همسرم ارزشي براي من قائل نيست

راستش بخواهید اصلا نمي خوامش اما طلاق هم نمي تونم بگیرم چون بچه ام خیلی حساس و عاطفي.در ضمن خودش هم بهم گفته اگه طلاق بگیری نه بچه را میبینی نه 1 قرون ازمهريه ات رو بهت ميدم.ميترسم بچه ام بیفته زير دست مادر ديوونش.گاهی فکر میکنم اینم مثل مادرش مشكل رواني داشته باشه.چون مادرش وسواس و افسردگی شديد داره.يه چیز ديگه هم که تو همه شون مشترکه اینه که خیلی به همه مشکوکن و اگه یه فکری بره تو کله شون امکان نداره بتونی عوضش کنی.خیلی زقتا سعی میکنم اینگور که شما میگید باشم به خاطر بچه ام اما خسته میشم میبینم همش این منم که دنبال اون ميدوم.اخه منم اینجا کسی رو غیر از اونو بجم ندارم.باورتون میشه حتی به مردهاي ديگه هم توصیه های زنداري كه به گوش من رسیده مثلابه زنتون همیشه بگید ندارم و....خلاصه خيلي ادم عوضي .تو رو به خدا بهم بگید منم چه جوری با بنبه سرش ببرم.

دوست خوبم خب شما به همسرتون بگو كه ميخواي بري سر كار اما كاري كه شرايط مد نظرت رو داشته باشه
بهش بگو بگرده دنبال يه كار مناسب براي شما.....اگه بري سر كار هم استقلال نسبي پيدا ميكني هم كمتر فرصت بحث و دعوا پيش مياد....
توي كدوم كشور هستي؟؟
روي نقطه ضعف همسرت كه همون خانوادش باشن زياد حساسيت نشون نده....انقدر هم به خودت القا نكن كه ديگه اعتماد به نفس نداري ...سعي كن خودت رو تغيير بدي بعد به فكر تغيير همسرت باشي
در اخر هم نكته هميشگي ::::خصوصيات خوب و دوست داشتني همسرت رو مرور كن:72:

با سلام
به نظر خودت امکان نداره دید خودت نسبت به موضوع و خانواده شوهرت منفی باشه؟
خودت رو بررسی کردی ببینی آیا رفتارت خوب بوده و با شوهرت سرد نبودی چون از قدیم گفتن دل به دل راه داره از یکی بدت بیاد مطمئن باش طرف هم از تو بدش میاد
اگر به خودت رجوع کردی(واقع بینانه و منصفانه) دید نه مشکل از تو نیست به یک مشاور خانواده بروید و شوهرت رو هم راضی کن