نمایش نسخه قابل چاپ
نه انی جان
من خیلی سعی میکنم به خودم برسم و به شوهرم محبت کنم ولی متاسفانه شوهرم دیگه چندان شوق و ذوقی نداره. میدونید اون خونه مثل یه زندان میمونه واسم . اینقدر کوچولو و تاریکه . ولی هیچ چیز مثل تنهای عذابم نمیده. شوهرم میاد یه سر میزنه و میره. میخواد مامانش ارز دستش ناراحت نشه. پس من چی؟ من کمبودامو با چی جبران کنم؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط elina
برای اینکه پیام خودمان را به گوش همسرانمان برسانیم ،،چرا فکر میکنیم روشهای قهری بهترین فاکتور و گزینه هستند ؟! الینا جان کمی دقیق تر فکر کنید . شاید روشهای قهری گاهی زودتر پاسخ دهد ولی خیلی روی آن نمی توان حساب کرد . من روشها یی با استفاده از فاکتور عشق ، محبت و توجه را کاری تر و کارآمدتر می دانم و خوشبختانه رسیدن به پاسخ دلخواه ممکن است کمی به درازا بکشد ولی در پایداری نتیجه شک ندارم
عزیزم متوجه هستم که به شما فشار می آید و کاملا درک می کنم که چه می گویی ولی عزیزم آیا همسرت در شرایط فعلی امکان جا به جایی و تهیه خانه ی دیگر را دارد ؟!
آنی جان من با روش محبت به جایی نرسیدم و مجبور به این کار شدم. شوهرم از لحاظ مالی مشکلی نداره و میتونه این کار رو انجام بده. مادرش هم بیشتر نگران قطع کمک مالی همسرم هست
الینا جان نوشته ای خانه ات کوچک و تاریک است چه شاعرانه !
چقدر عاشق خانه های اینجوری هستم کلی با نور شمع می توانی قشنگش کنی . اینطور نیست ؟!
به یاد حرف یکی از دوستانم افتادم برات تعریف می کنم تا تو هم بخندی و هم قدر خانه ی نقلی ات را بدانی
چندین سال قبل یک خانه کوچولو نقلی خریده بودم که خیلی دوستش داشتم ، وقتی می خواستم مهمان دعوت کنم به همه می گفتم خانه ما قد قوطی کبریت است و.....
وقتی مهمانها می آمدند هیچ کس برای کمک نمی توانست وارد آشپزخانه ،خانه ام بشود ،با وجود لاغری حتی دونفر به هم گیر می کردیم و.... که کلی می خندیدیم .
یک روز یکی از دوستانم که خیلی پولدار است و آپارتمانش در برج نیاوران تهران 470 متر است به منزلم آمد و با حسرت گفت : خوش به حالت . چقدر آشپزخانه ات با نمک است . اصلا توی این خانه کسی نمی تواند با دیگری قهر کند و..... توی خانه ی من اگر ما با هم قهر نباشیم باید 6 ساعت دنبال هم بگردیم تا همدیگر را پیدا کنیم و مثلا دست همدیگر را لمس کنیم و اگر هم وضعیت قهر پیش بیاد که دیگر اصلا نمی دانی چیکار باید بکنی که شرایط آشتی را تدارک ببینی!
من از یک در آشپز خانه وارد بشوم او از در دیگر خارج می شود ! من از این راهرو وارد سالن می شوم و او از راهرو دیگر و اینقدر هم توالت توی خانه هست که دم در توالت هم نمی توانیم همدیگر را پیدا کنیم و چشممان به جمال همدیگر روشن شود!
اما خانه تو ، خانه ی مهر و محبت است ، چون از هر جا تصمیم بگیرید عبور کند به هم گیر می کنید و مجبور می شوید برای رهایی از دست هم کلی تلاش کنید و همین میشه منجر به آشتی های زوری و جالب واز سر مهربانی و ....
خوب خودت شرایط زندگی واخلاقی شوهرت را بهتر می دانی .
امیدوارم موفق بشوی ولی یاد باشد که کار را به جنگ نکشانی ؟! کلا من از طرفداران صلح جهانی هستم .
شوهرم داره میاد. نمیدونم چه اتفاقاتی بیفته ولی من میخوام سر حرفم بایستم . یا منو ببره پیش خودش یا خونه جدا واسم بگیره.
اصلا کوتاه نیا الینا. به هیچ عنوان
ani عزیزم این حرفهایی که زدی به نظر من فقط در حد حرف میشه زد در عمل خیلی مشکله کاش یه کم واقع بینانه تر میگفتی. شما دیگه خیلی به زندگی زیاده از حد خوشبینی نمیگم بده اما عملی شدنش یه کم دور از واقعیته
ببخشید این نظرم بود نمیخام ناراحتتون کنم
الینای عزیزم با تمام وجودم آرزو می کنم نتیجه بگیری و بری سر خونه زندگیه خودت و به آرامشی که می خوایی برسی