نمایش نسخه قابل چاپ
فیلم زیاد میبینم.خیلی زیاد...اما اخرین فیلم ایرانی که دیدم فکر کنم رییس کیمیایی بود...البت جدایی نادر از سیمین رو بگذاریم اگر کنار...امشب اتفاقی تو ارشیوم خوردم به یه فیلمی به نام اینجا بدون من...فاطمه معتمد اریا و صابر ابر...
خوب بود.خوش ساخت بود.اهنگ سازی خوبی هم داشت...
عالی بووووووود !!!!!!!!!!!!! فقط یک مشکلی وجود داره ..................... بعضی هاشو نمیشه با مداد طراحی کرد ...... من زیاد کنته بلد نیستم .... خیلی کم بلدم درخت بکشم ولی اینا بیشترش درخته .....!!!!!!!!!! file:///C:/Documents%20and%20Settings/Home/Desktop/1339932.jpg خیلی خوب بود اما یکم سخته این مدلو دوست دارم بکشم اما نمیدونم اون علف ها و درخت ها رو طراحی کنم. وبلاگ قشنگی دارین منم دارم ولی تعطیلش کردم اگه میشه کمکم کنید اون مدلی رو که آدرسشو گذاشتم بتونم بکشم . راستش خییییلی زورم مییییاد !!!!!! یک سال قلم دست نگرفتم اون وقت میخوام اینو بکشم !!!! ولی راستش چیزی غیر این به دلم نشست ......... من از خودم میترسم .... از اینکه یکهو به خودم آسیب بزنم . دیوووونه بازی در بیارم و یک بلایی سر خودم بیارم .... دستی به اتاقم کسیدم اما نمیخوام ازش برم بیرون . خواب و خوراکم هم اینجاست . با خانوادمم بیرون نمیرم .
سلام.وقت بخیر.
من پاسختون رو در تایپیک خودتون قرار دادم.حتما یه سری اونجا بزنید...
یه زمانی حس میکردم اگه حرفه ای...هنری...علمی ... شعوریفتخصصی چیزی داشته باشی اینا یه ارزشه...تو زندگیم خب تلاش کردم.نه اینکه تلاشی نکرده باشم...حالا کم یا زیاد رو کاری ندارم.اما سعی کردم در حد توان...الان که نگاه میکنم میبینم تو روابطم با دوستام انگار هیچکدوم اینها ارزشی محسوب نمیشه.نمیدونم.برام عجیبه که ارزش هاشون انگار با من فرق داره.براشون چیزهایی که من رفتم دنبالشون گویا یه مشت اراجیف و مهمل هست.از دوستام بگیر تا همین پدر و مادرم که گاهی بهم میگن: ادم تنبل(البت اونا یه کلمه دیگه بکار میبرند جا تنبل...من مودبانش رو گفتم!!)یا منجم میشه یا شاعر...
هه...
شاید راه زندگیم رو اشتباه رفتم...نمیدونم...شاید قیافم خیلی کریه و زشته...یه بار یه دستام بهم گفت خیلی از قیافت خوشم نمیاد اما به خاطر اخلاقته که باهات همیشه رفیق خواهم بود.اما همونم که میبینم دوستیش یه دوستی خالصانه و فقط بخاطر دوستی نیست.بخاطر براورده کردن نیازهای عاطفیش هست.الان که وارد یه رابطه شده دیگه سراغ منم نمیاد.چند روز پیش اومده حال و احوالی میکنه میگه بریم بیرون...میگم بهش جمعتون متاهلیه من نیام بهتره...میگه اخه من دلم به حالت میسوزه!!!
بیشعور...انگار من به ترحمش نیاز دارم!!بچه...
هیچوقت نتونستم یه دوست صمیمی پیدا کنم.یکی که واقعا باهم رفیق باشیم...واقعا پشت هم باشیم...نمیدونم چرا؟من حداقل به نظر خودم شاید چیزایی داشته باشم که برا بقیه جالب باشه...اما هیچ وقت انگار بدرد کسی نخورده...گاهی فکر میکنم ایکاش اقلا عمرم رو رفته بودم مثل بقیه بچه ها مردم تو گیم نت بازی کرده بودم یا میرفتم چهارباغ گردی یا خیابونای نظرو خاقانی و ....رو متر میکردم...انگار اونایی که این طوریند ادمای دور و برشونم بیشترن....چهارتا ادم دارن باهاشون حرف بزنن...
واقعا ما ادما تو این دنیا داریم برای چی دست و پا میزنیم؟که چی بشه؟برای چی؟برای کی؟گور بابای دنیا...خوش به حال اون هایی که مردند و راحت شدن.زندگی واقعا چه ارزشی داره وقتی برای خانوادت...برا عشقت که از هر چیزی تو این دنیا بیشتر دوستش داری...برای اطرافیانت کاملا بی ارزشی؟کسی که عاشقشی...اونو حتی از خودت بیشتر دوست داری اما اون اصلا انگار نه انگار....
من مطمعنم ما خانوادتا هممون مشکل داریم.هممون.هیچ کدوممنون با هیچ کلدوممون نمیسازیم...رابطه هامون سرده...بی روحه...با بقیه هم همینطوریم...تا الان ندیدم مادرم یا پدرم دوستی داشته باشن....صمیمیش که هیچی دیگه...داییهام هم..عموهام....گاهی فکر میکنم اگه دوتا پسر عموها و پسر دایی هام بعلاوه من کشته میشدیم دنیا از ننگ وجود خانوادمون پاک میشد و منقرض میشدیم.امیدوارم این طور بشه روزی...
- - - Updated - - -
برای تک تک ثانیه هایی که دارم نفس میکشم متاسفام.از ثانیه ثانیه زندگیم متنفرم.حالم از این روزها و گذشت زمان به هم میخوره...
- - - Updated - - -
یه بار تو ماشین نشسته بودیم با دوستم قرار شد که حسن ها و ایرادهامون رو بهم بگیم.قسم خوردیم دقیقا همونی رو بگیم که تو ذهنمونه...اونم گفت من از قیافت خوشم نمیاد .خیلی مزخرفه.اما اخلاقت خیلی باهاله.به خاطر اونه باهات رفیقم...بعد از اون جواب منفی واقعا مطمعنم به خاطر قیافمه....خیلی سیاهم.کریهم...هرکی منو میبینه وحشت میکنه.خودمم گاهی جلوی اینه میخوام به خودم عق بزنم.گاهی دوست دارم خودم سر خودمو ببرم بیندازم تو سطل اشغال...من چه گناهی کردم که قیافم جذاب نیست یا صورتم تیرست؟
ببخشیدا، ببخشیدا، ببخشیدا، شما خیلی زیادی خودتونو دست کم میگیرید!!!!!
اتفاقا روزی که به وبلاگتون سر زدم و عکس های کنسرت رو گذاشته بودید توی دلم گفتم : طرف چقدر خوش قیافه است!!!!!!
خداییش خیلی بی سلیقه اید که به خودتون کیگید زشت و کریه!!!
به نظر من که سبزه ها خیلی جذاب ترن. اون هفته یه خواستگار اومده بود که من چون سفید بود ازش چندشم میشد.
ببینید منم یه زمانی خیلی دلم شکست که پس اون همه تلاشهای من به چه درد میخورد؟ چرا هیچکس براشون ارزش قایل نسیت؟ چرا کسایی که دنبال خوشیهاشون بودن هم حالشون بهتره هم همه بیشتر تحویلشون میگیرن؟
از خودم و همه ی آدما متنفر بودم و .....
ولی وقتی رفتم روانپزشک و دارو مصرف کردم از شدت این حالتهای منفیم کمتر شد و بعدش تونستم با آرامش بیشتری فکر کنم. ولی شما نمیرید روانپزشک. مشکلتون همینه. منم از بس گفتم آقای نگارگر برید روانپزشک زبونم مو در آورد.
:311: خب قطعا من الان فکر میکنم شما اشتباهی دیدید...جابجا گرفتین...نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
- - - Updated - - -
ایول...اتفاقا حرف منم همینه...چرا اونایی که خوشن...حالشونم بهتره...اونایی که هزار جور دوز و کلک و کثافت کاری بهم میبافن تا همه جور کلاه برداری و شیادی اخلاقی و مالی و عاطفی انجام بدن همیشه موفق ترن...توجه کردین...نمیگم همه...ابدا نمیگم همه اما خیلی از پولدارها و ثروتمندها هم مالشون به نوعی نامشروعه...نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
اما اگه هرز بتابی و مسخره بازی و دلقک بازی دربیاری و هزار جور چیز دیگه و ادم گول زن باشی و ... و... و....اون وقت تو ادم جذاب و باهالی هستی...
من دختر مورد علاقم ازم متنفر شد فقط و فقط چون رفتم صادقانه به محض اینکه بهش علاقمند شدم حرفم رو زدم.که یه روزی فکر نکنه من با نقشه باهاش دوست بودم یا سلام علیک داشتم.که فکر نکنه ذهنم کثیف بوده...هرچقدر ساده تر حرفم رو زدم اون بیشتر گفت که این یه اذیت و اصراره...هه...
واقییت دنیا همینه...باور کن اون دنیا هم همینه...همینایی که الان میبینید تو دنیا خوبن و دنیا به کامشونه اون دنیا هم به دلیلی از گیت رد میشن...من و شما و خیلی های دیگه هم که این دنیا روحمون زخم شده و پوستمون کنده شده اونجا هم یه دلیل و بامبول مسخره برامون جور میکنند دهنمون رو اسفالت میکنند روحمونم میسوزونند روزی صدهزار بار...حالا اینجا کی بود من گفتم...اون دنیا این حرف منو به یاد بیارید...
- - - Updated - - -
راستش گفتم که.قبلا رفتم.اما دیدم فایده ای نداره و فقط کاسبی هست...راستش یه چیز دیگه هم هست...من بد دارو هستم...بخدا الان که دارم مینویسم انقدر سرم درد میکنه و گردن درد دارم که از فشار دردش دوست دارم گریه بیافتم.ته چشمام پره اشکه...اما از قرص بدم میاد نمیرم قرص بخورم...وقتی قرص و دارو رو میگذارم تو دهنم یه حس خیلی خیلی افتضاحی بهم دست میده...ترجیه میدم درد بکشم...نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
- - - Updated - - -
راستی دوست داشتید باز وبلاگ سر بزنید...تصمیم دارم تو این یکی دوهفته هرچی نگارگری تو این ده سال جمع کردم رو بگذارم رو وبم...حدود 3000 نگاره هست...الان نزدیک 150 نگاره از شاهنامه هارو گذاشتم.ببینید...دیدنشون خالی از لطف نیست.ضمن اینکه اینها جمع اوری شده از نزدیک 30 یا 40 موزه و کتابخونه و مجموعه از سرتاسر دنیاست...
سلام نگارگر عزیز
هرکدام از ما گاهی چنین روزهایی را پشت سر می زاریم و این ها طبیعی هستند
1. گفتی که پدر و مادرت دوست دارند که شغل اداری داشته باشی و توشغل آزاد را ترجیح می دی خوب می تونی امتحان استخدامی بدی و تا نتیجش بیاد که اغلب چندین ماه طول می کشه نتیجه اولیش بیاد چه برسه به استخدام شدن که کار حضرت فیل است(من تجربه چندین آزمون استخدامی را دارم حتی اگر قبولی اولیت بیاد پروسه استخدام کلی طول می کشه) به کار آزادت برسی و در جواب پدر و مادرت بگی که این کار را انجام می دهم چون زمان استخدام از من سابقه کار می خواهند خوب می تونی به کار دلخواه با دوستانت برسی و هم اینکه از زیر فشار پدر و مادرت در بیایی
2. گفتی در خیلی از کارها تبحر داری و به خیلی کار ها علاقه داری می دونی همین مسئله باعث استرس در تو می شود ؟ نگارگر عزیز من این مشکل را این طور برای خودم حل کردم:بعضی از کارها را گذاشتم برای آینده دور برای وقتی که شاغل شدم و دستم توی جیب خودم رفت بعضی کار ها را ادامه می دهم و بعضی از علایقم را کلا کنار گذاشتم . بهتر آنهایی که بیشتر روشون زمان گذاشتی و همچنین بیشتر علاقه داری را در اولویت قرار دهی
3.آنهایی موفق شدند در زندگیشون که استعداد ها و توانایی هاشون را درست مدیریت کردند، یک برنامه 5 ساله برای خودت بریز و با خودت فکر کن دوست داری نگارگر 5 سال دیگر چه طور باشد و برای آن برنامه ریزی کن یعنی فکر کن چه طور می خواهی باشی و برای این بودن چه کارهایی می تونی بکنی . بعد هدف های یک ساله برای خودت تعیین کن و گام بعدی این است که برای خودت برنامه بریزی کن توی یک سررسید کارهایی که فردا باید انجام بدی را بنویس و هر وقت هر کدام را انجام دادی کنارش یک تیک بزن واسه من که این راه حل جواب داده
4. زمانی دیگران تو را تحت فشار می زارند که تو این اجازه را به آنها بدی منم همسن تو هستم زمانی که ارشد قبول شدم خیلی ها قبل از قبولی می گفتند وقت تلف می کنه عمرا قبول شه و بعد قبولی می گفتند چه بچه بی فکریه این همه درس خوند می خواهد کجا را بگیره من فکر خودم را عملی کردم و هیچ اهمیتی بهشون ندادم چون هدفم این بود ،خیلی سختی ها را هم تحمل کردم راستش الان دارم روی پایان نامه ام کار می کنم و روزگار برام خیلی خیلی سخت گذشته و می گذره ولی چون هدف خودم بوده روش وایستادم و دارم ادامه می دهم پس اگر از ته دلت نمی خوای ارشد بخونی پس چه اصراریه؟ و اگر می خوای بخونی کلی زمان داری تازه می تونی از دوستات کمک بگیری
5. برادر من شما طاقت حرف پدر و مادرت را نداری؟؟؟؟؟؟؟ چون آدم صبور و مودبی هستم اطرافیان نهایت سو استفاده را از این موضوع می برند شنیدی می گویند به در بگو دیوار بشنود من همیشه در بودم مبادا که دیوار ها بهشون بر بخوره گاهی که به رفتار بد اقوام حتی ملایم واکنش نشون می دم می گند از تو بعیده چون صبوری باید تحمل کنی خودت را بزار جای من بیچاره که یک مدت سوژه مسخره فامیل بودم حالا چرا؟ چون یکی از دوستام بهم پیشنهاد تاسیس شرکت داده بود من همون موقع به دوستم جواب رد دادم و فقط توی خانه خودمون تازه سپردم به کسی نگید یک عده دور هم می شستند و مسخره ام می کردند بعدا به گوشم رسید می گفتند پولش کجاست ، شدم سوژه خنده تفریح بقیه اوایل خیلی ناراحت شدم الان این موضوع را در اولویت های زندگیم گذاشتم خدا بخواهد در اولین فرصت یک شرکت عالی می زنم ، روحیه جنگندگیت کجا رفته؟
6. خود ارضایی و ناخن جویدن را می تونی ترک کنی ولی به کمک یک روانشناس حاذق و کلی اراده احتیاج داری استرست اگر کم بشود این ها هم خیلی کم می شود.
7. درباره تجاربت گفتی و اینکه گاهی حس می کنی فلج می شی و...منم چنین تجاربی را داشتم ولی تعجب از این که ساعت می زاری که ببینی چه قدر طول می کشه هر چه قدر بهش فکر نکنی بدتر است این تجارب بیشتر در سنین بلوغ هست و با افزایش سن به مرور کم می شه ولی چون شما از نظر ذهنی به دنبال چنین چیزهایی هستی این تجارب برات تکرار می شه عزیزم دنیا پر از ناشناخته هاست بهتر است که وارد بعضی از حیطه ها نشی ، با علم به اینکه بیشتر این تجارب مربوط به فشار های شدید عصبی و استرس بالا است به دنبال تکرار رویا باش نه کابوس.
8. تو نمی تونی پدر و مادرت و شرایط ازدواجشون را تغییر بدی و همچنین نمی تونی روحیه ورفتار پدرت را عوض کنی، می تونی؟ تنها راهش این است که اگرچه سخت است ولی کم کم بپذیری این واقعیت ها را، در زندگی هر کدام از ما یک سری چیزهاست که اگر بپذیریمشون آرامش بیشتری داریم . عزیزم نمی تونی گذشته مادرت را عوض کنی ولی آینده اش را چرا می تونی شیرینش کنی البته این کار با زندگی موفقت مویسر می شه نه با خودکشی:81::81::81:
9.خودت را از تیر رس پدرت بیرون بیار یعنی مجبور نیستی که همش خونه باشی و خودت را در اتاق حبس کنی؟ بیرون رفتن روحیه ات را بهتر می کنه
10. در مورد دختر مورد علاقتون ببین آیا این علاقه دو طرفه است و یا یک طرفه؟شرایط ایشان چیه آِیا می تونی برآورده کنی یا نه؟قبل از خواستگاری با یک مشاور خانواده مشورت کن
- - - Updated - - -
سلام نگارگر عزیز
هرکدام از ما گاهی چنین روزهایی را پشت سر می زاریم و این ها طبیعی هستند
1. گفتی که پدر و مادرت دوست دارند که شغل اداری داشته باشی و توشغل آزاد را ترجیح می دی خوب می تونی امتحان استخدامی بدی و تا نتیجش بیاد که اغلب چندین ماه طول می کشه نتیجه اولیش بیاد چه برسه به استخدام شدن که کار حضرت فیل است(من تجربه چندین آزمون استخدامی را دارم حتی اگر قبولی اولیت بیاد پروسه استخدام کلی طول می کشه) به کار آزادت برسی و در جواب پدر و مادرت بگی که این کار را انجام می دهم چون زمان استخدام از من سابقه کار می خواهند خوب می تونی به کار دلخواه با دوستانت برسی و هم اینکه از زیر فشار پدر و مادرت در بیایی
2. گفتی در خیلی از کارها تبحر داری و به خیلی کار ها علاقه داری می دونی همین مسئله باعث استرس در تو می شود ؟ نگارگر عزیز من این مشکل را این طور برای خودم حل کردم:بعضی از کارها را گذاشتم برای آینده دور برای وقتی که شاغل شدم و دستم توی جیب خودم رفت بعضی کار ها را ادامه می دهم و بعضی از علایقم را کلا کنار گذاشتم . بهتر آنهایی که بیشتر روشون زمان گذاشتی و همچنین بیشتر علاقه داری را در اولویت قرار دهی
3.آنهایی موفق شدند در زندگیشون که استعداد ها و توانایی هاشون را درست مدیریت کردند، یک برنامه 5 ساله برای خودت بریز و با خودت فکر کن دوست داری نگارگر 5 سال دیگر چه طور باشد و برای آن برنامه ریزی کن یعنی فکر کن چه طور می خواهی باشی و برای این بودن چه کارهایی می تونی بکنی . بعد هدف های یک ساله برای خودت تعیین کن و گام بعدی این است که برای خودت برنامه بریزی کن توی یک سررسید کارهایی که فردا باید انجام بدی را بنویس و هر وقت هر کدام را انجام دادی کنارش یک تیک بزن واسه من که این راه حل جواب داده
4. زمانی دیگران تو را تحت فشار می زارند که تو این اجازه را به آنها بدی منم همسن تو هستم زمانی که ارشد قبول شدم خیلی ها قبل از قبولی می گفتند وقت تلف می کنه عمرا قبول شه و بعد قبولی می گفتند چه بچه بی فکریه این همه درس خوند می خواهد کجا را بگیره من فکر خودم را عملی کردم و هیچ اهمیتی بهشون ندادم چون هدفم این بود ،خیلی سختی ها را هم تحمل کردم راستش الان دارم روی پایان نامه ام کار می کنم و روزگار برام خیلی خیلی سخت گذشته و می گذره ولی چون هدف خودم بوده روش وایستادم و دارم ادامه می دهم پس اگر از ته دلت نمی خوای ارشد بخونی پس چه اصراریه؟ و اگر می خوای بخونی کلی زمان داری تازه می تونی از دوستات کمک بگیری
5. برادر من شما طاقت حرف پدر و مادرت را نداری؟؟؟؟؟؟؟ چون آدم صبور و مودبی هستم اطرافیان نهایت سو استفاده را از این موضوع می برند شنیدی می گویند به در بگو دیوار بشنود من همیشه در بودم مبادا که دیوار ها بهشون بر بخوره گاهی که به رفتار بد اقوام حتی ملایم واکنش نشون می دم می گند از تو بعیده چون صبوری باید تحمل کنی خودت را بزار جای من بیچاره که یک مدت سوژه مسخره فامیل بودم حالا چرا؟ چون یکی از دوستام بهم پیشنهاد تاسیس شرکت داده بود من همون موقع به دوستم جواب رد دادم و فقط توی خانه خودمون تازه سپردم به کسی نگید یک عده دور هم می شستند و مسخره ام می کردند بعدا به گوشم رسید می گفتند پولش کجاست ، شدم سوژه خنده تفریح بقیه اوایل خیلی ناراحت شدم الان این موضوع را در اولویت های زندگیم گذاشتم خدا بخواهد در اولین فرصت یک شرکت عالی می زنم ، روحیه جنگندگیت کجا رفته؟
6. خود ارضایی و ناخن جویدن را می تونی ترک کنی ولی به کمک یک روانشناس حاذق و کلی اراده احتیاج داری استرست اگر کم بشود این ها هم خیلی کم می شود.
7. درباره تجاربت گفتی و اینکه گاهی حس می کنی فلج می شی و...منم چنین تجاربی را داشتم ولی تعجب از این که ساعت می زاری که ببینی چه قدر طول می کشه هر چه قدر بهش فکر نکنی بدتر است این تجارب بیشتر در سنین بلوغ هست و با افزایش سن به مرور کم می شه ولی چون شما از نظر ذهنی به دنبال چنین چیزهایی هستی این تجارب برات تکرار می شه عزیزم دنیا پر از ناشناخته هاست بهتر است که وارد بعضی از حیطه ها نشی ، با علم به اینکه بیشتر این تجارب مربوط به فشار های شدید عصبی و استرس بالا است به دنبال تکرار رویا باش نه کابوس.
8. تو نمی تونی پدر و مادرت و شرایط ازدواجشون را تغییر بدی و همچنین نمی تونی روحیه ورفتار پدرت را عوض کنی، می تونی؟ تنها راهش این است که اگرچه سخت است ولی کم کم بپذیری این واقعیت ها را، در زندگی هر کدام از ما یک سری چیزهاست که اگر بپذیریمشون آرامش بیشتری داریم . عزیزم نمی تونی گذشته مادرت را عوض کنی ولی آینده اش را چرا می تونی شیرینش کنی البته این کار با زندگی موفقت مویسر می شه نه با خودکشی:81::81::81:
9.خودت را از تیر رس پدرت بیرون بیار یعنی مجبور نیستی که همش خونه باشی و خودت را در اتاق حبس کنی؟ بیرون رفتن روحیه ات را بهتر می کنه
10. در مورد دختر مورد علاقتون ببین آیا این علاقه دو طرفه است و یا یک طرفه؟شرایط ایشان چیه آِیا می تونی برآورده کنی یا نه؟قبل از خواستگاری با یک مشاور خانواده مشورت کن
سلام بر شمانقل قول:
نوشته اصلی توسط baranbanoo
ممنون که وقت گذاشتین و نوشته های من رو هم خواندید.چون میدونم خیلی زیاد بوده.ممنون...
1- من هم خیلی جاها ازمون دادم.صنایع فولاد...شرکت نفت...پالایشگاه نفت...ازمون استخدامی استانداری...تویه همشون تو ازمون کتبیش قبول شدم...ازمون استخدامی استانداری که اصلا بعد از ازمون کتبیش هیچ خبری نشده و تا الان به هیچ کس خبری ندادن(چند روز پیش یکی دوستامو دیدم میبینم یه سری کپی مدارک داره تو دستش.میگم کجا داری میری؟میگه دارم میرم مدارکم رو بدم تو استانداری برا استخدام.میگم مگه خبری شده؟برا مصاحبه که کسی رو فراخوان نکردند؟میگه نه بابا...اشنا دارم.دمش کلفته!!گفته مدارکتو بیار تا همین الان کارو یکسره کنیم!!).ازمون صنایع فولاد رو هم که اصولا فرمالیته بود و مسخره.از من که نفر 23 ازمون بودم تا دوستم که نفر دوم ازمون هممون رو تو مصاحبه رد کردند و من نمیدونم اصولا پس کی قبول شد؟!؟!؟تویه مصاحبه شرکت نفت پس از جمع بندی امتیازات ازمون کتبی و مصاحبه و سایر امتیازات نمره کافی رو نیاوردم و از دورش خارج شدم...تویه ازمون پالایشگاه شرکت نفت هم بعد از ازمون کتبی و مصاحبه که قبول شدم رفتیم طب صنعتی و الان شش ماهه داره نتایجش بررسی میشه.اونم خبری نشد...
منم خیلی جاها امتحان دادم...حالا فکر کنید...من مهندسی مکانیک خواندم.شاگرد سوم چهارم دانشکده بودم...بعد تو خونه بهم میگن مثلا دانشگاه میخواد کارمند ساده بگیره بیا برو با دیپلم دست خودتو اونجا بند کن.چند وقت پیش یه فروشگاه مواد غذایی بود مال همین صنایع فولاد...اومدن میگن برو اونجا استخدام شو بعنوان فروشنده دست خودتو تو صنایع فولاد بند کن!!! بخدا اینا بیمار روانین...این ها مشکل دارن.من دارم کار خودمو راه میاندازم اینا میگن برو اونجا بشو لابد مسوول تایپ یا چمیدونم زیراکس بگیر پای دستگاه...
یه زمانی تویه یه معدن کار میکردم.کارشناس محاسبات فنی تخریب و انفجارات بودم.هرچی فکر میکنم میبینم یکی از اشتباهاتی که کردم اینه که یه مقدار ازون مواد منفجره رو باخودم نیاوردم اینجا...بخدا یه شب که تو اتاقشون خواب بودن میفرستادمشون تو هوا برن دنبال کارشون...
2- اتفاقا چنین عادتی رو دارم.چندین ساله.تقویم های دستی کوچکی که هرماه اولش لیست تمام برنامه هایی که قراره تو اون ماه رو انجام بدم مینویسم.خیلی خوبه.ادم میدونه داره چه کار میکنه.هرچند چندماهیه که روحیاتم بهم ریخته صفحات سر رسیدم هم کمی خولت شده.راستش رغبتی ندارم به نوشتن...اما خب گاهی هم مینویسم...
3-ارشد رو خودمم دوست دارم بگیرم.سال 88 رتبه ام 264 شدم.اون موقع ظرفیت مکانیک ساخت خیلی خیلی محدود بود و کم.فقط نه تا دانشگاه گرایش مارو در مقطع ارشد داشتند.شبانه مشهد اوردم اما پدرم اون موقع تو همون زمان اعلام نتایج ها چند روزی بود سکته مغزی خیلی بدی کرده بود و عملا در کما بود.منم نه شرایط روحی خودم و نه خانوادم خوب بود و نه اصلا روم میشد بگم میخوام برم ثبت نام و اونجا بمونم برای درس خواندن.چون پدر و مادرم غیر از من کسی رو نداشتن...امسال 800 شدم و با توجه به افزایش ظرفیت ها خیلی امیدوار بودم اما جایی رو نیاوردم...اما دوست دارم بخونم....انشالله اگر عمری داشته باشم کم کم شروع میکنم...
7- میدونید خواب ها هیچ وقت اذیتم نکردند.اون چیزی که اذیتم میکنه کابوس هاست.کابوس ها چند ماهیه شروع شده.بعد از ج منفی اون خانم و فشارهایی که روم زیاد شده.اصلا مشکل اساسی من همینه...که فکر میکنم نتونستم این ج منفی رو هضم کنم و الان چندین ماهه بخاطر اینکه نمیتونم فراموش کنم یا عشق و علاقم رو نسبت بهش کم رنگ کنم همه روحیات و افکارم رو ریخته به هم.و این تاثیرش کل زندگیم رو گرفته و همه چیزم رو به هم پیچانده...وگرنه اون خواب ها و حالت ها یه زمانی اصلا برام یه تیپ تفریح بود.مشکلم کابوس هاست که چند ماهه شروع شده.مشکلم این عدم توانایی در فراموش کردن هست.فراموش کردن کسی که نمیخوام فراموشش کنم.تلاش کردم به فراموشی اما همش بدتر میشه.از روح و دل و جانم بیرون نمیره.نمیدونم تو برنامه هام هست که بهار سال اینده برم خواستگاریش.اونجا دیگه هر ج بده قبول میکنم.اما با این حال همه چیزم رو ریخته به هم....
- - - Updated - - -
سلام بر شمانقل قول:
نوشته اصلی توسط baranbanoo
ممنون که وقت گذاشتین و نوشته های من رو هم خواندید.چون میدونم خیلی زیاد بوده.ممنون...
1- من هم خیلی جاها ازمون دادم.صنایع فولاد...شرکت نفت...پالایشگاه نفت...ازمون استخدامی استانداری...تویه همشون تو ازمون کتبیش قبول شدم...ازمون استخدامی استانداری که اصلا بعد از ازمون کتبیش هیچ خبری نشده و تا الان به هیچ کس خبری ندادن(چند روز پیش یکی دوستامو دیدم میبینم یه سری کپی مدارک داره تو دستش.میگم کجا داری میری؟میگه دارم میرم مدارکم رو بدم تو استانداری برا استخدام.میگم مگه خبری شده؟برا مصاحبه که کسی رو فراخوان نکردند؟میگه نه بابا...اشنا دارم.دمش کلفته!!گفته مدارکتو بیار تا همین الان کارو یکسره کنیم!!).ازمون صنایع فولاد رو هم که اصولا فرمالیته بود و مسخره.از من که نفر 23 ازمون بودم تا دوستم که نفر دوم ازمون هممون رو تو مصاحبه رد کردند و من نمیدونم اصولا پس کی قبول شد؟!؟!؟تویه مصاحبه شرکت نفت پس از جمع بندی امتیازات ازمون کتبی و مصاحبه و سایر امتیازات نمره کافی رو نیاوردم و از دورش خارج شدم...تویه ازمون پالایشگاه شرکت نفت هم بعد از ازمون کتبی و مصاحبه که قبول شدم رفتیم طب صنعتی و الان شش ماهه داره نتایجش بررسی میشه.اونم خبری نشد...
منم خیلی جاها امتحان دادم...حالا فکر کنید...من مهندسی مکانیک خواندم.شاگرد سوم چهارم دانشکده بودم...بعد تو خونه بهم میگن مثلا دانشگاه میخواد کارمند ساده بگیره بیا برو با دیپلم دست خودتو اونجا بند کن.چند وقت پیش یه فروشگاه مواد غذایی بود مال همین صنایع فولاد...اومدن میگن برو اونجا استخدام شو بعنوان فروشنده دست خودتو تو صنایع فولاد بند کن!!! بخدا اینا بیمار روانین...این ها مشکل دارن.من دارم کار خودمو راه میاندازم اینا میگن برو اونجا بشو لابد مسوول تایپ یا چمیدونم زیراکس بگیر پای دستگاه...
یه زمانی تویه یه معدن کار میکردم.کارشناس محاسبات فنی تخریب و انفجارات بودم.هرچی فکر میکنم میبینم یکی از اشتباهاتی که کردم اینه که یه مقدار ازون مواد منفجره رو باخودم نیاوردم اینجا...بخدا یه شب که تو اتاقشون خواب بودن میفرستادمشون تو هوا برن دنبال کارشون...
2- اتفاقا چنین عادتی رو دارم.چندین ساله.تقویم های دستی کوچکی که هرماه اولش لیست تمام برنامه هایی که قراره تو اون ماه رو انجام بدم مینویسم.خیلی خوبه.ادم میدونه داره چه کار میکنه.هرچند چندماهیه که روحیاتم بهم ریخته صفحات سر رسیدم هم کمی خولت شده.راستش رغبتی ندارم به نوشتن...اما خب گاهی هم مینویسم...
3-ارشد رو خودمم دوست دارم بگیرم.سال 88 رتبه ام 264 شدم.اون موقع ظرفیت مکانیک ساخت خیلی خیلی محدود بود و کم.فقط نه تا دانشگاه گرایش مارو در مقطع ارشد داشتند.شبانه مشهد اوردم اما پدرم اون موقع تو همون زمان اعلام نتایج ها چند روزی بود سکته مغزی خیلی بدی کرده بود و عملا در کما بود.منم نه شرایط روحی خودم و نه خانوادم خوب بود و نه اصلا روم میشد بگم میخوام برم ثبت نام و اونجا بمونم برای درس خواندن.چون پدر و مادرم غیر از من کسی رو نداشتن...امسال 800 شدم و با توجه به افزایش ظرفیت ها خیلی امیدوار بودم اما جایی رو نیاوردم...اما دوست دارم بخونم....انشالله اگر عمری داشته باشم کم کم شروع میکنم...
7- میدونید خواب ها هیچ وقت اذیتم نکردند.اون چیزی که اذیتم میکنه کابوس هاست.کابوس ها چند ماهیه شروع شده.بعد از ج منفی اون خانم و فشارهایی که روم زیاد شده.اصلا مشکل اساسی من همینه...که فکر میکنم نتونستم این ج منفی رو هضم کنم و الان چندین ماهه بخاطر اینکه نمیتونم فراموش کنم یا عشق و علاقم رو نسبت بهش کم رنگ کنم همه روحیات و افکارم رو ریخته به هم.و این تاثیرش کل زندگیم رو گرفته و همه چیزم رو به هم پیچانده...وگرنه اون خواب ها و حالت ها یه زمانی اصلا برام یه تیپ تفریح بود.مشکلم کابوس هاست که چند ماهه شروع شده.مشکلم این عدم توانایی در فراموش کردن هست.فراموش کردن کسی که نمیخوام فراموشش کنم.تلاش کردم به فراموشی اما همش بدتر میشه.از روح و دل و جانم بیرون نمیره.نمیدونم تو برنامه هام هست که بهار سال اینده برم خواستگاریش.اونجا دیگه هر ج بده قبول میکنم.اما با این حال همه چیزم رو ریخته به هم....
- - - Updated - - -
امروز انگار روز خوبیه...
نه دیشب از کابوس خبری بود.نه از سردرد های دیشب خبریه...
پنجشنبه یه کارگاه اموزشی دارم.قسمت اولش دو هفته پیش بود.قسمت دومش این هفتست.دلم میخواد برم یکم روش کار کنم پاورپوینتم رو تنظیم کنم و خودمو برا پنج شش ساعت فک زدن!! اماده کنم...
دلم شدیدا گز میخواد!!گز چانه ای آردی برادران کرمانی...
دلم میخواد برم یکم سراغ کتابای نگارگریم تصویر ببینم...
دلم میخواد بشینم فصل دوم سریال ویلفرد رو ببینم.اولین کمدی بود که دوست داشتم...
زبان بخونم برا اون ایلتس لعنتی...چهار ماه دیگه بیشتر وقت نیست...
در کل امروز گویا روز خوبیه.خدایا این حالت خوب اول صبح امروز ادامه دار باشه!!! تو رو به هرکی اعتقاد داری خدا همین یه روز!!!
:104::310::72::104::310::72:نقل قول:
نوشته اصلی توسط نگارگر 1986
انشاااااااااااااااااااااا لله
ببخشیدا آقای نگارگر.
میخوام یه انتقاد ازتون بکنم که ربطی هم به موضوع تاپیکتون نداره.
آدم نمیاد از کسی که اعصاب نداره و براش احضاریه اومده و فردا باید بره خودشو تحویل بده و اونقدر مضطربه که میخواد خودکشی کنه، غلط املایی بگیره.
شما ماشاالله خودتون هم کم غلط املایی نداریدا. یه نگاهی کنید پیداش میکنید.
این یه نمونه اش:
باحال درسته. نه باهالنقل قول:
نوشته اصلی توسط نگارگر 1986
صحبتتون متین و صحیح هست.بله کاملا درسته...خودمم راستش پشیمون شدم...نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
عذر تقصیر.ببخشید هم از شما و هم از ایشون....
- - - Updated - - -
صحبتتون متین و صحیح هست.بله کاملا درسته...خودمم راستش پشیمون شدم...نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
عذر تقصیر.ببخشید هم از شما و هم از ایشون....
از من عذرخواهی نمیخواست آقای نگارگر. فقط دلم واسه اون آقاهه سوخت(اسمشون یادم نیست)
منم همینجوری گفتم.
امیدوارم ناراحت نشده باشید از دستم.
خودتون چه خبر؟ امروز تا آخرش براتون روز خوبی باقی موند؟
امیدوارم هر روز احساس خوب امروز صبح رو داشته باشید.
راستی من اشتباه نگرفته بودمتون. مگه همون آقا سبزه عینکیه که اون بالا نفر دوم از سمت راست بود، شما نبودید؟؟
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
وقت بخیر...
نه خواهش میکنم.ناراحتی از چی؟همیشه فکر میکنم احتمال اینکه ادم از عذرخواهی پشیمون بشه مثلا شاید 20 درصد باشه اما احتمال اینکه روزی از عذرخواهی نکردن پشیمون بشه حتما تا صد در صد ممکنه بره....چه اشکال داره ادم عذر بخواد؟
امروز...خوب بود....
تمام اون کاراها رو که نوشته بودم رو کردم...
مضاف اینکه بعدازظهر هم رفتم سری به مادر بزرگم زدم بنده خدا ایشون پریروز سکته کردند.بالاخره داغ عزیز براشون سنگین بود و ایشون هم مسن هستند...
بله.درست میفرمایید.همون هست...
اتفاقا این کنسرت اقای علیرضا قربانی بود.نمیدونم تبلیغاتش رو دیدین تو شهر یا نه؟گروه کرال اونجا هم بودیم....یه دوماهی هم سر تمرین بودیم به لطف ارشاد اصفهان دو روز قبل اجرا گفتند کرال زن و مرد نمیتونند باهم برن روی سن...خلاصه نرفتیم بالا....حیف شد...چقدر برای اهنگ مدار صفر درجه تمرین کردیم!!:82: هه...
.................................................. ...........................
همش ترس دارم.یه ترس و نگرانی عمیق...
یه اضطراب...
سلام نگارگر
1.منم با شما همدردم وضعیت استخدامی ها خیلی بد است اولویت با کسایی هست که قراردادی هستند و قراردادی ها هم با پارتی اومدن چندسال سابقه دارند این روش برای سرگرم کردن پدر و مادرتون بود تا زمان برای انجام کارتون داشته باشید
2. آقای مهندس برای منفجر کردن کل فامیلمون چقدر تی ان تی لازمه؟؟:311: آخه اوضاع من اندکی از شما بحرانی تر است
3. چرا یه کار کمی دورتر از خونه پیدا نمی کنی؟ گاهی یک کم دوری از خیلی چیزها را آرام می کنه
4. شما تجربه طراحی طلا و کار توی معدن را داری این که خیلی خوب است آدم با استعدادی هستی بی خیال حرفای اطرافیانت بشو منم می دونم سخت این کار ولی باید بی خیال شد
مثلا مادرم من را مسئول همه امور می دونه اگه یکی مست باشه به من بی ادبی کنه و یا اینکه مشکل داشته باشه و... همیشه دیگران خوب و بی تقصیرند و من مقصر است حتی اگر آمده باشند و عزر خواهی کرده باشند فرق نمی کنه من دائم التقصیرم باور کن با این روندی که مادر بنده طی می کنه به زودی حتی من را عامل حملات شیمیایی سوریه اعلام می کنه:58: چه می شه کرد پدر و مادرند دیگه فکر نکن فقط پدر و مادر تو این طوریند .
5. گفتی حالت خوبه این خبر خوشحالم کرد :104: موفق باشی
یه اتفاقی تو زندگیم امروز افتاد...
پدربزرگم نود و دو سالشون هست.از نظر جسمی کاملا سالم هستند و ذره مشکل ندارند.مثل یه ادم شصت سالست.نه خمیدگی یا تحلیل...هیچی...اما دو ساله از نظر حافظه و ذهنی کاملا افت کرده.خصوصا این چندماهه اخیر.امروز که رفته بودیم خونشون دیدن مادر بزرگم...وقتی من و پدرم مادر بزرگم رو بوسیدیم یهو دقت کردم دیدم چشمای پدر بزرگم گرد شد و تعجب کردو جا خورد.یه حالت خشم و ناراحتی هم به خودش گرفت اما هیچی نمیگفت...
خواهر بابابزرگم که ایشون هم هشتاد سالشه متوجه قضیه شد.بهشون گفت حاجی اینها رو شناختی؟بنده خدا پیرمرد هی میخندید و میگفت خواهر این چه حرفیه مگه میشه نشناسم اما هرچی خواهرش اصرار میکرد خوب بگو کی هستند طفره میرفت....اخر انقدر خواهرش فشار اورد و اصرار کرد که تو حین خندیدن هاش اعتراف کرد هیچ کدوممنون رو نمیشناسه و مارو یاد نمیاره اما میدونه اشناییم که اومدیم اینجا....بعد مادر بزرگم و خواهر بابا بزرگم کلی براش توضیح دادن که بله ایشون پسرته و ایشونم عروسته و من نوه اش هستم و ایشون برادرا و خواهرای عروستن اومدن خانومتو ببینن...
اخر سر گفت یادم اومد ..بله...اما من میتونستم از تو چشماش که هنوز کاملا غریبی میکرد و انگار هاج و واج بود بخونم که هنوزم نصف مارو نشناخته...بنده خدا میدونه اشناییم اما نمیدونه دقیقا کی هستیم.تویه درون خودش هم نمیخواد خودش رو از تب و تا بیندازه و اعتراف کنه که دیگه نمیشناسه...
خیلی دلم به حالش سوخت...
- - - Updated - - -
من اشک رو تو چشماش دیدم از اینکه نتونسته بود مارو بشناسه و نمیخواست این رو بگه.اما اخر سر مجبور شد بگه...بنده خدا...
دو ماه پیشم بابام رفته بود دیدن پدر و مادرش بعد رفتنش به مامان بزرگم گفته بود این مرد غریبه کی بود؟گفته بود پسرمونه.گفته مگه ما چندتا پسر داریم؟!؟
- - - Updated - - -
والا در خصوص محاسبات فنیش من در خدمتتون هستم...(ببخشیدا.شوخی بود)نقل قول:
نوشته اصلی توسط baranbanoo
والا کلا پدرها و مادرها موجودات جالبی هستند.همش فکر میکنم یعنی ما هم یه روزی همینطور میشیم؟!؟!؟!؟!؟
مثلا این یه چشمه اش هست.توجه بفرمایید:
من اگه تو اتاقم باشم بهم میگن بست نیست انقدر خواب؟چقدر میخوابی؟مردم بچه هاشون میرن اون سر دنیا کار تو فقط بگیر بخواب.نمیخوای برا ارشد بخونی؟دیگه کی؟انقدر که خوندی پس چی شد؟اخه تو چیکار میکنی تو اون اتاق؟برو یه جا سرکار.برو بشین تو کتابخونهدرستو بخون...
اگه برم کتابخونه...بهم میگن...هه...فکر میکنی ما خریم؟سر کیو میخوای کلاه بگذاری؟سر مارو.ما چه اهمیتی داریم؟سر خودت داری کلاه میگذاری...برو پسر سر کار.برو بشین درستو بخون.کی دیگه میخوای بری ارشد بخونی؟کی دیگه میخوای بخونی براش؟همه تو این فک و فامیل دکتراشونم گرفتن؟کی دیگه؟مگه تو نمیخوای بخونی برو بشین تو همین خونه بخون.مگه اتاقت چشه که میری کتابخونه؟بگو میخوام برم با دوستام بگردم...وگرنه خونه که سکوت مطلقه .بشین همینجا بخون...
میای تو هال یا پذیرایی یه میز گیر میاری درس بخونی... میگن بهم ...هه...برو خودت رو دست بینداز...اینجا میخوای درس بخونی؟تو این شلوغی؟!؟!؟جلو تلویزیون و ضبط و فیلم؟این درس خوندنه؟مارو فیلم کردی؟میخوای سر مارو کلاه بگذاری؟میخوای بگی دارم درس میخونم؟پاشو برو عامو تو اتاقت درس بخون.اخه اینجا مگه جا درس خوندنه؟کی میخوای این ارشدتو بگیری؟اخه تا کی؟چقدر این فک و فامیل دکترا بگیرن و اون وقت هی سراغ بگیرن ما بگیم نگرفته هنوز؟اخه ما چیکار کنیم از دست تو؟اصلا چرا نمیری سر کار.بابا ما نمیخوایم تو درس بخونی برو سر کار.بابات اندازه تو بود خونه داشت.فلانی نمیدون مکارش چیه؟بهمانی شغلش فلانه...
خب....الان رفتم سر کار...تو کارگاه خودمون...بهم میگن...هه...اومدی اینجا وقت خودت رو تلف کنی چیکار؟اصلا براچی اومدی اینجا؟مگه کار تو طلاست؟برو بشین درستو بخون.برو پی بدبختیت!!!!!!اخه ما چرا انقدر بدشانسیم؟چرا انقدر طالع نداریم؟کی دیگه میخوای بری سر کار؟کی میخوای درس بخونی؟کی میخوای ارشدتو بگیری؟کی میخوای زن بگیری؟این ارشد تو کی میگیری؟؟؟؟؟؟
میری تو شرکت مردم کار کنی...میگن بهم...هه...رفتی نوکری مردم.دستت رفت تو جیب مردم...کلفتی میکنی؟نوکری مردومو...کارگاه خودمون چش بود؟خودمون رو یه لنگه پا گذاشتی رفتی تو شرکت یکی دیگه...تف بهت بیاد پسر که تو انقدر ناخلفی!!!حالا چقدرت میدن؟!؟!مفتی کار میکنی براشون نه؟؟؟نمیخواد بری براشون کار کنی...برو بشین درستو بخون.برو بشین بخون این ارشدو بگیری...
میری کرمانشاه تو معدن سنگ یا میری عسلویه کار!!!!میان دنبالت بعد چند ماه...تو خونه هم دایم گریه و زاری مامانت...که میری یه وقت منفجر میشی...اگه رفتی تو معدن یهو منفجر شد و زیر اونجا موندی!!!!!!!مثل این کارگر چینی ها!!!!!!!!!!!:311::311::311:ما چه خاکی بریزیم سرمون؟!؟!؟مگه تو کم سیاهی پا میشی میری عسلویه کار؟مگه ما نداریم؟(این همه مهندس عسلویه کار میکنن من نمیدونم مگه ندان؟؟؟؟)ببین چقدر سیاه شدی...اصلا دیگه میشه نگاهت کرد؟بیا مادر همینجا کار کن.بیا بشین درستو بخون...کی ارشد میگیری(تو روح ارشد و دکترا!!!!!!!!!)
خی میای شهر خودت...با دوستات شرکت میزنی...بهت میگن...هه...خودتو به بازی گرفتی.این کارارو میکنی وقتتو تلف کنی...باشه...خودت ضرر میکنی...ماکه خیرت رو میخوایم....اما دل به بازی نباش..برو یه جا استخدام شو...برو یه جا ثابت کار کن.این کارا فایده نداره....(بعد جالبه هرکی شرکت بزنه و یا یه جا حتی یه دکه هم باز کنه اون پسره خیلی دست و پا داره و زرنگه!!!!)
فکر نکنید اینارو به مسخرگی و شوخی نوشتم....به این قبله قسم...به خدا...به محمد...به هر چی اعتقاد دارید...این حرفا هر روز برای من تکرار میشه...یعنی من سه دقیقه بیام بشینم تو پذیرایی یا هال پیش بقیه...شروع میکنن.فرقیم نداره...از پسر همسایه گرفته تا سزارین مثلا خالم یا اینکه امشب نون نگرفتیم یا درخت عناب تو باغچه چقدر عناب هاش سرخ شدده و درشته...یه جوری بحث مربوط میشه بالاخره به کار و تحصیل من و همین ماجراها که بالا گفتم پیش میاد....
واقعا من چه کار کنم؟
شما بودی چه میکردی؟
بابا بخدا اینا روانین!!!!!!!!!!من نمیدونم گاهی بخندم یا گریه کنم!!!
اون وقت من میگم میخوام خودمو بکشم میگن چرا؟اخه اینم وضع و روزگاره من دارم...همش جنگ اعصاب...حالا شما یه شکست عشقی رو هم بگذار روش!!
- - - Updated - - -
من مکانیک خوندم.زبان المانی و انگلیسی رو هم خوب میدونمالمانی مدرک DSH دارم.انگلیسی هم انشالله 4 ماه دیگه ایلتس میگیرم.بخدا بهترین کار برام لاوان جور شد با چه حقوقی!!!!!!همون زمان خبر اوردن دوستم که تو کشتی صدرا مال قرار گاه خاتمه غرق شده (بنده خدا الان دو ساله هنوزم تو عمق 80 متری دریاست.نتونستند اجسادشونو بیارن بیرون.حتی این خبر تو رسانه ها گفته هم نشد!!! بندگان خدا...).هیچی یه بامبولی درست کردند...نگذاشتن بریم که...گفتند میری امریکا حمله میکنه میپکوننددون...چمیدونم کشتیتون غرق میشه خوراک کوسه میشی...تو راه بالاخره یه روز تصادف میکنی...بالاخره یه روز هواپیمات سقوط میکنه میمیری!!!
من نمیگم بقیه مشکل ندارن.چرا...هر کسی مشکلش یجوره....هرکسی جنگ اعصابا خودش رو داره.اما فکر کن ببین من الان دو سه سالم بیشتره هر روزم این طوریه.بخدا از سنگ بودم تا الان سابیده بودم...سرسام گرفتم دیگه.مرده شور این زندگی رو ببرن...
:311::311::311:
خداییش کلی از پست آخرتون خندیدم. خیلی با مزه نوشته بودید.
میگماااااا. شما ظاهرا فقط حرف ماها رو اینجا گوش نمیکنید. ولی حرف همه ی آدمای تو کتابخونه و توی شرکت و خانواده و ..... رو خیلی خوب گوش میکنیدااااااااااا
مگه شما 27 سالتون نیست؟؟؟ خب بابا یه مرد شدید برای خودتون. هی نشستید میگید بقیه براتون تعیین تکلیف میکنن؟؟؟فکر کنم شما خودتون رو محکوم به گوش دادن به حرف دیگران میدونید.
بابا شما کاری به حرف بقیه نداشته باشید. محکم بهشون بگید که میخواید پای کارهاییکه تصمیمش رو گرفتید وایسید و
تصمیمیتون رو گرفتید.قاطعانه بگید که مسیر زندگیتون اینه. بگید لطفا هم دیگه کسی نظر نده.
اون کار توی لاوان حیف بوده ها. پیگیری کنید شاید باز هم بگیرنتون.
یکم هم از فضای خونه دور میشید و استقلال پیدا میکنید.
ضمنا آدم اگه بخواد همه رو راضی نگه داره که نمیشه. هیچوقت همه راضی نمیشن. مهم اینه که خود آدم از خودش راضی باشه.
سلام آقای نگارگر عزیز
خودت را به برنامه جمعه ایرانی معرفی کن خیلی بامزه نوشته بودی اونهام یک آیتم مشابه زندگی شما دارند خیلی خندیدم:58::311: :58: آخرش کی می خواهی ارشدت را بگیری؟
باشه من قبول دارم و می پذیرم مسائل شما خیلی حاد است ولی خب توانایی های شما هم خیلی بالا است من که به شما غبطه می خورم که این قدر توانمندی این را خالصانه می گم
بله ما هم به سن آنها می رسیم و به یک ورژن هایی از آنها تبدیل می شیم ولی اگر ابرهای تیره و تار روابط کنار بروند و خورشید بر چهره آنها بتابد خواهید دید که در حقشان اندکی کم لطفی می کنید دوستتان دارند فکر کنید دو نفر یک بچه (بچه خودشون یا غریبه چه فرقی دارد) را از نوزادی بزرگ می کنن خرجش را می کشن ، قصه اش را می خورند و.... و خیلی سختی ها دیگر . انگیزه آزار کودک است ؟ آنها شما را بزرگ کردند چون دوستتان داشتند
دیگر از حرف احمقانه خودکشی صحبت نکنید یک بار دنیا را تصور کن بدون تو! می دونی چه کسی بیشترین ضربه را می خوره؟؟ مادرت داغون می شه چون خیلی چیزها را تحمل کرده برای شادی تو، پس وقتی زندگی دیگرانی به تو بسته است خودت و زندگیت را کوچک نشمار
1. ارشد 2. کار 3. ازدواج این ها بیشترین فشارهای خانواده بر شما هستند احساس نمی کنید که آنها دوستتون دارند و نگرانتون هستند ولی راه درست ابرازشون را بلد نیستند شما خودت تلاش می کنید و دغدغه این مسائل را داری وقتی آنها این مسائل را تکرار می کنند باعث ایجاد استرس در شما می شند
این جور مواقع سعی کنید خودتان را در مقابلشون قرار ندید بلکه در کنارشون باشید پاسخ ها تون به پدر و مادرتون را با جملاتی مثل:
1.من نگرانی شما را درک می کنم اما من هم دلایلی دارم...
2. می دونم چون دوستم دارید این مسئله را بیان کردید و.... ،
3. نظرشما متین و درست است ولی این نکته را هم در نظر بگیرید که ....
و جملاتی مشابه که بدون این که جو را به سمت تشنج و ناراحتی ببرید به سمت بهتری ببرید
آقای نگارگر فکر نمی کنی بخشی از مسائل و ایرادهای پدر و مادرت بازتابی از رفتار خودت است شما یک بار بشین تکلیف خودت را روشن کن امسال مس خواهی ارشد بخونی یا نه؟
اگر می خواهی بخونی کتاب ها جزوه ها و یا یک کنکور منظم بده خیلی مفید است باعث می شه از این حالت بی برنامگی در بیای با استعدادی که در شما دیده می شود یک رتبه خوب می یاری
- - - Updated - - -
سلام آقای نگارگر عزیز
خودت را به برنامه جمعه ایرانی معرفی کن خیلی بامزه نوشته بودی اونهام یک آیتم مشابه زندگی شما دارند خیلی خندیدم:58::311: :58: آخرش کی می خواهی ارشدت را بگیری؟
باشه من قبول دارم و می پذیرم مسائل شما خیلی حاد است ولی خب توانایی های شما هم خیلی بالا است من که به شما غبطه می خورم که این قدر توانمندی این را خالصانه می گم
بله ما هم به سن آنها می رسیم و به یک ورژن هایی از آنها تبدیل می شیم ولی اگر ابرهای تیره و تار روابط کنار بروند و خورشید بر چهره آنها بتابد خواهید دید که در حقشان اندکی کم لطفی می کنید دوستتان دارند فکر کنید دو نفر یک بچه (بچه خودشون یا غریبه چه فرقی دارد) را از نوزادی بزرگ می کنن خرجش را می کشن ، قصه اش را می خورند و.... و خیلی سختی ها دیگر . انگیزه آزار کودک است ؟ آنها شما را بزرگ کردند چون دوستتان داشتند
دیگر از حرف احمقانه خودکشی صحبت نکنید یک بار دنیا را تصور کن بدون تو! می دونی چه کسی بیشترین ضربه را می خوره؟؟ مادرت داغون می شه چون خیلی چیزها را تحمل کرده برای شادی تو، پس وقتی زندگی دیگرانی به تو بسته است خودت و زندگیت را کوچک نشمار
1. ارشد 2. کار 3. ازدواج این ها بیشترین فشارهای خانواده بر شما هستند احساس نمی کنید که آنها دوستتون دارند و نگرانتون هستند ولی راه درست ابرازشون را بلد نیستند شما خودت تلاش می کنید و دغدغه این مسائل را داری وقتی آنها این مسائل را تکرار می کنند باعث ایجاد استرس در شما می شند
این جور مواقع سعی کنید خودتان را در مقابلشون قرار ندید بلکه در کنارشون باشید پاسخ ها تون به پدر و مادرتون را با جملاتی مثل:
1.من نگرانی شما را درک می کنم اما من هم دلایلی دارم...
2. می دونم چون دوستم دارید این مسئله را بیان کردید و.... ،
3. نظرشما متین و درست است ولی این نکته را هم در نظر بگیرید که ....
و جملاتی مشابه که بدون این که جو را به سمت تشنج و ناراحتی ببرید به سمت بهتری ببرید
آقای نگارگر فکر نمی کنی بخشی از مسائل و ایرادهای پدر و مادرت بازتابی از رفتار خودت است شما یک بار بشین تکلیف خودت را روشن کن امسال مس خواهی ارشد بخونی یا نه؟
اگر می خواهی بخونی کتاب ها جزوه ها و یا یک کنکور منظم بده خیلی مفید است باعث می شه از این حالت بی برنامگی در بیای با استعدادی که در شما دیده می شود یک رتبه خوب می یاری
سلام
وقت بخیر...
یه سوال دارم...من هر موقع میام اینجا تو همدردی یه اضطرابی منو میگیره.نمیدونم چرا.اما حس میکنم حالم خراب میشه...
حتی گاهی وقتا مثل همین الانی که دارم مینویسم تپش قلب پیدا میکنم.الان قلبم داره تند تند و خیلی محکم میزنه.با اینکه میام اینجا و کلی حرف امید بخش از دوستام میخونم ولی بعدش که دارم میرم بیرون تا چند ساعت بکلی روحیم داغون میشه...
چرا؟کسی دیگه ای هم هست اینطور بشه؟
هه...عدل...
عدل یعنی تمام زندگی مادرم که به لجن کشیده شد...سر بی مسئولیتی والدینش...سر جنایتی که والدینش انجام دادند و در 11 سالگی شوهرش دادند...از بابام متنفرم...تمام دختر و پسر -خاله ها-عمه ها-دایی ها-عمو ها حداقل تحصیلاتشون لیسانسه.همه دکترن تحصیل کردند.دنیا دیده اند.حتی خواهر و برادرای مادرم....اون ها هم تحصیلاتشون رو دارند.اما این بدبخت چون زود شوهرش دادن یه عمر نشست گوشه خونه و پخت و رفت و مثل یه پیشخدمت باهاش رفتار شد.27 سالمه و یاد ندارم مادرم یه دکتر خوب رفته باشه...حالا تو 44 سالگی حتی زانوهاش رو نمیتونه تا کنه...اینا همه مظاهر عدل خداست که برای زندگی مادرم جلوه کرده...خدا...خدا...خدا....خدا کجای زندگی مادرمه؟
خدا تجلی کجای خانواده منه که همه دو به دو انگار اصلا نسبت به هم متنفرند...
