عشق به زن شوهر دار

سلام دوست عزیز

نقل قول:

---

من امروز باهاش تماس گرفتم و گفتم که اونو نمیخوام و اصلا بهت دروغ گفتم اما واقعیتش اینه که من هیچ وقت بهش دروغ نگفتم اینو به خاطر این بهش گفتم که به زندگیش بچسبه و البته اون هم قبلا تصمیم گرفته بود که دیگه به زندگیش ادامه بده و با تمام سختیهاش ادامه بده
من اما امروز بهش پیشنهاد دادم که بهش کمک میکنم که خلا عاطفی ایجاد شده در زندگیش را جبران و پر کنه و من هم چند تا راهکار بهش دادم
اصلا نمیدونم دارم درست رفتار میکنم یا نه

---

کاملا اشتباه کردی..بعد از اتمام هر رابطه عاطفی ادم وسوسه میشه به عناوین مختلف با طرفش تماس بگیره..یا حلالیت میخواد،یا یه وسیلش پیشش جا مونده،یا میخواد بگه دوسش داشته یا نداشته و ...بلاخره این نفس ادم یه راهی و یه بهونه ای جور میکنه تا ادمو قانع کنه با اون شخص تماس بگیره..اما اگه واقعا میخوای این روند جدایی درست انجام بشه به هیچ عنوان نباید باهاش تماس بگیری..

برادر من چرا توجه نمیکنی خلاء عاطفی اون خانومو شوهرش باید پر کنه نه شما...اگه با با همسرش مشکل داره بره پیش مشاور تا مشکلاتشو حل کنه..
اینکه شما اعلام کنی ازش حمایت میکنی زنگ خطره..که شما و اون خانوم دوباره سمت همدیگه کشیده بشین.

شما موظفین فقط خلاء عاطفی خونواده خودت و همچنین خودت رو پر کنی.

تماستو قطع کن..به اینم فکر نکن اون چیکار میکنه یا زندگیش چی شد؟زندگیش هر چی بشه فقط مربوط به خودش و همسرشه.

چه رفت و امدی؟من خالمو ماهی یه بارم گاهی نمیبینم..چه دلیلی داره شما با اون خونواده مرتب در رفت و امد باشین..فکر کنین یه اتفاق دیگه افتاده و باید رفت و امدهاتونو محدود کنید..

بهانه تراشی نکنید..حتی اگه لازمه شهرتون یا نهایتا خونتونو تغییر بدید و در فاصله دورتری خونه بگیرید.

به راحتی اب خوردن میشه رفت و امد رو کم کرد.شما کمتر برید تا کمتر بیان خونتون.مگه همه با هم رفت و امد شدید دارن؟

موفق باشی

سلام آقا امید
اگه رهاش کنید و اصلا کاری به کارش نداشته باشید و جوری رفتار کنید که از نظر عاطفی به شما تکیه نکنه خیلی راحت و خوب به زندگیش و همسرش می چسبه
آقا امید سعی کنید جوری رفتار کنید که به هیچ وجه احساس نکنه که شما پشتوانه عاطفیشید

شاید 50 درصد مشکلات زندگیش با همسرش با قطع ارتباط شما با ایشون حل بشه

خیلی بد که یه زن دنبال خلا عاطفیش بیرون زندگیش بگرده و جایی رو برای پر کردن این خلا پیدا کنه و بهش دل ببنده اون وقت فاتحه اون زندگی خونده است

راستی به نظر من این امتحان خدا برای شما بود که خدا رو شکر دارید پیروز ازش بیرون می ایین واقعا بهتون تبریک می گم:104::104:

بهار زندگی عزیز ممنون از پاسخ شما
من نگفتم میخوام خلا عاطفی اونو پر کنم منظورم این بود که بهش گفتم باید عواطفش را معطوف به شوهرش کنه

شرایط به گونه ای هست که نمیشه رفت و آمد را قطع کرد، واقعا اگه میشد من انجام میدادم بزارید بیشتر توضیح ندم

نقل قول:

---

من نگفتم میخوام خلا عاطفی اونو پر کنم منظورم این بود که بهش گفتم باید عواطفش را معطوف به شوهرش کنه

---

خوب دوست عزیز تا وقتی شما هستین نمیتونه اینکارو کنه..رهاش کنید تا سمت شوهرش برگرده.
این مشاورا پس چه کاره ان؟لازم باشه پیش مشاور میرن.

خواهشا بهانه تراشی نکنید

موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بهار.زندگی

نقل قول:

---

من نگفتم میخوام خلا عاطفی اونو پر کنم منظورم این بود که بهش گفتم باید عواطفش را معطوف به شوهرش کنه

---

خوب دوست عزیز تا وقتی شما هستین نمیتونه اینکارو کنه..رهاش کنید تا سمت شوهرش برگرده.
این مشاورا پس چه کاره ان؟لازم باشه پیش مشاور میرن.

