خیلی تنهام

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط روزن

امید خودش چند بار این پیشنهاد رو به من داد، اما امید گناهی نکرده که بخواد به کسی التماس کنه، نه من به هیچ وجه دوست ندارم امید رو در چنین وضعیتی ببینم، امید کار اشتباهی انجام نداده، من حاضرم تا آخر زندگیم پدر و مادرم رو نبینم تا امید غرورش شکسته نشه، امید زندگی منه، من خودم رو تحقیر می کنم اما زندگیم رو هرگز

---

:104: خوشبخت باشین

واقعا یه کمی حسودیم میشه:D امیدوارم همه مشکلاتون حل بشه وقتی هردوی شما اینقدر باهم خوب و منطقی هستین,چرا ناراحتی خانمی!؟

ممنون انقدر از من تعریف نکنید، من ضعفهای زیادی دارم، اینطور نگاه کردن به زندگی رو از شاد عزیز یاد گرفتم.
سعی می کنم تنهاش نذارم، اما چی کار کنم که جز گریه کاری از دستم ساخته نیست و اون هم مثل تمام مردهای دیگه از گریه همسرش به شدت ناراحت میشه، این چند وقته سرم رو روی پاش میزارم و باهاش درد دل می کنم البته الان بیشتر درد دلهام هم مربوط به بیماری شاد عزیزه، اون هم سعی می کنه منو آروم کنه، اما وضعیت من خرابتر از این حرفاس، سعی می کنم طوری وانمود کنم که احساس کنه تونسته آرومم کنه و منو از این حالت دربیاره اما واقعیت این نیست، من خیلی غمگینم. خیلی غمگین، دعا کنید که شاد عزیز زودتر خوب بشه دعا کنید اونقدر خوب بشه که مثل قبل بیاد توی این تالار، فکر کنم من شاگرد خوبی نبودم، چون مثل اون در بدترین شرایط نمیتونم خودم رو حفظ کنم. نمیتونم ذهنم رو کنترل کنم، روی همه چیز چرخ می زنه، گذشته، حال، آینده، پدر و مادرم، امید، شادی، پدر و مادرش. دارم دیوونه میشم، چند شبه که نمی خوابم.
به خاطر مشکلاتی که تا به حال داشتم خیلی از موهای سرم سفید شده اما این چند روزه، یه دسته از موهای جلوی سرم سفید شده، دوست ندارم که امید منو این شکلی ببینه، باز هم شکر که منو درک میکنه وانتظاری ازم نداره

سلام
روزن جان
از اتفاقی که برای دوستت افتاده خیلی ناراحت شدم.
و از خوندن داستان زندگیت بیشتر ناراحت شدم.
شما خیلی مقاوم و صبورید. به خودتون افتخار کنید. منم به داشتن دوستی مثل شما افتخار می کنم.
راستش من چندان تجربه ای ندارم. به عنوان یک شخص سوم که از بعد دیگری به مشکلتون نگاه میکند، نظر میدم. امیدوارم بتوند بهتون کمک کند.

برای اینکه از این حالت روحی خارج بشید.
اول باید خودتون را ببخشید.
بعد باید پدر و مادرتون را ببخشید.
و بعد خونواده همسرتون را ببخشید.
خودتون را از این عذاب وجدان و این گذشته رها کنید. همه چیز را به دست خدا بسپورید و ذهنتون را فارغ و رها از این افکار کنید.
هر وقت این اضطراب و نگرانی و دلتنگی گشته اومدن سراغتون ، به خودتون بگید که
خداوند متعال همواره همراه من است. من همه را میبخشم (حتی خودم را) و آزاد و رها در همه چیز را به خدا میسپارم.

شاید به نظرتون خیلی آرمانی شد... اگر اعتقادی به حرف ها ندارید، ازتون خواهش میکنم بازم این جملات را تکرار کنید. باور کنید آرام می شید.
خیلی آرام ...

در مورد رابطه تون با خونواده هاتون زمان همه چیز را درست میکنه. شما سعی کنید همیشه احترامتون را حفظ کنید. فعلا فکر می کنم شرایط تون اجازه راه حل دیگری را نمیدهد.
به نظر من یک روز می رسد که خونواده شما و همسرتون متوجه اشتباهشون میشوند و به نظرم این زمان زیاد دور نیست.

در مورد شادی عزیز شما هر کاری که بتونید براش میکنید. پس این قدر به خودتون سخت نگیرید. ما هم براشون دعا می کنیم.
راستش سال گذشته یکی از دوستای منم رفته بودند تو کما... خیلی روزهای سختی بود. خدا را شکر بعد 5 ماه از کما بیرون اومدند. الان بعد یک سال با فیزیو تراپی می تونند راه برند....
امیدوارم شاد عزیز هم هر چه زودتر از کما بیرون بیایند. و سلامتیشون را به دست بیارند.
چیزی که مهمه این است که شفا دست دکترا نیست. دست اون قادر متعال است که خیلی مهربان است. انشاءالله که خودش شفاش را میده.
شما الان حس میکنید تکیه گاهتون را از دست دادید. یه کم دور و برتون را نگاه کنید. شما تکیه گاه بزرگتری دارید..
عزیزم شما الان غمخوار پدر و مادر شادی هستید.پس به خودتون این قدر فشار نیارید...