عدل خدا یعنی اینکه پدر مادرم از اولین معلمین ریاضی اصفهان بوده و بچه اش این طور شد...بچه ای که از شوق درس خواندن همه میگن بچه که بوده با کیف و کفش و روپوش مدرسه میخوابید شب ها...اون وقت تمام هم سن های فامیلش پدر ها و مادرهاشون یه مشت کم سواد و بیسواد بودند حالا همشون شدند دکتر و دهنس و استاد دانشگاه و کارمند و فرهنگی...دستشون تو جیب خودشونه و مستقل هستند.لا اقل پول بهداشت و دکتر خودشون رو دارند که نخوان دستشون رو دراز کنند پیش شوهرهاشون.مثل ادمی مثل بابام....
عدل خدا یعنی اینکه تشنه یه قطره محبت باشی و احترام...بعد پدرت با هر لفظ و کلمه رکیکی صدات کنه.بعد بریزی تو خودت که بچه های مردم انگشت کوچیکت هم نمیشن اما رفتار والدینشون باهاشون اصلا با تو قابل قیاس نیست...
عدل خدا یعنی تمام بیماری های روحی و جسمی من و خواهرم و مادرم...عدل خدا یعنی این ادم کثیفی که نطفه من رو بست.خیلی عادلی!!!!!!!!!!!!!!!
عدل خدا یعنی اینکه حتی نگاهت هم نمیکنه.اصلا کاری به کارت نداره.حالا تو هرچی میخوای صداش کن.داد بزن.گریه کن.بهت میخنده میگه ولش کن...گور باباش.بزار انقدر داد بزنه خفه بشه.خدا میره سراغ همون بنده هاییش که از اول باهاشون بوده...عدل خدا یعنی این بدبختی و ناچاری که من توش افتادم.عدلش یعنی من که حتی شهامت روبرو شدن با خودمم ندارم.دیشب گریه میکردم از ترس مرگ.از ترس جون دادن.از ترس اینکه میگن کسی که خودش رو بکشه تا ابد نمیدونه که زندست یا مرده.چند روزه هرچی میرم جلوی اینه از خودم میترسم.وقتی تو اینه قدی خود رو برانداز میکنم میگم خدای من میخوام یه بدن به این گندگی رو از پا دربیارم!!من قراره یه قاتل باشم.یه نفر رو به قتل برسونم.کشتن یه ادم واقعا کار بزرگیه.واقعا کار وحشتناکیه.کلی دلهره و اضطراب داره.ادم ته دلش خالی میشه.دلش میریزه.من هیکل درشت و بزرگ یه انسان رو ده روز پیش وقتی دایی پدرم رو داشتند تو غسال خانه میشستند دیدم.از لحظه ای که اوردنش تا لحظه ای که اماده شد همش رو بودم.ادم درشتی بود اما مرده اش خیلی خیلی خیلی درش تر بود.اینکه یه جنازه چقدر خشک و غیر منعطف و بزرگه.چقدر عظیمه.با هیچ جانور دیگه ای جسد انسان قابل قیاس نیست...من اون جسد رو وقتی به پهلو برگردوندن تا بشورمش دیدم.خیلی خشک بود.انگشت هاش مثل پنجه های مرغی که مرده باشه جمع شده بود.صورتش سیاه شده بود.وقتی خودم رو تو اینه میبینم خودم رو به شکل اون جسد میبینم.میبینم که صاف خوابیدم مثل یه تکه گوشت خشک شده بزرگ.خشک.صاف مثل یک تکه چوب که افتاده وسط بیابون با رگ های باز دستش.دیشب از ترس جسد خودم گریه میکردم.خوابم نمیبرد.فکر یه تکه گوشت بزرگ که روزها و بلکم هفته ها بهش افتاب میتابه و خاک میخوره.دلم برای مرده خودم میسوخت که چرا باید جسد یه مسلمون این طور بشه؟بعد دیدم من اخه تو زنده بودنم چقدر ارج و قرب داشتم که مرده ام داشته باشه؟هه...من این کاره نیستم.من حتی جراتشم ندارم.حتی جرات فکر کردن بهش رو هم ندارم...با نوشتنش دستام میلرزه.چه برسه وقتی بخوای تیغ دستت بگیری.
ادم ترسو
- - - Updated - - -
هه...عدل...
عدل یعنی تمام زندگی مادرم که به لجن کشیده شد...سر بی مسئولیتی والدینش...سر جنایتی که والدینش انجام دادند و در 11 سالگی شوهرش دادند...از بابام متنفرم...تمام دختر و پسر -خاله ها-عمه ها-دایی ها-عمو ها حداقل تحصیلاتشون لیسانسه.همه دکترن تحصیل کردند.دنیا دیده اند.حتی خواهر و برادرای مادرم....اون ها هم تحصیلاتشون رو دارند.اما این بدبخت چون زود شوهرش دادن یه عمر نشست گوشه خونه و پخت و رفت و مثل یه پیشخدمت باهاش رفتار شد.27 سالمه و یاد ندارم مادرم یه دکتر خوب رفته باشه...حالا تو 44 سالگی حتی زانوهاش رو نمیتونه تا کنه...اینا همه مظاهر عدل خداست که برای زندگی مادرم جلوه کرده...خدا...خدا...خدا....خدا کجای زندگی مادرمه؟
خدا تجلی کجای خانواده منه که همه دو به دو انگار اصلا نسبت به هم متنفرند...
عدل خدا یعنی اینکه پدر مادرم از اولین معلمین ریاضی اصفهان بوده و بچه اش این طور شد...بچه ای که از شوق درس خواندن همه میگن بچه که بوده با کیف و کفش و روپوش مدرسه میخوابید شب ها...اون وقت تمام هم سن های فامیلش پدر ها و مادرهاشون یه مشت کم سواد و بیسواد بودند حالا همشون شدند دکتر و دهنس و استاد دانشگاه و کارمند و فرهنگی...دستشون تو جیب خودشونه و مستقل هستند.لا اقل پول بهداشت و دکتر خودشون رو دارند که نخوان دستشون رو دراز کنند پیش شوهرهاشون.مثل ادمی مثل بابام....
عدل خدا یعنی اینکه تشنه یه قطره محبت باشی و احترام...بعد پدرت با هر لفظ و کلمه رکیکی صدات کنه.بعد بریزی تو خودت که بچه های مردم انگشت کوچیکت هم نمیشن اما رفتار والدینشون باهاشون اصلا با تو قابل قیاس نیست...
عدل خدا یعنی تمام بیماری های روحی و جسمی من و خواهرم و مادرم...عدل خدا یعنی این ادم کثیفی که نطفه من رو بست.خیلی عادلی!!!!!!!!!!!!!!!
عدل خدا یعنی اینکه حتی نگاهت هم نمیکنه.اصلا کاری به کارت نداره.حالا تو هرچی میخوای صداش کن.داد بزن.گریه کن.بهت میخنده میگه ولش کن...گور باباش.بزار انقدر داد بزنه خفه بشه.خدا میره سراغ همون بنده هاییش که از اول باهاشون بوده...عدل خدا یعنی این بدبختی و ناچاری که من توش افتادم.عدلش یعنی من که حتی شهامت روبرو شدن با خودمم ندارم.دیشب گریه میکردم از ترس مرگ.از ترس جون دادن.از ترس اینکه میگن کسی که خودش رو بکشه تا ابد نمیدونه که زندست یا مرده.چند روزه هرچی میرم جلوی اینه از خودم میترسم.وقتی تو اینه قدی خود رو برانداز میکنم میگم خدای من میخوام یه بدن به این گندگی رو از پا دربیارم!!من قراره یه قاتل باشم.یه نفر رو به قتل برسونم.کشتن یه ادم واقعا کار بزرگیه.واقعا کار وحشتناکیه.کلی دلهره و اضطراب داره.ادم ته دلش خالی میشه.دلش میریزه.من هیکل درشت و بزرگ یه انسان رو ده روز پیش وقتی دایی پدرم رو داشتند تو غسال خانه میشستند دیدم.از لحظه ای که اوردنش تا لحظه ای که اماده شد همش رو بودم.ادم درشتی بود اما مرده اش خیلی خیلی خیلی درش تر بود.اینکه یه جنازه چقدر خشک و غیر منعطف و بزرگه.چقدر عظیمه.با هیچ جانور دیگه ای جسد انسان قابل قیاس نیست...من اون جسد رو وقتی به پهلو برگردوندن تا بشورمش دیدم.خیلی خشک بود.انگشت هاش مثل پنجه های مرغی که مرده باشه جمع شده بود.صورتش سیاه شده بود.وقتی خودم رو تو اینه میبینم خودم رو به شکل اون جسد میبینم.میبینم که صاف خوابیدم مثل یه تکه گوشت خشک شده بزرگ.خشک.صاف مثل یک تکه چوب که افتاده وسط بیابون با رگ های باز دستش.دیشب از ترس جسد خودم گریه میکردم.خوابم نمیبرد.فکر یه تکه گوشت بزرگ که روزها و بلکم هفته ها بهش افتاب میتابه و خاک میخوره.دلم برای مرده خودم میسوخت که چرا باید جسد یه مسلمون این طور بشه؟بعد دیدم من اخه تو زنده بودنم چقدر ارج و قرب داشتم که مرده ام داشته باشه؟هه...من این کاره نیستم.من حتی جراتشم ندارم.حتی جرات فکر کردن بهش رو هم ندارم...با نوشتنش دستام میلرزه.چه برسه وقتی بخوای تیغ دستت بگیری.
