آشتی با خود!

مهربانان تالار همدردي سلام.
از همگي به خاطر راهنمايي ها و صحبتهاي ارزشمندتون خالصانه سپاسگزارم.
از هر كدوم از شما دوستان دلسوز نكته ي باارزشي ياد گرفتم. الان كه دوباره به ارسالهاي شما دوستان نگاه مي كردم نكته اي تو ذهنم نقش بست. حضور دوستان گلي چون شما و انسانهايي كه در پي حل مشكل يه ناشناس صميمانه تجربيات و باورهاشون رو ارائه مي دن خود بزرگترين نشانه از بخشش پروردگار غفور براي منه. حق با شماست دوست بزرگوارم rsrs1380 اطراف من پر بود از نشانه و چشمم غافل از تشخيص اون. و شما دوست مهربانم شاد عزيز حق با شماست درون من دوست من است و قابل احترام پس سعي مي كنم همونطور كه لايق يه دوسته صديقه باهش رفتار كنم و شما نقاب و فيلوساراي گرامي به لطف خدا همدردي صادقانه و صميمانه ي شما چراغ راه من و روشنگر شبهاي نااميدي قرار خواهد گرفت. براي تك تكتان روزهايي خالي از نااميدي و سرشار از نور و شادي ارزومندم. موفق و سربلند باشيد.

[align=justify]eferia ی عزیز،

منظورم از بچه لوسی نباش، همین طرز برخوردی بود که الان از شما می بینم.

وقتی مادری از فرزندش می خواد که روی پای خودش بایسته، علتش اینه که قبلا راه رفتن رو بهش یاد داده. وگرنه هیچ مادری فرزندش رو در 1 ماهگی از خودش دور نمی کنه! مثل پروردگاری که قبل از اینکه انسانی رو به این سیاره بفرسته، اون رو در ذات خودش "پرورد".

در مورد نشونه ها هم چیزیکه می گی کاملا درسته. گاهی ما اصرار داریم که حتما باید یک نشانه خاص رو ببینیم. در حالیکه کارایی سیستم (و ما بعنوان جزئی از این سیستم) بیش از چیزیه که تصور می کنیم. مثلا خود من قبل از اینکه به تالار بیام، مسئله ای داشتم که تصور می کردم هیچ امکاناتی برای حل کردنش در اختیارم نیست. اما اولین تاپیکی که اینجا مطالعه کردم تلویحا به مسئله من پرداخته بود، و باعث شد با کمی تلاش بتونم مسئله م رو حل کنم، چون تا اون موقع از اون زاویه بهش نگاه نکرده بودم. یعنی "راه" رو پیدا کردم، اما نه اون راهی که مد نظرم بود.

اون کسیکه "سیستم" از اوست، عظمت شگرفی رو در اون قرار داده. برای درک نشانه ها باید "حی" بود، چون همونطور که اشاره کردی، نشانه ها دلیلی نداره اونهایی باشن که ما انتظار داریم!

بازهم همراه با اطمینان از موفقیت شما. :72:[/align]

سلامی دیگر.
eferia""عزیز در پست خود نوشته اند::
""انسانهايي كه در پي حل مشكل يه ناشناس """

>>دوست گرامی شما "ناشناس" نیستید بلکه جزئی از همه ما اعضا و بندگان پاک دل و شناس خدا هستید.

گاهی ما بدنبال اثبات خویشتن هستیم....افرادی به خوبی خود را می شناسند و افرادی دیگر بیش از حد انرژی و توان صرف شناخت خویشتن و خود واقعی می کنند غافل از اینکه در مرحله ای قرار دارنند که خود واقعی ....بیشتر از همیشه خود را نشان می دهد.

اغلب ما افراد برای باور کردن خود به حمایت و تشویق های دیگران نیازمندیم و اغلب هم همین حمایت ها اولین دریچه و گام منحرف ساختن ما محسوب می شود. زیرا؟؟
زیرا....تمام ذهن و حتی حرکات ما کاملا وابسته به تایید و عدم تایید هم نوعان خود می شود. در این جاست که یک خطر بزرگتر دیگر همراه ماست و آن خطر ....تکرار دوباره خطاهاست....چون می پنداریم تنها راه جلب حمایت و توجه همین راه است.

""شناخت خویشتن"" درست مقابل چنین خطاهایی قرار دارد. یعنی ما از شاکله وجودی خود باخبریم و می توانیم ان شاکله را در موقعیتی مناسب بکار بریم.
بکاربری درست استعدادها و باور به خودهم ....نکته ی مقابل دوست داشتن خود و متقابلا اهمیت دادن به اعمال خویش هست.

در این هنگام است که با استحکام خویشتن ....دیگر ما نیازی برای قضاوت دیگران درباره خود نخواهیم داشت...اگر خطایی کردیم ""جبران"" و اگر عملی نیکی کردیم "سکوت" خواهیم کرد..

که خوشبختانه در سخنان شما این موارد به چشم می خورد...موفق باشید و سربلند:72:

خيلي موضوع تا ثير گذاري بود.
نقاب فيلوسارا eferia rsrs1380 شاد خيلي زيبا بود.