به نظر من مهمترین چیز شناخت خود است مهمترین عمل محبت است و مهمترین زمان اکنون است مهمترین کس کسی است که اکنون می بینی و مهمترین کار نیکویی ومحبت به اوست.در اخر 3 چیز همیشه باقی می ماند ایمان امید محبت
نمایش نسخه قابل چاپ
به نظر من مهمترین چیز شناخت خود است مهمترین عمل محبت است و مهمترین زمان اکنون است مهمترین کس کسی است که اکنون می بینی و مهمترین کار نیکویی ومحبت به اوست.در اخر 3 چیز همیشه باقی می ماند ایمان امید محبت
مه این *مهمترینها* برمی گردد به برآوردن مهمترین چیز در زندگی هر کسی و آنهم:
علاقه به خود و کیف کردن و لذت بردن و احساس خوش داشتن است؛همین و بس؛
سلام به همه دوستان
به نظر من مهمترين چيز توي هر كاري اينه كه ادم هيچ وقت فراموش نكنه كه كي هست و از كجا به كجا رسيده و ذات اصليش چيه ادم بايد هميشه به خاطر داشته باشه كه انسانه و يك انسان خيلي برگزيده مي باشد كه لايق خيلي از اعمال نمي باشد
دومين فاكتور صداقته كه خيلي مهمه سومي وفاداري و پاك بودن
حال که از دیروز بزرگتر شدم چیز های بیشتری در زندگی ام مهم است مانند : امام ها ؛ پدرومادر ؛ پیامبر ها , دانش ؛ صداقت وسادگی و................ است **
:72::46:
تا شکم آدم سیر نباشد و کیفش کوک،محال است به خودشناسی بیندیشد و اینکه از ک . . . بیایید اگر نمی توانیم،دستکم کمتر شعار بدهیم.
گرد افرید نگران خوراک وشکم و....نباش خداوند که خوراک و.... پرندگان و.....فراهم می کند پس ما که عزیزتر از پرندهاش هستیم پس چقدربیشتر نسبت به ما محبت داره
سلام به همگی
tina
حرفت درسته...درسته که خداوند مهربان خورد و خوراک وزندگی رو برای تمام بنده هاش مهیا می کنه...اما با این حرف نمیشه این همه انسان گرسنه و دردمند و فقیر که توی براورده کردن احتیاجات و ملزومات اولیه زندگیشون موندند رو توجیه کرد.
اگه منظور از روزی اونی باشه خداوند برای همه مقدر کرده ...که بله حتی در زندان هم آب و غذا به آدم می رسه...
اما فکر میکنم منظور گرد آفرید زندگی کردن به معنای واقعی باشه...که واقعا با مهیا نبودن خیلی چیزا توی زندگی و اذیت شدن برای برآورده کردن خواسته های خانوادت و متاسفانه در خیلی از مواقع عدم توانایی درمهیا کردن اونها..نمیشه بهش رسید.
البته من با استثنا ها و انسانهای توانمند و خاص کاری ندارم....خیلی ها شرایط فوق العاده سخت سکوی پرششون بوده...من در مورد عامه ی مردم حرف می زنم..که بعضی وقتها از شدت بدبختی و نا امیدی که علت اصلیش خیلی مواقع وضعیت مالیه صفره...دیگه حتی به خدا هم فکر نمی کنند...چه برسه خودشناسی و تعالی روحی و از این حرفا...
یه حدیثی هم اینجا به ذهنم رسیده که می فرمایند:**من لا معاش له لا معاد له**
یعنی کسی که معاش دنیاییش تامین نمیشه فکر قیامت و معاد و خدا و ...نمی افته
کما اینکه خیلی ها دزدی میکنند در حالی که می دونند دزدی بده!!اما فرزندانشوون گرسنه هستند و خیلی وقتها چاره ای جز این کار ندارند(این جمله اصلا جنبه ی توجیهی برای دزدی نداشت...سوء تعبیر نشه)
فرق ما هم با سایر مخلوقات اینه که توی سرنوشت هم تاثیر زیادی داریم...اگه کسی بخواد به اصطلاح خودمون نون کسی روببره ....می تونه!!!اینه که بعضی ها به اونجایی می رسند که نبایدبرسند.
مهم ترین چیز از نظر من اینه که برای خود خودت زندگی کنی
هیچ کاری رو برای خوشامد دل دیگران و تعریف و تمجید شنیدن انجام ندی(البته من پدر و مادر رو استثنا می کنم و معتقدم هر کاری که به من امر کنند در صورتی که مخالف دینم نباشه و گناهی نداشته باشه ...باید انجام بدم..حتی اگه واقعا دوست نداشته باشم!)
خیلی قشنگه که آدم برای دل خودش زندگی کنه...البته چه قدرهم خوبه که عقل و دل همسو باشند..دیگه نورعلی نوره!!
این برداشت نشه که آقا برو هر کاری دلت خواست بکن!!نه اصلا !!
منظورم اینه که کاری رو انجام بدی که وقتی توی آینه به چشمای خودت نگاه می کنی...بتونی با قاطعیت به خودت بگی:آهان...همینه...آفرررررری !!