برای تو و خویشتن چشمانی آرزو می کنم که چراغها و نشانه ها را در ظلمتمان ببیند...

عجب دنیاییه!!!
باور میکنید الان حس میکنم آرزومه که شادی عزیز رو ببینم.یه جورایی اسطوره شده
روزن جان درکت میکنم،کسانی که در بدترین شرایط به ما کمک میکنند بهشون وابسته میشیم مخصوصا به فردی مثل شادی عزیز...
عزیزم مواظب خودت باش ،(به قول شادی افسردگی در هر شرایطی وجود خارجی نداره) خودت رو برای آینده ی نزدیک که شاد خوب و سرحال در کنارتون هست آماده کن.
از ته دل براش آرزو میکنیم که هر چه زود تر حالش خوب بشه.
آمین

باورم نیشود که چنین انسانهایی بینظیری وجود دارند
احساس عجیبی دارم
باید به خودتان افتخار کنید...............
امیدوارم که شاد خوب شه ............وپیشمون برگرده.........

تو و همسرت بی نظیرید مطمئنم موفق میشید وقتی آدم های فهمیده ای مثه شما وجود دارن امیدوارمیشم که هنوز دنیا زیبایی های خودش رو داره امیدوارم منم بتونم ازت یاد بگیرم که انقدر باز به دنیا نگاه کنم .تو انقدر مهربونی پس همسرت رو تنها نزار مطمئن باش وقتی ناراحتی تو رو میبینه خودش رو سرزنش میکنه که شاید باعث ناراحتی تو بوده .واز این بابت عذاب میکشه شاید به زبون نیاره تو که نمی خوای همسرت زجر بکشه پس تنهاش نزار.

ممنونم دوستان خوبم، سعی می کنم به گفته های شما عمل کنم، این چند روزه که این اتفاق افتاده انگار نیمی از وجودم نیست، دیشب رفتم خونه پیش همسرم، این چند روزه به نظرم خیلی لاغرتر شده، من وقتی با همسرم ازدواج کردم، وقتی پدرم منو از خونه انداخت بیرون، همه چیز رو پذیرفته بودم، اینکه شاید دیگه هیچوقت خانواده ام رو نبینم، البته وضع همسرم بهتره، لااقل میتونه بره دیدن پدر و مادرش، اما از بس پدرش با من سرد برخورد میکنه اون هم ترجیح میده رفت و آمد نداشته باشه. الان که دارم به مشکلاتی که داشتم و دارم فکر می کنم، می بینم با همه اونها کنار اومده بودم، این شوک عظیم باعث شد احساس ضعف کنم، دوباره به خاطر تمام کارهایی که کردم تحقیر بشم، انگار وجود شادی در کنار من باعث میشد به هیچ چیزی جز اون لحظه فکر نکنم، الان دارم همسرم رو هم از خودم ناراحت می کنم، میدونم اونم خسته اس، اونم ناراحته، من خیلی خودخواه شدم، نمی دونم میدونید وجود اون یه وزنه بود مقابل کفه مشکلات زندگی من، حالا که نیست، کفه مشکلات داره منو به پایین می کشونه! از این وضعیت خسته شدم، چی کار کنم تا خودمو پیدا کنم؟ چی کار کنم که بتونم احساساتم رو کنترل کنم؟ چطوری با جای خالی کسی که همدمم بود کنار بیام، چطوری به اطرافیانم کمک کنم که با این مشکل کنار بیان؟

در نفسهایت بیام زندگیست
در وجودت آیه ی تابندگیست
لطفا به همین راحتی میدونو خالی نکنید شما سخت تر از اینا رو بشت سر گذاشتیدبا توجه به حرفتون به گفتم ایمان دارم
بر دعا دستی بر آرم تا ز مهر ایزدی
سر زند مهتاب خوشبختی ز ایوان شما
بختتان بیروز وفردای شما بر کام باد
جانتان بی رنج ای جانم بقربان شما

من به شما و همسرتون به خاطر اين روحيه و اخلاق و از خود گذشتگي احسنت مي گم. من كه به شما بابت اين عشق عظيمتون حسوديم شد. اميدوارم تا ابد اينطوري عاشق هم بمانيد. بدانيد كه خدا جاي حق نشسته و پاداش اين اخلاق نيكوي شما و همسرتون رو خواهد داد. اطمينان داشته باشيد كه خيلي دير نيست. شما خودتون يه اسطوره براي زندگي هستيد. شما دوران سخت تر از اين رو گذرونديد پس الان بهتر مي تونيد با شرايط كنار بياييد. اميد داشته باشيد و به خدا توكل كنيد كه با دعاي شما و دوستان و خانواده شاد عزيز به زودي شاد هم سلامتي اش رو بدست مي ياره. الهي اميد.