از خشمت به خودت پناه می بریم ...
رعد و برق ، دو نشانه از نشانه های تواند.دو نیرو از نیروهای تو .
به به فرمان تو یا رحمت سودمند میشوند یا عقوبت زیان بخش .
با این دو نشانه ات بر ما باران عذاب نبار و لباس بلا به تن ما نکن.
خدایا !
سود و فایده این ابرها و برکتشان را برما سرازیر کن ؛ آفتی از آنها به ما نرسد ؛ به وزی ما آسیب نرساند.
اگر این ابرها را برای عذاب ما برانگیخته ای ، و از سر خشم آنها را فرستاده ای ،
ما از خشمت به خودت پناه می بریم و دستهایمان را به سوی تو دراز میکنیم که ما را ببخشی.
خدایا !
با بارشهایت این خشکسالی را از سرزمین های ما بگیر و با رزقی که می فرستی ، .وسوسه را از قلبهایمان بیرون کن.کاری کن که حواسمان به کسی غیر از تو نباشد .معدن برکتت را از ما دور نکن ؛ چون بی نیاز فقط کسی است که تو به او ببخشی و سالم فقط کسی است که تو او را از آفت ها نگه داری.
صحیفه سجادیه ، دعای 36 ، ترجمه فاطمه شهیدی
ماهنامه پرسمان ، شماره 83