+نقش يك دختر در قبل از زندگي مشترك؟

سورنای عزیز شاید من منظورم رو درست مطرح نکردم
بعضی از خونواده ها هستن که انتظار دارن دامادشون حتما خونه شخصی و ماشین داشته باشه، خیلی ها هم هستن که به حساب بانکی دامادشون کار دارن ببینن آیا از پس رهن یه خونه برمیاد یا نه، اما خیلی کم پیش میاد کسانی باشن که به حساب بانکی دامادشون هم کاری نداشته باشن و به امید خدا دخترشون رو بدن.
اما واقعا انصاف نیست، خیلی ها هستن که به اندازه دانش و تجربیاتشون مزد دریافت نمی کنن، خیلی ها هستن که پاشون رو روی پاشون می اندازن و پول پارو می کنن، خیلی ها هستن با دنیایی از تجربه و علم بیکارن، خیلی ها سر کارهایی هستن که هیچ تجربه و دانشی در موردش ندارن، حتی بهش علاقه ندارن!
به نظر من در این شرایط بهترین کمکی که یه خانم میتونه بکنه، سهیم شدن در به دوش کشیدن این وضعیته، البته وضعیت خانمها هم بهتر از آقایون نیست، حتی اکثریت خانواده ها هم وضع مالی آنچنانی ندارن که بخوان زیر پر و بال بچه هاشون رو هم بگیرن، خیلی ها هستن که یه خونه میفروشن تا خرج عروسی پسرشون و یا جهیزیه دخترشون رو بدن!
در کل میشه گفت اگه دو نفر (دختر و پسر) هم پای هم برای زندگیشون تلاش نکنن متاسفانه یکی از طرفین قربانی خواهد شد! اما واقعا باید چی کار کرد؟

فعلا كه براي خونواده ها بايد افسوس خورد. واقعا ما رو بدبخت كردند. شب عروسي رو بايد 10-15ميليون بريزي تو حلقوم خلق الله كه بد نشه!!! سرمايه 3-4 سال زندگي يك شبه مي ره!! عروس بايد حتما يخچال سايد باي سايد بياره..وگرنه آبروريزيه!!! داماد بايد....

اما اگر دخترخانومها مي خوان زندگيشون خير و بركت داشته باشه و اگر كار مي كنند ( با توجه به استدلال قبلي من كه اگر كمك نكنند زندگي خودشون هم مسلما به مخاطره ميفته)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shad

به نظر من در این شرایط بهترین کمکی که یه خانم میتونه بکنه، سهیم شدن در به دوش کشیدن این وضعیته،

---

سلام
اتفاقا به نظرم من نقش دختر خیلی مهمه هم از نظر روحی می تونه همراه شریکش باشه هم از نظر مادی چرا که نه اینجوری هم پسر دلگرمتر می شه هم احساس نمی کنه که داره تمام بار رو خودش بدوش می کشه
ولی سورنای عزیز این به شرطیه که در همه چیز شریک باشن یعنی پسر هم در جایی که باید در کنار دختر باشه خودشو نشون بده نه اینکه بگه این وظیفه ی من نیست
کلا جمله وظیفه ی من نیست نه از طرف پسر و نه از طرف دختر نباید زده بشه دختر و پسر اگه همو دوست داشته باشن باید هر کاری که به بهبود روابطشون کمک می کنه و از دست شون بر می یاد انجام بدن

تحصيلات عاليه و داشتن شغل و درآمد چيزي است كه يك خانم مي تواند در قبل از ازدواج به دنبال آن باشد تا براي بعد از ازدواج بتواند به راحتي مشغول به كار بوده و ماهيانه درآمدي داشته باشد تا در تامين مخارج زندگي مرد را همياري كند

