نمایش نسخه قابل چاپ
من هروقت مراجعه ميكنم براى حل مشكلم با مادرشوهرم و وابستگى هاشون بهم، كلى مشكل مث خودم ميبنيم اينحا.
كاش بكى از مشاورين محترم همت كنن يكى ازين تاپيكارو پيگيرى كنن و ب نتيجه برسونن، تا لااقل ما با خوندنش مشكلمون كمتر شه.
من خودم سالهاست دارم ازين فكقضيه اذيت ميشم
متاسفانه دیر شده برای این کارا - و متاسفانه خانواده همسرم خودشون لایق و سزاوار این میبینن که همه باید براشون هرکاری و انجام بدن ولی در مورد خودشون صدق نمیکنه و با هزار دلیل کار خودشون توجیح میکنن - و این موردهایی که میگید و انجام دادم ولی منجر به دعواو قشرق شده
سلام
در نوشته های شما قسمت هایی از متنتون تمرکز بر روش زندگی و اتفاقات درونی خانواده همسرتون هست که اینجا شما باید تفاوت ها رو بپذیرید و تمرکزتون رو از اونها بردارید و بر زندگی مشترکتون بگذارید و همچنین حساسیت های خودتون رو تا حد زیادی کاهش بدید. این صرف انرژی ها و تمرکز بهتر هست برای تحکیم رابطه ی شما و همسرتون استفاده بشه.
در پست ابتدایی گفتید؛
ببینید نباید فراموش کنیم که همسرتون این قابلیت رو دارن که مستقل عمل کنن و تفکر متفاوتی نسبت به خانوادشون داشته باشن، منتهی باید در مسیر درست قرار بگیرن و پشتیبانی بشن.نقل قول:
نوشته اصلی توسط negar.
در اینجا باید بدونید بعد از ازدواج پیش میاد افراد میان نقش همسری و فرزندی قرار میگیرن و تضاد بوجود میاد. در این شرایط فرد مسائل زندگی خودش رو از حریم خصوصی بیرون میبره و اما چاره چیست؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط negar.
ابتدا باید فضایی آرام و صمیمی برای گفتگوی مؤثر بوجود بیارید و سعی کنید انتقاد پذیر باشید بدون اینکه درباره اون و خانوادش شکایتی کنین. در واقع همسرتون باید مطمئن بشن که میتونن راحت صحبت کنن و نگران واکنش شما نباشند و بدین صورت اعتماد سازی میکنید.
بروز واکنش هایی مثل قهر، توهین، تحقیر، مقایسه و ... سبب خواهد شد همسر شما بیش از گذشته احساس وابستگی و تعلق به خانوادش پیدا کنه و در نتیجه زندگی شما متأثر از نظرات گوناگون و توقعات جدید و دخالت های مکرر هدایت بشه.
از طرفی سعی کنید همسرتون به خود باوری برسه و اعتماد بنفس ایشون رو افزایش بدید.این کار با برجسته کردن رفتارهای مثبت و چشم پوشی از اشتباهاتش میسر هست. باید به ایشون گوشزد کنین که یک فرد بالغ و عاقل هست و قدرت مدیریت خانواده ی کوچک خودش رو داره.
مثلا میتونید بگید نظرات تو برای من ارزشمند هست یا خوشحالم که میتونم روی کمک تو حساب کنم. سعی کنین در شرایطی ایشون رو قرار بدید که ناچار باشه خودش نظر بده و شما هم تشویقش کنید که استقلال رو تجربه کنه.
اگر از رفتارش ناراحت هستین، زمان های پر تنش و سرشار از خستگی رو برای بیان ناراحتی انتخاب نکنید و در فرصتی صحبت کنید که هر دو نفر شما آرامش دارید.
شیوه صحیح انتقال ناراحتی مهم هست... یعنی مثلا بگین عزیزم من از این رفتار تو ناراحت شدم و بعد از اون دیگه صحبت رو کش ندید و سرگرم کاری بشید تا فرصت داشته باشن به مطلب شما فکر کنن.
پس ( ایجاد فضای صمیمی برای تبادل نظر ، تقویت روحیه انتقاد پذیری، خوب گوش دادن، عدم شکایت و انتقاد از خانواده همسر، اعتماد سازی، افزایش خود باوری و تقویت اعتماد بنفس در همسر، شیوه صحیح انتقال ناراحتی، انتخاب سوژه های جدید و مثبت برای فکر کردن، عدم تمرکز بر مسائل خانواده همسر و .... ) رو مد نظر داشته باشین.
و در پایان لینکی رو که آقای امین برای شما گذاشتند در فرصت هایی که دارید مطالعه کنید و از مطالب مشابه دیگر تالار هم بهره ببرید.
:72: