در شرایط محدود زمانی،انتخاب فردی که برای من جذاب نیست عاقلانه است؟

خب همینها رو توی رابطه دیدم فرشته مهربان! همین که اینقدر خودشون رو مثبت و با انصاف و مهربون نشون می دادند. جلسه اول صحبت کردنمون در مورد اهمیت ثبات خونواده و پاکی افراد و اهمیت زندگی که باعث شده بود تا به این سن ازدواج نکنند تا گزینه مطلوبی نصیبشون بشه صحبت کردند. منم واقعا لذت بردم و مشتاقتر شدم به ادامه رابطه. وگرنه اون جذابیتهای ظاهری در حد نرمال برای من بود.

من دقیقا مثل اینجا خب رک بودم و برخی جااها می گفتم این حق ما هست که مثلا از حقوقمون دفاع کنیم، حق کشی نکنیم ولی حقممون هم نذاریم فلان استاد بخوره، ولی مثلا می گفتند بگذار و بگذر. خدا بالای سر هست و... منم :163:

یا مثلا اینکه می گفتند من نماز می خونم و اینکه ما این اندازه با هم صحبت عاطفی کنیم یا با همدیگه قرار بذاریم بیرون برای رستوران و... درست نیست :316:، در حالیکه بعدش (بعد از قطع رابطه) فهمیدم از طریق یکی از دوستانش که پارتی خونوادگی مشروب می خوردند و یا نماز کیلویی چند! یعنی در دانشگاه فقط نماز می خوندند.

حرفهای جلسه اولشون باعث شد خیلی زیاد بهشون اعتماد کنم.

فکر نمیکنید مشکل برهم خوردن روابط ،قسمتی هم رو دوش خودتتونه.من با خیانت اون خانم کاری ندارم.کلا در روابطتتون میگم.شما اینطوری که خودتون میگین اگه انقد برای یک نفر وقت میذارین و محبت میکنید خب این باعث دور شدن فرد از شما میشه چون وقتی شما این همه مایه میذارین ناخواسته از طرف مقابل هم همینو میخواین و انتظار دارین.درصورتی که منطقی نیست .از طرف دیگه فکر نمیکنید طرف مقابل از شما دل زده بشه با اینهمه وابستگی زیاد.(و جالب اینکه شما این کار را بر مهربونی و خوش قلبی خودتون میذارین:یعنی بازم شما درست رفتار کردین و طرف مقابل توزرد از کار دراومده)!!!!!!!!!
ودیگه اینکه شاید دخترهایی که شما اونا را به عنوان همسر انتخاب میکنید در خود نمیبینند با کسی که همه چیزو در حد عالی میخواد زندگی کنن.شاید هم این شمایید که وسط ماجرا کم میارید و چیزی در دختر میبینید که باب طبعتون نیست اما بخاطر احساسی و مهربون بودنتون راه را ادامه میدید که آخرش به هیچی ختم میشه؟!!!!!!!!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط یکی مثل شما

فکر نمیکنید مشکل برهم خوردن روابط ،قسمتی هم رو دوش خودتتونه.من با خیانت اون خانم کاری ندارم.کلا در روابطتتون میگم.شما اینطوری که خودتون میگین اگه انقد برای یک نفر وقت میذارین و محبت میکنید خب این باعث دور شدن فرد از شما میشه چون وقتی شما این همه مایه میذارین ناخواسته از طرف مقابل هم همینو میخواین و انتظار دارین.درصورتی که منطقی نیست .از طرف دیگه فکر نمیکنید طرف مقابل از شما دل زده بشه با اینهمه وابستگی زیاد.(و جالب اینکه شما این کار را بر مهربونی و خوش قلبی خودتون میذارین:یعنی بازم شما درست رفتار کردین و طرف مقابل توزرد از کار دراومده)!!!!!!!!!
ودیگه اینکه شاید دخترهایی که شما اونا را به عنوان همسر انتخاب میکنید در خود نمیبینند با کسی که همه چیزو در حد عالی میخواد زندگی کنن.شاید هم این شمایید که وسط ماجرا کم میارید و چیزی در دختر میبینید که باب طبعتون نیست اما بخاطر احساسی و مهربون بودنتون راه را ادامه میدید که آخرش به هیچی ختم میشه؟!!!!!!!!

---

من وابسته وار رفتار نمی کنم اصلا! یعنی بدون هیچ توقعی عملا هیچ توقعی نداشتم در رابطه که این بزرگترین ضعف من بود. نمی دونستم انسانها ظرفیتشو ندارند! اینکه مثلا زنگ بزنم بگم چرا به من توجه نمی کنی و... اصلا و ابدا! از شنیدن صداش خوشحال می شدم و دلتنگش می شدم. ولی به روی خودم نمی آوردم. طرف مقابلم رو دوست داشتم تا انتهای رابطه دوست داشتم از اینکه با چنین انسان بزرگی!!! همراه هستم در پوست خودم نمی گنجیدم! بهش محبت می کردم چون فکر می کردم لایق محبت دیدنه نه از روی ترحم!
فقط دو سه ماه آخر خیلی دیگه شورش دراومده بود فکر می کردم مشکل از منه. هیچیم نمی گفت!! تقریبا هیچ عمل مثبتی از سوی ایشون نمی دیدم بله اون زمان فقط ایشون منو تهدید به خودکشی و... می کردند من هم موندم.

درست نیست قسم خوردن، ولی من قسم می خورم اگر 20 درصد محبتهای من برمی گشت رابطه به هم نمی خورد! شما وقتی که شب و روزتون رو برای یک رابطه گذاشتید از اینکه هفته به هفته خبری از شما نمی گیرند ناراحت نمی شید؟ (دو سه ماه آخر رابطه) این نشونه توقعات ایده آل گرایانه است؟

نه من اصلا منظورم رابطه تون در مورد دختری که به شما خیانت کرد نیست.موضوع ایشون که جداست/کلا گفتم.من درباره رابطه تون با اون خانم هیچی نمیدونم.پس اصلا نمیتونم قضاوت کنم.اما هرچی بوده حتما انقدر اثر گذاری بدی داشته که شما را انقدر آشفته و ناراحت کرده.میدونید من خودم یه ایده دارم که شاید درست نباشه اما انجام میدم و اون اینه که توی یک رابطه ،حالا هر رابطه ای ،من به عنوان طرف مقابل هرانچه که در توانم است را میذارم که بعدها حداقل پشیمون نباشم از اینکه میتونستم کاری انجام بدم و ندادم.شما هم از این بعد ببینید که درسته شما بیمحبتی و نامردی دیدید اما پیش خودتون و وجدانتون راحتید که هرچه در توان داشتید پای رابطه گذاشتید و بعدها حسرتشو نمیخورید.
و اینکه رفتارهای شما برای شما منطقی و درست باشه اما شاید برای طرف مقابل طور دیگه ای برداشت بشه.تاحالا شده از کسی در باره خودتون بپرسید و نظرش بخواین و از خارج گود به خودتون نگاه کنید؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط یکی مثل شما

نه من اصلا منظورم رابطه تون در مورد دختری که به شما خیانت کرد نیست.موضوع ایشون که جداست/کلا گفتم.من درباره رابطه تون با اون خانم هیچی نمیدونم.پس اصلا نمیتونم قضاوت کنم.اما هرچی بوده حتما انقدر اثر گذاری بدی داشته که شما را انقدر آشفته و ناراحت کرده.میدونید من خودم یه ایده دارم که شاید درست نباشه اما انجام میدم و اون اینه که توی یک رابطه ،حالا هر رابطه ای ،من به عنوان طرف مقابل هرانچه که در توانم است را میذارم که بعدها حداقل پشیمون نباشم از اینکه میتونستم کاری انجام بدم و ندادم.شما هم از این بعد ببینید که درسته شما بیمحبتی و نامردی دیدید اما پیش خودتون و وجدانتون راحتید که هرچه در توان داشتید پای رابطه گذاشتید و بعدها حسرتشو نمیخورید.
و اینکه رفتارهای شما برای شما منطقی و درست باشه اما شاید برای طرف مقابل طور دیگه ای برداشت بشه.تاحالا شده از کسی در باره خودتون بپرسید و نظرش بخواین و از خارج گود به خودتون نگاه کنید؟

---

بله. از دوستانم پرسیدم. اونها می گن خیلی زیادی فورس می ذاری باید بذاری رابطه قدم به قدم جلو بره و الکی انرژی نذاری وقتی قدمی محبت برداشتی محبت ببین! اینکه اون مشکل خونوادگی داره و... مشکل اونه باید خودش حل کنه نه اینکه کل رابطه بشه برطرف کردن مشکلات اون. طرف فکر می کنه خبریه. من بلد نبودم. یعنی دلم نمیومد. ببخشید احمقانه برخورد می کردم. وقتی گریه می کرد اصلا فراموش می کردم که این دختر 10 روز مریض بودم نیومد یک سر بزنه یا لااقل ازم بپرسه کمکی می خوای.

می شه دوستان در مورد اصل موضوع تاپیک هم کمکم کنند؟

انتخاب فردی که الان برای من جذاب نیست (حالا چه من آرمانگرا باشم چه نباشم) کار عاقلانه ای هست به این امید که عوض می شم؟
تو رو خدا در مورد شخصیت من تفسیر نکنید که من مغرورم و خودخواهم و... من یکی مثل خودم می خوام. حالا با همین ضعفهایی که مهران داره از جنس دیگرش! مثلا اگر من در مورد برخی از مسائل زودرنج هستم ایشون حساس باشند و ووسواسی ( مثال زدما!) یعنی دنبال یک فرد کامل نمی گردم. من کامل نیستم. من خیلی ناقصم.

مشاور به من گفتند که این دو قضیه مادی و معنوی رو با هم جلو ببر. البته توضیحی نتونستم ازش بگیرم.

این هم کفو بودن در مسائل مختلف که توصیه دین هم هست منظور چیه؟ می دونم که یک دختر دیپلمه می تونه از نظر اخلاقیات عالی باشه ولی خب مثلا من در مورد مسائل کاریم بخوام یا دوستان کاریم به ایشون توضیح بدم هر تیکه از مسائل رو برای ایشون باید شرح بدم! این واقعا تو یکی دو ماه آدمو از پا می ندازه!
بحث ظاهر هم که یک چیز دیگری هست.

-------------
صبای گرامی، اون بحث 2ماه رو به نظرتون منطقی میاد؟ من الان به چند نفر سپردم از دوستانم که در نبود من وکالت داشته باشند:311: اگر گزینه مناسبی بود معرفی کنند . من هم برگردم و شناخت یکی دوماه اولیه خوبه؟ کافیه؟ البته تحت نظر مشاور. بیشتر از 2 ماه در سال نمی تونم ایران باشم.

قبلا یه جا خونده بودم که از 100٪ حداقل باید 60٪ هم کفو بود

نقل قول:

---

انتخاب فردی که الان برای من جذاب نیست (حالا چه من آرمانگرا باشم چه نباشم) کار عاقلانه ای هست به این امید که عوض می شم؟

---

نه كار عاقلانه اي نيست. مگر اين انتخاب تا زمان عوض شدن شما به تعويق بيافته. بعدش هم از زمان تغيير شما بايد يه مدت بگذره تا بشه از ثبات اون تغيير در شما اطمينان حاصل كرد.

اومديم شما عوض نشدين. با عرض پوزش ولي اونوقت اصلا شما مهم نيستين. اون دختري كه با هزار آرزو وارد خونه شما شده چه تقصيري داره؟ مي تونست همسر فرد ديگري بشه كه واسش جذاب باشه و بيشتر دوستش داشته باشه. اميد داشتن به شرط تغيير يه جورايي خيانت در حق فرد مقابلتون هست.

در مورد تحصيلات يه نكته رو يادم اومد كه به نظرم لازم اومد كه بگم:
معمولا به ادامه تحصيل آقايون كه نبايد اميد داشت، يعني اگه مثلا خواستگار من الان ليسانس من بايد با اين فرض كه ايشون با همين تحصيلات باقي خواهند موند فرد رو بررسي كنم. (جون آقايون به دليل شرايط كاري و ... دستشون بسته هست. مگر اينكه طرف دانشجو باشه)

در مورد خانم ها يكي از بستگان من اول دبيرستان بود كه عقد كرد. سوم دبيرستان عروسي و در حال حاضر فوق ليسانس در يه رشته تاپ و در شرف ورود به مقطع دكترا(شاغل هستند و بچه هم دارند) خيلي هستند مثال هايي از اين دست .... اگه تحصيلات واستون مهمه ولي طرفتون به دليل شرايط سني يا هر چيز ديگه نتونسته درسش رو ادامه بده بايد بتونيد پتانسيل ادامه تحصيل (فقط ميل و علاقه كافي نيست تواناييش هم لازمه) در طرف مقابلتون تشخيص بدين و بر اساس اون تصميم بگيرين.

نقل قول:

---

صبای گرامی، اون بحث 2ماه رو به نظرتون منطقی میاد؟ من الان به چند نفر سپردم از دوستانم که در نبود من وکالت داشته باشند اگر گزینه مناسبی بود معرفی کنند . من هم برگردم و شناخت یکی دوماه اولیه خوبه؟ کافیه؟ البته تحت نظر مشاور. بیشتر از 2 ماه در سال نمی تونم ایران باشم.

---

آقا مهران نميشه واسه همه نسخه واحد پيچيد. ممكنه كافي باشه.ممكنه نباشه.
به خيلي چيزا بستگي داره. كه مهترينش مهارت و آمادگي طرفين براي ازدواج هست. و در پست قبليم هم گفتم بستر شناخت هم مهمه.
مثلا با دختري آشنا ميشين كه خانوادش محدوديت واستون ايجاد ميكنند و فقط ساعات محدودي رو در هفته و فقط در منزل ايشون مي تونيد با هم باشيد. خب دو ماه ممكنه بازم ميگم ممكنه تو اين شرايط كافي نباشه.
از طرفي ممكنه به دليل توافق در اصول كلي و شباهت فرهنگي و قرار گرفتن تو موقعيت هاي مختلف سر 40 روز بتونيد با كمك مشاور و... تصميم بگيرين.

مهران عزیز
از اینکه میبینم هنوز پسرایی مثل شما هستن که تا الان پاک بودن و انقد برای زندگی مشترکشون در آینده ارزش قائلن واقعا خوشحال شدم و از صمیم قلب برات آرزوی خوشبختی میکنم.اما چیزی که برام جالب بود اینه که چرا اینجوری راجع بهت قضاوت شده و چرا بعضیا دنبال تحلیل شخصیتی شما بودن! این که همسری در حد خودت داشته باشی نه تنها خواسته زیادی نیست بلکه واجبه و امیدوارم به هیچ وجه به چیز کمتر از معیارات رضایت ندی که بعدها پشیمون شی. مطمئنن اگه کسی میومد اینجا و میگفت که مثلا فوق دیپلمه و میخواد با یه دکتر ازدواج کنه خیلیا بهش نصیحت میکردن که با یکی هم سطح خودت ازدواج کن اما نمیدونم چرا راجع به شما بحث هم سطح بودن یا به قول خودت هم کفو بودنو گذاشتن کنار و برچسب ایده آل گرایی بهتون زدن. خود من اگه تحصیلاتم فوق دیپلم بود هیچ وقت با یه دکتر ازدواج نمیکردم چون این نظرو توو چیزای دیگه دارم و شده یه نفرو بخاطر اینکه وضع مالیشون خیلی از ما بهتر بوده یا حتی از من خیلی خیلی خوش تیپتر بوده رد کردم(شاید اونایی که پیشنهادتو رد کردن واسه همین بوده!). چون دوروبرم زیاد دیدم کسایی که ازدواجشون در سطح خودشون نبود و مشکلات جدی داشتن( شده حتی از معرفی همسرشون به دیگران خجالت میکشیدن) بهت خواهرانه پیشنهاد میکنم که یکم صبر کن اما از معیارات برای ازدوج نگذر، اونم به این امید که در آینده عوض بشی! موفق باشی

سلام اقا مهران

من پیشنهاد میدم کمی قدرت خودکنترلی و جلوگیری از ذوق زدگیتونو کم کنید.:)
من با ادمی کمی شبیه شما برخورد داشتم.همونطور که گفتید شما خود محورید.اونم همینطور بود.دلش میخواس کانون توجه بشه.تو بحث کردن اعصاب فولادین داشت تا بلاخره بتونه حرفش رو ثابت کنه.از طرفی تو محبت کم نمیذاشت.برخلاف ظاهرش خیلی احساساتی و شکننده بود.تا دید شاید مطابق میلش باشم سیل محبت (که گاهی ازار دهنده و زورکی میشد) رو راه مینداخت اما وقتی میگفتم ای بابا اینطوریا نیست حس شکست عشقی میکرد.

ادمایی مثه تو کاملا مستعد اسیب خوردن هستن.فقط کافیه از دختری خوشت بیاد.نه اینکه معیاراتم دوست داری،اگه همچین دختری پیدا کنی دل میبندی و ...

اما اشکال همینجاست.تحصیلات و قیافه شاید برای شما شرط لازم باشن اما قطعا کافی نیستن.لازمه تا دیدی دختر معیارای اولیت رو داره سفتتر بگیری و بیشتر دقت کنی تا اخلاقیاتشم بشناسی.

دختر تحصیلکرده کم نیست.دختر تحصیلکرده خوش قیافه هم کم نیست.خونوادت میتونن پیدا کنن.اما مهم اینه فکر نکنی کار تمومه.تازه شناخت باید شروع بشه.

در کنارش اخلاقیات منفیت رو هم کم رنگ کن.چون قاعدتا بیشتر از اینکه با مدرک هم سروکار داشته باشید با اخلاق هم سرو کار دارین.

نگو من اخلاقمو بهتر نمیکنم چون اون دختره ممکنه اخلاقش بد باشه بره پایینتر از من.اونم باید مثه تو به فکر کم کردن نواقص اخلاقیش باشه و گرنه دختری که فقط به قیافه و مدرکش مینازه زن زندگیه؟

حالا فوق دیپلم نه..لیسانس و فوق که زیاده...قیافه هم که تشکرات فراوان از محصولات ارایشی...
بازه انتخابی تو خصوصا که پسری محدود نیست.بلکه مسیر شناخت و اعتماد به دختر رو قبلا درست نرفتی همین باعث شده بترسی.

موفق باشی

سلام صبا، سارا و بهار زندگی. سه پست استثنایی گذاشتید یکی از یکی بهتر. فکر کنم دقایق آخر تاپیک بود اومدین کمک بازی رو نبازیم :311:

بازم ممنونم.

صبای گرامی، من حرفهاتون رو اجرا می کنم. ممنونم از لطفتون. یک بحثی که مطرح می شه بحث اختلاف سنی هم هست که بعضی خانومها سلیقشون اینه که با 1-2 سال اختلاف بیشتر ازدواج نکنند! دختری هم که تا این سن تحصیلات درست حسابی نداشته باشه به نظرم دیگه من نقش مشوقش رو ندارم. باید بکشونمش دنبال خودم. البته سلیقه ها متفاوته. ولی همونطور که فرمودید می شه به تغییر امیدوار بود. البته باید در موردش با طرف مقابل صحبت هم کرد قبل از هر تصمیمی. (مثلا بعضی ها نظرشون اینه که دختر رو همونطور که هست بپذیرید! خب اگر نظر خود دختره هم این باشه باید واقعا همون سطحی که هست ارزیابیش کرد)
من فکر می کنم نیاز به جلسات مشاوره تحت نظر خونواده ها باشه. اصلا خونواده ای که این اندازه سنتی باشند که می گن فقط تو خونه ما صحبت بشه بعید می دونم اجازه بدن دخترشون بیاد خارج!

سارای گرامی واقعا ممنونم. من برام دوام زندگی مشترک خیلی مهمه. همیشه دوست دارم زنم رو دوست داشته باشم و برای همین به این کار ریسک نکردم.

بهار زندگی، شما تحت جلسات تخصصی مشاوره با ابرمرد سایت (sci) یک Guru شدید.(معنیش رو ببینید خیلی براتون جذابه). همه چیز رو در مورد من درست گفتید، از اعصاب پولادین بحث کردن! که مثلا میام عین چی وسط دعواهای خونوادگی بعضی اوقات می شینم می گم بیاید حرف بزنیم مشکل رو حل کنیم! (یکی نیست بگه تو سرپیازی ته پیازی :311: ). من وقتی شیفته می شم و چند جلسه از این فازهای انسان والا و انسان برتر و... از سمت دختر می بینم، گاهی اوقات بیش از حد اعتماد می کنم واسه همین الان به نظرم میاد یک مقدار بدبین شدم واسه اینه که با گذشته خودم مقایسه می کنم. مثلا اوایل جالب باشه براتون که فکر می کردم کلا خانومها خیلی خیلی از آقایون اخلاق گراتر هستند و تصور می کردم هر کسی می گه زنم خیانت کرده چرت و پرت می گه و مالیخولیا دچار شده (جوگیری بودم برای خودم :311: ) حالا خدا بهم رحم کنه دختره رو دوست داشته باشم. کارو زندگیم تعطیل می شد اگر خانوم کمک می خواست! وابسته نمی شدما ک مثلا باید به من تماس بگیری و.... نه اصلا! ولی به قول مهران مدیری تو مرد هزار چهره در این زمینه جوگیری کمک کردن استعداد جالبی داشتم! الان استعدادم کمتر شده :311:

من دارم جلسات مشاوره می رم. نسبت به بعد از اون اتفاق، خیلی خونسرد تر شدم. البته مثلا من حداقل در چند سال گذشته یادم نمیاد فحاشی بدی کرده باشم یا خیلی زیاد عصبی شده باشم.(جز یک بار عصبی شدنم بعد فهمیدن خیانت که اونم فحاشی یا حتی توهین نکردم ). حتما باید اخلاقمو بهتر کنم. من سراسر ضعفم. چه الان چه بعد زندگی مشترک باید اخلاق من بهتر بشه.

باید سعی کنم قسمت شناخت اولیه رو کاملا مستقل از احساسات پیش ببرم. فکر می کنم یک مشکل اساسی دیگر من اینه.

بازم ممنونم. راهنمایی دیگری باشه به دیده منت پذیرا هستم.

نقل قول:

---

باید سعی کنم قسمت شناخت اولیه رو کاملا مستقل از احساسات پیش ببرم. فکر می کنم یک مشکل اساسی دیگر من اینه.

---

:104::104::104::104:

يك قدم در زمينه ريشه يابي برداشتين، آفرين.

يكي از نشانه هاي بلوغ عاطفي كنترل بجاي احساسات هست.

فاز شناخت مخصوصا يكي دوماه اولش جاي ابراز احساسات نيست.

دوست عزیز:72:

منم میخواستم تاکید کنم که در مرحله شناخت وارد فاز احساسات نشو. اگر بخاطر داشته باشید در تاپیک قبلی که

در مورد رابطه اخیرتان با خانمی سوال پرسیده بودید:

فرصت اندک انتخاب همسر و بهترین شیوه گزینش

من تاکید داشتم با توجه به تفاوت سنی شما 2 نفر و پختگی که در نوشتار

شما می بینم این مورد را مناسب شما نمی دانم، ولی شما به گونه ای پاسخ مرا دادید که من به این نتیجه رسیدم

شما تصمیم تان را بطور قطع گرفتید دقیق بخاطر دارم که در آن لحظه احساس کردم چقدر من بدبینانه فکر میکنم و

شما خوشبینانه و با احساس، شاید این به این دلیل است که خودم آن دوران را گذرانده ام و هر روز با دهها دختر

خانم در رنج سنی که شما انتخاب کرده بودید برخورد دارم و احساسات و هیجانهای زودگذر انها را بخوبی می بینم.

به هرحال امیدوارم فارغ از محدودیت زمانی با سعه صدر و آرامش این انتخاب را انجام دهید من همیشه به این

نکته اشاره میکنم که ازدواج نکردن بهتر از ازدواج غلط و یا ازدواج با حسرت و آه است، همان اشخاصی که الان به

شما می گویند کمالگرا هستی و از ایده آلهای ذهنیت بگذر همانهایی هستند که اگر عقد کنی و تعهد ببندی

و بگویی همسرم باب میلم نیست به شما حمله می کنند میخواستی در هنگام انتخاب بیشتر دقت کنی و مطابق

میلت رفتار کنی نه حالا که روی دختر مردم اسم گذاشته ای، فکر کنم تاپیکهایی زیادی در اینجا به اینصورت دیده ای

مثل تاپیک دوستمون بی وجدان و ...........

موفق باشی:72:

مهران جان دوستان و فرشته ی مهربان برات پست های خوبی گذاشتن. مطمن نیستم پستم بهت کمکی بکنه.

یه نگاه به کل تاپیکت انداختم. به نظرم (ممکنه اشتباه کنم) مشکل اصلیت سخت گیری یا کمالگرایی نیست. کمالگرایی و سخت گیری نتیجه اشه. مشکلت اینه که واقعا نمی دونی اونی که می خوای بشه همسرت چطوری باید باشه واسه همینم در نتیجه اش این میشه که از سطح تحصیلات و چهره و این چیزا بگی که قطعا هم همشون مهمن. اما اینا اون معیار اصلی اصلیت فکر می کنم نیستن. اون خصوصیاتی که دلت می خواد همسر اینده ات داشته باشه رو دقیقا نمی دونی. وقتی هم ادم نمی دونه واقعا چی می خواد هم سخت می گیره سر یه سری معیارای دیگه (چون بالاخره یه حد و مرزی باید برای انتخابا گذاشت دیگه وگرنه اعصاب واسه ادم نمی مونه) هم اینکه احتمال اینکه جذب کسی بشه که براساس ضعفای خودش بوده این جذب شدن زیاده. یعنی عاشق میشه ادم اما نمی دونه چرا و بعدا که کنکاش کنه توی خودش می بینه علتش فلان کمبود فلان ضعف خیلی کوچیکی بوده که خودش داشته. همین.

مثلا خود من دوست دارم همسرم (هرچند که به نظرم میاد هیچوقت اخرش ازدواج نکنم!) کسی باشه که سختی دیده باشه و از سختی هایی که دیده تونسته باشه موفق بیرون بیاد. منظورم از موفق هم اینه که فکر و دلش بزرگ و پخته شده باشه و در عین حال از اون گذشته ی سخت عبور کرده باشه. واسه من این ادم خوبه. چون همه حرفامو می تونه بفهمه. درک می کنه. این یه مثال بود برای اون قسمت از حرفم که نوشتم احتمالا هنوز دقیقا نمی دونی دنبال کی می خوای بگردی.

نمی دونم اصلا کمکی کرد نظرم یا نه. اینا نتیجه ی تجربه های خودم بود و ممکنه واسه تو اصلا درست نباشه. موفق باشی.

یه چیز دیگه ای که امیدوارم فراموش نکرده باشی ظرفیتت در مقابل حرف مردمه و این که چقد برات مهمه و چقد روت تاثیر میذاره..چون شما احتمالا با آدمای زیادی در ارتباطی .حالا اینکه رو خودت کار کنی و بخوای معیاراتو پایین بیاری و ازدواج کنی در هرصورت توقع جامعه از یه آدمی با موقعیت شما ازدواج با خانمی در حد خودتونه و ممکنه یه حالت تعجب یا یه حرفی از یه نفر(که منظورش این باشه به هم نمیخورین) چنان شما رو بهم بریزه که همه ی کتابای روانشناسی دنیا هم نتونه کمکت کنه!!!! دوس داشتم برات یه داستانی از یکی از دوستامون تعریف کنم منظورمو قشنگ برسونم ولی خیلی طولانی میشه!:D بهر حال اینم یادت نره که داری تو جامعه زندگی میکنی و مطمئنا خیلی وقتا دوس داری به خانومت جلوی دیگران افتخار کنی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط meinoush

مهران جان دوستان و فرشته ی مهربان برات پست های خوبی گذاشتن. مطمن نیستم پستم بهت کمکی بکنه.

