تعصب زیاد نامزد ( پسر)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amal

با تشکر از آقا یا خانم جوادیان بابت مواردی که فرمودید.
امروز مجددا در این زمینه باهاشون صحبت کردم و گفتن فعلا نمیخوام کار کنی، فکر میکنم این یه علامت مثبت باشه که از حالت مخالفت کامل کمی انعطاف نشون دادن:203:
همچنین تصمیم داشتم که درصورت مساعدشدن شرایط ازدواج به همراه ایشون برای بررسی بیشتر ونهایی شدن تصمیم به مشاور مراجعه کنیم. اما نمیدونم زمانش الان هست یا نه؟بیشتر بهشون فرصت بدم شاید نظرشون تغییرکنه یا رابطه رو تموم کنم؟:162:

---

بله ..هر چه زودتر مراجعه کنید بهتر میتونید به نتیجه برسید

با این جوابی که دادن شاید جای امیدی باشه

بهتره قبل از مراجعه به مشاور.. مشاور رو قبلا در جریان مشکلتون بذارید تا مستقیم وارد موضوع نشه.. چون ممکنه اقا حالت دفاعی بگیره و نتیجه ای حاصل نشه

خودتون رو گول نزنید
این آقا به خصوص تو بحث اینکه گفتند باید با خودم جایی برید اصلا کیس مناسبی نیست
تاپیک مشابه شما زیاد هست که ازدواج کردن به امید بهتر شدن
اگه الان مقداری انعطاف نشون می ده به خاطر اینه زیر یه سقف نرفتید
یه وقت هست یکی مخالف کار کردن هست دلایل خودشو داره
ولی اینکه به شما می گه حتی با خانواده امکانش نیست ، نشانه اصلا خوبی نیست و بهتر تو انتخابتون تجدید نظر کنید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sia518

سلام.
شما تقريبا 3/4عمرتون رو گذاشتيد براي تحصيل به اميد اينكه آينده ازش بهره ببري-طبق گفته ها خودتون نامزدتون با كار كردن خانم ها مخالفن(البته من با ايشون هم نظرم)- پس با ازدواج كردن زحمات شما .....
بهتره همين اول كار سر اين موضوع به توافق برسيد و خانواده هاتون هم در جريان قرار بگيرن-
در تصميم گيري نهاييتون اين نكته رو مد نظر داشته باشيد كه بازار كار زياد جالب نيست و ممكنه كارتون رو زود از دست بديد ..... ضمنا حواستون به سن و سالتون هم باشه...
پس بهتره با نامزدتون از طريق ديپلماسي به توافق برسيد چون ممكنه بعدا پشيمون بشيد.
درپايان اينم بگم كه بعضي از آدم ها (از جمله خودم) به هيچ عنوان از تعصباتشون كوتاه نميان .
با آرزوي خوشبختي براي شما

---

ازدواج نکنه بهتر از این هست که با کسی ازدواج کنه فردا بخواد طلاق بگیره
به خاطر سنش خودش رو بندازه تو چاه که آیا دیگه بعد از این کیسی برای ازدواج هست یا نیست ؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amal

دختری 32 ساله از یک خانواده کاملا مذهبی هستم. فرزند اول خانواده و دارای مدرک کارشناسی ارشد می باشم. یک خواهر و یک برادر دارم که هردو دانشجوی کارشناسی ارشد می باشند.حدود 6 ماه هست که باپسری که از فامیل دور هستند نامزد کردم. میشه گفت حدود80 درصد وجه اشتراک داریم و طبق گفته ایشون به بنده علاقه زیاد دارند. بنده هم به ایشون علاقمندم فقط یه سری مسایل وجود داره که تاحدودی من رو دچار تردید کرده و تصمیم گرفتم این تاپیک ایجاد کنم و از همفکری شمادوستان گرامی استفاده کنم.من سعی کردم همیشه شخصیت مستقلی داشته باشم و به اشتغال خارج از منزل بارعایت کامل شیونات اسلامی خیلی علاقمندم. اما ایشون مخالف صددرصد اشتغال خانم ها در بیرون از منزل می باشند. اما برای من بسیار سخته که شاغل نباشم. لازم به ذکر است که من تا حدود سه ماه پیش در شرکتی خصوصی باحقوق بسیارخوب مشغول به کار بودم و به دلیل یه سری مسایل کاری مجبوربه جدایی از محیط کار شدم. از بعدازاین جریان، نامزد بنده اجازه ندادن که حتی واسه یه شرکت رزومه ارسال کنم. و تو این مدت که تو خونه بودم خیلی برام سخت گذشته. مسیله دیگه اینکه ایشون گفتند که من فقط باخودشون میتونم هرجا برم وحتی بیرون رفتن من با خانوادم دارن محدود میکنن. ووقتی دلایل اینکارها رو میپرسم میگن که یه آقا باید همین قدر تعصبی باشه! خواهشمندم نسبت به موارد گفته شده من رو راهنمایی کنید و به نظرشما این رفتارها در زندگی آینده برای بنده مشکل ایجاد میکنه یا خیر؟

