از کجا آمده ام ؟

با سلام. :72:

بنده بر خلاف بسیاری از دوستان تاکیدی بر این سوال که ""از کجا آمده ام"" ندارم.
انسان روزی آمده و روزی خواهد رفت...در این هیچ شکی نیست!!!

به قول ""فروید""(روان شناس بزرگ) نخستین انسان....انسان هایی بودند که لذت آنی را بر همه چیز ترجیح می دادند. آنان از هر ماده ای و موجودی که اطرافشان قرار داشت برای ارضا نیاز....چه نیاز جسمی( مانند گرسنگی) و چه نیاز جنسی استفاده می نمودند.

انسان در طول سالیان نوسانات بسیاری را پشت سر گذاشته و به این مرحله (مرحله ای که تو و من را ""انسان"" می نامند) رسیده است.
با این حال "انسان" هنوز هم رو به تغییر است و نوسانات بسیاری را تجربه خواهد و چه کسی می داند در قرن های بعدی ""انسان"" را چگونه می شناسد و به چه موجودی "انسان" خواهند گفت؟!

اصولا سوال این چنینی (من از کجا آمده ام) شاید مدتی ذهن ما را مشغول سازند و بر حسب تلقین و نوگرایی شاید تغییراتی یا انرژی خاصی بر ما روا دارند اما نتیجه ای در پی نخواهند داشت.

ما در زمان ""حال"" زندگی می کنیم.هیچ تفاوتی نمی کند فردی بداند از کجا آمده و به کجا می رود>.
زیرا همه این اصل را پذیرفته اند که انسان روزی آمده و روزی خواهد رفت...بنابراین اندیشه و تمرکز باید بر زمان ""حال"" و ""چگونگی"" سازش با این زمان است.

هر انسان درون خویشتن نیروی دارد که بنا بر باور آن را ""خدا"" می نامیم. هر انسان با نیروی درونی خویشتن زنده است...این نیرویست که هر ملت آن را با یک اصل و تنها با نام تلفظی متفاوت می شناسد.. ایرانی می گوید:: ""خدا""...عرب می گوید:: ""الله".. امریکایی می گوید:""او مای قاد"

.هرچه اعتقاد و امید فردی بر این نیرو بیشتر باشد انگیزه و امید زندگیش بیشتر است و هرچه این اعتقاد ضعیف تر باشد انگیزه و تلاش برای پیشرفت پایین تر است.

بر حسب همین اعتقاد دیگر ما نیازی نداریم وقت و انرژی خود صرف پاسخگویی به سوال از "کجا آمده ام" نمایم.
..................................
این مطالب نظر شخصی بنده بود و هیچ قطعیت خاصی ندارد.

:72:

سلام نقاب دوست داشتنیم :43::16:


کاملا حق با توست ...
در واقع تنها دستاورد پرزنت خوب بچه های نازنینم ، که همه ی ما به اتفاق به اون رسیدیم همین بود :
تنها اهمیت سوال بی جواب "از کجا آمده ام؟" در فهم و درک اهمیت "زمان حال" است .

درک ارزش واقعی و ذاتی "زمان حال" و "اکنون "برای انسانی که محدود است به دو بعد زمان و مکان و هر چه در مورد قبل و بعد خود می داند خرواری ست از مفروضات و تصوراتش که استوار است بر پایه ی مشتی گذاره های اثبات ناپذیر و ابطال ناپذیر .

:72::72:

?

http://www.hamdardi.net/imgup/28/125...7f13d22129.JPG

ما به زمان حال برای به فعلیت رساندن پتانسیلهایمان نیاز داریم. لیکن انسانها در زمان حال کدامیک از بی نهایت توانایی هایشان را و در چه جهتی به کار می گیرند و نتیجه چیست؟ و چگونه می توانند آگاهانه دست به انتخاب بزنند و دور اندیشی را لحاظ کنند و از سردرگمی نجات یابند؟

http://www.hamdardi.net/imgup/28/125...a44386af03.JPG

از کجا آمده ام ؟ آمدنم بهر چه بود ؟ به کجا می روم آخر؟.....
سئوالاتی هست که معطوف به یکپارچگی و فهم مسیر زندگی هست.
در واقع هر فردی با فهم هدفمندی کائنات و درک موقعیت مکانی و زمانی خودش از هر نظر می تواند در زمان حال پتانسیلهای وجودی خویش را در جهت مناسب به فعلیت برساند.

چشم آخربین تواند دید راست
چشم آخُربین غرورست و خطاست

ای بسا شیرین که چون شکر بود
لیک زهر اندر شکر مضمر بود

نمیدانم آنچه در ذیل می آورم متناسب هست یا نه ، با این وجود می خواهم بگویم .

من می خواهم از زاویه ای دیگر به این بحث بپردازم و اساساً نظر اصلاحی داشته باشم .

و این حرف دیروز بوده که ، از کجا آمده ام ، آمدنم بهر چه بود ، به کجا می روم ، آخر ننمائی وطنم .

و بنده امروز به این شکل می گویم که :

چگونه آمده ام؟>>>>( تحلیل رفتاری ) ،
کجا هستم؟ >>>>( درک خود و موقعیت در زمان حال )
کجا باشم ؟>>>>( موقعیت و وضعیت مطلوب )
چطور باشم ؟( الگوی رفتاری )
و با طی این مسیر ، به روشنی می توانیم ببینیم که کجا خواهیم بود .

یک سیستم نظارتی و ارزیابی درونی که به نظر بنده رفتار ساز است ، را می توان با این روند ایجاد کرد

سلام

استاد گرامی خانم طاهره من که تو خماری موندم...........:302:
من اینا رو می دونم که :

جواب از کجا آمده ام؟ ، آمدنم بهر چه بود ؟ مختصر و مفید اینه :

اِنّا لِلّه وَ اِنِا اِلَیهِ راجِعون

از خداییم و بسوی او بازمیگردیم !

انسان هم مانند سایر مخلوقات عالم توسط خالق هستی خلق شده .......مثل آسمان ، زمین ، ذریا، کوه و دشت ، حیوانات و نباتات و جمادات .خداوند جسم انسان رو از خاک آفرید و از روح مقدس خودش در او دمید تا انسان شد.هنگام خلقت انسان به خود نبریک گفت و او را برترین مخلوقات خود قرار داد و اشرف مخلوقات و خلیفة الله ساخت !خداوند از خلقت انسان هدف داشت و حکمت ..........
خداوند میفرماید : وَ ما خَلَقتُ الجِنَّ وَ الاِنسَ اِلّا لِیَعبُدُون ........... جن و انس را نیافریدم جز برای اینکه مرا عبادت کنند.
تو این آیه خداوند هدف از خلقت انسان رو عبادت و بندگی خودش بیان فرموده. این یعنی اینکه آمدنم بهر عبودیت خداوند است.خداوند میخواهد انسان در زندگی به کمال برسد و کمال به دست نمیاد جز در سایه عبودیت و بندگی خداوند. عبادت خالصانه و به قصد قربت خداوند. هدف از زندگی انسان ( علت آمدن ) خود خداست.

اما استاد عزیز شما سئوال رو طوری طرح کردید که جوابش خیلی سخته در مورد من که اینطوره و ذهن منو به جاهای دیگه برد که هیچی نمیدونم چون فلسفی به نظر میرسه .منشاء پیدایش انسان با عنوان تاپیک متفاوته به نظر من برای همین از این لحاظ (فلسفی) چیزی نمیدونم.