راهنمايي

كاملا با نازنين موافقم اصلا حساس نشو يه مدت شايد يكي دوماه اول اين طور ميشه بعد مي توني با برنامه ريزي هاي مفرح همسرت رو با خودت همراه كني مثلا كم خرجترينش پياده روي هاي شبانه كه به همسرت واقعاً خوش بگذره
اگر اون در كنار تو بهش خوش بگذره هرگز تو رو با خانه پدري عوض نمي كنه
گردش خريدهاي دونفره حتي براي كوچترين مايحتاج خانه ،سينما ، پيك نيك هاي دو نفره
اما محدودش نكن وقتي حد قائل شدي اون تشنه آزادي مي شه و باهات مي جنگه بذار يه مدت بگذره مطمئن باش درست ميشه
اگر بتوني همسرت رو شاغل كني هم عاليه باور كن توي زندگي خصوصي هم بيشتر نفع ميبري البته از نظر مادي نميگم . زن هاي شاغل وقتشون با برنامه ريزي طي ميشه و حرفهاي مرد پسند بيشتري براي گفتن دارن
برادر خوبم اول زندگي اصلا به فكر دادگاه و حقو حقوق نباش البته اگر زندگي ات رو دوست داري اما اگر دنبال بهانه اي كه زندگي نوپات رو بپاشوني اون مسئله اي جداست .
موفق باشي

من و شوهرم قرار است به خونه خودمان برويم ولي من به او گفتم اگر قرار است به منزل خودمان برويم بايد هر روز يا هفته اي چند شب منزل مادرم باشم او عصباني شده و اصلا كل مراسم را به هم زده مي گويد تو حق نداري از منزل بدون اجازه خارج شوي حالا من چكار كنم آيا از نظر شرعي و قانوني مي توانم از او چنين تعهدي بگيرم اخه او خيلي گرفتاره و منو نمي تونه ببره ماشين هم نداريم
چه كنم؟؟
اون خونه اجاره كرده و وقت داده اگه نيام سرخونه زندگيم خون را تخليه مي كنه و ديگه حاضر به زندگي نيست و ضمنا حكم عدم تمكين هم مي گيره؟؟؟/

سلام عزیزم. میتونم بپرسم چرا میخوای هر روز یا هفته ای چند روز خونه ی مامانت باشی؟

عزیزم درخواستت از همسرت غیر معقوله . شما ازدواج کردین و باید به خانه مستقل خودتون بروید. دلتنگی های اول ازدواج طبیعیه. می تونید با آرامش همسرتو توجیح کنی که دلت برای خانواده تنگ می شه و اگه بتونه هفته ای چند بار با هم به خانواده سر بزنید. در ضمن به اون روی سکه هم نگاه کن. رفت وآمد بیش از حد با خانواده هم ممکنه به بی احترامی و تنش هایی بیانجامد.
اول زندگی این حرف ها فقط پایه های زندگیتون رو سست می کنه .

البته همسرتون هم کمی غیر معقول دارن رفتار می کنن. تا اتفاقی افتاد که نباید به دادگاه و قانون و ... مراجعه کرد.
کل زندگی مشترک باید سراسر گذشت باشه . باور کن خیلی جاها توی زندگی باید گذشت کرد . حتی جاهایی هم که مقصر نیستی. این قانون و اصول زندگیه مشترکه . گذشت. گذشت. گذشت.

با همسرتون منطقی صحبت کنید و سعی کنید پایه های زندگیتون رو از همین اول محکم بسازید. :72:

سلام خانومی
عزیزم می خوای ازدواج کنی نمی خوای بری مهمونی که
همسرت حق داره شما دیگه زندگی مستقل داری نمی شه که هر روز خونه ی مامانت باشی
البته برخورد همسرت تند بوده ولی عزیزم خودت باعث شدی
بیشتر از این حساسش نکن برو سر خونه زندگیت

خانم خمب از نظر قانونی هم زن بدون اجازه شوهر حق خروج از خونه رو نداره . شما بزار برین سر خونه زندگیتون مطمئن باشین اینقدر سرتون شلوغ میشه که اگرم بخایین نمیتونین هفته ای چند مرتبه برین خونه پدرتون . عزیزم از الان به خاطره این مسائل جزیی نزار حرمتها بینتون شکسته بشه . توکل کن به خدا برو سر خونه زندگیت ان شاءالله خوشبخت بشی .

ای بابا کاش همه مشکلشون عین شما بود. همه خوب نظر دادند و منم موافقم.
اگه خانواده همسرت با شما یه کم رودروایستی دارن خوب اینکه کاری نداره من اگه بجای شما بودم اینقدر میرفتم اونجا تا خودشون از هر شب مهمون داری کردن خسته بشن هر شب مهمون داشتن خیلی سخته آدم از کارو زندگی می افته تو برو اونجا غذای حاضر و آماده رو بخور و بخواب فقط نزار خانمت زیاد کار کنه تازه خرجتم کمتر میشه!!!! باور کن واسشون عادی میشه بالاخره خسته میشن میدونم سخته اما تحمل کن میتونی بقیه شبها رو هم بری خونه پدرت اینجوری خانمتم از اینور و اونور رفتن کلافه میشه. بالاخره اونا نمیتونن قبول کنن دخترشون یه دفعه ازشون دور بشه حتما وابسته هستند.

تازه اصلا از این حرفای دادگاه و. . . نزن که کارت به جای باریک میکشه ها
حواستو جمع کن فقط زودتر برو سر خونه خودت محیط خونه رو واسه همسرت دلپذیر کن که هی نره خونه مامانش اینا

واقعا زندگيها اينقدر به باد بنده كه اگر باد بوزه خوبه اگر نوزه بايد همه چيز و خراب كرد؟!؟!؟!