---

دوست گرامی فرصت نکردم کل پست های شما رو مطالعه کنم اما باتوجه به مواردی گفتید این فرد در حال حاضر به طور گسترده از مکانیسم های دفاعی فرافکنی (این مکانیسم جزو مکانیسم خطرناک به حساب می اید که در کتاب های روانکاوی جزو مکانیسم های آسیب زا(خودشیفتگی) که استفاده کم اون بسیار نامطلوب است محسوب می شود)و دلیل تراشی(که مکانسیم که نوروتیک به حساب می اید ) استفاده می کند که نشانه خوبی نیست لطفا از خصوصیاتش بیشتر بنوسید مثلا آیا به همه کس و به همه چیز مشکوک است یا فقط در مورد شما این شما این طور است؟ از دیدگاه روانپزشکی و روانشناسی دلیل موضوع بیشتر به اتفاقات دوران کودکی و رویداد ها تروماتیک گذشته مربوط میشود موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amal

دختری 32 ساله از یک خانواده کاملا مذهبی هستم. فرزند اول خانواده و دارای مدرک کارشناسی ارشد می باشم. یک خواهر و یک برادر دارم که هردو دانشجوی کارشناسی ارشد می باشند.حدود 6 ماه هست که باپسری که از فامیل دور هستند نامزد کردم. میشه گفت حدود80 درصد وجه اشتراک داریم و طبق گفته ایشون به بنده علاقه زیاد دارند. بنده هم به ایشون علاقمندم فقط یه سری مسایل وجود داره که تاحدودی من رو دچار تردید کرده و تصمیم گرفتم این تاپیک ایجاد کنم و از همفکری شمادوستان گرامی استفاده کنم.من سعی کردم همیشه شخصیت مستقلی داشته باشم و به اشتغال خارج از منزل بارعایت کامل شیونات اسلامی خیلی علاقمندم. اما ایشون مخالف صددرصد اشتغال خانم ها در بیرون از منزل می باشند. اما برای من بسیار سخته که شاغل نباشم. لازم به ذکر است که من تا حدود سه ماه پیش در شرکتی خصوصی باحقوق بسیارخوب مشغول به کار بودم و به دلیل یه سری مسایل کاری مجبوربه جدایی از محیط کار شدم. از بعدازاین جریان، نامزد بنده اجازه ندادن که حتی واسه یه شرکت رزومه ارسال کنم. و تو این مدت که تو خونه بودم خیلی برام سخت گذشته. مسیله دیگه اینکه ایشون گفتند که من فقط باخودشون میتونم هرجا برم وحتی بیرون رفتن من با خانوادم دارن محدود میکنن. ووقتی دلایل اینکارها رو میپرسم میگن که یه آقا باید همین قدر تعصبی باشه! خواهشمندم نسبت به موارد گفته شده من رو راهنمایی کنید و به نظرشما این رفتارها در زندگی آینده برای بنده مشکل ایجاد میکنه یا خیر؟

---

حقیقتش پس از مطالعه شرح حال کوتاه شما بین دو اختلال( اختلال شخصیت پارانویید و اختلال هذیانی )مشکوکم لطفا در مورد حالاتش بیشتر بگید والبته مراجعه به یک متخصص روانپزشکی که در زمینه تشخیص افتراقی تسلط داشته باشه رو به شما توصیه می کنم موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط behnamcp

حقیقتش پس از مطالعه شرح حال کوتاه شما بین دو اختلال( اختلال شخصیت پارانویید و اختلال هذیانی )مشکوکم لطفا در مورد حالاتش بیشتر بگید والبته مراجعه به یک متخصص روانپزشکی که در زمینه تشخیص افتراقی تسلط داشته باشه رو به شما توصیه می کنم موفق باشید

---

با سلام
به هیج وجه با دو خط مطلب از فردی نمی توانیم به این دقت در مورد تشخیص یا تشخیص های احتمالی اظهار نظر کرد. چون در آن صورت تقریبا همه ما به نوعی برچسب یک اختلال را خواهیم خورد:305:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad89

سلام
چون مذهبی هستید فقط خواستم یک نکته رو یاداور بشم که به ازای شاغل شدن خانمها به همون تعداد آقایون بیکار میشن،مگر در مشاغل خاص مثل معلمی و ...
در واقع شما جای یک مردی که مي توانند همان كار را بهتر ازشما انجام دهد و اتفاقا تحصیلات دارد رو میگیرید . انتخاب با وجدان خودتون با این شرایط افتصادی و شرایط کار که کارفرماها تمایل به استفاده از نیرو خانم دارن به دلایل مختلف.

نکته بعدی نقش مادران در تربیت کودکان پررنگ تر است مخصوصا در 5 سال ابتدای زندگی فرزند که تقریبا اکثر خانم های شاغل از اون غافل میشن

---

دقت کنید مشکل مراجع این نیست که کار خانه بهتر هست و وظیفه تربیت فرزند مهم هست.
بلکه مراجع در مراحل انتخاب برایش مهم هست که آیا همسر آینده اش بدبینی و تعصب بی جا دارد یا خیر؟ آیا همسر آینده اش او را در خانه زندانی و از حقوقی شرعی و عرفی خودش محروم می کند یا خیر؟

با سلام
گاهی بعضی خصوصیات و یا مشکلات احتمالی شخصیت ممکن است خود را در قالب فرهنگ ها و عرف یا شرع آن محیط ، خودش را نشان دهد
مثلا وسواس در کشورهای غربی خود را به صورت رعایت بهداشت و در کشور ما به صورت رعایت نجاست و پاکی نشان می دهد.

همچنین بدبینی و سوء ظن گاهی دیده شده خود را به صورت غیرت و تعصب نشان دهد.
این بدان معنی نیست که هر غیرتی بدبینی هست. اما باید بدانیم هر بدبینی ممکن است خود را به صورت هنجار و غیرت نشان دهد.

تفاوت در چیست؟!
تفاوت در منطق آن هست.
آنجا که فرد گفتگو می کند، دلیل عرفی و شرعی قابل قبول ارائه می دهد و روش قانع سازی را دارد نشان دهنده غیرت صحیح هست.
اما اگر فردی دستور می دهد، خود را محور و رئیس قلمداد می کند و خارج از اختیارات خود تحکم می کند این تعصب هست.
مثلا اکنون شما منزل پدرت ، هماهنگی با خانواده خودت و والدینت دارید. و ایشان که هنوز شما را عقد نکرده است حقی برای تعیین رفت و امد شما ندارد. اگر کسی که اکنون هیچکاره شماست اینگونه سخت گیر شما هست ، نشان می دهد که بعدا که همسر شما می شود از حقوق خود ممکن است سوء استفاده کند.
همچنین اینکه مشاوره نیاید، یا گفتگوی مناسب جهت قانع کردن شما نداشته باشد و دستور یک طرفه بدهد همه اینها مهم ارزیابی می شود


مراجعه به روانشناس بالینی و دادن تست mmpi توصیه می شود.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام
گاهی بعضی خصوصیات و یا مشکلات احتمالی شخصیت ممکن است خود را در قالب فرهنگ ها و عرف یا شرع آن محیط ، خودش را نشان دهد
مثلا وسواس در کشورهای غربی خود را به صورت رعایت بهداشت و در کشور ما به صورت رعایت نجاست و پاکی نشان می دهد.

همچنین بدبینی و سوء ظن گاهی دیده شده خود را به صورت غیرت و تعصب نشان دهد.
این بدان معنی نیست که هر غیرتی بدبینی هست. اما باید بدانیم هر بدبینی ممکن است خود را به صورت هنجار و غیرت نشان دهد.

