حال باید صبور باشید. استمرار داشته باشید و ثبات از همه مهمتر هست.
موفق و موید باشید

سلام
انشاء الله که آقا امام حسین صداتو شنیده و شفیعت بشه در حل مشکلت و دعاهات

پست و راهنمایی های مدیر خیلی ارزشمند . جدی بگیر . خدارو شکر که در مسیر درست قدم برمیداری . این نشونه خوبیه

اما خودت . چرا عصبانی هستی . گفتم برا اطلاع میخوام بدونم نه اینکه نگران بشی. درسته تو تلاش های خیلی خوبی داشتی ولی یادت نره که تو از نهاد تغییر کردی و این تغییرات باید موندگار باشه.

یعنی شما هنوز با علی محرمی و اون همسرته. خب پس چرا نمیری خونش چرا تولدش که بود نرفتی بالا چرا امروز که اومد دنبال پارمیدا بهش نگفتی بیا تو چرا در براش باز نمیزاری بگی اینجا خونه خودته .

اگه بخوایی بری خونش جلوتو میگیره ؟ مانع میشه ؟ برات حریم گذاشته ؟ یعنی با این کارش میخواد به روش آلمانی ازت جداشه .
یه جورایی خیلی به نفع خانهاست . بخصوص شما . ایران که میدونید اگه مرد بخواد طلاق بده شاید به دو ماهم نکشه ولی زن حق طلاق نداره این نداره خیلی شرط داره ولی بیدلیل بازم بعد سه یا چهار سال میتونه .

نقطه ضعف آقایون تو داشتن آرامش هر جا باشه بدستش میارن از هر نوعش هم روحی هم جسمی.

ولی خب گاهی اوقات عواملی این آرامش به هم میزنن البته ناخاسته مثل بیماری ها گرفتاریها زنها و بچه ها خانواده ها .

پس تا میتونی آرامشو براش فراهم کن . بهش این القا رو بکن که هرگز نمیذاری آب تو دلش تکون بخوره .

برا قدی و غرور من درمونی ندارم . خودم با دیواری از غرور برخورد کردم و نتونستم خشی بهش بندازم . این نیاز به مشاوره داره

کمی باهاتون شوخی کردم شما قلب علی یه بار به تپش انداختی بازم میتونی . صبور باش . شاید امروز شاید فردا حرفی تو دل علی مونده بخواد خودشو خالی کنه به شما چیزی بگه . شما نباید ناراحت بشی .

شما چون سوده دیروز نیستی و تغییر کردی باید تحمل داشته باشی . بروز ناراحتی از سوی علی یعنی تخلیه درونی و آغاز برگشت به زندگی .
" کاش علی سرم داد میزد ومن هیچی نمیگفتم .
کاش علی تمام اشتباهاتمو برام تکرار میکرد و من بدون اینکه رو برگردونم چشم به زمین میدوختمو هیچی نمیگفتم .

کاش علی علی نبود و تمام ناراحتی هاشو با نقاشی انگشتاش رو گونه من خالی میکرد ومن هیچی نمیگفتم .

کاش علی باورم میکرد . "

علی برمیگرده من شک ندارم . صبور باش و ادامه بده. بدروووود

- - - Updated - - -

سلام
انشاء الله که آقا امام حسین صداتو شنیده و شفیعت بشه در حل مشکلت و دعاهات

پست و راهنمایی های مدیر خیلی ارزشمند . جدی بگیر . خدارو شکر که در مسیر درست قدم برمیداری . این نشونه خوبیه

اما خودت . چرا عصبانی هستی . گفتم برا اطلاع میخوام بدونم نه اینکه نگران بشی. درسته تو تلاش های خیلی خوبی داشتی ولی یادت نره که تو از نهاد تغییر کردی و این تغییرات باید موندگار باشه.

یعنی شما هنوز با علی محرمی و اون همسرته. خب پس چرا نمیری خونش چرا تولدش که بود نرفتی بالا چرا امروز که اومد دنبال پارمیدا بهش نگفتی بیا تو چرا در براش باز نمیزاری بگی اینجا خونه خودته .

اگه بخوایی بری خونش جلوتو میگیره ؟ مانع میشه ؟ برات حریم گذاشته ؟ یعنی با این کارش میخواد به روش آلمانی ازت جداشه .
یه جورایی خیلی به نفع خانهاست . بخصوص شما . ایران که میدونید اگه مرد بخواد طلاق بده شاید به دو ماهم نکشه ولی زن حق طلاق نداره این نداره خیلی شرط داره ولی بیدلیل بازم بعد سه یا چهار سال میتونه .

نقطه ضعف آقایون تو داشتن آرامش هر جا باشه بدستش میارن از هر نوعش هم روحی هم جسمی.

ولی خب گاهی اوقات عواملی این آرامش به هم میزنن البته ناخاسته مثل بیماری ها گرفتاریها زنها و بچه ها خانواده ها .

پس تا میتونی آرامشو براش فراهم کن . بهش این القا رو بکن که هرگز نمیذاری آب تو دلش تکون بخوره .

برا قدی و غرور من درمونی ندارم . خودم با دیواری از غرور برخورد کردم و نتونستم خشی بهش بندازم . این نیاز به مشاوره داره

کمی باهاتون شوخی کردم شما قلب علی یه بار به تپش انداختی بازم میتونی . صبور باش . شاید امروز شاید فردا حرفی تو دل علی مونده بخواد خودشو خالی کنه به شما چیزی بگه . شما نباید ناراحت بشی .

شما چون سوده دیروز نیستی و تغییر کردی باید تحمل داشته باشی . بروز ناراحتی از سوی علی یعنی تخلیه درونی و آغاز برگشت به زندگی .
" کاش علی سرم داد میزد ومن هیچی نمیگفتم .
کاش علی تمام اشتباهاتمو برام تکرار میکرد و من بدون اینکه رو برگردونم چشم به زمین میدوختمو هیچی نمیگفتم .

کاش علی علی نبود و تمام ناراحتی هاشو با نقاشی انگشتاش رو گونه من خالی میکرد ومن هیچی نمیگفتم .

کاش علی باورم میکرد . "

علی برمیگرده من شک ندارم . صبور باش و ادامه بده. بدروووود

با سلام

سوده عزیز

ضمن اینکه به خاطر پذیرش بالا و عملگرایی و تغییرات مثبتت بهت تبریک می گویم باید خدمتت اعلام کنم که عزیز جان تاپیکت از حد مجاز عبور کرده و ناچار به قفل آن هستیم .

چون می بینم برایت اشکالی نداره که بعضی راهنمایی های مدیر در بخش خصوصی را دیگران هم بدانند . تقاضا می کنم که تاپیک جدیدی باز کن مسیر تغییراتم با یاری همدردی و در آن راهکارهای دریافتی و اقدامات عملی خودت در آن راستا را دسته بندی شده قرار بده و قسمتهایی از راهنماییهای مدیر را که مناسب می دانی دیگران هم استفاده کنند را با نقل قول در آن بیاور

با تشکر