درخواست جدایی برای سه سال ! قبول کنم؟

خوب ببین نامزت نازک نارنجی شما از چه تیپی خوشش میاد از این لحاظ یه مدت باهم برید خرید و نظر اون رو در نظر بگیر تا دستت بیاد و اون هم آنقدر رو این مسئله حساس نباشه، باهاش صحبت کن و بهش بگو هیچ وقت هیچ جا تو رو با مرد دیگه مقایسه نکنه و شما هم نامزتون رو با هیچ خانم دیگه ای مقایسه نکنید این مقایسه ها آدم رو از اصل زندگی دور میکنه و باعث میشه که فرد یواش یواش قدر اون چیزهای خوبی هم که داره دیگه نمیدونه یعنی نمیبینه که بخواد قدر بدونه ... همسر شما یا شمارو به عنوان مرد زندگیش قبول داره یا نداره اگه داره باید باهم به خواسته های همدیگه چه از لحاظ ظاهر چه از لحاظ عاطفی چه مالی و ... همدیگر رو تکمیل کنید و عیب های همدیگر رو بپوشونید و دیگه واسه هیچکدومتون دغدغه نشه و از همین ابتدا همسرتون رو متوجه کنید اولین روزی که وارد زندگی شما شد دیگه هیچکدومتون هیچی از مسائل زندگیتون رو به خانواده هاتون انتقال ندید با هم صحبت کنید و حلش کنید یا به کمک یه مشاور حلش کنید دور خانواده هاتون رو برای حل مسائل زندگیتون خط بکشید چون احساس کردم همسرتون خیلی تحت تاثیر خانواده به خصوص مادرشون هست که خانواده ها هم از روی دلسوزی و ناراحتی یه چیزی میگن که بعد خانم یا آقا کینه به دل میگیرن ...
ببین شاید خوب باشه یه روز با نامزدت قرار بزاری باهم برید بیرون و بنشینی باهاش صحبت کنی و البته اون روز اون تیپی رو بزن که همسرت دوست داره شاید تاثیرش خیلی بیشتر باشه بهش بگو الکی الکی بهترین روزهای عمر و زندگیتون رو دارید سر یه سری اشتباهات از دست میدید، بگید شما به زندگی چطور نگاه میکنید بگید از همسرتون (نامزدتون) چه انتظاراتی دارید بهش بگید که شما یه همراه میخواهید واسه زندگی واسه یه عمر نه چند ماه یا چند سال یه نفر رو میخواهید تا آخرین روزی که نفس میکشید با هم باشید ... بگید زندگی خیلی سخته تو زندگی خیلی مسائل ریز و درشت وجود داره قطعا ناراحتی پیش میاد دلگیری پیش میاد باید قوی باشه باید همراه باشه هم شما و هم ایشون یه روز خوشی هست یه روز ناخوشی یه روز سلامتی هست یه روز مریضی یه روز پول هست یه روز نیست یه زندگی پستی و بلندی های زیادی داره باهاش بنشین کامل صحبت کن از حس هات بگو از خواسته هات بگو و شنونده خوبی هم باش اگه با چیزی مخالفت میکنه که براتون قانع کننده نیست ازش بخواه و بهش اجازه بده که دلیلش رو بگه شاید یا قانع شدی یا تونستی قانعش کنی یا تو یه قدم واسه آرامشتون بر میداری یا نامزد عزیزت ...

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی اگه فکر میکنی میتونی و یا تمام تلاشت رو میکنی که اخلاق خانومت (یا هر کس دیگه ای رو) تغییر بدی سخت در اشتباهی کسی نمیتونه کسی رو تغییر بده اگه هم تغییر کنه واسه یه زمان کوتاهه، هر کس خودش باید به جائی برسه که خودش خودش رو تغییر بده شما میتونید کمکش کنید و راه ها رو بهش نشون بدید ولی نمیتونید هیچ وقت هیچ کسی رو کاملا تغییر بدید

ملکه عزیز
درست فهمیدی از نوشته هام که نامزدم تحت تاثیر خانوادشه و متاسفانه برادرش شدیدا اصرار به جدایی ما داره و حتی باهاش دعوا میکنه که باید بری جدا بشی . مادرش اصلا با جدایی موافق نیست ولی کمکی هم نمیکنه زیاد ( از روش خودش کمک میکنه که فایده ای نداره )
نامزدم هم از برادر و مادرش دلخوره که برخورد خوبی باهاش ندارن . یه جورایی یکه و تنها مونده این وسط دلمم براش میسوزه ولی خوب چکار کنم.
از نظر تیپ باهاش خرید رفتم سر تا پامو عوض کرد اونطوری که میخواست لباس خریدم ولی هنوز میگه اونی که میخوام نیست تیپت ولی بهتر شده .
بارها با هم حرف زدیم سر مسایل و همه چیز زندگیو براش گفتم قانع میشه ولی باز فردا روز از نو روزی از نو....