یه نگاه به کل تاپیکت انداختم. به نظرم (ممکنه اشتباه کنم) مشکل اصلیت سخت گیری یا کمالگرایی نیست. کمالگرایی و سخت گیری نتیجه اشه. مشکلت اینه که واقعا نمی دونی اونی که می خوای بشه همسرت چطوری باید باشه واسه همینم در نتیجه اش این میشه که از سطح تحصیلات و چهره و این چیزا بگی که قطعا هم همشون مهمن. اما اینا اون معیار اصلی اصلیت فکر می کنم نیستن. اون خصوصیاتی که دلت می خواد همسر اینده ات داشته باشه رو دقیقا نمی دونی. وقتی هم ادم نمی دونه واقعا چی می خواد هم سخت می گیره سر یه سری معیارای دیگه (چون بالاخره یه حد و مرزی باید برای انتخابا گذاشت دیگه وگرنه اعصاب واسه ادم نمی مونه) هم اینکه احتمال اینکه جذب کسی بشه که براساس ضعفای خودش بوده این جذب شدن زیاده. یعنی عاشق میشه ادم اما نمی دونه چرا و بعدا که کنکاش کنه توی خودش می بینه علتش فلان کمبود فلان ضعف خیلی کوچیکی بوده که خودش داشته. همین.

مثلا خود من دوست دارم همسرم (هرچند که به نظرم میاد هیچوقت اخرش ازدواج نکنم!) کسی باشه که سختی دیده باشه و از سختی هایی که دیده تونسته باشه موفق بیرون بیاد. منظورم از موفق هم اینه که فکر و دلش بزرگ و پخته شده باشه و در عین حال از اون گذشته ی سخت عبور کرده باشه. واسه من این ادم خوبه. چون همه حرفامو می تونه بفهمه. درک می کنه. این یه مثال بود برای اون قسمت از حرفم که نوشتم احتمالا هنوز دقیقا نمی دونی دنبال کی می خوای بگردی.

نمی دونم اصلا کمکی کرد نظرم یا نه. اینا نتیجه ی تجربه های خودم بود و ممکنه واسه تو اصلا درست نباشه. موفق باشی.

---

ممنونم. لطف کردید ولی واقعیتش اینطوری نیست. من پسر عاطفی هستم پس عاطفی بودن دختر برای من مهمه، مهربون بودنش مهمه، حجابش مثلا مهم نیست، ولی اعتقادش به خدا مهمه، سختی کشیدنش یا نکشیدنش خیلی برام مهم نیست ، توقعاتش با توجه به اینکه خودش کی هست باشه، یعنی همونقدری متوقع باشه که خودش برای ارتباط مایه می ذاره، قصدش کنترل طرف مقابل نباشه چون من که یک مرد هستم هم این قصد رو ندارم و...

ولی صحبت من این هست که من روز اول که این مسائلو نمی دونم. به نظر خود من باید یک نفر از هر دو شاخصه معیارهای معنوی که برشمردیم و معیارهای مادی با من هم کفو باشد.


وگرنه به قول صبا، اون بیشتر ضربه خواهد خورد. چون بالاخره من از کسی که شرایط من رو نداره جدا می شم و اونه که ضربه می خوره.

mehran21 گرامی
سلام
به نظر من دختر با اون همه کمالاتی که شما میخواید یکجا و قبل از ازدواج با شما درش وجود داشته باشه یا پیدا نمیشه و یا اگر هم پیدا بشه دیگه به بودن کنار شما نیازی نخواهد داشت چون یک دختر همه چی تمام خواهد بود و از خیلی جهات خودش از پس خودش برمیاد و نیاز به وجود یک تکیه گاه نخواهد داشت.

این نظر شخصی من بود و ممکنه کاملا اشتباه باشه
موفق باشید....

من نمی دونم چه اصراری دارید به چنین دختری بگید همه چیز تمام! دختری مشابه من کجاش همه چیز تمامه؟ من هر جا صفتی از طرف مقابل گفتم گفتم من هم این صفتو دارم. مشابه گزینی پس به چی می گن؟ به قول دوستان اگر من بیام یکی رو n لول پایینتر یا بالاتر انتخاب کنم که فردا باید تاپیک بزنم من ایشونو نمی خوام یا ایشون منو نمی خواد!

شیرین خانوم، پس بنده هم همه چیز تمام هستم دیگه با این استدلال.

به چه دلیلی به این دختر همه چیز تمام می گن؟ و چه استدلالی پشت این قضیه که یک دختر حتما پایینتر از مرد باشد وجود داره؟ این چه ربطی به تکیه گاه بودن داره. مثلا من دکترا باشم و ایشان لیسانس تکیه گاه قویتری هستم تا وقتی که هر دو مدرک یکسانی داریم؟! با عرض پوزش این مسائل مال دوران ماقبل تاریخه که خانومها اجازه تحصیل نداشتند! الان که تعداد خانومهای دارای مدرک یکسان با آقایون کمتر از آقایون نیست!

تکیه گاه بودن بنده به دلیل مشخصه های ذات مردی من است نه مدرک من!

استدلال قوی پشت حرفهای کسایی که معتقدند زن باید یکی دو پله پایینتر از مرد باشد بلکه بیشتر من پیدا نکردم. این حرفها رو از خونوادم هم می شنوم. ولی به نظر من یک اشتباه رایجه. بابا ورودی دانشکده پزشکی دانشگاه مثلا تهران 70 درصد دختر و 30 درصد پسره! خب این دختر خانومها باید با یکی ازدواج کنند یا نه! با همسان خودشون ازدواج نکنند که مجبورند با یکی پایینتر از خودشون یا یک بازاری ازدواج کنند. من محاله با کسی خیلی پایینتر از خودم کنار بیام، حالا بهترن دختره روی کره زمین از نظر اخلاقیات باشه. به نظرم نمی شه معیارهای معنوی و مادی رو به نفع یکدیگه قربونی کرد!
حالا شده ازدواج رو کلا ببوسم بزارم کنار. این روزها دارم فکرشو می کنم.

"دیگه به بودن کنار شما نیازی نخواهد داشت چون یک دختر همه چی تمام خواهد بود و از خیلی جهات خودش از پس خودش برمیاد و نیاز به وجود یک تکیه گاه نخواهد داشت."

این دختر همه چیز تمام، نیاز به هم صحبت، نیاز عاطفی، نیاز جنسی، نیاز به تشکیل خانواده، نیاز به فرزند داشتن، نیاز به محبت دیدن، نیاز به خیلی چیزها دیگه رو داره، بدون من و یا مثل من هم نخواهد توانست این نیازها رو رفع کنه. حالا علامه دهر باشه و مهربانترین انسان روی کره زمین بازم به یک مرد برای برطرف کردن این نیازها احتیاج داره. همون طور که من دارم.

مهران جان حالا اسم دختر همه چی تمام یا پسر همه چی تمام. بابا کمه پیدا نمیشه. می خوای ازدواج کنی یا نه؟! اگه خود ازدواج برات مهمه که ناچاری یه مقداری بازنگری کنی. اگه نه خوب زندگی خودتو بکن و درس بخون و کنارش هم حواست باشه که اگه کسی که می تونستی دوسش داشته باشی اومد یه وقت بیخبر تو از کنارت رد نشه بره.
باید ببینی واقعا چه معیارایی برات مهمن و واسه بقیه معیارایی که خیلی اولویت ندارن برات اهمیت زیادی ندی. یعنی روی اون مواردی که خیلی برات مهمن تمرکز کنی. وگرنه نمی تونی به این راحتی ازدواج کنی چون دستت توی گزینه ها بسته است. بالاخره اگه هم که یکی رو پیدا کنی می بینی که قبلا یکی دیگه پیداش کرده و دیر رسیدی!!

اینکه می گن هم سطح باشن دختر و پسر در واقع یعنی با هم متعادل باشن. یکی ممکنه خونواده ی خوبی داشته باشه و اون یکی ممکنه هیچکسی رو توی دنیا نداشته باشه و خونواده ی طرف مقابلش بشه خونواده ی خودش. یکی ممکنه توی حرفه ای که داره خیلی با تجربه باشه مثله بعضی گرایشای کامپیوتر و مثلا فوق دیپلم باشه یا حتی دیپلم و مدرک اکادمیک نداشته باشه اما واقعا از کسی که فوق لیسانس داره توی کارش حرفه ای تر و بهتر باشه. این نمی تونه با یه دکترا ازدواج کنه؟
جز جز و قطعه قطعه شاید نباید خصوصیات یه نفرو با خودت قیاس کنی. کلشو با کل خودت قیاس کن. شاید مهربونی یکی خیلی بیشتر از مثلا تحصیلات باشه و تو وقتی کلا خصوصیاتو ببینی ممکنه بگی این همونیه که می خوام. یعنی یه خصوصیت جبران خصوصیت دیگه ای رو می کنه.

والا مهران جان همون مهربون بودن تنهاشم این روزا نمیشه پیدا کرد. یعنی من که می گردم نمی بینم. حالا تو کلی چیزای دیگه هم کنارش برات مهمه بعدش از اونطرف یه مدت زمان به خودت دادی که ازدواج کنی خوب سخت پیدا میشه دیگه.

بله یه ادم همه چی تموم هم به یه همدم نیکو احتیاج داره! اما بعید می دونم بتونه به این راحتی و از طریق خواستگاری سنتی بهت بله بگه. فقط عشقه که می تونه ادمی رو که تنهایی گلیمشو از اب بیرون میکشه وادار به ازدواج و این چیزا بکنه. یعنی باید عشقو ببینه هم توی دل تو هم توی دل خودش تا بدون اینکه به خیلی چیزایی که نگرانش ممکنه باشی فکر کنه حاضر بشه باهات زندگی کنه. یعنی تو رو توی دلش جا بده. به طور خلاصه تر عشقه که می تونه باعث بشه یه دختری که اسمشو همنه چی تموم میذارین اجازه بده که تو توی بغلش جا پیدا کنی!

نیاز جنسی نوشتی تا جایی که میدونم معمولا اول واسه خانما دوست داشتنه که باید باشه بعدش نیاز جنسی اتفاق می یفته. یعنی منی که کسی رو دوست ندارم در این مورد از هفت دنیا ازادم و این نمی تونه باعث شه ازدواج کنم! نیاز به فرزند داشتن نه لزوما برای همه نیست. یعنی ممکنه خیلی وقتا ادم خودش نخواد بچه بیاره به این دنیا. اما بچه ها رو دوست داشته باشه. بله محبت دیدن و محبت کردن خیلی خوبه اما اگه طرف دوستای خوبی داشته باشه و مادری خواهری ادم باعاطفه ای توی خونواده اش باشن اونم به تنهایی نیاز برای ازدواج نیست. خلاصه اش اینه که به نظر من فقط عشقه که می تونه همه ی این احساساتو در یه دختر بیدار کنه. بدون عشق هم که این نیازا خوابن بنابراین ممکنه دلیلی نبینه که ازدواج کنه یا ممکنه دنبال بهتر از شما و خودش باشه!

البته اینا نظرم بود.

شما که خودت داری جواب سوال تاپیکت رو می دی.پرسیده بودی در شرایط محدود زمانی انتخاب فردی که برای من جذاب نیست عاقلانه هست؟
خودتم داری جواب می دی که من باید یا یکی مثل خودم ازدواج کنم...خوب چی کار می شه کرد؟ما اون کسی رو که می خوای سراغ نداریم...شما حاضر نیستین از موضعتون بیاین پایین...باید کلی بگردی اون شخص مورد نظرت را پیدا کنی...یعنی حتی به ذهنتون خطور هم نکنه با کسی کم تر از خودتون ازدواج کنید که کلی دردسر میشه براتون.
امیدوارم هر چی زودتر نیمه خودتون رو پیدا کنید:323::323:

من می خوام ازدواج کنم ولی با کسی مشابه خودمو ترجیح می دم. چه اخلاقی چه معیارهای مادی. خب دختری که از نظر اخلاقی خیلی از من سر باشه اذیت می شه با من باشه. چه بسا اونم یک روز تاپیک باز کنه من خسته شدم از مهران، درسته دکتره، فلانه بیساره ولی یک بی شعور کامله :311:( بی شعور در مقیاس اخلاقیات والای خودش )

یعنی منظورم اینه که معیارهای اخلاقی و مادی دو نفر باید مشابه هم باشند. تاپیکهای هشداردهنده ای که هر روز باز می شه طرف مرده/ زنه همه چیز تمومه از نظر اخلاقی ولی زنه / مرده مقابلش احساس نارضایتی داره . منظورم اینه که این نوع معیارها رو فقط افرادی کاملا معنوی یا کاملا مادی می تونند به نفع همدیگه فراموش کنند. یعنی نمی شه از یک اختلاف زیاد تحصیلی گذشت به خاطر اینکه طرف خوش اخلاقه! یا برعکس

اگر واقعا اینطوریه و نمی شه مشابه خودم رو پیدا کنم شاید بهتر باشه بی خیال ازدواج بشم که یکی دیگه رو هم بدبخت نکنم.

نقل قول:

---

من نمی دونم چه اصراری دارید به چنین دختری بگید همه چیز تمام! دختری مشابه من کجاش همه چیز تمامه؟

---

:104::104:

نقل قول:

---

این دختر همه چیز تمام، نیاز به هم صحبت، نیاز عاطفی، نیاز جنسی، نیاز به تشکیل خانواده، نیاز به فرزند داشتن، نیاز به محبت دیدن، نیاز به خیلی چیزها دیگه رو داره، بدون من و یا مثل من هم نخواهد توانست این نیازها رو رفع کنه. حالا علامه دهر باشه و مهربانترین انسان روی کره زمین بازم به یک مرد برای برطرف کردن این نیازها احتیاج داره. همون طور که من دارم.

---

:104::104:
دختري كه فكر ميكنه با تحصيلات و زيبايي ديگه نيازي به ازدواج نداره كه اصلا به بلوغ عقلي نرسيده. با شغل و تحصيلات و موقعيت اجتماعي خووب چند درصد از نيازهاي يه انسان برطرف ميشه!! مگه دختراي ديگه براي برآورده شدن نيازهاي اوليه اي مثل غذا و سر پناه و لباس (ياد اجتماعي كلاس سوم دبستان افتادم كه نيازهاي ضروري انسان را مي گفت :) ) ازدواج مي كنند كه دختري كه از اين نيازها مبري باشه نياز به ازدواج نداشته باشه؟؟؟!! يا مثلا زيبايي كدام نياز انسان رو برآورده مي كنه؟؟؟

نمي دونم چرا دوستان اصرار دارن كه چنين دخترايي كم هستند!!!

من خوابگاه تحصيلات تكميلي چند تا دانشگاه رو بررسي كردم. (من دنبال دختر نمي گردما:311:) دختراني با سن 22 تا 30 كه زيبايي نسبي داشته باشند از همه نوع فرهنگي كه خيلي هاشون هم با كمالات هستند اونقدرا هم پر توقع و فيس و افاده اي نيستند خيلي زيادن والا خيلي هاشون شديدا قصد ازدواج دارند ولي نمي دونم كسي چرا نمي بينتشون.
همچنان به اين حرفم اصرار مي ورزم بيشتر جستجو كنيد، يافت مي شود.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط پرنده غريب

شما که خودت داری جواب سوال تاپیکت رو می دی.پرسیده بودی در شرایط محدود زمانی انتخاب فردی که برای من جذاب نیست عاقلانه هست؟
خودتم داری جواب می دی که من باید یا یکی مثل خودم ازدواج کنم...خوب چی کار می شه کرد؟ما اون کسی رو که می خوای سراغ نداریم...شما حاضر نیستین از موضعتون بیاین پایین...باید کلی بگردی اون شخص مورد نظرت را پیدا کنی...یعنی حتی به ذهنتون خطور هم نکنه با کسی کم تر از خودتون ازدواج کنید که کلی دردسر میشه براتون.
امیدوارم هر چی زودتر نیمه خودتون رو پیدا کنید:323::323:

---

مرسی. من هم به این نتیجه رسیدم. مردد بودم ابتدای تاپیک ولی با تاپیکهای هشدار دهنده جدید و صحبتهای دوستانمون صبا و sanjab و بهار زندگی و.. به این نتیجه رسیدم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط صبا_2009

نقل قول:

---

من نمی دونم چه اصراری دارید به چنین دختری بگید همه چیز تمام! دختری مشابه من کجاش همه چیز تمامه؟

---

:104::104:

نقل قول:

---

این دختر همه چیز تمام، نیاز به هم صحبت، نیاز عاطفی، نیاز جنسی، نیاز به تشکیل خانواده، نیاز به فرزند داشتن، نیاز به محبت دیدن، نیاز به خیلی چیزها دیگه رو داره، بدون من و یا مثل من هم نخواهد توانست این نیازها رو رفع کنه. حالا علامه دهر باشه و مهربانترین انسان روی کره زمین بازم به یک مرد برای برطرف کردن این نیازها احتیاج داره. همون طور که من دارم.

---

:104::104:
دختري كه فكر ميكنه با تحصيلات و زيبايي ديگه نيازي به ازدواج نداره كه اصلا به بلوغ عقلي نرسيده. با شغل و تحصيلات و موقعيت اجتماعي خووب چند درصد از نيازهاي يه انسان رو برطرف ميشه!! مگه دختراي ديگه براي برآورده شدن نيازهاي اوليه اي مثل غذا و سر پناه و لباس (ياد اجتماعي كلاس سوم دبستان افتادم كه نيازهاي ضروري انسان را مي گفت :) ) ازدواج مي كنند كه دختري كه از اين نيازها مبري باشه نياز به ازدواج نداشته باشه؟؟؟!! يا مثلا زيبايي كدام نياز انسان رو برآورده مي كنه؟؟؟

نمي دونم چرا دوستان اصرار دارن كه چنين دخترايي كم هستند!!!

من خوابگاه تحصيلات تكميلي چند تا دانشگاه رو بررسي كردم. (من دنبال دختر نمي گردما) دختراني با سن 22 تا 30 كه زيبايي نسبي داشته باشند از همه نوع فرهنگي كه خيلي هاشون هم با كمالات هستند اونقدرا هم پر توقع و فيس و افاده اي نيستند خيلي زيادن والا خيلي هاشون شديدا قصد ازدواج دارند ولي نمي دونم كسي چرا نمي بينتشون.
همچنان به اين حرفم اصرار مي ورزم بيشتر جستجو كنيد، يافت مي شود.

---

من بیشتر از همه چیز به این نیاز داشتم که بدونم آیا واقعا چنین دخترانی هستنند که شما ، و بعضی از دوستان گفتید هستند. به خاطر همین بحث زمان رو پیش کشیدم در موضوع تاپیک

ولی صبر می کنم. یک ازدواج مناسب با صبر بهتر از ازدواج غیرمناسب سریعه. بسیار بسیار ممنونم. به نتیجه ای که خواستم رسیدم. درسهای خوبی گرفتم. :104:

صبای گرامی خدا کنه یکیشون قسمت ما بشه. ما که در حسرتیم :311:

من از همتون ممنونم

دوست عزیز
من به عنوان کسی که خودم چندین ساله خارج از کشور زندگی می کنم خواستم یه توصیه هایی بکنم
1) اگر هر کشوری غیر از آمریکا می روید اصلاً عجله نکنید چون باز فرصت ازدواج خواهید داشت. حتی اگه آمریکا هم بروید ازدواج درست بهتر از ازدوج با عجله هست
2) دوست عزیز توجه کن که خانم ها واسشون زیبایی اونقدر مهم نیست که واسه آقایون هست این فقط مخصوص ایرانی ها نیست حتی من یه دوست داشتم که ایرانی نبود و می گفت همه جا مردها دنبال زیبایی هستند و خانم ها دنبال یک مرد که موقعیت اجتماعی و مالی خوبی داشته باشه. مسلماً همه اخلاق خوب رو می خوان.
واسه همسن اگه دقت کنی همه خانم ها تو این پست می گن زیبایی مهم نیست اونقد چون واقعا واسشون مهم نیست.
2) دوست عزیز بذار بری خارج از کشور و بعد تصمیم بگیر. خیلی از ملاک هات عوض خواهد شد مخصوصا زیبایی.
3) دوست عزیز به نظر من خیلی رو تحصیلات اهمیت نذار. مهم اینه که طرف پتانسیل و استعداد ادامه تحصیل رو داشته باشه. به نظر من تو می تونیی حتی با یه دیپلم ازدواج کنی و تو اونجا دکترا بخونی و اون لیسانس ! چه اشکالی داره؟
سعی کن بیشتر رو ملاک هایی که امید به تغییر نیست مثل اخلاق و نجابت و زیبایی بیشتر توجه کنی. ممکنه خانم ها بگند آرایش هست اما توجه کن که زیبایی خدادادی با زیبایی مصنوعی فرق داره. مخصوصا که گفتی خودت هم زیبایی داری
4) ازدواج دیر بهتر از ازدواج زود غلط هست
5) البته اینو هم بگم که زندگی تنهایی تو خارج هم سخته و مخصوصاً فشار های جنسی اگه بخوای سالم بمونی زیاده.

mosbatfekrkon عزیز ممنونم.

خیلی کمک کننده بود. بله اگر خانوم سنش پایین باشه و قبول کنه که بعد ازدواج تحت ساپورت کامل من ادامه تحصیل می ده با تحصیلات پایینش کنار میام.

من هرچند تحت فشار جنسی هستم ولی خودم رو می شناسم. می تونم کنار بیام یکی دو سال دیگه.

راستی راجع به مورد 4 منظورتو نفهمیدم؟

دوست عزیز:
من بعضی ها رو میشناسم که واسه همین دلایلی مثل اینکه شاید بعدا فرصت ازدواج نداشته باشند ازدواج کردند و بعدا پشیمون شدند.
سعی کن ازدواجی کنی که بعدا پشیمون نشی.
چیزایی مثل تحصیلات رو همیشه میشه به دست آورد اما چیزایی مثل نجابت، اصالت خانوادگی و زیبایی رو نه.
از نظر زیبایی دختری رو انتخاب کن که از دیدنش لذت ببری و جلو دوستات با افتخار معرفیش کنی. اگه زیباییش در این حد نباشه احتمال داره پشیمون بشی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Mosbatfekrkon

3) دوست عزیز به نظر من خیلی رو تحصیلات اهمیت نذار. مهم اینه که طرف پتانسیل و استعداد ادامه تحصیل رو داشته باشه. به نظر من تو می تونیی حتی با یه دیپلم ازدواج کنی و تو اونجا دکترا بخونی و اون لیسانس ! چه اشکالی داره؟
سعی کن بیشتر رو ملاک هایی که امید به تغییر نیست مثل اخلاق و نجابت و زیبایی بیشتر توجه کنی. ممکنه خانم ها بگند آرایش هست اما توجه کن که زیبایی خدادادی با زیبایی مصنوعی فرق داره. مخصوصا که گفتی خودت هم زیبایی داری

4) ازدواج دیر بهتر از ازدواج زود غلط هست

5) البته اینو هم بگم که زندگی تنهایی تو خارج هم سخته و مخصوصاً فشار های جنسی اگه بخوای سالم بمونی زیاده.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Mosbatfekrkon

سعی کن ازدواجی کنی که بعدا پشیمون نشی.
چیزایی مثل تحصیلات رو همیشه میشه به دست آورد اما چیزایی مثل نجابت، اصالت خانوادگی و زیبایی رو نه.

---

بسیار عالی

:104::104::104:
:104::104::104::104:
:104::104::104::104::104:

این یعنی نگاه کیفی و محتوایی ، نه اولویت دادن به اعبتاریات و ظواهر .

با همین یک پست راهتو خیلی خوب میتونی پیدا کنی اگر بخواهی .


...........................

پاورقی:

همینجا از مدیر محترم همدردی تقاضای هرچند روز که خودشون صلاح می دانند شارژرایگان را برای این پست های خلاصه و مفید و واقع بینانه و منطقی را دارم . ان شاء الله که موافقت فرمایند .


.

آهان فکر کردم منظورتون اینه که ازدواج دیر غلط هست.

دقیقا. من هم تو جمع بندی صحبتهای خودم و نظر دوستان به این نتیجه رسیدم که بهتره با صبر انتخاب کنم. من متاسفانه رو کمک خونوادم در انتخاب نمی تونم حساب باز کنم. دوست دارند یکی رو همون اطراف خودشون انتخاب کنند! ولی به دوستانم سپردم.

در مورد تحصیلات حق با شماست. اینطوری سطح انتخاب از نظر ملاکهای دیگه مثل زیبایی هم بالاتر می تونه انتخاب بشه. بازم ممنونم :104:

ممنونم فرشته مهربان. بله. قطعا

ممنونم از فرشته مهربون ، این نظر لطف شماست.

دوست عزیز: اتفاقاً به نظر من اگر خانواده یک نفر رو واسه شما معرفی کنند خوبه.
من اینجا تا حالا ندیدم ازدواج های فامیل معرفی شده به شکست برسه اما ازدواج هایی که از طریق دوستی بوده دیدم که بعد از چند سال به طلاق رسیده.

دوست عزیز: تو می تونی بری خارج از کشور و هر وقت که تصمیم جدی گرفتی برای ایران رفتم ، 1 سال قبلش به خانواده بسپار که برایت یک مورد مناسب پیدا کنند. اتفاقاً خانواده بهتر می تونه خیلی از چیزا رو در بیاره.

من با شناختی که اینهمه کارشناس ها ازش دم می زنند مخالفم. می دونی چرا؟ چون وقتی یک دختر و پسر با هم دوست می شند دو حالت داره یا مرتکب اشتباهی میشن که جبران نا پذیره یا بعد یه مدت وابسته مبشن و هرچند که حس می کنند به درد هم نمی خورن اما توجیه می کنن و ازدواج می کنن و بعد 1 سال طلاق می گیرن ! تازه این روزا خیلی راحت میشه آدم خودشو یه جوره دیگه جلوه بده. من دختری رو 3 سال می شناختم و می گفتم چقدر این معصوم و پاکه ! بعد ها رفت خارج و حتی شنیدم با یه پسر در خونه 1 خوابه هم خونه شده !!
یا کسانی که تو ایرن ساق دست می ذاشتن و اینجا .....
من خودمو می گم خیلی راحت می تونم تا هر وقت دلت بخوای خودم رو یه جوره دیگه نشون بدم !


خانواده مطمئنا مورد تقربا مناسبی رو بهت معرفی خواهد کرد. :
5) می تونی به خانواده همه ملاک هات رو بگی و اونا مواردی که اکثر ملاک هاتو داشته باشه واست معرفی کن و بعد تو مورد نهایی رو انتخاب کنی
1) چون از هم دور هستید اشتباه جبران ناپذیری انجام نمشه
2) احتمال وایستگی کم هست. فقط باید حواست باشه که طرف صادق باشه.

3) حتی اگه بهم بخوره و شما به درد هم نخورید ضرر اجتماعی هم نداره. اون اصطلاح اسم یه نفر رو نفر دیگه هم نیست
4) بعد 6 ماه که با هم صحبت کنید میری ایران و تازه 1 ماه هم اونجا حضوری همو می بینید و بعد عقد می کنید پس بازم فرصت هست.

ولی خوب من از الان بهت تضمین میدم که حفظ ایمان بسیار بسیار بسیار سخت خواهد بود اگه اینجا تنها باشی. تنها عیب اصلی ازدواج نکردن تو اینه به نظر من.
تو مطمئن باش می تونی بعدا ازدواج کنی و دختر هم نیستی که سنت بالا بره اما احتمال به گناه افتادنت هم بسیار بالاست. گفتی خودت رو می شناسی. امیدوارم خدا بهت اون قدرت رو بده که رو حرفت بمونی

دوست من خیلی ازت ممنونم. به همین خاطره که ترجیح می دم با یک دختر ایرانی مقیم ایران ازدواج کنم. چون دختری که اون طرف تنهامونده به هر حال نیاز داشته و خب خودتون می دونید دیگه. سخته.

