رفتارهای غلط من در زندگی مشترک

الان يه اتفاقي واسه من افتاد كه فكر ميكنم يكي ديگه از رفتارهاي غلط من در زندگي مشتركه
نميخوام توضيح بدم كه چي بود و چي شد.......

فقط ميخوام بگم از اين به بعد وقتي من و همسرم در مورد يه كاري يا برنامه اي كه فقط مربوط به خودمونه تصميمي گرفتيم اجازه دخالت به ديگران رو ندم و نذارم تغييري در برنامه ايجاد كنن.بايد با رفتار جرات مندانه ( كه متاسفانه بلد نيستم) به اون شخص بگم: معذرت ميخوام ما در اين رابطه صحبت كرديم و اين تصميمو گرفتيم.

خب به هر حال اگر من برنامه رو به هم بزنم ممكنه شوهرم ناراحت بشه(:302:خدا نكنه ازم ناراحت شه)


كاش زودتر بتونم جراتمندانه رفتار كنم:323:

رفتار غلط من اینه که هیچ اعتمادی در مورد مسائل مالی بهش ندارم و همش میخوام کنترل همه امور مالی دست خودم باشه.یکی دیگه اینکه خیلی خیلی سر هر چیز ناخوشایندی گریه میکنم و خیلی زود رنجم و بنده خدا اینقدر باید تلاش بکنه تا از دلم بیرون بیاره.

رفتار غلط دیگه ام.... از رفتارهای غلط گذشته هنوز به طور کامل درس نگرفتم و گاهی تکرارشون میکنم(البته ناخود آگاه):302:

سلام دوستان رفتارهای اشتباه من که زود عصبانی میشم وانقدر غرمیزنم که خودم از صدای خودم سرم درد میگیره سرزنش می کنم ذهن خوانی تا دلت بخواد کمکهای مالی فراوان به همسر و زندگی و در قبالش توقع دارم البته قبلا اینطوری بودم .

سلام خیلی عنوان جالبی هست
من شخصا گاهی به رفتارای اشتباهم اعتراف نمیکنم که خودش یه نوع عیب محسوب میشه
یکی دیگه از رفتارای بدم اینه که با وجودی که اطرافیانم دوست دارم اما خیلی این حس منتقل بهشون نمیکنم
البته خیلی سعی کردم رفعش کنم اما نهایتا خیلی تغییر نمیکنم
بازم ممنون از این تایپک مرسی

یکی از اشتباهات من در زندگی گذشته ام این بود که فکر می کردم صداقت یعنی که جزییات هر اتفاق و هر مساله ایی رو با شوهرم در میون بذارم. از اونجایی که ظرفیت انسان ها و منطقشون باهم فرق می کنه باعث شد که در بعضی مواقع نسبت به بعضی از افراد خانواده ام یا دوستان جبهه گیری کنه و یه حالت خاله زنکی پیدا کنه.
از دیگر اشتباهاتم این بود سنگ بنای ازدواجم رو اشتباه گذاشتم. حمایت های بیش از حد و نداشتن هیچ خواسته ایی ازش در هیچ زمینه ایی در 2 سال اول زندگی ام باعث شد که به این رویه عادت کنه و منم دچار سرخوردگی بشم چون به خواسته هام نرسیده بودم.
اشتباهات جزئی دیگه ام: حساسیت به نظم و مرتبی خونه- صمیمیت بیش از اندازه با خانواده شوهرم که باعث شد مشکلاتشون همیشه تو زندگی من وجود داشته باشه و منو از لحاظ روحی و جسمی و مالی درگیر کنه-مقرراتی بودن

بله............باز من اومدم با اشتباهاتم.....كاش يه روز بشه كه از اين تاپيك برم و برنگردم


يكي ديگه از اشتباهات من اينه كه جديدا خيلي حساس شدم به همسرم همش بهش ميگم چرا اينطوري كردي چرا اينطوري....خيلي گير ميدم بهش خودم فكر ميكنم مال وابستگيه زياديه كه بهش دارم كه در همين راستاي گير دادنام يهويي هم عين بمب منفجر ميشم و همه بايد سنگر بگيرن.خودمم خيلي اينجور مواقع اذيت ميشم البته فوري هم پشيمون ميشم و معذرت ميخوام ولي خب مگه طفلي تا كي بايد تحمل كنه.

باور كنيد يك ماهيه اينجوري شدم كاش يكي راهنماييم كنه بگه راه حلش چيه

خودت فكر مي كني چرا اينجوري شدي؟

گلنوش جان پیشنهاد میکنم اگه واقعا این موضوع ناراحتت میکنه یه تاپیک براش باز کنی و دقیقتر مشکلتو بگی.این جوری دوستان میتونن بهتر راهنماییت کنن اما اگر فقط در حد یک مسئله کوچیکه و ریشه ی بیرونی خاصی نداره باید سعی کنی خودتو کمی کنترل کنی و در مورد اون قسمت که گفتی به خاطر وابستگی زیاده بهتر وابستگی رو رفته رفته به دلبستگی تبدیل کنی.
دوستان گلم لطفا از پرسیدن سوال و مسائل غیر مرتبط با تاپیک خودداری کنید چون قصد من اینه که این تاپیک فقط در راستای همون هدف اولین پست پیش بره پیشاپیش از همکاری همه تون ممنونم.:72:

رفتارغلط من درزندگی مشترک نداشتن رفتار جرات مندانه و اینکه حس می کردم این همسرم هست که خیلی بیشتر از من باید من رو درک کنه وبه خواسته هام بها بده.مدتی است دارم تمرین می کنم رفتار جرات مندانه رو و همچنین تصمیم گرفتم خودم به کوچکترین خواسته های همسرم هم ارزش بدم و اثرجادویی این کار رو دیدم.ایشون خیلی بیشتر از گذشته به من و خواسته هام اهمیت می دن.

خیلی این تاپیک خوب و جالبه
اشتباه من این بود که زیاد به همسرم توجه نکردم یعنی اگه اون میگفت بیا پیشم منم میرفتم شاید هفته ای یه بار فقط پیشش بودم که باعث خطایش شد که الان خدارو شکر به کمک دوستان خیلی مشکلاتم کم شد

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

زن امیدوار عزیز ازتون یه خواهش دارم میشه توی تاپیک من جوابم رو بدین ممنون میشم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

همسرم اشتباهش رو پذیرفته و بقدری پشیمونه حد نداره ... فقط میگه رفتار من غلط بود میگه من اون شب زیادی تند رفتم خب قبول دارم راست میگه دوستان هم بهم گفتن ...

خب سوال من اینه ... امروز بهش گفتم بعضی چیزها مثل حق حضانت فرزند با حق طلاق رو میخوام مال من بشه ولی مخالفت کرد این منو میترسونه بنظرتون چکار کنم

لطفا توی تاپیک من جواب بدیم ممنونم :72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

:302::302::302::302: زن امیدوار تورو خدا راهنماییم کن گیج شدم تازه فکر کردم همه چی درست شده

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

بیا یه تاپیک جدید زدم

سلام دوستان
فکر می کردم فقط منم که رفتارای اشتباه دارم...
بزرگترین رفتار اشتباه من اینه که نمی تونم که نه..هیچوقت اراده واقعی نکردم که خشمم و تو اختلافات کنترل کنم و متاسفانه با اینکه می دونم شوهرم به خانوادش خیلیییییییییییی وابسته س هروقت حرفمون می شه بالاخره یک دریچه ای برای ایراد از خانوادش پیدا می کنم متاسفانه حرمت خانوادشو نگه نمی دارم...:302:
کارم خیلیییییییییییی زشت و شرم آوره

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

و دیگه اینکه در رفتارم تعادل ندارم
یا خیییییییییییییییییییییییل ی محبتتتتتتتتتتتتتتتتت می کنم
و یا بدتر از همسرم در این دنیا کسی وجود نداره

متاسفم برای خودم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

رفتار اشتباه دیگه اینه که هر وقت چیز ناراحت کننده ای از شوهرم سر می زنه بلافاصله احساس بدبختی می کنم و فکر می کنم چرا با شوهر عزیز و نازنینم ازدواج کردم

بعدشم با اینکه حسابی بهش وابسته ام می گم اصلا من نمی خوام باهات زندگی کنم طلاق ...
چقدر بچه گانه


صبور هم نیستم
تا کوچکترین رفتاری از خانوادش می بینم
اولا منفی ترین برداشت رو از رفتارشون دارم
دوما سریع به شوهرم منتقل می کنم
دعوا...
رفتار انفعالی با خانوادش و پرخاشگرانه با خودش



خداییش از من بدتر زنی هست

با سلام

1- من انتخاب اشتباهی داشتم که از لحاظ فرهنگی،تحصیلی و خیلی فاکتورهای دیگر با من تناسب نداشت.
2-ازدواج بدون شناخت کافی و حتی تحقیقات کافی
3-من متاسفانه آدم مادی گرایی هستم و بدون ماشین مدل بالا و ویلا و خانه آنچنانی نمی تواانم زندگی کنم یعنی نفسم بالا نمی آید بدون اینها! و ملاک انتخابم هم همین بود در درجه اول
4-من آدم خودشیفته ای هستم ...متاسفانه...و از زیبایی ام و تحصیلات و موفقیتهایم یک چکش بزرگ ساختم و هی زدم توی سر شوهرم!
5-در خانه هر موقع حرف می زدم پدر و مادر و همه کف و سوت و هوراااا که تو محشری و وقتی شوهرم از من انتقاد می کرد تقریبا حالم از او به هم می خورد...چون من این واژه ....>آفرین حکم اکسیژن را دارد برایم اما او اصلا من را تحسین نمی کرد...
6-من دیگران را به ندرت تحسین می کنم .باید یاد بگیرم بیشتر از دیگران تعریف کنم.
7- من مشکلات زندگی زناشویی ام را از چهارچوب خانمان بیرون بردم...اشتباه کردم.
8-من زیاد شوهرم را تهدید به طلاق می کردم...تقریبا از روز ماه اول!
9- من مطلقه بودن شوهرم را زیاد توی سرش زدم و خیلی شرمنده ام.
10-من لجباز و مغرورم ....
11- من آدم کینه ای هستم و دیر می بخشم یا نمی بخشم...
12- من خودم را از دیگران برتر می دانم و تحمل دیگران را در کنار خودم ندارم و شوهرم را به ریاست خانواده قبول نداشتم...( من کمی هم زیادی فمینیست هستم)
13-- من آدمی هستم که به درد زندگی مشترک نمی خورم لاقل تا وقتی موردهای بالا درست نشده....

سلام :72:
من در قبال احساس شوهرم و فامیل نزدیک و خانواده احساس مسئولیت میکنم اگه اونها خوشحال باشن ارزشمندی من بیشتره و اگه اونها ناراحت باشن این رو تقصیر خودم میدونم.
انتظار دارم که شوهرم مطابق انتظارات من رفتار کنه چون به نفع خودشه اگه مطابق روش من عمل نکنه نا راحت میشم.
به مقدار زیادی بر نیاز های خانواده و همسرم تمر کز میکنم در صورتی که نیاز های اصلی خودم را فراموش می کنم و ممکنه یک احساس درست از اینکه نیاز هایم چه چیزی هستند نداشته باشم.
همسر و خانوادم رو به عنوان ادامه خودم یا جزئی از خودم می دونم به خاطر همینه که نمی تونم آنها را برای خودشان ببینم آنها را برای خودم میبینم من در رابطه هام مرز ها رو از دست میدم
با اینکه میدونم شوهرم حق انتخاب داره بیشتر فکر می کنم که خیلی بلند پروازه وفکر میکنم که نمیتونه کارهاش رو درست انجام بده
زود عصبانی میشم و یه جورایی میشه گفت عجول هستم و هر مشکلی برام پیش بیاد زود تصمیم میگیرم و زود جواب میدم
دوست دارم تا خانواده شوهرم بهم احترام بزارن تا بهشون احترام بزارم
من از خدا خواستم تا نواقص منو بر طرف کنه
خدا جون تو که میدونی من بنده ناتوان توام بر من منت بگذار در هیچ زمانی منو تنها نزار
دوستان همدردی برام دعا کنید
خدا یارتون

1-من بیش از حد به خانواده همسرم حساس بودم میخواستم نامزدم تمام وقتش را با من و برای من صرف کنه. وقتی از وقت من برای اونا صرف می کرد فوری به روش میاوردم و باهاش قهر می کردم.(ما هفته ای یه روز می تونستیم با هم باشیم و من اون زمان رو فقط مختص خودم می دونستم)
2- من خیلی زودرنجم
3-وقتی عصبانیتم به اوج خودش میرسه دیگه نمی تونم خودمو کنترل کنم.
4- هیچ سیاست و اندیشه ای پشت حرفهام نبود هر چی تو دلم بود بدون فکر به زبون میاوردم.
5-من خیلی بیشتر از اونی که همسرم بهم محبت می کرد بهش محبت می کردم و اون خودش هم به این مسئله معترف بود و فکر می کنم محبت زیادم دلشو زد!
6- اجازه دادم خانوادم در اختلافمون وارد بشن و این مسئله ما رو به گره کوری تبدیل کرد که هیچ وقت باز نشد. در حالی که مسئله ی کاملا قابل حلی بود.

يكي ديگه از رفتاراي غلط من كه البته فكر كنم از ندونستن درست رفتار كردن يا كم بودن اطلاعاتم باشه اينه كه نميدونم چطور بايد خواسته هامو منطقي بگم كه طرفم درك كنه و انجام بده. بعضي وقتا يه درخواست كوچيكو ميكنم يه دعوا:302::302:

:46:عزیزم از رفتار جرات مندانه استفاده کن گلنوش جان خیلی راحت و اسون میشه .

اشتباه من این بود که موقع ازدواج درک نکرده بودم انتخاب خوب = است با زندگیه خوب

من نوع کارم طئریه محیط مردونه است من مسایل کاری از نزدیک دیدم و فشاری که مردا تحمل می کنن حتی تحقیر میشن ولی به خاطر گیر خرج زن وبچه شرایط سخت رو قبول می کنن واقعا وقتی مرد بعد 8 تا 11 ساعت کار بیرون می اد مخصوصا کارای کارخونه ای ویا کارایی که دقت زیاد میخوان وتمرکز به ارامش نیاز دارن این جور وقتا باهم را بیاین وارامش رو حفظ کنین البته مردا هم اگه زنشون کار بیرون داره همین طور:305:
این جور وقتا گلگی وبداخلاقی وقیافه گرفتن خیلی برا ادم سخته چون خسته است. حتی اگه قهرین ولی بهش توجه کنین مثلا حرف نزنید ولی براش یه اب یا شربت بیارین بدونه قدر کاراشو میدونین:43:

رفتار غلط من این بود که به همه خواسته های همسرم تن میدادم به قیمت نادیده گرفتن خواسته های خودم و همیشه توی سکوت میشکستم

یکی دیگه از رفتارهای غلط من مقایسه رابطه خودمون با رابطه ی زوجهای دیگه است.حالا میفهمم که این کار چه اثرات مخربی داره:305:

زن امیدوار عزیز
منم این مشکل رو دارم. و خیلی زیاد هم مقایسه میکنم جوری که نهایتا به این نتیجه میرسم بهتره با زوجهای هم سن و سال خودمون معاشرت نداشته باشم....
من باید چجوری این مشکل رو حل کنم؟!:303:

یکتا ی عزیز اصل مقایسه فی نفسه بد نیست اما چیزی که مقایسه رو مخرب میکنه رسیدن به این نتیجه است که رابطه من (یا همسر من) بده و رابطه دیگران(یا همسر دیگران) خوبه.
فکر میکنم عموما دو دسته آدم بیشتر به مقایسه کردن تن در میدن 1.اونهایی که نظرات دیگران براشون خیلی مهمه و مرتب منتظر تایید دیگران در مورد کارهاشون هستن. 2.افرادی که 100% از رابطه یا همسرشون راضی و خوشحال نیستن و با این مقایسه مرتب میخوان دنبال نقاط ضعف جدیدی بگردن که صحه ای باشه بر این نارضایتی.
من خودم بیشتر جز دسته اول بودم.نمیدونم شما جز کدوم دسته اید اما با بررسی ریشه ی این مقایسه باید سعی کنید که علت اصلی رو از بین ببرید.من حالا برای زندگیمون حریمی قائلم و اجازه نمیدم که حرف دیگران روم اثری داشته باشه.علی الخصوص که همسرم انتخاب مستقیم خودم بوده پس اجازه نمیدم با این مقایسه کردنها انتخابم زیر سوال بره.
نکته دیگه این که من حالا سعی میکنم به جای مقایسه از زوجهای دیگه یاد بگیرم مثلا میبینم فلان زوج هم سن و سال ما در رابطه اش نکات مثبتی داره که ما نداریم سعی میکنم تا مثله اونها این نکته مثبت وارد زندگیم بشه.
مقایسه مواردی مثل ثروت و یا ظاهر افراد هم باید کلا از ذهنتون دور بشه علی الخصوص ظاهر.
سعی کنید به جای مقایسه یاد بگیرید. روابطتونو هم به هیچ وجه کم نکنید
(راستی کاش حالا که به این تاپیک سر زدین یکی از رفتارهای غلطتونو مینوشتین)
موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yekta_b

زن امیدوار عزیز
منم این مشکل رو دارم. و خیلی زیاد هم مقایسه میکنم جوری که نهایتا به این نتیجه میرسم بهتره با زوجهای هم سن و سال خودمون معاشرت نداشته باشم....
من باید چجوری این مشکل رو حل کنم؟!:303:

---

به ويترين ديگران خيلي مطمئن نباشيد....

زن امیدوار عزیز
ممنونم از راهنمایی های ارزنده تون
من هم جزو دسته اول هستم و شدیدا تایید طلبم
در مورد رفتار غلط من
اشتباه ترین رفتار من عدم کنترل خشم و حرفهایی بود که در هنگام دعوا میزدم
شکر خدا به کمک این سایت کنترل بیشتری دارم

اشتباه من اینه که دیشب پیش برادرم با همسری جون بد اخلاقی کردم:163:

سلام
من بزرگترین اشتباهم این بود که در دعواهامون پای خانواده ها رو هم وسط میکشیدم
ونادانی خانواده همسرم رو مدام بهش گوشزد میکردم
البته الان دارم تاوانش رو پس میدم.از دست دان شغل معلمیم..از دست دادن درسم که دانشجو ارشد بودم

یجورایی احساس میکنم بعضی رفتارام احمقانس..مثلا درخواست مالی از همسرم زمانی که میدونم درگیر قسط و چک و... هست...

مقایسه کارایی که همسرم برای خانواده اش میکنه با کارایی که برای من میکنه

سلام
رایحه عشق احساس میکنم ما خیلی شبیه هم هستیم چون خیلی از اشتباهات شما رو منم مرتکب میشم
رفتارام در مقابل شوهرم و خانواده اش منفعلانه اس
از پدر شوهرم میترسم/خیلی تو زندگیمون دخالت میکنه حتی در مورد نوزادم که چه کار کنم چیکار نکنم
خیلی گریه میکنم/مدام دارم منت شوهر مغرورم رو میکشم (فکر کنم اشتباهم اینه که دوسش دارم زیادی یا میخوام همه چیز همیشه خوب باشه حتی وقتی بهم توهین میکنه و حق با منه بازهم من باید برم واسه منت کشی در این مورد راهنمایی ام کنید چون به این عادت کرده و اگه پا پیش نذارم که اخیرا این کار و میکنم قهرهامون به 2 روز 3 روز کشیده میشه چیکار کنم؟
اعتماد بنفس ندارم در مقابل خانواده شوهرم چون پدر شوهرم مدام ایراد می گیره و اعتماد بنفسم رو گرفته وقتی کلی هم برای افزایش اعتماد بنفسم کار میکنم و میرم اونجا میخوام حرفی بزنم اگه گوشه ایش تعریف از خودم باشه یا انگار اصلا نشنیده یا حرف خودش رو میزنه
برای خودم و خواسته هام ارزش قایل نیستم.همش مواطب بودم همسرم ناراحت نشه ولی الان تبدیل شدم به یه آدم تنها که محبت شوهرم شرطی شده
احساس میکنم دارم افسرده میشم

donya عزیز پیشنهاد میکنم برای این که مشکلتون زودتر حل شه و دوستان راحت تر بتونن کمکتون کنند یک تاپیک برای خودتون باز کنید.
موفق باشید

شنیدین میگن همه مردا سروته یه کرباسن؟خوب ما خانوم ها هم که بدتریم که.:311: من کلی اشتباه مشترک با همه داشتم:302:
- نتونستم حرمت خانواده ی نامزدم رو جلوش نگه دارم و اشتباهات اونا رو می زدم تو سرش و قسمت عمده ی دعواهام سر اونا بود( امروزم بعد یه ماه که همو دیدیم،علی رغم همه ی تلاشی که کردم واسه به کار بستن توصیه های دوستان خوب همدردی،6 ساعت خودمو کنترل کردم یه ساعت آخر دوباره گند زدم:316:)
- زیادی حساس هستم و الکی به هر جمله و هر رفتار کوچیک اونقدر فکر می کنم که یه چیزی ازش در بیارم، هم خودمو اذیت کنم،هم اون طفلی رو
- پرتوقعم! کارای خودمو بزرگ می کنم و کارای اونو ساده و معمولی، این باعث می شه ازش دلخور شم
- یه رفتار خوب رو شروع می کنم اما تا آخرش نمی رم و زود ول می کنم
- وقت دعوا و دلخوری خوبی های نامزدم و زحمت هایی که می کشه یادم میره و فقط به بدی هاش فکر می کنم که دلخورتر و عصبی ترم می کنه
- جلوی دوستامون از خانوادش بدگویی می کردم و متلک مینداختم و تحقیرش می کردم اون طفلی ام صداش در نمی اومد، تا زندم خودمو بخاطر این کارم نمی بخشم، خدا کنه اون منو ببخشه.:302: الان خیلی بهتر شدم اما هنوزم گاهی کنترلم رو از دست می دم:316:
- با پیش داوری از کارا و حرف های قبلی در مورد خانوادش و کاراشون نظر می دم
- بدبین و دیر باورم. الانم گیر دادم که از من دوری و محیطت عوض شده داری ازم فاصله میگیری و با کس دیگه آشنا شدی و پشیمونی....امروزم تکرارش کردم و کلی ناراحت شد:302:
- زیادی گریه می کنم و ارزش گریه ی خودم رو جلوش کم کردم
- ذهن خوانی در حد وحشتناک،با این که با دعوا و التماس و خواهش ازم خواسته این کارو نکنم
- بی سیاستم و بی فکر حرفای دلم رو می گم، زود پشیمون می شم اما گاهی بی فایدست
- نمی تونم خرجم رو کنترل کنم و گاهی پولی رو که اون با زحمت درمیاره الکی خرج هیچی می شه تازه هنوز رسماً خبری نیست:302:، باید تا تو زندگی نرفتیم این مشکل رو حل کنم
- وقتی خیلی ناراحتم سکوت می کنم و بغ می کنم، اونم هی می پرسه و سکوت تا آخرش عصبی می شه و دعوا...
- دیر می بخشم و گذشته رو الکی نبش قبر می کنم
اصلاً من آدمم با این همه بدی؟:302::302:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bahar_t

اصلاً من آدمم با این همه بدی؟:302::302:

---

بله ...شما نه تنها یک انسانید بلکه انسانی هستید که در مسیر دشوار آدم بودن و شدن گام نهادید.سر آغاز این مسیر شناخت اشتباهات ماست اما گامهای بزرگ دیگری در پیش روست از آنها غافل نشوید...

بهار جان لطفا این حرفو که:
- بدبین و دیر باورم. الانم گیر دادم که از من دوری و محیطت عوض شده داری ازم فاصله میگیری و با کس دیگه آشنا شدی و پشیمونی....امروزم تکرارش کردم و کلی ناراحت شد[b]
دیگه هیچ وقت تکرار نکن چون اون بنده خدا اگه این تو ذهنشم نباشه تو به فکرش می ندازی
مگه نه اینکه اصل اول زندگی مشترک اعتماد به همدیگه است پس دیگه حرفی نمی مونه
دختر خوب این فکرو کامل از ذهنت دور کن چه بسا تکرار این حرف همسرتو به سمت این حرف سوق میده اونوقت می خوای چی کار کنی
این جزء اشتباهاتی که جبران ناپذیره

متاسفانه خیلی روی خانواده همسرم حساسم و با اینکه خودم به همسرم میگم زنگشون بزنه و زود زود حالشون رو بپرسه اما وقتی قطع کرد و پرسیدم چه خبر؟ برای مثال اگه بگه مامانم اینا رفتن خونه داداشش ..یدفه یه تیکه میندازم که بعدش پشیون میشم.....خیلی کارم اشتباس

"یک زن امیدوار" ممنون. امیدوارم بتونم خودم رو درست کنم. امروز به خودم قول دادم تا قبل از عقدمون یعنی حدود 3 هفته ی دیگه لااقل یکی دو مورد از رفتارای بدم رو درست کنم. دعا کنید بتونم.:323:
atis عزیز، ممنون از توجه و نظر به جای شما. راستش به این جنبه اش فکر نکرده بودم که دارم قبح این مساله رو براش می شکنم. تذکرت بهم انگیزه داد که بیشتر سعی کنم. گاهی مدت ها با خودم کلنجار می رم یه حرفی رو نگم اما تا بحثش پیش میاد انگار مغزم خاموشی میده، بعد از گفتنشم دلم میخواد زبون خودمو ببرم:160:
اینم واسه خودش تاپیکیه ها دوستان: چرا گاهی علی رغم آگاهی از بد بودن یه رفتار(مثلا بدگویی از خانواده همسر) بازم تکرارش می کنیم و نمی تونیم جلوی خودمون رو بگیریم؟:316:

اشتباه من این بود که به خانواده شوهرم اعتماد کردم....اینکه به همسرم از رفتارای زشت خانواده اش درد ودل میکردم....اما همسرم رفت وهمه اون حرفا رو بهشون گفت....:302:

این تاپیک بعلت طولانی شدن قفل می شود

یک زن امیدوار عزیز لطفاً یک جمع بندی از راهنمائیها داشته باش و بعنوان آخرین پست ارسال فرما تا تاپیک قفل گردد .

در صورت نیاز به راهنمایی بیشتر ، ضمن توصیه به پرهیز از ذکر جزییات برای دریافت راهنمایی که آفت استقلال و خلاقیت است و موجب وابستگی . بعد از اجرای راهکارهای این تاپیک در تاپیکی جدید نتیجه عملکرد را ذکر نموده سئوالات جدید خود را مطرح فرمایید .


با تشکر


.

فرشته مهربان عزیزم...
هدف این تاپیک نه به عنوان تاپیکی برای پاسخ به سوالات من بلکه به عنوان تاپیکی برای بررسی رفتارهای نادرست همگی مادر زندگی مشترک بود.
این جا بحث راهنمایی خواستن من از کسی در هیچ زمینه ای مطرح نبود(البته امیدوارم که شما پست اول این تاپیک را خوانده باشید که به وضوح هدفم را برای ایجاد این تاپیک عنوان کرده ام)
البته مسلما این تاپیک بسیار طولانی شده و خوشحالم که دوستان مهربانم در همدردی در راستای اهداف ذکر شده مرا یاری کردند.و از دقت نظر شما هم بسیار ممنونم.
به وضوح نمیدانم که این تاپیک باید بسته شود یا نه!از یک سو میبینم که هر از چند گاهی دوستان با ریزبینی خاص خودشان رفتار غلط دیگری را میبایند و دیگران را در این تجربه سهیم میکنند.درست مثل یک زنگ خطر!و از سوی دیگر تنها یافتن این رفتارهای غلط مثمر ثمر نخواهد بود.
علی ایحال فکر میکنم که ادامه این روند (چون بارها دبده ام که تاپیکهایی از این دست تا 30 صفحه هم ادامه داشته اند و در ورژنهای 2 و 3 هم متداول شده اند) اگر سودمند نباشد مضر هم نخواهد بود دست کم ما را با مجموعه ای از رفتارهای نادرست در زندگی مشترک از دیدگاه های مختلف آشنا خواهد کرد.
در هر صورت نظر مدیران ارجح است(هر چند که مخالف میل باطنی من باشد).حال اگر لازم میدانید تا این تاپیک قفل شود اختیار با شماست و اگر ادامه این روند را صلاح میدانید فبها و اگر تغییراتی مد نظرتان است بفرمایید.
(یک نکته دیگر این که:ای کاش محتوای این تاپیک را بررسی میکردید و دلیلی متناسب با این محتوا برای قفل کردن این تاپیک عنوان میکردید تا من درگیر این احساس ناخوشایند نشوم که این جا هم همه را با یک چوب میرانند!!)
خیلی دلم میخاست اگر این پست آخرین پست این تاپیک باشد جمع بندی را ذکر میکردم اما متاسفانه برای این کار نیاز به یک فرصت زمانی دارم.
در هر صورت از آن جا که در این سایت آموخته ام که جرات مند باشم! نظرم را با این پیش فرض که موجب آزردگی خاطر شما دوست دلسوز نخواهد شد گفتم...
تا چه پیش آید و چه مقبول افتد...
متشکرم:72:

یک زن امیدوار عزیزم

بسیار خوشحالم که بالغانه نظر خود را مطرح کرده ای .

عزیزم این تاپیک حول محور مشکل فردی می چرخد و تعداد پستها از استانداردش گذشته .

منظور نظر شما که مطلوب ما نیز هست از طریق بهره گیری از تاپیک :

الگوهای رفتاری در حل مشکلات

تأمین می شود . لذا تقاضا دارم که این تاپیک را فعال کنید .



پاورقی
====

به بهانه این پست و اشاره به تاپیک مذکور ، از کارشناسان عزیز ، baby ، ani و sci، تقاضا می کنم تاپیک مذکور را به صورت عملیاتی و تکنیکی هدایت فرمایند .

باتشکر و سپاس


.