خواهشا بهانه تراشی نکنید

موفق باشید

---

متاسفانه مشاوره براشون جا نیافتاده و چند بار پیشنهاد دادم پیش مشاور برن اما نرفتند

من رسما خودمو از زندگی اون کشیدم بیرون و حتی بهش گفتم که اصلا من بهت دروغ گفتم دیگه بیشتر از این؟؟
اما چون ناچارا رفت و آمد داریم گفتم راهکاری برای داشتن بهترین رفتار مناسب در این رفت و آمد ها ارائه بدید
باز هم ممنون ار توجه شما

مگه میشه 2 نفر بی دلیل از هم بدشون بیاد و بی دلیل و بدون تلاش عاشق هم بشن؟؟ اون هم 2 تا ادم متعهد که انتظار میره ذهنشون دور از این مسایل باشه!!!
چقدر خوشحالم که اشتباهتون رو ادامه ندادید

پست های اولتونو اونوقتا می خوندم امید زیادی نداشتم که به اینجا برسین. بهتون تبریک می گم.
راهکار خاصی نمی خواد که. تا وقتی لازم نیست با هم رفت و امد نداشته باشین. وقنی هم که همدیگه رو می بینین اصلا با هم تنها نمونین و تا جایی که لازمه با هم صحبت خاصی نکنین. سلام خوب هستین و خدافظ و هر چی که لازمه. توی زندگی شخصی و احساسات همدیگه ریز نشین یه جورایی مثل یه فامیل دور یا معمولی که می بینینش باشین دیگه. برای خودتون مشکل اضافی درست نکنین که دوباره وارد احساسات بشین. باهاشون معمولی معمولی باشین. نه از حرف فرار کنین نه خیلی گرم بگیرین.
نمی دونم مشکلات اون خانم چطوریه یا خونواده و پدر مادرش باهاش چه رفتاری دارن.
موفق باشید.

راستش آقا امید من پیشنهاد می کنم برای یه مدت طولانی نبینیش و تمام تماس ها رو به طور کامل قطع کنی

خیلی دوست دارم بدونم نسبت فامیلیتون چیه که اینقدر مجبورید رفت و امد کنید (البته این مسئله کاملا خصوصیه و گفته نشه بهتره)

ولی بهترین راه حل براتون قطع رفت و آمد برای یه مدت نسبتا طولانیه

[align=justify]آقا امید، بابت تصمیمی که گرفتید بهتون تبریک می گم.:72:

امیدوارم امکانش رو فراهم کنید که دیگه این خانم رو نبینید.

نوشته بودید که همسرتون رو دوست دارید، اما عاشقش نیستید. گاهی این عشق نیست که کمه، بلکه صمیمیته.

می خوام یه داستان رو اینجا براتون بذارم. می دونم شما قصد طلاق همسرتون رو ندارید، اما بخاطر اینکه به ایشون اطلاع دادید که نه تنها عاشقش نیستید، بلکه عاشق شخص دیگری هم هستید،، دیر یا زود با طلاق عاطفی ایشون مواجه خواهید شد. بنابراین شاید خوندن این داستان براتون بی فایده نباشه.

موفق باشید.:72:

وقتی آن شب از سر کار به خانه برگشتم، همسرم داشت غذا را آماده می‌کرد، دست او را گرفتم و گفتم، باید چیزی را به تو بگویم. او نشست و به آرامی مشغول غذا خوردن شد. غم و ناراحتی توی چشمانش را خوب می‌دیدم.

یکدفعه نفهمیدم چطور دهانم را باز کردم. اما باید به او می‌گفتم که در ذهنم چه می‌گذرد. من طلاق می‌خواستم. به آرامی موضوع را مطرح کردم. به نظر نمی‌رسید که از حرفهایم ناراحت شده باشد، فقط به نرمی پرسید، چرا؟

از جواب دادن به سوالش سر باز زدم. این باعث شد عصبانی شود. ظرف غذایش را به کناری پرت کرد و سرم داد کشید، تو مرد نیستی! آن شب، دیگر اصلاً با هم حرف نزدیم. او گریه می‌کرد. می‌دانم دوست داشت بداند که چه بر سر زندگی‌اش آمده است. اما واقعاً نمی‌توانستم جواب قانع‌کننده‌ای به او بدهم. من دیگر دوستش نداشتم، فقط دلم برایش می‌سوخت.

با یک احساس گناه و عذاب وجدان عمیق، برگه طلاق را آماده کردم که در آن قید شده بود می‌تواند خانه، ماشین، و ۳۰% از سهم کارخانه‌ام را بردارد. نگاهی به برگه‌ها انداخت و آن را ریز ریز پاره کرد. زنی که ۱۰ سال زندگیش را با من گذرانده بود برایم به غریبه‌ای تبدیل شده بود. از اینکه وقت و انرژیش را برای من به هدر داده بود متاسف بودم اما واقعاً نمی‌توانستم به آن زندگی برگردم چون عاشق یک نفر دیگر شده بودم. آخر بلند بلند جلوی من گریه سر داد و این دقیقاً همان چیزی بود که انتظار داشتم ببینم. برای من گریه او نوعی رهایی بود. فکر طلاق که هفته‌ها بود ذهن من را به خود مشغول کرده بود، الان محکم‌تر و واضح‌تر شده بود.

روز بعد خیلی دیر به خانه برگشتم و دیدم که پشت میز نشسته و چیزی می‌نویسد. شام نخورده بودم اما مستقیم رفتم بخوابم و خیلی زود خوابم برد چون واقعاً بعد از گذراندن یک روز لذت بخش با معشوقه جدیدم خسته بودم. وقتی بیدار شدم، هنوز پشت میز مشغول نوشتن بود. توجهی نکردم و دوباره به خواب رفتم.

