+1سال کوچکتری و این همه بدبختی!!!کمکم کنید دارم پیر میشم!

حداقل 4 سال برای تحصیل باید در آنجا بمانید، شما که نمی توانید به او بگویید بدون هیچ تضمین قابل قبولی منتظر شما بماند. اصلا به نفع خودتان هم نیست جون احتمال پشیمانی به دلیل کمی سن شما و نیز تنها ماندن ایشان ممکن است از طرف هر دوی شما بوجود آید.شاید خود شما جند سال بعد به طر فکر امروزتان بخندید. شما در دانشگاه آگاهی و دانش بیشتری کسب خواهید کرد که نگرش شما را به زندگی نیز تغییر خواهد داد.هنوز شما اول کارید و راه بسیار طولانی و پر پیچ و خم است. 5 ماه در دبی و دوری زمان زیادی نیست که انتظار داشته باشیم او را فراموش کنید. ولی 5- 4 سال زمان زیادی است. اکثر پسرهایی که در این سن ازدواج می کنند بعدا پشیمان می شوند.

من تا قبل آشنایی با این خانم یک آدم بی احساس بی عاطفه بین اطرافیانم معروف بودم(هستم)ولی ببینید حالا اینه وضعم!! من به احساسم نسبت به این خانم ایمان دارم.ولی بازم حرف شما متینه.فکر میکنید بهتر نیست بهم بزنم که بهش کمتر فشار وارد بشه؟به نظرم این بهترین راه باشه!!!!!!! اگه کسی راهی بلده خواهشان بگه!میخوام این آخرین راه باشه!

اغلب کسانی که قبلا با جنس مخالف خود ارتباطی نداشته اند وقتی بر حسب اتفاق با فردی آشنا می شوند خیلی وابسه وی می شوند و فکر می کنند دیگر بدون او نخواهند توانست ادامه زندگی بدهند، یعنی عطش چندین سال آنها را چنین می کند.من تجربیات خودم را گفتم اما نظر بقیه دوستان را هم ببین. همسر من نیز وقتی با من دوست بود 22- 23 سال داشت ولی ... میتوانی موضوع مرا در قسمت درگیری زن و شوهر بخوانی.
بازهم توصیه می کنم نظر بقیه را ببینی/
موفق باشی.

خیلی ممنون از راهنماییتون امیدوارم مشکلات شما هم به زودی برطرف بشه

دوست عزیز به نظر من زیز 25 سالگی ازدواج نکن. سعی در بهبود شرایطت داشته باش. جوری که بلوغ شخصیتی ات به اون خانم اثبات بشه و سن رو بهونه نکنه. اگر بعد از 4 5 سال دیگه همچنان علاقمند موندی و اون خانم هم بود و علاقه به ازدواج با شما را داشت چه بهتر. و اگر دیگر مجرد نبود یا تمایلی نداشت شما چیز زیادی را از دست نداده اید زیرا اولاً در این مدت آینده ی خود را ساخته اید و در ضمن خود را به دیگران اثبات کرده اید و با کسی که نمی تواند شما را به عنوان همسر قبول داشته باشد ازدواج نمی کنید. ببین پسرها هر چه کم سن تر باشند باید در پی دختر باشند و دنبال جلب توجه آنها. اما همینکه 25 را رد می کنی و هر چه به 30 سالگی نزدیک می شوی این روند معکوس می شود و دیگر دخترانند که در پی تو هستند. چیزی که به عینه میبینم و لمس می کنم. دلیلش این است که در این سنین دارای تحصیلات و شغل و موقعیت اجتماعی و مالی مناسب و شادابی و جوانی و خلاصه اکثر توقعات زنان می باشی. پس عجله نکن . بذار سنت بره بالاتر. ما پسر ها را در سن پایین کسی تحویل نمی گیرد. این یک واقعیت است. در حالی که یک دختر 18 یا 20 ساله در اوج توجه است و البته در اوج غرور و کم توجهی به دیگران. پس بدان که رفتار کسی که دوستش داری تقریباً طبیعیست. به دنبال علم و مال باش و بدان که 6 یا 7 سال دیگر این تو خواهی بود که به خانمها وقت ویزیت می دهی . مطمئن باش.

به نظر من تا زمانی که موقعیت ازدواج نداری نه بهش فکر کن نه راجع بهش با کسی برنامه ریزی کن زمان خیلی چیزا رو تغییر میده