RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
سلام :
خانم ساحل تنها خودتان میتوانید تشخیص دهید که ازدواج کنید یا نه . اما مطلبی که هست نمیدانم چرا شما فقط ابعاد منفی ازدواج را میبینید . به اندازه ازدواجهای نا موفق ازدواجهای موفق هم داریم( شاید هم بیشتر ) . دوستان من بعضی ها شان ازدواج کرده اند و زندگی بسیار عالی دارند . ولی تعدادی هم ناموفق بوده اند (بیشتر به دلیل انتخاب نادرست و یا مشکلات اخلاقی یک یا هر دو طرف قضیه ) . اما در باره سن و سال هم باید بگویم بالطبع هر چه سن بالاتر برود امکان انتخاب سخت تر است و گزینه های محدود تری وجود دارد ( برای آقایان هم همینطور است اما برای خانمها بیشتر ) ضمن اینکه هر چه سن بالاتر برود انسان ( بطورکلی ) سخت گیر تر میشود .
اما باز خودتان باید تصمیم بگیرید . اگر در خود نیاز به ازدواج را حس نمیکنید به نظر من بهتر است بخاطر حرف دیگران اینکار را نکنید .
موفق باشید .
------------------
این هم نظر آقای مدیر درباره اینکه کدام مردان خیانت میکنند :
سلام دیناه .ه
اول باید خیانت دقیقا تعریف شود.
من به عنوان مشاور لغزش و اشتباه از طرف مردان زیاد دیدم،
اما یك صدم آن هم به از هم پاشیدگی زندگی كشیده نشده است،مخصوصا اگر خانمهایشان روش كاهش لغزش ها را میدونستند.
اما اگر خیانت به معنی برگزیدن فردی دیگر، ارتباط با او ،ازدواج و به هم زدن زندگی اول باشد خیلی خیلی كم بوده است مگر اینكه با با مشكلات دیگری در مردان همراه بوده است.
یك نكته كلیدی كه می تواند به بسیاری از خانمها ،مخصوصا كسانی كه در آستانه ازدواج هستند كمك كند اینست:
ما اگر می خواهیم ببینم مردی پس از ازدواج با خانمهای دیگر چگونه است،باید امتداد حركت او را پیش از ازدواج به دقت رسم كنیم و بعد در ذهن خود همان مسیر را برای او بصورت خط چین ادامه دهیم.....
اگر پسری قبل از ازدواج رابطه ای با دختری نمی گیرد،و اگر تمایل به ازدواج با دختری داشت ، سرش را بالا می گیرد،و با مسئولیت پذیری كافی هم دختر را و هم خانواده اش را در جریان قرار می دهد و بعد هم به صورت منطقی به شناخت او می كند و بعد ازدواج می كند ،امكان لغزش او پس از ازدواج خیلی خیلی كم هست.
اما گر پسری قبل از ازدواج به بهانه ازدواج با دختری دوست می شود و به جای خواستگاری و بررسی و شناخت آن دختر ،شروع به ارتباط احساسی با او می كند، با او معاشقه می كند، دل و قلوه به هم می دهند ، لذتهای احساسی می برند، و بدون هیچ تعهدی همدیگر را لمس می كنند و .....، یعنی این پسر نه از نظر منطقی و نه از نظر شرعی ترمزی در ارتباط احساسی با جنس مخالف ندارد. پس امكان چنین ارتباط احساسی پس از ازدواج هم وجود دارد(البته لزوما به معنی خیانت نیست. اما اگر خانمی می خواهد همسرش پس از ازدواج لذت احساس از خانم دیگری نبرد و نگاه چپ به خانمی نكند،باید قبل از ازدواج هم این مسائل برایش مهم باشد. نه اینكه خودش را استثناء كند و بدون هیچ محرمیتی ارتباط داشته باشد،اما پس از ازدواج دوست داشته باشد كه آن پسر صرفا با محارم چنین ارتباطی داشته باشد)
خلاصه:
پس از ازدواج فقط مردی پایبند به خانواده می شود كه برای ازدواج حرمت قائل است. یعنی چه قبل و چه بعد از ازدواج حاضر نیست كه ارتباط احساسی با كسی داشته باشد مگر به ازدواج
http://www.hamdardi.net/showthread.php?tid=4840&page=2
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
از پاسخ شما بسیار متشکرم.
ببینید من کتمان نمی کنم که از لحاظ عاطفی و احساسی نیاز به ازدواج ندارم. چون اصولا آدمی هستم که زیاد تنهایی رو دوست ندارم. و دوست دارم شریک و دوست خوبی در زندگی داشته باشم.
اما خب اصلا مطمئن نیستم که با قبول ازدواج و تعهداتش بتونم به اونها برسم. ازدواج کردن واقعا سخته. متاسفانه من تجربه طلاق و چند ازدواج ناموفق یا به عبارتی طلاق خاموش رو در نزدیکان و آشنایان رو دارم. بقیه ازدواج های معمولی هم دردسرهای زیادی دارند! به عبارتی متاسفانه تا حدود زیادی به ازدواج بدبین هستم. از طرف دیگر میبینم که بعد از ازدواج خیلی از خانمها دچار پسرفت می شوند و بیشتر درگیر مسائل روزمره زندگی میشوند.
از طرف دیگر آدمی هستم که به استقلال خیلی اهمیت میدهم و میخواهم اگر هم ازدواج کردم کاملا مستقل باشم. که این هم مستلزم کار و تحصیلات خوبه. برای رسیدن به اینها هم باید زمان داشته باشم. از طرف دیگر به قول آقای سورنا با گذشت زمان و افزایش سن موقعیتهای مناسب برای خانمها کاهش پیدا میکنه!
حالا با این حساب چطوری باید تصمیم درستی بگیرم؟ در ضمن متاسفانه الان زیاد در شرایط مناسبی از لحاظ روحی برای ادامه تحصیل در مقطع فوق هم نیستم!
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
اینکه ازدواج سخته را کاملا قبول دارم .
اما شما باز هم تنها ازدواجهای ناموفق را در نظر دارید . باور کنید میتوان ازدواج موفق هم داشت . فقط باید روی اصول پیشرفت .
نکته دیگر اینکه ازدواج یعنی زندگی مشترک . شما میخواهید ازدواج کنید ولی زندگی شما هیچ فرقی با زمان مجردی شما نداشته باشد و به نظر من این شدنی نیست .
شما باید سبک سنگین کنید و بین ازدواج و زندگی مجردی یکی را برگزینید . هر کدام مزایا و معایبی دارند و در هرکدام ( حتی زندگی مجردی ) امکان شکست و پشیمانی هست . ( ولی پیشنهاد شخص من ازدواج است )
موفق باشید .
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط digitalman
سلام :
خانم ساحل تنها خودتان میتوانید تشخیص دهید که ازدواج کنید یا نه . اما مطلبی که هست نمیدانم چرا شما فقط ابعاد منفی ازدواج را میبینید . به اندازه ازدواجهای نا موفق ازدواجهای موفق هم داریم( شاید هم بیشتر ) . دوستان من بعضی ها شان ازدواج کرده اند و زندگی بسیار عالی دارند . ولی تعدادی هم ناموفق بوده اند (بیشتر به دلیل انتخاب نادرست و یا مشکلات اخلاقی یک یا هر دو طرف قضیه ) . اما در باره سن و سال هم باید بگویم بالطبع هر چه سن بالاتر برود امکان انتخاب سخت تر است و گزینه های محدود تری وجود دارد ( برای آقایان هم همینطور است اما برای خانمها بیشتر ) ضمن اینکه هر چه سن بالاتر برود انسان ( بطورکلی ) سخت گیر تر میشود .
اما باز خودتان باید تصمیم بگیرید . اگر در خود نیاز به ازدواج را حس نمیکنید به نظر من بهتر است بخاطر حرف دیگران اینکار را نکنید .
موفق باشید .
------------------
این هم نظر آقای مدیر درباره اینکه کدام مردان خیانت میکنند :
سلام دیناه .ه
اول باید خیانت دقیقا تعریف شود.
