هيچ تمايل جنسى به شوهرم ندارم و عاشقش نيستم جدا شم ؟

""من با شوهرم هم كلاسى بودم و دسته جمعى گاهى بيرون مى رفتيم ٢ سال پيش باش دوست شدم اما به يك ماه نكشيد و تموم كردم ""
""من قبل عقد يك بار با شوهرم فقط بيرون رفتم نمى دونم چرا خانوادم اشتباه منو كردن اگر دو ماه باش دوست مى شدم كار به اينجا نميكشيد حتى خود شوهرم هم""

سلام عزیزم امیدوارم که بتونی بدون عجله و احساس و با منطق تصمیم بگیری ولی در دو جا نوشته هاتو کپی کردم که ببینی همچین خیلی خیلی بدون شناخت هم نبوده حالا تو فاز لجبازی رفته بودی به کنار ولی فکر می کنم بدون شناخت این کار رو نکردی
اما حالا این بنده خدا دلت رو زده دلیل نمی شه که کلا اینقدر سریع راه حل های دوستان رو نخونی و در هر پستی که می گذاری به اینکه چطور جدا بشی ختمش می کنی مخصوصا این چند پست آخر
اگه می خوای جدا بشی توی این سایت هیچ راهی بهت نشون نمی دهند دوستان اینو مطمئن باش:305:
امممممممممما اگه بخوای رابطه ات رو اصلاح کنی و راه کار برای ادامه زندگی مشترک داشته باشی بسم ا...
بگو تا کارشناسان و دوستان عزیز بتونند کمکت کنند.
موفق باشی گلم:72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

عزیز دلم اگه مشاوری که رفتید بهتون صریحا گفته جدا بشید بدون اینکه شوهرتون رو ببینه بهتره که این کار رو نکنی و از چند مشاور دیگه استفاده کنی بهر حال نظر چند مشاور رو داشته باش تا جمع بندی کنی بهتره (این سایت هم کارشناسان خوبی داره خیلی خوب می تونی کمک بگیری :72: البته اگه بخوای)

مشاور شوهرمم ديد گفت خيلى بچس گفت يه كم روش كار مى كنيم ببينيم تغيير مى كنه يا نه فعلا كه بدتر شده روزى صدتا اس ام اس مى ده همش هم الكى فكر مى كنه اين جةرى همه چى درست ميشه

سلام
ببین یک چیزی می گم بهت خوب گوش کن
یکی از قوانین نا نوشته تالار همدردی
و در واقع یکی از خط مشی های این تالار اینه که به هیچ عنوان نمیگه طلاق!
یعنی این مساله ممکنه که به قیمت افتادن از اون ور بوم باشه برای مراجعا
طلاق درسته زشته ولی بعضی مواقع اگه بجا باشه نعمت بزرگیه
مخصوصا اگه تو موقعیت مناسبی انجام بگیره!
تو اگه خوب مشورت کردی و حس می کنی می تونی به تصمیمت اعتماد داشته باشی
تصمیم درستو بگیر!
توصیه به موندن و اصلاح زندگی خوبه
ولی اینجا شعار اینه که اصلاح زندگی به هر قیمتی!
حالا ممکنه این توصیه ها باعث از پا در اومدن مراجع باشه!
باز خوبه تو هنوز تو مرحله نامزدی هستی!
داشتیم مراجعایی رو که اینقدر مشکلات زندگیشو بهش شخصی سازی کردن که بیچاره هم غرور و عزتش لگد مال شده هم مشکلاتش پا برجا باقی مونده!
به هر حال مشورت کن ولی خودت تصمیم بگیر
از تنهایی و عدم حمایت خانواده نترس! اگه دوست داری زندگی کن اگه نه ................

به نظر من هم شما آماده ازدواج نه با ایشان با هیچ کس دیگری نیستید. ضربه هم همه مردها و زنها خورده اند. ایرادی نداره. سعی کنید به مرور واقعیت امر رو به ایشون بفرمایید و جدا شید. به نظرمن شما تا چند سال اینده بهتره شیطنت و جنب وجوش بپردازید.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

شاید ناراحت بشید اما به نظرم شما بچه تر هستید از همسرتون! مسئولیت پذیر نیستید. حالا حالها زوده براتون ازدواج!

