چگونه نامزدم رو قانع کنم که چادرش رو کنار نزاره؟؟؟؟

عزیزم چه ربطی داره ؟
منظورت اینه که هرکس که دوست میشه عقل و قدرت تفکر و تعقل نداره و هر کس که نامزد می کنه کارش درسته.نه خیر عزیز.نامزدی هم واسه خودش شرایطی می خواد و مقدمه ای لازم داره.من اگه از خودم گفتم داشتم از احساس خودم می گفتم.این احساس بین دو نفر که با هم تعامل دارن هست.حالا چه طرفین نامزد باشن چه طرفین دوست باشن.
بسیاری از دعواهاشون مشترکه.بسیاری از تعامل هاشون مشترکه.حالا شما کاملا علنی هستین و ما غیر علنی بودیم اما خانواده هامون در جریان بودن و توش بسیاری از مسائل مربوط به ازدواج مطرح شد.پس لطفا دیگه نگو چون شما دوست بودین پس کارتون غلط بوده و منو نامزدمو درک نمی کنین.سعی نکن با دلیل های بی پای و اساس انتخاب احساسی خودت رو توجیح کنی.
من نمی گم نامزدی درسته یا دوستی درسته.اینا مباحث جدایی اند که داری بحث رو منحرف می کنی.من می گم به هر حال ازدواج باید عقلانی باشه و توش معیار باشه.همین.
این حرف من و نقدی که به انتخاب و عملکردت دارم چیزی نیست که ربطی به نوع رابطه ات داشته باشه.ربط به احساس و دیدگاه و نگرش و منطقت داه.
حالا چه تو دوستی باشی چه عقد باشی و چه نامزد، باز حرف من اینه که شما نگاهت به طرفت کاملا احساسی و به دور از در نظر گرفتن بسیاری از شرایطه.
دیگه واقعا خسته میشم حرفای تکراری بزنم دوست خوبم.

دوست خوب می گی خسته شدم حرف تکراری بزنم.من که هفت هشتا تاپیک قبل گفتم دیگه واسه این موضوع نظر نمی خوام.والا نامه فدایت شوم که برات ندادم.این از این.دیم اینکه شما فکر کردی دوستیت فرق داشته با بقیه دوستی ها.تو همه ی این نوع رابطه دختر و پسر به بهانه ازدواج با هم هستند و ته خط هم بیشترش کات میشه. اما بیشتر نامزدی ها کات نمیشه.به جرات میشه گفت تو بیشتر دوستی ها دختر و پسر محتوای اصلی بحث ها ازدواج و اینکه تو دوست داری چه جور همسری برات باشمو این حرفاست.اما فرق اساسی اینه که تعهدی در کار نیست.مثلا شما که کات کردی مثلا چی شد.اومدی اینجا می گی خوب کاری کردم.اما من یه تعهدی دارم به نامزدم .تا حالا ده بار با تمام وجودم بهش گفتم تنها دختر زندگیمه.حالا اگه ازش بگذرم جواب اون هیچی جواب خودمو چی بدم؟اگه ولش کنم یعنی گند زدم رو حرف خودم.البته من به شما حق می دم شما یه شک داشتی ولی من نداشتم.حق داری یکم بدبین باشی.در سینا خان در نظر داشته باش با دو تا نوشته نمیشه در مورد کسی قضاوت کرد.اینا رو واسه خودم هم می گم.من احساسی تصمیم گرفتم درست ولی الآن با تمام وجودقل می

خوامش.اگه می خوای احقاق حق کنی من حاضرم جوابتو بدم.

- - - Updated - - -

من یا تمام وجود می خوامش .اعم از عقل و قلب.ما به هم می خوریم.حالا اگه بخوام توضیح بدم زیاده.فقط اینو بدون که دیگه هفته ای یکی دو بار و چند ساعت خونوادهامون با همن.......بعله همون که گفتم بیشتر دوستی ها کات میشه ولی بیشتر نامزدی هانه. حالا خودمونیم کدوم پسرو دیدی فقط یه دوس دختر داشته باشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟خوش باشی.در مورد من هر چی خواسی بگو ولی در مورد نامزدم حق نداری کلمه ای حرف بزنی .دیگه کم کم دارم جوش می آرم.تا حالا هم اگه جواب دادم به خاطر توهین هایی بوده که بدون آگاهی و خیلی بی رحمانه بهم شده.توقع نداشتم.

دوست خوبم.
شما می خوای با محنرف کردن بحث به سمت بنده و اثبات عقلانی نبودن رابطه ای که داشتم، به این نتیجه برسی که حرفهای بنده در مورد انتخابت غلطه.
بحث اصلا در مورد نوع ارتباط نیست. در مورد معیار هاست.حالا اصلا شما اثبات کن که من غلط ترین رابطه ی دنیا رو داشتم.این اثبات (گرچه نمی تونی اثبات کنی) باعث نمیشه که انتخاب شما عقلانی باشه.
چرا با هم قاطی می کنی اینارو ؟ شما برو پیش یه مشاور حرفاشو بشنو ببین چقدر نظرش به شما شبیهه یا نیست. ببین حرفاش در جهت حرفهای بنده است یا حرفهای شما ؟
من دو سال بعد از اون رابطه ای که داشتم قصد ازدواج با دختر دیگه ای رو داشتم و مشاوره ی ازدواج رفتم و مطالب بسیار زیادی راجع به ازدواج فهمیدم و الان با یه ذهن باز به انتخاب یک فرد و همینطور به شرایط و حقایق نگاه می کنم.
شما هم برو بعد بیا بگو حرفام غلطه.
شما حرف از روابط من نزن. حرف در مورد راه حل من بزن.در مورد پیشنهادات من بزن.وگرنه با اینکه اعتقاد دارم تو رابطه ی اولم نسبتا درست عمل کردم اما هرکس اشتباهی می کنه (مخصوصا تو روابط اول).اون موقع هم من اشتباهاتی کردم و حالا شما داری اشتباه می کنی. اشتباه شما بزرگتر از منه و آسیبشم بیشتره.کما اینکه من آسیب های اون رابطه رو جبران کردم و چشممو باز کردم.اما شما اگه ازدواج کنی و درصدی به خوشبختی مد نظرت نرسی عمرت فناست.
پس قدمتو با احتیاط بیشتری بردار.

یه مسئله اینه که پسرای مثل شما افتخار می کنن که دارن با اولی ازدواج می کنن.
اما من افتخار می کنم که با هر کی ازدواج کنم و هر چندمی که باشه، به صورت عقلانی و با مشاوره ازدواج می کنم. می دونم باهاش چطور رفتار کنم و می دونم چطوری عشمو بهش نشون بدمو می دونم چه معیار هایی رو در نظر بگیرم و به قدری پخته شدم که اگه دیدم طرف خوشکله به خاطر ظاهرش مثل خیلای دیگه بقیه ی معیارام و نریزم تو آشغال دونی.
همین الانم مادرم عکس دختر های بستگانمون که روس و زیبا هستن و دردسر های عروسی گرفتن و مهریه رو ندارن با وایبر برام می فرسته می گه کدومو خوشت میاد اما می گم حالا شما بیا ایران بعدا در موردش صحبت می کنیم.
ازدواج مسئله ای نیست که آدم راحت در موردش تصمیم بگیره دوست عزیزم.

دوست من کی خواستم بحث و به سمت شما منحرف کنم.خودت بار اول رابطه منو با مال خودت مقایسه کردی.خودت اول شروع کردی.منم فقط انگیزم از ادامه این تاپیک همینه که ثابت کنم نامزدی با دوستی خیلی فرق داره.حداقل برای من.وگرنه که من یه سوال داشتم که جوابشو گرفتم.شمایی که داری از مشکل هایی حرف میزنی که وجود خارجی نداره.داری مشکلی رو حل می کنی که اصلن وجود نداره.به هر حال من اجازه نمی دم کسی به بهانه سن کم ما دوتا به عشقم و عشقمون و به آینده مون خرده و ایراد بگیره.به نظر میرسه شما از این دنیا فقط با مشاورت رفت و آمد داری.بهتره واسه مشاوره دادن به یه بچه شهرستانی یه سر به شهرستان های کوچیک هم بزنی تا با فضا و جو این جور جاها آشنا بشی.همین چند روز پیش یکی از دوستای نزدیکم که همسالیم عقد کرد و رفت خونه بخت.بعد تو داری به من واسه ازدواج زود خرده می گیری.در مقایسه با اون من کاملا با صبر و تمانینه دارم کار می کنم.شما خیلی راحت داری عشق پاک منو زیر سوال می بری .حواست به حرفات باشه.اون دنیا باید جواب این حرفاتو بدی.میگی اگه از دستش بدی عمرت بر فناست.معلومه که بر فناست.و این موضوع به هیچ کسی ربطی نداره.و بدون این یکی از شاخصه های عشق واقعیه.هر کس که قلب داشته باشه اینو می فهمه.من دو زار حرف این کسایی رو که می گن دختر تو دنیا زیاده و این نشد یکی دیگه رو قبول ندارم.تو کتم نمی ره.حاضر هم نیستم اصلن در این باره بحث کنم.
و در آخر این حرفایی رو که تو تاپیک آخریت زدی

- - - Updated - - -

عمرا به همسر آیندت نزن.فکر کن مثلا بهش بگی تو دهمین دختری هسی که تصمیم گرفتم. باهاش ازدواج کنم.به این افتخار هم می کنم.خیلی محترمانه ردت می کنه.البته اگه ایرانی باشه.هر دختری دوس داره تنها دختر زندگی مردش باشه.که متاسفانه تو نمی تونی همچین امتیازی به همسرت بدی .می گی اشتباه من از تو بزرگتره.میشه لطف کنی بگی دقیقا منظورت چیه.من دقیقا چه اشتباهی مرتکب شدم.؟؟؟؟؟!!!؟!!!عجب .خوب شد شما قاضی نشدی وگرنه تا الآن دیگه همه زندانی شده بودن.والا به خدا.توقع داشتم تو این تالار واسه اینکه تو سن کم ازدواج کردم و به هزار تا کثافت کاری نیفتادم تشویق بشم .اما حالا چی .؟دارن می گن اشتباه بزرگی مرتکب شدی.سیناخان لطفا دقیقا اشتباه منو بفرمایید.

ایشالا بزرگ بشی....معلومه اصلا به بلوغ فکری که لازمه ازدواجه نرسیدی...الان باید درساتو بخونی تا وقتی که....

سعیداطی جان
خواهش میکنم آروم باش و هیجانی پست نزن!
واکنشت به حرفای سینا خیلی تنده، خلاصه ی حرفی که داره میزنه اینه که شما خیلی احساسی داری رفتار میکنی ؛ تقریبا توی تاپیکای قبلیتم تصمیم ها و رفتارهای احساسی هست. وقتی احساسی کار میکنی دیگه فرقی نداره داری برا ازدواج تلاش میکنی یا دوستی چون چشمت رو به واقعیت ها میبندی.حتی پست قبلیتم احساسیه ؛ببین اینجا دادگاه نیست که تو بخوای چیزی رو به کسی ثابت کنی.
از روز اول میخواستم یه چیزی بگم و اون اینکه آیا اونم تو رو میخواد؟ یا فقط تویی که داری تلاش میکنی.تلاش یه طرفه چه برای مرد چه برای زن نتیجه ای جز شکست نداره چون طرف مقابل اصلا اون رو نمیخواد. این حق رو براش در نظر بگیر که شاید تو رو نخواد یا اصلا شاید آماده ی ازدواج نیست. تو با این همه ابراز احساساتی که تا الان برای دختر خالت کردی ،باید یه تغییر رویه ای در اون میدیدی ،من نمیگم دست از تلاش برداری ،ولی دو تا موضوع به ذهنم میرسه :
1: این که شما 4 سال دیگه عقد کنی و تا چهار سال تو دریای احساساتت غرق بشی،و این دخترخانم اون موقع که یه مقدار استقلال نظر از خونوادش پیدا کنه بهت نه بگه؛شک نکن چیز زیادی ازت باقی نمیمونه؛ پس تکلیف این رابطه رو باید نهایتا تا دو سه ماه دیگه مشخص کنی، منتها نه با احساسات بلکه با منطق، این که "من میخوامش" منطق نیست. اگه طرفت هنوز به بلوغ عقلی نرسیده باشه و بجای اینکه حرف آخرش رو بهت بزنه هر روز بخواد با یه بهانه ای بچه بازی در بیاره یعنی هنوز آماده ی ازدواج نیست و باید صبر کنی منتها نه صبری که توی ذهنت دنیایی از عشق بسازی ، بلکه همین جا رابطه ی احساسی رو تموم کنی و چهار سال دیگه مجددا ازش خواستگاری کنی در شرایطی که خودتم پخته تر شدی.یا اینکه از الان بری دنبال زندگیت.
2:مراقب باش دختر خالت رو به زور سر سفره ی عقد نشونی ، این کار به معنی بازی کردن با آینده ی خودت و اونه. از الان همه چیز رو نهایی ندون؛اگه تا دو سه ماه دیگه تونستی رضایت قلبیش رو جلب کنی که فبها،البته همزمان باید بررسی کنی که آیا میتونه از پس زندگی مشترک بر بیاد یا نه؟ در غیر این صورت بهتره فراموشش کنی.
احساسات مال بعد ازدواجه نه قبلش.
امیدوارم با موفقیت این قضیه رو حل کنی.

