عشق یاگناه...

خانم بالهای صداقت،شمااشک منودرآوردید،فکرجدایی من ازهمسرم هم داغونم میکنه،خیلی عصبانی ام،چرابایداینجوری می شد؟به خدا اینجوری هاهم که فکرمی کنیدمن مقصرنبودم،نمی دونم چی شدوچه جوری رفت تودلم.ولی به خداحلش میکنم.زندگی من بدون امیریعنی مرگ.فقط اینومیتونم بگم.من این نفرسوم رواززندگیم بیرونش میکنم.
الان اینقدرناراحتم که دلم می خوادهمین الان که توشرکتم بلندشم ،برم وکارروتموم کنم ولی نه ،نه احساسم بلکه عقلم میگه صبرکن. اینجوری فکرنکنید،اگه یه روزی بفهمم به خاطراین کارم باعث جداییم ازامیرشدم،خودمونمی بخشم واونروزشاید...
خانم سابینا اگه یه کم دیگه صبرکنید،هفته بعدهمه چی رومیگم.
ازهمتون میخوام دعام کنید.

سلام بچه ها
اومدم بگم فردا روزموعوده!10روزمهلتی که به خودم داده بودم تموم شده وفرداقراره همه چی تموم بشه.این 10روزفرصت خوبی بودتاباخودم کناربیام وبتونم راحت ترحرف بزنم.فقط نمیدونم عکس العمل اون چه جوری می تونه باشه.
توروخدابرام دعاکنیدتابتونم حرفامو بگم واونم قبول کنه.الان استرس شدیدی دارم .
بچه هادعایادتون نره!!!!!!!:316:

عزیزم داری بهترین کارو می کنی
بنابراین آرامش داشته باش
:46::72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آریاناng

سلام بچه ها
اومدم بگم فردا روزموعوده!10روزمهلتی که به خودم داده بودم تموم شده وفرداقراره همه چی تموم بشه.این 10روزفرصت خوبی بودتاباخودم کناربیام وبتونم راحت ترحرف بزنم.فقط نمیدونم عکس العمل اون چه جوری می تونه باشه.
توروخدابرام دعاکنیدتابتونم حرفامو بگم واونم قبول کنه.الان استرس شدیدی دارم .
بچه هادعایادتون نره!!!!!!!:316:

---

تاپیک شما را دنبال میکردم و از اینکه تصمیم درست را گرفتید خوشحالم،

عکس العمل اون فرد هرچی که باشه نمیتونه در تصمیم شما تغییری ایجاد کنه، شما مسئول زندگی خود و همسرتان هستید.
پیشنهاد میکنم دو پست اخیر کاربر گرامی "بالهای صداقت" را چاپ کرده و در نزد خودتان نگه دارید.

امیدوارم طی روز های آینده حامل خبرهای خوشی برای دوستانتان در تالار باشید.

آه خدای من!چقدرسخت بود!ولی خوشحالم ازاینکه تنهام نذاشتی،ازاینکه بایاری توبالاخره تونستم باگناهی که مرتکب شده بودم مبارزه کنم.
دوستای خوبم این 10روزبرام خیلی سخت بود.کلی فکرکردم،کلی روذهنم کارکردم نظرات شماومخصوصافرشته مهربان،روزی چندبارمرورشان می کردم یه تصمیم جدی گرفته بودم.اینکه بزرگترین تحول زندگیم روبه مرحله عمل برسونم باوجوداینهمه احساسات.تواین مدت هروز یه کم ازارتباطم بااون آقاروکم کردم،جوری حرف می زدم که تقریبا
اون روهم آماده کرده بودم.البته حضور امیرهم تواین 10روزه کمرنگ نبود.صبح که داشتم میرفتم برام آرزوی موفقیت کردوازم خواست تاقوی باشم ونترسم.
واماتوی شرکت:امروزصبح بهش زنگ زدم وازش خواستم تایه جایی بیرون شرکت باهاش حرف بزنم.اونم قبول کرد.قرارمون برای بعدازظهربوداسترس شدیدی داشتم ومی ترسیدم نتونم حرف بزنم.وقتی اومداینجوری شروع کردم:
"میزان علاقه شمابه خودم روخوب درک می کنم امامن یه زن متأهلم وکاری ازدستم برنمیاددرضمن شماخودتون هم همین شرایط روداریدمی دونیدکه برای حفظ زندگیم هرکاری می کنم والان احساس میکنم اگه اینجوری پیش بریم برای آینده مون خطرسازمیشه.پس ازتون میخوام این ارتباط روهمین جاقطع کنیم وارتباط کاریمون روحتی الامکان به حداقل برسونیم.اگه زندگی من برای شمامهمه،اگه واقعاخوشی من خوشی شماست،پس تواین تصمیم یاریم کنیدواجازه بدیدخوش باشم.حرفاتون روبرام ثابت کنیدمی دونیدکه عاشق امیرم وزندگیمودوست دارم ازتون می خوام هیچ وقت حتی به من فکرهم نکنید.اگه غیرازاین باشه مجبورم کارموازدست بدم.چون واقعاتحمل این شرایط هرلحظه اش برام مثل جهنمه.ازیه طرف ازامیرخجالت می کشم وازطرفی بااین کاراحمقانه ام زندگی شمارودچارلغزش کردم ومهمترازهمه پیش خدام سربه زیرم.دیگه حتی نمی دونم باچه رویی ازش طلب بخشش کنم.اگه من واحساساتم برای شمامهمه لطفادرکم کنیدوارتباط روهمین جاتموم کنید.شمافقط برای من حکم یه همکارمحترم روداریدوهمیشه هم برام محترم باقی می مونید."
بغض گلوم رومی فشردامانمی خواستم گریه کنم.یه کم مکث کردوبعدگفت:"روزاولیکه دیدمت درحدیه همکاربودی وبس.یک سال بعداحساس میکردم که دوستت دارم وبرام مهمی خیلی هم مهم مثل دخترم.تواصلامقصرنبودی!اینق درخودتوسرزنش نکن.همش تقصیرمن بود.خیلی اصرارمی کردم،خیلی رفت وامدداشتم،خیلی توکارات کنکاش می کردم.آدم که ازسنگ نیست نتیجه اونهمه اصرارمن می تونست همون یه ذره توجه توباشه.ولی من اشتباه کردم ،فکر
اینجاشونکرده بودم.تومنوپس می زدی ولی من یازاصرارمی کردم.دیگه چیکارمی تونستی بکنی که نکردی.من واقعامعذرت میخوام.همیشه فکرمی کردم اگه حتی 30سال دیرتربه دنیامی اومدم وتوهم مجردبودی بازم باهات ازدواج نمی کردم چون می دونم که نمی تونستم خوشبختت کنم.لیاقت توفقط امیره.قدرشوبدون!ازخداخوشبخ تیت رومی خوام فقط همین.بیشترازاین خودتوعذاب نده ،تمرکزت به زندگیت باشه.بازم ازت معذرت میخوام،سعی میکنم کمتربیام اتاقت.رابطه کاریمون روهم به حداقل می رسونیم.بهت قول می دم اگه دیدم نشد جوروپلاسم روجمع می کنم وازایران میرم.مطمئن باش.بازندگیت بازی کردم برای جبرانش هم هرکاری می کنم ."
حرفاشوگفت ورفت ولی نه هردومون مقصربودیم وشایدمن بیشتر.قرارنیست هرپیشنهادی پذیرفته بشه!!!!بایداونقدرسخت ومحکم جلوش وایسادکه خودش کم بیاره.البته همه اینارو ازشمایادگرفتم.
دوستای خوبم زندگی دوباره ام روبعدازخدابه شماها مدیونم.الان حس خوبی دارم.انگارکه باری ازرودوشم برداشته شده ولی بازم احساس گناه می کنم نمی دونم چیکارکنم تاخدامنوببخشه؟چی می تونه این کارمنوجبران کنه؟
دوستای خوبم خداموشکرمیکنم که این تالار روسرراهم قراردادتا زندگیمو نجات بدم.ازهمتون ممنونم که دراین مدت تنهام نذاشتیدوکمکم کردید:
blue sky،سرافراز،احمدعلی،BaBy،mahsa60 ،saboktakin،gole maryam،رهایش،Hamed65،سابینا،montana
فرهنگ27،فرانک1389،367وخصوصأ فرشته مهربان وبالهای صداقت
وامابالهای صداقت؛من هنوزم توشوک حرفای شما موندم.یه چیزی گفتید9نفردیگه هم تاییدش کردن.ولی خوب بهترشدچون باخوندن پست شمااینقدرازدست خودم عصبانی بودم که تصمیمم روجدی ترکرد.
خلاصه بازم ازهمتون ممنونم بخاطرانگیزه ای که درمن بوجودآوردید.:72:

امروز بعد از پست آقای sciد این دومین پستی بود که شنیدیم که کسی از رابطه اشتباهش برگشته و به شما هم تبریک می گم بابت اراده و تصمیم درستتون.:104:
از حرفهای مدیرتون معلومه که ایشون هم دچار عذاب وجدان از این رابطه بودند و تموم کردن این رابطه به نفع هر دو طرف بوده. می بینید که رابطه های نادرست علی رغم آرامش و احساسات خوب ظاهری هر دو طرف رو در شرایط سخت و آزار دهنده ای قرار می ده.
به آقای ساینتیست گفتم به شما هم میگم که تبریک میگم شما مرحله اول بستر زندایی رو پشت سر گذروندید. البته سعی کنید جلوی چشم ایشون و ایشون جلوی چشم شما آفتابی نشن تا این تصمیمتون همیشگی و محکم باقی بمونه.
حالا شما وارد مرحله دوم شده و باید تمرکز زدایی کنید. به جای فکر کردن به خاطرات گذشته و این آقا باید فکرتون رو به موارد دیگه از جمله کار بر روی زندگی مشترکتون سوق بدید.
با آرزوی موفقیت شما این گل هم برای تصمیم درستتون تقدیم به شما ( می بخشید دیگه مجازیه!):72:

آفرین آریانای عزیز. من چند وقیته فرصت نکردم بیام انجمن ، الان هم مستقیم اومدم تاپیک شما تا ببینم ارادتون در چه حدیه که الان واقعا میگم فوق العاده هستین. شوهرتون حق داره به شما افتخار کنه. درسته اشتباهاتی داشتین ، اما این یک مورد دیگه اینقدر شما رو ساخت و پخته کرد که تا اخر عمر خیال هر دوتون از تعهد به زندگی راحت خواهد بود.
تبریک فراوان برای اراده قوی..:72::72::72:

خیلی ممنونم عزیزم
خودمم دارم به این موضوع فکرمی کنم که این مسئله چقدر پخته ترم کرد.
الان 2 روزه که امیرم خیلی خوشحاله.وهی قوی بودنم روبه رخم میکشه.
اما نبایدفراموش کردکه اگه شمادوستای گلم نبودید من هیچ وقت این انگیزه رونداشتم وشایدکاربه جاهای باریک ترمی کشید.خودمم که داشتم نابودمی شدم.
2روزه که میام شرکت اونم هست.من روی احساساتم کارکردم ودیگه وقتی می بینمش هیچ حسی ندارم.اونو نمی دونم،ازبچه هاشنیدم که دستش خشک شده ونمی تونه تکون بده میگن ازاعصابشه!
بهش پیشنهادکردم قبل ترک کشور حتمابه مشاورمراجعه کنه.آروم میشه ودیگه احتیاجی به رفتن نیست.

سلام آریانا
خوشحالم که اراده کردی و داری سعی میکنی با اون گوشه دلت که میخواست اشتباه جایی بره مبارزه میکنی .مواظب خودت باش و اصلا و ابدا کاری به رئیست نداشته باش چه وقتی دستش خشک شده چه وقتی حالش خوبه :305:
اینها باز هم وسوسه شیطانه که دل تو رو بسوزونه و بری سمتش.

این یه مرحلخه دیگه ست که باید جلوش باستی
موفق باشی :72:

مرسی گلم ازراهنماییت ممنونم.
ولی دیگه اطمینان می دم که تکرارنمیشه.
وقتی سرت به سنگ می خوره مطمئننا راحت روعوض می کنی.

این تاپیک نیز به خیر و خوبی به نتیجه رسید