بي مسئوليتي همسر

سلام پریوش جان
عزیزم توی نوشته هات گفته بودی گه یک سال و نیم نرفتی سرکار و شوهرت مجبور شد بره سر کار
پس اگه تحت اجبار باشه میره سر وکار
شما باید با رفتار به گونه ای باشی که نیازهای زندگی را رفع نکنی تا اون مجبور بشه بره سرکار
شما عملا جای خودت و شوهرت را جابه جا کرده ای خوب وقتی درآمد داری و خرج خونه را می دهی خوب اون چون زمینه بی مسئولیتی درش بوده عملا هیچ کاری نمیکنه
وای شما با یادگیری خیلی از مسائل زندگی می تونی خیلی راحت مشکلتت را رفع کنی
از درآمدت توی خونه خرج نکن
با محبت به شوهرت می تونی کم کم مسئولیت هاییرا به او واگذار کنی به شرطی که حتی اگه اون کار انجام نشد شما قدمی برای انجام مسئولیت او برنداری
موفق باشی:72:

پریوش عزیز

شرمنده از اینکه علی رقم دوبار دعوت به تاپیکت دیرکرد دارم .



تنها چیزی که به نظرم می رسد این است که باید هم خودت و هم همسرت نزد مشاور بروید . می دانم هزینه ی مشاوره در شرایط امروز که اوضاع مالی مردم خوب نیست کار پر هزینه ای است اما به واقع در صورت داشتن مشگل مالی مراکز دولتی هم می توانند در این شرایط کمک کننده باشند .

این چیزهایی که شما از وضع زندگی خودت و همسرت تعریف می کنی یعنی مشگل دار بودن هر دو نفر شما .

شما باید ریشه های آن را در دوران کودکی بازشناسی و ریشه یابی کنید و زمانی که مسئله ریشه یابی شود کاملا قابل مدیریت است . بعد مادی یک نماد است از مشکلات ریشه ای و رفتاری شما دو نفر و آنچه که در گذشته بر شما گذشته و معالجه نشده .

نه تو مقصر این زندگی هستی و نه همسرت . پس باید ببینی کجای کار اشکال دارد .

یادم هست قبلا گفته بودی درخانواده ی پرتنش و... بزرگ شده ای تو باید ببینی از منظر یک کودک از این تنش ها و ناآرامی ها چه برداشتی کرده ای و تجزیه و تحلیل تو در کودکی چگونه بوده و چه تاثیری بر روی رفتارهای امروز تو گذاشته . شاید تو برای مقبول بودن مهر طلبی می کنی و واقعا زندگی امروز تو نیازمند این مهر طلبی نباشد و قابلیت رشد داشته باشد که قطعا هم دارد .



زمانی که زن سالمی به لحاظ روانی باشی می توانی فرزند نازنینت را در محیطی سالم پرورش دهی . این نارضایتی و تنش روی دخترت تاثیر منفی دارد . زندگی او نباید خراب شود .

در مورد عدم احساس مسئولیت همسرت هم باید مشاور این مسئله را ریشه یابی کند . ما که او را نمی شناسیم تو از زاویه دید خود یک تعریفی برای ما می کنی که این تعریف همه جانبه نیست .

متشكرم ani جان

راجع به شوهرم بايد بگم اون هم در خانواده پرتنشي بزرگ شده و در دوران كودكي با او بدرفتاريهاي زيادي شده ولي در كل انسان مهرباني است . يه جورايي اخلاقش با همه مرداي ديگه فرق مي كنه . راجع به مسائلش هميشه با من مشورت مي كنه و يه وقتهايي هم از من كمك مي خواد و ميگه من تو اين شرايطي كه دارم گير كردم تو نجاتم بده . درمورد همكاري در خانه خيلي بامن همكاري مي كنه حتي به من گفته هر وقت حوصله انجام كاري رو نداري بگو من انجام ميدم . تقريبا كارهاي خونه و بچه بر عهده اونه .

ولي بازهم برام قابل قبول نيست كه ببينم مرد اينقدر بي اراده و بي برنامه باشه و صبح تا شبشو بي هدف به اين ور و اون ور بره . البته بايد بگم آدم خيال پردازي است و همش داره تو روياهاش سير مي كنه . اگه دست به قلمش خوب بود حتما مي تونست رمانهاي خوبي بنويسه . :311:

يه وقتهايي راجع به يه سري مسائل قضاوتهاي تندي مي كنه . همش فكر مي كنه همه ميخوان براش قيافه بگيرند و بهش فخر بفروشند يا اينكه بهش ترحم كنند و از من هم مي خواد كه حرفهاشو قبول كنم و بر اين اساس روابطمو با ديگران محدود كنم . :161:

خيلي آدم سردرگمي است . از من انتظار داره همه كاري بكنم . همش ميگه تو منو به اين روز انداختي .

يه چند وقتي است كه دارم باهاش جدي صحبت مي كنم ولي باز هم جوابي نگرفتم . دوست داره شب كه ميشه بشينم پيشش بگم فردا چه كارهايي بايد بكنيم و وقتي بي مقدمه به رختخواب ميرم منو بيدار مي كنه و ميگه خيلي بي فكري اصلا حواست به زندگي نيست . همه خاصيت تو اينه كه ميري سركار و همين . :302:

از اول زندگي اشتباه بزرگي كه هر دو ما مرتكب شديم اين بود كه دوست داشتيم راجع به كارهامون طرف مقابل نظر بده . من خودم هر كاري مي خوام بكنم حتي اگه شخصي باشه از اون نظر مي خوام نمي دونم تا چه حد درسته ولي فكر كنم زياده روي كرديم .

هميشه منتظر مي مونيم تا ببينيم اون يكي ميگه چكار كنيم كه بعد همون كار رو انجام بديم و به تنهايي نمي تونيم تصميم بگيريم .

پریوش محترم و نازنین

متوجه تمام مسائل زندگی شما هستم و بسیار خوشحال هستم کهمسائل را توضیح داده و باز کردید و من در مقابل بسیار با دقت پست شما را چندین بار خواندم .

عزیزم به غیر همان پیشنهاد حرفی برای گفتن ندارم .روش آزمون و خطا را در جایی که بحث زندگی و منافع یک فرزند وجود دارد نمی پسندم .

به نظرم باآقای سنگ تراشان هم می توانید مشاور ه بگیرید و اگر ایشان مشاوره ی اینترنتی را کافی ندانستند باید به مشاوره حضوری اقدام کنید .

شوهر شما مشخص است که مرد نازنینی است اما به هر روی مشکلاتی دارد که به همان سیستم خانوادگی و تربیت ایشان بر می گردد همان گونه که شما هم مشکلات خاصی دارید که به گذشته ی شما مربوط است . البته خدا را شکر چون مسائل حاد نیست با چند جلسه مشاوره حضوری کاملا قابل بررسی و حل است .

موفق باشی دوست جوان و توانا و دوست دارم این اطمینان را به شما بدهم که همیشه به عنوان یک دوست و همدل در کنار شما هستم . :72:

سلام دوستاي گلم :43:

برام مشكلي پيش اومده كه مايل بودم در ادامه همين تاپيك قديمي باهاتون در ميون بذارم . تا دوستان جديدي كه در جريان مشكلات من نبودن اين تاپيك رو بخونند و بهتر بتونن من رو راهنمايي كنند . البته بعد از اين تاپيك نيز موضوعي با عنوان اعتياد عشقي من و همسرم ايجاد كردم كه دوستان خوبم توصيه هاي خوبي به بنده ارائه كردند .

در اينجامي خوام ا ين مسئله رو عنوان كنم كه من تو اين مدت خيلي رفتارهامو اصلاح كردم .سعي كردم شوهرم رو تو مسئوليت بياندازم . سعي كنم رابطمو با شوهرم بهتر كنم . زود رنج نباشم حساس نباشم و تو زندگيم ايده هايي داشته باشم كه مختص خودمه و وابسته به ايده ديگران نيست . خوب الان خيلي بهتر شده . ولي يه مشكل ديگه اي كه هست اينه كه شوهرم خيلي تو تصميم گيريهاش به من وابسته است . روزي چند بار مياد يه مسئله اي رو از من مي پرسه و از من نظر مي خواد . خوب من كه نمي تونم بگم به من چه . خودت مرد خونه اي بهتر مي دوني . شايد هم اين كار رو مي كنه كه من رو تو مسئوليت خودش شريك كنه .

