نمایش نسخه قابل چاپ
از شما متشکرم توضیحات خوبی بود
اشاره کردین در خیلی از موارد تفاوت هایی دارین، تفاوت هایی که برای شما ناراحت کننده هست ولی برای همسرتون یک امر پذیرفته شدست. ( مثلا علاقه مندی ها )
میشه به گوشه ای از این تفاوت ها اشاره کنین. ( در هر بخشی که براتون آزار دهنده هست )
مثلا من فلان سبک موسیقی رو گوش نمیدم، خانمم برعکس من گوش میده.( با صدای بلند یا کم ).
:72:
سلام
شیطون دوست نداره ببینه جمع خانواده ها رو همش اتیش دعوا میندازه وسطشون کینه دشمنی به وجود میاره
ایت الکرسی زیاد بخونید
بعدشم یه مشاوره یه بزرگ تری با ایشون صحبت کنه همسرتون رو توجیه کنه که اگر همسرتو از دست بدی با این پتانسیلی که تو داری باید زن ازدواج موقتی مردم بشی
الان دخترش مونده پسرا و مردا نمیگیرن وای به حال زن مطلقه
یه خورده بشینه سر خونه زندگیش زبونشو مهربون تر کنه
شما هم بهش فرصت بدید همه همه زنها عیب ایراداتی دارن حالابعضیا کم بعضیا زیاد
اگر خودتونم دور از جون دنبال برنامه هایی مثل خیانت بودید به خدا نمیارزه شاید برای یک ساعت فقط خوشحالید بقیش ناراحتید شما هم بنشینید پای زندگیتون چند سال دیگه میخوان دوماد بیارید با توکل بر خدا ارزششو داره یکمی تحمل کنید البته در جهت بهبود تا این دوران هم بگزره
زن و شوهر که همش مال دوران خوشی هم نیستن بلخره ناخوشی داره پایین بالا داره کم زیاد داره شما ١٣ ساله با ایشونید حیفه جفت شما بخواید خرابش کنید
سلام آقامصطفی، خوبید؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط mostafun
خوشحال شدم نام کاربریتون رو دیدم. امضای شما توی ذهنم حک شده. همیشه برای یک قدم بیشتر انرژی دارم...
اگه بیشتر در مورد آسیب هایی که محتمل می دونید صحبت کنید، هم ذهن خودتون بازتر می شه، هم کمک بهتری دریافت می کنید.
فکر می کنید چه آسیب هایی
شما
بچه ها
پدر و مادرتون
و همسرتون (اگه آسیب دیدن یا ندیدنش براتون اهمیت داره)
رو تهدید می کنن؟
خوب بهش فکر کنید، بعد برای ما هم توضیح بدید.
و فکر می کنید برای مقابله با هرکدوم از اون آسیب ها چه امکاناتی در اختیار دارید؟ چطور می تونید باهاشون مقابله کنید یا برطرفشون کنید؟
و اینکه: تصمیمتون در مورد بچه ها چیه؟ با شما زندگی کنن یا مادرشون؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط میشل
خواهشمندم خیلی با دقت تصمیم بگیرین. چون تصمیمی که میگیرین خیلی خیلی فرق داره با یکی که هنوز مجرده یا حتی کسی که عقد کرده و حتی حتی کسی که سرخونه زندگیش رفته تازه. من نمیگم طلاق بگیرین یا نگیرین، ولی میگم همانطور که میشل گفتن به آسیبهای این قضیه قشنگ با دقت نگاه کنین.
یه مورد مهم دیگه اینه که نوع نگاه شما به این قضیه چطور هست؟ آیا با پیش فرض حل مسئله دارین میرین جلو؟ آیا میشه روی بعضی خطاها چشم پوشی کرد؟ چون میگم وضعیت شما با توجه به فرزندانتون و مدت زمان ازدواجتون یه مقدار نسبت به بقیه متاهلان حساستره.
امیدوارم هر چی براتون خیره اتفاق بیفته. واقعا سخته واقعا ...
سحر بهاری:
راستش تفاوتهای ما خیلی زیاده، از مسایل خیلی جزیی مثل بیرون رفتن، مهمانی، خرید تا مسایل مهم اعتقادی و هدف زندگی. کلا انگار دوتا دنیای متفاوتیم. توی تربیت بچه ها، انتخاب محل زندگی، همه اینها چیزاییه که با جنگ و دعوا راجع بهش بحث میشه و معمولا هم من کوتاه میام.
خادم رضا:
ممنون از توجه شما، اگه مشکل فقط همین بود، شاید میشد براش فکر کرد و هیچ کس نمیتونه بگه که از خطا مصونه، اما این موضوع فقط آتش مشکلات قبلی رو شعله ور تر کرده و من هرجور فکر میکنم ننیتونم باهاش کنار بیام.
میشل:
ممنون از توجه شما، طببعیه بچه ها نمیتونن مشکلات ما رو بفهمن و دلشون میخواد پدر و مادرشون با هم باشن، از طرفی محیط پرتنش خونه داره اثراتشو رو بچه ها میذاره و من اونو از پرخاشگری و بی حوصلگیشون میبینم. پدر و مادرم هم طبیعیه که ناراحت باشن و همینطور ه گفتم چون دلیل اصلی عصبانیت خودمو به اونا نخواهم گفت، راضی کردنشون برام خیلی سخته.
Gholam1234:
ممنون از توجهت، مشکلات ما زمینه‌ی طولاني داره و من شاید چند سال به این مدضوع طلاق فکر ميکردم و اتفاق اخیر باعث شد که مصمم بشم.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط mostafun
سلام
درباره ی انتخاب ها
یکسری انتخابها ذاتا اشتباهن ، مثل اینکه شما الان با سن 40 سال بخواهید با یه خانم 20 ساله ازدواج کنید یا با یه خانم 50 ساله ازدواج کنید .
اما یکسری انتخابها بسته به شرایط میتونه درست یا غلط باشه ،،
که جامعه ی ما هنوز نتونسته متوجه این بخش بشه ، چه در پزشکی چه در روانشناسی
اگر الان یک نفر بیاد توی همدردی یا هر جایی بگه من قصد ازدواج دارم و میخوام همسرم زیبا باشه (همون تعریف عرف از زیبایی )
یک سری میان نفی میکنن و میگن سیرت مهمه زیبایی عادی میشه
یکسری میان میگن شما حق داری زیبایی مهمه
در واقع هر دو گروه دارن درست میگن اگر چه هیچ کدوم منطقی فکر نمی کنن .
منطق میگه : زیبایی برای کسی که به یه درکی رسیده در نتیجه به یه سلیقه ای رسیده که طبق اون سلیقه ، فضایل اخلاقی براش به شدت جذابن و ظاهر چندان مهم نیست ،،
اما برای کسی که هنوز به اون سلیقه نرسیده و ممکنه تا آخر عمرش هم به اون سلیقه نرسه ، شاید اگر همسرش زیبا باشه چند سال بعد این زیبایی عادی بشه
اما اگر این آدم با این سلیقه و تفکر ، همسرش زیبایی های ظاهری رو نداشته باشه تا آخر عمرش هم این ظاهر براش عادی نخواهد بود .
نکته اینجاست که ما باید به یه شناخت دقیقی از خودمون و شرایطمون رسیده باشیم تا بدونیم چه انتخابی چقدر برامون مناسبه .
طلاق ، معیار سطح رفاه اقتصادی (بالا یا پایین ) ، معیار زیبایی ، انتخاب یکسری مشاغل ، ازدواج با مطلقه ، انتخاب محل زندگی و خیلی موارد دیگه به همین صورت هستن .
درباره طلاق
ممکنه برای یه خانواده حتی اگر مشکل حاد بود ، آسیب طلاق بیشتر از آسیب ادامه باشه . و برای یکی دیگه برعکس باشه .
