داره ازم فرار ميكنه يا من ديوونه شدم؟!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sara94sara

والا خيلياز مشكلات سالهاي اولم حل شده مثلا ديگه عادت كردم به خانوادش اينطور فكر ميكنم كه اينم نميشد هر خانواده ديگه اي ميشد باز بديهايي داشت و خود خانوادم نميشدن من با اين تفاوت كنار اومدم و سعي ميكنم خوبياشونو ببينم تا خودم ارامش داشته باشم،واقعا بيكاري هم برام مشكلساز شده هر دري زدم كار پيدا نكردم و بيكارم نامزدمم ميگه اگه كار داشته باشي اينقدر بهم گير نميدي ميفهمي من سركار چي ميكشم!

---

میدونی باید سعی کنی تفاوت ها رو بشناسی و بدونی که اصلا قرار نیست هیچ دو نفری مثل هم باشن.دیگه چه برسه به دو خانواده.... اونا رو هموجوری بپذیر نه اینکه به خودت بقبولونی که نمیشه عوضشون کرد همینه که هست.اجباری نیست تو این امر.اونا واقعا خودشونن...پس درکشون کن و از ته دل قبولشون کن بالاخره اونا خانواده همسرت هستن و یک پایه زندگی شما....

خیلی وقتت آزاده واینکه بهانه است دربه در دنبال کار گشتن و پیدا نکردن...کار اداری نبود،پاره وقت،کار روی پروژه با استادان دانشگاهت، کلاس های خارج برنامه...حساسی شما خیلی حساس!!!و این توی زندگی اثر میذاره.
همسرت حق داری خیلی پا رو دمش میذاری..ناراحت نشی رک بهت میگم ولی اینجور افراد ایجاد دافعه میکنن. پس بدون کارت اشتباهه و سعی کن جاذبه داشته باشی نه دافعه...
مقالات روانشناسی بخون.اگر مرکز مشاوره خوب و قوی میشناسی کارگاه های آموزشیش رو برو شرکت کن علی الخصوص اگر دانشگاه خوبی درس خونده باشی کارگاه های اونجا عالیه... یکم رو خودت کار کن.کلاس ورزشی و حتی هنری عالیه.یوگا عالیه.یکم ذهن و مغزت رو خالی کن...واقعا اینقدر وابستگی به یک نفر نه درسته نه قابل قبول! شما یک انسان مستقلی زندگی شما چرا باید بند این باشه که همسرت فقط برات صبح بخیر میزنه؟ باز خوبه که میزنه!! به همسرت گمون نمیکنم طعم عشق رو چشونده باشی و اونو توی راه آورده باشی! یک زن اونیه که مدیر باشه و تو نیستی!! تا دیر نشده عجله کن و در ضمن تاپیکت رو تا رسیدن به یه نتیجه خوب ادامه بده.
موفق باشی

يه موضوعي پيش اومده اونم اينه كه چهلم مادربزرگم تموم شد و اخر اين هفته عروسيه خواهرشه ،مادرش اجازه گرفته از مادرم كه منم برم عروسي ولي دلم نمياد چون مادرم اينا رسمشون اينه حداقل تا اولين نوروز عروسي مهموني نرن!به حر حال من دلم خوش بود كه بخاطر نامزدم كه عروسيه خواهرشه من نرم اونم نميره !ولي ديشب ازش برسيدم كه حالا اگر من نميتمدم تو هم نميرفتي؟!در كمال تعجب گفت چون مراسم چهلمتون تموم شده تو هم نري من ميرم چون عروسي خواهرمه غريبه نيست كه!بنظرتون من تو اين شرايط صلاحه برم عروسي يا خودش تنها بره؟برم فكرم ميمونه پيش مادرم و عذاب وجدان كه نكنه تو دلش ناراحت بشه و اگر هم نرم شوهرم تنها ميره 😔😔

سارا جان ما بهت در مورد این نوع رفتار و نگرشت هشدار دادیم و اگر به همین منوال که نهایت بد بینی و تندی و با داشتن توقعات خارج از حد اعتدال پیش بری مسلما در اینده زندگی بسیار پر تنشی رو برای خودت و همسرت رقم خواهی زد.
شما توقع داری نامزدت عروسی خواهرش نره؟!؟!؟! بخاطر شما ؟!؟!؟!؟ من فکر میکنم زیاد جدی نمیگی این حرفو !!
شما از مادرت عذر خواهی کن و بگو اگر شما راضی نباشی من نمیرم.اونم قطعا قبول میکنه.بعدشم همسرت رو همراهی کن.اگرم مادرت به مادر همسرت اوکی داده دیگه نرفتن شما معنی نداره.

هر خانواده ای رسم و رسومات خودش رو داره.و اون رسم و رسومات رو باید برای خودش پیاده کنه نه برای خانواده های دیگه.اگر همسرت رو در عروسی خواهرش همراهی نکنی تا اخر عمر دید همسرت و خانوادش رو به خودت خراب خواهی کرد.