تجربیات دوستان در کمک روانپزشک و دارو

سلام
دوست عزیز منم چند وقت پیش یه تاپیک زدم ولی اینطور که دوستان اینجا نظر دادن کسی کمکی نکرد .
در هر صورت خوشحال شدم تاپیک شما رو خوندم .
منم مشکلاتی مشابه شما دارم که دقیقا نمیدونم ریششون چیه.
البته واقعا نه به این شدتی که شما گفتین ... مثلا اینکه گفتین کلا 30 روز بیرون رفتین اما من هر روز دارم میرم سر کار ...
خیلی وقتا احساس بی انگیزگی میکنم ...
از مواجه شدن با بعضی ادما و بعضی اتفاقا میترسم ...( اما خیلی با خودم مبارزه میکنم و سعی میکنم ترسمو از بین ببرم تا حدودی هم موفق میشم.)
ولی مشکل اصلیم حل نمیشه... اونم اضطراب و استرس شدیدی که دارم و یهو انچنان بهم میریزم که دست خودم نیست
حوصله هیچ کسی رو ندارم حتی پدر و مادرم که جونمو حاضرم واسشون بدم پرخاشگرو عصبی میشم
از 3 سال پیش مشکلم شروع شد ..
الان یک ساله که هر روز صبح با حالت تهوع از خواب بیدار میشم و خواب اروم ندارم
فکر و خیال دیوانم کرده
و حالتای کمال گرایی که بعضی دوستان بهش اشاره کردن رو هم دارم با هر ادمی نمیتونم کنار بیام و خیلی ایده ال فکر میکنم.
از 4 5 ماه پیش به 2 تا روانپزشک مراجعه کردم قر صهایی که تجویز شده فقط رو خوابم اثر داشته وحالت تهوع رو کم کرده
اما بی حوصله گی و اضطراب رو هنوز حس میکنم
منم به این نتیجه رسیدم که مشکل استرسم فقط با قرصو روانپزشک حل میشه چون از کنترلم خارجه
حدود یه سال پیش با روانپزشکی تلفنی حرف زدم که خیلی ارومم کرد کلی باهام حرف زد و قرص هم بهم داد که یه ماه مصرف کردم اما چون ایشون به دلیل مشکلات شخصی خودشون نمیتونستن مطب برن دیگه ارتباطی نداشتم قرص هارو هم ول کردم .تاثیر قرص ها هم عالی بود ( فلوکسیتین و لرازپام ) فقط 3 4 کیلو وزنمو کم کرد و میل جنسیمو خیلی کم کرد.اما روحیمو از این رو به این رو کرد .
تازه 2 روزه شنیدم که ایشون دوباره مطب میرن میخوام برم پیشش دوباره ... و امیدوارم اونقدی که فکر میکنم دلسوز باشه تا کمکم کنه
نمیدونم تاثیرات خوب این قرصا میارزه به عوارضش یا نه .....
البته اگه اسم این قرصارو بردم فقط واسه اینکه گفتم شاید کسی مصرف کرده باشه و گرنه این قرصا فقط و فقط با تجویز پزشک باید مصرف شن

اینم بگم از لحاظ شرایط و موقعیت زندگی همه چیزم خوبه شاید ازون لحاظ خیلیا ارزوشون باشه جای من باشن اما اعتماد به نفسم خیلی کمه
واقعا نمیخوام وضعم بدتر شه میخوام جلوشو بگیرم....
عذر خواهی میکنم ازینکه مشکلمو اینجا مطرح کردم چاره ای نداشتم
شاید بتونیم بهم کمک کنیم

جناب الیاس و جناب m-eros اصلا ادم نمیتونه خوشحال بشه افراد دیگه هم مشکلات مشابه خودش رو دارن
ولی حداقل اینکه مشکلات ابراز میشه و میشه همفکری کرد شاید بهبود و درمان رو بهم کمک کرد خیلی میتونه مفید باشه

من روی خیلی از مسائل و مشکلاتم به تنهایی کار کردم و خیلی هم موفق بودم و مشکلاتی که داشتم رو حل کردم
ولی بعضی مشکلات رو بدلایل مختلف انسان خودش تنها نمیتونه راه بجایی ببره
بزرگترین مشکل هم ندانستن و نشناختن درست مشکلات هست که انسان خیلی وقتها بهیچ وجه خودش نمیتونه مشکلش رو تشخیص بده
ولی متاسفانه و بدبختانه علم روان درمانی در کشور واقعا ضعیف و بسیار سطحی هست و حداقل من نتونستم تا حالا روان درمان و روانپرشکی که واقعا به بیمارش اهمیت بده پیدا نکردم
هزینه های درمان که دیگه حرفی نمیشه دربارش زد

من تازه پی به ریشه خیلی از مشکلاتم بردم و تصمیم گرفتم بشدت پیگیر بهبود حالم باشم و دارم تحقیق میکنم چه برای مصرف دارو چه رفتار درمانی چه گروه درمانی و حتی یافتن روانپزشک قابل اعتماد برای مراجعه

توصیه من به شما همین هست که دنبال ریشه مشکلاتتون بگردید
نترسید که بگید بیمارید
نترسید که بگید مشکل دارید
مثل من تاپیک مجزا حتما ایجاد کنید و مشکلاتتون رو بگید و منتظر باشید دوستان تجربیات خودشون رو باهاتون شریک بشن
ولی نه از حرف دیگران نا امید بشید نه مشاوره های دیگران رو حتما قبول کنید بلکه دنبال این بگردید که بفهمید مشکل شما دقیقا چی هست و راهکار درمان چی میتونه باشه

یکی بهترین راهکارهای درمان گروه درمانی هست
پس اینکه با هم در ازتباط باشیم و تبادل نظر کنیم خیلی میتونه مفید باشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Estaf

جناب الیاس و جناب m-eros اصلا ادم نمیتونه خوشحال بشه افراد دیگه هم مشکلات مشابه خودش رو دارن
ولی حداقل اینکه مشکلات ابراز میشه و میشه همفکری کرد شاید بهبود و درمان رو بهم کمک کرد خیلی میتونه مفید باشه

من روی خیلی از مسائل و مشکلاتم به تنهایی کار کردم و خیلی هم موفق بودم و مشکلاتی که داشتم رو حل کردم
ولی بعضی مشکلات رو بدلایل مختلف انسان خودش تنها نمیتونه راه بجایی ببره
بزرگترین مشکل هم ندانستن و نشناختن درست مشکلات هست که انسان خیلی وقتها بهیچ وجه خودش نمیتونه مشکلش رو تشخیص بده
ولی متاسفانه و بدبختانه علم روان درمانی در کشور واقعا ضعیف و بسیار سطحی هست و حداقل من نتونستم تا حالا روان درمان و روانپرشکی که واقعا به بیمارش اهمیت بده پیدا نکردم
هزینه های درمان که دیگه حرفی نمیشه دربارش زد

من تازه پی به ریشه خیلی از مشکلاتم بردم و تصمیم گرفتم بشدت پیگیر بهبود حالم باشم و دارم تحقیق میکنم چه برای مصرف دارو چه رفتار درمانی چه گروه درمانی و حتی یافتن روانپزشک قابل اعتماد برای مراجعه

توصیه من به شما همین هست که دنبال ریشه مشکلاتتون بگردید
نترسید که بگید بیمارید
نترسید که بگید مشکل دارید
مثل من تاپیک مجزا حتما ایجاد کنید و مشکلاتتون رو بگید و منتظر باشید دوستان تجربیات خودشون رو باهاتون شریک بشن
ولی نه از حرف دیگران نا امید بشید نه مشاوره های دیگران رو حتما قبول کنید بلکه دنبال این بگردید که بفهمید مشکل شما دقیقا چی هست و راهکار درمان چی میتونه باشه

یکی بهترین راهکارهای درمان گروه درمانی هست
پس اینکه با هم در ازتباط باشیم و تبادل نظر کنیم خیلی میتونه مفید باشه

---

البته من جناب نیستم سر کار خانومم :310:
تاپیک زدم ولی مثه اینکه اینجا زیاد راجع به این چیزا کسی اطلاعات نداره حتی مشاورا ....حالا اگه رابطه دختر پسر باشه همه متخصصن :311:
با اینکه مشکل ما چه بسا خیلی حادتر هم باشه چون استرس و اضطراب در درجه اول مانع برقراری ارتباط درست با دیگران میشه
منم دارم سعی میکنم مطالعمو بیشتر کنم تو همین سایتم مطالب خوبی پیدا کردم ولی خوندن کجا عملش کجا !!!
و اینو فهمیدم که بدون دارو درمانی هم مشکلم حل نمیشه
با خودم میگم من که تو هر زمینه کاری ، تحصیلی ، مالی ،خونوادگی ، اخلاقی ، زیبایی دختری ام که از خیلیا سرترم پس دردم چیه چرا باید دائم دلشوره و استرس داشته باشم
اخه به چه علت
چرا احساس تنهایی میکنم
چرا میتر سم ... خیلی هم محافظه کارم تو همه چیز
چرا نسبت به ادما انقد ایده ال فکر میکنم حتی دلم میخواد با کسایی باشم که هیچ نقصی ندارن !!! و چون از عالم واقعیت بدوره نمیتونم روابط درست برقرار کنم
دائم اشتباه میکنم
.... ولی الان اصلا نا امید نیستم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط m_eros

البته من جناب نیستم سر کار خانومم :310:
تاپیک زدم ولی مثه اینکه اینجا زیاد راجع به این چیزا کسی اطلاعات نداره حتی مشاورا ....حالا اگه رابطه دختر پسر باشه همه متخصصن :311:
با اینکه مشکل ما چه بسا خیلی حادتر هم باشه چون استرس و اضطراب در درجه اول مانع برقراری ارتباط درست با دیگران میشه
منم دارم سعی میکنم مطالعمو بیشتر کنم تو همین سایتم مطالب خوبی پیدا کردم ولی خوندن کجا عملش کجا !!!
و اینو فهمیدم که بدون دارو درمانی هم مشکلم حل نمیشه
با خودم میگم من که تو هر زمینه کاری ، تحصیلی ، مالی ،خونوادگی ، اخلاقی ، زیبایی دختری ام که از خیلیا سرترم پس دردم چیه چرا باید دائم دلشوره و استرس داشته باشم
اخه به چه علت
چرا احساس تنهایی میکنم
چرا میتر سم ... خیلی هم محافظه کارم تو همه چیز
چرا نسبت به ادما انقد ایده ال فکر میکنم حتی دلم میخواد با کسایی باشم که هیچ نقصی ندارن !!! و چون از عالم واقعیت بدوره نمیتونم روابط درست برقرار کنم
دائم اشتباه میکنم
.... ولی الان اصلا نا امید نیستم

---

اینجا مشخص نمیشه کی خانومه کی اقا، که از دید من زیاد هم اهمیتی نداره و تفاوتی نیست
ولی ببخشید که اشتباه شد

اول اینکه خیلی خوبه که ناامید نیستین و اولین اصل برای بهبود همین هست

دقیقا مشکل همینه که توی جامعه ما حتی جامعه پزشکی و تخصصی فقط به موارد سطحی و ظاهری پرداخته میشه و به مشکلات اساسی زندگی افراد اصلا توجهی نمیشه
به نظر من اصلا روی مشاوره حساب باز نکنین و ادم خودش بهترین مشاور برای خودش میتونه باشه
فقط باید از تجربه و مشورتهای دیگران استفاده کرد

از نظر من برای ما با شخصیت کمالگرا بهترین و اولین اصل این هست که اصل سود داشتن و خطر نکردن رو کنار بزاریم
دست به خطر زدن و ریسک کردن اگاهانه حتی خطرناکترین کارها رو انجام داد تا مغز بفهمه همه چیز به خرابی منتهی نمیشه
من خودم این کارو انجام دادم و اگاهی با ترسها و نگارهیم مقابله کردم و تا حدود خیلی زیادی موفق بودم
برید خرید کنین و هرچی دوست داشتبن رو بخرید حتی اگه بدردتون نمیخوره ولی دوستش دارید
بزارید فروشنده سرتون کلاه بزاره و فقط بخندین که میدونین داره جنس اشتباه بهتون میده ولی شما میدونین ولی بخرین
محافظه کاری رو خوداگاه بر زدش عمل کنین
فعالیت اجتماعی رو هرچقدرمم سخته ولی زیاد کنین
بریم کلاسهای تفریحی و اموزشی که دوست دارین شرکت کنین حتی اگه نرفتین مهم نیست ولی یه جلسه هم بریم میتونه مفید باشه
سبک زندگیتون رو سعی کنین تغییر بدین
ساده ترینش دکوراسون خونه و اتاقتون رو کلا عوض کنین
سبک لباس و ظاهرتون رو تغییر بدین
اینا کارایی که ادم میتونه خودش انجام بده و واقعا تاثیر گذاره ولی اگر فعالیت شیمیایی بدن هم دچار مشکل شده باشه و مثلا حملات اضطراب و استرس هم وجود داشته باشه حتما باید دارو هم مصرف بشه
ولی بهمون دلیلی که گفتم و جامعه پزشکی روح و روان بسیار ضعیف هست بهتره اگاهی خودمون رو بالا ببریم و بعد مراجعه کنیم به رانپزشک که فقط دارو خواب اور یا ارامبخش برای ما تجویز نکن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Estaf

اول اینکه خیلی خوبه که ناامید نیستین و اولین اصل برای بهبود همین هست

دقیقا مشکل همینه که توی جامعه ما حتی جامعه پزشکی و تخصصی فقط به موارد سطحی و ظاهری پرداخته میشه و به مشکلات اساسی زندگی افراد اصلا توجهی نمیشه
به نظر من اصلا روی مشاوره حساب باز نکنین و ادم خودش بهترین مشاور برای خودش میتونه باشه
فقط باید از تجربه و مشورتهای دیگران استفاده کرد

از نظر من برای ما با شخصیت کمالگرا بهترین و اولین اصل این هست که اصل سود داشتن و خطر نکردن رو کنار بزاریم
دست به خطر زدن و ریسک کردن اگاهانه حتی خطرناکترین کارها رو انجام داد تا مغز بفهمه همه چیز به خرابی منتهی نمیشه
من خودم این کارو انجام دادم و اگاهی با ترسها و نگارهیم مقابله کردم و تا حدود خیلی زیادی موفق بودم
برید خرید کنین و هرچی دوست داشتبن رو بخرید حتی اگه بدردتون نمیخوره ولی دوستش دارید
بزارید فروشنده سرتون کلاه بزاره و فقط بخندین که میدونین داره جنس اشتباه بهتون میده ولی شما میدونین ولی بخرین
محافظه کاری رو خوداگاه بر زدش عمل کنین
فعالیت اجتماعی رو هرچقدرمم سخته ولی زیاد کنین
بریم کلاسهای تفریحی و اموزشی که دوست دارین شرکت کنین حتی اگه نرفتین مهم نیست ولی یه جلسه هم بریم میتونه مفید باشه
سبک زندگیتون رو سعی کنین تغییر بدین
ساده ترینش دکوراسون خونه و اتاقتون رو کلا عوض کنین
سبک لباس و ظاهرتون رو تغییر بدین
اینا کارایی که ادم میتونه خودش انجام بده و واقعا تاثیر گذاره ولی اگر فعالیت شیمیایی بدن هم دچار مشکل شده باشه و مثلا حملات اضطراب و استرس هم وجود داشته باشه حتما باید دارو هم مصرف بشه
ولی بهمون دلیلی که گفتم و جامعه پزشکی روح و روان بسیار ضعیف هست بهتره اگاهی خودمون رو بالا ببریم و بعد مراجعه کنیم به رانپزشک که فقط دارو خواب اور یا ارامبخش برای ما تجویز نکن

---

میدونین ، گاهی وقتا به خیلی از آدمای دورو برم که واقعا دوسشون داشتم از ته دلم محبت کردم اما جز ضربه چیز دیگه ای نصیبم نشد . البته بر عکسشم بوده شاید پاسخ محبت خیلی هارو هم درست نداده باشم نمیدونم ، درسته شاید سادگی به خرج دادم خیلی وقتا تو زندگیم ، بعدش همشو تو دلم میریختم ابراز نمیکردم ، همیشه حس میکردم حرفای نگفته زیادی دارم و سکوت میکردم . این حس خیلی اذیتم میکرد.
و مشکل اضطراب من تا حدود زیادی زمینه ژنتیکی داره فک کنم بیشتر از مامان بزرگم ولی زمینش هم تو زندگیم ایجاد شده شاید مقصر خودم بودم .
خودمم خیلی دارم تلاش میکنم به ترسم غلبه کنم...
مثلا من خیلی وقت پیش گاهی رانندگی میکردم ولی یه مدتی اواخر اصلا رانندگی نمیکردم انقد که احساس ترس داشتم ولی 4 ماه پیش تصمیم گرفتم دوباره بشینم اولین کاری که کردم این بود که ماشین خریدم وقتی خریدم دیدم خوب نمیشه انداختش تو خونه پس وادار شدم که رانندگیو شروع کنم اوایل با ترس خیلی زیاد اما با کمک یکی از دوستام هر روز به یه بهانه ای 2 ساعت ماشینو میبردم بیرون . الان کاملا ترسم ریخته تازه علاقمند هم شدم .خیلی هم رانندگیم خوب شده ،
مشکلم اینه که تو هر کاری یه نفر باید هولم بده
حتی گاهی راه بعضی کارارو بلدم ولی خودمو گول میزنم و به بعد موکولش میکنم .
الان شغلمو دوس دارم مرتبط به رشتمه همون چیزی بود که همیشه تو ذهنم بود جا داره خیییییلی پیشرفت کنم ولی استرس کاذب نمیذاره جلومو میگیره ،بعضی از همکارام خوبن و بعضی از همکارامو فقط دارم متحمل میکنم.
میدونم که باید نسبت به رفتار خیلیا بی اهمیت باشم اما دست خودم نیست.
یه مورد دیگم این که با پسرایی که تو زندگیم آشنا شدم بعضی هاشون انقد دنبال منافع بودن و اذیتم کردن نسبت به جنس مخالف یکم بدبینم ، همین باعث میشه نمیتونم ارتباط درست برقرار کنم بدو خوبو تشخیص بدم .
راجع به روانپزشکا هم دارم به نتیجه شما میرسم قرصا فقط خوابمو بهتر کرده ، اما الان میخوام عوض کنم چون میدونم اینطوری فایده نداره قرصای الکی و تشخیصای الکی دادن
روانپزشکی که 10 دقیقه بیشتر واسه مریضش وقت نمیذاره چطور میتونه بیماریو تشخیص بده واقعا مسخرست .
خیلی حرف زدم ولی خیلی خوشحالم ازینکه حرفامو به کسی میگم که درک میکنه چی میگم ، امیدوارم شما هم تو زندگیتون راه درستو پیدا کنین

دقیقا میفهمم چی میگین
من الان میخوام برم بیرون کاریرو انجام بدم ولی تنهایی نمیتونم و یه حس عجیب جلومو میگیره
بحث همین رانندگی که میگین من واقعا باهاش درگیرمة، با اینکه رانندگیم خیلی خوبه ولی اصلا نمیتونم رانندگی کنم دقیقا بهمون دلیل ترسهایی که حتما میشناسین

بحث حرفا رو ادم توی خدمش نگه میداره واقعا یه عذاب بود واسه من و برای کوچیکترین برخوردها که نمیتونستم حرفو بزنم روزها درگیر بودم
ولی کامل این مسئله رو حل کردم با خودم و الان اصلا از این لحاظ مشکلی ندارم و هرکسی جلوم باشه چه ناراحتی چه عصبانیت چه حرف منطقی داشته باشم بروز میدم و دیگه مثل قبل نیستم بعدش بیام با خودم اینو میگفتم خوب بود چرا اونو نگفتم

از نظر من از چیزای خیلی کوچیک باید شروع کنین تا مغز ادم عادت کنه و بفهمه که نه میشه کاری کرد و مشکلی پیش نیاد
مغز ما چون توانایی بالای در تجزیه و تحلیل داره و این هوش باعث میشه کوچیکترین چیزها رو از صدها بعد بررسی کنه و همین باعث میشه یه انرژی وحشتناک گرفته بشه و دیگه توانیی برای انجام کار اصلی باقی نمونه
مثلا برای خرید یه لباس حتی یه تار نخ رو میبینم و همین باعث میشه نتونیم انتخاب کنیم
بخاطر همین از چیزای خیلی کوچیک باید شروع کرد و این تجزیه و تحلیل رو کنار گذاشت
مثلا میرین خرید تمام تمرکز روی این بزارید که چیزی خوشتون اومد بخرین و اصلا به افکار اینکه فروشنده داره گرون میده جنسش اضلی نیست بهم میاد یا نه اجازه ندین بیاد توی مغزتون

فقط باید مشکلات رو شناخت و باهاشون از کم مقابله کرد تا کم کم ریشه رو خشکوند
هرچند شاید همون مشکل یا همه یا هیچ هم که در ما هست سد راه باشه ولی میشه باهاش مقابله کرد

مشکل ارتباط با جنس مخالف و رابطه عاطفی هم چون ما شخصیت وسواسی داریم هم از خودمون انتظارات زادی داریم هم از طرف مقابلمون و این باعث میشه نتونیم رابطه درستی بر قرار کنیم
از نظر من بهتره ما توی مغزمون کاری کنیم که وارد رابطه جدی نشیم و فقط رابطه سطحی داشته باشیم
یعنی فقط به رابطه این دید رو داشت که فقط برای گذران وقت و لذت برن از وجود همدیگه هست و لازم نباشه ما ضعف و اشتباهات خودمون و طرفمون رو جدی بگیریم

خانم m_ero شما زندگی موفقی دارین، لااقل وضعتون از من بهتره، فک کنم بهتره خدا رو شاکر باشیم. یکی از دلایلی که من به روانشناس مراجعه میکردم، این بود که یه نفر به حرفام گوش بده. اینقدر آدم زیاد فکر میکنه ، آخرش آرمان گرا میشه، مثلا من فکر میکردم اگه برم خارج وضع بهتری دارم هم از نظر درمان هم از نظر کار در حالی که حتی یکم هم اجتماعی نیستم، یا الان وضع جوریه که از هیچکدوم از آدمای اطراف خوشم نمیاد حتی با خانواده هم یک کلمه حرف نمیزنم. و اینقدر آدم مشغولیت ذهنی پیدا میکنه که آخرش نمیتونه متوقفش کنه، لامصب درست موقع خواب هر چی فکر و نگرانی هست به ذهن آدم میاد، هی ذهن رو منصرف میکنی باز فکره به ذهن میاد. نتیجه اینکه برای منحرف کردن خودم، من قبل از خواب سعی میکنم به یه تخیل زیبا فکر کنم، و سعی میکنم فکر رو به همین موضوع ادامه بدم یا گاهی که اضطراب هم دارم قبل خواب یه آهنگ کلاسیک یا قرآن گوش بدم. البته گاهی چون نگران میشم که نکنه فلان کار رو فراموش کنم،روی یه کاغذ یادداشتش میکنم.
من از دوستان میخوام که اگه راهکاری برای مشکلاتشون یا مشکل ما دارن یا مقاله یا کتاب الکترونیکی میشناسن به ما معرفی کنن. لااقل اینجوری میتونیم از تجربیات هم استفاده کنیم.

- - - Updated - - -

خانم m_ero شما زندگی موفقی دارین، لااقل وضعتون از من بهتره، فک کنم بهتره خدا رو شاکر باشیم. یکی از دلایلی که من به روانشناس مراجعه میکردم، این بود که یه نفر به حرفام گوش بده. اینقدر آدم زیاد فکر میکنه ، آخرش آرمان گرا میشه، مثلا من فکر میکردم اگه برم خارج وضع بهتری دارم هم از نظر درمان هم از نظر کار در حالی که حتی یکم هم اجتماعی نیستم، یا الان وضع جوریه که از هیچکدوم از آدمای اطراف خوشم نمیاد حتی با خانواده هم یک کلمه حرف نمیزنم. و اینقدر آدم مشغولیت ذهنی پیدا میکنه که آخرش نمیتونه متوقفش کنه، لامصب درست موقع خواب هر چی فکر و نگرانی هست به ذهن آدم میاد، هی ذهن رو منصرف میکنی باز فکره به ذهن میاد. نتیجه اینکه برای منحرف کردن خودم، من قبل از خواب سعی میکنم به یه تخیل زیبا فکر کنم، و سعی میکنم فکر رو به همین موضوع ادامه بدم یا گاهی که اضطراب هم دارم قبل خواب یه آهنگ کلاسیک یا قرآن گوش بدم. البته گاهی چون نگران میشم که نکنه فلان کار رو فراموش کنم،روی یه کاغذ یادداشتش میکنم.
من از دوستان میخوام که اگه راهکاری برای مشکلاتشون یا مشکل ما دارن یا مقاله یا کتاب الکترونیکی میشناسن به ما معرفی کنن. لااقل اینجوری میتونیم از تجربیات هم استفاده کنیم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط alias136790

خانم m_ero شما زندگی موفقی دارین، لااقل وضعتون از من بهتره، فک کنم بهتره خدا رو شاکر باشیم. یکی از دلایلی که من به روانشناس مراجعه میکردم، این بود که یه نفر به حرفام گوش بده. اینقدر آدم زیاد فکر میکنه ، آخرش آرمان گرا میشه، مثلا من فکر میکردم اگه برم خارج وضع بهتری دارم هم از نظر درمان هم از نظر کار در حالی که حتی یکم هم اجتماعی نیستم، یا الان وضع جوریه که از هیچکدوم از آدمای اطراف خوشم نمیاد حتی با خانواده هم یک کلمه حرف نمیزنم. و اینقدر آدم مشغولیت ذهنی پیدا میکنه که آخرش نمیتونه متوقفش کنه، لامصب درست موقع خواب هر چی فکر و نگرانی هست به ذهن آدم میاد، هی ذهن رو منصرف میکنی باز فکره به ذهن میاد. نتیجه اینکه برای منحرف کردن خودم، من قبل از خواب سعی میکنم به یه تخیل زیبا فکر کنم، و سعی میکنم فکر رو به همین موضوع ادامه بدم یا گاهی که اضطراب هم دارم قبل خواب یه آهنگ کلاسیک یا قرآن گوش بدم. البته گاهی چون نگران میشم که نکنه فلان کار رو فراموش کنم،روی یه کاغذ یادداشتش میکنم.
من از دوستان میخوام که اگه راهکاری برای مشکلاتشون یا مشکل ما دارن یا مقاله یا کتاب الکترونیکی میشناسن به ما معرفی کنن. لااقل اینجوری میتونیم از تجربیات هم استفاده کنیم.