دوست عزيز. شما كه هنوز نرفتيد داخل زندگي. چرا اين حرف رو مي زنيد. از الان به خاطر يه مسئله پيش پا افتاده اسم دادگاه رو مي ياريد واي به حال بعداً. اصلاً اينجوري كه خيلي بهتره. راحت مي ري اونجا آماده حاضر مي خوري و مي خوابي. چه چيزي بهتر از اين. خرج گوشت و مرغ خيلي بيشتر از خرج تاكسي و رفت و آمده. راست مي گم. بذار بري سر خونه و زندگيت. مي گي عجب اشتباهي داشتم مرتكب مي شدم. به نظر من بري هم از لحاظ اقتصادي خوبه هم از نظر آرامش. بعد يه مدت هم اگه شما بخواي بري اونا ديگه رات نمي دن. تا مي توني استفاده كن.

درود

دوست عزیز ، در صورت تمایل همسرتان را بگویید که هر 6 روز هفته منزل پدری خود باشد و فقط جمعه ها از ساعت 4 تا 6 بعد از ظهر به منزل خودش سر بزند .

ای دوست گرامی اینطور که شما رفتار می کنید ، کمی دور از عقل است .
کمی تدبیر کنید .
خانواده دختر از روی دلتنگی ، این سخنان را بر سر زبان می آورند .
در آینده همسر شما هم خودش به دلیل مشغله کاری ، سعی به جمع و جور کردن امور زندگی خود می کند .
همانطور که دیگر دوستان هم بیان فرمودند ، در ابتدا کار کمی نرمی از خود نشان دهید .
چون در این مدل موضوعات حرف های جالبی توسط خانم های محترم اختراع می شوود که تا به حال گوش هیچ مردی آنها را نشنیده است !
حتی اگر بعد از عروسی ( به سلامتی و سفید بختی ) این موضوع مطرح گردید و از شما خواسته شد که این کار را انجام دهید ؛ حتما منتظر عکس العمل عروس خانم خواهید بود .
پس کمی آرام تر و صبور تر باشید زندگی را همچون موسیقی بدانید که گاهی اوقات نت هایی بر خلاف میل شما زده می شود پس به خاطر لحظاتی که دوست دارید ، صبوری کنید .
توکل به خدا زندگی سراسر صفا را شروع کنید .
----------------
در آخر به موضوع زیر هم نگاهی کنید ، خالی از لطف نیست :

http://www.hamdardi.net/showthread.php?tid=4571

hm110 عزيز
چه حرفهايي ميزنيد!!! مطمئن هستي ميتوني يه زندگي رو اداره كني اشتباه نكن از نظر مالي نميگم.هنوز نرفته اسم دادگاه مياد.اگه خدايي نكرده بين خانواده شما و خود همسرتون مشكلي پيش بياد ميخواي چكار كني؟تازه اولشه و مطمئن باش سال اول زندگي مشترك بدتر از اينم ميشه اما به بعد و دوران زيبايي كه بايد داشته باشيد فكر كن.خود من 4 ماه و چند روزه كه ازدواج كردم اما خدا شاهده حتي يكبار هم شوهرم نگفته خونه مادرت نرو، شايد اگه اونم مثل شما رفتار ميكرد الان من اسم دادگاه رو تكرار ميكردم.خلاصه كلام اين كه اصلا حساس نشو اگه ديدي بعد از عروسي هم واقعا اين حرفشون رو عملي ميكنن بگو قبول در هفته 3 شب ميريد خونه پدر زنت و 3 روزم خانمت مياد خونه پدر شوهرش يه روزم براي خودتون اين ميشه تقسيم بندي عادلانه.قول ميدم خانومتون همچين چيزي رو قبول نميكنه و همگي كوتاه ميان.........بروشاد باش شاه داماد.

وقتي شوهرت دوست نداره زياد بريد، خوب زياد نرو. هر چند كه خودم زياد مي رم. شوهرت البته كمي غيرمنطقي فكر مي كنه و تصميم مي گيره. دادگاه به خاطر يه موضوع پيش پا افتاده. من براي شوهرتون هم به خاطر اين تصميمش متأسفم.

شما و شوهرتون مشكلتون رو نوشتيد ببنيد كدوماتون درستر مي گيد؟:72:

آدم كه صد بار نمي خواد عروسي كنه. يه شبه و بايد خوب هم برگزار باشه. عروسي بدون شام اصلاً معني نداره. يا نگير يا اگرم مي گيري درست و حسابي بگير. تعداد مهمونا رو كمتر كن. حالا خانواده همسرت هم اگه ناراضي هستند بگو من بيشتر از اين نمي تونم دعوت كنم.

شما عادت داريد يه تايپيك ايجاد مي كنيد و مي ريد و به نظرات دوستان هيچ پاسخي نمي دهيد. لطف كنيد يه كمي فعال باشيد. بذاريد دوستان هم يه كمي دلگرم باشند.

سلام عزیزم
ببین شوهرت می ترسه شبانه روز خونه مامانت باشی. پس طوری برخورد کنو این اطمینان رو بهش بده که براش ارزش داری و برای زندگیت اهمیت قائلی خونه مامانت رو هم بزاز جمعه تا جمعه.شاد باشی

سلام عزیزم
شما که قصد نداری خاله بازی کنی که قرار هست یک عمر مشترک درکنارهم زندگی کنید اگرازروز اول هیچی نشده بخوای واسه این جورچیزای پیش پاافتاده حرمت شکنی کنید وای به حال اون روزا......بهتر نبود عزیزم به جای اینکه بگی هرشب خونه مامانم باشم بگویی هفته ای یاچندروزیکباری بریم به مادرم سربزنم بعدش ام بازبون نرم وزنونه متوجه اش کنی عروسا اوایل دلتنگیشون بیشتره....من تازه عروسی ومی شناسم که خیلی به مادرش وابسته بود پیش مادرش هرشب می خوابید و...پدرنداشت اما بعدازازدواج حاضرنیست به راحتی خونش وترک بکنه هفته ایی یکبار فقط میره به مادرش سر میزنه. درضمن بیشترمردا اوایل ازدواج حساسیت زیادی روی خانمشان دارند به خاطراینکه تازه ازدواج کردند وهمچنین شناخت عمیقی ازطرف مقابلشان ندارند اما بعدها نسبت به شناختی که پیدا می کنند وتاب وتبشان کمتر میشه وراحتتر اجازه میدهند خانمشان بیرون برود.حرفت عزیزم خیلی ناپخته بود داری به مردی که تازه می خواد زنشوببره می گی من هرشب می رم خونه مامانم خب آب وروغن قاطی می کنه حالا شما برو بعدااین مسائل وقدم به قدم بازمیکنی وحل می کنی ...سعی کن شرایط را خوب درک بکنی ..عزیزم به نظرم باید مقالات آموزشی خانواده را مطالعه کنی اولین رکن زندگی اینست که خوب بتوانی همسرداری کنی.....(حال اگر مادرت مشکلی داره باز یه حرف دیگس ...) دلبندم زندگی شوخی نیست باید شرایط را بسنجی وبدانی چه از طرف مقابلت می خواهی ببین اگرجای اوبودی وهمسرت را هنوزنبرده ای چنین حرفی میزد به مزاجت خوش می اومد یا نه؟ به نظرم بدجوری زدی توذوق همسرت که اینطوری واکنش نشون داده ...اگرامکانش هست بگو چند سالتون هستش؟

خانم خوب شما با اين خط و نشون كشيدنها بيشتر به خودت اسيب رسودني تا به همسرت ، چرا كه نه تنها ممكنه به هدفت نرسي كه با اين كارت حساسش هم كردي . مطمئن باش اون زماني كه زير يه سقف زندگيتون و با عشق شروع ميكرديد ، همسرت هم متوجه دلتنگيهات ميشد و خودش اين پيشنهاد و بهت ميداد . و لازم نبود شما از الان به خاطر چيزي كه به شرايط بستگي داره و با گذشت زمان خودش ممكن ميشه رو اينقدر مصمم و با جديت مطرح ميكرديد كه همسرتون هم بخواد واكنش نشون بده و بخواد بحث و به دادگاه بكشونن ،
نكن اينكارو گلم ! به زندگيت بيشتر بها بده
پيشاپيش عروسيتونو تبريك ميگم

گل گفتی ماندگار
قضیه همون سیاسته ها. . . .

زمانی که برادرم میخواست ازدواج کنه زیاد اوضاع مالی روبه راه نبود با این حال با قرض و وام عروسی نسبتا خوبی گرفتیم که خانم داداشم هر عروسی که دعوت میشیم میگه هیچی عروسی عروسیه خودم نمیشه و کلی از ما تشکر میکنه و خیلی رضایت داره میگه من هیچی نبود که بخوام و نکردم الان هیچ حسرتی ندارم حالا که اول زندگی هستند قرض و قسط دارند اما دوتایی دارن جورشو میکشن و صداشونم در نمیاد این خاطره خوب تا آخر عمر تو ذهنش میمونه نه اینکه هر موقع یاد بهترین روز زندگیشون بیفتن با هم دعواشون بشه.
به نظر من به خواسته هاش توجه کن نزار آرزو به دل بمونه مطمئن باش واست جبران میکنه. تازه نامزدی هم که گرفته بیچاره حالا تو یه کم جبران کن. اصلا هم از پدر خانمت کمک نگیر که یه عمر باید جبران کنی.

درسته كه الان تورم بيداد كرده و كمر شكن شده ، درسته كه پرداخت اين هزينه ها براي خونواده دوماد خيلي سنگينه و درسته كه حالا هر چي خرج كني ، يه جورايي فقط از جيبت رفته ،چرا كه اصولا تو عروسي مهمونهايي كه دعوت ميشن كادوشون حتي هم رديف با اون شامي و پذيرايي كه ميشن نيست ، همه اينها قبول
اما يه كمم به خونواده عروس خانوم حق بديد ، اونهام يه عمر بچه بزرگ كردن كه عروسيشو ببين و اونم با آبرومندي
نمي گم شام آبرو مياره ، اما قبول كنيد اونهام واسه دخترشون كه حالا خانوم شماست كلي هزينه كردن واسه جهازش و ميگم ،
حالا اينكه شما مسكن داريد يا نداريد و كار ندارم ، فقط مي خوام اينو بگم كه سعي كنيد با برگزاري يك مراسم بسيار آبرومند كه در خور طرفين هست و برگزار كنيد و اجازه نديد كدورتي هم ايجاد بشه ، كه اگه شما الان اين كدورتها رو بوجود بياريد و حتي شا هم بديد ، ديگه اونها پيش چشم خونواده همسرت ذره اي هم ديده نميشه ، پس دلخورشون نكنيد و آنچه كه در توانتون هست و بذاريد نه بيشتر از اونو .
موفق و پيروز باشيد

سلام دوست عزیز
این موضوع اینقدر هم حاد نیست که شما و همسرتون بخواهید اینقدر برای خودتون تنش درست کنید .
این طرز برخورد همسرتون هم از روی عقل نبوده و بیشتر جنبه حرس دادن شما را داشته .
شما هم کمی فکر کن که رفت و آمد هرجایی حد و اندازه داره حتی خونه پدر و مادر (البته زمان متاهلی )و شما اگر برگردید سر زندگیتون و زندگی عادی را از سر بگیرید مطمین باشید که این موضوع های پیش و پا افتاده خودش حل میشه در صورتی که زیاد روی این موضوع ها دقیق نشید و ساده از کنارشون بگذرید .
موفق و پیروز باشید

با سلام
من با خانمم مشاجراتي داشتم اما اصولا زود ايشان وقتي عصباني مي شود پرخاشگري مي كرد كم كم كار به زدن هم مي رسيد ولي ايشان شديدتر و حتي آثار كبودي و سرخي هم به جاي گذاشت.
متاسفانه در يكي از اين موارد كه كار به مشاجره رسيد ايشان به خانه مادرش رفت و برادرانش فهميدند و بلند شدند .
آمدند در خانه دامادشان و جلوي پدر و مادرم كلي بددهني و بي احترامي كردند و رفتند كه به چه حقي خواهرمان را زدي و ... در صورتي كه من مقصر نبودم او حمله كرد و شروع كرد و من در حد خيلي جزئي بود .
تازه از اين مي سوزم كه برادران خانمم اينقدر شهامت داشتند كه بيايند تو حريم خانوادگي من و جلوي والدين من به من اهانت و حمله كنند اما پدر من كلامي حمايت از من نكرد و حتي به حمايت آنها مرا هم جلوي آنها جلوي خانواده همسر كتك زد.
البته به عنوان مرد كم نياوردم و جواب آنها را مي دادم ولي به هر صورت متاسفم براي زندگي خودم و وجهه و شخصيت لگدكوب شده و بربادرفته خودم به عنوان مرد خانواده جلوي خانواده همسر و خانواده خودم و دلسردي ام به زندگي ام و.....

دوست عزیز اونجا خونه است یا میدون جنگ؟

به نظر من هم اشتباه از جانب شماست و هم همسرتون . شما اگه می دونین که همسرتون موقعی که عصبانی میشه حرکاتش دست خودش نیست و کتک میزنه باید خونه رو ترک میکردید و میذاشتید که ساعتی تنها باشه و موقعی که آرامتر شد باهاش صحبت میکردید که کارتون به جاهای باریک کشیده نمیشد

من با بال تكين موافقم مشكلي كه با حرف زدن قابل حل باشه چرا بايد به اين حد و حدود كشيده بشه و از همه مهمتر اينكه ما كه به خود مي باليم افراد بالغ و عاقلي هستيم فكر نمي كنيد مقابله به مثل در اين جور موارد از اعمالي نباشه كه از طرف يه فرد كامل بربياد ... مي گن اگر مي خواهي احترامي داشته باشي اول بايد احترام را نگه داري و سعي كني كه پرده و حريم بين اشخاص با بي حرمتي از بين نره ... الان هم بهتره تصميم عجولانه نگيريد و سعي كنيد در آرامش و منطقي براي رفع مشكلتون فكر و تصميم بگيريد حتي اگر لازم باشه نزد مشاور بريد

اگر همسر شما نوع حل مشکل را نمی داند ، شما هم نمی دانستید ؟! بلد نبودید ؟! انسانهای ناتوان ازابزارهای ناهنجار این چنینی استفاده می کنند . اگر شما ابزار حل مشکلات خود و همسرتان را می دانستید و بلد بودید چرا از مهارتهای درست استفاده نکرده اید ؟!

شما هم به اندازه همسرت مقصری برادر ، جنگل نیست که مثل دو موجود درنده به یکدیگر حمله می کنید . گناه شما کمتر از همسرتان نیست که بیشتر هم هست . به دلیل نیرومند بودن ، در بحران همسرت را درآغوش می گرفتی و رهایش نمی کردی ؟! توان مانور دادن دست و پایش را می گرفتی و با چهار کلمه حرف رامش می کردی ، اسب و شیر و پلنگ را رام می کنند ، شما به وحشی شدن همسرت هم کمک کرده ای ، الان هم غرورتان جریحه دار شده است که می فرمائید : چرا .....؟!
جسارت نباشد برادر ارجمندم اما از رفتار پدرتان هم معلوم است که شما در چه محیطی و با چه دیدگاهی پرورش یافته اید .
کار همگی زشت بوده ولی شما اگر صاحب تفکر هستید ! از شما بعید است .
البته این حرفها مانع این نیست که نتوانم و قادر نباشم حال شما را درک کنم ، اتفاق بدی افتاده ولی شما هم مقصر هستید ،سعی نکنید بار گناه و اشتباهات خود را هم به گردن دیگران بیندازید . این بزرگترین لطفی است که می توانید در حق خود و زندگی تان بفرمائید ، تا عواقب بدتر در انتظار شما وهمسر و زندگی تان نباشد ،

نمي دونم بايد چي بگم چون من هنوز مجرد و نظرم اينه كه زندگي و حمت هاي زن و مرد چرا بايد تا اين حد شكسته بشه كه كار به زدن بكشه
زن لطيف تر از اونه كه شما بخواي دست روش بلند كني
ببينيد شما كجا اشتباه كرديد و روي همسرتون رو به خودتون باز كردين كه بايد شما رو كتك بزنه
در هر صورت من اگه زندگيم به اينجا كشيده مي شد مي رفتم از زنم عذر خواهي مي كردم و روابطم اين بار باهاش محكم تر مي كردم كه اين مشكلا و بزن بزنا ديگه پ1يش نياد
يا حق

برادر محترم شما خیلی تلگرافی مشکلت رو مطرح کردید شما چند ساله ازدواج کردید ؟ مشاجراتتون بیشتر سر چیه؟ آیا همسرتون از اول این رفتارو داشته ؟ شما چه تلاشی برای تغییر این رفتارها کردی ؟ و ... اینها همه در نتایج پاسخها موثره ! و رک بگم دوست خوب شما به اندازه همسرتون و شاید بیشتر مقصر باشید به دلیل این که گذاشتید کار به اینجا برسه همسرتون از خونه بره و اختلافتون به خانواده بکشه . بیشتر توضیح بدید شاید بچه ها بتونن کمکتون کنند

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hm110

با سلام
من با خانمم مشاجراتي داشتم اما اصولا زود ايشان وقتي عصباني مي شود پرخاشگري مي كرد كم كم كار به زدن هم مي رسيد ولي ايشان شديدتر و حتي آثار كبودي و سرخي هم به جاي گذاشت.
متاسفانه در يكي از اين موارد كه كار به مشاجره رسيد ايشان به خانه مادرش رفت و برادرانش فهميدند و بلند شدند .
آمدند در خانه دامادشان و جلوي پدر و مادرم كلي بددهني و بي احترامي كردند و رفتند كه به چه حقي خواهرمان را زدي و ... در صورتي كه من مقصر نبودم او حمله كرد و شروع كرد و من در حد خيلي جزئي بود .
تازه از اين مي سوزم كه برادران خانمم اينقدر شهامت داشتند كه بيايند تو حريم خانوادگي من و جلوي والدين من به من اهانت و حمله كنند اما پدر من كلامي حمايت از من نكرد و حتي به حمايت آنها مرا هم جلوي آنها جلوي خانواده همسر كتك زد.
البته به عنوان مرد كم نياوردم و جواب آنها را مي دادم ولي به هر صورت متاسفم براي زندگي خودم و وجهه و شخصيت لگدكوب شده و بربادرفته خودم به عنوان مرد خانواده جلوي خانواده همسر و خانواده خودم و دلسردي ام به زندگي ام و.....

---

ببین عزیزم
هر کدم از زوجین که برای حل مشکلات که معمولاً هم همه کوچک هستند از قوه قهریه استفاده بکنه نتیجه اش مشخصه : طلاق
در این بین فرقی نمیکنه کی محکمتر زده ، مهم زدن ضربه اس که نباید زده بشه وقتی هم زده شد باید غزل زندگی رو یواش یواش بخونی چون بعد از ضربه هتک حرمت شروع میشه و بعد از هتک حرمت زوجین آبرو پیش در وهمسایه میره ووو
برای همین بهتره این زندگی رو ببوسی بزاری کنار اگر مشکل از خودته خودت رو اصلاح کنی اگر هم از همسرته که هیچی راحت میشی .
افسانه

بچه ها به نظرم خيلي از خانم ايشون حمايت كردين ! يعني به صورت افراطي
البته من خودمم خانمم ولي به نظرم اينجوري يك تنه به قاضي رفتنه ! ما هيچ كدوم اطلاعي نداريم كه چه اتفاقي بين ايشون و خانمشون افتاده ولي اينجوري قضاوت كردن هم هميشه درست نيست
اين نيست كه خانم ها هميشه مظلوم واقع بشن !!! چه ميدونم ؟ ايشون توضيح بيشتري ندادن و انگار با جوابها دلسرد شدن !!

سلام بر مرد خانواده...بر دوست عزیزم...به تالار همدردی خوش آمدی.
با شنیدن سخنانت ناراحت شدم...چون فقط یک مرد می تواند بداند که خرد شدن شخصیت مردی دیگر در مقابل اعضای خانواده چه حسی بدی است.
دوست گرامی اصولا دعوا زن و شوهر جز جدایی ناپذیر زندگی است و حتی یک زندگی موفق نیز عاری از جنجال نیست.....اما چرا بعضی از زن و شوهران با وجود این دعواها هنوز هم مانند قبل یکدیگر را دوست دارند و به شخصیت طرف مقابل احترام قایل ند..... جواب کاملا مشخص است چون در آن شرایط(دعوا) همیشه یکی از طرفین کوتاه آمده و با صبر و آرامش خود باعث می شود خشم همسرش فرو رود.....
کوتاه آمدن و کش ندادن موضوع و دادن حق به طرف مقابل(حتی اگر حق با شما باشد) و جلوگیری از بیان سخنان نا شایست و عدم زیر سوال بردن شخصیت همسر باعث می شود خشم طرف مقابل به سرعت فروکش کرده و کار به ضربات جسمانی نرسد.
هیچ وقت در مقابل سخنان همسرتان(در موقع دعوا) واکنش نشان ندهید در واقع مقابله به مثل نکنید...چون معمولا انسان در مواقع خشمگین بودن حرف هایی می زنند که درست نیست و فقط در صدد این هستند که با گفتن چنین حرف هایی خشم خود را نشان دهند پس مقابله به مثل کردن مشکلی را حل نمی کند چون خود شما می دانید حر ف های او نه از روی صداقت و از ته دل بلکه از روی عصبانیت هست.....
پس همیشه در موقع دعوا در جست و جوی حق خود و اثبات بی گناهی خود نباشید و موضوع را کش نداده و در صورت توان همیشه اول شما کوتاه بی یایید آن وقت کار دیگر به کنکفو و کشتی کج و سایر ضربات تدافعی نمی رسد. موفق و پیروز باشید

