آموخته ام که برای زندگی كردن از چه چیزهایی بگذرم

آموخته ام که : هرگز خود را با کسي مقايسه نکنم.

آموخته ام که : هميشه شکرگزار باشم.

آموخته ام که : هر انساني منحصر به فرد است.

آموخته ام که : هيچ وقت هيچ وقت قضاوت نکنم.

آموخته ام که : انسان هاي بزرگ هم اشتباه مي کنند.

آموخته ام که : هميشه لبخند بزنم.
آموخته ام که : هرگز نگذارم کسي ازعصبانيتم آسيب
ببيند.

آموخته ام که : به انسان ها مانند سکوي پرتاب نگاه
نکنم.

آموخته ام که : هرگاه که ترسيده ام ، شکست خورده ام.

آموخته ام که : غرور انسان ها را هرگز نشکنم.

آموخته ام که : هرگز وابسته به کسي نباشم.


آموخته ام که : براي تغيير و رسيدن به آنچه مي خواهم
بشوم به زمان زيادي نياز دارم


آموخته ام که : گاهي اوقات از کساني که انتظار دارم
در هنگام شکست مرا ياري کنند ، سخت ترين ضربه را خواهم
خورد. پس از کسي انتظاري ندارم.

آموخته ام که : گاهي اوقات حق دارم عصباني شوم اما
اين حق را ندارم که ظالم و ستمکار باشم .

آموخته ام که : بهترين وجود ندارد و در زنگي همه چيز
نسبي است.


آموخته ام که : زندگي را از طبيعت بياموزم ،


چون بيد متواضع باشم ،

چون سرو راست قامت،

مثل صنوبر صبور ،

مثل بلوط مقاوم ،

مثل رود روان ،

مثل خورشيد با سخاوت و
مثل ابر با كرامت باشم .
دارا صدفی
:72:آموخته ام چه خوب چه بدروزها میان و میرن پس بهتر ما سخت نگیریم تا این دوروزدنیا راحت بگذره :72:

مينا عزيزم سلام....
زندگي هر لحظه اش آموختن است... و تو چه زيبا آموختي....
من نيز از تو آموختم.....
اميدوارم هميشه مثل خورشيد گرم و با كرامت و مثل گلهاي بهاري شاداب و دل زنده بماني....
و بياموزي به كساني كه مثل سايه ها از خويش گريزانند كه آفتاب بودن سخت نيست اگر خود بخواهي .....
دوستت دارم...:228:

واقعا پر محتوا بود

خیلی ممنونم

ببخشید دوستان این پست ها رو باید توی تاپیک اموخته ام که بذارید نه اینجا منظور از ایجاد این تاپیک این نبوده
البته حرفا تون خیلی قشنگ بود

yakamuz عزیز
پستتون را چند بار خوندم. شما خیلی خوب توصیف کردید زندگی روزمره را تو جامعه. و حوادث و اتفاقاتی که هر روز تکرار می شوند.
نوشته تون جای تامل زیادی داشت و لازمه آن روبرو شدن با خود واقعی مون است که پشت نقابی از تظاهر و خوبی مخفیش کردیم .

من که شجاعت رویارویی با خودم را نداشتم.
فقط یک لحظه این نقاب را کنار زدم ولی با یک لمحه از اون ... از بوی تعفنش حالم داشت به هم می خورد...
چشمامو بستم تا دیگه چیزی نبینم....
بی اختیار دلم گرفت... و برای صداقت و سادگی دوران کودکی اشک ریختم.... دورانی که بزرگترا به خاطر همین سادگی و پادکی دوستمون داشتن... گاهی همین پاکی را به سخره می گرفتندو...

یاد فراز هایی از دعای 47 صحیفه در روز عرفه افتادم.
...و مرا عصمت و نگهداری ببخش که بترس تو نزدیکم گرداند، و از بجا آوردن آنچه حرام و ناروا ساخته ای بازم دارد، و از گرفتار شدن به گناهان بزرگ رهایم نماید.
و از چرکی معصیت پاکیزه ام گردان، و آلودگی به گناهان را از من ببر، و پیراهن سلامتی از جانب خود را بر من بپوشان و عبای صحت و تندرستی از نزد خویش را در برم فرما و به نعمت های پهناور خود بپوشانم ، و احسان و بخششت را پی در پی بر من برسان .
و به جور شدن اسباب کار و راهنماییت براه حق کمکم نما، و بر قصد و آهنگ شایسته و گفتار پسندیده و کردار نیکو یاریم کن، و به قدرت و تواناییم بی قدرت و تواناییت وامگذارم...
فراز 111-112-113

درسته تمام این نعمت ها برای ما به وجود اومده. ولی آیا ما توانستیم از اونها درست استفاده کنیم...
شما برای اینکه توی این جامعه زندگی کنی مجبوری هم رنگ جماعت شی.
اگر بخواهی درست زندگی کنی... محکوم میشی به طرد شدن از جمع، قفر ، بی کاری،بی حرمتی، تهمت و ... فقط به جرم انسانیت...
من نمی تونم به خوبی شما بنویسم...
به نظرم این جامعه در نتیجه تعامل انسان ها به وجود میاد. اگر هر کسی خودش را اصلاح کند کم کم جامعه هم می توند خوب بشود...

به امید روزی که درونمون با بیرونمون تفاوتی نداشته باشد.
بیاید سعی کنیم هر روز جوری زندگی کنیم که انگار آخرین روز زندگیمونه... من که تو آخرین روز زندگیم سعی می کردم از لحظه لحظه زندگیم به بهترین شکل لذت ببرم.

موفق باشید.

سلام دوستای خوبم

میشه راجب این پست بیشتر نظر بدین / همه یه جورایی درگیر دنیا شدیم و نمیتونیم با خودمون خلوت کنیم !

البته وقتی تو دنیا هستیم حتما درگیر دنیا خواهیم بود ولی میشه بازتر به زندگی نگاه کنیم و خیلی از مسائل پیش پا افتاده رو بی خیال شیم و باهم باشیم و بخاطر هم زندگی کنیم !

از نظراتی که دادین و میدین ممنونم !

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Yakamuz

...البته وقتی تو دنیا هستیم حتما درگیر دنیا خواهیم بود ولی میشه بازتر به زندگی نگاه کنیم و خیلی از مسائل پیش پا افتاده رو بی خیال شیم و باهم باشیم و بخاطر هم زندگی کنیم !...

---

سلام دوست عزیز:72:
ببخشید من متوجه حرفات نشدم.
منظورتون از بازتر نگاه کردن چیه؟؟ مسائل پیش پا افتاده ؟؟؟

همین مسائل پیش پا افتاده زمینه با هم بودن را فراهم می کنه. ما با هم هستیم. به خاطر هم زندگی میکنیم. وقتی با همیم با استفاده ازمسائل پیش پا افتاده زمینه آسایش خودمون را فراهم میکنیم. زیادم پیش پا افتاده نیستند.

فقط یاد نگرفتیم چه طور تعادل ایجاد کنیم. یعنی زندگی می کنیم برای پول درآوردن. و از این پول کمتر برای آسایش خودمون استفاده می کنیم.

چه طور میشه بی خیال بود؟؟؟

دل خوش سیری جند...
این حرفا یه کم شعار است. حقایق چیز دیگه ای رو میگه.
درصورتی میتونید بی خیال بشید که از یه آسایش نسبی برخوردار باشید. اون وقت میتونید از پولتون برای زندگی کردن استفاده کنید.

آمو خته ام كه عشق زيباترين و عميق ترين حس انساني است كه هر كسي در زندگي كوتاهش سعادت تجربه ي آنرا بدست نمي آورد ...و من انقدر خوشبخت بودم كه يكي از اين سعادتمندان باشم اگر جه ....كه عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشكلها .......شاد وسلامت باشيد

بسيا ر زيبا و عالي بود ...آموخته ام كه زندگي هميشه روي يك پاشنه نميچرخد و بازيها براي ما دارد