باید این نکات بررسی بشن :
****** فکر کنیم الان 3 سال از طلاق گذشت ، از ما میپرسن چقدر برای حفظ زندگیت تلاش کردی ( تلاش درست) ؟
ما باید بتونیم بگیم " من صد در صدِ توانم تلاش کردم ، همه ی راهها رو رفتم و نشد .
اگر نتونیم اینو اینطوری جواب بدیم ، عذاب وجدان و پشیمونی ما رو آزار میدن درست مثل همین آزاری که قبل از طلاق متحمل هستیم .
برعکس اگه بتونیم اینو اینطوری جواب بدیم ، ازتمام تلاشی که کردیم خوشحال خواهیم بود حتی اگر نتیجه مثبتی نداشته باشه .
*** اگه ما الان توی این زندگی بخاطر شرایط مالی ، اختلاف با خانواده همسر و کلا کم و کاستی های زندگی حالمون بده ، بعد از طلاق هم حالمون بده
منتها فقط علت هاش متفاوته .
اگه ما قبل از طلاق با وجود شرایط مالی سخت ، اختلاف با خانواده همسر و کلا کم و کاستی های زندگی ، قوی باشیم ، بتونیم مدیریت کنیم
به کارامون برسیم مرثیه سرایی نکنیم ، برنامه ریزی کنیم ، بتونیم بخندیم بتونیم اگه اراده کنیم خوشحال باشیم
( حتی اگه یه غمی توی دلمونه - قرار نیست آلزایمر بگیریم مشکلاتو فراموش کنیم یا همیشه خوش باشیم ولی باید حالمون طبیعی باشه - همه عالم و آدم نفهمن دردمون چیه )
اگه قبل از طلاق اینطور باشیم بعد از طلاق هم همینه .
*** ما باید قبل از طلاق به تمام این 3 سال فکر کرده باشیم ؛
به تمام مشکلات احتمالی و توان تحملمون برای سازگاری ، پس چقدر نیاز داریم خودمون رو دقیق بشناسیم ،،
مثل اینکه کجا زندگی میکنیم ، آیا در اونجا آرامش داریم ؟
خواهر برادر پدر یا مادری توی اون خونه داریم که باهاشون مشکل جدی داشته باشیم از نظر فرهنگ و...
اندازه رفت آمد فامیل به اونجا اگه زیاده - می تونیم کنار بیاییم
یکی درونگراست ، خانواده برون گرا هستن ، این اهل سفرهای آخر هفته نیست خانواده میخوان هر هفته سفر برن و... .
شما الان دو تا بچه دارید ، بچه ها توی این سن به هیچ عنوان نباید ساعتهای طولانی تنها بمونن ،
و ببخشید اینو میگم اگه ممکنه ساعتی رو دو تایی باهم تنها باشن ، اصلا این اتفاق نباید بیافته
من خودم چند سال پیش خیلی اصرار کردم که خواهرام دوره های تربیت جنسی کودک و نوجوان دکتر فرهنگ رو شرکت کنن
بعد ازون دیگه تحت هر شرایطی نمیذارن بچه هاشون تنها باشن ( البته این کار خیلی نامحسوس انجام میشه نباید بچه ها حساس بشن )
بازم ببخشید اینو میگم یک نفر ذهنش دغدغه و مشغولیتهایی داره که به راحتی میتونه مسائل جنسی رو مدیریت کنه اصلا بهش فکر نکنه،
یکی خودشو میشناسه و میدونه که کنترل این مسئله براش سخته
یکی با توجه به موقعیت های دوران تجرد سابق میدونه جدا بشه احتمال اینکه ازدواج بعدی اگه خدا بخواد موفقیت آمیز و حتی عالی باشه ، بالاست
یکی میشینه بررسی میکنه میبینه همین ازدواج سابق هم تنها موقعیتش بوده
نکته اینجاست که
نه بترسیم و فکر کنیم بعد از طلاق قراره مادام العمر مجرد بمونیم و مجردی هم مساوی است با بدبختی
و نه روی موقعیتهای طلایی فرضی و خیالی برنامه ریزی کنیم ، فکر نکنیم بعد از طلاق حتما ازدواج عالی خواهیم داشت .
