نمایش نسخه قابل چاپ
دوستان گرامی.این واقعیت را قبول کنید که اگر پسری پایبند به حریم خانواده باشد و زندگی آینده اش برای او اهمیت داشته باشد,هیچ گاه میلی به داشتن رابطه آن هم به این شکل که شما میگوید ندارد؛اگر واقعا" طرف مقابل را پسنیده بداند وشرایط آغاز زندگی مشترک را داشته باشد مطمئنا" پیشنهاد ازدواج را خود او میدهد.و نیازی به دختر خانوم نیست.
سلام دوست عزيز.به نظر من مگه چه اشكالي داره يه دختر و پسر با هم دوست باشن؟ببين عزيز شما اول بايد محركهاي اخلاقي و حفره هاي اخلاقي هر فردي رو پيدا كني.به قصد اون توجه نكن و پيشنهادشو براي دوستي قبول كن.اما كاري نكن كه اون فكر كنه بهش نيازمندي يا از هدفش كه ميتونه ازدواج و... باشه بخواي با خبر بشي.اينا مهم نيست.مهم اينه كه شما اول بايد اينو به خودت بفهموني كه ارزشت خيلي بالاست.غرورتو حفظ كن و به محركهاي مخاطبت كمتر پاسخ بده.مطمينا باعث جذب مخاطب ميشي.و اون حتما خودش هدفشو بهت ميگه كه ازدواجه يا نهاما اين وسط مهم اينه كه شما ارزشتو از دست ندادي
اقا kaivan من به شخصه با هر دوش مخالفم چه زیر نظر خانواده چه پنهانی....فرقی هم نداره
اما این که خیلی از مشاورین میگن 6 ماه آشنای برای شناخت به نظر من کمتر خانواده ای قبول میکنه در عمل همچین چیزی در ایران وجود نداره!
خانواده ها دخترشون عقد میکنه(زن و شوهرن)دائم به جونه داماد غر میزنن بیا دیگه دست زنتو بگیر ببر!!ما ابرو داریم!!
چطور قبول میکنن"خوب ما حالا آشنا بشیم اگر به درد هم خوردیم ازدواج کنیم" 3 ماه یا 6 ماه ببخشیدا (البته همه اینطور نیستن منظورم یک بیوجدانه به آقایون اینجا برنخوره) میاد و میره بعدشم "ما به درد هم نمیخوریم!!"
من خودم اصلا قبول ندارم.برای شناخت مهم پدر و مادر چون پخته هستن و ادم شناسند 3 بار 4 بار مراسم رسمی کافیه تا به خوبی بشناسن چه خانواده دختر چه پسر...
digital man همون یک بار هم لکه ننگی میشه برای اون دختر تا اخر عمرش...
هر کی بهش برسه میگه"نامزد داشته"حالا اون دختر قسم و قران بخوره بابا زیر نظر خنواده هامون بود هیچ ارتباط خلاف شرعی نداشتیم معذرت میخوام انگشتش هم به من نخورد.... کی باور میکنه؟
توی ایران با فرهنگ ایرانی سازگاری نداره....
:104:نقل قول:
نوشته اصلی توسط keivan
البته بدون این جمله"بیا با هم بیشتر آشنا بشیم!!!!!!":160:
دوستان عزیز ممنون از پاسخهایتان
کیوان عزیز میدونید اخه اون پسری که طرف مقابلش را واقعا شناخته باشد باید مدتی با او بوده باشد که بتواند اینقدر اعتماد داشته باشد که پیشنهاد ازدواج به او بدهدنقل قول:
نوشته اصلی توسط keivan
مگر میشود کسی با یک با چند برخورد کوتاه این اعتماد را پیدا کند که طرف میتوان همسر او باشد
مگ اینکه کسی این دختر وبه پسره معرفی کرده باشه
واقعا شما پسرا ممکنه با چند برخورد به این نتیجه برسین که به دختره پیشنها ازدواج بدهید؟؟؟؟؟/
مرد دیجیتالی شما وقتی با اون خانوم اشنا شدی همون او ل اول گفتی واسه ازدواج؟؟؟
بابا اخه واقعا تو جامعه اینطوری هست ؟؟/
تو همون تاپیک خودتون مگه بهتون بچه ها نگفته بودن که این مدت اشنایی واسه پیشنهاد ازدواج زود بود؟؟/
چرا اینقدر ههه چی ضد و نقیضه!!!
این یکی از همون پستهاست که جوکر به مرد دیجیتالی گفته:
خوب حالا نظرتون چیه؟نقل قول:
...یهو گفتی واسه ازدواج بیشتر آشنا شیم!من کاری با این مورد خاص ندارم ولی این روش حداقل اشکالی که داره اینه که رو حرف طرف داری جلو میری.برای مثال از نظر تئوری میگه معتقدم اما از نظر عملی چی؟وقتی میگی واسه ازدواج بیشتر آشنا شیم یه ضرری که داره اینه که طرف خودشو بهتر از اونی که هست نشون میده اما اگه از طریق دوستی کاملاًعادی بری جلو رفتاراشو عوض نمیکنه.باید از اول نگی اینو.
من قبل از اینکه پیشنهاد بدم با اون خانوم آشنا بودم . مثل خیلی از مردم که توی فامیل و دانشگاه ومحل کار و ... همدیگه را میشناسند . بعد هم من اون اول پیشنهاد ازدواج ندادم . پیشنهاد آشنایی دادم . گفتم بیا برای ازدواج آشنا بشیم و اون هم قبول کرد و البته از همون اول زیر نظر خانواده ها بود .نقل قول:
نوشته اصلی توسط کاترین
توی جامعه هم ( حداقل در تهران ) همه جوره هست . در بین همکلاسیهای خود من در دانشگاه دختری بود که خیلی راحت با همه پسر ها دوست میشد ( با بعضی ها صمیمی و با بعضی ها عادی ) و دختری هم بود که اگر خیلی نظرش نسبت به پسری مساعد بود نهایتا آدرس منزل را میداد که پسر بیاید خواستگاری .
کاترین جان من کاملا شما رو درک میکنم
اینکه میبینی که حرفهای دوستان ضد و نقیضه برای اینه که اعتقادها و افکارشون راجع به رابطه ها متفاوته،ببین در بین این همه راه آشنایی کدوم برات قابل قبوله...
من با توجه به شناختی که در این جا ازت دارم،میدونم که اهل روابط آزاد نیستی،پس اگر پسری اومد جلو و گفت نیتم دوستیه (هرچند که ازش خوشت اومد) قبول نکن،فکر این رو هم که شاید یک روزی نیتش ازدواج بشه رو از سرت بیرون کن،چون به نظر قبول کردن این پیشنهاد ها ارزش ریسک کردن رو برای یک دختر خوب مثل تو رو نداره
اگر هم کسی اومد جلو و گفت برای ازدواج با هم بیشتر آشنا بشیم و برای شروع اشنایی ارزششو داشت بگو که با خانوادش بیاد و بعدش هر چه قدر نیاز داشتید با هم آشنا بشید،این طوری خیلی بهتره
عزیزمن هیچ وقت به این فکر نکن که آقایون حق دارند که اول با دختری دوست بشن ،بعد پیشنهاد ازدواج رو بدن
چون مطمئنم کسی که انسان درستیه از راه درست وارد میشه
موفق باشی:72:
آنچه که یک مشاور میگه صحیحه ولی متأسفانه هنوز جا نیافتاده و فرهنگ اون هم در .....پیدا نمیشه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط ester
دوست عزیز میخواد بهش پیشنهاد ازدواج بده نه اینکه همون لحظه خطبه عقد رو بخونه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط کاترین
یا باید روال سنتی رو در پیش بگیریم یا.در چند برخورد اول آقا پسر دختر خانوم رو میپسنده ؛بعد از قبول پیشنهاد خواستگاری به طور رسمی و چند جلسه مثلا"4یا5اون هم زیر نظر خانواده ها برای شناخت بیشتر.بازم میگم شناخت بیشتر,, لازمه که هم دختر و هم پسر کاملا" خودشون رو بشناسن,و از امر ازدواج آگاهی داشته باشند.خواسته ها ,ملاک ها, توقعاتشون ووو.....
و به جای تعارف و ناز کردن؛ سوالاتی رو یا صحبتهای که بیانگر شخصیت واقعی و طرز فکر طرف مقابل باشد و نظرشون در مورد خواسته ها وعلایق هم ,
از هم بپرسند.
تا شناخت لازم برای ازدواج مهیا بشه .
----------------
دوستان من شخصا" در طول مدتی که درتالار فعالیت دارم و با توجه به تجربیاتم به این نتیجه رسیدم که روابط قبل از ازدواج مفید نیست.اون هم در ایران ما .به این خاطر چون ما (منظورم شخص خاصی نیست)جوانان هنوز نسبت به جنس مخالف شناخت نداریم وپیدا نکردیم 2-یاد نگرفتیم کنترل عواطف واحساسات خودمون رو در دست داشته باشیم3-یادنگرفتیم که احساس برتر از عقل _و تصمیم از روی احساس مطمئن نیست4-یاد نگرفتیم که حق داریم آزاد باشیم و به هیچ چیز و هیچ کس عادت نکنیم4 یا حداقل تا زمانی که شناخت مناسبی از هم داشته باشیم6-یاد نگرفتیم که واقعبین باشیم.7-مسئولیت زندگیمون رو به عهده نمیگیریم.اگر اشتباهی بوده خودمون مسئول باشیم.و درآخر هنوز شناخت نسبت به خود رابطه هم پیدانکردیم.یاد نگرفتیکم که یک رابطه صرفا" جهت شناخته نه رومانیک بازی
به همین خاطر پایان خوبی نداره.