سلام عزیزم
می بینی؟ اینجا متعلق به خانوماست! ما مردا هرچی هم باشیم و در هر شرایطی مقصریم! گوش نده، بزار بگن...
ببین خانومه شما با توجه به گفته های ناقصه شما مقصره! این رو شما احساس کردید و بیانتون بر همون اساس بوده و ماهم چاره ای جز طبعیت نداریم مگر اینکه واضح تر و جزیی تر بیان کنید اما:
شخصا میگم بدور از هیچ تخصصی، که خانومه شما نسبت به شخصیت شما بی توجه و خانواده های شما مقداری از نظر سطح فکری پایین عمل می کنند! شما دیگه در خانواده ی خانومتون جایگاهی ندارید، مخصوصا با حرکته زشتهخ پدرتون که بنده احتمال میدم رفتار خودتون باعث شده که اینطر با شما برخورد بشه!
تاکتیک نظامی: بعد از سخت ترین شکست ها دقیقا زمان فتحی بزرگ فرا رسیده!
الان این مسئله در مورد شمال100% صدق می کنه، بنده می تونم با استفاده از تجربیاتم در این زمینه و تجربیاته دوستانم شما رو به جایی برسونم که فکرش رو هم نمی کردید اما مشکل کمبود اطلاعاته!
نکته ی اول: سخت باشید! اصلا دیگه به رفتن خانومتون توجه نکنید، دنبالش نرید و زنگ نزنید انگار که وجود نداشته! اون ها بالاخره پاپی میشن که دخترشونو برگردونن!
شما اینقدر به زنتون آزادی دادید که به خودش اجاه میده دست رو شما بلند کنه! البته که خوب نبود بزنیش باید با توانه مردونت جلوی زدنشو بگیری و بی محلش کنی! همین. حالا هم که گذشته اما دیگه نباید اجازه ی همچین کاری بهش بدیم نه با زور و مشتو لگد بلکه با راه های فکری تا با دیدن شما هیبت، ترس، محبت و مردونگی رو در شما ببینه و اینها فقط به عکس العمل شما وابستست! الان بهترین زمان برایه جبرانه فقط به ما اطلاعات برسون.
بنظر میاد تو خونه ی پدرتون زندگی می کنید درسته؟
از شغلتون، موقعیت اجتماعیتون اگرچه پایین هم باشه اما صادقانه بگید تا بتونیم کمکتون کنیم، وضع مالیه خودتون، خونوادتون و خونواده ی همسرتون بگید تا بهتر و بیشتر در خدمتتون باشیم.
موفق و شاد باشید.
یاعلی:72:

سلام
در اوایل كه قصد ازدواج داشتی، آمدی اینجا سئوال طرح كردی و رفتی، و بدون توجه یا حتی جواب به پست شماره .... اقدام كردی. یعنی نه خودت مهارت و آگاهی داشتی، نه اصلا به مشاوره بنده كاری داشتی. این مشكلات باتوجه به آن مقدارتوضیح شما قابل پیش بینی بود. الان هم خانمتون هم مثل شما آگاهی و مهارت زندگی كردن را نداره، لذا وقتی روش حل مسئله و زندگی نمی دانیم ، مثل بچه ها كه پفك را از دست هم به زور می كشند، شما هم سعی می كنید سهم خودتون را به زور از چنگ هم در بیاورید. یادتون هست چی گفتم:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hm110

---- يكي دوبار باهم حرف زديم عقايدمان ه هم مي خورد
---- الان وسط كار پشيمان شدم--- ظاهرش را خيلي به دلم نشنشسته
---- مخصوصا وقتي متوجه وجود خراشي روي گونه اش شدم

خيلي ناراحتم
خانواده مي گويند آبروي مارا بردي
هنوز عقد نكرديم
--- آزمايش داديم
--- ضمنا من كلا از زن خوشم نمي آيد چكار كنم؟
راهنماييم كنيد

---

سلام با توجه به مطالبی که ارسال کردید، به نظرم شما باید فعلا دست نگه دارید، نه با این خانم، کلا تا وقتی معیارهایت برای زندگی و ازدواج از قبل مشخص نیست، نباید به ازدواج اقدام کنی.
اگر بری جلو، هم اینطوری خودتو حروم می کنی.... هم دختر بیچاره رو....

چه لزومی داره ، وقتی کلا از زن خوشمون نمی آید، ازدواج کنیم...
آنها که خیلی خوششون می اومد، وسط راه بریدند( به خاطر بی تدبیری و ...)، حالا وای به وقتی که این ماشین از اول بدون سوخت باشه.... و از اول با صدای بلند بگوئیم خوشمون نمی آااااااااااااااااااااد

---

حالا هم ترس دارم، كه به جای حل اساسی مشكلت از راه و روشهای غلط تر استفاده كنی مثل راهنمایی كاملا اشتباه mke:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mke

سلام عزیزم
می بینی؟ اینجا متعلق به خانوماست! ما مردا هرچی هم باشیم و در هر شرایطی مقصریم! گوش نده، بزار بگن...
ببین خانومه شما با توجه به گفته های ناقصه شما مقصره! این رو شما احساس کردید و بیانتون بر همون اساس بوده و ماهم چاره ای جز طبعیت نداریم مگر اینکه واضح تر و جزیی تر بیان کنید اما:
شخصا میگم بدور از هیچ تخصصی، که خانومه شما نسبت به شخصیت شما بی توجه و خانواده های شما مقداری از نظر سطح فکری پایین عمل می کنند! شما دیگه در خانواده ی خانومتون جایگاهی ندارید، مخصوصا با حرکته زشتهخ پدرتون که بنده احتمال میدم رفتار خودتون باعث شده که اینطر با شما برخورد بشه!
تاکتیک نظامی: بعد از سخت ترین شکست ها دقیقا زمان فتحی بزرگ فرا رسیده!
الان این مسئله در مورد شمال100% صدق می کنه، بنده می تونم با استفاده از تجربیاتم در این زمینه و تجربیاته دوستانم شما رو به جایی برسونم که فکرش رو هم نمی کردید اما مشکل کمبود اطلاعاته!
نکته ی اول: سخت باشید! اصلا دیگه به رفتن خانومتون توجه نکنید، دنبالش نرید و زنگ نزنید انگار که وجود نداشته! اون ها بالاخره پاپی میشن که دخترشونو برگردونن!
شما اینقدر به زنتون آزادی دادید که به خودش اجاه میده دست رو شما بلند کنه! البته که خوب نبود بزنیش باید با توانه مردونت جلوی زدنشو بگیری و بی محلش کنی! همین. حالا هم که گذشته اما دیگه نباید اجازه ی همچین کاری بهش بدیم نه با زور و مشتو لگد بلکه با راه های فکری تا با دیدن شما هیبت، ترس، محبت و مردونگی رو در شما ببینه و اینها فقط به عکس العمل شما وابستست! الان بهترین زمان برایه جبرانه فقط به ما اطلاعات برسون.
بنظر میاد تو خونه ی پدرتون زندگی می کنید درسته؟
از شغلتون، موقعیت اجتماعیتون اگرچه پایین هم باشه اما صادقانه بگید تا بتونیم کمکتون کنیم، وضع مالیه خودتون، خونوادتون و خونواده ی همسرتون بگید تا بهتر و بیشتر در خدمتتون باشیم.
موفق و شاد باشید.
یاعلی:72:

---

آقای mke ، به خدا اینجا یك گپ دوستانه ایام جوانی نیست، در توصیه هایی این چنین تهاجمی گاهی بنیان یك زندگی در هم می شكند. عزیزم كدام تجربه ، كدام علم ....؟! چه كسی با این ایده های نظامی در خانواده به جایی رسیده است؟!اصلا در خانواده ، جبهه كدام طرف است؟! اتفاقا این آقا ریشه مشكلش در همچنین نگاهی به زندگی هست. میدانم خیلی دلسوزی و انرژی و وقت می گذاری تا به دیگران كمك كنید، ولی باید بدانیم پیچیدگی های خاصی بعضی مسائل دارد. كه ممكن است اینگونه نظردهی ها كم كم زمینه ویرانی كامل خانواده را مهیا كند.


آقای hm110 ، خلاصه می كنم:
یكم: شما بدون آگاهی ، مهارت و شیوه های لازم برای زندگی دست به ازدواج زدید
دوم: به مشورتها هم توجه نكردید و عمل نكردید.
سوم: از تقدیر شما ،‌همسرتون هم ضعفهای مشابه شما دارد،

لذا اینها مجموعه مشكلاتی را در سر راه شما قرار داده است.
پس:
1 - با خانمتان صحبت كنید، كه دوست دارید زندگی را باز سازی كنید.
2 - به او بگویید برای این كار نه بر اساس حرفهای من ، یا شما یا خانواده هایمان، بلكه مو به مو بر اساس مشورتهای یك متخصص مشاور خانواده.
3 - از هرگونه تنش بیشتر پرهیز كنید، حتی برای رضایت اولیه همسرت وخانواده اش، كوتاه بیا، و نرمی به خرج بده، تا این آسیب ها در یك كلینك روانشناسی و مشاوره التیام یابد و راههای بازسازی زندگی را قدم به قدم به اجرا بگذارید.
4 - فراموش نكنید ، مشكل شما از رفت و آمد،یا برادران و خواهران ایشون، یا ... نیست. كه یك راه حل جزئی ارائه بدهم. اینها هم حل بشود،‌هرروز زندگی دهها مسئله مشابه دارد كه باز هم اگر روش بلد نباشید در همین دام می افتید.
5 - پس هماهنگ بشوید با خانمتون، سعی كنید او را تشویق كنید، دلداری بدهید، امیدواری بدهید و هر دو حضورا به مشاور مراجعه كنید.

------------------
mke
اگر تا اینجا آمدی، می خواهم الان احساست را مرور كنی. من یه كمی در اینجا خطابم به شما به جای مشاوره ای ، در همان فاز توبیخهای نظامی بود، آیا احساس خوبیه؟! می بینی كه در شما برانگیختی مقاومت و پاسخ دادن و دفاع ایجاد شده است. اگر چه محتوای حرفم كاملا حرفه ای و دقیق هست،‌اما چون به حالت عتاب و توبیخ با شما صحبت كردم از اثر بخشی آن كاستم (البته تعمدا، تا در اینجا این نتیجه گیری را بكنم.)
پس تعامل زناشویی به وسیله كنترل احساس مدیریت می شود،‌نه صف بندی های منطقی و نظامی گری.

خیلی باحال بود خانومه مدیر!
حالا من به کنار! خدایی شما با همچین خونواده ی همسری می تونید اینطور برخورد کنید؟ همسرتون با شنیدن این حرفا چی میگه؟ حتما میگه: راست میگی بیا بریم مشاوره زندگی رو از نو بسازیم نه؟ باز من اطلاعات خواستم اما شما تا ته خط رو رفتید!
بنظرتون یکم تخیلی نمیاد پیشنهاداتتون؟ پیشنهاداته ایده آلی نبون؟
دلداری؟ امید؟ چی میگید؟ اینا الان تو یه بحث خونوادگی هستن مثه اینکه شما همچین خونواده هایی ندیدید! آقا پاشو بزاره دمه در خونه ی پدرزن با تیر می زننش! کجای کاری؟ این آقا دیگه غروری براش مونده؟ حرمتی براش مونده؟
کل حرفاتون شد این:
به زنش بگه می خواد زندگیشو بازسازی منه! (زنشم معلوم نیست چه عکس العملی نشون بده؟ البته میشه حدس زد!)
زنشو متقاعد کنه برن مشاوره! (حتما میاد با این وضعیت!)
اما بنظر من باید غیر مستقیم نتیجه رو برگردونه! طوری که دیگران زیاد متوجه تغییرات نشن، اگه نظر هر کسی رو یه ذره موافق کنه، کلی نظر موافق براش جمع میشه اما از دید هرکس کاری انجام نشده ولی...
نتیجه عوض میشه!
البته من پیشنهاد می کنم اول نظر خانومه مشاور رو امتحان کنید! (خداییش میگم چون اگه بشه خیلی خوبه ولی اگه بشه!)
موفق و شاد باشید.
یاعلی:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mke

خیلی باحال بود خانومه مدیر!
حالا من به کنار! خدایی شما با همچین خونواده ی همسری می تونید اینطور برخورد کنید؟ همسرتون با شنیدن این حرفا چی میگه؟ حتما میگه: راست میگی بیا بریم مشاوره زندگی رو از نو بسازیم نه؟ باز من اطلاعات خواستم اما شما تا ته خط رو رفتید!
بنظرتون یکم تخیلی نمیاد پیشنهاداتتون؟ پیشنهاداته ایده آلی نبون؟
دلداری؟ امید؟ چی میگید؟ اینا الان تو یه بحث خونوادگی هستن مثه اینکه شما همچین خونواده هایی ندیدید! آقا پاشو بزاره دمه در خونه ی پدرزن با تیر می زننش! کجای کاری؟ این آقا دیگه غروری براش مونده؟ حرمتی براش مونده؟
کل حرفاتون شد این:
به زنش بگه می خواد زندگیشو بازسازی منه! (زنشم معلوم نیست چه عکس العملی نشون بده؟ البته میشه حدس زد!)
زنشو متقاعد کنه برن مشاوره! (حتما میاد با این وضعیت!)
اما بنظر من باید غیر مستقیم نتیجه رو برگردونه! طوری که دیگران زیاد متوجه تغییرات نشن، اگه نظر هر کسی رو یه ذره موافق کنه، کلی نظر موافق براش جمع میشه اما از دید هرکس کاری انجام نشده ولی...
نتیجه عوض میشه!
البته من پیشنهاد می کنم اول نظر خانومه مشاور رو امتحان کنید! (خداییش میگم چون اگه بشه خیلی خوبه ولی اگه بشه!)
موفق و شاد باشید.
یاعلی:72:

---

سلام mke
خواهش می كنم به پست قبلی بنده توجه كن.
زندگی مردم یك داستان نیست كه ما از روی احساس خودمون برایش نسخه بپیچیم آنهم بدون هیچ تخصصی.
لطفا دقت بیشتری بكنید.
من هم می توانم حرفهای دل خنك كن به این آقا بزنم و استقبال هم بیشتر می كند.
قضیه شما مثل اینست كه فردی مشكل آپاندیس داره ، و متخصص برای او جراحی تجویز می كند و او خیلی خوشش نمی آید. حالا یكی از بستگان بگوید، یه شربت آب پرتغال بخور خوب میشه. چون جراحی خیلی درد داره....

آقای mke ، هر موقعیتی یك چیزی را می طلبه ،‌همان طور شما موقعیت زندگی این آقا را متوجه نمی شوید و وسط پاسخ و جواب می آیید شوخی می كنید(خانومه مدیر!) ،‌ همین طور هم تفننی بر اساس سلیقه و احساس خود پاسخ روشمند و كارشناسی را كه بر اساس سابقه ایشون پیشنهاد كرده ام به شوخی می گیرید.
آیا شما به آنچه می گویید علم دارید،‌ یا این فقط به ذهنتان می رسد و تجارب شخصی خود را تعمیم می دهید.
خواهش می كنم، از این به بعد در میان مسائل و مشكلات مطروحه به شوخی نگیرید و پاسخهای علمی را با نظرات شخصی خود كمرنگ نكنید.
ما برای وصل كردن آمدیم
نی برای فصل كردن آمدیم.

سلام
ابتدا از مدیر سایت بسیار متشکرم که به نکته های خیلی خوبی اشاره می کنند، اولین ارسال شما رو که خوندم دونستم 99% هنوز آماده ازدواج نیستین ،متاسفانه بعدش دیدم زود کارو تمام کردین ، هی 8 صفحه رو که می خوندم همش حرص می خوردم که چرا موضوعهای بی فایده ای رو مثل نحوه برگذار کردن عروسی و مساله خونه و .... رو کش میدین در صورتیکه که این آقا واقعا یک مشکل اساسی داره و هیچ کس به اصل مطلب اشاره نمی کنه تا این که مدیر سایت دقیقا آن چیزی را که می خواستم گفتند.همان طور که گفتم از همان حرفهای نخستین شما معلوم بود که اصلا آمادگی ازدواج رو ندارین و مساله فقط ظاهر خانوم نیست بلکه مشکل اصلی خود شماییین که متاسفانه هنوز به بلوغ فکری و تصمیم گیری نرسیده بودین و نرسیدین
به نظر من رفتار خانومتان در پاسخ به رفتارها و اعمال نسنجیده و غیرمنطقی شماست
البته مدیر سایت به طور محافظه کارانه شما رو راهنمایی می کنند البته این درست هست که اگه بخواهین مشکلتون حل بشه حتما باید به یک مشاور سر بزنین اما اونجوری که من شما رو شناختم بهتره که قبل از این که کارو خراب کنین و یه بچه هم بدنیا بیارین و اون بچه شاهد دعواهای شما باشه بهتره که از هم جدا شین
هرچند که دعا می کنم سر عقل بیاید و متوجه بشین چه راه خطایی رو پیش میرین و سعی کنید که جبران کنین
اما خودمونیم من که فکر نمی کنم این یک ماجرای واقعی باشه بلکه فکر می کنم این اقا سرکارمون گذاشته باشه، شاید یک دانشجوی رشته بازیگری باشه یا از بس بیکاره و دلش گرفته اینجوری می خواد خودشو سرگرم کنه و یا این که واقعا .....