نمایش نسخه قابل چاپ
درود بر شما قلب سپید عزیز
خیلی دلم میخواد عاشق بودن و تجربه کنم عشقی که به قول شما ماورای همه ی احساسها باشه
ولی این احساس من دوست داشتن هم نمیتونه باشه چون به گفته ی استاد شریعتی "دوست داشتن از عشق هم برتره"
و اما عشق همیشه پاک و مقدس بوده امیدوارم روزی برسه که عشق واقعی رو حس کنم................
ما آدمها این هنر را ،این احساس ،این امانت را خدا در وجودمان نهاده که از هوس حیوانی وحتی پایین تر از آن را تا عشق ماورائی حتی بالاتر تاخدایی را درک و تجربه کنیم که شاعر میگوید رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند و حالا این عشقهای زمینی ما جرعه ای از آن دریای بیکران است که خدا فقط برخی را لایق حتی همان عشقهای پاک زمینی میداند .افسانه های لیلی و مجنون وفرهاد و شیرین و... داستان آن معدود آدم هاست که همیشه تاریخ هستند واصل کلی همه آنها پاکی ،زلالی ،صبر وایمان است عشق فقط مال دختر و پسر نیست مال زن وشوهر نیست ولی طرف اصلی ما آدم ها هستیم مانند عشق مادر به فرزند ،عشق سرباز به وطن ،عشق یاران امام حسین (ع) در کربلا و.. فقط بدان آدم عاشق همیشه بهاری است گاهی آفتابی گاهی ابری گاهی بارانی ولی وجودش گرده افشانی میکند وگل افشانی خموده وافسرده نیست همیشه سر زنده وپویاست و...........
از قدیم گفتن عشق های پاک مال دوران بچگی هس وقتی به یه بچه میگی چندتا مامانودوس داری میگه 2تا اما این 2تای اون معادل دودنیاس.
اما خودت فکر کن عشق رو چی تعریف میکنی عشق به نگاس عشق به دوست داشتن به دل هس عشق چیه وسیله اس چیه عشق یک حس هس فقط و فقط یک حس که این حس میتونه دنیایی رو بسازه یا عالمی رو خراب کنه.
عشق خوبه ادمی که با عشق زندگی کنه امید داره امید به ادامه راه و زندگی اما عشق رو با عقل همراه کنه که اگر چنین نباشه بیچاره کننده هس.
من حاضرم تو خریتی که دوستات میگم بمونم اما هر روز به چند نفر همزمان نگم عزیزم. متاسفانه امروز همزمان به چند نفر میگن عزیزم اگر خدایکی هس عشق هم یکی هست.
خوب فکر کن فرارم نکن چون فرار مال ادمهای ترسو هس شما کار خلاف شرع که نمخواهی بکنی شرایط صحبت کردن ایجاد کن دور از احساس واقعا ببین اونم به همون اندازه که دوستش داری دوستت داره.
من درد فراق را کاملا حس کردم. در واقع بيش از چهارده سال هست که در فراق زندگي ميکنم. با اينکه چند سالي ازدواج کردم. هنوز ياد اون تو ذهنمه. دائم مي بينمش. انگار همين الان جلوم داره راه ميره. هنوز انگار تو دانشگاهيم. هنوز اون مغرور مياد جلو چشمام و با چادر سياهش دل منو آتش ميزنه و از جلوم رد ميشه! هنوز صورت زيباش با جزييات ميبينم. ياد هر چيزي تو دانشگاه مي افتم چهره الهه مياد جلو چشام و بغض گلومو مي گيره!
http://xs537.xs.to/xs537/09116/tear1685.gif
اولين بار که ديدمش دم کارگاه برق دانشگاه علم و صنعت بود. اون موقع زمستان سال 74 بود و من و اون دانشجوي سال اول بوديم. ولي تو دو رشته متفاوت. هر دو اومده بوديم نمره پايان ترم کارگاه برق رو ببينيم. ولي من تنها چيزي که نديدم نمرم بود. بعد از اون فقط دنبال ديدنش بودم. اون موقع من خيلي سنم کم بود.
يادم نميره ترم بعد وقتي اونو ديدم که با نامزدش داره صحبت ميکنه ... نمي تونم در اين مورد صحبت کنم. حالم متغير ميشه مثل اون موقع که از همه چيز افتادم.
الان تقريبا 32 سالمه ولي هنوز ياد اون منو ول نميکنه. نميدونم بايد چکار کنم.
عشق حقیقی آدم را رشد میده ، بالنده می کنه و به بلوغ می رسونه
عشق در آدمی گذشت ، محبت ، مدارا ، آرامش ، و رضایت می آفریند
عشق وسعت دید ، تعامل با دیگران و احساس هویت می بخشد
عشق عاشق را مملو از انرژی برای حرکت می کند
عاشق سربلند است ، از عاشق بودنش راضی است ، هم و غمش سلامت و آرامش معشوق است نه دغدغه وصال
عاشق حقیقی در فراق هم لطف می بیند ، در او اثری از خود خواهی نیست اینرا وقتی به خوبی می توان دید که رضایت محبوب را بر هر چیز ترجیح می دهد حتی اگر آرامش و رضایت معشوق در جدایی باشد او رنج این جدایی را بر وصال ترجیح می دهد و اینجاست که به شگوه و عظمتی می رسد که هیچ جا یافت نمی شود
اگر روزی احساس کردید عاشق شدید ببینید اینگونه شده اید یا نه
اگر نه که نام دیگری را بر احساستان بگذارید
به خدا عشق مفهومی عینی دارد نه تعریف به الفاظ
به قول شاعر
ظریفی را گفتند عاشقی چیست گفت چون ما بشوی بدانی
بله عشق رو باید بهش دچار شد تا درکش کرد ..وگرنه هر کسی میتونه در موردش حرف بزنه اما تا بهش دچار نشی نمیدونی چیه ...اقای فدا کاملا درکتون میکنم ....چون خودم هم این حسو تجربه کردم ...فقط باید باهاش کنار اومد راه دیگه ای نیست ..خیلی وقتا ادم به این میرسه که زندگیها در یک مسیر نسیت و باید پذیرفت هر چقدر هم دردناک و سخت باشه ......باید واقعیت رو پذیرفت ..یعنی راه دیگه ای نداری ..همین
عشق یکسره مایه دردسره
آدم وقتی ازدواج کرد اصلا" نباید به کسی که حالا زن کسی دیگر است دل ببند !چون جز عذاب وناراحتی ثمر دیگری ندارد
اصلا مساله دل بستن نيست! من شايد ده ساله که ديگه نديدمش و اصلا نمي دونم الان الهه کجاست. شايد اصلا ايران نباشه!!نقل قول:
نوشته اصلی توسط omed
از ده سال پيش خيلي سعي کردم فراموشش کنم. ولي نشد!! نمي دانم چرا؟؟ هميشه صورتش جلو چشممه! بعضي وقتا به خودم ميگم: "چون سال اول ورود به دانشگاه شرايط اقتصادي ات اصلا خوب نبوده، تو نمي تونستي باهاش ازدواج کني!" يا "شايد اگر باهاش ازدواج ميکردي نميتونستي خوشبختش کني يا حتي ممکن بود کارتون به طلاق بکشه" يا دلايل ديگه اي که خودم از خودم مي سازم. ولي اين توجيهات دوام زيادي ندارند. به قولي اين عشق "کار دله" و با دليل و منطق هيچ کاري باهاش نميشه کرد. منکه نتونستم تا حالا فراموشش کنم. نه خودشو و نه عشقشو!!!
سلام بر همگی
omed عزیز از شما انتظار این پاسخ و نداشتم که گفتین "عشق یکسره مایه ی دردسره" شما که اینقدر قشنگ از عشق میگین ، شما که انجمن عاشقی راه انداختین، حالا چرا عشق بد شد؟ اما با حرف دومتون موافقم.
آقای fada شاید یه جورایی احساستون و درک کنم درسته این عشق "کار دله" و فراموش کردنش سخته ولی شما فراموشش کردین ........این عشقی که تو وجودتونه عشق الهه نیست، عشق هست ولی عشق الهه نیست ........چون اگه همین الان الهه رو ببینین اونو نمیشناسین اگه هم بشناسین هیچ علاقه ای بهش ندارین چون الهه دیگه خودش نیست الهه خودشمایین و شاید همسرتون و شاید هر چیز زیبایی که شما دوستش دارین .........قدر زندگی و همسرتونو بدونین.........
با رویا کاملا موافقم. دوستان عزیز از اسمانها به پایین آمده و قدم بر روی کره خاکی بزنید!!
کسی که رفته و ازدواج کرده به نظر من حتی عشق به اون گناهه و مفسده به همراه داره!!
اگر یکی از دوستان در عشق شکست خورده و اینطوری می خواد خودشو دلداری بده باید بگم این راهش نیست!! باید بفهمه که تموم شده رابطه و سعی در ترمیم خودش کنه. همین