چند وقت پيش ازشوهرم مي پرسيدم كه تو خونه پدرت كه بودي چه مسئوليتي به عهده تو بود . اون هم گفت من به عنوان يه فرزند هيچ مسئوليتي نداشتم فقط وقتي خلاف قوانين خونه رفتار مي كردم تنبيه سختي مي شدم ولي كلا احساس مي كردم براي خانوادم هيچ ارزشي ندارم و هيچ كاري رو به من نمي سپرن .

خوب مي خواستم شما دوستان هم نظرتون رو به من بگيد . البته بايد بگم هنوز هم قطع وابستگي نكردم به طور كامل ولي دارم سعي مي كنم تصميمات مربوط به خودم و وظايف خودم رو خودم بگيرم و به صلاحديد خودم عمل كنم .به نظر شما من بايد چيكار كنم تو كارهاش نظر بدم و بهش خط بدم يا اينكه بزارم به عهده خودش هركاري كرد بكنه .

منتظر نظرات خوبتون هستم .

ُسلام.
به نظر من اشكال اصلي از شوهرتان است
البته رفتارهاي شما هم در تشديد ان موثر بوده.
من نمونه مشابهي از شوهر شما را در فاميل مشاهده كرده ام.
وقتي پست ديگه خسته شدم را زدي خيلي ناراحت شدم.بعدش كه پست قانون راز را زدي تعجب كردم.فكر كنم يه لحظه ريس ست شدم!
مشكل شوهر شما جنبه تربيتي داره و بعيد هم ميدونم با هر راهكاري حالا حالا ها خوب بشه.سالهاي زيادي كه بايد شخصيتش شكل ميگرفته گذشته و الان مثل يه چوب سخت شده.نه ميشه به اش شكل داد اگه زيادي هم به اش فشار بياري ممكنه بشكنه.
انوقت هم خودش ماهيتش را از دست ميده هم خورده چوبهاش تو دست و چشم اطرافيانش ميره.

ببين مرد اگه تو خونه بمانه اعصاب خورد كن ميشه.مدام بهونه ميگيره.اين چرا اينجاست.سفره چرا كجه.لامپ چرا روشنه و ....
اخرش هم يه دعوا درست ميكنه و قهر و اقات تلخي.من نظرم اينه كه به عنوان يه نسخه سرپايي فعلا چند مرتبه در روز وظايفي را در بيرون خانه بهش محول كني.
حواست جمع باشه.اين كارا اگه با ظرافت انجام نشه فرد نسبت به انها مقاوم ميشه
مثلا چي!
به عنوان مثال قانعش كن بره ميوه و تربار مصرفيتون را از ميدان ميوه و تربار بخره.
با اين توجيحات كه انجا ارزونتره و تازه تره و ...

يا نان را بره از فلان نانوايي كه كمي با شما فاصله داره بخره
با اين توجيحات كه نان انجا ديرتر بيات ميشه و .....
و ........


اينجور ادما خيلي عجيب اند.نه خرج ميكنند.نه ميرن دنبال كار كه پول در بيارن
همش ميشينن تو خانه.بعضي اوقات به زنشان هم ميگن تو هم نرو سر كار!وقتي هم يه مهمان مياد مدام حرف سياسي ميزنند و از وضع بيكاري و گروني ميگويند و فحش به مسئولهاي مملكتي ميدن و ....
جالبه كه تلاشي هم براي بهبود وضع موجود نمي كنن و به نوعي شرايط حاضر هرچي باشه را مي پذيرن.وانگار منتظرن كه يه اتفاق عجيبي بيافته
زياده طلب اند در عين حال خيلي كارها را در شان خودشان نمي دونند.با اينكه تخصصي ندارن دوست دارن در هميه زمينه ها نظر بدن و تاييد هم بشن.
به تجربه ديدم كه حتي اگه سر يه شغل پر درامد هم برن بعد مدتي يه بهونه مي ارن كه اره مثلا مدير انجا مشكل اخلاقي داره و ...

من اگه جاي شما بودم همه sms هايي كه برام مي امد را (البته نه جوري كه به ات شك كنه ها) بعد از يه بار خوندن پاك ميكردم.
شماره دوستام را هم حتي المقدور پاك مي كردم.
بعضي ها را كه مجبور بودم داشته باشم در حالت ذخيره جاي دو رقم اخرش را با هم عوض مي كردم.
حالا امديم و پدر برادر يا شوهر دوستتون رفت از اين شماره شكايت كرد .ابروريزي ميشه

تا جاي ممكن هيچ تفريحي در خانه براش درست نكنيد.غير از مسائل زناشويي.
مثلا معلم خصوصي تار و موسيقي و ... اشتباهه.بجاش پاشيد بريد پارك رو چمن ها بشينيد.يه بدمينتوني هم بازي كنيد.
از خونه بكشونيدش بيرون.


در مورد نظر دادن كلا مشورت خيلي خوبه ولي باتوجه به شرايط روحي شوهرت
نبايد وقتي يه سوالي پرسيد جواب اخر را به اش بدي.بايد يه نشانه بدي تا يه ذره فكرش باز شه.
ببخشيد ولي بايد نشانه دادنت هم جوري باشه كه انگار تو هم نمي فهمي و جواب را نمي داني.بعد تا يه جايي راه براش روشن ميشه.دوباره اتفاقي يه نشونه ميدي
خلاصه بايد تا جايي پيش بري كه خودش به نتيجه درست برسه.



من اگه جاي تو بودم به هر نحوي شده از تهران به يه شهر كوچكتر و كم زرق و برق تر ميرفتم.
هم خرج و مخارج مي اد پايين.هم شوهرت ناخواسته تو جمع كسايي قرار مي گيره كه سطح توقع پايينتري نسبت
به زندگي دارن و كار حلال را عار نمي دونن.مذهبي ترن.تفريحات خانوادگي و سالمي دارن.سادهتر برخورد ميكنن.ساده تر لباس مي پوشن و ....
حداقل استارت اين فكر را بزن.

بنظرم با توجه به اينكه شوهرت قبلا تو رستوران كار مي كرده يكي از بهترين راهها اينه كه مقدمه اين را فراهم كني كه از كارت كنار بكشي و همراه شوهرت يه رستوران
هر چند كوچك مثلا بين راهي تو راه تهران -شمال يا در شمال بزنيد



موفق باشي

پريوش عزيز سلام:46::72:
ببخشيد که برام پيغام گذاشته بوديد و من نتونسته بودم براتون بنويسم اگه تونستيد سري بزنيد نازنين.....:43::43::43:

پریوش عزیز سلام
چقدر خوبه که ادم بتونه تغییراتی در خودش ایجاد کنه و بعد از مدتی تاثیراتش و تو زندگیش ببینه.
با نظرات کاشمر عزیز موافقم. همیشه بگذارید تصمیم اخر و همسرت بگیره شما فقط باهاش همفکری کنید و راهکارهای کوچکی که در جهت گرفتن تصمیم و هدف هست و بهش بگید. ووقتی نظر اخر و داد و تصمیم اخر و گرفت ابراز خوشحالی کنید و بهش بگید که چقدر خوبه تو به عنوان مرد خونه تصمیم می گیری.
در مورد کارهای خودتون هم بهتره کار و که انجام دادی و یا تمیم برای انجامش گرفتی اون وقت همسرتون و در جریان بگذارید تا نظر اخر و دادن و یاد بگیره.
کاملا موافقم که چون از بچگی کار خاصی و به دوش پسر خانواده نگذاشتن ایشون الان مستاصل می شه در تصمیم گیریها. پس بهتره این روحیه را شما در او ایجاد کنید . حس مرد بودن و مردونگی رو درش تقویت کنید.
موفق باشی:72:

پريوش عزيز
من دو سه ماه پيش تو موقعيت تو بودم و الحمدلله با راهنمايي دوستان مخصوصا مدير همدردي وضع حالا بهتر شده
پريوش جان تا جايي كه متوجه شدم شما نقشاتون را باهم عوض كردين شما مرد خونه هستين و اون زن
پريوش جان سعي كن پولت را صرف چيزايي كن كه به زندگيت لطمه نزنه مثلا كرايه خونه را بده چون ندين با صاحبخونه دعوات ميشه و بعدشم ...
اما خوراك و پوشاك را بزار بعهده اون بقول اقاي مدير يه ليست تهيه كن و بهش بده بگو عرزيزم اينا را لازم داريم اون موقع مجبور ميشه بره سر كار تا اونا را تهيه كنه

موفق باشي

سلام دوست عزیز در یه جمله بهت میگم این خصوصیاتی که در مورد شوهرت گفتی جز خصلتای ذاتیشه یا قبولش کن و راحتر زندگی کن یا اگه میخای مبارزه کنی باید ازش جدا شی برات دعا میکنم که موفق باشی