مرتب دعوایمان می شود

با سلام
نگار عزیز , دوست خوبم

شما نباید خونتونو ترک میکردید حتی اگه قهر هم نباشید مطمئنا همسرتون از غیبتتون ناراحته شما دارید بجای حل مسئله صورت مسئله رو پاک میکنید بهتره که پیش همسرتون باشید و مشکلاتتون رو حل کنید

دوست عزیزم مشکل شما در مقایسه با مشکل من و امثال من اصلا حاد نیست راه حل داره که البته حل کردنش زمان میبره و نیازمند صبر و تحمل بیشتر از طرف شماست قصدم این نیست که بگم مشکلتون بی اهمیته چون درکتون میکنم اما براحتی قابل حله راهنمایی های دوستان رو بکار بگیرید

اول از همه کمی توقعتون رو پایین بیارید اگه زود جواب نگرفتید مایوس نشید
الانم به نظر من وسایلتون رو جمع کنید با انرژی و شاد برگردید خونه
یک غذای خوشمزه درست کنید منتظر همسرتون باشیدو از اول شروع کنید هیچ وقت نا امید نباش

هر وقت مشکلات بهت فشار آورد به مشکلات بقیه دوستان توی این تالار فکر کن میبینی چقدر مشکلت کوچیکه


به امید خدا

سلام:72:

مهمونی خونه خواهر شوهرم کنسل شد.

این چند روز که از همسرم دور شدم بیشتر متوجه شدم که چجوریه...

همسر من یک فرد مهربان، خانواده دوست و وظیفه شناس است
در عین حال بداخلاق، حساس، خودخواه، مغرور و ترش رو است

************************************************** *******************************

کمی از اختلاف های ما بخاطر مسائل معمولی زن و شوهر هاست ولی عمده مشکلاتمان بخاطر خلق و خوی همسرم است، با اخلاق همسرم چکار کنم؟

با سلام من 25 سال دارم وهمسرم 23 ساله است وپسرخاله ام هم هست من لیسانس دارم واون دیپلم ما تقریبا یکسال است با هم ازدواج کردیم مشکلی که من دارم اینه که اون میگه مثلا با بچه خواهرت حرف نزن - با خواهر ومادرت جایی نرو - خونه فامیلت نرو - پیش بچه خواهرت که 3 ساله هست نخواب - و........... واون خودش هم همیشه موجب اذیت من میشه مثلا یکی بهش زنگ بزنه میگه دوست دخترم بود یا اگر ازش بپرسم این شماره کیه میگه دوست دخترم - منم چون یک دفعه در حضورم با دختری صحبت کرد دیگه بهش شک پیدا کردم اگر بیرون بره میگم میره پیش جنس مخالفش اگر کسی زنگش بزنه میگم جنس مخالف هست چون من سرکار میرم ولی اون جدیدا کارش را ول کرده صبح که میام سر کار تا ظهر برگردم میگم حالا میره بیرون میره پیش دختره - باهم میرن بیرون دیگه دارم دیونه میشم راهنمایی کنید چه کار کنم به خدا اگر فکر مادرم را نمی کردم درخواست طلاق می دادم نمیتونم دارم داغون میشم . همش میگه اگر جایی میخوای بری باید اجازه بگیری اگر گفتم ساعت 8 میام وساعت 8 وده دقیقه شد دیگه اینقدر غر میزنه که به مرگم راضی میشم اگر بخوام همش را بگم یک کتاب میشه هیچ وقت فکر نمی کردم با ازدواجم این بلاها سرم بیاد

سلام:72:

درسته که فعلا شما سرتون شلوغه و نظر نمی دید ولی من بقیه اتفاقات رو می نویسم چون حتی نوشتنش باعث می شه ذهن آدم شفاف بشه. با این حال لطفا اگر وقت کردید راهنمایی هاتون رو از من دریغ نکنید.

دیروز ظهر مادر همسرم زنگ زد و گفت که پسرش چیزی بهش نگفته ولی اون فهمیده که من اومدم خونه مامانم و کلی اصرار کرد که آشتی کنیم و هزار تا راه پیشنهاد کرد. من هم چون یک هفته شده که خونه نرفتم و حسابی دلتنگ خونه شدم وسوسه شدم به همسرم زنگ بزنم. کارهام رو کردم و عصر بهش زنگ زدم. تلفن دو دفعه خطا داد و بار سوم زنگ خورد، ولی در واقع تلفن همسرم هر سه بار زنگ خورده بود و اون هم با عصبانیت گوشی رو برداشت و خیلی تند باهام صحبت کرد و بعدش هم دو سه تا متلک دیگه انداخت و گفت پیش دوستاش داره بازی می کنه و خداحافظی کرد....

من هم یه چند ساعتی به خوش خیالی خودم غصه خوردم و شب دوباره بهش زنگ زدم و گفتم تو خجالت نکشیدی اون جوری باهام صحبت کردی؟

اونم در جواب گفت آخه بازی رو باخته بودم اعصابم خرد بود!!!! اینم شد جواب قانع کننده؟ بعد گفت حالا یه شاخه گل می گیرم فردا میام دنبالت. گل اش بخوره توی سرش... اصلا دلم نمی خواد برم خونم، ولی خب آخرش چی؟؟

ببین نیلوفر جان حالا که مامانش زنگ زده خودشم گفته که با شاخه گل میاد دنبالت بهترین فرصته واسه برگشتن به خونت،فکر کن اگه همین اتفاقا هم نمیفتاد چقدر بلاتکلیف بودی؟!
برو سرخونه زندگیت،صورت مساله رو پاک نکن. به فکر چاره باش. اگه وقتی هم اومد دنبالت میخواستی شرایطتو بگی یادت باشه هم منطقی باشی و هم با لحن خیلی مهربونی حرف بزنی و عصبانیش نکنی. سعی کن با هم برین پیش یه مشاور تا کمکتون کنه.

سلام نگار جان
اول از همه بگم که خیلی کاربدی کردی خونه بابا رفتی . بدترین کاری که یه زن در طول زندگیش می تونه بگنه اینه که قهر کنه بره خونه باباش . ببخشید می خوام مثل یه خواهر یک کمی دعوات کنم:311:
عزیز دلم شما خیلی خیلی لوس هستید و در این قضیه دعواهاتون هم بی تقصیر نیستید . البته نه تنها لوس هستی عصبانیت رو هم چاشنی لوسیت می کنی اون موقع ببین چی می شه . ببین خواهر خوبم مردها یه غروری دارند که زن همیشه اگه به اون غرور احترام بگذاره موفق می شه (به نظر من نخوچی مردها این غرورشون هست که باید مواظبش باشی:311:) باور کن تجربه ای که توی زندگی کسب کردم اینو بهم گفته که حتی اگه کار شوهرم اشتباه باشه و تا حد مرگ از دستش حرص بخورم و ناراحت بشوم اول حفظ آرامش می کنم و بعد توی ذهنم حرفهامو حلاجی می کنم که چطوری ناراحتی مو بهش بگم که نه تنها عصبانی نشه بلکه با حفظ احترام به اون غرورش حق رو هم به من بده . خیییییییییییییییییلی سخته خیییییییییییلی ولی باید روی خودت کار کنی و تنهایی تنهایییییییییییی بدون شوهرت یه دوره کلاس مشاوره برو حتما حتما . من که خیلی تونستم از مشاور کمک بگیرم.
از خوندن تاپیکهات فهمیدم که شوهرتون خیلی دوستتون دارند خیلی زیاد (این گل خریدنه آرزوی خیلی زنهاست که خوشبختانه شوهر شما رعایت می کنند) و اینکه بدون شما به رختخواب نمی روند بهترین نکته زندگیتون هست که در تمام زندگی می تونی بهترین استفاده رو ازش ببری البته اگه سیاست به خرج بدی.( ببین عزیزم خیلی از مردها هستند که دنبال کوچکترین فرصتی هستند که از اتاق خواب فرار کنند ).
نگذارید توی زندگیتون با یه سری رفتار ناپخته شوهرت از دستتون نره و کارهایی که خیلی از مردها برای فرار از خانه انجام می دهند رو انجام نده . قضیه شوفاژ و ... اصلا قصد اذیت کردن شما رو نداره باور کن یه سوتفاهم هست که شما یه طرفه قضاوت می کنی و پیش خودت از کاه کوه می سازید و بعد توی رفتارتون نشون می دید. این واقعا به ضرر زندگیتون هست.
برای اینکه این کار اشتباه رو نکنی و بدونید که چطور از کاه کوه نسازید بلکه با رفتاری منطقی و یا یه مواقعی با خنده از کنار مسائل بگذری بروید پیش مشاور. الان هم کارهاتون رو بکنید بروید پیش مشاور تا بدونید که توی این شرایط چکار کنید و در برخورد اولیه با شوهرتون چه رفتاری داشته باشید که قهر شما هم نتیجه داشته باشه و هم از نظر شوهرتون قهر نباشه بلکه شما یک زن قوی به نظر برسید که واقعا کار داشته که نبوده نه یه زن ضعیف که در صورت بروز مشکل از خونه فرار می کنه.
ببخشید طولانی شد امیدوارم که موفق باشید عزیزم و پیام بعدیتون خبر خوب داشته باشه.:72::82:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی نگار جان این به در بگو دیوار بشنوه بی دل عزیزمون هم خیلی ترفندخوبیه منم ازش خیلی جواب گرفتم:311:
اگه حرفهای دوستان رو بخونی خیلی نکات ریز توش هست که می تونی ازشون برای حفظ زندگیتون استفاده کنید.

عزيزم سلام
دوستان درست ميگن شما وقتي خونه رو ترك كردين يعني شوهرتون رو خورد كردين و با اين كار از اقتدار ايشون كاسته شده كه همه مردا از اين كه كسي بخواد به اقتدارشون لطمه وارد كنه متنفرن . حتماً حتماً با شوهرت برگرد و بگو براي سركشي به پدر و مادرت رفته بودي و يا اينكه به ياد قبلاً كه شبا كنار مادرت ميخوابيدي رفتي .
اصلاً نگو از دست شوهرت و رفتارش رفتي كه فكر نكنه ازش فرار كردي و خدايي نكرده به غرورش صدمه نزني .

سلام:72:

درسته، همسرم رو یکبار خورد کردم ولی اون یکسال تمام هر روز منو خرد کرد :302:

هر شب بعد از ورود به خونه طعنه و کنایه زد :302:

هر شب قبل از خواب حالمو گرفت :302:

طوری رفتار کرد که من روز شماری می کردم تعطیلات عید تموم بشه. :302:

BABY احساس منو بهتر از من بیان کرده "کم محلی کردن و به شخصیت آدم بها ندادن" :302:


در عوض من سرش داد نزدم، حرف بد نزدم، حتی قهر هم نکردم که بخواد بیاد دنبالم. تو این مدت باهاش تلفنی هم صحبت کردم و اگر می خواستم خودم می رفتم خونه. در ضمن جمعه هم که خودم بهش زنگ زدم که بریم بیرون و بعدش هم بریم خونه. ولی دیدید که اون چجوری جواب داد...


به هر حال دیروز عصر رفتم بیرون یک ساعت باهام صحبت کردیم. اینقدر پر رو و طلبکار بود که خدا می دونه. دلم می خواست سرش داد بزنم و از ماشین پیاده شم برگردم خونه. دلم می خواد برگردم خونه خودم و اونو از خونه بندازم بیرون. آدم خود خواه، پر رو، مغرور، بد اخلاق... خسته ام کرده.

ولی خودم رو کنترل کردم و با آرامش دو سه تا از مشکلاتم رو بهش گفتم، اونم گوش کرد ولی نمی دونم چقدر می خواد رعایت کنه، تازه اگر بخواد رعایت کنه هم معلوم نیست چقدر می تونه رعایت کنه...

بهم می گفت بیا خونه، گفتم اگر دیشب باهام درست صحبت کرده بودی الان سر خونه و زندگیمون بودیم. می دونید چی جواب داد؟ گفت: آخه خیلی بازیش حساس بود 4و 5 دست برده بودنمون باید جبران می کردیم.
این حرف هاش دلم رو شکست، چون فقط حرف اش که نیست بلکه فکرش هست که باعث می شه این حرف رو بزنه. یعنی اون موقع بین اینکه همسرش برگرده خونه و بازی رو ببره، بازی براش مهم تر بوده

کاش می گفت: خیلی دوست داشتم بیام دنبالت ولی گیر افتاده بودم، تو رو درواسی مونده بودم، ولی دلم همه اش پیش تو بود. همه اش منتظر بودم یه بهانه ای پیدا کنم بیام دنبالت...
من دلم نمی خواد گل بخره بیاد دنبالم، دلم می خواد دلش بخواد که با هم باشیم. نه اینکه دلش بخواد که بره دنبال بازی بعدش گل بخره بیاد دنبالم منو بذاره خونه بره دنبال بازی یا اینکه پیشم بمونه ولی دلش پیش بازی یا هر چیز دیگه باشه. من که زندان بان اون نیستم.
شما بگید حرف بدی می زنم؟ انتظارم زیاده؟

:72::104:
سلام نگار جان آفرین که خودت را کنترل کردی که آرامش داشته باشید بهترین کارو کردی . ببین عزیزم اول اینکه رفتارش رو یه طرفه قضاوت نکن چون خودت رو اذیت می کنی و کاری هم نمی تونی بکنی . خواهرخوبم شما با یه بار حرف زدن حتی با یک ماه حرف زدن هم نمی تونی شوهرت رو عوض کنی بلکه با آرامش و با سیاست و در درازمدت می تونی نتیجه بگیری .
به قول یه مشاور عزیزی که یه روز یه همچین مشکلاتی تقریبا شبیه شما رو داشتم رفتم پیشش . می دونی بهم چی گفت که هر موقع از دست شوهرم ناراحت می شوم این حرف می یاد توی ذهنم و به فکر را ه صحیح برخورد و کنار آمدن با مسئله رو پیدا می کنم گفت: ما زنها توی ایران اول ازدواج می کنیم بعد به فکر می افتیم شوهرانمون رو تغییر بدهیم.:311: چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟. یا اینکه قبل از ازدواج باید بشناسیم و یا اینکه حالا که ازدواج کردی راه برخورد با رفتارهای همسر رو باید یاد بگیریم و اینکه ما بخواهیم اونو تغییر بدهیم اونم بخواد ما رو تغییر بده اونوقت این می شه که می بینی .
حرفهای شوهرتون در مقابل حرفهای شما منطقی بوده شما با حالت طلبکار بهش می گید " اگه " این اگه درست نبوده (اگر دیشب باهام درست صحبت کرده بودی الان سر خونه و زندگیمون بودیم)
ببین عزیزم شما ماهیت حرفهات درسته ولی با بکار بردن یه سری کلمات ماهیت رو خراب می کنید و در مقابل اون هم می گه بازی حساسی بود. خوب بهش حق بده خواهر عزیزم اون یه مرده نه یه زن شما باید تفاوت حرف زدن بین مردها و زن ها رو بدونید کتابهای خوبی در پستهای قبلی بهتون معرفی شده لطفا مطالعه تون رو بالا ببرید.
عزیز دلم ، شوهرتون بی تقصیر نیست اون هم در این قضیه مقصر هست ولی شما زن خونه هستید و مدیر خانه و سکان دار زندگیت مثل یه مدیر که با فکر و منطق و علاقه یه کارخانه بزرگ را اداره می کنه. بله در این کارخانه روزانه هزار تا اتفاق می افته که با درایت حلش می کنه . پس به خودت بها بده نه فقط دنبال حق باشی توی رفتارهای شوهرت و زندگیت رو مدیریت کن ولی قبل از هر کاری حضوری پیش مشاور بروید. من مشاور نبیستم فقط تجربیاتم رو در اختیارتون گذاشتم.
موفق باشید و سربلند . :72:

سلام:72:

همسرم اومد دنبالم و رفتیم خونه. بهش گفتم از وقتی وارد خونه شدیم دیگه حرف دلخوری هامون رو نمی زنیم. الان دو روزه که خونم هستم. اولش اصلا فکر نمی کردم دلم واسه خونم تنگ شده باشه، باورم نمی شه اینقدر دلم واسه همسرم و خونم تنگ شده باشه.


به همسرم گفتم دیگه نمیذارم برم خونه مامانم تا اونم دلگرم بشه ولی توی دلم می ترسم که وقتی اختلاف نظرها پیش بیاد چجوری قراره حلشون کنیم، چون شرایط درست مثل سابقه و هیچ چیز عمده ای عوض نشده.

آدم ها که به این راحتی ها عوض نمی شن، شرایطمون هم که مثل قبله.

چجوری و چه چیزهایی رو توی خونه عوض کنم که دیگه مثل قبل نشه؟

سلام:72:
(ببخشید اگه حرف هام پراکنده است هر چی سعی می کنم نمی تونم فکرم رو دسته بندی کنم)

ما هنوز داریم سعی می کنیم. اوضاع بهتره، حتی مامانم هم اینو فهمیده و بهم گفت که رابطتتون خیلی بهتر شده. :104:همسرم هم یه بار ازام پرسید فیلم "زندگی شیرین می شه" رو دیدی؟ دیگه هر چی ازاش پرسیدم توضیح بیشتری نداد. کسی این فیلم رو دیده؟ می دونید موضوع اش چیه؟

با وجود اینکه خیلی ها دعوام کردن که چرا خونم رو ترک کردم ولی الان فکر می کنم که کار درستی کردم. و یک بار اشکال نداره شاید حتی لازم هم باشه. وقتی از خونم دور بودم بهتر می تونستم فکر کنم و مسائل رو تحلیل کنم. هم دل من برای همسرم تنگ شد و هم دل همسرم برای من تنگ شد و حالا قدر هم رو بیشتر می دونیم و حتی وقتی دعوامون می شه دیگه دلم نمی خواد ازاش دور بشم.:43:

با وجودی که اوضاع آروم شده ولی با خودم فکر می کنم که آیا من همسرم رو دوست دارم؟ اصلا نمی تونم جوابی برای این سوال پیدا کنم؟ آیا انتخاب این زندگی درست بوده؟ آیا باید برای داشتن یک زندگی آروم اییییین همممهه تلاش کرد؟ به خاطر دلایلی که دوستش ندارم (پایین نوشتم) دعوامون می شه و به خاطر دلایلی که دوستش دارم (پایین نوشتم) می بخشمش.

دوستش دارم چون قد بلنده، خوش تیپه، با دست و پاست، مسئولیت پذیره، مهربونه، زندگیش رو دوست داره و برای حفظ اش خیلی تلاش می کنه، با گذشته، همیشه مواظب منه، توی کارها کمک ام می کنه، برام آسایش درست می کنه، توانمنده، زندگیمون رو تامین می کنه و .....:72:

دوستش ندارم چون بی کلاسه، توی خیابون آشغال می ریزه، بی حوصله اس، برای دیگران تمیزه و برای من کثیف، به روابط جنسی اهمیت نمی ده، توی مهمونی ها رفتارش درست نیست، مغروره، از خود راضیه، تمام ارزش ها و توانایی های منو نادیده می گیره و نقاط ضعف ام رو پررنگ می کنه، مدام آرامش همدیگرو بهم می زنیم و ...

چرا باید انقدر دعوامون بشه؟

همین دیشب انقدر منتظرش بودم:300: با اینکه خسته بودم براش شام درست کردم و با اینکه گشنه بودم منتظرش شدم تا با هم شام بخوریم، دیشب دیر کرد بهش زنگ زدم گفت دارم میام خلاصه 11 شب اومد، آخه تا 11 شب کجا بازه؟ چیکار می کرده؟ همیشه میگه کار می کنه و با وجود اینکه هیچ وقت خلاف اش ثابت نشده ولی نمی دونم چرا آروم نمی گیرم. وقتی که اومد حسابی ناراحت، خسته و گشنه بودم و به گریه افتاده بودم ولی سعی کردم به روی خودم نیارم، فکر کنم نفهمید داشتم گریه می کردم، اول اش با وجودی که سعی کردم خوب باشم ولی یک کمی باهاش سرد بودم ولی بعد آروم آروم سر صحبتمون باز شد و بدون جنجال رفتیم خوابیدیم. اون خیلی خوشحال شده بود که هیچ تنشی ایجاد نشد و خیلی خوش اخلاقی می کرد ولی توی دل من غوغایی بود.
آخه این چه زندگی ایه که همه اش آسایش همدیگرو به هم می زنیم. خوب من می تونستم شامم رو بخورم و بخوابم اون هم اصلا لازم نبود بیاد خونه می تونست تا صبح تو کوچه بمونه بدون اینکه دلشوره بگیره که چون دیر اومده الان دعوا می شه؟

چرا مرتب دعوامون مي شه؟ چيكار كنيم؟

نگار عزیز من تایپیک شما رو نرسیدم کامل بخونم

اما کامل میخونم...:72::82:

نگار عزیز باهم،هم دردیم

میگم فکرنمیکنی علت اکثر دعواها حساس بودن ما زن ها نسبت به مسائل همسرامونه؟