من معلم هستم و مرددم ادامه تحصیل بدم یانه؟!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط terme00

سلام فرشته جون خوبی؟
نمیدونم منو یادت میاد یا نه ...
دلم برات تنگ شده بود ، خیلی وقت بود نیومده بودم تالار
اول ازدواج موفقت رو تبریک میگم عزیزم انشالله که سالیان سال کنار هم خوشبخت و شاد باشید
بعد هم فوت عزیزت رو ( نمیدونم دقیقا کدوم یکی از عزیزانت بودن ) تسلیت میگم

اما راجع به ادامه تحصیل باید بگم برای شما که دیدگاهت پیشرفت شغلی و اولویت هات کار در بیرون نیست به نظر من لازم نیست ادامه تحصیل بدی
من خودمم مثل شما هستم به خصوص از وقتی که شغلم رو عوض کردم و ساعت های کاریم کم شد تازه فهمیدم چقدر اشتباه میکردم این همه به کار و درآمد اهمیت میدادم
اصلا زن برای کار کردن نیست زن برای زندگی کردن با ارامشه ، آشپزی با عشق ، محبت به همسر ، تربیت بچه ها ، ورزش و مهمانی هم در کنار اینها
نظر شخصی من اولویت با زندگیه نه کار
امیدوارم مثل همیشه درست ترین تصمیم رو بگیری :72:

---

سلام ترمه عزیزم
خوبی
ممنون بابت تبریک و تسلیت امیدوارم همیشه شاد باشی
مگه میشم یادت نباشم؟

بهرحال من سرکار میرم بحثم این نیست که اولویت با کاره یا زندگی
فقط این مساله درگیرم کرده چون همه همکارا ارشد میخونن وگرنه خودم نیازی نمیبینم و نه در این مقطع علاقه ای دارم .
تو سازماندهی من با همکاران مقایسه میشم یعنی انتخاب مدرسه با امتیاز بندی هست ازین لحاظه که ادامه تحصیل همکاران تاثیر داره . البته اگه قبول نمیشدم حساسیتی نداشتم چون قبول شدم برای همین برام قابل بحث و بررسی بود .

ببنید حقیقت اینه که بله اگر شما ارشد نخونید ممکنه حالا نه چند سال دیگه تو سازماندهی از همکاران دیگه عقب بیافتین البته فقط ممکنه.
شما ببین بخاطر این موضوع میتونی دوسال درس بخونی بی علاقه ومصلحتی ؟
یا ترجیح میدین کاریو کنی که دوس داری با علم به این احتمال که ممکنه امتیاز شما کمتر از همکاران بشه ممکنه چند سال دیگه ارشد خوندن به این راحتی نباشه وهزاران احتمال دیگه ....
بله من معلم هستم :72::72:

سلام ممنون همکار عزیز :43:

میدونم ولی نمیتونم مصلحتی این قضیه رو تحمل کنم ترجیح میدم اگه زمانی مجبور شدم بخونم

البته پارسال ما دو تا دبیر بودیم تو یه رشته که همکارم امتیازش سربه فلک کشیده بود با این حال اول من رو سازماندهی کردن یعنی مدرسه خوبه رو من برداشتم
البته خیلی پیچیده بود چون شاگردا همه شاکی بودن رییس هم میدونست گفته بودن که اینطور پیش بره . یجوری درسای دیگه رو به ایشون دادن .الان هم که من در منطقه ای که سازمان دهی میشم یه دبیر هستم و بس .برای همین انگیزه ندارم

میدونم بعدا مجبور شم بخونم بچه خواهم داشت و با هزار مشکل باید بخونم .

(عذر میخوام من محدودیت پست داشتم نتونستم همون موقع جواب بدم )
حواهشمیکنم همکار جان:43:
بله درسته من چند سال پیش سرهمین دوراهی رسیدم ودغدغه های شمارو داشتم نهایتا ادامه ندادم که البته پشیمون هم نشدم اما اگر دنبال انگیزه وبه نوعی ترغیب شدن هستید باید بیشتر درکنار آدمهایی قراربگیرید که کمتر اهل تجزیه تحلیل هستند وکار به مصلحت زمان میکنند اینجوری آدم تو اون موج وجو قرار میگیره وناخواسته انگیزه پیدا میکنه مثلا کسی از همکاران که قصد داره ادامه تحصیل بده
موفق باشید:72::72: