راهنمایی در مورد مادرشوهر افسرده

سلامی دوباره خدمت دوستان عزیز و خصوصا فکور عزیز که خیلی خوب راهنمایی کردن.
دوستان من اصلا حالم خوب نیست و واقعا تو یه شرایط پیچیده ای گیر افتادم احساس میکنم داخل منجلابی هستم که پشتیبانی ندارم. متاسفانه همونطور که پیش بینی میکردم خواهرهمسرم در خارج از کشور از همسرش جدا شد و همون اول برای ادامه کارهاش و پیدا کردن خونه به کمک احتیاج داشت که همسر من رفتن و معلوم نیست چند بار دیگه لازم باشه برن. در شرایطی رفتن که خودمون کار مهمی رو داشتیم پیش میبردیم و همسرم ول کرد و رفت که کار خواهرش رو انجام بده!! نمیتونستم مخالفتی هم بکنم وگرنه مادرشون میرفت و نگهداری پدرشوهر سخت تر از اومدن خونه پدرمه قطعا. دوستان واقعا حالم داره از این زندگی بهم میخوره از همسرم متنفرم. امروز که پیش خواهرش بوده دائما در حال عکس فرستادن برای من بود و مادرشون مثلا اخرشب زنگ زده احوال پرسی فقط داشت تعریف میکرد که مثلا خیلی بهشون خوش گذشته خواهر و برادر و خواهرزاده. واقعا نمیدونم چکار کنم؟ با خانواده م در مورد جدایی صحبت کردم اصلا حمایت نکردن و گفتن تلاشت رو بکن از ایران برید. اخه چطوری میتونم متمرکز شم. توروخدا اگه راهکاری دارید استقبال میکنم اگه نه دعا کنید بتونم فرار کنم از این کشور و آدم های اطرافم. چون همسرم باید چندین بار دیگه برای انجام کارهای خواهرش من رو تنها بذاره و بره خوش بگذرونن باهم. ازم نخواید همراهش باشم چون نمیخوام و نمیتونم با خواهرش که این همه برای ما مشکلات درست کرده روبرو بشم.

سلام

توصیه خانوادتون خوبه.اینکه دونفری مهاجرت کنید.

سلام
من احساس می کنم شما از رفتن شوهرت ناراحت نیستی از اینکه فکر می کنی داره با خواهرش خوش می گذرونه ناراحتی
درسته؟

حرف مادرشوهر رو جدی نگیر
خواهرش که اول طلاقش هست و خوشی براش در کار نیست
شوهرت هم که به اجبار رفته
بالاخره آدم وقتی میره مسافرت میره جاهای دیدنی عکس هم می اندازه دیگه
به نظرم چیز خاصی نیست

حالا اگر توی دلش پر از غم هم باشه بازم میره

برادری که خواهرش تازه طلاق گرفته و خواهری که تازه از همسرش جدا شده دل خوشی برای خوش گذروندن ندارن

مادرها همیشه دوست دارن دلشون خوش باشه که بچه هاشون با هم خوبن و از هم حمایت می کنن و با هم بهشون خوش می گذره
اونا هم که نمیان اخم کنن و عکس بندازن که
آدم الکی هم که شده توی عکس می خنده

چرا خواهرشوهرت برنمی گرده ایران راستی؟

و اینکه خودت رو بذار جای خواهرشوهرت
اگر تازه طلاق گرفته باشی و الان برادرت اومده باشه کمکت که توی اون بدبختی ها و تنهایی ها و مملکت غریب کمکت کنه که یه خونه بگیری شما خیلی ادم خوشبختی بودی؟ فکر نمی کنم

ذهنت رو منحرف کن
فکر کن همسرت یک مسافرت کاری رفته
به اهداف شخصیت بپرداز
یه جوری خودتو سرگرم کن
تا همسرت بیاد

بعدا می تونی باهاش گفتگو و حتی درد دل کنی

ممنون آنیتا و فکور عزیز.
فکور جان نمیتونستم جلوی رفتن همسرم رو بگیرم چون بلاخره منطقیش این بود که خواهرش احتیاج به کمک داشت و اگه همسرم نمیرفت مادرشوهر میرفت که دردسر رفتن اون برام بیشتر بود بخاطر همین مخالفتی نکردم البته جا هم نداشت مخالفت کنم. بله شما درست میگید من دچار حس حسادت هم شدم چون زندگی و وابستگی م رو به رسمیت نشناختن خیلی دچار حس سرخوردگی شدم و ممکنه به این حرفهای شما فکر نکرده باشم و خیلی سطحی برخورد کردم با مشکلم. حرفهاتون خیلی کمک کننده بود در مورد دیدن بعد اصلی داستان. میشه بازم راهنماییم کنید چطور با این حس تنفر شدید نسبت به همسر و خانواده ش کنار بیام؟ واقعا برای سلامتیم نگرانم. دائما فکر و ذهنم درگیرشونه و کینه بدی گرفتم ازشون.
ممنون از راهنماییت فکور عزیز

سلام من عضو جدید هستم لطفا منو راهنمایی کنید چطور میتونم تاژیک جدید باز کنم ممنون میشم:47:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط رویا540

سلام من عضو جدید هستم لطفا منو راهنمایی کنید چطور میتونم تاژیک جدید باز کنم ممنون میشم:47:

---

دوست عزیز انجمن مورد نظرت رو انتخاب کن مثلا اختلاف با خانواده همسر و از اونجا موضوع جدید رو انتخاب کن و مشکلت رو مطرح کن.

دوباره سلام
زن ایرانی عزیز
آدم توی یه زمانهایی این حس تنفر رو پیدا می کنه ولی گذارا هست
یه احساس هیجانی هستش و بالاخره تمام میشه

من وقتی وجودم پر از احساس منفی میشه احساسم رو و خاطراتی که عذابم دادن رو می نویسم بعدا یه دور از روش می خونم و به عنوان نفر سوم قضاوت می کنم بعضی وقتا دلخوریهام به نظر خودم بچه گونه میاد و خودم رو محکوم می کنم گاهی هم به خودم حق میدم ولی باز هم احساس می کنم اون جملاتی که در حالت هیجان بیش از حد به کار بردم اصلا جملات مناسبی نیستن و سعی می کنم جمله بندی بهتری توی ذهنم فراهم کنم

بعدا اون بخشی از احساسم که فکر می کنم درسته و حق من هست رو با جمله بندی که فکر می کنم هیجانی و بچه گانه نیست به همسرم انتقال میدم

به نظرم آدم باید حتی در مورد حساسیتهاش هم گاهی با همسرش گفتگو کنه

البته اون قسمتش که بچه گانه و هیجانی نیست نه همه حساسیتها


با همسرت درد و دل و گفتگو کن
از ناراحتی هات بگو

با هم به جمع بندی برسید در مورد استراتژی تون برای روزهای آینده
اینکه چه برخوردهایی درسته

شاید همه چیز صد در صد عالی نشه ولی همینکه قدم در مسیر پیشرفت بذارید خودش خوبه
انتظار هم نداشته باش همه چیز یکهو عوض بشه
فقط دنبال بهبود و پیشرفت باش

موفق باشی

فکور عزیز خیلی ممنونم ازت که همیشه وقت میذاری و مثل یک خواهر مهربون راهنمایی میکنی. امروز روز سختی رو گذروندم. احساس تنفر از همسرم به اوج رسیده بود مخصوصا که میدیدم خیلی ریلکس و با خنده پیام میفرسته و اصلا درکی نداره. فردا برمیگرده و اصلا دلم نمیخواد باهاش روبرو بشم. واقعا نمیدونم برخورد مناسب چیه. امروز با یکی از دوستام دردودل میکردم و میگفت همسرم‌ گناهی نداره و اتفاقیه که خودش مسببش نیست ولی بنظر من مدیریت لازم رو نداره. این حرفها برام مسکن ضعیفیه که آروم میکنه ولی زودی فراموش میکنم و باز میرم سر خونه اول. متاسفانه پدر و مادرم رو هم خیلی ناراحت میکنم چون میبینن که من ناراحتم همش ازم سوال میکنن و من هم زود گریه م میگیره و اونا میخوان من ناراحت نباشم ولی نمیتونم دست خودم نیست. از همسرم متنفرم. از اینکه پشتوانه خیلی محکمیه برای خانواده ش ولی برای همسرش و زندگیش اصلا کوچکترین حرکت مثبتی ازش ندیدم. جز اینکه درک میکنه به ظاهر. کاش حداقل بتونم جلوی زبونم رو بگیرم و حرفی نزنم یا نشون ندم این حس تنفر رو. امروز همسرم پیام میداد خیلی سرد جواب میدادم و اصلا نمیتونستم تماس های تلفنیش رو جواب بدم. خیلی ناراحتم. نمیدونم چطور میشه اخر این داستان. با تمام این ناراحتی ها هم فردا تولد پدرشوهره نمیدونم که میتونم باهاشون روبرو بشم یا نه.

زن ایرانی عزیز
من هم این دوران رو گذروندم. متاسفانه این شرایط خیلی از اتفاقای شیرین زندگی مثل جشن عروسی و ماه عسل و خیلی چیزای دیگه رو برامون تلخ کرد. ولی اشتباهم این بود که درد و رنج رفتارهای شوهرم و خانواده اش رو برای خودم چند برابر میکردم. زمانی فهمیدم اشتباه کردم که مریض شدم و دکتر علتش رو اضطراب و استرس بیش از حد تشخیص داد. تو مریضیم دیدم اون آدم هایی که خودم رو به خاطرشون این همه ناراحت کردم، زندگیشون رو میکنن و لحظه ای فکرشون درگیر من نبود.
حالا که شوهرت این سفر رو رفته، چه فایده داره که ناراحتی کنی. بهش بگو که از دور بودنش خیلی ناراحت بودی و ازش بخواه این چند روز رو وقت بیشتری برات بزاره.
خودت رو از نظر روحی تقویت کن و سعی کن مستقل باشی و تفریحات و گروه های دوستی مربوط به خودت رو داشته باشی. خواسته هات رو از شوهرت مشخص کن و اونا رو ازش تقاضا کن. دیگه همسرت خودش باید بین وظایف پسر خانواده بودن و شوهر بودن تعادل ایجاد کنه. مثلا قبل از سفر میشد یه لیست از لوازم آرایش یا لباس آماده کنی و از شوهرت بخوای که تو وقتای اضافه برات خریداری کنه. حالا این یه مثال بود.

سلام
راستش شرایطت رو درک می کنم گاهی توی زندگیم این حس رو داشتم.
از یه طرف وقتی خودم رو جای شوهرت میذارم به اون هم حق میدم
به قول خودت بالاخره یه نفر باید بره به اون زن غریب که از همسرش هم جدا شده یه کمکی بده

لطفا لطفا لطفا حساسیتت رو اصلا اصلا جلوی مادرشوهرت اینا نشون نده
جلوشون کاملا حفظ ظاهر کن
ولی احساسات منطقی و درستت رو توی ذهنت داشته باش در فرصت مناسب میخوام بگم در اولین فرصت، به همسرت بگو
مطمئن باش بلافاصله بعدش آرامش پیدا می کنی

در رابطه با کارهایی که برای خانوادش می کنید یه وقتایی خودتو قاطی کن
مثلا الان میگی که تولد پدر شوهرته
آخرش که احتمالا شما یه جشن می گیرید پس خودتو قاطی این کار کن
مثلا الان به مادرشوهرت زنگ بزن بگو من کیک رو سفارش میدم اینجوری هم کمتر زورت میاره چون یه کاری بوده که کسی پات نذاشته و خودت خواستی و از طرفی این محبت رو شما داری می کنی نه شوهرت.
گاهی میشه محبت خودت رو جایگزین محبت شوهرت کنی. اینجوری حس حسادتت تحریک نمیشه و از طرفی اونا هم دیگه کمتر سعی می کنن مقابل شما باشن
البته منظورم این نیست که زندگیت رو ول کنی و دائم کارهایی رو انجام بدی که وظیفه ات بشه

یا مثلا همونجور که کاربر بهاره جون گفت. اگر موقع سفر رفتن همسرت یه لیستی تهیه می کردی و ازش می خواستی تهیه کنه بیاره خودت احساس می کردی که یه بخشی از سفر همسرت به خاطر شما بوده نه به خاطر خانوادش و حس منفیت کمتر می شد.

خودت رو بذار جای همسرت
الان توقع داشتی نره یا توقع داشتی بره ولی همش ناراحت باشه
مردها که ناراحتم باشن زیاد نشون نمیدن
شما هم باشی بری یه کشور دیگه حتی سفر کاری هم که باشه بالاخره به خاطر تنوع موجود هم که شده اخم نمی کنی

یه همچین وقتایی یه جوری خودتو سرگرم کن
مثلا شما هم با دوستات برو بیرون
برو کوهنوردی، پارک، رستوران و ...

نشین و به افکارت این همه اجازه جولان نده