اما جالبه كه مردها انتظار دارند خانمها در تامين مخارج و موقعيتهاي كاري و درآمدي منزل سهيم باشد و لابد يه 500 متر زمين و يه آپارتمان هم پشت قبالشون باشه اما زماني كه صحبت از چيزهاي ديگر به ميون مي ياد مردها مي گويند نا سلامتي ما مرد خونه هستيم و شما كه زن مااييد بايد از ما پيروي كنيد. كافيه كه بگي فلان ساعت مي خوام برم بيرون يه مرد به خودش اجازه مي ده كه صداشو بلند كنه و بگه نه
دو روز ديگه هم بگه من نتونستم تو رو توي مشتم بگيرم و ....
اگر قرار بر برابري يه پس بهتره كه اين ديد استعمارگرايانه آقايون هم كمي اصلاح بشه.

سورنا جان یک اتفاق جالب افتاد!دارم آهنگی از محسن نامجو را گوش می کنم،شعر آن دقیقاً به درد گفتار شما می خورد:

همراه شو عزیز؛تنها نمان به درد،کاین درد مشترک هرگز جدا جدا درمان نمی شود
دشوار زندگی هرگز برای ما بی رزم مشترک آسان نمی شود

حرفهای شما و نیز آن نظرات درباره مشکلات فراروی یک جوان که سن ازدواجش را به 32 تا 36 می رسد،سراسر می پذیرم و همدرد شمایم.اما این ماجرا که همه چیز بر عهده پسران است را نمی توان در کوتاه مدت درمان کرد که عادتی است تاریخی و باید زمانها و دورانهایی بگذارد تا حل گردد.
درباره اوضاع مالی و خانه هم به هر حال باید بیشتر عمل کرد،راهی نیست،من خیلی به شما نزدیکم و درست همین حرفهای شما را می زدم تا همین اواخر،اما خصته شدم و ول کردم و الانم بی خیالم و البته می دانم در پیری اگر تنها باشیم،زیان اصلی آنجاست که کسی را نداریم.اما الان نمی شود کاریش کرد.می توان به جاهایی پایین تر در شهر یا به شهرهای کوچک برای سکنی و یافتن خانواده هایی ساده تر که مخارج ازدواج کمتر باشد،اکتفا کرد و یا اصلاً مهاجرت کرد تا شاید بتوان موقعیتهای بهتری را از نظر شغلی بدست آورد و سپس دوباره برگشت و همین جا ازدواج کرد.
اوضاع جوانان خیلی خیلی خراب است و تازه خدا را شکر که ماها معتاد نیستیم.من خودم تا حالا یک دوست دختر هم نداشته ام و اصلاً ازم بر نمی آید که بروم در خیابان با کسی آشنا شوم و اکنون نیز با این سنتها و روش ازدواج نمی توانم اردواج کنم که حتی والدینم که نیز معتقد به همان رسوم سنتی که شناختی در آن نیست هستند و آنها هم بی خیال من شده اند.
با مدرک کارشناسی ارشد بیکارم،دوستان چندانی ندارم و حتی در بیشتر موارد با مادرم نیز نمی توانم ارتباط برقرار کنم و واقعاً واقعاً به کسی نیاز دارم تا از نظر جنسی و روانی ارضا شوم که چون نشده ام دارم پرخاشگر می شوم.حالم خیلی گرفته است و تا مدتی بعد اعتماد به نفسم را نیز از دست خواهد داد و صددرصد رو به خودتخریبی مثلاً اعتیاد می آورم.اوضاع بدی است،بد زمانه بدی شده است . . . .

شما مردید
شاید هم مردید(با ضمه بخونید)
امیدوارم معنی حرفم رو درک کنید. گردآفرید خیلی دنیای تلخی برای مردان درست شده. خیلی.گاهی اوقات از پاک زیستن متنفر می شم. واقعا هیچ کس نیست که یکبار احساس کنه مردها هم نیاز به درک شدن دارند؟

اوضاع وحشتناکی را در جامعه مان داریم تجربه میکنیم
ولی اگه همین الان سری به انجمن افراد خوشبخت بزنیم میبینیم که خیلیها با همه ان چیزهایی که گفته میشه احساس فوق العاده ای دارن
دلیلش چیه؟
تبعات تمام اتفاقاتی که در کشورمان وجود داره چه برای مرد و زن دامنگیر همه میشود
شرایط ازدواج واسه پسرا سخت شده خوب عزیزم این وسط دخترا هم شانس ازدواجشون کم میشه خیلی از دخترا رو دیدم که صرفا به دلیل بیکار بودن وبا وجود تنفر از درس بازم میرن که فوق بخونن /عملا با کتاباشون ازدواج میکنن
ولی باید امیدوار بود وکوشا

وایییییییییییی آقای گرد آفرید حیف شما نیست که میخوای معتاد بشیییییییییی اونموقع حال پیدا میکنی بیای با بچه های تالار مخالفت کنی (شوخی )
منم با دانه موافقم اونموقع خانومها اجازه دارند مثل شما اقایون بی اجازه با هرکی که دلشون بخواد هر جا برندددددددددددددددددددددد د.
اون موقع موقعیت مالی آقا خوب بشه معذرت میخوام( تمونش دو تا نمیشه ) منظورم ازدواج مجدد ببین تو اروپا آقا و خانوم با هم مخارج زندگی راتامیین میکنند اما از نظر قانون هنگام جداشدن هر چی داشته باشند باید نصف کنند و اگر اقا به خان.م خیانت کرد خانوم میتونند قصاص کنند یعنی در عین بودن همسرشون بهش خیانت کنند ببینید خیلی بد پس انقدر خانوای اروپایی رو به رخ ما نکشید

گردآفرید به قول کاترین بریم کوشا باشیم. من دیگه دارم از کوشا بودن حالت تهوع پیدا می کنم. صبح ساعت 30/6 از خونه می زنم بیرون شب 11 خونه ام. به خدای لاشریک نصف شبها فرصت و انگیزه شام خوردن رو ندارم. چون می ترسم خواب بمونم فردا سر کار!! درسم که می خوندم وضعم این بود. گفتم خدایا من کثافت کاری نکردم ! مددی کن زندگی من به این راهها کشیده نشه!!1 چه مددی هم کرد!!! چه غلطی می کنم. دارم جمع می کنم برای ازدواج. برای اینکه اون روزی که عروس خانوم و خونوادشون انتظار دارن برم بگم منو به غلامی قبول کنید. برم بگم درسته دختر خانوم شما هم درس خونده اما این وظیفه من بوده که بیام این عروس رویاها رو خوشبخت کنم. احتمالا پدر دختر بلند می شه می گه ماشین؟ خونه داری ؟ نگاه نمی کنه که هزینه هر متر رهن خونه در تهران حداقل 500هزار تومنه.یعنی هر مترش می شه یه ماه حقوق من! یعنی من 70ماه یعنی 6 سال باید جون بکنم که فقط رهن خونه رو تامین کنم. یعنی چطور انتظار داری خونه شخصی... یعنی منی که می خوام بیام خواستگاری دخترش تا حالا هرزگی نکردم به خدا که سنم شد 31-2 سال.تا 24سالگی تحصیلات عالیه داشتم!!2 سال سربازی. شانس آوردم بعد سربازی کار گیرم اومد. سالی دو بار هم خونوادم رو نمی دیدم که از کار عقب نیفتم... این حقم نیست . من تمام تلاشمو کردم..
اما خفه می شم . خفه می شم تا نیاد داد زده بشه که حقوق زنان به اجحاف رفت.... وگرنه به اون بی صفتی که با یک شلوار به خواستگاری همسرش رفته و الان از من خونه شخصی برای دخترش می خواد می گم تو در وجود من خوارتر از اونی هستی که فکر می کنی که تو و تمام وجود تو اگر چیزی داشته باشه به دلیل شانسی بوده که به در خونت رو کرده.....