من به عنوان مشاور لغزش و اشتباه از طرف مردان زیاد دیدم،
اما یك صدم آن هم به از هم پاشیدگی زندگی كشیده نشده است،مخصوصا اگر خانمهایشان روش كاهش لغزش ها را میدونستند.
اما اگر خیانت به معنی برگزیدن فردی دیگر، ارتباط با او ،ازدواج و به هم زدن زندگی اول باشد خیلی خیلی كم بوده است مگر اینكه با با مشكلات دیگری در مردان همراه بوده است.
یك نكته كلیدی كه می تواند به بسیاری از خانمها ،مخصوصا كسانی كه در آستانه ازدواج هستند كمك كند اینست:
ما اگر می خواهیم ببینم مردی پس از ازدواج با خانمهای دیگر چگونه است،باید امتداد حركت او را پیش از ازدواج به دقت رسم كنیم و بعد در ذهن خود همان مسیر را برای او بصورت خط چین ادامه دهیم.....
اگر پسری قبل از ازدواج رابطه ای با دختری نمی گیرد،و اگر تمایل به ازدواج با دختری داشت ، سرش را بالا می گیرد،و با مسئولیت پذیری كافی هم دختر را و هم خانواده اش را در جریان قرار می دهد و بعد هم به صورت منطقی به شناخت او می كند و بعد ازدواج می كند ،امكان لغزش او پس از ازدواج خیلی خیلی كم هست.
اما گر پسری قبل از ازدواج به بهانه ازدواج با دختری دوست می شود و به جای خواستگاری و بررسی و شناخت آن دختر ،شروع به ارتباط احساسی با او می كند، با او معاشقه می كند، دل و قلوه به هم می دهند ، لذتهای احساسی می برند، و بدون هیچ تعهدی همدیگر را لمس می كنند و .....، یعنی این پسر نه از نظر منطقی و نه از نظر شرعی ترمزی در ارتباط احساسی با جنس مخالف ندارد. پس امكان چنین ارتباط احساسی پس از ازدواج هم وجود دارد(البته لزوما به معنی خیانت نیست. اما اگر خانمی می خواهد همسرش پس از ازدواج لذت احساس از خانم دیگری نبرد و نگاه چپ به خانمی نكند،باید قبل از ازدواج هم این مسائل برایش مهم باشد. نه اینكه خودش را استثناء كند و بدون هیچ محرمیتی ارتباط داشته باشد،اما پس از ازدواج دوست داشته باشد كه آن پسر صرفا با محارم چنین ارتباطی داشته باشد)
خلاصه:
پس از ازدواج فقط مردی پایبند به خانواده می شود كه برای ازدواج حرمت قائل است. یعنی چه قبل و چه بعد از ازدواج حاضر نیست كه ارتباط احساسی با كسی داشته باشد مگر به ازدواج
http://www.hamdardi.net/showthread.php?tid=4840&page=2
خوب من فکر می کنم یخورده اینجا باید دقیق تر نظر داد.آقای مدیر همدردی سلام
فرض بفرمایید پسری در سن 20 سالگی یک خانوم رو می خوان به عنوان یک همکلاسی مد نظر قرار بدن تا به طور مثال بعد از پایان تحصیلات اقدام به خواستگاری کنند. ایشون خونواده همسرشون رو در جریان بذارن که رابطه ختم به خیر می شه!!!! همون لحظه. کدوم خونواده راضی هستن یک رابطه به همچین شکلی جلو بره ؟ اینقدر تصور نمی کنم بحث اطمینان در مورد خیانت بحث ساده ای باشه
از طرف دیگه چطور می شه روابط پیش از ازدواج یک پسر رو فهمید؟
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
دقیقا من هم همین سوال رو دارم که چطور میشه روابط قبل از ازدواج رو فهمید؟ به نظر من کسی که قبل از ازدواج به خودش اجازه بده که دنبال روابط آزاد بره چه تضمینی هست که بعد از ازدواج این کار رو انجام نده؟ خواهش میکنم نگید که این طبیعی هست که آقایون قبل از ازدواج شیطنت زیاد میکنند!!! این شیطنت نیست! یاد زندگی خانم شاد میفتم. که یهو فهمید همسرش بعله قبل از ازدواج خیلی کارا کرده اند! طفلک معصوم چقدر شکست. الان هم داره تقاص همه اون فشارهای وارد شده به روح پاکش رو میده. تازه ایشون بدون شناخت وارد زندگی نشده بودند. به نظر من موفقیت در ازدواج به طوری که طرفین باعث رشد همدیگه بشند واقعا خیلی خیلی خیلی سخته. موفقیت ازدواج تنها به همخونه ای باقی موندن نیست. به این نیست که یکی پله اون یکی باشه! هر دو باید تامین بشند. اما...
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
البته با عرض پوزش این طبیعی هست که در جامعه ما که"به دلایل مالی و موقعیت اقتصادی" اختلاف سنی در ازدواج پسر و دختر بیش از 6-7 سال هم می رسه یک پسر دیگه تا سن30 سالگی تحمل نکنه با کسی نبودن رو!!! من طبیعی بودن رو عرض کردم. واقع بینانه نظر می دم( به دید خودم) و تقریبا می تونم با یقین صحبت کنم که پسری رو ندیدم تا این سن رابطه نداشته باشه!!
دوستان شاید نظر بدن خوب تقوا پیشه کنه اون پسر! از این دوستان می خوام یخورده واقع بینانه نظر بدن. همه نمی تونن به خاطر همچین چیزی تقوا پیشه کنند. به هر حال نیاز فیزیولوژیک- نیاز عاطفی و.. رو نمی شه تا 50 سالگی به تاخیر انداخت!! و با توکل جبران کرد(در مورد جامعه فعلی ایران صحبت می کنم. شاید این توصیه این دوستان برای جامعه پاک آینده!! جواب بده الان جواب نمی ده. یعنی پذیرشش در میان جوانها اصولا وجود نداره.)
شاید دوستان خیلی زیاد دیده باشند!! من ندیدم
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
شناخت طرف مقابل بسیار مشکل است ( نه فقط شناخت در زمینه روابط قبل از ازدواج ) . اما تا حدی هم میتوان به این شناخت دست یافت . به این تاپیک هم نگاهی بیاندازید ؛ در همین زمینه هست .
http://www.hamdardi.net/showthread.php?tid=5047
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sorena_arman
البته با عرض پوزش این طبیعی هست که در جامعه ما که"به دلایل مالی و موقعیت اقتصادی" اختلاف سنی در ازدواج پسر و دختر بیش از 6-7 سال هم می رسه یک پسر دیگه تا سن 30 سالگی تحمل نکنه با کسی نبودن رو!!! من طبیعی بودن رو عرض کردم. واقع بینانه نظر می دم( به دید خودم) و تقریبا می تونم با یقین صحبت کنم که پسری رو ندیدم تا این سن رابطه نداشته باشه!!
دوستان شاید نظر بدن خوب تقوا پیشه کنه اون پسر! از این دوستان می خوام یخورده واقع بینانه نظر بدن. همه نمی تونن به خاطر همچین چیزی تقوا پیشه کنند. به هر حال نیاز فیزیولوژیک- نیاز عاطفی و.. رو نمی شه تا 50 سالگی به تاخیر انداخت!! و با توکل جبران کرد(در مورد جامعه فعلی ایران صحبت می کنم. شاید این توصیه این دوستان برای جامعه پاک آینده!! جواب بده الان جواب نمی ده. یعنی پذیرشش در میان جوانها اصولا وجود نداره.)
شاید دوستان خیلی زیاد دیده باشند!! من ندیدم
خب وقتی من با این موضوع برخورد میکنم احساس یاس میکنم! شما میگید واقعیته خودمم به چشمم دارم به عینه میبینم. پس چطوری میتونم اعتماد کنم؟ چطوری میتونم دل چرکین نباشم؟
اگه برعکس باشه چی؟ اقایون بعد از ازدواج میتونند تحمل کنند و قبول کنند؟
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sahel2008
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sorena_arman
البته با عرض پوزش این طبیعی هست که در جامعه ما که"به دلایل مالی و موقعیت اقتصادی" اختلاف سنی در ازدواج پسر و دختر بیش از 6-7 سال هم می رسه یک پسر دیگه تا سن 30 سالگی تحمل نکنه با کسی نبودن رو!!! من طبیعی بودن رو عرض کردم. واقع بینانه نظر می دم( به دید خودم) و تقریبا می تونم با یقین صحبت کنم که پسری رو ندیدم تا این سن رابطه نداشته باشه!!
دوستان شاید نظر بدن خوب تقوا پیشه کنه اون پسر! از این دوستان می خوام یخورده واقع بینانه نظر بدن. همه نمی تونن به خاطر همچین چیزی تقوا پیشه کنند. به هر حال نیاز فیزیولوژیک- نیاز عاطفی و.. رو نمی شه تا 50 سالگی به تاخیر انداخت!! و با توکل جبران کرد(در مورد جامعه فعلی ایران صحبت می کنم. شاید این توصیه این دوستان برای جامعه پاک آینده!! جواب بده الان جواب نمی ده. یعنی پذیرشش در میان جوانها اصولا وجود نداره.)
شاید دوستان خیلی زیاد دیده باشند!! من ندیدم
خب وقتی من با این موضوع برخورد میکنم احساس یاس میکنم! شما میگید واقعیته خودمم به چشمم دارم به عینه میبینم. پس چطوری میتونم اعتماد کنم؟ چطوری میتونم دل چرکین نباشم؟
اگه برعکس باشه چی؟ اقایون بعد از ازدواج میتونند تحمل کنند و قبول کنند؟
ساحل خانوم دلچرکین از چی؟
ببینید زندگی یک بده بستان ساده هست. شما انتظار دارید که یک نفر که خواستگاری شما می آید از حداقل شرایط بهره مند باشد و این رو حق طبیعی خودتون می دونید. برآورده شدن این انتظار برای یک پسر در بهترین شرایط تحصیلی در شهر تهران (به طور مثال) 5-6 سال بعد از تحصیلات و سربازی وقت می طلبه. یعنی حداقل تا سن 30-31 سالگی. خوب در همون شرایطی که شما تنها دغدغتون انتخاب بهترین گزینه ممکن هست یک پسر علاوه بر انتخاب بهترین گزینه ممکن باید شرایط رسیدن به اون گزینه رو هم فراهم کنه. با هم اینجا جمع شدیم منصفانه نظر بدیم و تا حدودی واقع بینانه. پسری که تا سن 30-31 سالگی کار کرده من به عنوان یک پسر عرض می کنم (دوست عزیز آقای گردآفرید ناراحت نشن . من در بین دوستان نزدیکم همچین کسی رو ندیدم مسلما در ایران تعداد زیادی از این افراد مثل گرد آفرید هستند ولی خوب به نسبت کل جامعه متوسط عرض می کنم) اکثرا یک رابطه رو حالا نصفه و نیمه داشته اند. چون از توانایی کمتر انسانی برمیاد تا همچین سنی تحمل کنه و همچین پسری هم خیلی خیلی سخت انتخاب می کنه. و با هر دختری وارد زندگی مشترک نمی شه. چون زیباترین سالهای زندگیش رو برای همسر آیندش خرج کرده و نمی خواد تحت هیچ شرایطی زندگی آیندش خراب بشه. بنابراین بسیار سخت گیره
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
ببینید به نظر من اصلی ترین فاکتور یک دختر در انتخاب همسر فابل اطمینان بودن همسر آینده اش است. پای یک عمر زندگی در میون هست. کسی که من میخوام بهش تکیه کنم باید بتونه اعتماد من رو به خودش جلب کنه. پس پاکی این وسط چی میشه؟! خب با این حساب باید بگیم که چون دخترا هم از لحاظ عاطفی نیاز دارند تا ازدواج نکرده اند میتونند با افراد مختلفی ارتباط عاطفی داشته باشند! الان سن ازدواج دخترا هم بالا رفته تازه دخترا از نیاز جنسی مبرا نیستند. پس با این شرایط دخترا هم مجاز به هر کاری هستند!