صبح روز بعد او شرایط طلاق خود را نوشته بود: هیچ چیزی از من نمی‌خواست و فقط یک ماه فرصت قبل از طلاق خواسته بود. او درخواست کرده بود که در آن یک ماه هر دوی ما تلاش کنیم یک زندگی نرمال داشته باشیم. دلایل او ساده بود: وقت امتحانات پسرمان بود و او نمی‌خواست که فکر او بخاطر مشکلات ما مغشوش شود.

برای من قابل قبول بود. اما یک چیز دیگر هم خواسته بود. او از من خواسته بود زمانی که او را در روز عروسی وارد اتاقمان کردم به یاد آورم. از من خواسته بود که در آن یک ماه هر روز او را بغل کرده و از اتاقمان به سمت در ورودی ببرم. فکر می‌کردم که دیوانه شده است. اما برای اینکه روزهای آخر با هم بودنمان قابل‌تحمل‌تر باشد، درخواست عجیبش را قبول کردم.

درمورد شرایط طلاق همسرم با معشوقه‌ام حرف زدم. بلند بلند خندید و گفت که خیلی عجیب است. و بعد با خنده و استهزا گفت که هر حقه‌ای هم که سوار کند باید بالاخره این طلاق را بپذیرد.

از زمانیکه طلاق را به طور علنی عنوان کرده بودم من و همسرم هیچ تماس جسمی با هم نداشتیم. وقتی روز اول او را بغل کردم تا از اتاق بیرون بیاورم هر دوی ما احساس خامی و تازه‌کاری داشتیم. پسرم به پشتم زد و گفت اوه بابا رو ببین مامان رو بغل کرده. اول او را از اتاق به نشیمن آورده و بعد از آنجا به سمت در ورودی بردم. حدود ۱۰ متر او را در آغوشم داشتم. کمی ناراحت بودم. او را بیرون در خانه گذاشتم و او رفت که منتظر اتوبوس شود که به سر کار برود. من هم به تنهایی سوار ماشین شده و به سمت شرکت حرکت کردم.

در روز دوم هر دوی ما برخورد راحت‌تری داشتیم. به سینه من تکیه داد. می‌توانستم بوی عطری که به پیراهنش زده بود را حس کنم. فهمیدم که خیلی قت است خوب به همسرم نگاه نکرده‌ام. فهمیدم که دیگر مثل قبل جوان نیست. چروک‌های ریزی روی صورتش افتاده بود و موهایش کمی سفید شده بود. یک دقیقه با خودم فکر کردم که من برای این زن چه کار کرده‌ام.

در روز چهارم وقتی او را بغل کرده و بلند کردم، احساس کردم حس صمیمیت بینمان برگشته است. این آن زنی بود که ۱۰ سال زندگی خود را صرف من کرده بود. در روز پنجم و ششم فهمیدم که حس صمیمیت بینمان در حال رشد است. چیزی از این موضوع به معشوقه‌ام نگفتم. هر چه روزها جلوتر می‌رفتند، بغل کردن او برایم راحت‌تر می‌شد. این تمرین روزانه قوی‌ترم کرده بود!

یک روز داشت انتخاب می‌کرد چه لباسی تن کند. چند پیراهن را امتحان کرد اما لباس مناسبی پیدا نکرد. آه کشید و گفت که همه لباس‌هایم گشاد شده‌اند. یکدفعه فهمیدم که چقدر لاغر شده است، به همین خاطر بود که می‌توانستم اینقدر راحت‌تر بلندش کنم.

یکدفعه ضربه به من وارد شد. بخاطر همه این درد و غصه‌هاست که اینطور شده است. ناخودآگاه به سمتش رفته و سرش را لمس کردم.

همان لحظه پسرم وارد اتاق شد و گفت که بابا وقتش است که مامان را بغل کنی و بیرون بیاوری. برای او دیدن اینکه پدرش مادرش را بغل کرده و بیرون ببرد بخش مهمی از زندگیش شده بود. همسرم به پسرمان اشاره کرد که نزدیکتر شود و او را محکم در آغوش گرفت. صورتم را برگرداندم تا نگاه نکنم چون می‌ترسیدم در این لحظه آخر نظرم را تغییر دهم. بعد او را در آغوش گرفته و بلند کردم و از اتاق خواب بیرون آورده و به سمت در بردم. دستانش را خیلی طبیعی و نرم دور گردنم انداخته بود. من هم او را محکم در آغوش داشتم. درست مثل روز عروسیمان.

اما وزن سبک‌تر او باعث ناراحتیم شد. در روز آخر، وقتی او را در آغوشم گرفتم به سختی می‌توانستم یک قدم بردارم. پسرم به مدرسه رفته بود. محکم بغلش کردن و گفتم، واقعاً نفهمیده بودم که زندگیمان صمیمیت کم دارد. سریع سوار ماشین شدم و به سمت شرکت حرکت کردم. وقتی رسیدم حتی در ماشین را هم قفل نکردم. می‌ترسیدم هر تاخیری نظرم را تغییر دهد. از پله‌ها بالا رفتم. معشوقه‌ام که منشی‌ام هم بود در را به رویم باز کرد و به او گفتم که متاسفم، دیگر نمی‌خواهم طلاق بگیرم.

او نگاهی به من انداخت، تعجب کرده بود، دستش را روی پیشانی‌ام گذاشت و گفت تب داری؟ دستش را از روی صورتم کشیدم. گفتم متاسفم. من نمی‌خواهم طلاق بگیرم. زندگی زناشویی من احتمالاً به این دلیل خسته‌کننده شده بود که من و زنم به جزئیات زندگیمان توجهی نداشتیم نه به این دلیل که من دیگر دوستش نداشتم. حالا می‌فهمم دیگر باید تا وقتی مرگ ما را از هم جدا کند هر روی او را در آغوش گرفته و از اتاق خوابمان بیرون بیاورم. معشوقه‌ام احساس می‌کرد که تازه از خواب بیدار شده است. یک سیلی محکم به گوشم زد و بعد در را کوبید و زیر گریه زد. از پله‌ها پایین رفتم و سوار ماشین شدم. سر راه جلوی یک مغازه گل‌فروشی ایستادم و یک سبد گل برای همسرم سفارش دادم. فروشنده پرسید که دوست دارم روی کارت چه بنویسم. لبخند زدم و نوشتم، تا وقتی مرگ ما را از هم جدا کند هر روز صبح بغلت می‌کنم و از اتاق بیروم می‌آورمت.

شب که به خانه رسیدم، با گلها دست‌هایم و لبخندی روی لبهایم پله‌ها را تند تند بالا رفتم و وقتی به خانه رسیدم دیدم همسرم روی تخت افتاده و مرده است! او ماه‌ها بود که با سرطان می‌جنگید و من اینقدر مشغول معشوقه‌ام بودم که این را نفهمیده بودم. او می‌دانست که خیلی زود خواهد مرد و می‌خواست من را از واکنش‌های منفی پسرمان بخاطر طلاق حفظ کند. حالا حداقل در نظر پسرمان من شوهری مهربان بودم.

جزئیات ریز زندگی مهمترین چیزها در روابط ما هستند. خانه، ماشین، دارایی‌ها و سرمایه مهم نیست. اینها فقط محیطی برای خوشبختی فراهم می‌آورد اما خودشان خوشبختی نمی‌آورند.

سعی کنید دوست همسرتان باشید و هر کاری از دستتان برمی‌آید برای تقویت صمیمیت بین خود انجام دهید.

منبع: اینترنت[/align]

سلام آقای امید
می دونستم که شما فوق العاده با اراده هستین .آفرین:104::104::104::104::104::104::104:
اما راهکار بعدی از نظر من در مورد ارتباط فامیلیتون.

1-ارتباطتون(ارتباط خانوادگیتون) تا جایی که ممکنه کم کنید مثلا ماهی 1 بار بشه هر 40 روز یک بار .ولی قطع نکنید .
2-جلوی اون خانوم به همسرتون بیشتر توجه کنید.به فرزندتون بیشتر.نگاهتون رو طولانی مدت به همسرتون بدوزین .احترام بزارین .با همسرتون شاد باشین و بخندین .اینجوری اونم به سمت شوهرش کشش پیدا می کنه.من چون یک زنم احساس زنها رو خوب می فهمم.
3-با همسر و خانوادتون به مسافرت برید طوری که اون خانوم بفهمه اینجوری کم کم سرد می شن.
شما با فهم و درکی که دارین حتما موفق می شین .خوشحالم که هنوز آدمهایی مثل شما هستند که فقط به هوس لحظه ایی فکر نمی کنن.:72:

سلام به همه دوستان عزیز
من هنوز کامل مشکلم برطرف نشده
هر چند من یه جورایی به این نتیجه رسیدم که نباید این عشق به سرانجام برسه اما اینکه ما مجبورا همو میبینیم کار رو سخت کرده من چیکار کنم؟
حداقل امسال مجبورم اینجا باشم و این دیدن ها هم هستش شاید برا سال بعد بشه کاریش کرد اما توی این مدت من چیکار کنم؟
ممنون میشم کمکم کنید.
متشکر

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بهار.زندگی

سلام دوست عزیز

برادر من چرا توجه نمیکنی خلاء عاطفی اون خانومو شوهرش باید پر کنه نه شما...اگه با با همسرش مشکل داره بره پیش مشاور تا مشکلاتشو حل کنه..
اینکه شما اعلام کنی ازش حمایت میکنی زنگ خطره..که شما و اون خانوم دوباره سمت همدیگه کشیده بشین.
شما موظفین فقط خلاء عاطفی خونواده خودت و همچنین خودت رو پر کنی.
تماستو قطع کن..به اینم فکر نکن اون چیکار میکنه یا زندگیش چی شد؟زندگیش هر چی بشه فقط مربوط به خودش و همسرشه.
چه رفت و امدی؟من خالمو ماهی یه بارم گاهی نمیبینم..چه دلیلی داره شما با اون خونواده مرتب در رفت و امد باشین..فکر کنین یه اتفاق دیگه افتاده و باید رفت و امدهاتونو محدود کنید..
بهانه تراشی نکنید..حتی اگه لازمه شهرتون یا نهایتا خونتونو تغییر بدید و در فاصله دورتری خونه بگیرید.
به راحتی اب خوردن میشه رفت و امد رو کم کرد.شما کمتر برید تا کمتر بیان خونتون.مگه همه با هم رفت و امد شدید دارن؟

---

اين پستو بخونيد دوباره!
فكر كنم شما جوابتونو قبلا گرفتين
اما نميخواين با وسوسه ها بجنگيد
در واقع دليلي براي اينكار نميبينيد
و اسمش چيزي جز بهانه تراشي نيست
اراده يه قرص يا كپسول نيست كه هر چند ساعت يكبار بخورينو بره تو وجودتون
به تاريخ تاپيكتون نگاه كنيد!
سه ماه گذشته و هنوز اندر خم يك كوچه ايد!!!!!
فكر كنم بيشتر ازينكه تمركزكنيدچيكار كنم تو اين مدت يه كم بايد رو خودتون و ضعف ها تون كار كنيد!
اين ضعف اشكار نه در مورد اين خانم كه هر جاي زندگيتون ميتونه براتون مشكل ساز بشه
اين خانم هم بره وسوسه جديدي ممكنه بياد
پس تكليفتو با خودت مشخص كن كه باز يكسال ديگه برنگردي و بگي چه كنم

اراده همون چيزي بود كه باعث ميشد شما تغيير كنيد و راهتونو بشناسيد
بعد سه ماه دوباره سوال اولو تكرار كردن معنيش فقط يه چيزه
شما ضعفهاتونو نشناختيد!

سلام OM.ID

نقل قول زیر امیدوارم بدردت بخوره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

یک زن متاهل هستم ، اما با مرد دیگری ارتباط برقرار کرده ام و نمی توانم از این وضعیت بیرون بیایم

متاسفانه مساله که عنوان شد ، اعتياد ويرانگري هست. رشد تدريجي اين مشكل و قطور شدن درخت تنومد احساسات ،‌قدرت قطع آن را از شما گرفته است.

وضعيت شما اكنون شبيه كسي هست كه درد آپانديس او را گرفته است و هر لحظه احتمال تركيدن آن و فوت وجود دارد.

خب چاره چيست؟

همانطور كه يك فردي با آپانديس حاد با دارو هاي خوراكي درمان نمي شود و نياز به جراحي دارد. همانطور كه يك معتاد پيشرفته با نصيحت و .... درمان نمي شود. مشكل شما هم به يك جسارت در حد جراحي نياز دارد.

در واقع شما بايد اقدام به قطع پل كنيد. يك جراحي خطرناك و سريع....

يكم:

راههاي ارتباطتون را شناسايي كنيد.

مثلا: تلفن، محل كار، ميهماني، ايميل، مكاتبه، قرار حضوري و ....

پس از آن، ارتباط را از ريشه در بياوريد و تخريب كنيد،‌نه اينكه از ساقه قطع كنيد. مثلا در مثالهاي بالا:

- واگذار و فروش تلفن همراه. (نه اينكه شماره همراه خود را عوض كنيد،‌كلا بدون تلفن همراه باشيد)

- از كار خود استعفاء دهيد يا حداقل براي مدت زيادي مثل 6 ماه تا يكسال مرخصي بلند مدت بگيريد.

- به هر بهانه اي به محل مهماني يا جايي كه امكان ارتباط مي دهيد، نرويد.

- سعي كنيد كامپيوتر خود را بفروشيد. يا حداقل اينترنت خود را قطع كنيد.

و به هر حال هر گونه ارتباط را قبل از شروع يعني قبل از نقطه آغاز بايد قطع كنيد. نه اينكه وسيله و راه ارتباطي باشد و شما بخواهيد ميانه راه برگرديد.


دوم:

نكته مهم اينست كه يكبار براي هميشه بايد اين ارتباط را قبل از انجام بند يك تخريب كنيد. به اين منظور بايد طي يك تماس تلفني با جسارت فراوان او را تهديد كنيد و او را متهم كنيد كه قصد اغفال شما را كرده است و هم اكنون همسر شما به اين مسئله شك كرده و پي برده است و قصد دارد كه هم آبروي آنها را ببرد و هم زندگيشان را به آتش بكشاند.،
تهديد شما بايد بسيار بي رحمانه ، قاطعانه و كوتاه باشد. نبايد توضيحات اضافي و دلسوزانه در آن مستتر باشد. شما بايد در چند جمله بسيار كوتاه ترس و اضطراب سنگيني را بر او حاكم كنيد.

که این کار دو فايده دارد:

الف) اين جراحي موجب مي شود كه او هم از ترس آبرو و جان و زندگي خود عقب بكشد.

ب)‌ به خاطر اين عمل ، حتي اگر در دفعات بعد وسوسه هم بشويد، نمي توانيد به راحتي برگرديد.



سوم:

جايگزين كردن هدفهاي واقعي،‌قابل دسترس و عالي در زندگي فردي به نحوي كه اين خلاء‌ احساسي شما پر شود.

هم اكنون بالاترين قله اي كه در ذهنتان هست،‌ يك مرداب متعفني هست كه زندگي دنيا و آخرتتون را تهديد مي كند. بدون جايگزين كردن هدفي واقعي و قابل دسترس نمي توانيد اين خلا را تكميل كنيد.

به اين منظور نياز هست كه حتما با يك مشاور مجرب به صورت حضوري مشاوره داشته باشيد و در طي جلساتي شخصيت و معناي زندگي شما ارتقاء يابد و انتخابهاي عالي جايگزين وضعيت فعلي شما شود.


خلاصه و نتيجه گيري:

نياز به جراحي داريد يعني كانالهاي ارتباطي را قبل از شروع مسدود كنيد (نه از ميانه راه)،‌ همچنين تهديد و ارعاب قوي و بيرحمانه قبل از قطع ارتباط ضروري هست. در نهايت جايگزين كردن اهداف قابل دسترس و عالي و دلگرم كننده و بازنگري در شخصيتتان و كمك گرفتن از يك مشاور مجرب و به صورت حضوري اجتناب ناپذير است.

---

سلام برادر گرامی

بسیار خرسندم که از دل پیروی نکردید و سعی در فراموشی دارید و حفظ زندگیتون. آفرین :104: :104: :104:

حتما توصیه های بالهای صداقت رو عملا به کار بگیرید. بسیار کمک کننده هست.

وقت مشاوره رو هم حتما با یک مشاور با باورهای مذهبی نظیر مشاوران مرکز مشاوره پویا (مثلا آقای دکتر لواسانی

شمارش هم 22546088 - 021 ) پیگیری کنید چون مشاوری که معتقد نباشه در این موارد حساس پیشنهاداتش

بسیار آسیب زا خواهد بود.

بحث مشاوره حضوری رو در کنار مشاوره های سایت جدی بگیرین چون شما از لحاظ روحی آسیب دیدین و برای قوت

گرفتن روح روانتون باید حتما به یک مشاور مجرب مراجعه کنید!

نکته بعدی آسیب شناسی این رابطه هست.

احتمالا شما جذب این خانم شدین چون این خانم به گفته خودتون حجابش خوب نبوده (شکستن اولین حریم) ، زیاد

به خونه شما رفت و آمد می کرده بدون رعایت حریم ها (شکستن دومین حریم) ، احتمالا نقطه ضعفی در رابطه

شما و همسرتون هم هست که دیده نشده که در جلسات مشاوره مشخص میشه.

وقتی میخواین چیزی رو کمرنگ کنین در ذهن باید تمام راه های ارتباطی رو ببندین و موثرترین کمک شما به اون

خانم و خودتون قطع رابطه هست کامل! الان احساس شما حرف منطق رو پذیرفته اما شما باید احساستون رو

مجاب کنید تا دوباره هوس نکنه برگرده به رابطه. باید دلایلتون رو بلند به احساستون بگین.

و از همه مهمتر به سالهایی فکر کنین که فرزندتون بزرگ شده و شما قراره الگوش باشین و مایه افتخارش.

چند سوال هم دارم!

به چه دلیل شما مجبورید ایشون رو ببینین امسال؟ با هم همکارید؟

چرا با هم هم مسیر هستین؟ توضیح میدین؟

به هر طریق هست ما همدیگه رومیبینیم خواه وناخواه
منم تو شرایطی نیستم که بخوام خونمو عوض کنم یا این چیزا

(ایشون حجابش رو رعایت میکنه اما قبلا به خاطر لجبازی و این چیزا یه کارایی میکرد اما الان حجابش را رعایت میکنه)
هم مسیر؟
متوجه نمیشم
من و اون یه احساس مشترک داریم

فكر ميكنم منظور بهار.شادي از هم مسير اينه كه راه رفت و امدتون يكي هست.

بايد احساستون عوض بشه نه چيزاي ديگه مثل خونه و...

وقتي ديگه احساسي بهشون نداشته باشين فرقي نميكنه كه همديگرو ببينين يا نه.

خب اگر فقط تا يكسال ديگه مجبور به ديدن همديگه هستين يكسال انقدرها هم زياد نيست زود تموم ميشه .

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ببخشيد يه سوال ، يعني اگر شما هم نخواين كه با اون خانم صحبت كنيد ايشون خودشون پيش قدم ميشن و سر صحبت و رابطه رو باز ميكنن؟

خیلی واضح بگم اگه ارتباطتون قطع نشه این طغیان احساساتتون فروکش نمیکنه و بدتر میشه و وقتی به خودتون میاید که کلی زندگی از هم پاشیده و خیلی ها نابود شدن مطمئن باشید زنتون باهاتون نمیمونه و طلاق میگیره اگه الان رضایت داده بخاطر جلب رضایت شما و نشون دادن خوبیه خودشه که شما باز بهش علاقه مند بشید
شما خودتون تو زندگیتون مشکل عاطفی دارید به جای حل کردن مشکلات اون خانم مشکل خودتون رو حل کنید، به زنتون نزدیک بشید بشناسیدش و عاشقش بشید، اگه شما واقعا مشکلی با زنتون نداشتید تحمل یک لحظه دوریش عذابتون میداد
راهی که تجربه شده و خطرناکه چرا اصرار دارید ادامه بدید؟!!
بر خلاف میلتون باید جوری تهدیدش کنید که اگه به زندگیش برنگرده به شوهرش که ظاهرا فامیل خیلی نزدیکتونه ( حدس میزنم فامیل درجه اول شما مثل برادر) میگم
اگه میتونید یه دعوای سوری راه بندازید و قطع رابطه کنید

شاید پیش خودتون میگید خوب اسلام زن دوم رو ازاد گذاشته زن منم هم راضیه چرا نباشه ولی اسلام یه چیز دیگه گفته هیچ وقت پیامبر اسلام زن شوهردار نگرفته و فرموده که با رعایت اصول های اخلاقی و جدا از عشق و هوس
احساسات شما شاید عشق باشه ولی شیطانی و خودخواهانه هس چطور میخوایید بچتون بعدا با یاداوری زندگی شما به شما افتخار کنه ، خودتون چطور پیش خودتون سربلند میشید
باید دیدتون کلا عوض بشه اون خانم رو موقع نگاه کردن به شکل یه شیطان ببینید
اصلا ازش حمایت نکنید پیش خودتون فحشش بدید
شاید شما اینجا میاید و میگید که قصد دارم فراموشش کنم ولی دارید دروغ میگید به خودتون بیاید زندگی انقدر کوتاهه که یه موقع به خودتون میایید و میبینید همش در حال دعوا کردن و ساختن زندگی جدید هستید و همه دارن فحشتون میدن بچه هاتون شما رو پدر هوس باز خطاب میکنن بعد مرگتون هم کسی به یادتون نخواهد بود

شوهرش فامیل درجه یک من نیست اما نزدیک هست
به هر صورت گفتم که نمیتونیم همو نبینیم چون رفت و آمد هست
چند بار هم من و هم اون قصد فراموشی داشتیم اما به هر طریق نشد نمیدونم چرا ولی باور کنید هر وقت که میخوام ازش فاصله بگیرم بهش نزدیک تر شدم
الان زندگی خیلی برام بی اهمیت شده دیگه حوصله هیچی ندارم نه کار نه عاطفه اصلا نابود شدم
ماجرای من مثل مصداق این ضرب المثل شده که آب که از سر گذشت چه یه وجب چه صد وجب
پیش مشاور هم رفتم اما برام فایده ای نداشت حرفایی زده شد که خودم همه رو میدونم
اما این اراده که بخوام بهش فکر نکنم رو از دست دادم
اونم هم بدتر از منه
خیلی حالم خرابه خیلی

سلام دوست عزیز
قبل از هرچیز بگم امیدوارم از دست من ناراحت نشی من رکم

اینکه دست خودم نیست و یهویی شد و... همش الکی. این یه هوس. زنی که با وجود داشتن شوهر و بچه به شما پا داده مطمئن باشید از لحاظ اخلاقی مشکل داره. یعنی واقعا دلت میاد زنو بچتو ول کنیو بری پی هوا و هوست؟!؟!
این فقط یه هوسه و آدامای سالم دنبال این هوا و هوسها نمیرن

شما خودتون میدونید که کارتون اشتباهه ولی نمیخواین ترکش کنید.

مثل معتادی که میدونه مواد بده ولی به کارش ادامه میده تا خودش رو از پا بندازه.

شک نکن که اشتباه میکنی.

نگو نمیتونم.

اگر بخواهید میشه ,به خودتون بگید من میتونم دیگه بهش فکر نکنم.

"اما این اراده که بخوام بهش فکر نکنم رو از دست دادم"

ارادتون دست خودتونه.

شما مرد هستید و خیلی راه پیش راهتون هست به قول دوستمون این اعتیاد رو ترک کنید
باور کنید نمیدونید زنتون حالا داره چه عذابی میکشه یکبار عمیقا به چشماش نگاه کردید و غم رو تو چشماش دیدید!!! یا فراموشش کردید
حالا میشه حدس زد دوست نزدیکتونه!!!؟
اجازه بدید عاقبت کارتونو با توجه به مطابی که خوندم بگم اون خانم به خاطر شما جدا میشه ( با در نظر گرفتن زمان زیاد و اختلاف با دوست یا فامیل نزدیکتون و دعواها) و شما با اون همراه زنتون زندگی میکنید ولی مشکلات شروع میشه کنترل از دستتون خارج میشه اختلاف سلیقه ها شروع میشن همیشه تو خونه دعوا میشه شما به وصال رسیدید و طغیان احساستتون به پایان رسیده ( اینو هم مثلا حداقل پنج سال در نظر بگیرید) و بعد پشیمون میشید به این فکر میوفتید که کاش به حرف با تجربه ها گوش میدادم بعد طلاق با یکی از زن ها به ذهنتون میرسه البته الان نمیشه گفت کدوم و بالاخره بعد ده سال دعوای مهریه و غیره ممکنه به طلاق منجر بشه بعد فکر میکنید با اون همه اذیت کردن این و اون عاقبت به خیر میشید؟!! من خودم به عینه مکافات عمل رو حس کردم
فکر میکنید خودتون چند سالتون شده؟ چقدر پیرتر شدید؟!! به خدا اینها همه احساساتن
همونطور که کار چشم دیدن هست کار دل هم دوست داشتن هست پس دلتون رو مواخذه نکنید فقط باید با عقلتون کنترل کنید مطمئن باشید موقتیه اگه قطع رابطه کنید با دعوای سوری سه ماه هم نشده فراموش می کنید فقط باید بخواهید. در ضمن گوش دادن به اهنگ رو هم تعطیل کنید که ادم احسااتی تر میکنه

می دونم سخته و حال خوبی نداری. می دونم خودتم نمی خوای توی این وضع باشی. اما صبور باش. هر عشقی حتی عمیق ترین عشقا هم یه روزی تموم می شه مخصوصا وقتی ادم خودش بخواد دیگه زودتر تموم میشه.
هر قدر هم که ناچار باشین همدیگه رو ببینین فکر می کنم با توجه به اینکه خانمت می دونه مشکلتو می تونه بهت تا حدی کمک کنه که رفت و امدتون رو با اون خانم و اقا کمتر کنین و در حد ضرورت برسونین و می تونه بهت کمک کنه که با اون خانم زیاد رو در رو نشی و یا حرف خیلی نیاز نباشه بزنی خلاصه حمایتت می کنه وقتی ببینه که خودت هم می خوای با همسرت و بچه ات و خونواده ی واقعی خودت زندگی کنی کمکت می کنه خانمت.
سعیتو بکن. به دلت هم بگو عاقل باشه! هر قدرم که دل نخواد عاقل باشه بازم می فهمه و تا حدی بهتر می شی.
با اون خانم فقط در صورت نیاز و در حد ضرورت حرف بزن. حرفای عادی مثله سلام و خدافظی. تا حد ممکن هم سعی کنین رفت و امدتونو کمتر کنین.
اگه مشکل مالی نداری و می تونی ویزیت روانشناسا و مشاورا رو بدی بد نیست بری مشاوره. اما توی همین تالار هم می تونی تاپیک ها و مقاله های مربوط به فراموش کردن شخص دیگه و شکست عشقی و اینا رو بخونی.
سخت نگیر.
موفق باشی.

مثل اينكه شما دنبال درد سر ميگردين.اين جوري كه من برداشت كردم از گفته هاتون كه ميخواين براي خودتون مشكل بتراشين.

هر چقدر كه بقيه بگن بده تا زماني كه خودتون تصميم نگيرين و اراده نكنيد مشكلتون حل نميشه.
يه سؤال ،دقيقا مشكل شما چيه ؟منظورم اينه كه ميخواين چه جوابي بگيرين؟
ميخواين فراموش كنيد و راهكار فراموش كردن رو ميخواين بدونين و يا اينكه دنبال اينكه يكي بياد بگه برو وا به دلت نگاه كن.
خيلي راحت ميشه اگر رفت و امدي دارين به بهانه ي كار و خستگي ،قطع رابطه كنين.
در ضمن اگر بخواين كه اين مشكلو حل كنيد بهترين كسي كه ميتونه بهتون كمك كنه همسرتونه.
فكر ميكنم كه همسرتون در جريانه.
اين خيلي خوبه ،صادقانه بهش بگين كه كمكتون كنه
يكي از دوستان گفتن كه اگر فرد مورد علاقه تون خواستار برقراري رابطه و ادامه اش رو داشت ميتونيد تهديد كنيد كه به همسرش ميگيد.
البته سعي كنيد كه بسيار قاطع عمل كنيد.
همه ي اين كارا بستگي به اين داره كه شما اراده كنيد و مادامي كه شما نخواين وضعيت به همين گونه ميمونه و زيانكار واقعي شما و اون خانم هست.
رابطه ي شما بيشتر به چه شكلي بوده ؟تلفني يا چت و يا قرار در پارك و ...
تعجب ميكنم كه همسر اون خانوم در جريان نيستند.
حتما شك كرده اند.
شايد هم تا حالا متوجه شده باشن.
سه

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

يه سؤال ديگه آيا شما از همسرشون خجالت نميكشين وقتي ميبينينش و يا او از همسر شما خجالت نميكشه؟
اين موضوعات ،مسائل ناموسي هستند و خيلي خيلي بده در صورت اشكار شدن.
خودتون رو در چند سال اينده تصور كنيد و همه ي جوانب رو بسنجيد ،ببينيد ارزشش رو داره يا نه.حال الانتون رو در نظر نگيرين به اينده هم توجه كنيد.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

يه سؤال ديگه.
همسرتون ميدونن كه فرد مورد علاقه ي شما دقيقا كيه؟در صورت جواب مثبت ،خيلي دوست دارم بدونم كه رابطه ي همسرتون و اون فرد چطوره؟

از همه شما دوستان تشکر میکنم که با جواب دادن منو تسکین میدید و حقیقتا بر اراده من تاثیر گذاره

خودمم موندم دنبال چی هستم هم دلم میخاد بهش برسم اما جوانب منفی داره که کار رو سخت میکنه
من تمام خوب و بد ماجرا رو میدونم و تا آخر ماجرا را پیش بینی کردم و باهاش کنار اومدم
شاید من در حال حاضر با این نگرش پیش میرم که هر چه بادا باد
خیلی آدم آسیب پذیر میشه توی این شرایط
ما خیلی وقتا همو میدیدیم و صحبت میکردیم
و بیشتر صحبت ما با تلفن و پیامک بوده و هست
به هر طریق شوهرش نفهمیده
من احساس میکنم اون باید ماله من باشه کما اینکه اونم نظرش همینه پس من خجالتی توش نمیبینم

همسرم نمیدونه دقیقا کیه

امید جان اولین و مهمترین کار اینه که خودت بخوای این خانمو از دلت بیرون کنی. اگه بخوای سریع می تونی به زندگی عادیت برگردی. خانمت ادم خوبیه. بچه داری. به چه دردت می خوره زندگیت به هم بریزه که بری دنبال یکی دیگه؟ خجالت نداره؟! اول از همه از خودت که برای خودت عزیزی باید خجالت بکشی. زندگی راحت و اروم داری. چرا داری خودت و زندگیتو به هم می ریزی. اون خانم به فرض هم که مال تو بشه. چی میشه اخه؟؟؟ می ارزه به ازار دادن خودت ازار دادن زنت ازار دادن بچه ات و به هم ریختن زندگیت؟ واسه چی داری برای خودت مشکل درست می کنی؟ خودتو جمع و جور کن و تصمیم بگیر این خانمو فراموش کنی. به زنت به بچه ات و به خودت برس.

این تاپیک بیش از ظرفیتش ادامه پیدا کرده .

لطفاً در صورت نیاز به دریافت راهنمایی تاپیک جدید باز کنید .

سعی کنید اراده را قوی کرده و از راهکارهای داده شده بهره بگیرد چون به نظر میرسه راهنمایی تازه ای برای شما نیاشد ، بهتره حضوراً از کمک مشاور بهره بگیرید .


.