شوهرم ميخواد منو تربيت كنه

SCI مرسي از اينكه به من كمك مي‌كني
شوهر من با استادش در ارتباطه البته جزوه‌هايي كه بهش مي ده بخونه رو ديدم راجع به خودشناسيه و بد نيست و اكثر اس‌ام‌اس‌هاشون اشعار مولانا ست. ولي خود اين استاد زندگي خيلي موفقي نداشته از همسر اولش دو تا بجه داره همسن همسر من و اون‌ها رو المان گذاشته و الان با يكي از شاگرداش ازدواج كرده كه از لحاظ سني جاي دخترشه از لحاظ مالي هم موفق نيست و اكثرا شاگرد مغازه مي شه و حالا جالب اين‌جاست كه شوهر من مسائل سرماية گذاريشو مالي و كاريش هم با ايشون مشورت مي‌كنه!!! شديدا روي شوهرم نفوذ داره حتي يكبار به شوهرم گفته بود كه تو منيت كردي و توي بعضي مسائل اشتباه كردي كه شوهرم گريه كرد و كلي ناراحت بود. همچين آدم غدي كه تا به اون روز و بعد از اون هم من گريشو نديدم.
شوهرم با اون خانوم ارتباطي نداره. ايشون از لحاظ جنسي اشتياقي به جنس مخالف نداره بلكه بيش‌تر درگير احساساتش شده بود. كلا وابستگي جنسي هم به من نداره و يكي از عللي كه اينقدر طولاني قهر مي‌كنه همين سردي جنسيشه. الان ده روزه كه با هم قهريم و من هر كاري كردم آشتي نكرد. من هم الان از اين لجاحتش عصباني هستم الان من هم باهاش قهرم و بهش سلام هم نمي‌كنم. ولي 2روز عصبانيم ولي بيش‌تر نمي‌تونم قهر باشم. نياز به هم‌صحبت و محبتش دارم و از قهر و اين بچه‌بازي‌ها هم سر در نميارم.
اشكال عمده‌اي كه من دارم اينه كه توي دعوا خيلي عصباني مي شم و داد مي‌زنم و چيزي مي‌شكونم و اين باعث مي شه بعد از دعوا احساس گناه كنم. داداشم خيلي منطقي و آرومه. براي اولين باره كه داره مياد باهاش حرف بزنه. مي‌خواد ببينه مشكلش چيه؟ چي‌ از زندگيبش مي خواد و اگه از من ناراضيه و مشكلي داره بياد با هم حرف بزنيم و بريم مشاور نه اينكه قهر كنه. اگه هم كه راضيه كه اين بازيا چيه؟ بچه‌دار بشيم و دست از اين لجاحت‌هاش برداره. شوهرم مشاورو چند جلسه مياد و بعد كه مشاور بهش مي گه تو اشتباه كردي و ... ديگه ادامه نمي‌ده و ميگه جوري با مشاور حرف زدي كه منو ترغيب كنه هر جور دوست داري بزارم زندگي و رفتار كني!!! كلا تمام مسائل ريز زندگيمون رو به استادش مي‌گه و با اون مشورت مي‌كنه !!

سلام قلب تنها... برگرديد به صفحه قبل پستي كه براي شما گذاشتم رو ادامه دادم و بعضي جوابهاي شما رو سعي كردم بدهم
اشعار مولانا،‌فوق العاده هستند... جزوات خود شناسي هم خوب هستند! اما از چه نظر! از اين نظر كه شما مي تونيد با ايشون وارد مباحثه شويد... بحث كنيد... حرف بزنيد! براش يك كتاب بخريد! در رابطه مولانا...
يك سفر به قونيه ترتيب بديد... بذاريد از فضاي خودش خارج بشه!
به علاقه منديهاش احترام بگذاريد اون موقع مي تونيد جاي استادش رو بگيريد!!! بشو كاسه داغ تر از آش.. نه در مقابل استاد! در كنار استاد...

ترجيحم اينه كه از برادرت طور ديگه اي استفاده كن! نياد با ايشون حرف بزنه... بياد موجب يك بهانه بشه كه شماها با هم حرف بزنيد!

مهارت هاي خودتون را افزايش بديد... اضطراب و نگراني رو كنترل كنيد... خشمت رو كنترل كن!
مديريت خشم احتياج به تمرين داره... خواستي بازش مي كنم... اما خيلي مقاله در اين رابطه هست

اصرار نكن آشتي كنيد... شما احتياج به هم صحبت داريد چون زن هستيد! اما او احتياج به تنهايي داره چون مرد هست! با هم فرق مي كنيد... بگذاريد فكر كنه! بهش فرصت بديد... فرصت بديد نگران شما بشه...شما رو بي شك از استاد بيشتر دوست داره!

سردي جنسي با مهارتهاي شما كه دوستان به شما كمك خواهند كرد حل خواهد شد (مشكل شما فقط نيست... حل هم شده بارها) ايجاد فضاهاي رمانتيك عارفانه... فضاهاي شاعرانه.. استفاده از نور شمع... هم آغوشي در محلي غير از محل معمول( اطاق خواب)... به تن كردن لباسهاي خاص ( مثلا لباس بلند حرير سفيد... مي تونه با توجه به نوع نگاه فعلي همسر شما موثر تر باشه...

با شوهرت آروم همراه شو... به شوهرت بگو مي خوام كمكم كني آروم بشم...(وقتي اوضاع اروم شد...) بگو مي خوام با اشعار مولانا مديتيشن كنم... به استاد كاري نداشته باش! استاد خودش عين يك سايه محو مي شه... چند تا راهكار بهت گفتم! شوهرت رو روي استعداداش متمركز كن!!! به جاي اينكه در مقابل هم بايستيد.. كنار هم بايستيد... نمايشگاه ها و موضوعات مربوط به مسائلي رو كه دنبال مي كنه رو در اينترنت جستجو كن... و باهاش در ميون بذار... كم كم متوجه مي شه بابا اين استاد اونقدرها هم استاد نيست... ضمنا زيركي زنانه و سياست يادتون نره... حتي گاهي مي توني استاد صداش كني و در قابل دوستان تاييدش كني و بخواي چند بيتي از مولانا بگه وتفسير كنه... بگو برات از حكايت شمس بگه...كم كم جاهايي كه تاييدش مي كنند بيشتر مي شه و استاد بايد بره دنبال كارش!

سلام خواهر عزيزم
اميدوارم آرامش به سمتت برگرده. دوست خوبم ابتدا بهت احسنت مي‌گم به خاطر طرز فكرت و اينكه چقدر مهربون و با گذشتي
بعد از اون مي خواستم كمي از تجربياتم بهت بگم. مي‌دوني چون تو زندگي زناشوييم خيلي موفق نبودم و نيستم نمي تونم محكم صحبت كنم اما از تجربياتم مي تونم بگم.
همسر من هم مثل همسر شماست و بسيار سريع قهر مي كنه و هرگز براي آشتي پا پيش نمي زاره حتي زمانيكه 100 درصد مقصره.
اما من چه كردم. در تمام اين 4 سال زندگي مشتركمون هر بار ناراحتي يا قهري پيش مي يومد من جلو مي رفتم و آشتي مي‌كرد. گاهي لازم بود بيشتر ناز بكشم و گاهي كمتر. به هر حال تحمل قهرو نداشتم و نمي خواستم طولاني شدن زمان قهر به من ثابت كنه كه همسرم بهم علاقه نداره!!! البته اين موضوعو تازه فهميدم. همسر من بسيار عصبيه و زود جوش مي آره و وقتي عصباني ميشه از تهمت گرفته تا ناسزا همه رو مي ريزه بيرون. يه بار تهمتي به من زد كه از شنيدنش غش كردم يادم مي آد به هوش كه اومدم تمام لباسهام خيس بود از بس كه آب روي صورتم ريخته بود و توي گوشم هم آب رفته بود. نمي دونم چي شد كه فهميد چه كرده و شروع كرد به عذرخواهي. اما نمي خواستم حتي صداشو بشنوم. بعدشم منو با اون حال رها كرد و فرداش رفت به شهرستان براي ديدن خانوادش. منم قهر كردم و اين قهر 3 ماه طول كشيد. باورت ميشه!!!!؟؟؟
خلاصه آخرش يه جورايي هر دو آشتي كرديم. بعدها من باز رويه قبليمو ادامه دادم اما ببين نتيجه رو!!!
يه روز بهم گفت مي دوني تو چرا هميشه پا پيش مي زاري؟؟ چون ميدوني خودت مقصري!!!!!!!
اين بود كه خيلي چيزا برام روشن شد....
الان هم با هم قهريم 3 هفته اي مي شه اما چون من ابدا در اين قضيه مقصر نبودم آشتي نكردم. اون هم فهميده من آدم كم صبر و مهربوني هستم جلو نمي آد تا من پا پيش بزارم. اما بالاخره خودمو كنترل كردم بدون هيچ ناراحتي قهرو ادامه مي دم. چون مي دونم معني پا پيش گذاشتن چيه.
نترس و خوب فكر كن فقط صبور باش
به قول آقاي SCI: به مردا رو بدي ازت آستر هم مي خوان (ببخشيد آقايون خوب خارج از اين ماجران)
برات آرزوي صبر و آرامش دارم
راستي خواهر خوبم برو به خودت برس و حس كن تنها زندگي مي كني پاداش اين صبرتو مي گيري. البته اگر ايمان داري كه مقصر نبودي
:43:

سلام مادام جان
من این تاپیک رو پیگیری می کنم و می دونم که مشکل این خانم و شوهرش اینه که مهارتهای زندگی زناشویی رو بلد نیستند، این مشکل متاسفانه محدود به این خانم نیست و به دلیل عدم آموزشهای صحیح قبل از ازدواج و خیلی موارد دیگه، این مشکل مخصوصا در جوانهای تازه ازدواج کرده دیده می شود. من و شوهرم هم این مشکل رو داشتیم!!
دیدگاهی که شما نسبت به زندگی دارید از نظر بنده نیاز به اصلاح داره!! شما و همسرتون ظاهرا هر دو فکر می کنید که زندگی میدان جنگ و نبرده!!! هر کس کوتاه بیاد بازنده ست و هر کس لجبازی کنه و به اصطلاح مقاومت کنه برنده می شه!!!! البته این مشکل در فرهنگ ایرانی متاسفانه متاسفانه داره ریشه پیدا می کنه!!! عزیزم این دیدگاه اصلا صحیح نیست. زندگی زن و شوهر نیاز به گذشت داره، نیاز به چشم پوشی داره، گذشت و چشم پوشی به معنای تمام کلمه، گذشت و فداکاری بدون چشم داشت و توقع!!! اگر بخواهید اینطوری در زندگی پیش برید به مشکل و تنشهای بیشتری می خورید.
به نظر من همین که شوهر دوستمون بهش می گه "نمی خورم" یا "گرسنم نیست" همین چند کلمه خودش نشون می ده که ایشون هم دوست داره آشتی کنه ولی متاسفانه متاسفانه و باز هم می گم متاسفانه مردها غرور دارند و گاهی غرورشون اینقدر زیاده که زنها رو عصبی می کنه!!!
قلب تنهایی جان من قبلا هم گفتم شما باید شوهرت رو بهتر بشناسی، ببین چطور می تونی به صلح دعوتش کنی، وقتی آشتی کردید بعد از چند روز، وقتی همه چیز آروم شد بشینید و با هم سر مشکلاتتون صحبت کنید. من و شوهرم اوایل بعد از قهرها حرف می زدیم زود دعوامون می شد، به خاطر همین دوتا کاغذ بر می داشتیم و دلخوریهامون رو می نوشتیم و با هم عوض می کردیم. گرچه بعضی وفتها کاغذ رو تا آخر نمی خوند و از انتقاد من ناراحت می شد ولی این روش شاید برای ما بهتر از حرف زدن جواب می داد تا بعدها مهارت خوب گوش دادن رو در خودمون تقویت کردیم.
قلب تنها جان اگه برادرت مثل یه دوست می خواد میانجگری کنه اتفاقا خیلی هم خوبه ولی اگه می خواد مثل یه وکیل طرف تو رو بگیره و شوهرت رو محکوم کنه، این فقط اوضاع رو بدتر می کنه.
پس مراقب باش که این اتفاق نیفته.
ضمنا یادمون باشه "فرصت با هم بودن به قدری کوتاه است که ارزش قهر و دلخوری رو ندارد"
موفق باشی.

سلام lonely sky عزيز
تو پيام هاي قبليتون نوشته بوديد كه:
من تجربیات خودم رو می نویسم و نمی دونم که برای رابطه شما هم جواب بده یا نه.
یادمه یکبار اصلا برای آشتی نرفتم جلو و قهرمون داشت طولانی می شد، (چون حق با من بود و خیلی به غرورم برمی خورد اگه برای آشتی پا پیش می ذاشتم) با هم فقط سر موضوعات مهم حرف می زدیم ولاغیر، این وضعیت خیلی عذابم می داد ولی تحمل کردم، توی خونه هم خیلی به خودم می رسیدم، مثل همیشه یکمی هم بیشتر حتی!!! تا اینکه به نظرم عادتش شکست و فهمید که این دفعه دیگه از این خبرها نیست، اومد برای آشتی ولی راستش رو بخوای خیلی هم جالب نیومد!!! من هم بهش گفتم "عجب که یکبار برای آشتی پا پیش گذاشتی" این حرف رو شنید خیلی جا خورد، شاید خیلی ها بگند که نباید این حرف رو می زدی ولی بعدش در مورد تاثیر ازخودگذشتگی با هم حرف زدیم و الان بیشتر وقتها که بینمون شکرآب می شه اون می یاد جلو و آشتی می کنه!!!

من هم همينو گفتم. بهتره صبر پيشه كرد تا خود همسر متوجه بشه. يكطرفه و بي رويه ناز كشيدن كار درستي نيست و فردو تشويق به ادامه قهر مي كنه. البته باز هم مي گم اگر مقصر نباشي!!!
و اينكه موضوع توسط من هم پيگيري شده از كجا فهميديد كه من همه رو نخوندم :302:
خواهر عزيزم قلب تنها كجايي بيا بگو چي كار مي كني؟ غصه نخوري .....:43:

دوستاي گلم سلام
از همه كسانيكه وقت گذاشتن و تاپيك منو دنبال كردن و سعي كردن از تجربياتشون برام بگن نهايت سپاس دارم.
ديشب دادشم با همسرم صحبت كرده. البته من نمي‌دونستم و تا 1 شب تنها بودم و دادشم از سر دوستي با ايشون حرف مي‌زنه و صحبتو به مسئله ما ميكشونه.
همسرم از من يه سري گلايه داشته و گفته كه من براي نتيجه گرفتن خواسته هام از هر راهي رفتم جواب نگرفتم ولي اين راه (قهر كردن)جواب داده و حداقل توي ذهن زنم مي‌مونه و فراموش نمي كنه كه ديگه تكرارش نكنه! و از من يه سري گلايه داشته كه به نظر من خيلي جزييه و لي مثل اينكه براي اون مهم بودن و به دادشم گفته كه من به اين خواسته ها اهميت ندادم و زود فراموش مي‌كنم.
- ايشون صبحانه براش خيل مهمه و روزهاي جمعه زود از خواب پا ميشه و ميخواد با هم زود صبحانه بخوريم ولي من مي‌خوابم چون فقط يه روز تعطيلي دارم كه صبحشو بخوابم
-رازدار نيستم و حرفامو حداقل به مادرم مي‌گم
-از شوخي‌هاي خاص خوشش نمياد و من باهاش شوخي نكنم
-دل به زندگي بدم( نفهميدم منظورش جيه؟؟؟)
خلاصه از اين مسائل. راجع به استادش هم گفته كه اين اقا براي شوهرم يه مشاور در تمام اموره و با ايشون مشورت مي كنه و تا حالا هم براي همسرم مفيد بوده!!! و اينكه من دوست ندارم شوهرم با استادش در ارتباط باشه چون خودخواه و تماميت خواه هستم!!!و حسودم!
در مورد مشاور هم گفته كه مشاورايي كه توي شهر ما هستن و قبول نداره و ..برادرم گفته خوب بريد تهران مشاوره و شما بزرگترين و مهمترين داشته‌تون همين زندگيتونه براش وقت و هزينه بذاريد كه شوهرم گفته وقت نمي‌كنه و ...
من به حرفاش خوب فكر كردم. درست نقطه مقابل خواسته‌هاي براورد نشده اون خواسته هاي برآورد نشده زياد منه و اينكه همسرم قدمي براي خوشحال كردن من بر نمي داره.
من و همسرم با هم فرق داريم. دو تيپ شخصيتي متفاوت!! و خوب مي‌خوايم با هم زندگي كنيم. راه حل اينه كه به يه مشاور كه هم من و هم ايشون قبولش داشته باشه مستمر مراجعه كنيم. مشاوري كه حرفاي خودمون و به خودمون پس نده و واقعا زبده باشه. فعلا كه شوهرم قهره. ولي پيشنهاد من اينه كه ما بايد بريم پيش مشاور.
اگه نظري داريد كه مي‌تونه بهم كمك كنه راهنماييم كنيد . مرسييييييييييي:72:

سلام مادام جان
عزیزم من و شوهرم طولانیترین قهرمون یک هفته بوده و یادم نمی یاد بیشتر از 10 روز از هم قهر بودیم، به نظر من طولانی شدن قهر باعث سردی زوجین می شه و احساس دلبستگی و علاقه رو در طرفین کمرنگ و کمرنگتر می کنه، قهر اون هم از نوع طولانیش (و مخصوصا که دو طرف آدمهای مغرور و لجبازی باشند)هیچ ثمری به جز سردی و دلخوری بیشتر نداره، ما آدمها باید یاد بگیریم اگه مشکلی با هم داریم به زبون بیاریم و با قهر به جایی نمی رسیم.
متاسفانه مادرهای ایرانی این اخلاق رو در فرزندانشون به نوعی تقویت می کنند به این شکل که بچه از همون کودکی به نوعی یاد می گیره با قهر و گریه یا حتی زور به خواسته هاش برسه!!! ما باید گفتگو رو یاد بگیریم و بتونیم با مشکلاتمون درست برخورد کنیم.
همه توی زندگیهاشون مشکل دارند، هیچ دو نفری دارای تفاهم مطلق نیستند که اگر باشند، قطعا یک نفرشون اصلا فکر نمی کنه!!!! ولی اتفاقی که می افته اینه که همیشه یک نفر از خواسته ش به خاطر دیگری می گذره و برعکس.
به قول معروف "گهی زین به پشت و گهی پشت به زین"

به هر جهت دوستمون قلب تنها هم بالاخره با وساطت برادر مهربونش فهمیده که شوهرش چه خواسته هایی داره.
برات خیلی خوشحالم قلب تنهایی قدم بزرگی برداشتی. :310:
شاید در مورد شما مشاور هم خیلی نیازی نباشه و خودت با درایت بتونی قضیه رو حل و فصل کنی. فقط باید بیشتر شوهرت رو بشناسی و خواسته هاش رو درک کنی، چی دوست داره، از چه کاری عصبانی می شه و ...
به نظر می رسه شناخت شما دو نفر از هم کمه، بعضی مردها توی شناخت خانمها خیلی کند هستند، علتش هم اینه که ما زنها خواسته هامون رو کمتر بیان می کنیم و دوست داریم طرف مقابل همه اش حدس بزنه :163: کاری که مردها ازش متنفرند، :163: ما دوست داریم ذهنمون خونده بشه!!!
در هر حال اگه بینتون صلح برقرار شد، فرصت خوبیه که با هم در مورد خواسته هاتون، صحبت کنید.
مثلا یادمه یکی از دوستام بهم می گفت چرا شوهرم به من می گه مثلا موهات رو فلان طور مرتب کن یا اشکالات ظاهری دیگه؟؟ بعد خودش یه نتیجه جالب گرفته بود و می گفت من نهایتا 10 بار در روز جلوی آینه بایستم ولی شوهرم مرتب من رو می بینه و بهتر از من اشکالاتم رو می بینه، پس باید حق رو بهش داد، دختر خوب زن و شوهر آینه همدیگه هستند، همونقدر که شما می تونی به شوهرت انتقاد کنی، در رفتار، اخلاق، ظاهر و ... اون هم می تونی از تو انتقاد کنه، مهم اینه که به خواسته های هم احترام بذاریم و برامون مهم باشه که طرفمون چی دوست داره.
ولی من توی این مورد استاد اخلاقی واقعا مشکوکم!!! یعنی استاد اخلاقی به شوهرت گفته که باهات قهر بمونه و با وجود پا پیش گذاشتن تو آشتی نکنه؟؟؟ که اگه چنین آدمی باشه، بسیار خطرناکه!!!
یه ضرب المثل می گه: تفرقه بنداز و حکومت کن!!!
اگه اون آقا واقعا دلش برای زندگی شما می سوزه باید به شوهرت گوشزد می کرد که گفتگو رو جایگزین قهر کنه، قهر بیشتر از دو روز اثرات مخرب روی رابطه داره.
به نظر من بهتره روی کاغذ دو تا ستون ایجاد کنی و یه طرف بنویسی خودم، یه طرف هم بنویسی شوهرم، زیر هر کدوم هم خواسته ها رو بنویس، در مورد ستون شوهرت خودت هر چی به نظرت می رسه بنویس، مثلا بنویس دوست داره روزی 2 ساعت تنها باشه و کتاب بخونه یا دوست داره با هم قدم بزنیم یا دوست داره سینما بره و ....
چیزایی که خودت می دونی، بعد اگه شرایط رو مساعد دیدی، لیست رو بهش بده و ازش خواهش کن برات اصلاحش کنه و یا موارد جدید اضافه کنه.
این کار رو در مورد خواسته های خودت هم انجام بدید.
به نظر می یاد شما دو نفر اینقدر با هم قهر بودید که فرصت نداشتید همدیگه رو بهتر بشناسید!!:163:
موفق باشی:72:

خب خدا رو شکر...
الان اطلاعات خوبی نسبت به شوهرت داری
الان زیاد اصرار نداشته باش که حرفات رو بزنی
پست های قبلیم رو حتما بخونید فکر کنم راجع به استاد چیزایی گفته باشم....

سلام
شوهرم همچنان قهره و من هم ديگه سلام و خداحافظي نمي‌كنم و شدم مثل خودش. راستش خيلي عزت نفسمو زير پا گذاشتم و چند باري رفتم براي آتش بس ولي اون كوتاه نيومد و ديگه تكرار نمي كنم اين كارو و بخصوص اينكه فهميدم اين كارش براي اينه كه منو ادب كنه كه يادم نره چه اتفاقي افتاده و چرا ما با هم قهريم. خدا را شكر توي روز كه سر كار هستم. شب‌ها هم اكثرا مي‌رم منزل پدرم و يا با دوستم پياده روي مي‌كنم و زياد تنهايي رو حس نمي‌كنم. من خيلي معاشرتي هستم و اصلا قهر برام معني نداره. نمي‌دونم شوهرم چطور بار سنگين غمو مي‌تونه اين‌همه وقت به دوش بكشه. واقعا متاسفم براش و براي استادش كه نمي‌پرسه ازش با خانومت آشتي كردي يا نه و يا تشويقش نمي‌كنه به اين كار فقط سكوت مي‌كنه. كلا استادش هيشه سكوت مي‌كنه و غير مستقيم با حرفاش درس مي‌ده!! به هر حال چون شوهرم قهر شده كارش و من هميشه مي‌رفتم عذرخوهي و كارشو پيش مي‌برده و جالب اين‌جاست كه با اينكه من دو، سه بار جلو رفتم بازم داره كشش مي‌ده من ديگه اقدام نمي‌كنم حتي اگه يه سال طول كشه ايشا.. كه اين قهر ديگه از سرش بيفته و دست از اين بچه‌بازياش برداره.:323::323:

قلب تنها
این لینک هم برای تو عزیزم، حتما بخونش، حالا که تصمیم گرفتی قهر بمونی فرصت خوبیه که کمی اطلاعاتت رو بالاتر ببری:
رازهایی درباره مردان، باربارا دی آنجلس

موفق باشی :72:

دارم ازش متنفر مي‌شم. ازش بدم مياد...ديشب داشتم حمومو مي شستم كه خوردم زمين. از درد گريه مي كردم ولي اون نيومد حتي يه نگاهي بهم بندازه و وقتي من گريه مي‌كردم شروع كردن به سوت زدن و بي‌تفاوت نشون دادن خودش....
كاراي خودشو از من جدا كرده. غذا توي خونه نمي‌خوره و شبا دير مياد خونه. البته من هم سر خودمو به مهموني و خونه مامانم گرم كردم. از دستش خسته شدم. يعني چقدر كينه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ چطور اينقدر متنفره از من؟؟؟؟؟؟؟؟
16 روزه با هم قهريم و يك كلمه هم حرف نزده.

دوست عزیز متاسفانه قبلا هم بهت گفتم که طولانی شدن قهر، لجبازی بیشتر و تبدیل خانه به میدان جنگ، هیچ نتیجه ای نخواهد داشت.

جریان "بگرد تا بگردیم و بچرخ تا بچرخیم" در همه زندگیها و با همه انسانها (مردها!) جواب نمی دهد!!!؟

باید زودتر از اینها به این قهر پایان می دادی که لجبازی کردی! ولی نگران نباش، ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه ست.
راستی چرا روزی که برادرت با همسرت صحبت کرد، باهاش آشتی نکردی؟

سلام خدمت دوستان محترم اين تالار
23 روز گذشته و هنوز قهريم. همسرم شب‌ها كه مياد خونه ميره توي يه اتاق و درش رو مي‌بنده. نسبت بهش خيلي سرد شدم تقريبا ازش داره بدم مياد. من چند بار سعي كردم آشتي كنم ولي اون منو پس زد. احساس بدي دارم. فكر مي‌كنم فقط به خاطر آبروي خائنوادم دارم باهاش زندگي مي‌كنم. اون نقطه ضعف منو مي‌دونه. مي‌دونه كه من از قهر متنفرم و مي‌خواد با اين كارش ادبم كنه. هر دفعه قهر مي‌كنه من مي‌رم منت كشي و اين دفعه هم رفتم اونم سه بار كه هر بار پسم زد. بعد از اون تصميم گرفتم كه اين نقطع ضعفمو از بين ببرم تا بفهمه كه نمي‌تونه اين‌جوري كاري از پيش ببره ولي داره كم كم ازش بدم مياد. نمي‌دونم چيكار كنم؟؟؟ از كارشناساي محترم تالار مي خوام بياين به داد من برسين. توي خونه آنتن TV خراب شده و اعتبار اينترنت هم تموم شده و با شانختي كه ازش دارم من اگه اين‌ها رو درست كنم عصباني مي شه.
توي خونه دارم مي‌پوسم. خدايا اين چه مصيبتيه ديگه؟؟؟

قلب تنهاي عزيز سلام
خواهش مي‌كنم اينقدر پريشون نباش. سعي كن خودتو آروم كني. به نظرم برو و تلويزيون و اينترنت و درست كن. عصبانيت نداره. تو هم انساني و به اين ارتباطات نياز داري. به خودت احترام بزار و اجازه نده زندگيت روز به روز سخت تر بشه.
كمي صبور باش. احساسي كه بهش داري كاملا موقتيه. تو مي‌دوني كه اون داره ادبت مي‌كنه و من فكر مي كنم تو پشيمونيتو نشون دادي الان ديگه بايد بهش وقت بدي كه خودش بياد آشتي كنه و تو اين مدت زندگي عاديتو داشته باش و سعي كن بيش از هميشه به تفريحاتت برسيو برو بيرون براي خودت خريد كن پيش خانوادت برو. مطالعه كن
چرا زانوي غم بغل كردي. تو رو خدا صبور و قوي باش اينجوري افسرده مي‌شي.
شايد خيلي‌ها مخالف اين حرف من باشن ولي من مي‌گم تو بايد به همسرت نشون بدي كه با قهر نمي تونه كاريو از پيش ببره. ايشون فهميده قهر نقطه ضعفته و داره ازش استفاده نابجا مي كنه. پس اين نقطه ضعف را تو خودت مهار كن و نشون بده كه با اين راه به جايي نمي رسه.
حتي من فكر مي‌كنم بهتره تو هم كمي خودتو ناراحت نشون بدي :163:
:72:

الان زنگ زدم يكي بياد آنتن ماهواره رو درست كنه.
روز زن و يا سالگرد ازدواجمون باهام قهر بود در صورتيكه فرصت مناسبي براي آشتي بود نه؟؟
ولي اصلا به روي خودش نيورد. حتي خانوادم هم گذاشته كنار. من روز مادر به مادرش زنگ زدم و بهش تبريك گفتم ولي اون نه. احساس مي‌كنم داره راحت زندگي مي‌كنه و اصلا از اين مسئله ناراحت نيست. كلا درونگراست و ارتباط قوي با افراد نداره و اكثرا پاي سيستمشه. براي همين از اينكه توي خونه بره توي اتاق و به كاراي شخصيش برسه ناراحت نمي شه. ولي من زجر مي كشم. بيش‌تر از همه ازش دارم متنفر مي شم. خيلي عصبانيم. خيليييييييييييييييييييي:316 :

سلام عزیزم ، این ویدیو رو دیروز تو اخبار پیدا کردم و مخصوصا برای تو سیوش کردم، اینو حتما ببین، سایر دوستان هم ببینند
خبر دستگیری یکی از اساتید حلقه های عرفانی و اعترافات تکاندهنده یک دختر فریب خورده

شوهرت ناراحت نميشه يه مرد غريبه بياد خونه و انتن رو درست كنه ؟ بعدا سر همين قضيه شاكي نشه و دوباره اعصابت رو بهم بريزه؟

من فکر کنم بهتره اول از همه به خودت برسی. یعنی سعی کن آرامشتو بدون همسرت به دست بیاری. قوی باش اگر زمین خوردی فکر کن فقط توی دنیا خدا را داری و ناله نکن و خودت و ضعیف نشون نده. خلاصه ببین اگر شوهرت نباشه چطوری میتونی خوشحال و آروم باشی. روی این موضوع فوکوس کردی و ذهنت همش پیگیرشه. اگه اون قهره لازم نیست که تو فکر کنی قهره یا حتی ازش بخوای آشتی کنه. به اندازه کافی درخواست کردی. حالا بهترین کار اینه که همینطور که داری پیش میری زندگی خودت رو بکنی حتی شده یکطرفه باهاش حرف هم بزن. انگار که قهر نیست. مثلا برو اینو بخر یا امروز اینطور شد و راستی خبر جدیدو شنیدی. اگر بی محلی کرد و جواب نداد اصلا به روی خودت نیار و همینکه ببینه اصلا از قهرش چیزی حالیت نیست کم کم میاد بیرون حتی ممکنه با یک فشار و دعوا از وضعیت بخواد بیاد بیرون مثلا اینکه گفتی تو توی حمام افتادی و شوهرت سوت زد نشون میده که خیلی از اینکه تو هم بی محلی میکنه در عذاب هست و با سوت زدن دلش خنک شده. پس داری نتیجه میگیری. اما تو خیلی معمولی باش نه که قهر باشی. معمولی و زندگیتو بکن. خلاصه اینکه فقط به فکر سلامتی روحی خودت باش و برای آرامشم آویزون شوهرت نباش. میدونم که به امید خد اونقدر قدرت داری که زندگیتو دوباره قشنگ کنی.

:320:تو چرا اصلا گوش نمي كني بقيه چي مي گن :320:



بابا دختر خوب اينقد به اين قضيه فكر نكن:161:

سابيناي عزيزم ممنون كه اينقدر پيگير جريان كار مني و برام اين لينكو گذاشتي اميدوارم اين استاد هم گير بيفته و دستش از انحراف جوونا كوتاه بشه.
سبكتكين عزيز من هم تا امروز به خاطر همين مسئله به كسي زنگ نزدم بياد ولي ديدم شوهرم هم اينكارو نمي‌كنه كه به من فشار بياره، قرار گذاشتم طرف ساعتي مياد كه همسرم منزل نيست و بعدا مي‌گم خودم رفتم بالاي پشت بوم تكونش دادم درست شد. قبلا شوهرم خودش مي‌رفت بالاي پشت بوم و تكونش مي‌داد گاهي درست مي شد.

و ماه عزيزم من باهاش حرف مي‌زدم و عادي رفتار مي‌كردم و حتي رفتم ازش عذرخواهي كردم ولي نپذيرفت و من خيلي ناراحت شدم و دلسرد و منم باهاش قهر كردم و ديگه باهاش حرف نزدم و سلام و خداحافظي هم نكردم. يعني الان درسته بازم شروع كنم به سلام و خداحافظي كردن و عادي رفتار كردن؟ مي ترسم باز پسم بزنه و سبك بشم و جواب سلامم هم نده. نمي‌دونم آيا درسته اينكار؟؟؟؟

وای
سابینا چه فیلم تکان دهنده ای، خیلی ترسناک بود.... ((عجب دوره و زمونه ای شده!!!))

قلب تنها این فیلم رو برای شوهرت ایمیلش کن، شاید سر عقل بیاد،!!!

یعنی امیدوارم که به خودش بیاد، معلوم نیست تا امروز اون مرد .... چقدر مغز شوهرت رو شسته!!! زودتر باید دست به کار بشی!!!

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

دختر تو نمی ترسی مرد غریبه اونهم از نوع ماهواره ای!!!! بیاد تو خونه وقتی تو تنهایی؟؟؟
عجب دل و جراتی داری!!!
حداقل همسایه ات یا دوستت رو خبر کن بیاد پیشت!!! بعدا برات دردسر می شه!!:305:

آسمان تنها عزيزم من نمي تونم اينو براش بفرستم سريع جبهه مي‌گيره و مي گه استاد من اينجوري نيست خوبه و ... و در ضمن اگه بهش فيلمو نشون بدم كه بعدا اگه استادشو بگيرن مي‌فهمه من خبر دادم و ديگه زندگيم تمومه...
در مورد آقاي ماهواره اي هم من طرفو مي شناسم با پدرم آشناست و مي شناسمش و از طرفي به همسايم كه عروس عممه مي‌گم بياد خونمون و تو مدتي كه پايينه خودم در اپارتمان و باز مي گذارم و توي راهرو ميمونم. :72:

من واقعا نمی فهمم، تو می خوای شوهرت رو از این وضعیت خارج کنی یا نگران جبهه ای هستی که ممکنه بگیره؟؟؟

ضمنا شما که با هم قهرید، تازه بهتر اگه بخواد جبهه بگیره باهات حرف می زنه و ممکنه بتونی حرفات رو بهش بزنی!!! :163:

خانمی اینطوری پیش بری ممکنه یه روز بهت بگه: ازت انتظار داشتم راهنماییم کنی!!!

تا شوهرت بیشتر از این توی این وضعیت فرو نرفته، بهش کمک کن واقعیت رو ببینه و خودش رو از این جریانات بیرون بکشه و به زندگیت برگرده.

در مورد ماهواره ای هم خیالم راحت شد، اینطوری بهتره :310:

آسمان تنها من بارها بابت اين استاد باهاش حرف زدم مي گه من از اين استاد خوبي هاشو مي‌گيرذم و كار به مسائل ديگه ندارم بهش گفتم چه حرفايي به من زده چه چيزايي شنيدم ولي تو گوشش نمي ره. براي همين مي‌دونم اين فيلم جز اينكه اونو عصبي‌تر كنه فايده اي نداره. و اينكه من يه عده دوست دارم كه مريد اين استادن و زندگيشون خيلي بهتر از منه. نمي دونم شايد من دارم اشتباه ميكنم. شايد مشكل من اصلا اين استاد نيست. شايد نحوه برخورد همسرم با استاده كه منو حساس كرده از اينكه مي بينم همه مسائل ريز و درشت زندگيمونو به اين مرد مي گه عصباني مي شم. از دعواهامون تا مسائل كاريش. آخه به استاد معنوي اون مسئله اقتصادي شوهرم ديگه چه ربطي داره؟؟
و من يادمه كه سر قرارداد بستن بابت يه مسئله تجاري به شوهرم پيغام مي‌داد كه" فرصت داره تموم مي‌شه و تا امروز عصر مهلت داريد" يعني از غيب مي‌دونه و داشت به همسرم هشدار مي‌داد و همسرم بعد از اين حرف خودشو به اب و آتيش زد. از اينكه مرد من اينقدر ساده لوحانه رفتار مي‌كنه حرصم مي‌گيره.
شوهرم به دادشم گفته كه من فقط با اين آقا دردو دل مي كنم و ايشون هيچ وقت نظري نمي دن در مورد تصميم كه من بايد بگيرم فقط مي‌گه تمام جوانبو بسنج و تصميم اگاهانه بگير. خوب چه درديه كه با اين آدم مشورت كني؟ مگه خودش توي زندگيش موفق بوده. زن اولشو طلاق داده و الان يه زن داره از شاگرداي خودش كه همسن بچشه و از لحاظ مالي هم هشتش گرو نهشه.

عزیزم شما با درست رفتار کردن سبک نمیشی. من میگم انگار نه انگار قهره. آره سلام کن اما منتظر جواب نباش انگار که کرو لال باشه و تو داری باهش حرف میزنی . اصلا به روی خودت نیار. ممکنه اولش برای اینکه به شما بفهمونه قهره برخوردهابدتری بکنه اما وقتی دید شما عین خیالتون نیست. کم کم یک راهی برای بیرون آمدن میکنه. اگر هم نکرد دیگه شما که مسئول بد رفتاریهاش نیستید یعنی دیگه بهونه نداره. منم نگفتم که منت بکشید یا مهربونی کنید. نه اصلا منت کشی درست نیست. قبلا اینکار رو کردید. ولی یک روش را بکار بگیرید عادی رفتار کنید بدون قربون صدقه و.. انگار که دارید با همکارتون حرف میزنین. جوابم نداد نباید بهتون بربخوره اگر از این چیزها ناراحت میشید روی خودتون کار کنید که ناراحت نشید. اگرم میخواین قهر باشین خیل عادی باشید. یعنی نه اینکهبرید توی اتاق درو ببندید یا تنهایی غذا بخورید. یک روش ارتباطی ساده پیدا کنید. نهایتش هر چی بشه شما کار بدی نکرده باشید که بهانه ای در دست ایشون باشه. اون خواسته هایی رو هم که ایشون به برادرتون گفتن رو براش بدون اینکه منتظر آشتی کردنش باشید انجام بدید. کمی صبور باشید. اگر میخواین زندگیتون رو حفظ کنید باید صبور باشید و مدام هم تغییر رفتار ندید یعنی یک رفتار نرمال را انتخاب کرده و به همون روش ادامه بدید تا ایشون تغییری کنند و بعد شما هم به نسبت تغییرات ایشون تغییر کنند. خیلی هم توی رفتارشون تا وقتی که آشتی نکردید دقیق نشید.

سلام
از ماه، آسمان تنها و سابيناي عزيز كمال تشكر را دارم. ديشب همسرم تا 12 شب منزل نيومد ولي من از خونه بيرون نرفتم و تصميم گرفتم چند روزي رن خونه باشم. آشپزي كردم و لباس هاي همسرمو اتو كشيدم و جارو زدم و ...
بقيه وقتم هم به مطالعه گذشت ولي كلا حالم خيلي بده و طاقتم كم شده و افسرده هستم.
شوهرم كه اومد خونه رفت توي اتاقش و نشست پاي كامپيوتر به ديدن فيلم. راستي ديروز به آقا ماهواره‌اي زنگ زدم كه نياد. خيلي فكر كردم ديدم ممكنه بعدا شوهرم معترض بشه و نخواستم بهونه دستش بدم.
آخر شب هم براي خواب شوهرم در اتاقشو بست و خوابيد! از اين كاراش حالم به هم مي‌خوره. خيلي روحا و جسما ضعيف شدم. ديشب كلي گريه كردم ولي آروم جوريكه شوهرم نفهمه. نمي دونم تا كي مي‌خواد به اين تنبيه ادامه بده!!:302:

قلب تنها راستش من دیگه اعصابم داره از این وضعیت زندگی شما به هم می ریزه...

با عرض پوزش از سایر دوستان و مشاورین سایت

به نظر من شوهرت اصلا حق نداره باهات اینطوری رفتار کنه!! من اگه جای شما بودم بدون اینکه بهش اطلاع بدم و حتی یه پیغام بذارم می رفتم خونه مامانم اینا، تا ببینم بازم می خواد این رفتارای زشت رو ادامه بده؟؟؟

حتی محکوم هم توی دادگاه حق صحبت و دفاع از خودش رو داره!!!!

دیگه داره شورش رو در میاره، اصلا بالغش شکل نگرفته، عین بچه دبستانیها قهر می کنه و در اتاقش رو می بنده!!! اصلا این رفتارش در شان یک مرد بزرگسال نیست، :320:

آسمان تنهاي عزيز بايد بيش‌تر صبور باشيم. من پارسال با همسرم دعوام شد و حدود 40 روز منو گذاشت منزل پدرم و بعد هم من خودم فرستادم دنبالش وگرنه نميومد تا من برم بگم غلط كردم. البته تقصير از من بود به پدر و مادرش توي دعوا اهانت كرده بودم و اون روي اين قضيه خيلي حساسه و منو ساعت 1 شب گذاشت در خونه بابام گفت بمون تا آدم شي! و خوب بعد از اون جريان هم من ديگه توي دعوا و جر و بحث حواسم بود به كسي اهانت نكنم و اين درس شد براش كه از طريق قهر مي تونه نتيجه مطلوب بگيره. يكي از موارديكه مي‌دونه من برام خيلي سخته حرف از طلاقه چون يه بار قبلا تو دوران عقد طلاق گرفتم و توي شهري زندگي مي كنم كه حرف و حديث زياده و اعتبار خانواده و آبروم برام خيلي مهمه و شوهرم اينو مي‌دونه.
زندگي توي منزل پدرم هم برام سخته چون در و همسايه و فاميل متوجه قهر و دعوام مي شن و پدر و مادرم هم آدماي حساسي هستن و اونقدر توي خونشون در مورد اين مسئله بحث مي شه و زير و رو مي شه كه اعصاب همه درگير و ضعيف مي شه. الانش كه من خونه خودم هستم مامان بابام به دليل اين مسائل من به شدت عصبي شدن.
مادرم هر عصر مي‌ره امامزاده و برام دعا مي‌كنه و هر روز پيگير منه كه چي شد؟ غصه نخورم! صبور باشم و ...مادر و پدرم اعتقاد دارن يه بار بايد اونقدر صبر كنم تا بفهمه كه با اين روش ديگه نمي‌تونه ادامه بده و بعد‌ها نخواد از اين راه به من بفهمونه كه كارم اشتباهه. ولي من خيلي خسته شدم. از طرفي برم خونه پدرم مسئله‌ من حل نمي شه بلكه بهش دامن زده مي‌شه و پاي خانواده‌ها علنا كشيده مي شه وسط. من به مادر شوهرم كه توي شهر ديگه زندگي مي‌كنه زنگ مي‌زنم و احوالپرسي مي‌كنم ولي به روي خودم نيوردم كه چه اتفاقي افتاده ولي حس مي كنم مي دونه جون سرسنگين باهام رفتار مي‌كنه و كلا آدمايي هستن كه خودشون رو توي بحث و مسائل ما هرگز دخيل نكردن و به دليل دور بودن از ما كلا از اين مسئوليت شونه خالي مي كنن.
من مي‌خوام منتظر باشم تا خود شوهرم بياد و اين سكوتو بشكنه و با هم حرف بزنيم. همون اوايل قهرش بهش گفتم هر وقت خواستي مثل دو تا ادم بالغ با هم حرف بزنيم من آماده‌ام ولي مثل اينكه اصلا نمي‌خواد؟؟!!!!

ok
اگه تصمیمت اینه، دیگه دلیل نداره شبها گریه کنی! باید قوی باشی و طاقت بیاری.
ضمنا تو هم برو واسه خودت فیلم نگاه کن و کتاب رمان بخون، بهت کمک می کنه که متوجه گذر زمان نشی.

موفق باشی:72:

سلام
فكر مي‌كردم بتونم تحمل كنم
فكر مي‌كردم صبرم بيش‌تر از اين باشه
ولي ...
ديگه دارم مي‌برم. ديگه طاقتم تموم شد. ديگه از شوهرم متنفر شدم. ديشب كه بهش نگاه كردم حس كردم اونقدر تو دلش كينه داره كه شبيه هيولا شده بود. زشت و نفرت‌انگيز.
امروز فقط گريه كردم. فقط. از صبح دارم اشك مي‌ريزم. با پدر و مادر و برادرم حرف زدم و گفتم من تا يك هفته ديگه تحمل مي كنم اگه خواست تغيير اساسي به زندگيمون بديم و بريم مشاور و ... كه هيچي وگرنه ديگه ميام خونه پدرم و بقيه رو مي سپرم به بابام و برادرم. واقعا هدفش چيييييييييييييهههههههههه؟ من روز به روز ازش دورتر مي شم. و نسبت به زندگيم دلسرد‌تر. چرا داره اينجوري مي‌كنه. آخه رسيدن به هدفش به چه قيمتي؟ خرد شدن من؟؟؟
پدرش به خاطر كارش چند ماه، چند ماه، مي‌ره شهر ديگه و داره پول جمع مي‌كنه ولي يكبار نيومد ببينه پسرش چيكار مي‌كنه. چه اعتقادي داره. چه فرهنگي داره؟ چه مسلكي؟ مشكل داره يا نه؟ بي هيچ مسئوليتي. و شوهر من هم ديده هر دفعه هر كاري كرده پدر و برادر من به روش نيوردن و باز همون عزيز و محترمي كه بوده بوده. فهميده نقطه ضعف ما ابرومونه. چون من يه بار تو دوران عقد جدا شدم و به هيچ عنوان حاضر به جدايي نيستم؟؟؟ و اونم از اين ضعف سو استفاده مي‌كنه. آخه آدميكه تحصيلكيرده است. آدميكه 30 سالشه چرا اين روش آخه؟؟؟
از كارشناساس محترم مي‌خوام بهم بگن الان چيكار كنم. خيلي خسته شدم. داغونم. كمكككككككككك:316::316::316:

عزیزم منم مثل تو یک بار قبلا عقد بودم و الان بار دوممه
اولش فکر می کردم بمیرم سرم بره هم نباید به جدایی فکر کنم و این فکر توی رفتارهام انعکاس پیدا می کرد و شوهرم و خانواده شوهرم هم مشتبه شده بودند که آره هر جوری که باشه سابینا تحمل می کنه، ولی بعد به خودم گفتم نه، سابینا کالا نیست که دست اول و دست دوم باشه، هر کی یه سرنوشتی داره سرنوشت سابینا هم این بوده و فک و فامیل اول برن به زندگی خودشون برسن بعد بیان برای من حرف در بیارن، احساس کردم سابینا لیاقتش بیشتر از اینه و لزومی نداره بسوزه و بسازه، اینا رو نمی گم که فردا بری بگی طلاق می خوام، اینها رو می گم که لونلی هارت بدونه که ارزشش بیشتر از این حرفهاست و آبرو با طلاق گرفتن از بین نمیره، اینو گفتم که لونلی هارت محکم تر باشه و اعتماد به نفسشو ببره بالا، چرا که اگر خودت به خودت ارزش ندی هیچکس بهت ارزش نمی ده
عزیزم غرض من از گذاشتن این فیلم این نبود که بدی شوهرت ببینه، خواستم بگم که میتونی لو بدی این مثلا استاد وسواس خناس رو و مثل این میکشنش به دادگاه و پدرشو در میارن، شهر هرت که نیست!!!
یه موردی هم هست که میخوام بهت بگم، ببین عزیزم در حال حاضر این استاد عین یه غده سرطانی چسپیده به زندگی شما و چشم و گوش شوهرت رو بسته، الان شاید اگر تو طلاق هم بگیری شوهرت عین خیالش نباشه، چون از خود بی خود شده و الان نمیدونه داره چیکار می کنه، انگار افسونش کردن
لونلی ناراحت نباش ولی من چند بار بهت گفتم که اول شر این استاد رو از سرت کم کن بعد به مشکل خودت و شوهرت برس، این استاد عمرا نمیذاره آب خوش از گلوی شما پایین بره و شوهرت رو شدیدا تحریک می کنه، نمیدونم چه نقشه ای داره ولی خوب به نفعشه که شما از هم جدا بشید و برای همین داره تموم زورشو می زنه، پس اینقدر منفعل نباش، الان تو این یکی دو ماهی که اومدی تالار علنا قدمی برای زندگیت بر نداشتی، اومدی و شکایت کردی و ما هم گوش دادیم، ولی تو باید قدم بر داری، اینطوری چیزی حل نمیشه، بازم بهت می گم که نترسی و به وجود این غده سرطانی توی زندگیت عادت نکنی ( استاد) اول باید شر استاد رو از سر زندگیت کم کنی و شوهرت هم نباید بفهمه قضیه زیر سر تو بوده

با سلام به دوستان عزيز و مهربونم
سابينا جان من توي اين مدت پيگير قضيه استاد هستم و اينكه اينجا بيان نمي‌كنم نگرانم كه همسرم يا دوستانش كه شاگرد استادن از اين تالار آشنا باشن و به گوشش برسه. من به اطلاعات گزارش دادم.
توي اين مدت 33 روزه سعي كردم خونه مرتب و تميز باشه و به خودم هم برسم و روحيه خودمو حفظ كنم. با فاميل و دوستام مهموني مي‌رم و كتاب مي‌خونم و فيلم مي‌بينم و كلاس ورزش و ... مي‌رم و اينجوري فكر و وقتم رو پر مي‌كنم. اين چند روز تعطيلي را شب‌ها هم منزل نيومد و گمان كنم خونه دوستش بود ولي به دوستش سپرده بود به كسي چيزي نگه. ديشب متوجه شدم 3 ماه ديگه عروسي برادرشه و من از طريق دوستانم از تاريخ عروسي مطلع شدم و با اينكه به خانوادش هفته پيش زنگ زدم و احواالپرسي كردم بهم چيزي نگفتن.
همسرم همچنان به لجبازي‌هاي بچه‌گانش ادامه مي‌ده و دير منزل مياد، غذاي منو نمي‌خوره، اگه روشو بپوشونم كه سرما نخوره پس مي‌زنه و كلا زندگيشو جدا كرده و من هم اصلا به روي خودم نيوردم كه ايز اين جريان ناراحتم. زندگيم شده لجبازي. به تماس‌هاي برادرم هم جواب نمي‌ده.
تصميم گرفتم براش نامه بنويسم و ايميل كنم. شايد به روش نياره ولي فكر مي كنم بهش نظرمو بگم و از اشتباهش كه هر چي روي اين لجبازيش پافشاري كنه سردي بينمون زيادتر مي‌شه حداقل بشينه يه كم فكر كنه و متاثر بشه.
به نظر شما كار درستيه؟؟
از كارشناساي تالار مي‌خوام راهنماييم كنن.

خوبه که پیگیری و خوبه که اینجا نمی نویسی، راست میگی اینجا زیاد جزئیاتشو ننویس ولی پیگیر باش و مواظب باش پای خودت گیر نیافته، احتیاط کن
کارهای شوهرت رو فعلا نبین، خودتو اذیت نکن، فعلا هم و غمتو روی این بذار که این استاد رو از زندگیت بیرون کنی، بعدا شوهرت به احتمال زیاد پشمون میشه و وقت و فرصت داری که دوباره گرمای سابق رو در زندگی ایجاد کنی. من کارشناس نیستم ولی به نظر من کار خوبی می کنی که به خونه و خودت می رسی، همین روند رو ادامه بده و از کارهای شوهرت ناراحت نشو، فرض کن شوهرت افسون شده و کارهاش ارادی نیست ( و واقعا هم همینطوره ) بنابراین فعلا تا به نتیجه رسیدن کار استاد این روند رو ادامه بده. در ضمن مدیر برات پست گذاشته بود قبلا اونو چند بار بخون و استفاده کن.

آغاز طرح شناسايی شيطان پرستان و عرفانهای دروغين در کشور - خرداد 22
قائم مقام وزير کشور در امور فرهنگی و اجتماعی از آغاز طرح شناسايی شيطان پرستان و عرفانهای دروغين در کشور خبر داد و افزود: اين طرح جزئی از اجرای طرح تحول اجتماعی و در کارگروه وحدت و همبستگی ملی تعريف شده است.
عليرضا افشار در گفتگو با خبرنگار مهر از اجرای طرح شناسايی و پيشگيری فرهنگی از فرق و عرفانهای کاذب و مدعيان دروغين و فرقه های انحرافی از طريق ارتقای فرهنگ عمومی در ۱۰ استان کشور خبر داد و افزود: استانهای ديگر در مرحله بعدی طرح قرار دارند.

وی افزود: در اين طرح يک موسسه غيردولتی طرف قرارداد با وزارت کشور است و زير پوشش استانداريها و دستگاههای مسئول همراه با برنامه های فرهنگی اين طرح را اجرا می کند.

قائم مقام وزير کشور در امور فرهنگی و اجتماعی اجرای اين طرح را بخش بسيار کوچکی از اجرای طرح تحول اجتماعی عنوان کرد و افزود: هنوز اجرای طرح تحول اجتماعی کليد نخورده است ولی برخی از مصوبات اين طرح ضرورت بيشتری داشته که اجرايی شده است.

افشار گفت: البته قوه قضائيه، سپاه، اطلاعات و نيروی انتظامی با افرادی که قصد برهم زدند امنيت ملی، گمراهی مردم و شيادی دارند برخورد می کند ولی ارتقای فرهنگ عمومی و پيشگيری از گرايش مردم به فرقی که عمدتا با هدايت مالی استکبارجهانی است در اولويت است.

قائم مقام وزير کشور در امور فرهنگی و اجتماعی اظهار داشت: البته افرادی هم هستند که با فريب خانواده ها چنين کارهايی را انجام می دهند که توسط اين گروهها راهنمايی و ارشاد می شوند تا در دام آنها قرار نگيرند. در واقع هدف بيشتر اين طرح آشنا کردن مردم با شياديهايی اينچنينی است.

دوست عزيز سلام
من تايپيکت رو امروز ديدم و خيلي مشتاق شدم تا ببينم بالاخره چيکار کرديد و نتيجه چي شد؟
آخه همسر منم زود قهر ميکنه و اهل آشتي نيست منکه تا حالا آشتي کردم و البته اينجور که تو انجام ميدي انجام ندادم معمولا با حالت شاکي باهاش آشتي کردمو و حرفمو هم زدم بهش البته تو نتيجه تاثيري نذاشته ولي خوب خوبيش به اينه که منم حرفامو زدم تا فکر نکنه مقصر فقط منم....
منتظر حرفات هستيم......................

سلام
از سابيناي عزيزم بسيار ممنونم كه اينقدر پيگير مسئله منه.
مي‌مي جون. ما هنوز با هم قهريم. يعني اولش اون با من قهر كرد و من رفتم منت‌كشي كه بعد پس زد منو و منم مثل خودش شدم و ديگه سلام و خداحافظي هم نمي كنم. الان 40 روزه با هم قهريم و يك كلمه هم حرف نزديم. 3 روز پيش به پدرش زنگ زدم و بدون شرح ماجرا فقط گفتم كه بايد بريم مشاوره و پسرش قهر مي‌كنه و 40 روزه كه قهره. اونم گفت من بايد ببينمش و باهاش حرف بزنم . پدر شوهرم تهران زندگي مي‌كنه و ما شهرستانيم.
الان ديگه از قهرش ناراحت نيستم و دارم راحت زندگي مي‌كنم. با اينكه تلوزيون و اينترنت توي خونه ندارم و شوهرم نه آنتنو تنظيم كرده و نه اينترنتو تمديد و نه خريد براي خونه انجام مي‌ده. من آنتن و اينترنتو درست نكردم چون مي‌دونم اين كار بهونه‌اي ديگه دستش مي‌ده كه مرد غريبه اومده براي ماهواره و اينكه اينترنت هم كه توي محل كار دارم. شانس بزرگي كه دارم اينه كه سر كار مي‌رم و درآمد دارم و ماشين دارم و مستقلم. مهموني‌هاي فاميلي را مي‌رم و به فاميل مي‌گم همسرم مسافرته يا كار داشته يا مريضه و .... خيلي فكر كردم ديدم اين دفعه ديگه جلو نمي‌رم كه عذرخواهي كنم كه اون منو پس بزنه حتي اگه چند ماه طول بكشه. تا آخرش وايسادم. ديگه نمي‌گذارم عزت نفسمو پايمال كنه. فقط يه نامه براش نوشتم كه از ناراحتي‌هام و مشكلاتمون نوشتم و بهش گفتم كه اين نحوه نگرششو نمي‌فهمم و وقتي مي‌تونيم با هم حرف بزنيم قهر معني نداره و اگه نمي‌خواد زندگي كنه اونقدر مردونگي داشته باشه كه محكم و روراست بياد و بگه.
مي‌دونيد چون من يكبار توي دوران عقد جدا شدم مسئله جدايي برام خيلي سخته و از بي آبروييش مي‌ترسم ولي اين قضيه رو شوهرم مي‌دونه و از همين داره سواستفاده مي‌كنه. براي همين آخر نامه ازش خواستم كه وضعيت زندگيمونو روشن كنه و اعلام كردم كه من هنوز دوسش دارم و مي‌خوام زندگيمو بسازم ولي نه به قيمت زير پا گذاشتن عزت نفسم.
نامه رو امروز ايميل مي‌كنم. فكر مي‌كنم جوابي به ايميلم نده و اثري توي رفتارش هم نداره ولي من يه بار ديگه سعيمو مي‌كنم و ديگه اقدامي نمي‌كنم.

سلام دوست عزيز:72::43:
راستش من پيگير ماجراتون هستم ولي نميتونم راه حلي نشون بدم چون موقعيت حساسي شما داريد و خودتون بهتر همسرتون رو ميشناسيد،همسر منم زود قهر ميکنه ولي بدتر اينکه زود جوش مياره و بد عصبي ميشه و از قهر من بدش مياد پس براي آدمي با شرايط من تهديد و قهر فايده نداره چون کار رو بدتر ميکنه البته اين هم مهمه که از آدم سوء استفاده نشه و اي کاش بعضي مردها اينجور بودن که پاي جلو اومدن داشتن که چقدر مشکلات زود حل ميشد و ناراحتي ها هم کم ميشد،همسر شما هم مثل همسر من مغرور و يکدنده به نظر ميرسه،اميدوارم به نتيجه برسيد ولي يه چيز رو هم فراموش نکنيد و اون اينکه دوري شما از اون مبادا اون رو به يه سري چيزها مثل دوست بد يا يه همدم يا دود و دم سوق بده چون شايد به نظر برسه مهلتون نميذاره ولي مطمئن باش ته دلش از اين وضعيت خسته ميشه و يه جورايي بايد تنهايي اش رو پر کنه تا حوصله اش سر نره و يا ناراحتيش رو کم کنه پس مواظب باش و باز ميگم خيلي مواظب باش،اين دوره و زمونه مثل گرگه و ماها بايد خوب حواسمون رو جمع کنيم...
موفق باشي و برات دعا ميکنم.

سلام خانم عزیز

من هم تقریبا مشکلم همینه من فوق العاده زود از کوره در میرم و قاطی میکنم (البته اینطوری نبودم و یادمه مجرد بودم همش آهنگ میگذاشتم و ورزش میکردم و میرقصیدم و شاد بودم و با دوستام دائم بیرون)
البته اون موقع ها هم اگر کسی رو اعصابم بود بازم از کوره در میرفتم
و شوهرم نقطه مقابل در اوج خونسردی میدونه چطوری حرص منو در بیاره و من در اوج بی سیاستی و بی کفایتی تمام نقاط ضعفم را دادم دستش و ایشون هر موقع بحثی میشد سو استفاده میکرد

و اینکه تو دعوا ها و بحث ها ایشون اول به طور کاملا خونسردی حرص منو درمیاره بعد که این کار را کرد یا منکر میشه و یا میگه منظورم این نبود که منظورم اون بود تو کلا بدبینی ها...

خلاصه و گاها در اثر پرخاشگری من کاملا قهر میکنه و اصلا زن ذلیل نیست و اهل منت کشی هم نیست
و قهر هم یکی از نقطه ضعفامه و نمیتونم مدت زیاد باهاش بقهرم

حالا به جای اینککه خودمو لوس کنم بیشتر قاط میزنم باهاش آشتی نمیکنما ولی همش بهش گیر میدم آی اطاقت را تمیز کن چرا دیر رفتی سرکار میپرم بهش
اون هم ناجنس میدونه که من از قهرش ناراحتم
و با خونسردی جوابمو میده یا میره با بچه ها شوخی میکنه
در صورتی که این جور موقع ها من سر بچه ها داد میکشم و خیلی کم پیش میاد باهاشون خوب حرف بزنم
البته من اوایل ازدواج قبل از بچه مثل شما بودم و تا قهر میکرد میرفتم یا باهاش سر صحبت را باز میکردم یا از دلش در میاوردم حتا اگر تقصیر از خودش یا خانواده ش بود


من تنها نتیجه ای که تو این چند سال زندگی بهش رسیدم این هست که اگر از همون اول ازدواج سیاست به خرج دادیم و با پنبه سر بریدن و با رفتار به همسر بفهمونیم اشتباهش را نه با درگیری و دعوا یعنی تو حرکاتمون و سر سنگین شدنمون بفهمه که ما ازش دلخوریم
البته شوهرهای ما جزو اون دسته از مردهای مستقل هستند یعنی اگر زنشون هم نبود نبود خیلی احساس ناراحتی نمیکنند
و مثل خیلی مردها نیستند که (نمیشه بهشون گفت زن ذلیل چون من خودم از مرد زن ذلیل خوشم نمیاد)برای خانمها احترام قائلند و وابستگی دارند به همسرشون
و این فقط بخت ما بوده و بس
اکثر زن و مردهایی که دور و برم دیدم البته غیر از مادرشوهر و خواهرشوهرم که هم شوهراشون دوستشون دارند و یه لحظه بدون اینها نمیتونند باشند و البته این رابطه دو طرفه س
خیلی خانواده ها را دیدم که یا مرده گرمتر از زنه هست و زن پسش میزنه یا برعکسه
یا اگر هم خیلی با هم هستند و همیشه دو طرفه علاقه هست هم مرد سیاست داشته و هم زن

مثلا من به همسرم از دوران دوستی حساس بودم و همسر من خیلی راحت فهمید که من آدم حسودیم و در نتیجه بعد از چهار پنج سال که خودمو حسود نشون دادم دیگه الان حنام رنگی نداره یا باید همینقدر بگذره تا همسرم بفهمه که من دیگه حسود نیستم و بهش حساس نیستم

و یا یک عمر بهش تذکر با تشر دادم دیگه باید به همون مقدار هم تذکراتم با متانت و مهربانی و همرا با قدردانی باشه تا ایشون بفهمه که من آدم خونسردیم وگرنه حالا حالا ها باور نمیکنه


گرچه الان هم دیر نیست

عزیزم اولین کاری که میکنی اینه که این استادش را لو خواهی داد و بعد که استادش گیر افتاد
همسرت که اومد خونه دیگه نگذار از خونه بره پدر و مادر خودت و همسرت را دعوت کن و خط مشی زندگی و انتظاراتت را با متانت و ادب روی کاغذ بنویس و از اون هم بخواه این کار را بکنه و جلو بزرگترها به هم تعهد بدهید
اجازه نده همسرت با دوستاش بره این شهر و اون شهر
از کجا معلوم که هنوز با اون دختره نباشه که تو جلسات استاد بهش علاقه مند شد شاید دیگه با استاد نباشه و استاد فقط یه بهانه باشه
از کجا معلوم که استاد ایشون که فهمیده شما با ایشون مخالفید ایشون را تشویق به همبستری و آشنایی همسرتون با اون خانم نکرده باشه؟؟؟

هر جور شده حتا اگر شده تو اتاقی حبسش کنی و مهریه ات را اجرا بگذاری و با مامور بیان و ببرنش یک کاری کن تنبیه بشه
ایشون شما را به راحتی به دست آورده و از قرار معلوم زیاد بهش سخت نگرفتی
باید بهش سخت بگیری ازش پول بخوای نگذاری هر موقع خواست بیاد هر موقع خواست بره همسرت در درجه اول باید کنارت باشه هر شب هر شب
حالا اگر محبت نمیکنه و مهرورزی نداره فعلا عیب نداره
ولی اولین قدمت این باشه که حتا اگر جدا از هم میخوابید حتما زیر یک سقف با هم باشید
اگر اینقدر ازت فراری شده بدون کسی را برای خودش داره و استاد هم بهانه س
بذار سختی زندگی و خرج کردن برای همسرش و گذشت واز بین بردن یکدنگیش را پیش بگیره

من دقیقا نمیدونم چطوری باید اینکار را بکنی اگر مهریه هم نداری که از تاین طریق گیرش بندازی حتما پیش یک دکتر مشاور روان پزشک برو شاید توصیه های من کارساز نباشه
ولی به دکترت بگو که نظرش راجع به اینکه بایدکار بکنی که همسرت مسولیت زندگیش را قبول بکنه (حالا که دیگه استادی در کار نیست)
و اگر موافق این موضوع بود ازش بپرس که چه کارهایی باید انجام بدهی
با درایت این همسری که اصلا بهش سخت نگرفتی درست کن
شاید خیلی دیر شده باشه ولی باز هم ممکنه درست بشه
میدونی مردی که زنش را دوست داره و عاشقشه نباید بره دنبال استادش نباید به راههای فرعی کشیده بشه و اگر هم کشیده شد دلیل بر این هست که اونقدر که ما دوستشون داریم اونها ندارند
پس دلیل اینکه بهش سخت نگرفتی اینه که دوستش داشتی و ترسیدی ازت ناراحت بشه و قهر کنه و یا بهت محبت نکنه
ایشون که اگر شما هم باهاش آشتی باشی و حرفی که به دلش بشینه را هم بگی و باهاش راه بیای باز هم اونقدری که باید بهت محبت و توجه نمیکنه و یکرنگ و یکدل نیست پس دیگه قاطع باش
دو حالت داره خانمم
1-یا درست میشه و میاد سر زندگیش
2-یا درست نمیشه که همچنان که سانتیا گفت طلاق عار نیست و نیمه گمشده ت را پیدا خواهی کرد شاید ایشون لایق شما نباشه و خدا راههای بهتری را سر راهت قرار بده(البته این را درصورتی گفتم که ایشون اصلا نخواد خودش را اصلاح کنه حتا بعد از گیر افتادن استادش)و باز هم بخواد همش تو را تنها بگذاره هی نیاد خونه هی قهر کنه
اینطوری که نمیشه
فعلا خیلی خونسرد کارهاتو از پیش ببر تا ببینیم این استاد محترم را کی میان کدبسته ببرند
بعد اقدام به اصلاح زندگیت بکن
چون تا وقتی این مرد تو زندگیتونه یا شوهرت بهانه ش میکنه واسه نبودن با تو و یا خیلی بهش وابسته س و واقعا میره پیش استادش در هر دو حالت به ضرر شماست و باید اسم این استاد را از زندگیت پاک کنی تا همه چیز اوکی بشه

با توجه به موضوع این تاپیک که گذاشتی کسی که نیاز به تربیت داره همسر شماست و شما هیچ مشکلی نداری و اشتباهی هم نکردی همسرت را هم خیلی دوست داری و کاملا نرمالی با توجه به نوشته هات تنها خطا این بوده که هر حرفی را که باید میگفتی بهش نمیگفتی البته میگفتی هم فایده نداشته چون زیر بار نمیرفته و دعوا و قهر
برای همینه که میگم کسی که نیاز به تربیت داره همسر شماست