نمایش نسخه قابل چاپ
ممنونم شاید دنیا قبل از اینا زندگی برام خیلی راحت تر از الان بوداما الان داره روسرم آوار میشه
اما دیگه نمیخوام خودمو ببازم این بار خدا و دوستاش کنارمن دیگه هیچ چی نمیتونه صبرمو ازم بگیره
این بار خودمو نمیبازم
مرا عهدیست با جانان که تا جان دربدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم
سلام ،دعا کن من هم خدا را بوضوح وروشنی لمس کنم .:203:
دعا میکنم عزیزم اما فکر کنم وضوح و روشنی اون به قدری هست که من به این کوری رو بینا کرد حالا که شماها جای خود دارین:72::72::72:نقل قول:
نوشته اصلی توسط heshi
"يك هوس. گناه . گاه از يك فطرت پاك و سرشار طهارت يك روح حكايت ميكند..."
"دكتر شريعتي"
دوست عزيز لطف خداوند متعال هميشه و در بدترين شرايط همراه ماست ...
حتي هنگامي كه ته خط جهالت و زشتي هستيم اون روشو از ما برنميگردونه....
بلكه اين ما هستيم كه شهامت بردن نامش رو از دست ميديم.....
و گاهي اوقات چنان غرق خويش ميشيم كه حتي سرسوزني تصور خداي مهربون در اون شرايط واسمون غيرممكن جلوه ميكنه اما درست در همون لحظه سقوط و تسليم شدن نهايي ناگهان مثل غريق نجاتي ما رو از گرداب سياهي ها به سمت خودش ميكشه...
بله اين چيزي بود كه من دقيقا تجربه اش كردم نه يكبار بلكه چندين بار....
اما افسوس ... كه هنوز شهامتي كه بايد در بندگي اون داشته باشم ندارم.... اما اون از هميشه بزرگوارتره....
من از خودم خسته شدم اما نميدونم چرا اون يكتاي بي همتا هيچ وقت از اين بنده سرگشته و چند رنگ و بي ثباتش خسته نميشه؟؟
واقعا در مقابل اون چه بايد كرد؟؟؟؟
منم خوشحالم كه...
1371 عزيز
خيلي خوشحالم ازاينکه دوباره به زندگي برگشتي. من معتقدم کيفيت زندگي از کميت اون ، عمق زندگي از طول وعرضش مهمتره.
خوب زندگي کردن از زياد زندگي کردن مهمتره.
خوشحال تر ميشم اگه تجربه تونو هم دراختيار ما بذارين. چگونگي اين تجربه رو بگين.:72::16:
بالاخره بيش از يکساله که دارين با اين موضوع کلنجار مي رين وخوشبختانه موفق هم شدين.
:104::73::104:
خیلی از مسایلی بود که منو از حدود 6 سالگی آزار میداد و رفته رفته این فشار ها زیادتر و زیاد تر میشد تا جایی که اومدم تالار همدردی فقط و فقط یه خداحافظی کردم یادمه که اولین پستم توی همدردی این بود که :"سلام وخداحافظ من دارم میرم"که بر خلاف انتظارم همه مثل یه خواهر وبرادر اومدن تا کمکم کنن باهام همدردی کردن وتنهام نگذاشتن ومن تا عمر دارم مدیونشون هستم...
و چیزی که بیشتر منو آزار میداد این بود که هیچ کسی رو نداشتم که حتی یه کلمه هم باهاش حرف بزنم راستشو بخواین الان هم به جز خدا و حافظ و مولوی باکس دیگه ای رابطه ندارم اما دل بستن به آسمونی ها هم زیباست شاید بتونم بگم یه جور مستی میاره مستی که اوج پاکی رو به همراه داره
شاید اگه یه روز میشنیدم که از بدترین گناه میشه رسید به پاکی باور نمیکردم
اما الان خودم دارم این پاکی روحس میکنم الان هست که میفهمم بین پاکی و گناه تنها یک قدم فاصله هست
<<سوگند به روزگار که انسان همواره درخسارت و زیانست
مگر آنانکه ایمان آوردند وانجام دادند کارنیک
وصبرپیشه کردند و حق را جستند>>
:104::73::104:
سلام!
واقعا چه دید زیبایی !
احسنت و موفق باشید"که خدا با ایمان آورندان واقعی و صابران است"
التماس دعا!
چه خوابی دیدین ؟ اگه امکانش هست دوس دارم بدونم چی بوده که این اثیر رو داشته؟!