میشه دلیل مخالفت برادرشون رو بگید چی هست؟
شاید بهتر باشه یه قرار مردونه با برادر نامزدتون بذارید و دو کلام حرف مردونه با هم بزنید بدون اینکه نامزدتون از این جریان خبر دار بشه ؟ شاید دلیلی داشته باشه برادرشون؟ شاید یه برداشت دیگه کرده از شما؟ شاید اینطوری بتونیدتا یه حدی مسئله اصلیتون رو حل کنید و تکلیفتون کلا معلوم بشه که آیا 6 ماه دیگه تو این بلاتکلیفی بمونید یا نه یا هر تصمیم دیگه ای که بهترین هست و به صلاحتون هست بگیرید

دلیلش اینه که میگه هر دوتون بچه این و برای ازدواج خواهرش زود بوده و الانم همه این کارا مسخره بازیه و نمیتونین زندگی کنین باهم .( داداشش مجرده و 26 ساله ) ولی مادرش حرفای برادرشش رو قبول نداره و میگه هنوز پخته نیست .
نامزدمم قبول نداره داداشش رو ولی میگه ناخود اگاه وقتی باهام دعوا میکنه گریه میکنم و به جدایی فکر میکنم و حتی میرم که تصمیمم رو عملی کنم ولی یکم که میگذره پشیمون میشم .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad2012

حالا واقعا موندم چکار کنم. 6 ماه ادامه بدم که میترسم یهو بگه نمیخوام و عمرمو تلف کنم و از طرفی الان جدایی کار عاقلانه ای نیست . میخواستم بدونم بهترین تصمیم تو این شرایط چیه؟ اگر قراره ادامه بدم رفتارم به چه شکل باشه ؟ ارتباطمون در چه حد باشه ؟

---

محمد گرامی

نترس! با 6 ماه زمان عمرت تلف نمیشه!

چون اگر این زمان رو به خودت و او ندی ممکنه یک عمر پشیمانی به بار بیاره که چرا به هر

دومون فرصت ندادم!

دختر خانوم داره کم کم علاقه مند میشه!

داره همه تلاشش رو میکنه که بهت اعتماد کنه! کمکش کن! بذار دلش قرص بشه.

صبــــــــــــــــــور باش!

تغییرات در بلند مدت رخ میده!

بذار تحت نظر مشاور باشه همچنان!

از طرفی میتونی بگی بهش که این زندگی برای اونه تنها یک بار فرصت زندگی داره و نباید

بذاره این فرصت رو دیگران ازش بگیرن.

ضمنا دوست عزیز رفتار خانم شما با شما اصلا عاقلانه نیست که میگی اون عاقله.

زندگی احساسی کامل هم خوب نیست!

زندگی خوب یک زندگی عاقلانه و در عین حال عاشقانه است.

راستی شما میدونی خانم شما دوست داره چطور بهش محبت بشه؟

آیا دوست داره دائم بشنوه یا دوست داره ببینه محبت عملیت رو توی رفتارت یا دوست داره

براش کاری انجام بدی؟ کدومش؟ درونگراست یا برنگرا؟

به حد کافی آزاد و تنهاش میذاری تا دلتنگت شه؟

براش باید و نباید می کنی هنوز؟

میدونی چی دوست داره چی دوست نداره؟

فرضیه طلاق رو کنسل کن فعلا تا هر 2 تون به یک ثبات و پایداری احساسی برسین.

برادرش رو نمیشه قانع کرد و اصلا اهل حرف زدن نیست باهام.
از اول هم مخالف ازدواج ما بوده نه بخاطر من کلا مخالف ازدواج خواهرش بوده چون میگفته بچه است.
خانمم واقعا وقتی رفتم خواستگاریش معیاری نداشته برا خودش تازه بعد ازدواج خودشو شناخته و فهمیده من اونی که میخاسته نیستم . گرچه هنوزم نمیدونه چی میخواد.
مدیر همدردی فرشته مهربان بالهای صداقت همه و همه مشکلمو دیدن و راه حل دادن ولی واقعا زمان زیادی گذشته از مشکلم و شاید امیدوارانه نگاه کنم میتونم بگم 20 درصد بهتر شده .

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bahar.shadi

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad2012

حالا واقعا موندم چکار کنم. 6 ماه ادامه بدم که میترسم یهو بگه نمیخوام و عمرمو تلف کنم و از طرفی الان جدایی کار عاقلانه ای نیست . میخواستم بدونم بهترین تصمیم تو این شرایط چیه؟ اگر قراره ادامه بدم رفتارم به چه شکل باشه ؟ ارتباطمون در چه حد باشه ؟

---

محمد گرامی

نترس! با 6 ماه زمان عمرت تلف نمیشه!

چون اگر این زمان رو به خودت و او ندی ممکنه یک عمر پشیمانی به بار بیاره که چرا به هر

دومون فرصت ندادم!

دختر خانوم داره کم کم علاقه مند میشه!

داره همه تلاشش رو میکنه که بهت اعتماد کنه! کمکش کن! بذار دلش قرص بشه.

صبــــــــــــــــــور باش!

تغییرات در بلند مدت رخ میده!

بذار تحت نظر مشاور باشه همچنان!

از طرفی میتونی بگی بهش که این زندگی برای اونه تنها یک بار فرصت زندگی داره و نباید

بذاره این فرصت رو دیگران ازش بگیرن.

ضمنا دوست عزیز رفتار خانم شما با شما اصلا عاقلانه نیست که میگی اون عاقله.

زندگی احساسی کامل هم خوب نیست!

زندگی خوب یک زندگی عاقلانه و در عین حال عاشقانه است.

راستی شما میدونی خانم شما دوست داره چطور بهش محبت بشه؟

آیا دوست داره دائم بشنوه یا دوست داره ببینه محبت عملیت رو توی رفتارت یا دوست داره

براش کاری انجام بدی؟ کدومش؟ درونگراست یا برنگرا؟

به حد کافی آزاد و تنهاش میذاری تا دلتنگت شه؟

براش باید و نباید می کنی هنوز؟

میدونی چی دوست داره چی دوست نداره؟

فرضیه طلاق رو کنسل کن فعلا تا هر 2 تون به یک ثبات و پایداری احساسی برسین.

---

ممنون که سوالات رو لیست کردی الان تک تکش رو جواب میدم.
خانمم محبت زبونی نمیخواد و توی عمل میبینه محبت رو.
دوست داره براش چیزی بخرم ولی خوب این کارو هم کردم .
نمیشه گفت درونگراست و نمیشه هم گفت برونگراست ولی درصد درونگراییش خیلی بیشتره . من برونگرام و اصلا درونگرا نیستم.
اره ازادش میذارم هفته قبل قرار گذاشتیم یه مدتی دور باشیم که خودش بهم اس ام اس داد و گفت اشتباه کردم و عذر خواهی حتی بی محلی هم میکنم بازم میاد سمتم
واقعا هنوز نمیدونم چی دوست داره ولی تنوع رو دوست داره کلا.
فرضیه طلاق رو چشم کنسل میکنم ولی قبول کنین میترسم از ایندم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

درضمن شما میدونین که من سه ماهه با خانمم این مشکلو داریم؟

بله میدونم که شما 3 ماههه که مسئله دارین! (نگین مشکل بگین مسئله چون هر مسئله ای قابل حله)

در جریان تاپیک هاتون بودم و باید بگم خیلی صبرت کمه!

راهرو گر 100 هنر دارد توکل و صبر بایدش برادر من.

خوب توی همین چند خط به این همه نکته مثبت اشاره کردی! پس چطور ندیدی تغییرات رو؟

بی محلی می کنی -----> میاد طرفت!

کادو میخری -------> خوشحال میشه!

براش کاری می کنی -----> بیشتر از گل خریدن ابراز تمایل می کنه!

همسر شما یک آدم درونگراست!

از ابراز احساسش می ترسه! چون از خودش ، از آینده و از همه مهمتر از شما مطمئن نیست!

ولی شما برونگرا هستی! برعکس همسرت!

خوب جوری بهش محبت کن و ابراز عشق که دوست داره! آدمهای درونگرا با برونگراها فرق دارن!

درونگرا ها طرفدار محبت عملی هستن نه زبانی و احساسی.

بهش اطمینان تزریق کن با رفتارهات و کارهات!

با تصمیمات غلطش قاطعانه مخالفت کن و در عین حال حمایتش کن!

بذار یاد بگیره که باید خودش برای زندگیش تصمیم بگیره! و شما هم ازش حمایت می کنی! این حس رو بهش منتقل

کن!

این خیلی بده که هنوز انقدر نمیشناسیش که نمیدونی چی دوست داره!

پس هنوز شناختتون از هم کمه! پس چطور وقتی همه راه ها رو نرفتی به طلاق فکر می کنی؟

سعی کن بیشتر بشناسیش! سلایقش و روحیاتش رو درک کنی!

بذار اون هم بشناستت. البته باز هم باید زیر نظر مشاور ادامه بده! حتی جلسات مشترک داشته باشین.

زنها رو میشه عاشق کرد حتی اگر ابتدا به ساکن حسی نداشته باشن. همسر تو داره گرفتارت میشه. چطور این رو

نفهمیدی؟

برای طلاق گرفتن هم همیشه وقت هست.

پس بهتره بیشتر بشناسیش و طوری بهش نزدیک بشی که دوست داره!

ضمنا به دیگران هم اجازه دخالت رو در زندگیت نده! بچه واقعی برادر خانومته که میگه جداشین!

این زندگی شماست و به ایشون ارتباطی نداره! ایشون باید فکراش رو قبل از عقد می کرد نه الان!

الان رابطه شما چطوریه با هم؟

ممنون از توجه و راهنماییت...
سعی میکنم درمورد ادم های درونگرا بیشتر اطلاعات داشته باشم.
ارتباطمون الان خوبه ولی رک و راست بگم . مثلا پنجشنبه رفتم خونشون اصلا حوصلمو نداشت کاملا مشخص بود و فرداش هم بهم گفت که حوصله نداشته . دقیقا چهارشنبه شب با التماس ازم میخواست که پنحشنبه برم پیشش و من میگفتم نه ولی چون فرداش گفتم دوست دارم بیام پیشت اینطوری شد .
ارتباطمون بازم میگم خوبه ولی همین امروز یک اس ام اس هم ندادیم بهم و اونم پیش قدم نشده . مطمینم هستم اگر بهش پیامی بدم باز سرد میشه بهم برا همین میخوام دلتنگ بشه . دیروز با هم رفتیم بیرون خیلی خوب بود و خوش گذشت ولی بهم گفت تا دو ساعت قبل به طلاق فکر میکردم . نوسان داره
ولی حرفتونو قبول دارم که داره گرفتارم میشه و خودش اینو شاید نخواد . بهم عادت کرده و دوری و جدایی هم براش سخته و از طرفی احساسش رو خودشم نمیدونه . روی منم فشاره که میگین عجله دارم .
سعی میکنم راهکارایی رو که از اول دوستان گفتن بررسی کنم دوباره و به کار ببندم.
ممنون از توجهتون

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

یه چیزی بگم بهم ممکنه بخندین ولی خوابایی میبینم تو این مدت که دلسردم میکنه از زندگی ..
همین دیروز توی خواب دیدم که یکی بهم میگفت فایده نداره و خانمت نمیتونه علاقه مند بشه بهت . خیلی واضح بود و وقتی بیدار شدم همش یادمه خوابه. میدونم مسخره است ولی ..

محمد آقا

میدونی چرا از این خوابها می بینی؟

چون صبح تا شب به این چیزها فکر می کنی.

توقع داری وقتی فکرت و باورت اینه ، عکس العمل ضمیر ناخود آگاهت جز این باشه؟

اصلا هم خنده دار نیست اتفاقا و کاملا طبیعیه!

شما نمیدونی این ضمیر چه قدرتی داره و در دنیای شما این افکار و باورها چه می کنن.

باید این خانم رو به تثبیت رسوند اما خودت هم باید به یک باور درست برسی.

مثلا هیچ اشکالی نداره که یک روز پیامک نده. طبیعتش درونگراست. در جنگه بین عقل و احساسشه.

راهکارها رو از اولین تاپیکت با دقت بخون.

احساس می کنم نرم تر شدی و بهتر میتونی راهنمایی ها رو بپذیری.

پس فلش بک بزن به خودت و گذشته و از تکرار رفتارهای اشتباه پرهیز کن و روی خودت هم کار کن.

انقدر هم به افکار منفی اجازه نده ذهنت رو درگیر کنن!

به ناخودآگاهت هم بفهمون که باید تلاش کنه و امیدوار باشه.

مطمئن باش اگر همه تلاشت رو در جهت درست بکنی خداوند هم کمکت می کنه.

موفق باشی مرد جوان

دوستان میدونم میگین عجولم ولی واقعا تحمل حرفاش رو ندارم که میگه تیپت رو با بقیه مقایسه میکنم و یا منو با خواستگار دیگه ای مقایسه میکنه دیوونم میکنه بابا منم مردم یکم که غیرت دارم...
وقتی به حرفاش فک میکنم لجم در میاد.. دو روزه حرف نمیزنم باهاش.
وقتی بحثمون میشه حتی از مسخره کردن خانوادمم دریغ نمیکنه سر یه بحث الکی گیر میده به تربیت خانوادگی و یه جورایی سعی میکنه تحقیرم کنه با حرفاش.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bahar.shadi

محمد آقا

میدونی چرا از این خوابها می بینی؟

چون صبح تا شب به این چیزها فکر می کنی.

توقع داری وقتی فکرت و باورت اینه ، عکس العمل ضمیر ناخود آگاهت جز این باشه؟

اصلا هم خنده دار نیست اتفاقا و کاملا طبیعیه!

شما نمیدونی این ضمیر چه قدرتی داره و در دنیای شما این افکار و باورها چه می کنن.

باید این خانم رو به تثبیت رسوند اما خودت هم باید به یک باور درست برسی.

مثلا هیچ اشکالی نداره که یک روز پیامک نده. طبیعتش درونگراست. در جنگه بین عقل و احساسشه.

راهکارها رو از اولین تاپیکت با دقت بخون.

احساس می کنم نرم تر شدی و بهتر میتونی راهنمایی ها رو بپذیری.

پس فلش بک بزن به خودت و گذشته و از تکرار رفتارهای اشتباه پرهیز کن و روی خودت هم کار کن.

انقدر هم به افکار منفی اجازه نده ذهنت رو درگیر کنن!

به ناخودآگاهت هم بفهمون که باید تلاش کنه و امیدوار باشه.

مطمئن باش اگر همه تلاشت رو در جهت درست بکنی خداوند هم کمکت می کنه.

موفق باشی مرد جوان

---

اخه همش فک میکنم نمیشه.. میدونم اشتباهه کارم.
خانواده محترمش هم مث خودش بچه بازی در میارن. منو بچه فرض میکنن خانوادش و خصوصا داداشش فک میکنه کارامون مسخره بازیه و باید جدا بشیم.
خانوادمو تحقیر میکنه راحت ولی توقع داره من احترام بذارم.

میگی اونها بچه بازی در میارن؟

خوب شما بچگی نکن و بزرگ باش!

هر چی ما میگیم شما هم یک چیزی میگی!

ما می دونیم اونها مشکل دارن اما اگر ادعای بزرگی می کنی باید صبر کردن رو یاد بگیری!

2 روزه باهاش به قول خودت قهری ببین چه آشوبی به پا کردی در درونت!

بی تعارف بگم مادامی که نتونی به خودت مسلط باشی نمیتونی فاتح دیگران باشی!!

پس لطفا صبور باش!

و لطفا برو همه پست هات رو از ابتدا بخون!

شما رفتار درست رو پیش بگیر ، روی اون هم اثر میذاره!

اگر هم نذاشت باز تو ضرر نکردی خودت رو کاملتر کردی و یاد گرفتی با سختی های زندگی چظور کنار بیای!

موفق باشی

حرفای شما درست ولی دلم پره باید یه جایی خالیش کنم دیگه...
هدفم فقط اینه که دلم خالی بشه یکم . اینجا رو برای همدردی اومدم.. برای حل مشکلم میدونم باید صبر کنم .
رک بگم.. اینجا میام دلم خنک بشه یکم چیزایی که تو دلمه بریزم بیرون چون به هیچکی نمیتونم بگم . اگه ب خانوادم بگم اختلافو زیاد میکنه اگه به نامزدم بگم که میگه بی احترامی کردی به خانوادم ..

اگر میخوای سبک بشی مشکلی نیست.

میتونی از دوستان همدلی بگیری.

اما یک روش خالی کردن ذهن از افکار منفی ، آوردن افکار منفی روی کاغذه!

هر چی توی ذهنته بیار روی کاغذ تا مغرت احساس سبکی بکنه.

انشالا مشکلت حل میشه.

الصبر مفتاح الفرج!

:72:

اره یه دفترچه یاد داشت دارم که حرفامو توش مینویسم گاهی .
تاثیرش جالبه چون انگار با یکی حرف میزنم.
اره دوست خوب میخوام سبک بشم وگرنه میدونم روش به نتیجه رسیدنم همونیه که کارشناسا و شما گفتین .
هر چند وقت کم میارم به خودم میگم چرا باید همچین سرنوشتی داشته باشم ... میتونستم با کسی ازدواج کنم که دوسم داشته باشه و دوسش داشته باشم ولی ... !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:316:

محمد عزیز:72:

اگر درست بخاطر بیاورم در یکی از پستهات اشاره کرده بودی که شخصی رو دوست داشتی و او هم شما رو بسیار دوست داشت ولی بخاطر

اینکه در شهر دیگری بود با او خداحافظی کردی؟! و با نامزد الانت که از فامیل هست و مورد تایید خانواده ازدواج کردی؟!

آیا فکر نمی کنی که قدری در ازدواج منفعل عمل کردی و بجای جنگیدن برای بدست اوردن شخصی که مورد پسند یکدیگر بودید

بدنبال تایید و انتخاب دیگران رفتی؟!

این نکته را برای این بیان کردم که اینبار دیگر منفعل عمل نکنی و با رفتاری جرات مندانه بدنبال زندگی باشی که مطلوب

خودت هست نه دیگران، تاپیک رفتار جرات مندانه آقای sci را حتما بخون.

موفق باشی:72:

اره ولی خوب شرایط رو تو اون موقع سنجیدم واگر بازم برگردم به قبل اونو انتخاب نمیکنم چون توی دو تاشهر بودیم و ایشون هم قبول نمیکرد بیاد شهر ما .
اون مساله منتفیه و توی این ازدواجم خودم انتخاب کردم و منفعل نبودم . کاملا انتخابم روی عقل و احساس بوده ولی متاسفانه انتخاب اون اینطور نبوده

هر وقت حرف میزنیم باید بحث کنیم توی بحث هم از هیچ حرفی علیه من دریغ نمیکنه ولی تا یه حرف بزنم بهش بر میخوره..

انشالله درست میشه

امیدوارم منم..

دوستان تاپیک من غیر فعال شده نمیتونم توش مطلب بزنم چکار کنم موضوع مهمی رو میخاستم بگم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

با عرض پوزش از صاحب تاپیک
آقا نتونستم موضوعی رو در تاپیکم بنویسم حالا چرا نمیدونم
دوستان
متاسفانه نتونستم مشکلم رو حل کنم
نه مادرش دست از تحقير غيبت و خاله زنگبازي برداشت
نه اطرافيان دست از دخالتهاي بيجاش برداشت
نه نامزدم حالي شد و نه من ديگه نتونستم مقاومت و تحمل کنم و ديگه دارم به جنون ميرسم
ديگه کارمون داره به طلاق کشيد

نمیدونم چرا اینطوری میشه..
چند روز بهش کار نداشتم . اما باز دیشب با حرفاش اینقد رو اعصابم راه رفت که نتونستم خودمو کنترل کنم و هر چی گفت منم جوابشو دادم . همش تحقیر و بهانه جویی...
حرفش هم همینه که زندگی من اینطوریه یه روز خوبم یه روز بد میتونی با همچین ادمی زندگی کنی؟؟
هیچی منو قبول نداره نه خانوادمو نه تیپمو نه رفتارمو...
بعد از دعوا دیدم ناراحته بهش پیام دادم حتی عذر خواهیم کردم ( با اینکه کلی حرف بارم کرد ) ولی اینقد مغروره که وقتی عذر خواهی میکنم میگه حرفاتو زدی بعد طبیعیش میکنی؟
وااااااااای ادم چقدر مغرور و پست باشه. همش تو حرفاش بهم میگه پست ، میگه برو تا دوست دخترات ارومت کنن.. همش میگه تو زن گرفتی واسه رابطه جنسی فقط !!!!
از خودم ناراحتم که یه دختر بچه لوس داره اینطوری اذیتم میکنه.
نمیدونم چطوری رفتار کنم باهاش .... هر کاری میکنم یه بهانه ای باید بیاره.. مهربون بشم محل نمیده ... محلش نمیدم میگه چرا احوال نمیگیری..
اوایل خیلی زیاد بهش محبت میکردم الان از محبت یک طرفه کم اوردم.. واقعا کم اوردم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

[size=medium] یه سوال مهم از خانم ها دارم.. این پست اخری رو بخونین . حالا خودتون رو بذارین جای نامزدم. با نامزدتون بحث میکنین و این بین بهم حرفای تهدید کننده و لجبازانه میزنین ( مث اینکه بهش گفتم من طلاقت نمیدم و اینطوری اذیت میشی و .. ) ینی هم شما میگین هم اون میگه . حالا اگه نامزدتون عذر خواهی کنه چطوری باید با چه زبونی عذر خواهی کنه که شما ببخشیدش؟ اخه تو دعوا مگه حلوا پخش میکنن ؟؟

شاید شنیدید که گفته می شه بدترین نوع تربیت فرزند اینه که اون رو تنبیه کنی و بعد بلافاصله بری بهش محبت کنی و همون لحظه سعی کنی از دلش در بیاری
حکایت رفتار ما هم گاهی همینه. در یک رابطه بدترین رفتار اینه که با یک نفر به کرات و دائما بحث کنیم و یا بهش پرخاش کنیم بعد همون موقع بریم ارش عذرخواهی کنیم و سعی کنیم جبران کنیم
این رفتار اگر به ندرت باشه و در یک شرایط بحرانی یا خاص اتفاق بیفته قابل درکه ولی اگر به کرات تکرار بشه باعث بی ارزش شدن حرف ما می شه و تاثیر حرف و رفتار ما رو در ذهن فرد از بین می بره.

حالا راه حل چیه چی کار کنیم؟
باید سعی کنیم از اول منطقی باشیم تا کار به چنین نقطه ای نرسه و لازم نباشه مرتب بخوایم به خاطر رفتارمون از طرف مقابلمون عذر خواهی کنیم
ناراحتی شما از همسرتون نابالغ رفتار کردن ایشونه اما اگر شما بالغانه رفتار کنین یا رفتارایشون هم به مرور اصلاح می شه و یا حداقل رفتار های بچه گانه ایشون متوجه خودش خواهد بود و نه شما و کمترین آسیب رو شما از رفتار غلط ایشون خواهید دید.

به نظر من
شما باید سعی کنید که یه مدت همسرتون رو به به حال خودش بذارید یه مدت که خیلی طولانی نباشه
در این مدت خوب و منطقی راجع به رابطتون فکر کنید به خوبیهای همسرتون به بدیهاش به معایب و محاسنش و به اینکه راه حلتون در نهایت برای زندگی چیه دقیقا بفهمید که از همسرتون چی می خواید و راه حلتون و خواسته هاتون چیه؟
باید سعی کنین از بحث و جدل و تکرار مکررات و مطالبی که بارها بارها سرشون بحث شده پرهیز کنین
اگر ایشونم سعی می کنه بحثی رو شروع کنه اگر می بینین حرف منطقی می زنه گوش کنین و اگر غیر منطقی و یا توهین و تحقیره فقط بحث رو خاتمه بدید و ادامه ندید لزومی نداره مقابله به مثل کنید و بیشتر و بیشتر خودتونو درگیر کنین
بعد از اینکه منطقی فکر کردید و تکلیفتون رو مشخص کردین با ایشون تماس بگیرین و منطقی خواسته هاتون رو به همسرتون بگین و باز هم سعی کنین بحث و جدل نکنین منطقی راجع به خواسته هاتون حرف بزنین و خواسته های ایشون رو بشنوین اگر محکم باشید و تکلیفتون رو با خودتون روشن کنید و اجازه ندید رفتار همسرتون رفتار شما رو تحت تاثیر قرار بده کنترل رابطه به دست شما می یفته و این همون اقتداری هست که خانمتون هم مطئنا براش خوش ایند خواهد بود فعلا تا معلوم شدن تکلیف قطعیه زتدگیتون لزومی به محبت کردن افراطی نیست نه سرد رفتار کنید و نه عذرخواهی کنید نه افراطی محبت کنید سعی کنین متعادل باشین

ممنون صابره خانم..
خیلی راهنمایی خوبی بود. البته کما بیش دارم همینکار رو میکنم.
اها پس منظورتون اینه که وقتی اگرم دعوا میکنیم بلافاصله عذر خواهی نکنم .
فرض کنین من از اون ادما هستم که توی دعوا کنترل رفتارم و حرفام رو از دست میدم و تحمل توهین ندارم.
الان که این اتفاق افتاده به حال خودش رهاش کردم . نتیجه رو بهتون میگم . البته خانمای دیگه هم بیان و نظر بدن ممنون میشم.

ببینید آقا محمد منظور من این نیست که شما اگر اشتباهی رو مرتکب شدین و خواسته و یا ناخواسته موجب ناراحتی همسرتون یا هرکس دیگه ای شدید نباید از ایشون عذر خواهی کنید
بلکه منظور من اینه که اگر حرف منطقی می زنید و خواسته هاتون رو عنوان می کنید و بعد با رفتار بی منطقی از طرف مقابلتون کاربه بحث می کشه نباید بعد برید عذرخواهی کنید چون اینطوری تاثیر حرفاتون و خواسته هانون رو ازبین می برید
گفتید که نمی تونید خودتون رو کنترل کنید باید بتونید چون پرخاش کردن در یک رابطه به خصوص بین زن و شوهر نابود کنندس باید سعی کنید به خودتون مسلط باشین اگرم طرفتون حرفی می زنه که به شدت عصبانی میشین همون موقع بحث رو خاتمه بدین و ادامه ندید مثلا بگین اگر قرار باشه به هم توهین کنیم دلیلی برا حرف زدن نیست و بحث رو در اون لحظه تموم کنین تا اروم بشین

این رو برای دفعه های بعد گفتم که براتون این مسئله تکرار نشه
این بارم اگر واقعا حس می کنین شما مقصر بودین و رفتارتون اشتباه بوده یه بار عذرخواهی کردین حالا دیگه زمان بدین تا همسرتون و خودتون اروم بشید بعد منطقی باهاش حرف بزنین حالا دیگه لازم نیست دوباره و چند باره هی مرتب عذرخواهی کنین یا
مرتب بهش اس ام اس بدید مرتب تماس بگیرین و بخواین عذرخواهی کنین
می تونین وقتی منطقی فکر کردین و خواستین با همسرتون صحبت کنید مثلا یک بار کلی بگین من دوست ندارم کارمون به جایی برسه که غرورم جریحه دار بشه و یا حرفی از تو که همسرم و عزیزدلمی بشنوم که بخوام در مقابلش حرف نامربوطی به تو بزنم تو برام عزیز و محترمی ( یا بابیان مشابهی که خودتون صلاح می دونید) اینطوری از دلشم درمیاد خواستتون رو هم گفتین
فقط این حرف رو الان یا با اس ام اس نگید اجازه بدید که ایشون هم اروم بشن وقتی خواستید منطقی باهاش صحبت کنید
انشاالله شادی به رابطه شما و همسرتون برگرده

انشالله که همینطور باشه.

واقعا با ادم لجباز زندگی سخته ولی خوب چاره ای نیست دیگه...
خودش میدونه مقصره ولی غرورش اجازه نمیده قبول کنه که مقصر اصلی خودش و رفتاراشه اگر یک قدم برداره من ده قدم برمیدارم ولی دریغ از یک قدم و یک محبت درست و حسابی

کم و بیش تاپیک های شما رو خوندم و در جریان هستم. راستش برای سوالی که الان پرسیدین در مورد عذرخواهی من با نظر صابره جان کاملا موافقم.

اما کلا خواستم بگم که تا می تونین بیاین بیرون از داخل این مشکلات ریز ریز. از بیرون بهش نگاه کنین. نامزد شما یه سری کارایی می کنه که درست نیست و انجام دادن اونها هم خارج از اختیارات شماست یعنی شما کنترلی روش ندارین. خب انرژیتون رو نذارین روی فکر کردن به اونها.
از طرف دیگه شما در برخورد با ایشون رفتاری دارین که نهایتا منجر به عذرخواهی یا عقب نشینی یا تغییر رفتارتون می شه. درسته که رفتار ایشون دلیل اولیه این برخورد شماست ولی دعوا توی همه زندگی ها پیش می آد و اگر مسئله اصلی شما حل بشه بازم با این مسائل روبرو می شین. پس روی خودتون تمرکز کنین و سعی کنین اشتباه شما کمتر بشه. نیاز به عذرخواهی از طرف شما کمتر بشه و تغییر رویه از طرف شما کمتر بشه. اون موقع خودتون احساس آرامش بیشتری می کنین. کسی نمی تونه شما رو محکوم کنه و این قدر هم انرژی صرف نمی کنین که باعث بشه همیشه خسته باشین

محمد عزیز:72:

دوستان راهنمایهای خوبی کردند فقط خواستم بگم مواظب خودت باش کم کم طوری نشه برای این که این رابطه رو به

هر قیمتی حفظ کنی بشی مثل نامزدت دم دمی مزاج و سوار بر موج سینوسی گاهی در عرش باشی و گاهی در ....

یعنی از خود واقعیت و آنچه دوست داری رفتار کنی و صحبت کنی و عمل و کنی و بپوشی و ..... دور بشی....

موفق باشی:72:

این تاپیک از ظرفیت مجاز عبور کرده

محمد گرامی

بهتره مشاوره حضوری بروید به اتفاق و در مورد ادامه یا عدم ادامه زندگی بطور جدی تصمیم بگیرید با این وضعیت به نظر میرسه هردوی شما بلوغ کافی برای زندگی مشترک ندارید


موفق باشید


.