---

باور کنین من همیشه خدارو به خاطر چیزایی که یهم داده شکر میکنم خیلی وقتا هم معجزه خدارو تو زندگیم دیدم.و واقعا اعتقاد دارم .
ولی از نظر ذهنی خیلی با خودم درگیرم دائم به همه چیز فکر میکنم .
نمیدونم چطور این حالتو بر طرف کنم گاهی سعیمو میکنم ولی موقتیه.
نمیدونم چطور خلا ای که باید توسط خودم پر شه از دیگران نخوام . تو خودم دنبالش بگردم نه تو آدمای دور و برم .


مثلا همین امشب یه اتفاقی واسم افتاد ، قرار بود واسه یه نفر یه چیزی ببرم نشونش بدم اما کاری واسم پیش اومد نتونستم بهش پیام دادم که نمیتونم بیارم اونم گفت اگه میخواستی میاوردی امروزو فردا نمیکردی دیگه نمیخوام ....خیلی ناراحت شدم و چون انتظارشو نداشتم دوباره تموم اون حالتای استرسی بهم دست داد تا همین یک ساعت پیش که بهش زنگ زدم و اول بابت اینکه نتونستم برم عذز خواهی کردم بعدش هم دلیلشو توضیح دادم و گفتم قضاوتت راجع به من نادرست بود و اونم گفت که نه اصلا ناراحت نشده و خواست واسش ببرم ... آخرشم کلی ازم تشکر کرد . این یه موضوعی بود که حلش کردم به خاطر خودمم این کارو کردم چون اگه حل نمیشد ذهنم دائما درگیرش بود
ولی در مقابل چنین برخوردایی اونقد استرسی میشم همش نگرانم که وای چرا اینطوری شد چرا از دستم ناراحت شد با اینکه میدونم اون فکرش اشتباهه من مقصر نیستم!
اما قبل از اینکه بهش بزنگم با خودم طی کردم که ممکنه هر برخوردی ازش ببینم و اونجا دیگه اونه که شخصیت خودشو نشون میده چون من قصدم صلح بوده و با این ذهنیت زنگ زدم با اینکه میدونم اگه برخورد بدی میکرد بازم بهم میریختم .
این موارد تا دلتون بخواد تو زندگی هست اما واقعا چطور آدمی مثه من باید باهاشون کنار بیاد و خودشو به خاطر کسایی که دوس داره سرزنش نکنه و انتظار نداشته باشه همیشه رفتارشون خوب باشه و بتونه بپذیره دیگرانو بدون اسیب زدن به خودش!!

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Estaf

مشکل ارتباط با جنس مخالف و رابطه عاطفی هم چون ما شخصیت وسواسی داریم هم از خودمون انتظارات زادی داریم هم از طرف مقابلمون و این باعث میشه نتونیم رابطه درستی بر قرار کنیم
از نظر من بهتره ما توی مغزمون کاری کنیم که وارد رابطه جدی نشیم و فقط رابطه سطحی داشته باشیم
یعنی فقط به رابطه این دید رو داشت که فقط برای گذران وقت و لذت برن از وجود همدیگه هست و لازم نباشه ما ضعف و اشتباهات خودمون و طرفمون رو جدی بگیریم

---

موافقم با این حرفاتون اما مشکم اینه که نمیتونم ... بیش از اندازه بعضی چیزارو جدی میگیرم و فقط به خودم اسیب میزنم. چون طرفم همیشه کسیه که واسم ارزش داره .
الانم کلا ازین روابط دوری میکنم

کاش همه شارژ کنیم و یه تاپیک مستقل بزنیم و اونجا دور هم جمع شیم و ازتجربیاتمون به هم بگیم

متوجه منظورت نشدم نیلا،
اما اگه منظور اینه که بحث تاپیک رو به انحراف کشوندیم ، درست میفرمائین. من سعی میکنم دیگه تو این تاپیک نحرفم.
اما منظورت این بود که هر کدوم یه تاپیک جداگانه بزنیم ، یا اینکه یه تاپیک جداگانه بزنیم و از تجربیاتمون بگیم؟
چون من درباره مشکلم تو یه وبسایت دیگه پیگیر هستم، نخواستم دیگه تو این وبسایت دنبالش باشم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط alias136790

متوجه منظورت نشدم نیلا،
اما اگه منظور اینه که بحث تاپیک رو به انحراف کشوندیم ، درست میفرمائین. من سعی میکنم دیگه تو این تاپیک نحرفم.
اما منظورت این بود که هر کدوم یه تاپیک جداگانه بزنیم ، یا اینکه یه تاپیک جداگانه بزنیم و از تجربیاتمون بگیم؟
چون من درباره مشکلم تو یه وبسایت دیگه پیگیر هستم، نخواستم دیگه تو این وبسایت دنبالش باشم.

---

منظور خانوم نیلا این هست که یه گروه تشکیل بدیم و چون مشکلات مشابهه داریم تجربیاتی که در راه بهبود داشتیم رو با هم به اشتراک بزاریم
از نظر من هم پیشنهاد بسیار خوبی هست و اصولا یکی از شیوه های درمان برای ما، گروه درمانی هست
ولی اینکه چطور این گروه تشکیل بشه من هنوز یه مقدار تردید دارم ولی دارم روش فکر میکنم که باهم در ارتباط باشیم که بسیار میتونه مفید باشه

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط alias136790

خانم m_ero شما زندگی موفقی دارین، لااقل وضعتون از من بهتره، فک کنم بهتره خدا رو شاکر باشیم. یکی از دلایلی که من به روانشناس مراجعه میکردم، این بود که یه نفر به حرفام گوش بده. اینقدر آدم زیاد فکر میکنه ، آخرش آرمان گرا میشه، مثلا من فکر میکردم اگه برم خارج وضع بهتری دارم هم از نظر درمان هم از نظر کار در حالی که حتی یکم هم اجتماعی نیستم، یا الان وضع جوریه که از هیچکدوم از آدمای اطراف خوشم نمیاد حتی با خانواده هم یک کلمه حرف نمیزنم. و اینقدر آدم مشغولیت ذهنی پیدا میکنه که آخرش نمیتونه متوقفش کنه، لامصب درست موقع خواب هر چی فکر و نگرانی هست به ذهن آدم میاد، هی ذهن رو منصرف میکنی باز فکره به ذهن میاد. نتیجه اینکه برای منحرف کردن خودم، من قبل از خواب سعی میکنم به یه تخیل زیبا فکر کنم، و سعی میکنم فکر رو به همین موضوع ادامه بدم یا گاهی که اضطراب هم دارم قبل خواب یه آهنگ کلاسیک یا قرآن گوش بدم. البته گاهی چون نگران میشم که نکنه فلان کار رو فراموش کنم،روی یه کاغذ یادداشتش میکنم.
من از دوستان میخوام که اگه راهکاری برای مشکلاتشون یا مشکل ما دارن یا مقاله یا کتاب الکترونیکی میشناسن به ما معرفی کنن. لااقل اینجوری میتونیم از تجربیات هم استفاده کنیم.
.

---

یکی از دوستان کتاب از حال بد به حال خوب، شناخت درمانی، اثر دیوید برنز رو به من پیشنهاد کردن و میگن خیلی میتونه مفید باشه
من هنوز نتونستم کتاب رو تهیه کنم ولی امتحانش هیچ ضرری نداره و توصیه میکنم این کتاب رو تهیه کنید تا با هم شروع کنیم مطالعه رو راهکاری درمانش رو

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط m_eros

باور کنین من همیشه خدارو به خاطر چیزایی که یهم داده شکر میکنم خیلی وقتا هم معجزه خدارو تو زندگیم دیدم.و واقعا اعتقاد دارم .
ولی از نظر ذهنی خیلی با خودم درگیرم دائم به همه چیز فکر میکنم .
نمیدونم چطور این حالتو بر طرف کنم گاهی سعیمو میکنم ولی موقتیه.
نمیدونم چطور خلا ای که باید توسط خودم پر شه از دیگران نخوام . تو خودم دنبالش بگردم نه تو آدمای دور و برم .


مثلا همین امشب یه اتفاقی واسم افتاد ، قرار بود واسه یه نفر یه چیزی ببرم نشونش بدم اما کاری واسم پیش اومد نتونستم بهش پیام دادم که نمیتونم بیارم اونم گفت اگه میخواستی میاوردی امروزو فردا نمیکردی دیگه نمیخوام ....خیلی ناراحت شدم و چون انتظارشو نداشتم دوباره تموم اون حالتای استرسی بهم دست داد تا همین یک ساعت پیش که بهش زنگ زدم و اول بابت اینکه نتونستم برم عذز خواهی کردم بعدش هم دلیلشو توضیح دادم و گفتم قضاوتت راجع به من نادرست بود و اونم گفت که نه اصلا ناراحت نشده و خواست واسش ببرم ... آخرشم کلی ازم تشکر کرد . این یه موضوعی بود که حلش کردم به خاطر خودمم این کارو کردم چون اگه حل نمیشد ذهنم دائما درگیرش بود
ولی در مقابل چنین برخوردایی اونقد استرسی میشم همش نگرانم که وای چرا اینطوری شد چرا از دستم ناراحت شد با اینکه میدونم اون فکرش اشتباهه من مقصر نیستم!
اما قبل از اینکه بهش بزنگم با خودم طی کردم که ممکنه هر برخوردی ازش ببینم و اونجا دیگه اونه که شخصیت خودشو نشون میده چون من قصدم صلح بوده و با این ذهنیت زنگ زدم با اینکه میدونم اگه برخورد بدی میکرد بازم بهم میریختم .
این موارد تا دلتون بخواد تو زندگی هست اما واقعا چطور آدمی مثه من باید باهاشون کنار بیاد و خودشو به خاطر کسایی که دوس داره سرزنش نکنه و انتظار نداشته باشه همیشه رفتارشون خوب باشه و بتونه بپذیره دیگرانو بدون اسیب زدن به خودش!!

- - - Updated - - -



موافقم با این حرفاتون اما مشکم اینه که نمیتونم ... بیش از اندازه بعضی چیزارو جدی میگیرم و فقط به خودم اسیب میزنم. چون طرفم همیشه کسیه که واسم ارزش داره .
الانم کلا ازین روابط دوری میکنم

---

ببینید چیزی که من مطالعه کردم برای مشکلات ما دروان دارویی فقط 20% قضیه هست اونم فقط کنترل شیمیایی مقابله با استرس و حملات اضطراب و فوبیا
80% درمان، رفتار درمانی و شناخت درمانی هست که باید انجام بشه
خوبی اختلال ما اینه که اولا خودمون میدونین این مشکل از درون خودمون هست و واقعیت نداره و یکی هم اینکه معمولا افراد باضریب هوشی بالا دچار این اختلال میشن
پس ما اگر شناخت درستی از مشکلمون پیدا کنین و شیوه های رفتار درمانی رو یاد بگیریم خیلی خوب میتونیم بر مشکلاتمون غلبه کنیم

کتابی که معرفی کردم رو شما هم اگر تونستین تهیه کنین و مطالعه کنین تا قدم قدم جلو بریم و به زودی زود شادی و ارامش حتما حاکم میشه بر زندگیمون و به مراحلی که لایقش هستیم دست پیدا میکنیم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط m_eros

باور کنین من همیشه خدارو به خاطر چیزایی که یهم داده شکر میکنم خیلی وقتا هم معجزه خدارو تو زندگیم دیدم.و واقعا اعتقاد دارم .
ولی از نظر ذهنی خیلی با خودم درگیرم دائم به همه چیز فکر میکنم .
نمیدونم چطور این حالتو بر طرف کنم گاهی سعیمو میکنم ولی موقتیه.
نمیدونم چطور خلا ای که باید توسط خودم پر شه از دیگران نخوام . تو خودم دنبالش بگردم نه تو آدمای دور و برم .


مثلا همین امشب یه اتفاقی واسم افتاد ، قرار بود واسه یه نفر یه چیزی ببرم نشونش بدم اما کاری واسم پیش اومد نتونستم بهش پیام دادم که نمیتونم بیارم اونم گفت اگه میخواستی میاوردی امروزو فردا نمیکردی دیگه نمیخوام ....خیلی ناراحت شدم و چون انتظارشو نداشتم دوباره تموم اون حالتای استرسی بهم دست داد تا همین یک ساعت پیش که بهش زنگ زدم و اول بابت اینکه نتونستم برم عذز خواهی کردم بعدش هم دلیلشو توضیح دادم و گفتم قضاوتت راجع به من نادرست بود و اونم گفت که نه اصلا ناراحت نشده و خواست واسش ببرم ... آخرشم کلی ازم تشکر کرد . این یه موضوعی بود که حلش کردم به خاطر خودمم این کارو کردم چون اگه حل نمیشد ذهنم دائما درگیرش بود
ولی در مقابل چنین برخوردایی اونقد استرسی میشم همش نگرانم که وای چرا اینطوری شد چرا از دستم ناراحت شد با اینکه میدونم اون فکرش اشتباهه من مقصر نیستم!
اما قبل از اینکه بهش بزنگم با خودم طی کردم که ممکنه هر برخوردی ازش ببینم و اونجا دیگه اونه که شخصیت خودشو نشون میده چون من قصدم صلح بوده و با این ذهنیت زنگ زدم با اینکه میدونم اگه برخورد بدی میکرد بازم بهم میریختم .
این موارد تا دلتون بخواد تو زندگی هست اما واقعا چطور آدمی مثه من باید باهاشون کنار بیاد و خودشو به خاطر کسایی که دوس داره سرزنش نکنه و انتظار نداشته باشه همیشه رفتارشون خوب باشه و بتونه بپذیره دیگرانو بدون اسیب زدن به خودش!!

- - - Updated - - -



موافقم با این حرفاتون اما مشکم اینه که نمیتونم ... بیش از اندازه بعضی چیزارو جدی میگیرم و فقط به خودم اسیب میزنم. چون طرفم همیشه کسیه که واسم ارزش داره .
الانم کلا ازین روابط دوری میکنم

---

ببینید چیزی که من مطالعه کردم برای مشکلات ما دروان دارویی فقط 20% قضیه هست اونم فقط کنترل شیمیایی مقابله با استرس و حملات اضطراب و فوبیا
80% درمان، رفتار درمانی و شناخت درمانی هست که باید انجام بشه
خوبی اختلال ما اینه که اولا خودمون میدونین این مشکل از درون خودمون هست و واقعیت نداره و یکی هم اینکه معمولا افراد باضریب هوشی بالا دچار این اختلال میشن
پس ما اگر شناخت درستی از مشکلمون پیدا کنین و شیوه های رفتار درمانی رو یاد بگیریم خیلی خوب میتونیم بر مشکلاتمون غلبه کنیم

کتابی که معرفی کردم رو شما هم اگر تونستین تهیه کنین و مطالعه کنین تا قدم قدم جلو بریم و به زودی زود شادی و ارامش حتما حاکم میشه بر زندگیمون و به مراحلی که لایقش هستیم دست پیدا میکنیم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Estaf

منظور خانوم نیلا این هست که یه گروه تشکیل بدیم و چون مشکلات مشابهه داریم تجربیاتی که در راه بهبود داشتیم رو با هم به اشتراک بزاریم
از نظر من هم پیشنهاد بسیار خوبی هست و اصولا یکی از شیوه های درمان برای ما، گروه درمانی هست
ولی اینکه چطور این گروه تشکیل بشه من هنوز یه مقدار تردید دارم ولی دارم روش فکر میکنم که باهم در ارتباط باشیم که بسیار میتونه مفید باشه

- - - Updated - - -


یکی از دوستان کتاب از حال بد به حال خوب، شناخت درمانی، اثر دیوید برنز رو به من پیشنهاد کردن و میگن خیلی میتونه مفید باشه
من هنوز نتونستم کتاب رو تهیه کنم ولی امتحانش هیچ ضرری نداره و توصیه میکنم این کتاب رو تهیه کنید تا با هم شروع کنیم مطالعه رو راهکاری درمانش رو

- - - Updated - - -



ببینید چیزی که من مطالعه کردم برای مشکلات ما دروان دارویی فقط 20% قضیه هست اونم فقط کنترل شیمیایی مقابله با استرس و حملات اضطراب و فوبیا
80% درمان، رفتار درمانی و شناخت درمانی هست که باید انجام بشه
خوبی اختلال ما اینه که اولا خودمون میدونین این مشکل از درون خودمون هست و واقعیت نداره و یکی هم اینکه معمولا افراد باضریب هوشی بالا دچار این اختلال میشن
پس ما اگر شناخت درستی از مشکلمون پیدا کنین و شیوه های رفتار درمانی رو یاد بگیریم خیلی خوب میتونیم بر مشکلاتمون غلبه کنیم

کتابی که معرفی کردم رو شما هم اگر تونستین تهیه کنین و مطالعه کنین تا قدم قدم جلو بریم و به زودی زود شادی و ارامش حتما حاکم میشه بر زندگیمون و به مراحلی که لایقش هستیم دست پیدا میکنیم

- - - Updated - - -

---

ممنون اتفاقا دیروز قبل از اینکه شما این کتابو معرفی کنین رفتم شهر کتاب که بخرمش چون یکی از دوستام که رشتش روانشناسی بود قبلا بهم معرفی کرده بود و کتابشم دیدم به نظرم خیلی کاربردیه ولی کتابفروشی نداشت . یه کتاب دیگه خریدم به اسم" بعد دیگر وجود " با اینکه به مشکل فعلی من شاید ربطی نداشته باشه ولی جالبه ... راجع به ارتباطات ذهنیه مثله تلپاتی ... مثلا من خیلی وقتا از همین طریق میتونم با دیگران ارتباط برقرار کنم. خیلی ام جواب داده

آقای estaf منم میخوام که رفتار درمانی کنم اصلا ازینکه دارم قرص میخورم خوشحال نیستم چون هم عوارض جانبی داره هم واسه آیندم نگرانم از نظر عموم قابل پذیرش نیست به کسی ام نمیگم .اگه روزی در آینده خواستم ازدواج کنم به نظرتون اگه به کسی بگی چنین قرصایی مصرف میکنی چه فکری میکنه؟اما فعلا تمام تمرکزمو رو درمانم میذارم.
ولی متاسفانه روانکاو خوب نیست مجبورم خودم سعیمو بکنم

منم موافق ایجاد تاپیکم که تجربیاتمونو بگیم شاید خودمون بعضی چیزارو بدونیم ولی وقتی از همدردامون میشنویم خیلی تاثیر بیشتری داشته باشه. یا تجربیات بچه ها از من که تازه میخوام مطالعه کنم بیشتر باشه و بسیار مفید .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط m_eros

ممنون اتفاقا دیروز قبل از اینکه شما این کتابو معرفی کنین رفتم شهر کتاب که بخرمش چون یکی از دوستام که رشتش روانشناسی بود قبلا بهم معرفی کرده بود و کتابشم دیدم به نظرم خیلی کاربردیه ولی کتابفروشی نداشت . یه کتاب دیگه خریدم به اسم" بعد دیگر وجود " با اینکه به مشکل فعلی من شاید ربطی نداشته باشه ولی جالبه ... راجع به ارتباطات ذهنیه مثله تلپاتی ... مثلا من خیلی وقتا از همین طریق میتونم با دیگران ارتباط برقرار کنم. خیلی ام جواب داده

آقای estaf منم میخوام که رفتار درمانی کنم اصلا ازینکه دارم قرص میخورم خوشحال نیستم چون هم عوارض جانبی داره هم واسه آیندم نگرانم از نظر عموم قابل پذیرش نیست به کسی ام نمیگم .اگه روزی در آینده خواستم ازدواج کنم به نظرتون اگه به کسی بگی چنین قرصایی مصرف میکنی چه فکری میکنه؟اما فعلا تمام تمرکزمو رو درمانم میذارم.
ولی متاسفانه روانکاو خوب نیست مجبورم خودم سعیمو بکنم

منم موافق ایجاد تاپیکم که تجربیاتمونو بگیم شاید خودمون بعضی چیزارو بدونیم ولی وقتی از همدردامون میشنویم خیلی تاثیر بیشتری داشته باشه. یا تجربیات بچه ها از من که تازه میخوام مطالعه کنم بیشتر باشه و بسیار مفید .

---

بحث قرص خوردن و اینکه کسی بفهمه دقیقا یکی از همین علایم اختلال شخصیت وسواسی هست
اجازه ندین این افکار روی اعمالتون تاثیر بزاره و رفتار درمانی دقیقا یادگیری این هست که چطور با این افکار باید مقابله کرد


من خودم میخوام از این کتاب شروع کنم و دارو هم شروع کردم به مصرف

من بعضی از علایم همین مشکل رو با تلقین و رفتار درمانی و تغییر شرایط تونستم حل کنم
مثلا مشکل ارتباط رو کاملا حل کردم
مشکل تایید دیگران رو کاملا حل کردم و دیگه اصلا برام مهم نیست کسی منو تایید کنه یا نه
خیلی از رفتارهای وسواسی رو تونستم باهاش مقابله کنم مثل وسواس رو ظاهر یا وسواس توی گفتار

باید تلاش کنیم و اول از همه مشکلات رو بشناسیم و انالیز کنیم و پله پله باهاشون مواجه بشیم و درستوشون کنیم

بله حق با شماست دقیقا یکی از مشکلاتم اینه که همیشه به جیزایی که میخوام بگم فکر میکنم و حساسیت دارم و هر حرفیو نمیزنم
ولی من نمیدونم این مشکلو چطوری حلش کنم
خیلی محافظه کارم نگرانم نکنه فلان کس فلان چیزو بفهمه !

میشه بپرسم قرصتون چیه ؟ و علت مصرفش ؟
فقط واسه شناخت قرصا میپرسم.
چون من قبلا قرصی مصرف کرده بودم که خیلی تاثیر داشت ولی عارضه هم داشت اگه عوارض بر طرف نشه چی و اینکه احتمال داره بعد از درمان دوباره حالتا برگرده ؟ این چیزا واسم خیلی مهمه... اگه اینطوری باشه ترجیح میدم وقتمو انرژیمو بیخود تلف نکنم
این روزا همش فکرم شده این قرصا و مریضیم .. خیالم راحت نیست .
با اینکه تحقیق هم کردم و دلایل علمیشو فهمیدم اما ترسم ازینه و حسم میگه این دکتر مریضیه منو تشخیص نداده و فقط قرص داده الکی واسه اینکه اروم بخوابم

اگه فکر میکنین دکتر درست تشخیص نداره بهش چیزایی که خودتون فهمیدین رو بگین
بگین من تحقیق کردم از نظرم مشکلم میتونه این باشه
براش توضیح بدین شاید فهمید

من سیتالوپرام مصرف میکنم هم برای استرس و اضطراب هم افسردگی
اوایل مصرف تا یه هفته عوارض خیلی بدی داره ولی به مرور کم میشه و بعد 3هفته تاثیرش کاملا مشخص میشه
پس دارو اینطور نیست همون روز اول جواب بده یا عوارضش همیشگی باشه
باید دارو و عوارض و سیکل درمانش رو شناخت و بدقت رعایت کرد
دارو رو توی نت خیلی راحت میتونین تحقیق کنین که عوارض طبیعیش چیه و سیکل درمانش چطوریه و اگه عوارضی که دارین طبیعه دارو اصلا قطع نکنین

در مورد محافظه کاری وقتی خودتون اینو تشخیص میدین که این اشتباه خودش قدم اوله
من خیلی توی این مورد وحشناک بودم، مثلا مریضیها و حتی جراحی داشتم ولی خانوادم هم نزاشتم بفهمن
ولی الان کاملا برعکش شدم حتی بدترین و شاید شرم اورترین اتفاقات و اشتباهاتم رو اصلا برام نیست کسی بفهمه چون به چشم فقط یه اتفاق و تجربه نگاه میکنم
به خودم میگم من اشتباه کردم ولی ازش درس گرفتم و عمدی نبوده و هرکس منو دوست داشته باشه ازش میگزره و منو میبخشه و کسی نبخشید یا روی دیدش نسبت به من تاثیر گذاشته اون ادم برای من دیگه مهم نیست و اصلا بره به درک
باید از چیزایی کوچیک تمرین کنین با این فکر مقابله کنین و کم کم این تفکر محافظه کاری از بین میره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Estaf

اگه فکر میکنین دکتر درست تشخیص نداره بهش چیزایی که خودتون فهمیدین رو بگین
بگین من تحقیق کردم از نظرم مشکلم میتونه این باشه
براش توضیح بدین شاید فهمید

من سیتالوپرام مصرف میکنم هم برای استرس و اضطراب هم افسردگی
اوایل مصرف تا یه هفته عوارض خیلی بدی داره ولی به مرور کم میشه و بعد 3هفته تاثیرش کاملا مشخص میشه
پس دارو اینطور نیست همون روز اول جواب بده یا عوارضش همیشگی باشه
باید دارو و عوارض و سیکل درمانش رو شناخت و بدقت رعایت کرد
دارو رو توی نت خیلی راحت میتونین تحقیق کنین که عوارض طبیعیش چیه و سیکل درمانش چطوریه و اگه عوارضی که دارین طبیعه دارو اصلا قطع نکنین

در مورد محافظه کاری وقتی خودتون اینو تشخیص میدین که این اشتباه خودش قدم اوله
من خیلی توی این مورد وحشناک بودم، مثلا مریضیها و حتی جراحی داشتم ولی خانوادم هم نزاشتم بفهمن
ولی الان کاملا برعکش شدم حتی بدترین و شاید شرم اورترین اتفاقات و اشتباهاتم رو اصلا برام نیست کسی بفهمه چون به چشم فقط یه اتفاق و تجربه نگاه میکنم
به خودم میگم من اشتباه کردم ولی ازش درس گرفتم و عمدی نبوده و هرکس منو دوست داشته باشه ازش میگزره و منو میبخشه و کسی نبخشید یا روی دیدش نسبت به من تاثیر گذاشته اون ادم برای من دیگه مهم نیست و اصلا بره به درک
باید از چیزایی کوچیک تمرین کنین با این فکر مقابله کنین و کم کم این تفکر محافظه کاری از بین میره

---

نمیشه دکترو وادار به کاری کرد اون طبق علم خودش پیش میره اگه عوض نکردمش باهاش صحبت میکنم .

چقد خوبه آدم بتونه اینطوری فکر کنه و این توانایی داشته باشه اینجور آدمارو از زندگیش خارج کنه.
ممنونم که تجربیاتتونو میگین . شما الان از خونه خارج میشین ؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط m_eros

نمیشه دکترو وادار به کاری کرد اون طبق علم خودش پیش میره اگه عوض نکردمش باهاش صحبت میکنم .

چقد خوبه آدم بتونه اینطوری فکر کنه و این توانایی داشته باشه اینجور آدمارو از زندگیش خارج کنه.
ممنونم که تجربیاتتونو میگین . شما الان از خونه خارج میشین ؟

---

من مشکل خارج نشدن از خونه بحث فوبیا و ترس اجتماعی نیست
یعنی ترسی از بیرون رفتن و مواجهه شدن بی دیگران ندام و اگه کاری پیش بیاد بیرون میرم و بدون مشکل انجام میدم و میام
مشکل اینجاست انگیزه ای برای بیرون رفتن و انجام کاری ندارم
یه نوع رخوت و بدون هدف بودن برمن غلبه کرده حالا بدلایل مختلف مثل کمالگرایی
ولی اتفاقا دارم باهاش مقابله میکنم و سعی میکنم یه کاری واسه خودم بسازم که مجبور بشم بیرون برم و بیام

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط estaf

من مشکل خارج نشدن از خونه بحث فوبیا و ترس اجتماعی نیست
یعنی ترسی از بیرون رفتن و مواجهه شدن بی دیگران ندام و اگه کاری پیش بیاد بیرون میرم و بدون مشکل انجام میدم و میام
مشکل اینجاست انگیزه ای برای بیرون رفتن و انجام کاری ندارم
یه نوع رخوت و بدون هدف بودن برمن غلبه کرده حالا بدلایل مختلف مثل کمالگرایی
ولی اتفاقا دارم باهاش مقابله میکنم و سعی میکنم یه کاری واسه خودم بسازم که مجبور بشم بیرون برم و بیام

---

اتفاقا من برعکس شما، تو خونه نمیخوام بشینم البته با خونوادم هیچ مشکلی ندارم اما بهم حس تنهایی میده ،صبحا که سر کارم بعد از ظهرام به هر بهونه میرم بیرون ...
فقط گاهی از گفتن بعضی حرفا میترسم و از روبرو شدن با بعضی از آدما نه همه ... فک کنم به خاطر اینه که دوس دارم همیشه تایید بشم و خیلی تو روحیم تاثیر داره و اگر نشم هم زیاد به روی خودم نمیارم بیشتر تو خودم میریزم، یعنی اگر کسایی که مخصوصا واسم مهمن حرفی بزنن یا طوری رفتار کنن که احساس تحقیر کنم به شدت بهم میریزم ولی راجع به بقیه آدما نه..
اون دارویی که مصرف میکنین از دسته داروهای ssri هاست که تاثیرشون خیلی خوبه ... من یه ماه فلوکستین خوردم از همین دسته خیلی خوب بود فقط میل جنسیمو به شدت کاهش داد و وزنمو خیلی پایین اورد. ولی فک میکنم دوای دردم همین داروهاست.

خیلی خوبه که رو خودتون کار کردین و دارین ادامه میدین .. مشاوره هم میرین ؟ دلم میخواد در این خصوص بحثمون ادامه داشته باشه تا در صورت لزوم بهم کمک کنیم.

نمیدونم چرا مشاورای سایت راجع به این موضوع ها نظر نمیدن.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Estaf

من مشکل خارج نشدن از خونه بحث فوبیا و ترس اجتماعی نیست
یعنی ترسی از بیرون رفتن و مواجهه شدن بی دیگران ندام و اگه کاری پیش بیاد بیرون میرم و بدون مشکل انجام میدم و میام
مشکل اینجاست انگیزه ای برای بیرون رفتن و انجام کاری ندارم
یه نوع رخوت و بدون هدف بودن برمن غلبه کرده حالا بدلایل مختلف مثل کمالگرایی
ولی اتفاقا دارم باهاش مقابله میکنم و سعی میکنم یه کاری واسه خودم بسازم که مجبور بشم بیرون برم و بیام

---

اتفاقا من برعکس شما، تو خونه نمیخوام بشینم البته با خونوادم هیچ مشکلی ندارم اما بهم حس تنهایی میده ،صبحا که سر کارم بعد از ظهرام به هر بهونه میرم بیرون ...
فقط گاهی از گفتن بعضی حرفا میترسم و از روبرو شدن با بعضی از آدما نه همه ... فک کنم به خاطر اینه که دوس دارم همیشه تایید بشم و خیلی تو روحیم تاثیر داره و اگر نشم هم زیاد به روی خودم نمیارم بیشتر تو خودم میریزم، یعنی اگر کسایی که مخصوصا واسم مهمن حرفی بزنن یا طوری رفتار کنن که احساس تحقیر کنم به شدت بهم میریزم ولی راجع به بقیه آدما نه..
اون دارویی که مصرف میکنین از دسته داروهای SSRI هاست که تاثیرشون خیلی خوبه ... من یه ماه فلوکستین خوردم از همین دسته خیلی خوب بود فقط میل جنسیمو به شدت کاهش داد و وزنمو خیلی پایین اورد. ولی فک میکنم دوای دردم همین داروهاست.

خیلی خوبه که رو خودتون کار کردین و دارین ادامه میدین .. مشاوره هم میرین ؟ دلم میخواد در این خصوص بحثمون ادامه داشته باشه تا در صورت لزوم بهم کمک کنیم.

نمیدونم چرا مشاورای سایت راجع به این موضوع ها نظر نمیدن.

من مشاوره نرفتم تا حالا و زیاد هم اطمینانی به مشاره ها ندارم
دلیلش هم سیستم فکری و اعتقادیم هست که اصلا با اعتقادات حاکم همخوانی نداره

من هم دوست ندارم خونه بمونم و دوست دارم فعالیت و کار کنم ولی خب بنا به موقعیت نمیتونم و بدتر این حال و احوال هم بهش دامن میزنه که نتونم کاری واسه خودم دست و پا کنم

نمیدونم بعد از کار بیرون کجا میرین ولی یکی از بهترین راه های بهبود گروه درمانی هست که من خودم انجام دادم و واقعا تاثیر خوبی داره
میتونید کلاسهای هنری ثبتنام کنین کلاسهای ورزشی
کاری که دوست دارید رو انجام بدین و سعی کنیم خودتون رو توی جمع قرار بدین بدون اینکه لازم باشه کسی شما رو تایید کنه

دارو هم اگه تاثیر داره اصلا قطع نکنین و به مصرف ادامه بدین مرتب

از لحاظ سرگرمی مشکلی ندارم هفته ای 2 روز کلاس زبانم میرم خیلی ام علاقه دارم... از مهرم سرم شلوغ تر میشه
دوستای بدی هم ندارم اما راجع به مشکلم به کسی چیزی نگفتم فقط خونوادم میدونن و یکی از دوستام که نزدیکم نیست.
مشکل من اضطرابمه که وقتی سراغم میاد حالمو بد میکنه
منم به نوعی اعتقادات خاصی دارم هیچ جوره هم ازشون نمیتونم پایین بیام
دوست دارم همه ی دیوارارو از بین ببرم
حس خوبی ندارم

در مورد اضطراب اگه واقعا شدیده شاید راهی بجز دارو نباشه که واقعا تاثیر داره و نباید قطع کنی مصرف دارو رو
ولی راهای دیگه رفتار درمانی و شناخت درمانی هم هست واقعا تاثیر داره اگه درست جلو بری

در مورد اعتقادات از نظر من یکی از مشکلات ما ریشش در همینه
چون ما چیزایی رو فهمیدیم که با اطرافمون تطابق نداشته و همه ادمای دیگه چیزی دیگه بهمون گفتم همین بهمون استرس وارد کرده
من خودمم همین مورد تا جایی رفتم که به مجنون بودن خودم رای داده بودم و همه چیزو ول کردم چون دیگه خودمو رها شده ته جهنم میدیدم
ولی وقتی منابع برای جواب سوالم پیدا کردم داستان خیلی فرق کرد
وقتی دیدم نه تنها من مجنون نیستم بلکه از خیلیها بیشتر فهمیدم و حقایقی رو درک کردم که دیگران درک نکردن
همین باعث شد استرس و احساس بدم از بین بره و بجاش اعتماد به نفسم هم بالاتر بیاد و همه جا اعتقادم رو بگم بدون اینکه نگران چیزی باشم

خیلی خوبه که اوقاتتون رو پر میکنین همین خودش مفیده
ولی یه پیشنهاد که من دارم اینه هر مدت که میگزره یه تقییراتی توی سبک زندگیتون بدین
از چیزای کوچیک تا بزرگ فرقی نداره فقط این مهمه شرایط رو تغییر بدین تا این استرس از چیزهای نو، جاهای نو، ادمهای نو کمرنگ بشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Estaf

در مورد اضطراب اگه واقعا شدیده شاید راهی بجز دارو نباشه که واقعا تاثیر داره و نباید قطع کنی مصرف دارو رو
ولی راهای دیگه رفتار درمانی و شناخت درمانی هم هست واقعا تاثیر داره اگه درست جلو بری

در مورد اعتقادات از نظر من یکی از مشکلات ما ریشش در همینه
چون ما چیزایی رو فهمیدیم که با اطرافمون تطابق نداشته و همه ادمای دیگه چیزی دیگه بهمون گفتم همین بهمون استرس وارد کرده
من خودمم همین مورد تا جایی رفتم که به مجنون بودن خودم رای داده بودم و همه چیزو ول کردم چون دیگه خودمو رها شده ته جهنم میدیدم
ولی وقتی منابع برای جواب سوالم پیدا کردم داستان خیلی فرق کرد
وقتی دیدم نه تنها من مجنون نیستم بلکه از خیلیها بیشتر فهمیدم و حقایقی رو درک کردم که دیگران درک نکردن
همین باعث شد استرس و احساس بدم از بین بره و بجاش اعتماد به نفسم هم بالاتر بیاد و همه جا اعتقادم رو بگم بدون اینکه نگران چیزی باشم

خیلی خوبه که اوقاتتون رو پر میکنین همین خودش مفیده
ولی یه پیشنهاد که من دارم اینه هر مدت که میگزره یه تقییراتی توی سبک زندگیتون بدین
از چیزای کوچیک تا بزرگ فرقی نداره فقط این مهمه شرایط رو تغییر بدین تا این استرس از چیزهای نو، جاهای نو، ادمهای نو کمرنگ بشه

---

قبلا فک میکردم اضطرابم عادیه بالاخره خوب میشه اما الان میگم بدون دارو امکان نداره بتونم غلبه کنم چون حالتای جسمیش اذیتم میکنه از طرفی فک کنم دارو به تنهایی هم موثر نیس باید یه چیزاییو تغییر بدم. این دکترم قبول ندارم رفتم دیروز جای دیگه نوبت گرفتم فقطم هفته ای یکی 2 روز میاد مطب امیدوارم موثر باشه..... 3 سال تحمل کردم سال اول فقط 2 3 بار تو سال حالم خیلی بد شد اونم خیلی شدید مثلا یادمه امتحانای پایان ترمم بود به حدی استرس داشتم و حالم بد بود با یه وضع بدی میرفتم سر جلسه اونزمان مصادف شده بود با یه مشکل عاطفی که پیدا کرده بودم واقعا بهم فشار اومد 2 هفته همین وضع بودم اونموقع حتی به خانوادمم چیزی نمیگفتم! همش تو اتاقم گریه میکردم پیش خودم چند روز پشت هم هیچی نخورده بودم یعنی نمیتونستم. اصلا نمیتونستم بخوابم ازخوابیدن هم میترسیدم چون همش کابوس بود 100 بار میپریدم. زمان که گذشت حالم بهتر شد فک میکردم خوب شده حالتام
تا اینکه هر مشکلی پیش میومد حالت تهوع شدید داشتم و اینکه همچنان بدتر شدم تا سال آخر که مزمن شده یعنی بدون هیچ دلیلی حالم خرابه حوصله ندارم ... از اول حالتامو جدی نگرفتم ...
فشاری که اونموقع بهم وارد شد الان داره خودشو کامل نشون میده

یه سری باورایی دارم نسبت به آدما و طرز زندگی که اگرم به کسی بگم نمیفهمه یا اصلا جدی نمیگیره
تو روابطم با همه همیشه یه حدی دارم اگه فراتر بره اذیتم میکنه ... شاید بعضی مواقع اصلا خوب نباشه این دیوار چون به ضررمه ارتباطمو محدود میکنه ...
دلم میخواد آدمایی که باهاشون هستم مثه خودم فکر کنن ... کلا ادم عاطفی هستم ولی تو تصمیم گیریام همیشه از منطقم استفاده کردم چون راه منطقیو میتونستم تشخیص بدم واسه همین خیلی خودمو سرکوب کردم .
این خلاء عاطفی اذیتم میکنه دوس دارم کسی باشه که حساسیتامو سخت گیریامو درک کنه، اما فک کنم باید تو خودم اول پیداش کنم اعتمادبه نفسمو بالا ببرم
خیلی دلم میخواد مثه بقیه جوونا بیخیال باشم .... همش دارم سعی میکنم خودمو به اون راه بزنم حرف دلمو نمیزنم
و دقیقا حرفتون درسته از تغییر میترسم
دلم میخواد هر جور دلم میخواد زندگی کنم واسه خودم باشم اما نمیتونم
هم تو خودم نیاز به کسیو حس میکنم هم اون آدم نیس و با آدمای دیگم کنار نمیام
تو خیالات زندگی میکنم همش
خیلی بحثم پراکنده بود ببخشید نمیدونم فهمیدین چی گفتم یا نه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط m_eros

قبلا فک میکردم اضطرابم عادیه بالاخره خوب میشه اما الان میگم بدون دارو امکان نداره بتونم غلبه کنم چون حالتای جسمیش اذیتم میکنه از طرفی فک کنم دارو به تنهایی هم موثر نیس باید یه چیزاییو تغییر بدم. این دکترم قبول ندارم رفتم دیروز جای دیگه نوبت گرفتم فقطم هفته ای یکی 2 روز میاد مطب امیدوارم موثر باشه..... 3 سال تحمل کردم سال اول فقط 2 3 بار تو سال حالم خیلی بد شد اونم خیلی شدید مثلا یادمه امتحانای پایان ترمم بود به حدی استرس داشتم و حالم بد بود با یه وضع بدی میرفتم سر جلسه اونزمان مصادف شده بود با یه مشکل عاطفی که پیدا کرده بودم واقعا بهم فشار اومد 2 هفته همین وضع بودم اونموقع حتی به خانوادمم چیزی نمیگفتم! همش تو اتاقم گریه میکردم پیش خودم چند روز پشت هم هیچی نخورده بودم یعنی نمیتونستم. اصلا نمیتونستم بخوابم ازخوابیدن هم میترسیدم چون همش کابوس بود 100 بار میپریدم. زمان که گذشت حالم بهتر شد فک میکردم خوب شده حالتام
تا اینکه هر مشکلی پیش میومد حالت تهوع شدید داشتم و اینکه همچنان بدتر شدم تا سال آخر که مزمن شده یعنی بدون هیچ دلیلی حالم خرابه حوصله ندارم ... از اول حالتامو جدی نگرفتم ...
فشاری که اونموقع بهم وارد شد الان داره خودشو کامل نشون میده

یه سری باورایی دارم نسبت به آدما و طرز زندگی که اگرم به کسی بگم نمیفهمه یا اصلا جدی نمیگیره
تو روابطم با همه همیشه یه حدی دارم اگه فراتر بره اذیتم میکنه ... شاید بعضی مواقع اصلا خوب نباشه این دیوار چون به ضررمه ارتباطمو محدود میکنه ...
دلم میخواد آدمایی که باهاشون هستم مثه خودم فکر کنن ... کلا ادم عاطفی هستم ولی تو تصمیم گیریام همیشه از منطقم استفاده کردم چون راه منطقیو میتونستم تشخیص بدم واسه همین خیلی خودمو سرکوب کردم .
این خلاء عاطفی اذیتم میکنه دوس دارم کسی باشه که حساسیتامو سخت گیریامو درک کنه، اما فک کنم باید تو خودم اول پیداش کنم اعتمادبه نفسمو بالا ببرم
خیلی دلم میخواد مثه بقیه جوونا بیخیال باشم .... همش دارم سعی میکنم خودمو به اون راه بزنم حرف دلمو نمیزنم
و دقیقا حرفتون درسته از تغییر میترسم
دلم میخواد هر جور دلم میخواد زندگی کنم واسه خودم باشم اما نمیتونم
هم تو خودم نیاز به کسیو حس میکنم هم اون آدم نیس و با آدمای دیگم کنار نمیام
تو خیالات زندگی میکنم همش
خیلی بحثم پراکنده بود ببخشید نمیدونم فهمیدین چی گفتم یا نه

---

تمام حرفاتونو کاملا میفهمم و برام ملموسه
من بعضی این حالت ها رو تونستم با خودم حل کنم بعضیها هنوز نه

مثلا احساس نیاز به افراد دیگه و بخصوص جنس مخالف و رابطه عاطفی من واقعا در خودم تونستم حلش کنم
من الان تنهام و با کسی نیستم ولی تجربه چندتا رابطه سطحی و عمیق باعث شده این احساس رو دیگه نداشته باشم که من حتما بکسی نیاز دارم
درسته رابطه عاطفی و عاشقانه در هر سطحش واقعا مفید هست ولی یه جایی ادم میرسه که دیگه احساس نیاز درونش نیست و فقط دنبال احساس واقعی میگرده و اگر بود که خوب اگر نبود دیگه ناراحتی و اذیتی درکار نیست

یه پیشنهاد دارم و اون اینکه یه حیوان خونگی نگهداری کنین که واقعا تاثیر داره در روحه
من چند روزه یه طوطی دارم نگهداری میکنم حالا حال خودم بکنار ولی اعضایی خانواده چقدر روشون تاثیر گذاشته این پرنده باورتون نمیشه
حتما روش فکر کنین و اینکارو بکنین و واقعا مفید هست از خیلی از جنبه ها

در مورد اضطراب هم دارو رو قطع نکنین و به متخصص مراجعه کنین تا دارو براتون تجویز کنه و اصلا فکر عوارض نباشین چون فوایددش از عوارضش بیشتره

به خودتون سخت نگیرین و مشکلات رو پست سر بزارین
شما کسی هستین که از خیلیها بالاتر و باهوشتر و برتر هستین اینو میگم چون میدونم
پس خودتون رو رها کنین و هرچی مشکل و ناراحتی در گذشته بوده بزارید کنار فقط روی بهتر شدن و شادی تمرکز کنین

[QUOTE=Estaf;290888]تمام حرفاتونو کاملا میفهمم و برام ملموسه
من بعضی این حالت ها رو تونستم با خودم حل کنم بعضیها هنوز نه

مثلا احساس نیاز به افراد دیگه و بخصوص جنس مخالف و رابطه عاطفی من واقعا در خودم تونستم حلش کنم
من الان تنهام و با کسی نیستم ولی تجربه چندتا رابطه سطحی و عمیق باعث شده این احساس رو دیگه نداشته باشم که من حتما بکسی نیاز دارم
درسته رابطه عاطفی و عاشقانه در هر سطحش واقعا مفید هست ولی یه جایی ادم میرسه که دیگه احساس نیاز درونش نیست و فقط دنبال احساس واقعی میگرده و اگر بود که خوب اگر نبود دیگه ناراحتی و اذیتی درکار نیست

یه پیشنهاد دارم و اون اینکه یه حیوان خونگی نگهداری کنین که واقعا تاثیر داره در روحه
من چند روزه یه طوطی دارم نگهداری میکنم حالا حال خودم بکنار ولی اعضایی خانواده چقدر روشون تاثیر گذاشته این پرنده باورتون نمیشه
حتما روش فکر کنین و اینکارو بکنین و واقعا مفید هست از خیلی از جنبه ها

در مورد اضطراب هم دارو رو قطع نکنین و به متخصص مراجعه کنین تا دارو براتون تجویز کنه و اصلا فکر عوارض نباشین چون فوایددش از عوارضش بیشتره

به خودتون سخت نگیرین و مشکلات رو پست سر بزارین
شما کسی هستین که از خیلیها بالاتر و باهوشتر و برتر هستین اینو میگم چون میدونم
پس خودتون رو رها کنین و هرچی مشکل و ناراحتی در گذشته بوده بزارید کنار فقط روی بهتر شدن و شادی تمرکز کنین

مرسی که درکم میکنین
من تمام سعیمو دارم میکنم
از لحاظ جسمی ضعیف شدم یعنی احساس بی حالی دارم حرکاتم کند شده .
مرغ مینا دوس دارم یعنی حرف زدنشو طوطی ام خوبه حرف میزنه فکر بدی نیس ولی مامانم مخالف این چیزاس والا من عاشق حیوونام.
امروز تو کلاس زبان با معلممون کلی حرفیدم راجع به خودم ( خیلی با معلم زبانم صمیمیم یه خانومه خوب حدود 40 سالشه) بهم گفت بعضی اخلاقات شبیه قبلنای منه باید این حساسیت هاتو کم کنی خودتو دوس داشته باشی سنی نداری ... خودش تازه 2 سال پیش ازدواج کرده.. بعدش پیشنهاد داد برم یوگا گفت خیلی موثره .. فک نکنم بد باشه!

درباره کتاب از حال بد به حال خوب.
چون من خوندمش یه توضیح کوتاه میدم، شاید مفید باشه.
این کتاب درباره شناخت درمانی هست و تاثیر خیلی زیادی روی فکر و ذهن آدم میذاره.
مثلا این کتاب درباره 10 خطای شناختی که به ذهن آدم خطور میکنه گفته و اینکه این 10 خطای شناختی باعث میشه آدم ذهنش از واقعیت دور بشه. همچنین برای کنترل یه مسئله پیشنهاد داده ابتدا موضوعی که رخ داده رو روی یه کاغذ بنویسم بعدش احساسات و افکاری که داریم و بعد خطای شناختی که تو افکارمون هست رو پیدا کنیم و بعد به راه حل ها فکر کنیم.
این کتاب شامل مثال هایی از مراجعین که به دکتر مراجعه کرده بودن و همچنین تست ها و راهکار های خوبی هست.

راستش اون موقع که من این کتاب رو میخوندم خیلی حالم بد بود و اصلا هیچ چیزی برام اهمیت نداشت. اما این کتاب تاثیر زیادی تو فکرم گذاشت و اینکه بهم نشون داد مردم درباره ام چجوری فکر میکنن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط alias136790

درباره کتاب از حال بد به حال خوب.
چون من خوندمش یه توضیح کوتاه میدم، شاید مفید باشه.
این کتاب درباره شناخت درمانی هست و تاثیر خیلی زیادی روی فکر و ذهن آدم میذاره.
مثلا این کتاب درباره 10 خطای شناختی که به ذهن آدم خطور میکنه گفته و اینکه این 10 خطای شناختی باعث میشه آدم ذهنش از واقعیت دور بشه. همچنین برای کنترل یه مسئله پیشنهاد داده ابتدا موضوعی که رخ داده رو روی یه کاغذ بنویسم بعدش احساسات و افکاری که داریم و بعد خطای شناختی که تو افکارمون هست رو پیدا کنیم و بعد به راه حل ها فکر کنیم.
این کتاب شامل مثال هایی از مراجعین که به دکتر مراجعه کرده بودن و همچنین تست ها و راهکار های خوبی هست.

راستش اون موقع که من این کتاب رو میخوندم خیلی حالم بد بود و اصلا هیچ چیزی برام اهمیت نداشت. اما این کتاب تاثیر زیادی تو فکرم گذاشت و اینکه بهم نشون داد مردم درباره ام چجوری فکر میکنن.

---

اینطور که گفتین فک کنم خیلی به درد من میخوره و الان فقط میخوام خودمو بشناسم
ممنون

منم این کتاب رو گرفتم و دارم میخونم
به نظر منم میتونه مفید باشه حالا تا چه اندازه نمیدونم ولی امتحانش ضرری نداره

من به این نتیجه رسیدم که همه این فکرا بی خوده . چی کار دارید که وسواس دارید ، ندارید ، خود شیفته هستید یا نه و چطوری هستید؟
من فکر می کنم که اکثریت به دارو احتیاج ندارند.

فقط ارتباط با خدا خوبه . صحبت با خداوند خوبه . از خداوند بخواهید و معجزه اش را ببینید. کار و فعالیتی را که دوست دارید انجام دهید. و از زندگی لذت ببرید . آنقدر هم با اخلاقیاتتان ور نروید.
سعی کنید هر طوری که هستید خودتان را قبول کنید.

من به خاطر همین مذخرفات زندگی ام به باد رفت .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط leila3000

من به این نتیجه رسیدم که همه این فکرا بی خوده . چی کار دارید که وسواس دارید ، ندارید ، خود شیفته هستید یا نه و چطوری هستید؟
من فکر می کنم که اکثریت به دارو احتیاج ندارند.

فقط ارتباط با خدا خوبه . صحبت با خداوند خوبه . از خداوند بخواهید و معجزه اش را ببینید. کار و فعالیتی را که دوست دارید انجام دهید. و از زندگی لذت ببرید . آنقدر هم با اخلاقیاتتان ور نروید.
سعی کنید هر طوری که هستید خودتان را قبول کنید.

من به خاطر همین مذخرفات زندگی ام به باد رفت .

---

به خاطر کدوم مذخرفات ؟ دارو ؟
منم به همین نتیجه که شما میگی رسیدم یعنی ارتباط با خدا بعد ارتباط با خودم واینکه واسه خودم زندگی کنم .حرف ما چیز دیگه ای نبود.
با تمام فشارها دارم به زندگی عادیم میرسم و امیدوارم.
الان معتقدم باید خودمو بشناسم و به خودم فکر کنم تا بتونم شادو سالم باشم. خیلی وقتا باید خودتو و افکارتو تغییر بدی بعد خودتو بپذیری
و گرنه الان میتونم بگم من یه ادم مریضم پس دنبال راه حل واسه مشکلاتم نباشم و خودمو همینی که هستم بپذیرم
ولی من میگم اشتباهاتی کردم که به خودم اسیب زدم
با این نظر مخالفم اگر 3 سال پیش تو اوج درگیریهام به یه متخصص مراجعه کرده بودم الان اوضام این نبود . واقعا نبود .
چون کسی نبود بهم یاد بده فقط تجربیات بد
اما هیچوقت ناشکر نیستم چون خدا پشتم بود در همه حال.
شما به دارو احتیاج پیدا کردی؟ و مصرف کردی ؟ امیدوارم هیچوقت نکنی
فک نمیکنم چون اگه کارت به اینجا میکشید الان نمیگفتی دارو هیچ اثری نداره
زندگی به جایی میرسه که شبو روز حالت بده
من خیلی تحقیق کردم اگه بخوای واست دلیل هم میارم که چرا دارو باید مصرف شه اما به تنهایی نه باید کنارش روان درمانی هم باشه و از تنش ها دوری کرد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط leila3000

من به این نتیجه رسیدم که همه این فکرا بی خوده . چی کار دارید که وسواس دارید ، ندارید ، خود شیفته هستید یا نه و چطوری هستید؟
من فکر می کنم که اکثریت به دارو احتیاج ندارند.

فقط ارتباط با خدا خوبه . صحبت با خداوند خوبه . از خداوند بخواهید و معجزه اش را ببینید. کار و فعالیتی را که دوست دارید انجام دهید. و از زندگی لذت ببرید . آنقدر هم با اخلاقیاتتان ور نروید.
سعی کنید هر طوری که هستید خودتان را قبول کنید.

من به خاطر همین مذخرفات زندگی ام به باد رفت .

---

من نمیدونم زندگی شما بخاطر کدام مزخرفات بباد رفته

ولی اینو میدونم من دقیقا به خاطر همین مزخرفات خدا و خداوند و دعا و ... یه مرحله از زندگیم به باد رفت
پس مشکل همه یجور نیست که با یه نسخه درمان بشه
نسخه دعا و خدا هم بجز یه مسکن توهمی چیزی دیگه نیست که صدها عارضه بدتر از دارو با خودش داره

خیلی خوبه شما با دعا و ارتباط با خدا درمان شدین ولی این نسخه روی من یکی که اصلا تاثیر نداره چون از این توهم خیلی وقته خلاص شدم و از روی که از این توهم رها شدم خیلی حالم بهتر شده

انسان باید خودش رو بشناسه و هم مشکلاتش و هم خوبیاهاش رو قبول کنه و بر اساس اون زندگی شادی رو برای خودش بسازه

بله Estaf جان. حرف شما کاملا درسته .اما من اعتقاد دارم دعا و ارتباط با خدا خوبه چون به آدم ، امید به زندگی میده، اما اینکه همش انتظار داشته باشیم با دعای خالی و هیچکاری همیجوری مشکل حل بشه، این عجیب میشه.
چند وقتیه دیگه قرآن خوندن یا دعا کردن باعث آرامشم نمیشه ، اما ناامید نیستم و دنبال راه حلم.
راستش چند هفته دیگه کار تدریس من شروع میشه، و یه مدته همش نگرانم، نکنه باز بیخوابی بهم رو بیاره یا استرس زیاد مانع از این بشه درست تدریس کنم، من خیلی وقته ارتباطم با جمع رو از دست دادم. یه راهکاری که پیدا کردم اینه که روزا بیشتر از خونه بیام بیرون. قبلا نیم ساعت بود اونم مسجد. الان سعی میکنم به چند ساعت برسونمش مثلا امروز 3 ساعت بود، اما باز مشکل اینجاست که من با تعداد خیلی کمی اونم فامیل و یه دوست ،صمیمی هستم. نمیدونم چیکار کنم؟!!

چقد دلم میخواد بخوابم بعد بیدار شم ببینم همه چیز کابوس بوده بعدش با آرامش بخوابم ...
تو این چند روز حالم خیلی بهتر بود فقط به خودم فکر کردم هیچ چیزو هیچ کس دیگه واسم مهم نبود

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط alias136790

بله Estaf جان. حرف شما کاملا درسته .اما من اعتقاد دارم دعا و ارتباط با خدا خوبه چون به آدم ، امید به زندگی میده، اما اینکه همش انتظار داشته باشیم با دعای خالی و هیچکاری همیجوری مشکل حل بشه، این عجیب میشه.
چند وقتیه دیگه قرآن خوندن یا دعا کردن باعث آرامشم نمیشه ، اما ناامید نیستم و دنبال راه حلم.
راستش چند هفته دیگه کار تدریس من شروع میشه، و یه مدته همش نگرانم، نکنه باز بیخوابی بهم رو بیاره یا استرس زیاد مانع از این بشه درست تدریس کنم، من خیلی وقته ارتباطم با جمع رو از دست دادم. یه راهکاری که پیدا کردم اینه که روزا بیشتر از خونه بیام بیرون. قبلا نیم ساعت بود اونم مسجد. الان سعی میکنم به چند ساعت برسونمش مثلا امروز 3 ساعت بود، اما باز مشکل اینجاست که من با تعداد خیلی کمی اونم فامیل و یه دوست ،صمیمی هستم. نمیدونم چیکار کنم؟!!

---

من نمیگم مذهب و خدا کلا بده ولی من با این نظر که این چیزا درمان هست باید همه برن طرفش مخالفم
دوستمون میگن اصلا فکر این نباشید مشکلی دارین، فکر درمانش هم نباشین و فقط توکل کنین به خدا و دعا کنین ولی همین انجمن رو مطالعه کنین میبینین افراد با همین نسخه دعا و نگرفتن جواب چه ضربه هایی خوردن و مشکلاتشون چند برابر شده
من میگم مذهب و دین اصلا خوب نیست و جز توهم چیزی درش وجود نداره ولی اگر کسی با استفاده از اینچیزا ارامشی پیدا میشه و تسکینی برای مشکلاتش هست من خیلی هم خوب میدونم که فرد بره سمت دین و خدا و ازش استفاده کنه
درست مثل یه داروی شیمیایی که هم تاثیر مثبت داره و هم عوارض و فقط باید دید تاثیر مثبتش بیشتره یا منفی
پس خیلی خوبه که دعا و خدا به شما ارامش میده ولی کسی مثل من تا وقتی دنبال این موارد بود بدتر ارامشم رو گرفته و هزاران سوال بی جواب برام وجود داشت که باعث سردرگمی و ناراحتیم بود و وقتی جواب سوالاتم رو پیدا کردم و دین و مذهب جدا شدم ارامش خیلی زیاد وارد زندگیم شد و از این جنبه بسیار راحت شدم چون جواب سوالاتم رو جایی دیگه پیدا کردم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط m_eros

چقد دلم میخواد بخوابم بعد بیدار شم ببینم همه چیز کابوس بوده بعدش با آرامش بخوابم ...
تو این چند روز حالم خیلی بهتر بود فقط به خودم فکر کردم هیچ چیزو هیچ کس دیگه واسم مهم نبود

---

به خودتون سخت نگیرین و سعی کنین با خودتون راحت باشین
کاملا طبیعه مشکلی که مدت زیادی هست وجود داره چند روزه از بین نمیره پس حتی حالا که دوباره احساس ناراحتی دارین فقط مثل یه پروسه زودگذر بهش نگاه کنین و به خودتون بگین فردا دوباره همون حال خوب خواهد بود
فقط مهم اینه به این احساس بد اجازه ندین پر رنگ بشه و دوباره فقط سعی کنین روی خودتون تمرکز کنین و تمام جهان اطراف رو فراموش کنین انگار که وجود ندارن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Estaf

من نمیگم مذهب و خدا کلا بده ولی من با این نظر که این چیزا درمان هست باید همه برن طرفش مخالفم
دوستمون میگن اصلا فکر این نباشید مشکلی دارین، فکر درمانش هم نباشین و فقط توکل کنین به خدا و دعا کنین ولی همین انجمن رو مطالعه کنین میبینین افراد با همین نسخه دعا و نگرفتن جواب چه ضربه هایی خوردن و مشکلاتشون چند برابر شده
من میگم مذهب و دین اصلا خوب نیست و جز توهم چیزی درش وجود نداره ولی اگر کسی با استفاده از اینچیزا ارامشی پیدا میشه و تسکینی برای مشکلاتش هست من خیلی هم خوب میدونم که فرد بره سمت دین و خدا و ازش استفاده کنه
درست مثل یه داروی شیمیایی که هم تاثیر مثبت داره و هم عوارض و فقط باید دید تاثیر مثبتش بیشتره یا منفی
پس خیلی خوبه که دعا و خدا به شما ارامش میده ولی کسی مثل من تا وقتی دنبال این موارد بود بدتر ارامشم رو گرفته و هزاران سوال بی جواب برام وجود داشت که باعث سردرگمی و ناراحتیم بود و وقتی جواب سوالاتم رو پیدا کردم و دین و مذهب جدا شدم ارامش خیلی زیاد وارد زندگیم شد و از این جنبه بسیار راحت شدم چون جواب سوالاتم رو جایی دیگه پیدا کردم


منم با دعا و نیایش به یه آرامش نسبی میرسم ولی مطلق نه ... بارها هم شده چیزی از خدا از ته دلم درخواست کردم کمتر از 24 ساعت بهش رسیدم اون لحظه فک میکردم معجزه شده ولی دیگه درخواست نمیکنم چون بعضی از خواسته هامون به ضررمون تموم میشه ... اما این مشکلی که اقای Estaf میگه منم دارم یعنی سوالای عجیب غریب به ذهنم میرسه که آخرش میگم یعنی واقعا خدایی وجود داره ؟ ولی اینو مطمئنم یه نیرویی وجود داره ... الانم تو این چند روز که میگم بهتر شدم شبا چند صفحه از تفسیر قرآنو میخونم ...نمیگم تاثیرش خوبه یا بد ولی فک میکنم باید بخونم


- - - Updated - - -


به خودتون سخت نگیرین و سعی کنین با خودتون راحت باشین
کاملا طبیعه مشکلی که مدت زیادی هست وجود داره چند روزه از بین نمیره پس حتی حالا که دوباره احساس ناراحتی دارین فقط مثل یه پروسه زودگذر بهش نگاه کنین و به خودتون بگین فردا دوباره همون حال خوب خواهد بود
فقط مهم اینه به این احساس بد اجازه ندین پر رنگ بشه و دوباره فقط سعی کنین روی خودتون تمرکز کنین و تمام جهان اطراف رو فراموش کنین انگار که وجود ندارن

---

سعی میکنم ... گاهی اوقات میرم بیرون یهو خیلی ناگهانی یه استرس عجیبی میگیرم حالم بد میشه ...اما دائم دارم اینو تو ذهن خودم تکرار میکنم که باید نسبت به رفتار آدما بی تفاوت باشم و فقط بخندم . خیلی ام پرخاشگر شدم یعنی اصلا دست خودم نیست مثلا با مامانم حرف میزم یه چیزی میگه زود از کوره در میرم اما پشیمون میشم میگم اونا که گناهی ندارن

Estaf من احساس می کنم بدون اینکه بخوام در حقت کار بدی کردم. چون بهم خیلی کمک کرده بودی با راهنماییات می خواستم کمک کوچیکی کنم گفتم شارژ نداری من به اقای sci پیام خصوصی بزنم که بیان راهنماییت کنن. اما متاسفانه انگار اماده نبودی و باید از قبل با خودت هماهنگ می کردم. الانم بهشون حساس شدی انگار. در صورتی که مقصر منم.
این وسط من مقصرم چون نادانی کردم در نظر نگرفتم امادگی خودتو. لطفا شما و اقای sci منو ببخشید.
هر وقت خودت می خواستی می تونستی شارژ بگیری و خودت پست بدی یا اینکه بگی اینجا توی یکی از پست هات و بخوای که یکی به جات پیام خصوصی بده. دخالت بی جایی کردم :( درس خوبی بود واسم اما خواهش می کنم بهشون حساس نشو. لطفا منو ببخشید.
ممنون.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط meinoush

Estaf من احساس می کنم بدون اینکه بخوام در حقت کار بدی کردم. چون بهم خیلی کمک کرده بودی با راهنماییات می خواستم کمک کوچیکی کنم گفتم شارژ نداری من به اقای sci پیام خصوصی بزنم که بیان راهنماییت کنن. اما متاسفانه انگار اماده نبودی و باید از قبل با خودت هماهنگ می کردم. الانم بهشون حساس شدی انگار. در صورتی که مقصر منم.
این وسط من مقصرم چون نادانی کردم در نظر نگرفتم امادگی خودتو. لطفا شما و اقای sci منو ببخشید.
هر وقت خودت می خواستی می تونستی شارژ بگیری و خودت پست بدی یا اینکه بگی اینجا توی یکی از پست هات و بخوای که یکی به جات پیام خصوصی بده. دخالت بی جایی کردم :( درس خوبی بود واسم اما خواهش می کنم بهشون حساس نشو. لطفا منو ببخشید.
ممنون.

---

مینوش جان بهیچ وجه همچین چیزی نیست
الان که گفتی من یادم افتاد ایشون واسه منم نظر دادن وگرنه اصلا یادم نبود نظر ایشون درباره تاپیک خودم رو
اینقدر هم ادم بی منطق و بی شعوری نیستم اینجوری با کسی دچار مشکل بشم و کسی دربارم نظر بده یا حتی انتقاد کنه من بخوام روش حساس بشم و در صدد جبران یا خراب کردنش باشم
واقعا ناراحتم شدم همچین فکری دربارم کردی

من یه نظر خیلی کلی دادم درباره سایت و کلا مشاوره در ایران و اتفاقا توی چندتا تاپیک دیگه هم اشاره کردم و فقط اونجا نبود
ایشون چون توی اون تاپیک نظر دادن فکر کردن من منظورم فقط شخص ایشون بوده و هرچند من جواب دادم ولی پستهام حذف شده
من اصلا نمیدونم ایشون تخصصشون چی هست ولی هیچ علاقه ای هم ندارم بدونم چون شخص ایشون برای من اصلا مهم نیستن و نظر من خیلی کلی درباره مشاورها بود
ایشون هم از این دایره خارج نیستن و مطالبشون هیچ بار علمی و روانشناختی نداره و فقط صحبتهای کلیشه ای ارائه میدن مثل تمام مشاور هایی که حداقل من دیدم

پس من از تو ممنونم که بفکرم بودی و کار خوبی هم کردی و اگر اهل قسم بودم حتی برات قسم میخوردم که من اصلا بخاطر نظر ایشون درباره خودم روشون حساس نشدم و اصلا در خاطرم نبوده نظر ایشون درباره من
واقعا ادمی بسیار بیشعور و بی منطق خواهم بود اگر همچین تفکری داشته باشم

منظورت رو هم از امادگی نمیفهمم ولی اگر منظورت اینه قدرت انتقاد شنیدن و کمک گرفتن رو ندارم کاملا اشتباه میکنی
مثالش فقط یک پست 2خطی از خانوم نیلا که فقط اسم یه اختلال رو گفتن و من رفتم دربارش تحقیق کردم و خیلی چیزها رو فهمیدم و تاپیک دیگم در همین مورد بود
پس من امادگی هم انتقاد هم کمک و هم حتی به چالش کشیده شدن رو دارم ولی قرار نیست کسی حرفای کلیشه ای بدون بار علمی تحویل من بده فقط بخاطر عنوان کاربریش من به به و چه چه بزنم و چشم بسته قبول کنم
ایشون حتی دیگه زحمت به خودشون ندادن سوالات بعدی من رو جواب بدن و حتی اگر بار علمی دارن من رو به چالش بکش تا من اگر اشتباه میکنم به اشتباهاتم پی ببرم

من بازم از تو ممنونم و واقعا اگر همچین فکری دربارم داری و هنوز این تصویر یه انسان بی منطق و عقده ای رو ازم داری برای خودم باید متاسف باشم.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط meinoush

Estaf من احساس می کنم بدون اینکه بخوام در حقت کار بدی کردم. چون بهم خیلی کمک کرده بودی با راهنماییات می خواستم کمک کوچیکی کنم گفتم شارژ نداری من به اقای sci پیام خصوصی بزنم که بیان راهنماییت کنن. اما متاسفانه انگار اماده نبودی و باید از قبل با خودت هماهنگ می کردم. الانم بهشون حساس شدی انگار. در صورتی که مقصر منم.
این وسط من مقصرم چون نادانی کردم در نظر نگرفتم امادگی خودتو. لطفا شما و اقای sci منو ببخشید.
هر وقت خودت می خواستی می تونستی شارژ بگیری و خودت پست بدی یا اینکه بگی اینجا توی یکی از پست هات و بخوای که یکی به جات پیام خصوصی بده. دخالت بی جایی کردم :( درس خوبی بود واسم اما خواهش می کنم بهشون حساس نشو. لطفا منو ببخشید.
ممنون.

---

مینوش جان بهیچ وجه همچین چیزی نیست
الان که گفتی من یادم افتاد ایشون واسه منم نظر دادن وگرنه اصلا یادم نبود نظر ایشون درباره تاپیک خودم رو
اینقدر هم ادم بی منطق و بی شعوری نیستم اینجوری با کسی دچار مشکل بشم و کسی دربارم نظر بده یا حتی انتقاد کنه من بخوام روش حساس بشم و در صدد جبران یا خراب کردنش باشم
واقعا ناراحتم شدم همچین فکری دربارم کردی

من یه نظر خیلی کلی دادم درباره سایت و کلا مشاوره در ایران و اتفاقا توی چندتا تاپیک دیگه هم اشاره کردم و فقط اونجا نبود
ایشون چون توی اون تاپیک نظر دادن فکر کردن من منظورم فقط شخص ایشون بوده و هرچند من جواب دادم ولی پستهام حذف شده
من اصلا نمیدونم ایشون تخصصشون چی هست ولی هیچ علاقه ای هم ندارم بدونم چون شخص ایشون برای من اصلا مهم نیستن و نظر من خیلی کلی درباره مشاورها بود
ایشون هم از این دایره خارج نیستن و مطالبشون هیچ بار علمی و روانشناختی نداره و فقط صحبتهای کلیشه ای ارائه میدن مثل تمام مشاور هایی که حداقل من دیدم

پس من از تو ممنونم که بفکرم بودی و کار خوبی هم کردی و اگر اهل قسم بودم حتی برات قسم میخوردم که من اصلا بخاطر نظر ایشون درباره خودم روشون حساس نشدم و اصلا در خاطرم نبوده نظر ایشون درباره من
واقعا ادمی بسیار بیشعور و بی منطق خواهم بود اگر همچین تفکری داشته باشم

منظورت رو هم از امادگی نمیفهمم ولی اگر منظورت اینه قدرت انتقاد شنیدن و کمک گرفتن رو ندارم کاملا اشتباه میکنی
مثالش فقط یک پست 2خطی از خانوم نیلا که فقط اسم یه اختلال رو گفتن و من رفتم دربارش تحقیق کردم و خیلی چیزها رو فهمیدم و تاپیک دیگم در همین مورد بود
پس من امادگی هم انتقاد هم کمک و هم حتی به چالش کشیده شدن رو دارم ولی قرار نیست کسی حرفای کلیشه ای بدون بار علمی تحویل من بده فقط بخاطر عنوان کاربریش من به به و چه چه بزنم و چشم بسته قبول کنم
ایشون حتی دیگه زحمت به خودشون ندادن سوالات بعدی من رو جواب بدن و حتی اگر بار علمی دارن من رو به چالش بکش تا من اگر اشتباه میکنم به اشتباهاتم پی ببرم

من بازم از تو ممنونم و واقعا اگر همچین فکری دربارم داری و هنوز این تصویر یه انسان بی منطق و عقده ای رو ازم داری برای خودم باید متاسف باشم.

ممنون از پاسخت. تصویری که از تو داشتمو دارم خیلی هم خوبه اصلا اونطوری که گفتی نبوده. من خودم یه مقدار حساسم هی یادم میره بقیه مثله من نیستن. پس اصلا ایشونو یادت نبود که اینجا برات نظر دادن :)
منظورم از امادگی امادگی ذهنی بود. من بیشتر وقتا باید از قبل بدونم قراره چی بشه یه امادگی ذهنی پیدا کنم حالا هر موضوعی که باشه. منظورم این بود.
موفق باشی و ممنون .

دفعه قبل که به پزشک مراجعه کرده بودم 3 تا قرص تری فلوئوپرازین ، ترازودن ، الپرازولام تجویز کرد ؟ تنها تاثیرش رو خوابم بود . به نظر شما این قرصا واقعا به درد من میخوره ؟؟؟؟ 3 تا قرص بعد هیچ تاثیری نداشته باشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط m_eros

دفعه قبل که به پزشک مراجعه کرده بودم 3 تا قرص تری فلوئوپرازین ، ترازودن ، الپرازولام تجویز کرد ؟ تنها تاثیرش رو خوابم بود . به نظر شما این قرصا واقعا به درد من میخوره ؟؟؟؟ 3 تا قرص بعد هیچ تاثیری نداشته باشه

---

هر3 اینها روی خواب تاثیر دارن ولی هم برای اضطراب و استرس شدید و هم افسردگی مفید هستن
ببینید دارو بتنهایی فقط مگر روی خواب یا استرس و افسردگی تاثیر داشته باشه و یعنی روی جسم و مغز ولی روان رو باید با روان درمانی روش کار بشه
من توصیه نمیکنم داروها رو قطع کنین ولی اگر احساس خوبی ندارین با پزشکتون حتما در میون بزارین و همزمان روان درمانی هم انجام بدین و فقط به امید دارو نباشین

من به هیچ وجه قصد ندارم دارو رو قطع کنم چون میدونم بدون دارو حل نمیشه ... نسبت به اینا احساس خوبی ندارم ... چطوری میخواد منو روانکاوی کنه هیچکس نمیتونه مشکل منو بفهمه ... خودمم نمیفهمم برم بگم چمه ؟