ادم ترسو
با سلام
از مسوولان همدردی خواهش میکنم این تایپیک رو حذف کنند.ایا با توجه به اینکه دیگران هم در این تایپیک نوشته اند من میتونم چنین درخواستی داشته باشم و اصولا چنین حقی بعنوان کسی که اون رو ایجاد کرده و درخواست کمک داشته،دارم؟
اگر بخوام این کار انجام بشه از چه طریقی میتونم این درخواست رو بگم؟چه کسی مسوولیت سایت رو بر عهده داره؟
خواهش میکنم اگر امکان داره این جا رو دیگه حذف کنید.دیگه نمیخوام نوشته هام رو نه خودم ببینم و نه شخص دیگری...
سلام آقای نگارگر
چه اتفاقی برای شما دوباره افتاده؟ شما که حالتون به نظر خوب می رسید و با مشکلات به خوبی مبارزه می کردید
چرا برای دیدن شستن یک متوفی رفتید؟ می دونید آدمی که همه چیز زندگیش خوب و فوق العاده و بی غم است با دیدن این صحنه ها به هم می ریزه چه برسه به شما که با مسائل و چالش های زیادی روبرو هستید درسته که گفته شده یاد مرگ انسان را رقیق القلب می کنه و حتی شستن جنازه یک انسان صواب دارد ولی دیدن این صحنه ها توصیه نمی شه
درباره عدالت خدا صحبت کردی تا حالا از خودت پرسیدی آیا این عدالته شما استعدادهای زیادی داری ولی بعضی ها اصلا هیچ استعدادی ندارند؟ آیا این عدالته که شما تونستی چند زبان زنده دنیا را یاد بگیری و بعضی ها حتی قادر نیستند زبان مادری خودشون درست صحبت کنند ؟ آیا این عدالته که به شما این پشتکار و توانایی ها را داده و به بقیه نداده ؟ آیا این عدالته که به شما مادر فوق العاده خوب و نازنین داده و خیلی ها مادرشون را حتی نمی شناسند؟؟؟ اصلا این عدالته که تو سالم و بی عیب به دنیا اومده و خیلی ها حتی تو زندگیشون حسرت یک لحظه دیدن دنیا را دارند؟آیا این عدالته؟؟ نه زندگی اصلا عادلانه فرصت هاشو تقسیم نکرده نه با شما نه با خیلی های دیگر
واقعا می خواهید در حق مادرتون عدالت اجرا بشه؟؟؟؟؟ بسیار خوب اگر می خواهید مادرتون بهداشت و خیلی چیزهای دیگر داشته باشه اقدام کنید شما پدرتون بداخلاقه قبول حق با شماست تحملش سخته مادرتون در حقشون اجحاف شده این هم قبول ولی برادر من یک نگاه به خودت بنداز ببین تو برای مادرت چه کردی؟ می دونی زن ها مشکلات شوهر و زندگی را راحتر تحمل می کنند تا ناراحتی بچه هاشون ؟؟؟؟؟ عزیز من برای مادرت هم شده دست از این کارها و حرف ها بردار من یکی از دوست هام پدرشون خیلی بدتر از پدر شماست با همه سختی های زیادی که مادرش کشید پدرش زن دوم گرفت فکرش را بکن چه قدر اذیت شدن الان پدرشان با آنها حتی زندگی نمی کنه ولی برادر بزرگترش مثل شیر از خواهر برادر ها و مادرش مراقبت کرده برای خواهر برادراش پدر بوده
بله اگر پدر در حق مادر بد کرده شما محبت کن شما قدر بدون شما هوای خواهرت را داشته باش سالها قبل مادرت می تونسته برای همیشه شما را ترک کنه و پی زندگیش بره تحصیل کنه دوباره ازدواج کنه و حتی فرزندان دیگری داشته باشه و شما مجبور بودی پیش پدر و بدون مادر زندگی کنی بی عدالتی خدا در حقت آن موقع بود
عزیزم قدر مادرت را بدون احساس تو رنجی که از این مسئله می کشی که یک کودک 11 ساله ازدواج کرده را می فهمم و این نشانه روح بزرگته ولی برای آن دختر بچه ای که بزور کتابش و دفتر مشقش را ازش گرفتند و به درون زندگی زناشویی پرتش کردند و به جای عروسک یک بچه تو دامنش گذاشتند نمی شه کاری کرد چون آن دختر بچه، جاش را به یک خانم 44 ساله داده، اما برای این مادر می شه خیلی کارها کرد
نوشته هات زندگیت برای من خیلی درس ها داشته و ازت خیلی چیزها یادگرفتم نخواه که حذف شن:72:
- - - Updated - - -
سلام آقای نگارگر
چه اتفاقی برای شما دوباره افتاده؟ شما که حالتون به نظر خوب می رسید و با مشکلات به خوبی مبارزه می کردید
چرا برای دیدن شستن یک متوفی رفتید؟ می دونید آدمی که همه چیز زندگیش خوب و فوق العاده و بی غم است با دیدن این صحنه ها به هم می ریزه چه برسه به شما که با مسائل و چالش های زیادی روبرو هستید درسته که گفته شده یاد مرگ انسان را رقیق القلب می کنه و حتی شستن جنازه یک انسان صواب دارد ولی دیدن این صحنه ها توصیه نمی شه
درباره عدالت خدا صحبت کردی تا حالا از خودت پرسیدی آیا این عدالته شما استعدادهای زیادی داری ولی بعضی ها اصلا هیچ استعدادی ندارند؟ آیا این عدالته که شما تونستی چند زبان زنده دنیا را یاد بگیری و بعضی ها حتی قادر نیستند زبان مادری خودشون درست صحبت کنند ؟ آیا این عدالته که به شما این پشتکار و توانایی ها را داده و به بقیه نداده ؟ آیا این عدالته که به شما مادر فوق العاده خوب و نازنین داده و خیلی ها مادرشون را حتی نمی شناسند؟؟؟ اصلا این عدالته که تو سالم و بی عیب به دنیا اومده و خیلی ها حتی تو زندگیشون حسرت یک لحظه دیدن دنیا را دارند؟آیا این عدالته؟؟ نه زندگی اصلا عادلانه فرصت هاشو تقسیم نکرده نه با شما نه با خیلی های دیگر
واقعا می خواهید در حق مادرتون عدالت اجرا بشه؟؟؟؟؟ بسیار خوب اگر می خواهید مادرتون بهداشت و خیلی چیزهای دیگر داشته باشه اقدام کنید شما پدرتون بداخلاقه قبول حق با شماست تحملش سخته مادرتون در حقشون اجحاف شده این هم قبول ولی برادر من یک نگاه به خودت بنداز ببین تو برای مادرت چه کردی؟ می دونی زن ها مشکلات شوهر و زندگی را راحتر تحمل می کنند تا ناراحتی بچه هاشون ؟؟؟؟؟ عزیز من برای مادرت هم شده دست از این کارها و حرف ها بردار من یکی از دوست هام پدرشون خیلی بدتر از پدر شماست با همه سختی های زیادی که مادرش کشید پدرش زن دوم گرفت فکرش را بکن چه قدر اذیت شدن الان پدرشان با آنها حتی زندگی نمی کنه ولی برادر بزرگترش مثل شیر از خواهر برادر ها و مادرش مراقبت کرده برای خواهر برادراش پدر بوده
بله اگر پدر در حق مادر بد کرده شما محبت کن شما قدر بدون شما هوای خواهرت را داشته باش سالها قبل مادرت می تونسته برای همیشه شما را ترک کنه و پی زندگیش بره تحصیل کنه دوباره ازدواج کنه و حتی فرزندان دیگری داشته باشه و شما مجبور بودی پیش پدر و بدون مادر زندگی کنی بی عدالتی خدا در حقت آن موقع بود
عزیزم قدر مادرت را بدون احساس تو رنجی که از این مسئله می کشی که یک کودک 11 ساله ازدواج کرده را می فهمم و این نشانه روح بزرگته ولی برای آن دختر بچه ای که بزور کتابش و دفتر مشقش را ازش گرفتند و به درون زندگی زناشویی پرتش کردند و به جای عروسک یک بچه تو دامنش گذاشتند نمی شه کاری کرد چون آن دختر بچه، جاش را به یک خانم 44 ساله داده، اما برای این مادر می شه خیلی کارها کرد
نوشته هات زندگیت برای من خیلی درس ها داشته و ازت خیلی چیزها یادگرفتم نخواه که حذف شن:72:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط baranbanoo
ممنون
لطف دارید...راستش تصمیم دارم تا مدتی چه این مشکلات برام حل شده باشن و چه حل نشده باشن.مدتی کم رنگشون کنم .و یا بگذارمشون کنار.واقعا برام مهمه.میدونید من هرچی فکر میکنم میبینم چندتا راه بیشتر ندارم.یا برای چیزایی که میخوام بهشون برسم بجنگم و تلاش کنم.یا اینکه مستقیما همین امروز برم سوار اتوبوس بشم برم یه جا تو بیابون خودمو بکشم.اما میخوام تلاشم رو بکنم.شاید یه راه تازه ای بود.شاید یه امیدی ایجاد شد.نمیدونم شاید دارم امتحان میشم.برای این کار هم راهش روزی 16 ساعت خواب تو اتاق نیست.راهش این افسردگی و کرختی نیست.فقط نمیدونم چطور بر این احساسات بد غلبه کنم؟چطور خودم رو کنترل کنم.چطور خودم رو مصون کنم از این حس های بد.
اینجا دیگه نمینویسم چون من رو یاد مشکلاتم میاندازه.میخوام یادشون هم نیافتم.یه تایپیک جدید باز کردم .میخوام به جنبه مثبت مشکلاتم نگاه کنم.یعنی چطور فعلا موقتا کمشون کنم.برای اینکه مشکلاتم حل بشه لازمه گره هارو دونه دونه باز کنم نه اینکه همه رو باهم بخوام باز کنم.حس میکنم گره اولم ارشده.باید رویه این تمرکز کنم.خیلی خوشحال میشم کمکم کنید و بهم پیشنهاد بدین چه کار کنم.چطور مشکلاتم رو حل کنم...
ممنون.منتظر نظرات شما و باقی دوستان هستم...