دوست عزیزم سعید جان.
سن کم بهانه نیست.سن کم خیلی چیزاست.سن کم یعنی تصمیمات هیجانی.سن کن یعنی عدم ثبات در طرز تفکر.سن کم یعنی عدم شناخت.همین چند مورد کافی است که یک ازدواج رو با شکست و بدبختی مواجه کنه.
قبلا هم گفتم یادت نیست اما من هم اهل یه شهر کوچیکم.اینکه شما ببینی تو دور و بری هات خیلی ها یه کاریو انجام میدن دلیل نمیشه درست باشه.مثال می زنم ناراحت نشی.اما تو افغانستان همه جاش مواد مخدر سنتی مصرف می کنن.
آیا خوبه یه پسر از روستاش بگه چون تو روستای ما 10 نفر مصرف می کنن و این کار حتی واسه کودک ها هم رایجه پس منم برم مصرف کنم ؟ معلومه که نه. اونهایی که چنین کاری می کنن از جهالت می کنن. پس یادت باشه به صرف اینکه تو محل یا شهر شما ازدواج تو سنین پایین ممکنه رایج تر از بقیه ی جاها باشه دلیل نمیشه که بگی با ازدواج با این فرد تو این سن خوشبخت میشی.
میانگین سن ازدواج در دنیا 25 تا 35 هستش.
در ضمن اون دخترای دبیرستانی و سن پایین هستن که معمولا اینجوری فکر می کنن که نفر اول باشن.الان از اکثر دخترهای سن 25 به بالا بپرس ببین نظرشون چیه.
ببین می خوان اولی باشن ؟ دخترا می خوان آخری باشن و اینکه "با اطمینان آخری بودن" رو به اولی بودن ترجیح می دن.
داری ازدواج می کنی که به کثافت کاری نیفتی باریکلا.اما به چه قیمتی ؟ با چه کسی ؟برو مرد و مردونه یا دست یه دختر بالغ تر رو بگیر یا با همین نامزدت برو مشاوره.
به این قسمت از حرفای خودت دقت کن.
به این قسمتاش که میگی : " داری مشکلی رو حل می کنی که اصلن وجود نداره.به هر حال من اجازه نمی دم کسی به بهانه سن کم ما دوتا به عشقم و عشقمون و به آینده مون خرده و ایراد بگیره"
این که از قدیم گفتن آدم کر میشه کور میشه اینه.هر کس پستاتو بخونه متوجه میشه اینو.

سلام سعیداطی عزیز.شماهم جای برادر من.وقتی ایم حرف رو میزنم نه اینکه فقط گفته باشم ها نه واقعا مثل برادرم فکر کن من مثل خواهرتم.
وقتی پستهای قبلیت و پستهات رو تو تاپیکهای دیگه میخوندم میگفتم عجب پسر بامنطقی واقعا افرین بهش ولی تو این پستهای اخرت اصلا شدی کس دیگه.انگار اسم نامزدت میاد کلا قاطی میکنی و بی منطق میشی.اقای پاستا توهینی به تو و نامزدت نکرد که میگی اگه باز توهین کنی قاطی میکنم.برادر من ما هممون اگر اینجا حرفی میزنیم مطمئنن باهم پدر کشتگی نداریم .داریم همدیگر رو راهنمایی میکنیم و دوست داریم کمکی کرده باشیم.اگه جناب پاستا میگه برو مشاور به خاطر خودته خدای ناکرده کسی نگفت برو نامزدیت رو بهم بزن که.مشاور اگه حتی بگه که شما بدرد هم نمیخورید با دلیل میگه و اونموقع شما میتونی تلاش کنی تا اون موانع رو حل کنی و یا بری پیش مشاور دیگه تا کمک کنه باهم کنار بیای.چرا فکر میکنی به خاطره سنت میگه بری پیش مشاور؟به خدا خواهر من الان 35 سالشه براش خواستگار اومده من بهش گفتم برای اطمینان برین پیش مشاور.خودمم که الان 24 سالمه اگه بخوام ازدواج کنم میرم پیش مشاور.برادر من شما الان تو مرحله ی سختی از زندگی هستی چون تصمیمی رو گرفتی که کل اینده ات در گرو اونه درسته؟ازدواج فقط یه اسم تو شناسنامه یا یه امضا تو عقد نامه نیست ازدواج یعنی خیلی چیزها یعنی گذشتن از خیلی کارها به خاطر طرف مقابلت.تو تصمیم ازدواج گرفتی اصلا برای اثبات درستی این تصمیم و امضا منطق زیر این تصمیم برو پیش مشاور بعدش بیا با افتخار به ما بگو اینم مهر تایید مشاور بر ازدواجم.مطمئن باش با رفتن پیش مشاور نامزدت هم بهتر باهات ارتباط برقرار میکنه حداقل با خودش میگه طرفم ادم منطقیه.
در اخر انقدر با دوستان تند حرف نزن همه قصد کمک دارن کسی قصد اذیت یا زجر دادن کسی رو نداره.ضمنن از شما بعیده که بخوای گذشته یک نفر رو هی بزنی تو صورتش خدا به اون بزرگی از گذشته ی بنده هاش میگذره من و شما که یه نقطه ایم در برابرش چرا انقدر پر ادعاییم و دوست داریم خودمون رو برتر نشون بدیم؟.جناب پاستا چه دوست بوده چه نامزد اگه تجربه ای رو مطرح میکنه قصد مقایسه نداره میخواد شما از تو تجربه اش درسی رو یاد بگیری همین.من همیشه یه جمله طلایی برای خودم دارم اونم اینه:
تجربه را تجربه کردن خطاست.


- - - Updated - - -

سلام سعیداطی عزیز.شماهم جای برادر من.وقتی ایم حرف رو میزنم نه اینکه فقط گفته باشم ها نه واقعا مثل برادرم فکر کن من مثل خواهرتم.
وقتی پستهای قبلیت و پستهات رو تو تاپیکهای دیگه میخوندم میگفتم عجب پسر بامنطقی واقعا افرین بهش ولی تو این پستهای اخرت اصلا شدی کس دیگه.انگار اسم نامزدت میاد کلا قاطی میکنی و بی منطق میشی.اقای پاستا توهینی به تو و نامزدت نکرد که میگی اگه باز توهین کنی قاطی میکنم.برادر من ما هممون اگر اینجا حرفی میزنیم مطمئنن باهم پدر کشتگی نداریم .داریم همدیگر رو راهنمایی میکنیم و دوست داریم کمکی کرده باشیم.اگه جناب پاستا میگه برو مشاور به خاطر خودته خدای ناکرده کسی نگفت برو نامزدیت رو بهم بزن که.مشاور اگه حتی بگه که شما بدرد هم نمیخورید با دلیل میگه و اونموقع شما میتونی تلاش کنی تا اون موانع رو حل کنی و یا بری پیش مشاور دیگه تا کمک کنه باهم کنار بیای.چرا فکر میکنی به خاطره سنت میگه بری پیش مشاور؟به خدا خواهر من الان 35 سالشه براش خواستگار اومده من بهش گفتم برای اطمینان برین پیش مشاور.خودمم که الان 24 سالمه اگه بخوام ازدواج کنم میرم پیش مشاور.برادر من شما الان تو مرحله ی سختی از زندگی هستی چون تصمیمی رو گرفتی که کل اینده ات در گرو اونه درسته؟ازدواج فقط یه اسم تو شناسنامه یا یه امضا تو عقد نامه نیست ازدواج یعنی خیلی چیزها یعنی گذشتن از خیلی کارها به خاطر طرف مقابلت.تو تصمیم ازدواج گرفتی اصلا برای اثبات درستی این تصمیم و امضا منطق زیر این تصمیم برو پیش مشاور بعدش بیا با افتخار به ما بگو اینم مهر تایید مشاور بر ازدواجم.مطمئن باش با رفتن پیش مشاور نامزدت هم بهتر باهات ارتباط برقرار میکنه حداقل با خودش میگه طرفم ادم منطقیه.
در اخر انقدر با دوستان تند حرف نزن همه قصد کمک دارن کسی قصد اذیت یا زجر دادن کسی رو نداره.ضمنن از شما بعیده که بخوای گذشته یک نفر رو هی بزنی تو صورتش خدا به اون بزرگی از گذشته ی بنده هاش میگذره من و شما که یه نقطه ایم در برابرش چرا انقدر پر ادعاییم و دوست داریم خودمون رو برتر نشون بدیم؟.جناب پاستا چه دوست بوده چه نامزد اگه تجربه ای رو مطرح میکنه قصد مقایسه نداره میخواد شما از تو تجربه اش درسی رو یاد بگیری همین.من همیشه یه جمله طلایی برای خودم دارم اونم اینه:
تجربه را تجربه کردن خطاست.

سلام.از همه ممنونم.ولی فکر می کنم.این حرفا رو قبلن هم توی این تالار شنیدم.من تا حالا سعی کردم هر غلطی کردم دیگه حق الناس نکنم.دل کسیو نشکونم.همین جا اگه کسیو رنجوندم مخصوصا سینا حلالیت می خوام.من فقط یه سوال کردم.نمی دونم چه طور به این جا ها کشید. من زیاد حرف نمی زنم.تو عمرم به کسی نگفتم عزیزم.هیچ دختری تو زندگیم نبوده.نه خواهر نه برادر یا خواهر زاده.حالا بعد از عمری یه دختر تو زندگیم پیدا شده.بلد نیسم باهاش رفتار کنم.
اگه شما منو میشناختید این جوری در مورد من حرف نمی زدید.من یه بچه سوسول و به تمام معنی مثبتم که با این ماجرا چهرم مثبت تر هم شده.دیگه بسه.
بیاید منطقی تر باشیم.
من مشخصا ازتون می خوام ایراد های این رابطه رو تیتر وار برام بنویسید.
من باید بدونم تقاص کدوم اشتباه رو می دم.

سلام آقای سعیداطی امیدوارم حالتون خوب باشه

من از تجربه زندگی خودم میخوام بگم منم 15 سالم بود که ازدواج کردم (اول دبیرستان)
هنوز تو دوران نوجوانی بودم کلی از تفریحاتم گرفته شد.
رفتار بچه گونه داشتم و همین باعث بروز مشکلاتی تو زندگی من شد حالا که26 سالمه هنوزم دارم چوب ازدواج زود هنگامم رو میخورم

از اینکه به نامزدتون علاقمند هستید شکی نیست ولی بهتره صبر کنید یه چند سال بزرگتر بشه بعد ازدواج کنید.اگر رفتارای بچه گونه داره ناراحت نشید واسه خاطر سنشه شما الان هر چی بهش بگید اونم حرف خودشو میزنه

من که دوستام همه اش بهم میگفتند چرا انقدر زود ازدواج کردی و از همه چی عقب میفتی.کلا تحریکم میکردند.حالا امکان داره این قضیه واسه نامزد شما هم صدق کنه

تا به حال با نامزدتون صحبت کردید؟خودش مایل ازدواج با شماست یا به اصرار خانواده ؟

انشاالله که بهترین انتخاب رو کرده باشید و خوشبخت بشید:72:

دوست خوبم سعید عزیز.
من از دستت ناراحت نیستم که از من حلالیت می خوای. چون کاملا درکت می کنم.کاملا حسی که به طرف مقابل داری رو درک می کنم.
ای کاش اون زمان که این احساسات در وجود منم طغیان کرده بود، یکی منو به سمت مشاوره هدایت می کرد.قبل از اینکه آسیب ها بزرگتر از چیزی که شد، بشن.
دوست من ایرادات رابطه ی شما ایناست.
1- نه شما و نه طرف مقابلتون به بلوغ فکری که باید نرسیدین.
یه موقع این حرف منو توهین تلقی نکنی اما جفتتون نمی دونین از ازدواج دقیقا چی می خواین.معیار مشخصی ندارین.هنوز اصالت پیدا نکردین واسه خودتون. انتخاب شما هم اینطوری بوده که دیدی واسه دخترخالت داره خواستگار میاد، واسه همین عجله کردی انتخاب رو حداقل 5 سال جلو انداختی. البته زیبایی اش هم بی تاثیر نبوده.
2- سن کم، عدم ثبات تو این سن ،تغییر پذیری 100%.
یعنی ممکنه طرف مقابلت طوری تغییر کنه که شما نپسندی.یعنی ممکنه حتی پشیمون بشه از ازدواج با شما.یعنی شما حتی اگه مثل خدا بتونی ایشونو الان 100% بشناسی نمی تونی مطمئن باشی که همینی که هست می مونه چون واقعیتش اینه که تغییر می کنه.
بهتر بگم شما داری با آدمی ازدواج می کنی که قراره تغییر کنه.چون هنوز کارکترش شکل نگرفته و قراره شکل بگیره.حتی کارکتر خودت هم کاملا شکل نگرفته.
3- عدم تمایل نامزدت به این ازدواج.
اینطور که من از شما متوجه شدم نامزدت تمایل چندانی واسه ازدواج با شما نداره .حتی به دنبال ایراد گرفتن و بهانه جویی و فاصله گرفتن ازت هم هست. خیلیایی که تمایل دارن هم شکست می خورن .چه برسه اونهایی که تمایل ندارن و می گن حالا ازدواج کنیم ببینیم چی میشه. مخصوصا وقتی سنشون کم باشه و سنشون بره بالاتر اون موقع واقعا پشیمون میشن .همسر شلوار لی نیست که اگه خوب نبود راحت بری پس بدی یا عوض کنی. یه عمر زندگیه.


اگه من ببینم طرف مقابلم (نامزد آیندم) داره بهانه جویی های الکی راه می اندازه و میره تو مخم، خیلی راحت می گم بفرما من جفتت نیستم. کسی که با منه باید سر مسائل کوچیک اعصاب خودمو خودشو خورد نکنه. کسی که سر این مسائل (مثلا اوقات تلخی کنه که تو چرا توی جمع کم حرفی) بره رو مخ آدم یعنی به بلوغ لازم نرسیده و حاضر به پذیرش طبیعت من نیست و اون مسائل کوچیک رو مهمتر از من می بینه و ارزشی واسم قائل نیست.
البته این هم بگم ازونجایی که بنده قبل از نامزدی به مشاوره خواهم رفت، پس کار به اینجاها نخواهد کشید و اگه طرفم چنین ویژگی هایی داشته باشه و هنوز بالغ نشده باشه کاملا تو مشاوره متوجه میشم اما به هر حال مثال هم زدم واست که بدونی.


از نظر من اینها ایرادات بزرگ رابطتون بود که به فکرم می رسید.شاید باز هم باشه.وقتی جناب دکتر می گه نجواهای قبل از ازدواج، تبدیل به فریادهای بعد از ازدواج خواهد شد همین چیزاست دوست من.
اما دوست خوبم بذار یه مطلب دیگه هم بگم.
بهتره نگی رابطتون عشقه.درسته که احساس بسیار شدیدی بهش داری و حتی حاضری جونتو بدی واسش.درک می کنم.اما نامزدت حاضر به این کار نیست.
اینو هیچوقت یادت نره که رابطه اگه 0 تا 100 باشه، شما یک طرف رابطه و از 0 تا 50 هستی و طرف مقابلت هم از 50 تا 100.
شما هرچه قدر هم عاشق و دیوونه ی طرف باشی، و هر چه قدر 0 تا 50 خودتو پر کنی باز احتیاجه که طرفت هم 50 تا 100 خودشو پر کنه وگرنه رابطتون شکسته.وگرنه هیچوقت 100 نمیشه و در حد همون 50 باقی می مونه.
50 کافی نیست. هست ؟ ارزش ارتباطی که طرفین هر کدوم 35 تا پر کنن و با هم بشن 70 خیلی بیشتر از ارتباطیه که یکی بخواد عاشق باشه و کل 50 تای خودشو پر کنه اما از طرفش تلاشی نبینه و کلا همون 50 از 100 باقی بمونه.اون رابطه ی 70 موندنی تره.
نامزدت اگه شمارو می خواد، اگه به بلوغ فکری لازم رسیده، اگه زن زندگی باشه باید باهات همکاری کنه بهت انرژی و آرامش بده. هواتو داشته باشه و نذاره سرگردون شی و بیای اینجا همش بگی بلد نیستی چطور رفتار کنی.
اتفاقا شما با اینکه احساسی عمل می کنی اما اگه نامزدت درست عمل می کرد هیچ یک ازین اتفاقا نمی افتاد اما این نامزدته که محبت شمارو نمی گیره.نخ رو نمی گیره.بهت بها نمی ده.
پس لطفا در مورد انتخابش کمی تامل کن و در اولین فرصت وقت مشاوره بگیر تا با هم برین ببینین اصلا طرف می خوادت یا نه ؟
سعی نکن خیلی چیزارو خودت حل کنی چون نمی تونی.خیلی چیزارو فقط مشاور باید حل کنه یا بهتون بفهمونه.
اگه در مورد نامزدت چیزی گفتم که ناراحتت کردم عذر می خوام. امیدوارم منو ببخشی دوست خوبم.

سلام.
از برایند سه تا انتقاد سینا این طور متوجه شدم که مشکلات ما(البته مشکلات احتمالی ما چون هنوز مشکلی به وجود نیومده)به خاطر اینه که یکم زود حرف ازدواج و زدم.البته به منم حق بدید خب داشت براش خواسگار میومد.واسه منم هیچ کس بهتر از اون نبود در نگاه کلی.همین طور هم من بهترین گزینه برای اون بودم.ولی خب جفتمون تو عمل انجام شده بودیم .اولش احساس نبود فقط منطق حکم می کرد که بهتر از دختر خالم واسم نیست.چون از لحاظ آداب و رسوم سطح فرهنگی سطح اقتصادی اصن از هر نظر بگی تقریبا مثه همیم.بابا خونه ما تا خونه اونا پنج دقیقس همش.خیلی هم رفت و آمد داشتیم و داریم.می خوام بگم تو یه نگاه کلی خیلی بهم شبیهیم.خیلی بیشتر از یه خواسگار معمولی.یعنی یه جورایی یه پارتی کلفت داشتم.بعدا احساس هم وارد گود شد.الآن خیلی دلبستشم.اونم محبت می کنه.به هر حال......فکر کنم اگه یکم صبر کنم یهنی دو سه سال دیگه این بحران ها حل میشه انشاالله.اتفاقا خودش هم میگه دو سه سال دیگه عقد کنیم.خیلی فهمیدست به خدا.یعنی از یه دختر پونزده ساله انتظار نمی ره.
اما سینا جان.
مورد سومو قبول ندارم.نامزدم تمایل داره بهم.به ازدواج با هام.
بابا
اگر با دیگرانش بود میلی
چرا جام مرا بشکسته لیلی ..
شبی که رفته بودم خواستگاریش کلا همش تو اتاق بود.فکر کردم نمی خوادم و جوابش منفیه.آخر وقت که داشتیم دیگه می رفتیم دیدیم اومد دم در بدرقه.یه لبخندی هم زده بور.به جان خودم اگه بخوام دروغ بگم.همون جا من جوابمو گرفتم.یه هفته بعدش خبر دادن که بعله.عروس خانوم قبول کردن..به طور خاص هم بهم محبت کرده.لباسامو اتو کرد یه بار.واسه تولدم هدیه گرفت.هر شب پیام می دیم به هم.از این دست کاراش زیاده.دیگه بیشتر از این نمی خوام وارد جزءیات بشم.دوسم داره.ولی فقط ایراد اینه که من پسر خالشم.یه عمری منو به چشم داداشش نگاه کرده بوده(البته من کاری نکردم که همچین فکری کنه همیشه حرمت ها رو نگه می داشتم)اگه یه آدم غریبه بودم الآن واسش یه جنتلمن واقعی بودم چون انقد نمی شناختم الآن یکم دستم واسش رو شده.اشکال هم نداره.صبر می کنم تا دو تاییمون بزرگ شیم.البته ولش هم نمی کنم.کمکش می کنم راه درستو طی کنه.
در مورد شخصیت هم من معیار هامو انتخاب کردم. معیار هام رضایت خدا. و خوشبختی نامزد گلمه.تا آخرین نفس هم همینه.حالا ایشاالله نامزدم هم معیار هاشو انتخاب می کنه.ایرادی بهش نیست.هنوز سنش خیلی کمه.
ولی خداییش جالبه نه.نامزدت جلو چشمت بزرگ شه.
به هر حال
من دو تا کار می کنم.اول دو سه سال صبر می کنم
دوم می برمش پیش مشاور.اینجا که نداره.می ریم همون یزد ایشالله.
در آخر از همه به خصوص سینای گل متشکرم.سینا جان این چند تا پست آخر من خیلی عصبانی بودم.فقط در پی اثبات برتری خودم بودم.آخه روش حساسم.به قرآن الآن جند دفعه به خاطر نامزدم سر چیزای الکی با خانوادم دعوا کردم.شما که دیگه جای خود داشتی.رضا ندارم خار به دستش بره.چه برسه کسی بهش کمترین توهینو بکنه.می دونم تو هم منظوری نداشتی ولی من خیلی خیلی رو احترام بهش حساسم.هواشو اصن همه جوره دارم رو احترام بیشتر.تو هم که می دونستی من این جوریم .نباید گیر می دادی.حالا اشکال نداره.به خدا شرمنده.کاش می شد تاپیکای قبلیمو حذف می کردم.حلالم کن تو رو خدا.باز جای شکرش باقیه اینجا کسی همدیگرو نمی شناسه.به هر حال اساسی ازت عذر می خوام.تقصیر از من بود.
.
.
.
.
از باقی دوستان هم واقعا ممنونم.امیدولرم منو درک کرده باشن.فکر هم نکنید من دیوونم.نه به قرآن من فقط یه کم فقط یه کم ادعای عاشقی دارم.البته می دونم عاشق واقعی. جار نمی. زنه عاشقم.ولی خب شما که نمی دونید من کیم...بابا من دبدبه کبکبه ای دارم واسه خودم تو دانشگامون آدمیم واسه خودم.معدلم این ترمی شد نوزده.
.
.
.
.
شوخی کردم.دیوونگی که به این حرفا نیست.آدم دیوونه دیوونست دیگه.حالا حتی اگه معدلش بشه بیست اصلن..
....
.
.
.
.
خدا نکشتت سینا داشتیم زندگیمونو می کردیما.ممنون ازت



...
ممنون از همه
...یا علی


...ایشالله همه خوشبخت شن منم خوشبخت شم .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سعیداطی

مدام داشت براش خواستگار میومد منم که سیب زمینی نیسم دلم خواست دیگه.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرهنگ 27

چون براش خاستکار میومد دلت خواستش؟دیدی خواهان زیاد داره تو هم خواستی.ینی اگر
خاستگار نداشت تو هم کاریش نمی داشتی؟

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سعیداطی

من قبل از اینکه برم خواستگاریش کوچکترین حسی بهت نداشتم.یعنی اصن تواین باغا نبودم.کلا تو فاز دوس دختر بازی هم نبودم خیلی از این کارا بدم میاد.ولی خب وقتی فهمیدم داره براش خواستگار می آد نشستم منطقی فکر کردم دیدم از خیلی از لحاظا به هم می خوریم.از لحاظ فرهنگ.سطح اقتصادی.اخلاقی.سنی......خب خداییش حیف بود می پریت.ماهم رفتیم خواستگاریش ایشون هم قبول کرد.می دونید تو فامیل مارسمه دخترا زود ازدواج می کنن ولی تو پسرا من خیلی زود ازدواج کردم .فکر کن تازه نامزدم رفته تو پونزده سال ای خدا.خیلی کارم سخته نه ؟.حالا گیرم اصن هفتاد سال هم عمر کنیم.پنجاه و پنج به پونزده

---

زمان بچگی همبازی بودین؟ازت حرف شنوی داشته؟قبل از اینکه براش خاستگار بیاد،

می خواستیش؟یا بعد از خاستگارها،حس مالکیتت گل کرده،به خودت گفتی مگه من

چی کم دارم،که یه غریبه بیاد دخترخالمو ببره؟غیر از اینه؟

فرهنگ جان.من که یادم نمی آد بچه گیمونو ولی خب هر از گاهی بازی هم می کردیم.یه بار هم توپ والیبال و زدم تو سرش قهر کرد رفت!!!!!!!من حس مالکیت ندارم بهش که اصن نو کرشم هسم.اینکه میگم مال منه یعنی عشق منه نه این که روش تحکم داشته باشم.راستش اول کار می ترسیدم بعد جواب مثبتش حسی توم به وجود نیاد ولی الآن دوسش دارم.البته با این حرفایی که دوستان زدن دارم کم کم شک می کنم.ما از لحاظ منطقی خیلی بهم می خوریم.به جان خودم.
ولی حالا از لحاظ عاطفی باید بستش بدیم.تو اصول کلی با هم اختلافی نداریم.تو جزءیات هست که اونم فکر کنم طبیعیه.
انگشتان یک دست هم مثه هم نیستند چه برسه به دو تا آدم.
مهم ترین تفاوتمون اینه که من پسرم نامزدم دختر!!!!!!!
اگه دروغ می گم بگید دروغ می گی .!!!!!!!

خب به سلامتی گویا به خیر گذشت من واقعا ترسیدم کار به کتک کاری برسه.
سعیداطی جان برادر کوچیک من(البته اگه میشه بهت بگم داداش)من چند تا نصیحت خواهرانه برات دارم بهتر بگم توصیه نه نصیحت چون نسل ماها نصیحت تو سرشون نمیره.
اول از همه سعی کن تو دوران نامزدی بیش از حد احساسات به خرج ندی به دو دلیل:
1)اگه بیش از حد احساسات و هی دوست دارم خرجش کنی طرفت سیراب میشه و بعد ازدواج دیگه جذابیتی ندارید برای هم.رک بگم بعد ازدواج کهنه میشید .نمیگم محبت نکن نه محبت نسارش کن ولی کم نذار طرفت سیراب بشه بازم میگم یکم تشنه نگهش دار بذار بهت احساس نیاز کنه.
2)من خدا شاهد این حرف رو به برادرم هم زدم به تو هم میگم.بهش زیاد محبت نکن و حد و حدودتون رو نگه دار یه رابطه چه دوستی چه نامزدی تا وقتی خطبه عقد خونده نشه رو هواست در واقع قطعی نیست.خطبه عقد یه رابطه رو قطعی و حتمی میکنه و بعدش عروسی.تو ازدواج حتما باید نیمه های پر و خالی رو باهم ببینی.
دوم هیچ وقته هیچ وقت به خاطر هیچ فردی دل کس دیگه رو نشکون.مادر یه جایگاه خاص داره پدر یه جایگاه و همسر یه جایگاه خواهرا و برادرها هم جایگاه خودشون رو دارند.
تو باید یاد بگیری که تو دل و عقلت این جایگاهها رو مدیریت کنی و نذاری کسی دلخور بشه.درسته نامزدت دخترخاله توئه ولی یادت باشه الان تو خانواده ی تو حکم کس دیگه ای رو داره درواقع تو رابط اصلی این دو طرف هستی.تو این روابط هیچ وقت به خاطر کسی دل اون یکی رو نشکون.ببخشید ولی هیچکدوم اینها برای تو ابدی نیستن همشون رو باهم داشته باش و فدای هم نکنشون.اگر میخوای از هرکدومشون طرفداری کنی مثلا از مادرت اینکار رو جلوی مادرت انجام نده در خفای خودتون و منطقی مطرحش کن و بالعکس.میدونی چرا چون اینجوری طرفت پر رو نمیشه و حرمت شکنی نمیکنه.به قول معروف هر دو طرف رو نگهدار.
مهمترین نکته حتما با نامزدت پیش مشاور برو بذار جفتتون یاد بگیرید که باید چجوری تو مواقع بحرانی برخورد کنید و چجوری زندگیتون رو مدیریت کنید.
تو زندگی اونی برنده است که از زمان خودش به نحو احسن استفاده کنه.الان که نامزدین جای اینکه همش دوست دارم نسار هم کنید وقتتون رو بذارید سر شناخت درست هم.نه اینکه دخترخاله منه میدونم چی دوست داره نه.مثلا تو رفتاراش دقت کن ببین یه حرف رو چه جوری بهتر قبول میکنه.از چه لحنی بدش میاد و از اینجور چیزها.البته اونم باید به این چیزا دقت کنه.خلاصه سعی کن درصد سیاست وجودت رو بالا ببری جواب میده.
راستی تو پستت گفتی دختری دور و برت نبوده؟یعنی خواهر نداری؟
اگه اینجوره رو من به عنوان خواهر بزرگ حساب کن.(انقدر خواهرشوهر بازی دوست دارم کیف میده)

با سلام و احترام
چقدر تاپیک مستعد رشدی بوده این تاپیک
دوستان راهنمایی های خوبی داشتند.
تبلوار یک راهنمایی عالی را در پست pasta شماره 51 می بینیم.
من کمی رک تر بگویم.

بحث شما این نیست که ازذواجتان را با ایشون به تاخیر بیندازید.
بحث نامزد کردن شما به کلی اشتباه هست.
وقت پختگی ، وقت انتخاب هست.
نه اینکه در وقت خامی انتخاب کنیم، و در وقت پختگی عملی کنیم.
شما اکنون به لحاظ احساسی ، عدم آشنایی دقیق و منطقی با معیارها و مسائل زندگی نحوه همسرگزینی شما پایدار نبوده و از استحکام کافی برخورد دار نیست.
لذا تصمیمات اکنون شما پایا نیست.
یا بعدا پشیمان می شوید و از ازدواج با ایشون صرفنظر می کنید.
یا ازدواج می کنید و بعد از زندگی با ایشون منصرف می شوید.
تازه ا ینها مشکلات طرف شما ست.
همین مسائل در مورد نظرات ایشون هم هست.
لذا اساسا انتخاب شما باید به هنگام ازدواج و پختگی شما موکول شود

و فرایندی که شروع کردید خیلی عاقبت خوبی بر آن متصور نیست.

اینکه گفتید اقتصادی و فرهنگی مشابه هستید.

این خوبه اما کافی نیست.

از دیگر و مهمترین معیارها هم ترکیب شخصیت دو نفری هست که ازدواج می کنند.

مسئله غیرت، مسئله احساسات و ... از فاکتورهایی هست که به تنهایی در زمان خودش می تواند خانواده ای را سروسامان داده یا منفجر کند.

کلیاتی که از خودتون و آن دختر خانم گفتید، از پارامترهای دلگرم کننده برای این ازدواج نیست.



خلاصه:

هیچ چیز آدم را بیشتر از این منفور نمی کند که رک به عاشق پیشه ای چنین خشک نظر بدهد.

اما منفور بودن من نزد شما و عاشق پیشگان، بهتر از تخریب یک کانون زندگی هست در حالیکه هنوز حتی شکل نگرفته است.
لذا شما انتخابتان را به تعویق بیندازید و نه سلبا و نه اثباتا به ایشون فکر نکنید تا زمانی که تصمیمات شما همه جانبه باشد.

سلام.بعععله.جناب مدیر.این تاپیک خیلی هم رشد کرده اینقد که دمش از تو سایت زده بیرون.باور نمی کنی بغل مانیتورو نگاه کن........!!!!!
از توصیه دوستان ممنون.بله قبول دارم قبل از عقد نباید زیاد محبت کرد.منم سعی می کنم کنترل شده عمل کنم.بازم از سینا ممنونم.بزرگتری کرد در حق من.از خواهرم ستاره هم ممنون.نمردیم و یه خواهر هم پیدا کردیم!!!!!......
از جناب مدیر هم خواهش می کنم اگر نکته ای به ذهنشون می رسه که گفته نشده دریغ نکنن.
فقط خدا کنه نامزدم اینارو نبینه.دیگه آبرو نمی مونه واسم!!!!!!؟
مشاور می ریم حتما.یه دو سه سال هم باید صبر کنم.فکر کنم سال دیگه ماه عسل منو نشون بده.صبر که نیست.......اصن خود حضرت ایوبه(ص)
ولی خودمونیم زندگی هم سخته ها نمی دونستیم.
از همه دوستان ممنون.
من از نسخه موبایل استفاده می کنم نمیشه لایک کنی.باورتون میشه من همه این تاپیک هارو با موبایل با نت داغون می زارما.یه همچین آدم صبوری هستم.شکلک هم نمیشه بزاری وگرنه الآن یه شکلک روده بر شده از خنده می ذاشتم.روز همتون خوب.یا علی

هیچ مشاوری به مراجعش نمی گه،چه کار کن.عواقب هر راهو نشون می ده.تصمیم

با مخاطبه.ولی در مورد تو مدیر مستقیم می گه این انتخاب در زمان حاضر اشتباست.

شکستش حتمیه.مشاوری که وقتی زنی زیر کتک های شوهرش بود،نگفت طلاق بگیر.

هر مشاوره دیگه م بری اگر به کارش متعهد باشه،همین حرف های مدیرو بهت می گه.

البته تا زمانی که بخوای تو این قالب بمونی،هیچ حرفی رو خلاف میلت نمی پذیری.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سعیداطی

مشاور می ریم حتما.یه دو سه سال هم باید صبر کنم.فکر کنم سال دیگه ماه عسل منو نشون بده.صبر که نیست.......اصن خود حضرت ایوبه(ص)

---

بعضی قسمت های این برنامه ماه عسل خیلی بد آموزی داره! حداقل مخالف قوانین همدردیه! :))

چون از یک سری استثنائات نتیجه منطقی و کلی می گیره و عواطف و... را تحریک می کنه.

آقا سعید اگر منظورت اون برنامه 22 سال بعد به هم می رسنه. اول بگم الهی خوشبخت بشن. بعد بگم که آقا سعید آنها هردوشون به هم علاقه داشتند و می خواستند زود تر عقد کنند.ولی نامزد شما اینجور نیست.

بعد هم آنها هزینه زیادی برای عشقشون دادند. 22 سال!!!

اگه از همون اول احساساتشون را درگیر نمی کردند شاید مجبور نبودند همچین هزینه ای بدن!

مخالف برای هزینه کردن به عشق نیستم ها!خیلی هم خوبه! ولی باید دید ظرفیت ها چه جوریه.اصلا همچین هزینه ای دارن یا نه!

حتی شاید یک طرف داشته باشه یک طرف نداشته باشه! مهم اینه دو طرف هزینه داشته باشند! اون وقت ممکنه نتیجه بگیرن. ممکنه هم نگیرن. ولی در غیر این صورت (دو طرفه نبودن) حتما نتیجه نمی گیرن!!!

حرف مدیر را گوش بدین. ایشون تجربه دارند. شما سنتون سن خوبی برای شروع نیست. گفتم چقدر شروع مهمه!(چون مدیر گفت این جوری می گم ها)

کلا به نامزدتون هم بگید خب تو که نمی خوای عقد کنی و فعلا می خوای مجردی کنی و نامزدی هم که نمی تونیم بکنیم و فقط اسما نامزدیم. پس در کل بی خیال بشیم. بعد از چند سال اون وقت میام خواستگاریت. اون وقت بررسی می کنم معیارهای منو داری یا تغییر کردی و همین طور شما. بعد دوباره همو انتخاب می کنیم.یا شاید هم تا اون موقع اتفاق دیگه ای افتاد!

امیدوارم خوشبخت بشید:72:

بععععله.من فکر می کنم جناب مدیر منظورشون این بود که نه من فهمیدم کیو انتخاب کردم نه اون فهمیده کیو انتخاب کرده.جناب مدیر بنده شخصیت و معیار دارم.شاید اون اول احساسی انتخابش کردم ولی الآن فکر می کنم همونیه که من می خوام.حواسم بهش هست.ایشالله همین جوری باقی می مونه.من بازم دو سه سال دیگه خواستگاریش می رم.اگه خواست منو انتخاب کنه.اینم واسه اینکه معیار ها و شخصیتش شکل گرفته باشه.وگرنه دلیل دیگه ای نداره.
شماها هیچ کدوم منو درک نمی کنید.یه مشت نظرات خشک و غیر کاربردی.
می گم واسش می میرم.چند وقت پیش می خاستیم عقد کنیم.حالت یهو می گن برو کات کن بگو سه چهار سال دیگه میام.
اینه مشاوره!میخام صد سال مشاوره نرم

:158:

به قول حافظ :
رموز مصلحت ملک، خسروان دانند ----- گدای گوشه نشینی تو حافظا مخروش !

:33:



موفق باشی !
:312::228:

دوست من نظرات ما خشک و غیر کاربردی نیست.اتفاقا شما خشک بدون انعطاف عمل می کنی.
اگه قراره بری مشاوره و انتظار داشته باشی تاییدت کنه و به روشت نقد نگیره پس بهتره وقت خودتو تلف نکنی و نری پیشش و اینجا هم نظر خواهی نکنی.
با وجود سر سختی هات من درکت می کنم.می دونم تو دلت چیه که اینقدر سرسخت شدی.و می دونم بعدها قراره چی بشه تو دلت که می گم اینقدر سرسخت نباش تا سقوط نکنی.
یادت باشه.خوشبخت شدن هزینه می خواد.گاهی هزینش اینه که از عشقت بگذری.عشق در حال حاضرت.
انسان موقعی که عاشق میشه در اصل خدا رو در وجود معشوق می بینه.وقتی که ازدواج می کنه و 2 سال می گذره تازه می فهمه اینی که باهاش ازدواج کرده خدا نبود.
بلکه یه انسانه با تمام محسنات و معایبش.
ما هرچی بگیم و با هر تحلیل بگیم و 100 تا دلیل بیاریم و تیتر وار بگیم،شما باز هم قانع نمیشی چون نیازی نمی بینی قانع شی.چون از عشقت حس خوب داری و افتخار می کنی عاشقی و داری ازش لذت می بری.
موقعی که این حس خوب تبدیل به بد شد اون موقع به حرفهای ما می رسی دوست من.
واقعا که "اکسی توسین" چه کارایی که با آدمها نمی کنه.در موردش سرچ کن ببین چیه.
موفق باشی.
یا حق.

من و اون کوچیکیم.من از کوچیکی می خوامش.اگر اون هم خواست فبها اگه هم که نه اجباری در کار نیست.من خوشبختیش رو می خوام چه با من باشه چه با کسه دیگه.دلبستگی من به هیچ وجه نباید زندگی اونو خراب کنه.
شما هم لطفا دیگه ادامه ندید.دیگه تحمل ندارم.تو رو خدا کسی نظر نده.نمی خوام بشنوم.می خوام یه مدت فکر کنم.بسمه دیگه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سعیداطی

شما هم لطفا دیگه ادامه ندید.دیگه تحمل ندارم.تو رو خدا کسی نظر نده.نمی خوام بشنوم.می خوام یه مدت فکر کنم.بسمه دیگه.

---

انشاء الله که خوشبختی همیشه قرین شما باشد.