تفاوت در چیست؟!
تفاوت در منطق آن هست.
آنجا که فرد گفتگو می کند، دلیل عرفی و شرعی قابل قبول ارائه می دهد و روش قانع سازی را دارد نشان دهنده غیرت صحیح هست.
اما اگر فردی دستور می دهد، خود را محور و رئیس قلمداد می کند و خارج از اختیارات خود تحکم می کند این تعصب هست.
مثلا اکنون شما منزل پدرت ، هماهنگی با خانواده خودت و والدینت دارید. و ایشان که هنوز شما را عقد نکرده است حقی برای تعیین رفت و امد شما ندارد. اگر کسی که اکنون هیچکاره شماست اینگونه سخت گیر شما هست ، نشان می دهد که بعدا که همسر شما می شود از حقوق خود ممکن است سوء استفاده کند.
همچنین اینکه مشاوره نیاید، یا گفتگوی مناسب جهت قانع کردن شما نداشته باشد و دستور یک طرفه بدهد همه اینها مهم ارزیابی می شود


مراجعه به روانشناس بالینی و دادن تست mmpi توصیه می شود.

---

سلام می تونم بپرسم تحصیلات شما در چه زمینه ایست؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط behnamcp

سلام می تونم بپرسم تحصیلات شما در چه زمینه ایست؟

---

روی اسم مدیر همدردی کلیک کنید وقتی رفتید توی پروفایلشون یه گزینه ای هست درباره ی من... روی اون گزینه کلیک کنید تحصیلات و مشخصات ایشان را میتونید ببینید...

با تشکر از همه دوستان عزیز به ویژه مدیر همدردی که برای این پست وقت گذاشتند. طبق سوالاتی که دوستان داشتن، خواستم چند مورد به توضیحات اضافه کنم:

_ حساسیت ایشون بیشتر روی خود من هست. پدرشون فوت شدن و با مادر و برادر کوچکترشون زندگی می کنن و تا حالا نشده ببینم حساسیتی از این نوع برای مادر و برادرشون داشته باشن. طبق گفته های خودشون این حساسیت و تعصب در خانوادشون برای مردها نسبت به همسرشون هست.
- طی چند روز اخیر چندین بار برای مراجعه به مشاوره باهاشون صحبت کردم ولی ایشون گفتن که پیش مشاور نمیان و خودم تنهایی برم. به نظرتون تنهایی پیش مشاور رفتن میتونه کارساز باشه؟. اخه بیشتر خودم قصد داشتم که مشاور با ایشون هم صحبت کنه و صرفا براساس حرفهای من نتیجه گیری انجام نشه.
- برای تمام حرفها و حساسیتهاشون دلیل دارن اما اون دلایل از نظر من قابل قبول و توجیه پذیر نیست. مثلا برای بیرون رفتن میگن حتما باید با خودم بیرون بری و استدلالشون این هست که اگه من پیشت باشم خودم حواسم بهت هست و کسی نمیتونه چیزی بگه و نگاه بد کنه و ... اما من بسیار ساده میگردم. اهل ارایش کردن و جلب توجه نیستم. تو محیط کار مانتو ازاد با مقنعه بلند میپوشیدم و با حجاب کامل بودم و خداروشکر تاالان مورد خاصی برام پیش نیومده که کسی بخواد تمام وقت ازم محافظت کنه.
- یه مورد دیگه اینکه شاید بتونه به راهنمایی ها کمک کنه و اینکه دوستان فرمودن ممکنه به دلیل وقایع گذشته ایشون باشه این هست که حدود 2 سال پیش از اشنایی با بنده با دخترخانمی به مدت 4 سال نامزد بودن. طبق گفته خودشون به دلیل سختگیری های زیادی که خانواده دختر داشتن و همچنین با عرض معذرت متوجه شدن که دخترخانم فاقدباکرگی هستن ازشون جداشدن. در مورد رابطه گذشتشون خیلی سربسته به من گفتن و وقتی سوالی هم پرسیدم خیلی سربسته جواب دادن و میگن اون رابطه تموم شده و دیگه نمیخوان راجع بهش صحبت کنن. اما من نمیدونم که اون دخترخانم به خاطر رفتاراین اقاجداشدن یااینکه این اقابه خاطر این چیزها جداشدن.:162: الان دارم باخودم فکر میکنم که شاید به خاطر تاثیری که ایشون از رابطه گذاشتشون داشتن دارن این رفتارهارو با من انجام میدن.:54: