بی انگیزگی !! بعد 6 سال !!

سلام
متشکرم از برادر خوبم نقاب
و دلایل شما کاملا واضح و جالب بود من لذت بردم چون چیزی دور از حقیقت نبود جمع بندی شما هم تقریبا در ابتدای پست بسیار صحیح بود ولی کامل نبود یعنی احساس کردم کامل نبود اگر شما با نزدیک با من اشنا بودید
متوجه میشدید من چه طور ادمی هستم و نیاز به تائید دیگران ندارم به هیج وجه ولی در این مورد
حدس شما بسیار درست بود من در این مورد از تائید و تشویق دیگران بسیار خرسند و نیرو مند میشدم .
وتنها چیزی که منو نارا حت نمیکنه کنایه دیگرانه ولی بازم در این مورد درست حدس زدین
کنایه در رابطه با زبان و تضعیف کردن روحبه بیشترین عامل موثر در بی انگیزگی من بود.
چون من نه که بگم خود خواهم ها ولی همیشه دوست دارم از همه بالا تر باشم این تو ذاتمه
و وقتی میبینم کسی خیلی موفق از من بالا تره بازم نه که بهش حسودیم بشم ولی تنها چیزی که فکر میکنم
اینه که چرا من نه چرا من از اون بالا تر نباشم .
بخاطر همین هم همیشه تو مدرسه از همه بالاتر (شاگرد اول،دوم یا سوم) بودم و هم....
عزیزان روانشناس و کارشناس ارشد هایی که خیلی خبره باشن را حت میتونن از حرف های هر کس به شخصیتش پی ببرن>>سوئ تفاهم نشه.
و در کللم اخر وقتی خودم می بینم نمیتونم به خودم افتخار کنم این برام .....
البته چیز مهمی نیست که اول باشی یا پنجم یا دهم ولی برای شخصیتی مثل من مهمه در صورتی که ده نفر دیگه هستن که سطح فهم زبانشون از من هم پایین تره ولی من در این مورد بالا تر از خودم را بیشتر میبینم تا پیش برم نه پایین تر از خودم ر وکه پسرف کنم.
بقول فروید اگه اشتباه نکم یه جا خوندم : به اینده بنگر تا پیش رفت کنی به گذشته ننگر تا پسرفت کنی ؟؟یه چیزی تو همین مایه ها
متشرم بازم اگه سوالی بود من..... خدمتم
وبازم عاجزانه:203: منتظر کمک های شکا دوستان هستم:82:

کنجکاو عزیز... همونطور که دوستان گفتن مشکل اصلی شما بی انگیزگی نیست. خوب اینطوری خیلی بهتره، چون بی انگیزگی مشکلیه که باید مرور زمان حلش کنه و معلوم نیست که کی حل میشه، اما مشکلی که شما دارید با کمی تغییر در طرز فکر و برنامه هاتون قابل تغییره..
من احساس کردم، شما با دیدن موفقیت دوستتون و اینکه خودتون هنوز برای رسیدن به اون موفقیت باید راه دیگه ای رو طی کنید احساس خستگی کردین و به نظرتون اومد این یک مسابقه اس که یک نفر قبل از شما به خط پایانش رسیده و دیگه اینکه شما کی برسید اهمیتی نداره..
اینکه شما با دوستانتون رقابت کنید خیلی خوبه، اما نباید اون رو هدف قرار بدین، میشه از رقابت به عنوان راهی برای رسیدن به هدف استفاده کرد اما هیچ وقت خودش هدف نیست.. من توی بعضی از زمینه ها از دوستانم جلوترم اما توی بعضی زمینه ها از دوستانم عقب تر، میدونم اگه تلاش کنم به هدفم میرسم اما شاید خیلی دیرتر از دوستانم...

شاید بهتر باشه که شما روی هدف دومتون متمرکز بشین و اون استاد شدنه، حالا شما یک قدم جلوترید چون نقطه ضعف خودتون رو میدونید، این شمایید که باید به نقاط ضعفتون غلبه کنید نه اینکه اجازه بدید نقاط ضعفتون بر شما پیروز بشن و شما رو از راهتون باز بدارن..

موانع برای پیدا کردن بهترین مسیر و یا کشف توانایی هامون سر راه ما قرار می گیرن نه برای متوقف کردن ما..

