نمایش نسخه قابل چاپ
یا سعی کن راضیش کنی یا خودت در نقش مشاور عمل کن, سعی کن آروم باشی, مهربون باشی و با آرامش و لحن خوب و وقتی با هم صمیمی هستید باهاش صحبت کنی... توبیخ نه! صحبت, جوری که از کارش خجالت بکشه, از سیاست زنانه ت استفاده کن... همه ی خانمها سیاست دارند و میتونند سنگ رو موم کنند پس ازش استفاده کن.
تشکر از Tell meعزیز که جواب آخرتون به جا بود...نقل قول:
نوشته اصلی توسط tell me
جدا حقیقت رو گفتید... هیچ وقت سعی نکنید موضوع دعواهای ساده تون هم
حتی از بین شما(زن وشوهر)جای دیگه ای بره..(موضوع مشاور فرق میکنه)
اما پدر ومادر و بقیه اگر بفهمن این موضوع رو مطمئنن هم دیدشون نسبت به هم
عوض میشه!هم مردم گوشه کنایه خوب میزنن چه خوب هم که دلیلی داشته باشند..
بانظراتتون موافقم:72:نقل قول:
نوشته اصلی توسط tell me
دادگاهی کردن همدیگه هیچ راهی رو پیش نمیبره...
فقط بامهربانی کردن ومحبت کردن موضوع به مرور حل میشه
درمورد مشاوره رفتن هم سعی کنید مدتی رو باهاشون درمورد مزیت های
یک مشاوره ی خوب به گفت وگو بپردازید.بهرحال یه روزی قبول میکنند..
درمورد کتک زدن ودست بزن من خودم دقیقا راه حلی ندارم ولی به دنبال مشاوره ام
اما خب بازم توپستهای قبلی که گفتم..درهفته های بعد حتما یه مشاوره همراه
باهمسرم میرم...تا این موضوع مهم پیگیری وبه مرور زمان خوب شه:43:
starpen عزیز خوشحالم که پست هات دیگه بوی پست های اولت رو نمی دن... امیدوارم هر دوتون مشکلتون زود زود حل بشه و این جز با درایت شما حل نمی شه.
یادم رفت از اینا براتون بذارم:72::46::72::43::72::46::72::43::72:
ممنون ازشما:43::72:نقل قول:
نوشته اصلی توسط tell me
تصمیم عاقلانه این بود که زندگی رو دیگه تلخ نکنم نه به خودم نه به همسرم:72:
این اتنقام گرفتن ها هم بدجوری روند زندگی رو تغییرمیده..کاردست بعضی ها هم میده
اما با این کارا زندگی پیش نمیره:300::311:
خانوما یعنی شما عقیده دارین در قرن بیست و یکم زن هر روز و به هر بهانه از همسرش کتک بخوره و پنهان کنه که آبروی همسرش حفظ بشه؟
خانم سارا با ادامه روال فعلی زندگی و اگر همسرتون به خشونت جسمی و روحی ادامه بده شما دچار افسردگی شده و کم کم امکان تصمیم گیری صحیح رو از دست میدین. اگر همسرتون حاضر به مراجعه به مشاور نیست خودتون به تنهایی مراجعه کنین. مشاور در تصمیم گیری بهتر از همه ما دوستان دور از شما بهتون کمک میکنه. در هر صورت ایمان داشته باشید و حق مسلم خودتون بدونید که "هیچکس حق نداره شما رو با خشونت و کتک آزار بده"
خانوما یعنی شما عقیده دارین در قرن بیست و یکم زن هر روز و به هر بهانه از همسرش کتک بخوره و پنهان کنه که آبروی همسرش حفظ بشه؟
خانم سارا با ادامه روال فعلی زندگی و اگر همسرتون به خشونت جسمی و روحی ادامه بده شما دچار افسردگی شده و کم کم امکان تصمیم گیری صحیح رو از دست میدین. اگر همسرتون حاضر به مراجعه به مشاور نیست خودتون به تنهایی مراجعه کنین. مشاور در تصمیم گیری بهتر از همه ما دوستان دور از شما بهتون کمک میکنه. در هر صورت ایمان داشته باشید و حق مسلم خودتون بدونید که "هیچکس حق نداره شما رو با خشونت و کتک آزار بده"
نقل قول:
نوشته اصلی توسط samanis
مطمئنا لحظات خوبی رو باهمسرانمون که دست به زن دارند،گذروندیم..
وگرنه به راحتی با یه شکایت ساده و اجرای مهریه..میشد دمار از روزگارشون دربیاریم:303:
اما....من برای حفظ زندگیم،برای تکرار لحظات خوش زندگیم..می جنگم ومیمونم:323:
درمورد اقرار موضوع جنگ وجدال بحث ودعوا وکتک کاری درمیان اقوام وپدرومادرها
کاربسیار اشتباهیه...اونوقته که یک دردسر دیگه شروع میشه...
کشمکش بین دوخانواده ی زن وشوهر...سعی نکنید تجربه اش کنید:305:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط samanis
عزیزم قرار نیست این مسائل ادامه داشته باشه... اما قرار هم نیست همه ی دنیا بفهمن, همیشه می گن مشکلتون رو به کسی بگید که اضافه ش نکنه... به کسی بگید که کمکتون کنه حلش کنید و مشاور بهترین گزینه ست, وقتی به خانواده و یا فامیل و هر کسی بگی شوهرم دست بزن داره اونها فقط ترحم می کنن و پشت سرت هزار تا حرف و حدیث درست می کنند و اگه امیدی هم باشه که اون شهر درست بشه از بین می ره چون دیگه غرورش شکسته شده... خب همسرش بدی هاش رو به همه گفته! شما خودت رو در نظر بگیر که مثلا آشپزی ت خوب نیست و همسرت به هر کی رسید بگه از دست پخت زنم حالم بهم می خوره و.... آیا باهاش مدارا می کنی یا سعی می کنی آشپزیت رو خوب کنی>؟ فکرنکنم! سعی کن تو زندگی زناشویی خودت هم رازت روحتی به پدر و مادرت هم نگی چه برسه به بقیه, زن و شوهر باید رازدار همدیگه باشند و سعی کنند زندگی شون رو حفظ کنند (تا حدی که براشون قابل تحمله) و اگه تغییر نکرد راه های دیگه رو برن نه اینکه با یه مسئله عالم و آدم رو خبر دار کنند...:72::46:
خانومهای محترم من آقا هستم (:. از نظر من خشونت جسمی مداوم ( یعنی کتک خوردنی که به صورت روال عادی در زندگی در اومده باشه) خط قرمز زندگیه ، این درست مثل اینه که همسر من به صورت دائم با خشونت زبانی و فحاشی منو آزار بده و به اعتراضات من توجه نکنه ، در این لحظه دیگه چیزی برای من ارزش حفظ کردن نداره. لطفا توجه داشته باشید کودکی که توی این خانواده رشد کنه در بدترین شرایط روحی و تربیتی ممکن داره رشد میکنه. اگر پسر باشه تبدیل به موجودی پرخاشگر و مهاجم و اگر دختر باشه کودکی مضطرب و بدون اعتماد به نفس و آسیب دیده از کمبود محبت خواهد بود.
خشونت جسمی رو با آشپزی و امثال اون نمیشه مقایسه کرد، خشونت جسمی در 99% موارد فقط با مراجعه فرد خشن به روانپزشک درمان میشه و ما نمیتونیم فرد خشن رو درمان کنیم. زمانی که فرد خشن حاضر به مراجعه به پزشک نیست ، تظاهر به عادی بودن وضعیت زندگیتون نکنید که خودتون رو به همراه کودکان بی گناه و معصومتون برای همیشه دچار مشکل و اضطراب و آینده ای نا مطمئن خواهید کرد.
:311: با عرض سلامی مجدد،من که نگفتم خانوم...:311:نقل قول:
نوشته اصلی توسط samanis
درمورد موجودی پرخاش گر حقیقت رو گفتید
البته همسر من به مشاور تقریبا یه اعتقاد جزیی داره:303:ومیاد مشاوره
براي جلوگيري از طلاق وادامه دادن به زندگي
ظاهرا بايد كتك خوردن را تحمل و به چشم گفتنها اكتفا كنيم...
جدا؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط مريم غمگين
اینو کی گفته؟
یعنی تنها راه حل جلوگیری از خراب شدن زندگی همینه؟
توسری بخوریمو و لال بشیم؟
نه دوست عزیز این گونه مرد ها طلاق بگیرن بدبختی رو برای زن دیگه شون
هدیه میبرن...پس درجهت درمان پیش برید نه خلاف اون
نقل قول:
نوشته اصلی توسط samanis
بله حق با شماست اما جار زدن چیزی رو حل نمی کنه فقط به درد اضافه می کنه مثال آشپزی هم که عرض کردم اصلا منظورم مقایسه نبود می دونم اصلا قابل مقایسه نیست فقط یه مثال برای تفهیم صحبت هام بود آدم باید بخاطر خیلی چیزهای خوب همسرش کمی مبارزه کنه (در حد توانش) و در این حالت اصلا وجود بچه درست نیست من هم قبلا به سارا گفتم که یه وقت بچه دار نشه تا مشکلش حل بشه چرا راه دور؟ خودم همون دختر بچه ای هستم که مثال زدید والان بزرگ شدم! نمی گم در حال حاضر اعتماد به نفس ندارم اما جونم کنده شد تا خودم رو به اینجا برسونم اونقدر تحقیر شدم و حرف شنیدم که الان شدم این آدم... اما عوارض مشکلات بچگی هام و دیدن صحنه های دلخراش و حتی کتک هایی که خودم خوردم الان تو وجودم هست... تیک عصبی و ناآرومی, بی حوصله بودن واقعا دارم زجر می کشم
به نظر من حداقل, تلاشش رو بکنه و اگه نشد هم جار نزنه بی سر و صدا ازش جدا بشه البته جدا شدن راه حل آخره و نباید با هر اتفاقی بهش فکر کرد...
لطفا برامون بگید چه کارهایی کردید و چه نتایجی گرفتید؟ آیا بهبودی حاصل شده؟
:326:
سلام نگار عزیزنقل قول:
نوشته اصلی توسط negar_a
این روزها واقعااا روزهای سختی رو میگذرونم...
باخودم باید کناربیام..جلوی خودم روبگیرم..منطقی فکرکنم....همه چی رو بریزم توی خودم
صدام بالاتر از یه فرکانس نره...خلاصه دردسری داریم
شوخی نبود ها..همش هم جدی بود...خیلی دارم راه میام...
اما نگران نباشید مثل آتش فشان فوران نمیکنم...
این روزها شدم کوه صبوری...صبور و بامتانت یه خانوم همه چی تموم :311:
چشم پوشی ازخطاهای همسری هم بخشی از زندگیم شده:303:
تازه این وسط چند تامریض وچند تا از هوش رفته وچند تا....باید جمع کنیم ازوسط
راه زندگیمون:311:ای بابا من شدم این روزها نازخرید...همش دستم توجیبمه
و خرج میکنم..ناز میکنن ونازمیخرم...
دارم میجنگم..دارم میسازم:323:
البته این رفتارهای من خیلیییییییی هم تاثیر داشته!خیلی:72:
به عنوان مثال دیشب:
یه قراری داشتیم برای بیرون رفتن...البته ساعتش آنچنان مشخص هم نبود
اماهمسرم خیلی دیر اومد:300:تقریبا 9:15 دقیقه شب رسید خونه...
و خب تا یه دوش گرفتن ساده تقریبا تا ده طول کشید حاضر شه...
خب طول کشید اما من هیچی نگفتم:302:فکرکنید ازدرون غوغایی داشتم ها
همش میخواستم داد بزنم:324::311:اما نزدم....:311:
بعد هم حین حاضر شدن اینقدررررررررر خسته بود که گفت میشه نریم؟
گفتم برای من مشکلی نیست عزیزم اما من ناراحت میشم:303:حقیقت رو گفتم اونم با
لحنی صمیمی...اثرکرد...دیگه هیچی نگفت!!!!!!!!!:163:
خلاصه از اون طرف هم مراعاتش رو کردم و سریعا به خونه برگشتیم تا استراحت کنن
یعنی یک ساعت(11شب)منزل بودیم تا اذیت نشه واستراحت کنه:43:
جوابش رو کجا گرفتم؟
قبل خواب اومد کلی ماچ کرد وگفت مممنون عزیزم که صبوری کردی وبابت دیراومدنم
باهام قهر نکردی وسرم داد نزدی(آخه همیشه همین بود عصبانی میشدم)
وکلی تشکر کرد وبعد خوابید....
صبح هم اول صبح باهم تماس گرفت و حال واحوالم رو پرسید بایه عالمه مهربونی:43:
آخه... چه رمانتیک... آفرین بهت:46::43::104:
با صبر و صحبت همه چیز رو می شه حل کرد اما نریز تو خودت... به جای اینکه داد بزنی, دادت رو قورت بده و باهاش صحبت کن.:72:
اره قورت میدم...ولی ازاون قورت دادن هاست...خیلی سنگینه..نقل قول:
نوشته اصلی توسط tell me
ازگلو نمیره پایین که...
یه راز پنهان:
من هنوز خودمم اصلاح نشدم آنچنانی منظورم داد وبیداد هاست..
تنها که شدم..مثلا رفت توی اتاق دیگه
سر قضیه ای که مثلا عصبانی شدم ولی بروز ندادم...تنهایی بروز میدم
و تخلیه احساسی میشم:311::311::311::311::311:
فکرکنید من توی یه خانواده ای بزرگ شدم که کارهاشون رو بادادوبیداد به هم
تحمیل میکنن..وکلا داد وبیداد کردن توی خونشونه!خانواده ی همسرم هم همینطور
بعد خب روی ماهم اثرگذاشته دیگه....درمانش واقعا سخته..ترکش واقعا سخته!
حالا مدت ها طول میکشه تا ترک کنیم:43:
می دونم سنگینه... من هم تو همچین خانواده ای هستم عزیزم و هر بار عصبانی می شم و می خوام داد بزنم یا جلوی خودم رو نگه می دارم یا وقتی داد می زنم از خودم بدم می یاد من هم دارم رو خودم کار می کنم... هیچ چیز غیر ممکنی وجود نداره... به شرط خواستن خودت.:72::46::43:
آره آدم وقتی تنهاست بهتر می تونه به عصبانیتش غلبه کنه واسه همینه که می گن وقتی داره تنشی یا دعوایی ایجاد می شه یا برید تو اتاق یا از خونه برید بیرون و وقتی آروم شدید برگردید و مشکل رو با صحبت حل کنید... نه صحبت تحقیر آمیز بلکه صحبتی که از روی فکر باشه و مهربونی هم همراهش باشه.:72:
دوستای عزیزم یک دنیا ازتون ممنونم....خیلی ممنونم
میام و نوشته هاتونو می خونم و در مورد تک تکشون فکر می کنم...تنها چیزهایی که بهش رسیدم صبوری و مهربونی خودم بوده..چند روزپش از دست شوهرم ناراحت بودم و اس ام اسی حرفهای تندی به هم زدیم...بعد از چند ساعت من طبق رویه همیشه با عزیزم بهش اس دادم که درک کنه دعوا نباید خیلی کش دار بشه..
کتک که فعلا خبری نشده و من بابت همه چی خوشحالم..
شوهرم همیشه صبرمو تحسین می کنه و فکر می کنم همین باعث شده بدونه هر زنی جای من بود خیلی بد برخورد می کرد..
دیشب در کمال ناباوری سوپرایزم کرد..رفته بود و کفشی که چند روز قبل توی بازار بهش گفتم قشنگه رو برام خریده بود..
من اما داشتم شاخ درمیاوردم...خیلی ازش تشکر کردم.خودم یادم رفته بود این کفشارو دوست داشتم و همین که فهمیده شوهرم به فکرمه خیلی خوشحال شدم..
یاد گرفتم اگه از چیزی ناراحت شدم حتا اگه تند برخورد کردم سعی کنم صبور باشم و آروم ..مثل همیشه تا بتونم مشکلاتمو حل کنم..
امیدوارم تا همیشه شوهرم همین جوری بمونه...:323:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sara 838
اوه اوه چه هدیه ای گرفتی!:311::311::311:
مبارک باشه عزیزم:227::72::46:
خانمی نتیجه ای که گرفتی..هدیه ای که گرفتی(حتی اگریک شاخه گل بود)
نتیجه ی همون صبوری وهمون چند اس ام اس ساده بود..
خانمی اگر سعی کنی توی دعوا،اونو به صبوری دعوت کنی عالی میشه
و اگر دیدید موضوعی شما دوتا رو اذیت میکنه...هردوی شما برای ساعتی
تنها باشید باخودتون ودرمورد مشکلتون فکرکنید...و وقتی راه حلی رو پیدا کردید
بشینید باهم منطقی و عاقلانه وبامهربانی بابکاربردن کلمات عزیزم وو....
باهم حرف بزنید!این تنها راه حل برای دور شدن از این دعواهاست
ازکتک کاری هاست...:227:
مردها ازاینکه چیزی بهشون دیکته بشه بدشون میاد!
پس سعی کنید هر چی ازشون میخواهید به صورت خیلی صمیمی
ودوستانه وخیلی رومانتیککککککککککک ازشون درخواست کنید..
مثلا من به شوهرم میگم...عزیزم اگرصدای حرف زدنمون پایین ترباشه
اذیت نمیشیم و میتونیم راحت تر فکرکنیم درمورد حرفهای همدیگه!
این عشقولانه بود!(بعدش هم بری یه ماچش کنی بهش می چسبه):311:
معنی ساده اش: دادنززززززززززززن!!!!!!!!!!!:311:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط starpen
:104:
:104:
:104:
:104:
:104:
اینا برای روحیه دادن بود جز تشویق و آفرین دیگه نمی تونم چیزی بگم:72:
خوشحالم که راهتون رو دارید پیدا می کنید... خدا به همه و آخر به من هم کمک کنه:323:.:72:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط tell me
ما توکلمون بخداست..
یه چشمون هم به دست نوشته ای شما
میاییم روحیه میگیریم میریم واسهRoundبعدی:311:
اگه دروغ بگم:163:
زندگی حاصل همین round هاست و می شه هر راند رو به موفقیت سپری کرد... این ما هستیم که اون راند رو شروع می کنیم و به پایان می رسونیم, خدا هر لحظه با ماست و نباید ازش غافل بشیم... باید قوی باشیم, بعضی راندها سخت و بعضی آسونه, هر کدومش دلنگرانی های خودش رو داره اما مهم ما هستیم و رفتارها و تصمیم ها و قبل این ها ایمانمون به اونی که تو وجودمونه...:72::72::72:
امیدوارم بتونم کم کم مشکلاتو حل کنم..کمکاتون واقعا بهم روحیه داد..ممنون
من یک هفته ی عالی روگذروندم..:323::43::227:
برای تمام زوج های جوان هم آرزوی آخرهفته ی عالی ای رو دارم:43:
سارا جون امیدت به خدا و بعد خودت باشه عزیز دلم... مطمئنم می تونی... برات آرزوی بهترین ها رو دارم همینطور واسه starpen عزیز و پر قدرت
امیدوارم لحظات تمام زوج ها و فردها:311:((همون مجردها)) عالی باشه... گفتم واسه خودمم یه دعایی کرده باشم آخه هنوز مجردم ولی احتیاج دارم یه کمی عالی بشم:46::72:
عزیزم توکه نیاز به عالی شدن نداری...عالی هستی:46:نقل قول:
نوشته اصلی توسط tell me
بعدهم که کوه اراده ای(بی شوخی)ضرب العجلی زندگیت ازاین رو به اون رو میشی
آدم تصمیم های بزرگ رو با اراده ی قوی اش بگیره...حتما به همشون میرسه
ماهممون اراده ی قوی داریم اما بعضی هامون تنبلیم:163:
تنبلی ها رو آروم آروم بزاریم کنار..وهدفهامون رو لیست کنیم
وسعی کنیم باهمت خودمون به تمام هدف هامون یکی یکی برسیم
حالا لازم نیست این وسط تلفات بدید و اکسیژن کم بیارید
گام های آروم وسبک بردارید..تا به نزدیکای قله که رسیدید قدم هاتون سنگین تر
وبلند ترمیشه..:303:
starpen عزیز لطف توئه اما همچین هم کوه اراده نیستم.... شاید صبور باشم اما اراده م خوب نیست حداقل در حال حاضر:302:... می دونی که؟ سردرگمم
تیکه ی آخر پستت خیلی تاثیر گذار بود و ازت ممنونم::72:
حالا لازم نیست این وسط تلفات بدید و اکسیژن کم بیارید
گام های آروم وسبک بردارید..تا به نزدیکای قله که رسیدید قدم هاتون سنگین تر
وبلند ترمیشه
من اومدم اعلام وجود
سلام دوستان:72:
امیدوارم هفته ی خوبی رو پیش رو داشته باشید:43:
سلامت وتندرست باشید درکنارخانواده هاتون:43:
وامشب ازخدا یه عالمه عیدی بگیرید..هم معنوی هم مادی:311:
ماروهم دعاکنید:323:
من امشب دارم باهمسری میرم یه سفر یک هفته ای..گردش وتفریح وبزن وبکوب:227:
جای همگی خالی...این یک هفته که نمی بینمتون دلم حسابی براتون تنگولیده میشه:43::302:
starpen عزیز،
یه چیزی قبل از رفتنت بهت بگم.
این تاپیک سارا بود و متاسفانه شما و سارا مشترک مسایلتون را توش می نوشتید. هر بار خواستم بخونم قاطی شد و همه اش می گفتم این خانم چرا واسه خودش تاپیک جدا باز نمی کنه. حتی اگه مسایل مشابه باشند، شما نباید توی تاپیک دیگران بنویسی.
امیدوارم سفر خوش بگذره.:72:
عید به شما خوش بگذره عزیزم...:46:نقل قول:
نوشته اصلی توسط شب نم
مممنون خانمی
درمورد تایپیک..خانومم من میتونستم تایپیک جدید باز کنم
اما وقتی مشکل مشترکه... وراه حلی که من پیداکنم..راه حل دوستم ساراست
چرا دو تایپیک مشابه باز میکردیم؟
از سارای عزیز بابت صبوریش..بابت لطفی که داشت که بهم اجازه داد
توی تایپیکش حضور داشته باشم مممنونم
ما خودمون میتونیم دنیامون رو قشنگ کنیم.....منم سعی درهمین کار رو دارم
ازاینکه حق کسی ضایع بشه بسیار بدم میاد و امیدوارم برگردنم هیچ حق الناسی
نمونده باشه....وازکمک دوستان عزیز همدردی وهمچین شما شب نم عزیز هم
ممنونم....مخصوصا Tell Me عزیز که دراین دوره ی سخت منو همراهی کردند
اما من هنوز کارم با این تایپیک تمام نشده....اما شاید بعد بازگشت ازمسافرت
ومراجعه به مشاور...درمورد تجربیاتم تایپیک جدیدی ایجاد کنم..واونجا به مسائل
شخصی خودم بپردازم...
باز هم تشکر:72:
شب نم جون زیاد سخت نگیر... :46:مسائل چون مشابه بوده واسه همین اینجا نوشته و البته به نظر من شاید موفقیت starpen و تجربه ش به سارای عزیز هم کمک کرده باشه چون خود سارا زیاد نمی یومد و مسائل مشابه بوده پاسخ ها هم مشابه بوده... تو یه تاپیک دیگه هم دیدم مدیر نوشته بود اگه مسائل مشابه بود تاپیک جدید باز نکنید, البته یه کم قاطی پاتی شد اما خدا رو شکر نتیجه ش منفی نبوده...:72:
starpen جون امیدوارم سفر بهت خوش بگذره و همه مثل شما مشکلشون حل بشه, با هر لبخندت از بقیه هم یاد کن و دعا کن:323:
مواظب خودت و همسرت باش عزیز دلم.:72::43:
فدات عزیزم:46:نقل قول:
نوشته اصلی توسط tell me
الهی امشب به آرزوهات برسی...
دعامیکنم همیشه در زندگی(مثل این روزها)همیشه سربلند باشی:43:
خدا از دهنت بشنوه ... امیدوارم امشب همه به خواسته هاشون برسن... چرا امشب؟ همین حالا... امیدوارم مشکل همه حل بشه و بعدش مشکل من.:72::46::323::316:
سلام دوستای عزیزم...
من می خونمتون هر روز نوشته هاتونو می خونم...
ولی فقط فکر می کنم..خوشحالم که بحث کتک تا حدود زیادی حل شده و شاید این من و شوهرم رو صبورتر کرده باشه...
میشه ازتون کمکی بخوام...؟؟؟دوست دارم اونجا هم کمکم کنید..راستش من قبلا یه تاپیک زدم به نام با رفتار مادرشوهرم و خواهرشوهرم و جاری ام چه کنم اما کسی زیاد نتونست کمکم کنه..ازتون می خوام بیاین اونجا و کمکم کنید...
اینم آدرسش
http://www.hamdardi.net/thread-16724.html