یک پایان تلخ بهتر از یک تلخی بی پایانه. چون مقصر شما بودید و نه همسرتون، با جسارت یک بار مسئولیت تقصیر رو پیش خونواده ها به گردن بگیرید تا همسرتون فکر نکنه اشتباه و تقصیر از اون بوده وتا آخر عمر خودشو بابت بی مسئولیتی شما سرزنش کنه! اینطوری راحت هم جدا می شید و عذاب وجدانتون! کمتر می شه.

بله با شما دوستان موافقم واسه من ازدواج زود بود و اشتباه كردم و اينجا و هنه جا همه اصرار دارن طلاق نشه! شوهرم ميره دنبال زندگيش اما من تو اين خونه با فشاراى خانوادم له مى شم جدا هم نشم باز داغون مى شم . كاش خانوادم اوكى مى دادن واسه طلاق، شوهرمم كه پاش بيفته نه كمك ميكنه نه هيچى از اين ورم با گريه و اصرار مى خواد بمونم. من اشتباه كردم اما شوهرمم هر كار مى خواد ميكنه بعدم مى گه بى تجربم، دوستان راه بگين من واقعا بايد چيكار كنم

درود

دنیای عزیز می خواید خلاص شید؟ <strike>راهکار اینه که اشتباهاتتون رو پذیرا باشید و اینطوری جدا می شید.

به خونواده و به همسرتون بگید {من "دنیا" اشتباه کردم. تو اصلا مقصر نیستی. من مقصرم . من آدم دمدمی مزاجی هستم که هر آن نگااهم ممکنه به زندگی عوض شه. یک روز فکر می کنم این کار خوبه روز بعد فکر می کنم یک کار دیگه ای خوبه. فردا روز بعد عروسی هم نه می تونم مادر خوبی باشم نه همسر خوبی. می خوام برم خوش باشم. تفریح کنم. بدوم. من مسئولیتی در قبال زندگی مشترک با هیچ کسی احساس نمی کنم.}

حین بیان این جملات اصلا اصلا احساس نکنید دارید ترحم می کنید! (این احساس رو منتقل کنید رابطه تموم نمی شه)
چون ترحمی هم در کار نیست. شما واقعا همین هستید. یعنی اصلا مناسب ازدواج نیستید.
تصورمی کنم اینطوری خیلی راحت تر می تونید از همسرتون جدا شید! اصلا سعی نکنید گناهی رو به گردن اون بیندازید. شما بله گفتید فقط برای فرار خودتون! </strike>

ویرایش : فرشته مهربان >>> راهنمایی آسیب زا و غیر مشاوره ای و مبتنی بر نگاه شخصی که همرگرا با روند تخصصی و مشاوره ای همدردی ندارد

شايد همين طور باشه اما اينارو بگم برخورد خانوادم وحشتناك مى شه تا سالهل مى زنن تو سرم كه عرضه نداشتى ليافت نداشتى بدبخت شدى اينا. اما باور كنيد شوهرمم ايراداش زياده يعنى ما به هم نمى يايم

باشه...سعى مى كنم اين جرات رو پيدا كنم، اما شما نمى دونيد بابام مى گه حتى اگر شوهر آدم معتاد هم باشه آدم بايد كمكش كنه چه برسه من بگم اون خوبه اما من نمى تونم ، كاش خونم جدا بود بعدش يه مدت تنها سر مى كردم تا به خودم بيام و زخم زبون نشنوم

آقا مهران میشه بگید شما چه جوری به نتیجه رسیدید که ایشون باید حتما طلاق بگیره که اینو راحت بیان میکنید و این خانم هم خدا خواسته میگه چشم انجام میدم.

خانم محترم خیلی باید رو این قضیه فکر کنی عواقبش کاملا به خودت برمیگرده هیچکس حتی کسانی که به شما توصیه کردند این عواقب رو گردن نمیگیرن و در زندگیشون تغییری ایجاد نمیشه.

اصلا تا به حال در مورد تغییر و تحول در برخوردهای خودت و همینطور بیان خواسته هات از همسرت تلاشی کردی؟ زندگی از پیش ساخته شده نیستا خودت باید بسازیش اصلا بعید نیست اگه با کس دیگه ازدواج کرده بودی یا بعدا ازدواج کنی از این مشکلات نباشه هر آدمی روی کره زمین مجموعه ای از خصوصیات مثبت و منفی هست اینو مطمئن باش...

ایشون اصلا در شرایط شروع یک زندگی مشترک نیستند. در فاصله سه ماه از شروع زندگی مشترک به فکر خیانت افتادند و" جلوی خودشون رو گرفتند" . از روی لجبازی کسی روانتخاب کردند و شخصیت اون رو بارها خرد کردند، احتمالا چند مورد روابط پیش از ازدواج داشتند. در تصیمم گیریهاشون کسی جز خودشون اهمیت نداره و فقط به این فکر می کنند که به خودشون ایا ضربه ای وارد می شه یا خیر! اگر جناب فکور تشخیص شما این است که ایشون که با ما هم لج کرده مناسب زندگی مشترک است بفرمایید

سلام
ببین مقصر اصلی تویی که صرفا بخاطر اینکه دوست داشته و از روی لجبازی زنش شدی!
ولی..................
من گفتم اینجا اینقدر میگن که تغییر کنی و .............خواسته هاتو تغییر بدی و ... آخرشم میگن که خودت تغییر کن و ......... که خودتم گم می کنی!

بله من تلاش كردم بردمش مشاور بهش هم گفتم برگشت گفت من همينم! بله آدم رو گيج مى كنيد، آقا مهران درست مى گن، تازه واسه چى من بايد خودم رو عوض كنم اونو كلى تغيير بدم تا ببينيم مى شه يا نه ؟ يعنى تو اين دنيا كسى نيست كه دل منو بعدا به دست بياره و من بپذيرمش؟ چه قدر مى شه آدم رو تغيير داد مگه خمير بازيه كه من فرمش بدم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mehran21

ایشون اصلا در شرایط شروع یک زندگی مشترک نیستند. در فاصله سه ماه از شروع زندگی مشترک به فکر خیانت افتادند و" جلوی خودشون رو گرفتند" . از روی لجبازی کسی روانتخاب کردند و شخصیت اون رو بارها خرد کردند، احتمالا چند مورد روابط پیش از ازدواج داشتند. در تصیمم گیریهاشون کسی جز خودشون اهمیت نداره و فقط به این فکر می کنند که به خودشون ایا ضربه ای وارد می شه یا خیر! اگر جناب فکور تشخیص شما این است که ایشون که با ما هم لج کرده مناسب زندگی مشترک است بفرمایید

---

دنیا جان

آقا مهران توی این پست عنوان کرده که شخص شما به درد زندگی مشترک کلا نمیخورید و تا الان ندیدم کسی به این راحتی این انتقاد رو در مورد خودش بپذیره و بگه حق با اون هست با این اوصاف یعنی شما پذیرفتی که شما با هر کسی که ازدواج کنی اون شخص خوشبخت نخواهد شد پس از باید از این زندگی خارج شده و دیگه هم وارد هیچ زندگی نشی آیا این صحبت رو شما تایید می کنی؟؟؟؟

و البته من هم از پستهاتون این برداشت رو دارم که به ثبات و بلوغ شخصیتی نرسیدید و یه مقدار برای ازدواج برای شما زود بوده ولی به هر حال باید بلوغ فکری رو با سرعت بیشتری به دست بیاری و اول برای ساختن همین زندگی کوشش کنی

چند تا عیب قابل قبول از همسرت بگو تا همه به شما بگن عجب آدم بدیه خودتو نجات بده تا الان که چیز خاصی گفته نشده فکر میکنی آدم کامل توی این دنیا وجود داره یا مثلا بقیه آدما همسراشون صد در صد ایده آل و عالی هستند؟؟؟؟

نه قبول ندارم اگر كس ديگه بود شايد اين طورى نمى شد و البته قبول دارم آمادگى ازدواج نداشتم،، اينكه كنارش شاد نيستم كافى نيست؟ شوهرم بچه بى تجربه هست و اعتماد به نفسش جالبه خيلى بالاست و فكر مى كنه هيچ ايرادى نداره و خودشم مى گه بچه هستم . شرايط مالى بد همش مه سرشو كرده تو درس، آدم آروم و اخلاقش مثل پير مرداس،من كلى دوست دارم اون يه نفر ! تنها آدميه كه تو ٤ سال دانشگاه هيچ تغييرى نكرده! همه بزرگتر مى شن حتى ظاهرشون تيپشون بهتر مى شه. من حتى بهش گفتم گفت من همينم و اين جورى راحتم!آقا مهران درست گفتن من قبلش دوست پسر اينا داشتم اين آخرم كه يه سال با كسى جدى بودم اما شوهرم نه و واقعا در ساده ترين چيزام پرته، مى تونست با كسى مثل خودش و در سطح خودش ازدواج كنه

جالبه تو قسمت مقالات ازدواج بارها گفته شده که کسی که باهاش می خواهید زندگی کنید بر اساس یک سبک زندگی و طرز فکر و ............... رشد کرده و به اینجا رسیده!
پس فکر تغییر اونو به شخص دلخواهتون رو از ذهن بیرون کنید!
حالا بعضیا اومدن میگن که بزرگش میکنی با هم رشد می کنید و ......................
من نمی گم طلاق بگبر یا نگیر
ولی چرا فکر می کنی بعد طلاق دیگه هیشکی تو رو نخواهد خواست!

با هکتور هم موافقم هم مخالف
هکتور جان اگر شما مشاور خانواده میشدی امار طلاق به جای 25 درصد به 80 درصد میرسوندی.
من یه چیزو قبول دارم...
ازدواج با چشم باز
بعد از ازدواج باید پای تصمیمت وایستی.. و به نظرم طرفت رو همونطور که هست بخوای . اگر ببخشید ولی اگر واقعا بلد نیستی دوست داشتن رو از خیر ازدواج بگذر ..
دوست داشتن متاسفانه شده یه سری معیار .
دوست داشتن به نظر من دلیل نمیخواد مثلا اگر من یکی رو به خاطر ظاهرش بخوام ممکنه فردا ظاهرش رو از دست بده . یا به خاطر پولش... یا ...
تنها چیزی که دلیل دوست داشتن میشه شخصیت و منش و رفتار طرفه . در ضمن خیلی از رفتار ها به مرور بهتر میشه و یکیش بچگیه.. هیچ کس تا اخر عمرش بچه نمیمونه ممکنه دیر بزرگ بشه ولی بزرگ میشه.
دنیا خانم این ادمی که میگی دوسش نداری رو شاید تو بتونی 3 یا چهار سال دیگه دوسش داشته باشی و حتی اگر جدا شی و بعد 2 سال ببینیش بگی کاش باهاش میموندم .
ادم ها تغییر میکنن ولی نه به صورت آنی ... به صورت تدریجی ... اگر زندگیت رو دوست داری و دوست داری خراب نشه باید صبرت خیلی بیش از اینا باشه ...
الان من تاپیک میزنم راج ب مشکلم همه میگن صبر..صبر..صبر..
منم مث شما کم طاقتم ولی چه کنم.. چه کنم...

این تاپیک بیش از ظرفیت مجاز ادامه یافته

donya68 جان

سعی کن یک جمع بندی از راهنماییا داشته باشی و به کار ببندی . اگر باز هم نیاز به راهنمایی بود ، تاپیک جدید باز کنی .


.