امروز توی هر خانواده ای یکی از نزدیکان جدا شده . این مساله جذام ، نادر و عجیب حتی نامعقول نیست .
(کاری با اون خانواده هایی که اصرار دارن به طرق مختلف بگن میت ما سکته کرده فوت شده کرونا نگرفت برای ما حرف در نیارید ! ندارم . گویا کرونا باعث آبرو ریزیه ! )
همونطور که معاملات مسکن و شراکت شغلی و غیره این روزها با شکست های زیاد و خیانت و... مواجه شده
ازدواج هم ازین معضل مستثنی نمونده
چون شناخت افراد سخت تر از قدیم شده ، ارزش ها تغییر کرده - امروز متدینِ فردا مرتد . امروز زاهده فردا ولخرج .
*** با توجه به شرایط خودتون بازم باید موارد بیشتری رو بسنجید .
درباره خانواده تون
خانواده ها دوست ندارن شکست بچه هاشونو ببینن ، قدیمی تر ها شکست رو مساوی با پایان می دونن
چند تا از آشناهای ما کرونا گرفتن ، ازشون پرسیدن کرونا گرفتید حالتون خوبه ؟ بهترید ؟ به طرف برخورده میگم من کرونا نگرفتم چرا برای آدم حرف در میارید !
بنابراین برای سنتی تر ها یکسری مسائل کمی سخته ،
باید درکشون کنیم و بهشون حق بدیم .
اگه شما بعد از طلاق حالتون خوب باشه ، خانواده هم خیلی زود با این موضوع کنار میان و فراموش میکنن
اگه ببینن شما لاغر شدید ، ناراحتید ، توی جمع نیستید و... اونهام خیلی غصه میخورن .
سعی نکنید به هر دلیلی مهمونی خانوادگی یا هر رفت و آمدی رو محدود کنید ، اینطوری اون حساسیت ایجاد شده ( که روی هر کسی که به تازگی درگیر بحرانی شده باشه وجود داره ) زودتر تموم میشه و فامیل هم زودتر فراموش میکنن ، خودتون هم بعدتر ها راحت ترید
دیگه حساسیتی وجود نداره و راحتد میتونید به یه مهمونی یا سفری که مایل نیستید ، نرید .
چون قبلا روحیه ی خوبتون و شرایط عادیتون به بقیه ثابت شده .
*** توسل کنید ، توکل کنید . توسل خیلی مهمه . کلا شرایط رو تغییر میده . به هر کدوم از ائمه ع و یارانشون که انس دارید یا همشون توسل کنید . این خاندان انقدر کرم دارن که یه جواب سلام خشک و خالی رو هم تمام و کمال میدن . چه رسد به توسل .
*** نهایتا بعد ازینکه خوب فکراتونو کردید و اقدامات لازم قانونی و.. رو کردید ، دیگه بذارید روند طلاق یا ادامه ی زندگی مشترک خودش جلو بره -
یعنی اگه توهمت شنیدید آروم باشید ،
اگه شنیدید که طرف میگه بچه ها رو میگیرم آروم باشید ،
واسطه نفرستید واسطه ها خراب کاری میکنن حتی اگه نیت خیر داشته باشن ،
فعلا بیشتر ازین برای طلاق تلاش نکنید ،
همونطور که فعلا برای ادامه ی زندگی مشترک تلاش نمی کنید .
بذارید یه مدت کوتاهی ( یه ماه - دو ماه ) اینطور بگذره
شاید همه چی خود به خود درست شد به سمت ادامه زندگی مشترک
شاید همه چیز درست شد به سمت طلاق
ان شاالله نهایتا راضی باشید .
بله متشکرم
خب باید خدمت شما عرض کنم ؛
* در قدم های اول سعی کنین به توافق برسین.
مثلا شما و همسرتون میخواین مهمونی برین، شما تصمیم میگیرین منزل پسرداییتون برید و خانمتون میگه نه! باید بریم منزل مادرم.