کنجکاو عزیز، شما با استاد شدن 2 قدم فاصله دارین، توی این مسابقه هر کسی که به خط پایان برسه برنده اس، حتی اگه آخرین نفر باشه که به این خط می رسه .... فقط هدف مهم نیست، راهی که انتخاب می کنی تا به هدفت برسی از هدفت مهم تره، من احساس می کنم شما راهی رو انتخاب کردی که محرکهات فقط تشویق دیگران و ممتاز بودنته و این هم راه خوبیه اما از این لحاظ که برای رفتن نیازمند دیگران باشی خوب نیست، راهی رو انتخاب کن که حتی اگه بارها و بارها شکست خوردی اگه هزاران بار به مانع برخورد کردی با تکیه بر تلاش و پشتکار خودت بتونی این راه رو بری و ازش لذت ببری..

راهتو تغییر بده و از چیزی نگران نباش...

امیدوارم موفق باشی..

:72:

با سلام
راهنمایی های دوستان بسیار جامع و کامل هست
من فقط نحوه برخورد خودم رو در شرایط مشابه بیان میکنم که شاید واستون مفید واقع بشه
وقتی که در شرایطی قرار میگیرم که به چرا من نباید در موقعیت بالاتری باشم یا چرا من باید تو این مرحله موقتا متوقف بشم یه stop به خودم میدم و شرایط رو بررسی میکنم که علت شکستم چی بوده و چه چیزی باعث سردی من شده به عنوان مثال شما توی اون تست متوجه شدین که دامنه لغاتتون محدوده یا گرامرتون ضعیفه من از همین موضوع استفاده میکنم به عنوان سکوی پرتاب به جلو , اینکه من الآن میدونم که ضعفم در چی هست دقیقا به این معنی هست که در آینده من به هیچ عنوان در این موضوع ضعف نخواهم داشت و این خود انگیزه ای میشه واسه اینکه من تو اون موضوع به بهترین تبدیل بشم جملاتی هم که واسه دلداری خودم استفاده میکنم ایناست مارگزیده هیچ گاه از یک سوراخ دوبار گزیده نمیشه این تجربه من باعث شده که در عمل من یه گام از بقیه جلوتر باشم چرا که من راه شکست رو میدونم و هیچگاه راههای انتخابی آینده ام از نزدیکی راه شکست عبور نمیکنه
تو مراحل پایین شکست خوردن خسارت قابل جبرانی رو به بار میاره و اخطار بسیار به موقعی میتونه باشه و این برگ برنده ای هست که حالا شما در دست دارید و میتونید آینده زبانتون رو باهاش تضمین کنید

امیدوارم شما هم بتونید از این روش استفاده کنید:72:

سلام کنجکاو
من هم مطلب را خوندم و واقعا اطلاع دارم که در چه وضعیتی هستی چون من خودم دچار این مشکل شده بودم ولی این را بگم که تحمل تو از من بیشتر بوده چون من فقط دو سال طاقت آوردم اما الان دوباره شروع کردم .
الان وقتی خسته می شم این مثال رو برای خودم تکرار می کنم این که برای رسیدن به هدف(تخصصی شدن در زبان) سر راهمون یک کوه وجود داره که دوراه داریم یکی از تونل بدون هیچ نوری رد بشیم و یابه سختی ازش بالا بری راه دوم را انتخاب می کنم :حالامی رم بالا به سختی و با وجود چاله ها و گودال ها و تیغ هایی که سر راه من قرار داره بهترین را رو انتخاب میکنم و وقتی به قله برسم اون موقع است که یه لذت داره انتظارمو می کشه اون سرازیریه که در پیش روی تو حالا می تونی باسرعت هر چه تمام از اون سرازیری لیز بخوری .حال اگر از توی تونل رد می شدی دیگه فرصت لذت بردن از سرازیری را نداشتی وهمچنین نمی تونستی از تجارب و زیبایی های بالای کوه استفاده کنی.

سلام بر شما دوست گرامی

من تجربه کافی ندارم تا بتونم شما رو راهنمایی کنم اما نظرم رو میگم امیدوارم که مفید واقع بشه

به نظر من هم بهتره کمی استراحت کنید و به اهداف و علایق و مخصوصا خودتون بیشتر فکر کنید.
از اسم کاربریتون پیداست که فردی کنجکاو هستین. پس چه طوره در زمینه خودشناسی هم کمی بیشتر کنجکاو بشین و با خودتون بیشتر اشنا.

میدونین خستگی بعد از مدتی کاملا طبیعه. وقتی فرد مدت زمان طولانی مشغول انجام کاری باشه, ممکنه که وسط کار کمی خسته و دلسرد بشه. اما با کمی استراحت و با فکر کردن به اهداف و خواسته ها و با نگاه به گذشته و سختی هایی که تا به حال متحمل شده تا به اینجا رسیده و با نگاه به اینده و دیدن چند قدم باقی مونده تا رسیدن به هدف, این خستگی و دلسردی زایل میشه.
به نظر من شما اول باید با خودت صادق باشی و ببینی ایا واقعا زبان رو دوست داری و یا کلا تدریس و استاد شدن رو. . و یا کلا هر چیز دیگه.
شما میتونی در هر رشته ای استاد بشی و به تدریس بپردازی.فقط باید به ان علاقه داشته باشی.
و به نظرم فکر کردن به معلومات حال حاضرتون هم میتونه بهتون انگیزه بده. شما تا استاد شدن چند قدمی بیشتر فاصله ندارین اما همین حالا هم اطلاعات قابل ملاحظه ای دارین و توجه به انها میتونه بهتون انگیزه بده.
به کابردهایی که زبان تو زندگیتون داره بیشتر توجه کنین. شما همین حالا هم از علمتون تو زندگی خیلی استفاده می کنین.

شما با کمی مطالعه و تمرین و ممارست میتونین دامنه لغات و گرامرتون رو تقویت کنین.:303:
من یه سری کتاب می شناسم که احتمالا خودتون باهاشون اشنایی دارین و خیلی بهتر از من میدونین.با این حال امیدوارم کمکتون بکنه.
مثلا برای لغت کتاب
Essential Words For Toefl Exam
و یا کتاب
Fluency In English
L.G.Alexander
Longman
Its an integrated course for advanced students
یه استاد زبانی در گذشته داشتم که ایشون می گفتن برای اینکه لغات بیشتری یاد بگیرین و همینطور کاربرد انها رو, بهترین کار خوندن کتاب. و واقعا هم همینطوره. من خودم به شخصه تجربه کردم.
خوندن مجله و روزنامه هم میتونه مفید باشه. و خود اینترنت!!!
میتونین کلی e-book دانلود کنین و بخونین.
و دررابطه با گرامر
Preparation course for the toefl test
Longman
تستهای مربوط به گرامر این کتاب میتونه بهتون کمک کنه تا با سوالات و همینطور اشکالاتون بیشتر اشنا بشین.
و کتاب
Advanced grammar in use
Martin Hewings
Cambridge
این کتاب شامل 120 درس و به صورت نکته وار به جزئیات قواعد پرداخته.
البته خودم با انقدر جزئی خوندن معتقد نیستم. چون حالت حفظی پیدا می کنه.
ولی با این حال کتاب خیلی خوبیه و نکات خوبی داره.
تو کتابای کانون (کانون زبان ایران) هم دیده بودم که برای گرامر سطحهای پیشرفته از این کتاب استفاده کرده بودن.

و
Practical English Usage
Michael Swan
Oxford
این کتاب هم خیلی کتابه خوبیه. به اشکالات رایج و نکات ریز و...... می پردازه.

و در اخر این دیکشنری هم خیلی خیلی خوب وجالبه
oxford collocations dictionary
برای writting خیلی خوبه


می گم راستی کنجکاو جان زودتر می گفتین زبانتون خوبه و در این رشته تبحر دارین, تا ما اشکالامون رو ازتون می پرسیدیم.
پس دوستان اگه استاد اجازه دادن سوالامون رو بپرسیم.:227:

امیدوارم که در تمام مراحل زندگی موفق و پرانرزی باشین.
:72::72::72:

باز هم سلام
در رابطه با گفته کوثر :
من الان تو سرا زیری هستم این رو هر زبان خوند ه ای می دونه چون سختی زبان و سر بالاییش تو ترم 4و 5 و نهایت ترم 6 است.
ولی من احساس می کنم تو این سر پایینیه دارم جا میزنم ،شاید خیلی نمیتونم خودم رو کنترل کنم دارم با سر میام پایین.من ترم 4یا5 بود فکر کنم که جا زدم می خواستم زبان رو رها کنم ولی مادرم اینقدر با هام حرف زد و انگیزه سازی برام کرد که دیگه نگو و نپرس خلاصه نقطه بهرانی رو گذروندم.
واما در رابطه ب حرف بعضی از دوستان که میگن یه مدت استراحت کن و فکر کن!:302:
دوستان نمیدونم اطلاع دارید یا نه حتما دارید من وقتی با استادم در این باره مشورت میکردم خیلی وقت پیش
گفت :به هیج وجه وقفه بین یادگیری زبان ننداز! نگذار بین یادگیریت فاصله ایجاد بشه ولی بسیار از افرادی بودند که برای مدتی رهاش کردن دوباره شروع کردن ولی هیچ اتفاقی نیافتاده ولی من می دونم اگه باد پشتم بخوره بد تر میشه.و اما ممنون از نیلو 00 عزیز که در اخرین خط به من روحیه دادن و همچنین ممنون از بابت معرفی برخی کتب
خوب راسیاتش من خیلی هاش رو خونده بودم و بعضی هاش رو هم اصلا اسمش رو هم نشنیده بودم و بعضی های دیگه رو هم فقط تعریفش رو شنیده بودم.
بازم متشکرم
واقعا راجع بع تک تک نظرات فکر می کنم.

سلام:72::

ای بابا چقدر این تاپیک با شدت جلو رفت.......
خوشحالم که دوستان همدردی می کنند و راهنمایی های خوبی را بیان می کنند....
دوست عزیزم شاید در این مسیر من خیلی خوب شما را درک کنم چون این احساس ها شدیدا در راه من نیز وجود دارد و من نیز با دوستان موافقم که مشکل شما اکنون اصلا بی انگیزگی نیست....
البته دوستان بسیار خوب راهنمایی کردند ..و شاد و نقاب گرامی به خوبی این قضیه را انالیز کرده اند.....
ولی دوست من مسیر استادی مسیر سختی است ..و شما تازه در این راه بیشتر مسیر را پیموده اید و اگر جای من بودید چه می گفتید که غایت هدفم استادی است و برای رسیدن به ان با وجو 7 سال درس خواندن تازه باید 4 سال تخصص هم بخانم تا شاید به این مقام برسم..پس شما عقب نیستید و از خیلی ها جلوتر هستید....
دوست من ..نمی دانم که شما اصلا برای چه عجله دارید..دوست شما هرجا که باشد چیزی از ارزش های کنجکاو کم نمی کند>>>
ببین دوست من..من هم حال شما را درک می کنم.پدر من هم استاد دانشگاه است همیشه به من می گه سارا ادم یا باید اول باشد یا هیچ چیز نیست!!!!!
البته حمل بر گستاخی نباشد..منظور پدر من حاصل 35 سال استادی و سالها زجر در راه درس خواندن است دوست من.....منظور وی در این جمله همیشه سر لوحه کار من و خواهرانم بوده است..یعنی تمام تلاش خود را بکنی که اول باشی چون می توانی و اگر انسان به هر علتی از همه تواناییش استفاده نکند یعنی هیچ نیست..
قبول دارید؟؟
پس شما نباید نگاه کنید که چه کسی به اخر خط رسیده است مهم این است که شما هم برسید....و ان زمان شما در دید کس دیگری اول هستید .....
خوب به یاد دارم از کودکی همیشه سوار ماشین که می شدم به پدرم می گفتم اول ماشین ها کجاست....باور کنید الان هم که سوار ماشین می شوم با خودم می گویم کدام ماشین اولین است ولی هر بار می بینم که اگر ماشینی در جلوی ماشین من می راند ماشینی هم هست که در عقب ماشین من است....
دوست من زندگی همیشه همین طور است و این تنها یک مثال ساده است...
شما اگر به نتیجه نرسید و این حس را ادامه دهید بهتر است یا اینکه بلند شید و به همه و خودتان ثابت کنید که می توانید بهتر است؟؟

الان مثلا خواهر خود من که هدفش او هم بعد این همه سال پزشکی خوندن استاد دانشگاهی است ..و به قول خودش 11 سال است دارد درس می خواند تا اینکه تازه به ان رسیده است ...به من همیشه می گه..من بارها خسته می شدم ولی با خودم می گفتم که اگر من این همه زجر می کشم نشون میده که خدا هنوز منو دوست داره و می خواد که من بهترین باشم..می گه سارا اگر تو از توانایی هات استفاده نکنی و در طی مسیر خسته بشی به خودت و خدا ثابت کردی که در موردت اشتباه کرده..پس اگر تو از باقی بیشتر زجر می کشی یعنی خدا چیزی در تو دیده که در دیگران ندیده....
دوست من این در رابطه با همه ما صادق است...یکی استاد خوبی است..یکی دکتر خوب ..یکی معلم خووب ..یکی تعمیر کار خوب....مهم استفاده از همه ظرفیت ها است دوست من...
من این تجربیات بالا را برای شما گفتم چون حقیقتا خودم با تفکر به این حرف ها انرژی می گیرم امیدوارم شما هم انرژی بگیرید ....
دوست من تشویق و تایید دیگران خوب است ولی چیزی از ارزش های شما کم نمی کند..باید برخیزید و باز اول بایستید چون می شود باید بخواهید....
اول بودن راه تمام انسان های بزرگ است در هر کار ..منشی....
موفق باشید....:104:

کنجکاو عزیزم ؛ :72:

به من بگو انگیزه ی انگیزه هات چیه ؟ ته ته ته همه ی انگیزه های کنجکاو کجا گیر کرده ؟ آیا تا حالا سعی کردی پیداش کنی ؟ آخرین حد متعالی که کنجکاو برای خودش قائله به کجا ختم میشه ؟ برای رسیدن به اون کنجکاو آرمانی چه مسیرهایی رو ، چه هدفهایی رو ، چه انرژی هایی رو ، چه سختیهایی رو ، چه مشکلاتی رو و .... باید انتخاب کنه ، پیش ببره ، به کار بگیره ، پشت سر بزاره ، حل کنه و .... ؟

:72:

سلام به تموم دوستای گلم

امروز از همیشه خوشحال ترم می دونید چرا ؟
چون وقتی داشتم چند تا پست رو مطاله میکردم اینقدر انرژی گرفتم که نگوو نپرس
یادتونه چند وقت پیش یه تاپیک زدم با نام ..... احساس میکنم تخصصی نیست؟؟؟
حالا احساس میکنم تخصصی هست
وبازم یه سلام گرم به طاهره خانوم، هم نام مادرم!
واما جواب شما هم تالاری عزیز من نمیدونم جریانش چیه روانشناسا ازشون می خواهی جواب بدن اول سوال میپرسن شاید میخواهن اطلاعاتشون رو کامل کنن خوب مشکلی نیست ما در خدمتیم.
و اما سوالات وجواب ها:
راستش هر چی فکر میکنم ته ته ته ته ارزو ها و انگیزه هام teacher زبان شدن البته نه تو این دبیرستان های در پیت فقط بصورت خصوصی و برای اموزش زبان در موسسه ها همین. شاید یکم هدف نهایی و برای ته ته ته
بودن ارزو ها و انگیزه ها این یکم کم باشه ولی خوب دیگه و اما در مورد سختی ها من راسیاتش جز این که 20و 30 بار مهمونی نرفتم و 10و20 بار هم مسافراتم کنسل شده هیچ سختی دیگه ای نکشیدم .
واما در مورد تلاش ،تلاش کردم ولی اندک چه بس تایم هایی که من از اول شروع نکرم یک دفعه یادمه ترم 7 یا 8 شروع کردم کتاب بیسیک گرامر رو خوندم/ یه دفعه هم که یک ترم افتادم 2 تا کتاب داستان خلاصه تحویل دادم در صورتیس که هر کتاب داستان 30 روز وقت میبره تا تموم بشه .
حالا کاری ندارم امیدوارم طاهره خانوم به اون جوابی که می خواستن رسیده باشن .
اگر بازم سوالی هست که جا مونده ازمن بپرسید.

سلام كنجكاو
چرا بی خیال این 6 سال زبان نمیشی و بیایی فقط توی این تالار دور بزنی!؟ و حالشو ببری :58:
با جمع دوستان مجازی خوش می گذره! :D
اگر بری دنبال زبان و درس، اگرچه در آینده در زمینه های مختلف تحصیلی و شغلی موفق می شی، ولی الان سختت میشه. مهمانی و مسافرت و خوشی ها محدود میشه!!!

teacher شدن سخته :54: زحمت داره