یک ترس دیگه من هم اینه که طرف بالکل عوض شه! گفتم که با بی حجاب (مو) بودنش مشکل ندارم ولی دیگه با غربی بودنش و اون طور لباس پوشیدنش مشکل دارم. موردشم کم ندیدم. شما هم دیدی پس دیگه نشون دهنده اینه که ترسم بی دلیل نبود.

یک بحث تحصیل کرده بودن اینه که طرف ممکنه به خاطر تحصیلاتش بیاد خارج نه فقط برای آزادی بیشتر!

امیدوارم خونواده پذیرای ملاکهای من باشند! می دونید که بعضی خونواده های ایرانی سالهاست عادت کردند که ملاکهای خودشون رو در مورد تحصیلات و ازدواج و..... به بچه هاشون غالب کنند!

یکی دیگه از خوبی های ازدواج فامیل معرفی شده اینه که چون خانواده ها همو میشناسن و اصولاً نزدیک هم هستند واسه آینده هم خوبه.
در نظر بگیر یه دختر از بوشهر بگیری. اگ بین تو و خانمت مشکل بشه خانواده ها نمی تونن راحت با همیگه کامینوکیت کنن و واسه همین اگه خودتون مشکلتون رو حل نکیند به جدایی خواهد کشید.
بعضا دیدم که خانم ها میان اینجا و بعداً جدا میشن تا به قول خودشون آزاد باشند. یادت باشه که اینجا مثل ایران نیست که تو بتونی واسه زنت تعیین تکلیف کنی. ببخشیدا حتی اگه با یه لباس خیلی لخت هم بره بیرون تو نمی تونی چیزی بگی. حتی شنیدم که اگه ببینی با یه مرد دیگه هست فقط راحت می تونی ازش طلاق بگیری همین !!!

اگه خانواده دختر شناس باشند با خانواده تو ، رو همین مسایل دختر مطمئنا خودشو حفظ می کنه چون از خانواده نمیشه فرار کرد !!

راجع به اون مساله حجاب هم اتفاقا یکی از خوبی های معرف خانواده همینه. مطمئنا دختری که از بچگی نشون داده که مقید هست و خانواده مقیدی داره و تازه مشوقی مثل تو هم داره بعیده که عوض بشه.
سعی کن همسرت چند سال ازت کوچکتر باشه چون از تو حرف شنوی خواهد داشت.

حرفهای آقای مثبت فکر کن بسیار بجا و صحیح است. اما آقا مهران گویا شما در کل باز هم معیارهای خودتون رو قبول دارید. نمی دونم من اشتباه فکر می کنم یا واقعا اینطوریه: تو حرفهاتون تضاد زیاده.
یه بار میگین من دلم میخواد کمک کنم درس بخونه یه بار میگین حق من نیست که با همسطح خودم ازدواج نکنم؟
یه بار میگین دختره مقیم ایران میخوام باز میگین می ترسم بیاد اونجا تغییر کنه پس یا باید با دختر ایرانی وصلت کنید و در ایران بمونه یا با دختر مقیم خارج که در هر دو حالت شما تنها می توانید بر اساس وضعیت حال حاضر انتخابشون کنید نه تغییراتی که در آینده ممکنه براشون ایجاد شه کما اینکه هیچ آدمی مصون از این قضیه نیست چون محیط خواه ناخواه تأثیر بر رفتار و کردار فرد داره مخصوصا اگه از فرهنگ و اجتماعی متفاوت باشه
اما اینکه گفتید حجاب براتون مهم نیست اما پوشش ظاهری مهمه نظر من اینه که حجاب یک امر کلی هست، یعنی اگر شخصی پوشش مو برایش مهم نباشد به مرور زمان(بالاخص در محیطی که حجاب اهمیت ندارد)پوشش ظاهری نیز اهمیتش را از دست می دهد(کما اینکه مثبت فکر کن اشاره کرد که حتی دختر محجب نتوانست خودش را حفظ کند). البته اینو متذکر بشم که این یک حکم کلی نیست ولی در اکثریت موارد صدق می کند. من هم تأیید می کنم که یکی از بهترین روشها برای انتخاب همسر اقدام از طریق خانواده است.

مثبت فکر کن عزیز، ممنونم . من احتمالا در یک تاپیک جدید در این مورد بیشتر از شما راهنمایی خواهم گرفت.

یکی مثل شما، ممنونم. انسانی بدون تناقض وجود نداره. ولی من تناقض خاصی در حرفهام نبود. قبلا هم گفتم اگر بخوام دختر با تحصیلات کمتر بگیرمگفتم که اگر قبول کنه تحصیلاتشو ادامه بده مشکلی ندارم. ولی خب بعضی ها سرد می شن حوصلشو ندارند می گن منو همینطوری که هستم پذیرا باش و...

در مورد دختر مقیم ایران، من باز هم گفتم قطعا از ایران انتخاب می کنم مگر اینکه شرایط خاصی پیش بیاد ولی می خوام عاقلانه انتخاب کنم تا دختره عوض نشه. از طرف دیگه من موکدا چندین بار تاکید کردم که دخترهایی که اونطرف تنها هستند رو ترجیح نمی دم باهاشون ازدواج کنم. حالا دلایل خودم رو دارم. بعید می دونم متناقض صحبت کنم.

در مورد حجاب، همونطور که در ایران چادری داریم، مقنعه پوش داریم، کسی رو داریم که روسری شل و ول می پوشه و...
در اونجا هم همین برقرارهه. یعنی برای انتخاب یک دختر برای خارج از کشور بیشتر از مسئله اینکه چقدر محجبه هست این مهمه که چقدر ثبات شخصیتی داره . دختر خاله من در ایران، بدون روسری بود در اونجا هم بدون روسری و با بلوز شلوار. ولی به قول دوستمون هستند کسایی که در ایران ساق دست می پوشند اونجا.... (البته این ثبات شخصیتی یک موردش حجابه باقیش هم وجود داره! ) من می خوام دختر رو طوری انتخاب کنم که بدونم با اون طرف اومدنش لااقل 70- 80 درصد همین می مونه که اینجا نشون می ده

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mehran21

در مورد تحصیلات حق با شماست. اینطوری سطح انتخاب از نظر ملاکهای دیگه مثل زیبایی هم بالاتر می تونه انتخاب بشه.

---

[align=justify]سلام مهران جان،

اونیکه تحصیلاتش با تو خیلی فاصله داره (در مجموع مقطع تحصیلی، اعتبار دانشگاه، علاقمندی به علم آموزی و ...) غیر از موارد خاص، هدفگذاری هاش هم با تو متفاوته (مگر اینکه به دلایل غیرشخصی خاص موفق به ادامه تحصیل نشده باشه).

فرضا کسیکه تفریح رو به درس خوندن ترجیح داده، الان بعنوان مثال یه لیسانس الکی از یه دانشگاه خیلی سطح پایین داره. اگه این شخص رو انتخاب کنی، ممکنه به زودی متوجه بشی که هیچ کدوم نمی تونید اون یکی رو تحمل کنید. فرضا برای اون قابل درک نیست که شما روز تعطیل رو تو خونه بمونید و مطالعه کنید و حتی (ببخشید) ممکنه اینکار رو نشونه بی خردی شما بدونه یا افسردگی یا ... (که خیلی هم محتمله و نمونه هاش رو زیاد دیدم). از اون طرف شما کلافه می شی که اون همش دلش می خواد با دوستاش تفریح بره و یا جشن و مهمونی داشته باشه، یا از گذروندن وقت تو فروشگاه ها لذت می بره یا ...

سلیقتون در خیلی موارد ممکنه نه تنها همخوانی نداشته باشه، بلکه متضاد هم باشه.

می خوام بگم مدرک تحصیلی خیلی وقتا نشونه ی سبک زندگی یک شخص هست.

همونطور که فرضا میلیارد بودن یک شخص نشون می ده اون فرد تا چه حد آسایش خودش (و بعدا خونوادش رو) فدای کار و پول و ... میکنه، در مورد شما هم سطح تحصیلاتت نشونه سبک زندگی گذشته و آیندت هست و طبیعتا باید همسری با علایق و سبک زندگی مشابه خودت انتخاب کنی.

درسته که مدرک به قول دوستان جزء اعتبارات هست، اما اعتبارات و محتوا معمولا خیلی از هم فاصله ندارن، چون ما براساس روحیات و نیازها و ... به هدفگذاری می پردازیم، و بر اساس توانایی های فکری و شخصیتی و ... موفقیت کسب می کنیم و به اهدافمون می رسیم، و در نتیجه اعتبارات رو کسب می کنیم.

داشته های یک انسان با ماهیت روحی و شخصیتی و ... اش در تناقض نیست. داشته ها (چه مادی چه معنوی و اخلاقی و ...) نشونه ی روحیات، نیازها، تواناییها، نوع هدف گذاری، و خیلی چیزای دیگه هستند. حتی نوع رشته ای که یک شخص خونده نشونه ست، باید بررسی کنی.

اما قطعا صرفا با تکیه بر نشانه ها نباید تصمیم گیری کرد. و باید بصورت موردی بررسی کنی.

راستی این ترازو چیه دستت گرفتی؟ :)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mehran21

در مورد تحصیلات حق با شماست. اینطوری سطح انتخاب از نظر ملاکهای دیگه مثل زیبایی هم بالاتر می تونه انتخاب بشه.

---

یکی تعریف می کرد برادرش مقیم خارج از ایران و دکتر بود. و سفارش یه دختر خوشگل به خونواده داده بود! اینا هم به قول خودشون یه فرشته پیدا کرده بودن و فرستاده بودن، اما با تحصیلات پایین. می گفت برادرش داره دیوونه می شه چون خانمش تو جمع دوستان و ... نه تنها هیچ حرفی برای زدن نداره بلکه رفتارهایی داره که اصلا در شان شوهرش نیست. لازم نیست توضیح بدم، خودت می دونی دیگه.

به هرحال هر انسانی زیباست، فقط سلیقه ها متفاوته. اگه هرکس سلیقه خودش رو در نظر بگیره، همه در چشم همسرشون زیبا خواهند بود.

البته می دونم اینو جدی نگفتی، فکر کنم ذهنت خسته شده. و همونطور که در پست 63 نوشتی مسئلت هم حل شده، بنابراین پیشنهاد می کنم از مدیران بخوای تاپیکت رو قفل کنن.

موفق باشی.:72:[/align]

ممنونم از همه. آزرمیدخت عزیز بسیار ممنونم چه اسم زیبایی دارید اینجا . برای همین تنها در صورتی با تحصیلات پایین یک دختر می تونم کنار بیام که خودش قصد ادامه تحصیل داشته باشه و به دلیل مشکل سن پایینش نتونسته تحصیلات بالایی داشته باشه.
تفاوت تحصیلی در غیر این صورت به نظرم مشکل ساز می تونه باشه.

از مدیرگرامی می خوام تاپیک رو ببندند. بسیار بسیار عالی بود.

----- من بحث در مورد چگونگی انتخاب در موارد خاص مثل رفتن خارج کشور یک تاپیک احتمالا باز می کنم.--

آقا مهران ببخشید که این پست و اینجا میزارم،:72:

میخواستم صمیمانه از آزرمیدخت گرامی تشکر کنم :104::104:که خیلی زیبا و پر محتوا مطلب بالا رو قرار داد بحثی

که من همیشه روی اون تاکید دارم ولی متاسفانه در اطراف کمتر دیدم به اون اشاره بشه، تحصیلات و حتی رشته

تحصیلی در افکار - عقاید - جهان بینی و سبک زندگی افراد بسیار بسیار... موثر است.

زیبایی - خانواده و ثروت اعتباراتی است که شخص برایش تلاش نمی کند ولی بصورت موروثی از نسلی به نسل

دیگر منتقل می شود ولی تلاشهای فردی یک نفر برای بالا آوردن سطح زندگی - سطح دانش- مهارت در استقلال

و خودکفایی کار هرکسی نیست، هرکس نمی تواند و یا نمی خواهد از تفریح اوقات فراغت،

خواب و بسیاری از دلبستگیهای خود دست بکشد تا در فلان آزمون موفق باشد. این

اعتبارات بسادگی و سهولت قابل دستیابی نیستند،

کار هرکس نیست خرمن کوفتن گاو نر میخواهد و مرد کهن:72:

بازهم منو ببخشید موفق باشید:72:

دقیقا و به همین خاطره من روی تحصیلات تاکید داشتم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Mosbatfekrkon

3) دوست عزیز به نظر من خیلی رو تحصیلات اهمیت نذار. مهم اینه که طرف پتانسیل و استعداد ادامه تحصیل رو داشته باشه. به نظر من تو می تونیی حتی با یه دیپلم ازدواج کنی و تو اونجا دکترا بخونی و اون لیسانس ! چه اشکالی داره؟
سعی کن بیشتر رو ملاک هایی که امید به تغییر نیست مثل اخلاق و نجابت و زیبایی بیشتر توجه کنی. ممکنه خانم ها بگند آرایش هست اما توجه کن که زیبایی خدادادی با زیبایی مصنوعی فرق داره. مخصوصا که گفتی خودت هم زیبایی داری

4) ازدواج دیر بهتر از ازدواج زود غلط هست

5) البته اینو هم بگم که زندگی تنهایی تو خارج هم سخته و مخصوصاً فشار های جنسی اگه بخوای سالم بمونی زیاده.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Mosbatfekrkon

سعی کن ازدواجی کنی که بعدا پشیمون نشی.
چیزایی مثل تحصیلات رو همیشه میشه به دست آورد اما چیزایی مثل نجابت، اصالت خانوادگی و زیبایی رو نه.

---

بسیار عالی

:104::104::104:
:104::104::104::104:
:104::104::104::104::104:

این یعنی نگاه کیفی و محتوایی ، نه اولویت دادن به اعبتاریات و ظواهر .

با همین یک پست راهتو خیلی خوب میتونی پیدا کنی اگر بخواهی .


...........................

پاورقی:

همینجا از مدیر محترم همدردی تقاضای هرچند روز که خودشون صلاح می دانند شارژرایگان را برای این پست های خلاصه و مفید و واقع بینانه و منطقی را دارم . ان شاء الله که موافقت فرمایند .


.

---

با سلام
یکماه شارژ به Mosbatfekrkon گرامی اهداء می گردد، به خاطر توجه ویژه اشان به نکات کلیدی ، که مورد تاکید بنده هم هست.

ممنونم مدیر همدردی.
البته من حتی نمی دونم شارژ به چه درد می خوره ! 2-3 ساله میام مرتب همدردی رو می خونم اما تا حالا نفهمیدم شارژ که بعضاً دیدم ذکر شده به چه درد می خوره؟

یه سوال دیگه: کلاً چون سایت بسیار خوبی هست میشه بگید واسه ایرانیان مقیم خارج چطور میشه شارژ تهیه کرد؟ آیا همدردی حساب ارزی هم داره؟

در جواب سنجاب عزیز: اتفاقاً به نظر من تحصیلات هم تو این دوره زمونه خیلی به چشم نمیاد.
شاید تو ایران خیلی مهم باشه !
من الان اینجا کار می کنم تا چندین ماه نمی دونستم کلی دکترا دور و برم هست تازه بعدا هم که فهمیدم اصلاً دوست ندارن بهشون بگید دکتر، میگن اسم کوچیکمون رو بگو.
اصولاً که تو آمریکا لیسانس مقطع معمولیه و فوق کمتر و دکترا که اصولاً ملت کم میخونن
یه چیزه دیگه : شما به من یه دیپلم معمولیه ایران رو بده من 10 سال بعد از بهترین دانشگاه آمریکا واسش دکترا می گیرم (البته یه ذره استعداد رو می خواد)
اینجا یه عرب هایی دکترا می گیرن که شاید بهشون بشه حتی گفت استعداد صفر !!
سیستم نمره گرفتن اینجا خیلی ساده تر از ایرانه به نظر من
من خیلی از دوستام بودن که خانم هاشون با دیپلم اومدن و الان دکترا می خونن.

راستی یه دوستی بالا گفتن که اگه خانمت تحصیلاتش کم باشه نمی تونه جلو دوستات با کلاس حرف بزنه !ً این چه حرفیه آخه؟؟؟ مگه قراره آدم جلو دوستاش بمب اتم کشف کنن ! والا من خودم جایی درس خوندم که تو دفتر من چند مدال المپیاد جهانی و رتبه زیر 10 کنکور باهام بودن ! اتفاقا خانم یکیشونم دیپلمه و امسال 6امین سالگرد ازدواجشون بود ! والا اصلاً بحث علمی بین دوستان نبود ! اگه مهمونی خانوادگی هم بود بیشتر بحث های تفریحی بود ! اصلاً حتی اگه بحثی هم باشه رشته ها همه با هم فرق داره و اصلاً نمیشه همچین بحثایی باشه.
چرا شعور مهمه و اونم چیزی نیست که تو مدرسه یاد بدن !
من قبول دارم که محیط دانشگاه به انسان تجربه های خوبی میده ولی اینطور نیست که اگه کسی دانشگاه نره کمبود داره نسبت به من تو مسایل اجتماعی.

ضمناً امکان ادامه تحصیل تو خارج به مراتب بیشتر از ایرانه.

دوست عزیز اگه خواستی خانم بگیری که تحصیلات عالیه داشته باشه حتما کسی رو بگیر که تو همون شهر و دانشگاه که میری بتونه ادامه تحصیل بده .
خیلی واسه یه نفر زجرآوره که تحصیلات عالیه داشته باشه ولی مجبوره تو خونه بمونه چون اگه بخواد هم باید بره یه شهر دیگه. نمونه هاش رو داشتم که آخر هم خانم رفتن واسه ادامه تحصیل شهر دیگه و آقا این وسط ناراحت بود که باید چند سال از خانم دور باشه....

شما بهتر است به یک روانشناس جهت تحلیل خودتان مراجعه کنید. در آن صورت می توانید فردی مفید برای خود و دیگران باشید.بزرگترین نعمت انسان نه تحصیلات و نه ظاهر و نه استاد دانشگاه بودن و.....نیست.بزرگترین نعمت سلامت روان است .دو انسان سالم با هر چه تفاوت باشد زندگی لذت بخشی خواهند داشت.نگاهی کوتاه به زندگی پیامبر گرامی اسلام و همسرش خدیجه بیاندازید. این همه تفاوت و در عین حال این همه عظمت و رضایت. به روان کاوی نیاز دارید