اینجا باید به توافق برسین، در این توافق قرار نیست شما یا همسرتون از علایقتون دست بکشین و یا یکیتون عقب نشینی کنه، بلکه قرار هست حتما مهمانی برید و بهتون خوش بگذره! پس روز قبل یه مسابقه ترتیب میدین و هر کسی تو مسابقه باخت باید بره مهمونی منزل کسی که طرف برنده پیشنهاد داده. بجاش هفته ی بعد یا چند روز بعد میرید خونه ی پیشنهادی طرفی که باخته. این کار به تقویت مهارت ارتباطی و همینطور گفتگو و در نهایت حل مسئله کمک خواهد کرد.
* به خاطر داشته باشین در زندگی مشترک تفاهم صدرصدی امکان پذیر نیست، در واقع ما یاد میگیریم انتظاراتمون رو از هم متعادل کنیم و در عین حال به ساختار متفاوت وجودیمون ( زن و مرد ) متوجه باشیم .
_ ( در مورد ساختار وجودی یادتون میاد همسرتون با محل کارتون تماس میگرفت و شما هم از این بابت ناراحت بودین؟
اینجا زن نیاز به شنیده شدن داره، نیاز به توجه داره، مطلبی رو میخواد برسونه! و شما هم از اون طرف کار دارین و وقت ندارین ببینین دقیقا نیاز همسرتون چی هست ) در نهایت هم اون ناراحت میشه و هم شما!
باید نیاز رو بررسی کنین و ببینین علت این عمل چه هست. اگر همسرم توجه بیشتری میخواد وقتی سرکارم بهش پیام بدم و در واقع این نیاز رو هر چند کم برطرف کنم، اون هم دیگه مرتب تماس نمیگیره.
_ ما هدفمون در زندگی مشترک ذره بین دست گرفتن به منظور پیدا کردن تمامی تفاوت ها و تغییر دادن طرف مقابل نیست، بلکه باید در نظر بگیریم هیچ فردی عاری از عیب و ایراد نیست ( یعنی ۲۰ نیست ) ما در واقع میخوایم در کنار همسرمون به آرامش برسیم، که این خودش هنرمندی میطلبه.
* نسبت به باورها و نگرش همسرتون منصف باشین. شاید پشت هر مسئله ای دلایلی نهفته هست ، باید این دلایل رو شناسایی کرد ، گفتگو کرد و طرف مقابل رو آگاه و هدایت کرد.
* تاکید بیش از حد روی معایب یا موارد منفی شما رو از خوبی ها و اشتراکات دور خواهد کرد. باید سعی کنین خوبیهای همسرتون رو هم برجسته کنین و اونها رو در نظر بگیرین. بعد از شناسایی این خوبی ها با خرید هدیه، در آغوش کشیدن و کلمات محبت آمیز سبب تقویت رفتارهای مثبت در همسرتون بشین. زمانی که رفتارها و گفتار درستی دارن تحسین و تعریف رو فراموش نکنین. مثلا تو امروز خیلی عالی بودی خوشحالم همسری مثل تو فهمیده دارم .
* سعی کنین همسرتون و خودتون رو بهتر بشناسین ( نقاط قوت و ضعف، ترس ها، علایق، احساسات و ... ) اینها به شما کمک میکنن همدیگر رو درک کنین.
* شنونده ی خوبی برای سخنان همسرتون باشین تا حدی که این جرأت رو داشته باشن که بتونن بدون نگرانی از سرزنش، تمسخر، توهین و در کل تنش تمامی آنچه که در ذهنشون هست رو برای شما بیان کنن و نیازهاشون رو تعریف کنن و همچنین نگرانی از عکس العمل شما نداشته باشن.)
این هم بر میگرده به اینکه شما تحمل خودتون رو بیش از پیش بالا ببرین و آرامش و صبر رو اولویت خودتون قرار بدین.
یکی از دلایل ارتباطات اینترنتی ( که متوجهش شدین )
همین نشانه به دنبال گوشی برای شنیدن و یک گفتگوی بدون تنش هست.
این چیزی هست که بارها و بارها پیش میاد گاهی برای فرزندان، گاهی برای پدران و مادران جوان... بدینصورت که افرادی در اینترنت سعی میکنن اعتماد دیگران رو جلب کنن و نقش سنگ صبور رو بازی کنن... بشنون و همدردی کنن و نشون بدند که درکشون میکنن و از همون کانال وارد زندگی اون شخص بشن و در نهایت ارتباط هر روز عمیق و عمیق تر بشه تا جایی که اونفرد بتونه کنترل زندگی شما از پشت سیستم در دنیای واقعی بدست بگیره.
_ از طرفی باید نیازهای جنسی همسرتون رو مورد توجه قرار بدین. اجازه ندین تفاوت ها یا معایبی که متوجه ایشون هست مثل بددهنی موجب فاصله گرفتن شما از هم بشه . این فضای خالی میتونه به شما و ایشان و زندگی مشترکتون آسیب وارد کنه.
در حال حاظر بهترین فرصت رو دارین که بخشش همسرتون رو منوط به دریافت مشاوره کنین تا ایشان هم معایبش رو اصلاح کنه و فرصتی برای خودسازی و بازگشت به زندگی درست پیدا کنه. این بزرگترین فرصت نجات زندگی مشترک شماست.
مطالب بیشتری باشه براتون باز مینویسم
سلام علیکم
در مشاجرات خانوادگی یک نکته مهم رو باید همیشه مد نظر داشت:
**هیچ وقت یک طرف مقصر صد در صد نیست**
شاید خیلی ساده باشه که طرف مقابل رو بخاطر خیانت، بد اخلاقی و هزاران عامل دیگه سرزنش کرد؛ ولی سوال مهمی که اینجا مطرح میشه نقش شما در این موارد هست که چقدر تسهیل گر چنین رویدادهایی بودید؟!
شاید زندگی کردن با کسی که دچار خیانت شده و یا بخاطر تفاوت های فردی فاحش فرسنگ ها از آدم دوره خیلی سخت باشه ولی به طور قطع و یقین اگر به عنوان یک مساله و چالش بهش نگاه کنید همه چیز عوض خواهد شد و اونوقت می بینید ارزش داره که تلاش کنید تا به راه حل مساله برسید ولو اون راه حل طلاق باشه.
ببینید خیانت زوجین و خانواده های نابسامان که دچار طلاق عاطفی هستند برای فرزندان شرایطی بسیار زیان بارتر از خانواده های تک سرپرست دارن.
به نظر من که از دور قضیه رو میبینم شما در یک بازه طولانی ممکنه صرفا اختلاف ها رو تحمل کرده باشید و الان بخاطر بار روانی اون شرایط و پایین اومدن آستانه تحمل با برخورد به یک دست انداز (هرچند بزرگ) شقه دیگه مساله یعنی طلاق رو انتخاب کردید.
در اولین گام کمی صبر پیشه کنید و به جای تصمیم فوری برای طلاق (با توجه به حجم عظیم تبعات این تصمیم) با مراجعه به یک متخصص زوج درمانی سعی کنید مساله رو منطقی حل کنید. البته متذکر میشم حل مساله صرفا به معنی سازش نیست و گاها طلاق جواب مساله است. شما در حضور یک روانشناس مجرب سعی خواهید کرد راه حل رو پیدا کنید و با فرآیند حل مساله و تصمیم گیری در این امر به صورت اصولی و منطقی برخورد میکنید. در واقع بعد از ساختن و یافتن تمام شقوق، با سنجیدن تمام شرایط بهترین تصمیم رو برای وضعیت فعلی و لحاظ کردن آینده خود و فرزندانتون می گیرید.
آقامصطفی دل نخواستن و ناراحت شدن آسیب های مهمی نیستن و با گذر زمان کم رنگ می شن. بدتر از مرگ که نیست، حتی ناراحتی ناشی از مرگ عزیزان هم برطرف می شه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط mostafun
شما یا حوصله نداشتید برای ما بنویسید، یا واقعا به طیف آسیب های طلاق آگاهی ندارید.
اگه حالت اوله که هیچی، اما حالت دوم خطرناکه.