چطور همکار کم کار خود را تحمل کنم

من نمیدونم این عبارت همه هستن توام مثل همه باش از کی ورد زبون همه شد؟؟؟ میگی تو مصرف آب صرفه جویی کن میگن همه تلف میکنن! میگی آَشغال نریز رو زمین میگن همه میریزن! میگی طرف از زیر کار در میره میگن توام در برو!

مریم عزیز اولا خیلی خوشحالم که افرادی با وجدان کاری شما هنوز توی سیستم هستن و امیدوارم هیچوقت کسی با این عبارات دلسرد کننده شما رو مایوس نکنه.
من نمیدونم از نظر اعتقادی در چه حدی هستی اما قطعا اونی که با زیر کار در رویی و زبون بازی به جایی میرسه و حقوق بالا میگیره حق الناس به گردنشه و خودش میدونه و خداش!
ولی من همیشه با خودم میگم که اگه نقش خودمو به خوبی انجام بدم و حداقل الگوی خوبی برای فرزندم باشم باز هم سهم خودمو برای کشورم و آیندم انجام دادم. و همیشه تاسف میخورم برای کسایی که مثلا مذهبی و وطن دوستن اما در عمل....

توصیه م بهت اینه که همیشه به اهداف بالات فکر کن و این آدما رو عملا نادیده بگیر. کارها و رفتارشو پیگیری نکن و فکر کن که اصلا وجود نداره...
برات آرزوی موفقیت میکنم

واقعا ممنونم فک می کنم این راه خوبی باشه که اهداف بالای خودم رو دنبال کنم و ایشون رو نادیده بگیرم بالاخره زمان همه چیز رو مشخص می کنه . اینجور آدما مقطعی موفقند اما در دراز مدت نه ؟ این آقا یه فرزند داره که بعضی اوقات به حال اون بچه تاسف می خورم که واقعا می خواد چی یاد بگیره از پدرش ؟ دروغ ؟ نمی دونم چرا بعضی آدما این مسائل رو زرنگ بازی می دونن اصلا تو فرهنگ ما ضایع کردن حق دیگران شده زرنگی و این خیلی تاسف آوره . بچه ای که تو صف وایسه تا به حقش برسه دعوا می شه که بی عرضست و بچه ای که از صف جلو بزنه تحسین و تمجید می شه . باید آموزش رو درست کنیم امثال این آقا خیلی خیلی زیادن .

سلام

وقتی با کسی همکارید که بازی گوشه و.. ، کارش هم به شما ارتباطی نداره ، دلیلی نداره ما حرص محبوبیت یا حقوق در ازای بیکاری یا هر نفعی که به اون آدم میرسه بشیم ،
ما مسئول کار خودمونیم و اگه حقوقمون محفوظه دیگه جای نگرانی یا احساس ظلم نیست. تازه گاهی هم هرگز کاری از ما ساخته نیت چون اون آدم پسر خاله مدیره.

وقتی با کسی همکاریم که در کاره ما خلل ایجاد میکنه و مارو پیش آدمای مهم خراب میکنه(مهم، چون ما تحت نظارت و تصمیم گیری مدیر کار میکنیم) اینجا حقوق ما مطرح میشه ،
دیگه بحث اینکه به یکی دیگه داره نفع میرسه و یکی پیش یکی دیگه محبوب شده مطرح نیست ، بحث حوق ما مطرحه پس باید دفاع کنیم.

بشین کارهایی که نتونسته و به شما محول شده رو لیست کن ، توانمندیهای خودت و علت اینکه اون کار به شما محول شده رو جلوی هر کدوم بنویس ، برو پیش رئیس و با رعایت احترام و حقوق اون همکار ،فقط در مورد اتفاقاتی که برای شما و در جریان ایجاد اختلال در کار شما شده رو بگو.

و به مدیر بگید که مایلید در مورد محاسبه حقوق کارمندانش بیشتر بدونید، که آیا توانایی ها و مدارک تحصیلی و سوابق کاری ملاکه و به چه نسبتی یا موارد دیگه ای هست که شما بیخبرید .
بعد هم توضیح بده که تو چقدر کارتو درست انجام میدی و دوست داری بدونی شرایط افزایش حقوق و ترفیع چیه.

در ضمن حتما در همه صحبتهات روی این موضوع تاکید کن که تصمیم گیرنده ایشونه و فقط شما برای خودتون وقت ایشونو گرفتید ، چون همه مدیرا روی این نکته که تصمیم گیرنده اونها هستن حساسن.
خیلی هم یادآور شو که تا حالا وقتشو برای مسائل پیش پا افتاده نگرفتی و همه کارهایی که کردی وظیفت بوده ولی الان مجبور شدی که این مسائلو بگی.

**اگه همکاره شما خیلی لایق باشه برای سمت سرپرستیه بخش، ولی شما احساس کنی ممکنه این پست رو از دست بده ، ممکنه احساس مسئولیت کنی که برای مدیران بالادستی ، روی قابلیت های همکارت تاکید کنی ،
حالا قرار نیست شما مثل هکارت باشی ولی ، باید خودتو (همین مریم رو با همه توانمندیهاش ) به مدیر نشون بدی . پس نیاز به تزویر نیست بلکه مثلا وقتی مدیر میپرسه چه خبر ، به جای اینکه بگی سلامتی ، با لبخند و انرژی از کارهای خوب اون هفته بگو از اتفاقات کاری بگو.

تعامل ، تعامل ، تعامل
در ارتباط با مدیران و کارمندان تعامل خیلی مهمه ، بدون اینکه بپرسه گزارش کارهاتو شفاهی و دوستانه بهش بده ، فلان شرکت پیشنهاد x رو به ما دادن ، من پیشنهاد Y رو جایگذین کردم چون بهتر بود که....چون بد میشد اگه .... ، اینطوریه که مدیر میفهمه قرارداد/پرونده /خدمات/ یا هرچیه Y چهطور به نتیجه رسیده ، اگه تو نگی مدیر چه بدونه تو چقدر باهوشی ؟ اون سرش شلوغه یا نمیدونه یا نمیپرسه یا نمیتونه سردر بیاره

در حالت علمی میشه تعامل (ارائه گزارش شفاهی ، مشورت گرفتن ، خبر دادن و خبر گرفتن ، گپ کاری)، در حالت کودکانه و پرخاشگرنه میشه خودشیرینی ، زیرآب زنی ، پاچه خاری و.. که تو اهلش نیستی

راستی ، چرا عصبی بشی ؟ اتفاقی نیوافتاده تو سرجاتی ، مدیر سرجاشه و توانایی های تو هم سرجاشه هنوز فرصت هست ، راه حل هم هست، خیلی هم راحته ،فقط باید باظرافت رفتار کنی- کاری به همکارت نداشته باشی -فقط خودت و کارت.

راستی اینکه به مدیر بگی "نه" رو فراموش کن . (مدیر ، درخواستش با همکار،مافوقی با سطح یک دوم بالاتر از ما ، سرپرست و.. فرق داره )

به جای این کار ، تو همون اندازه که باید در طول روز کار کنی رو به همون اندازه پر کن ، چیکار داری مسئول انجامش کی بوده ، تو اون اندازه که حقت بوده کار میکنی، مثلا:
تو باید امروز کاره الف و ب و ج رو انجام بدی ، مدیر ازت میخواد که کاره د رو هم انجام بدی که وظیفه یکی دیگه است. نیاز نیست که تو هر 4تا کارو امروز انجام بدی و انرژی بیشتری بذاری .

بگو باشه ، ازش بپرس اولویتش چقدره ، اگه خیلی بالاست ، اول روی کاره د وقت بزاری (عملا یعنی کارهای خودتو عقب بندازی) ، اینطوری تو در هر صورت هر 4تا کارو انجام دادی ولی نه توی یک روز بلکه توی یک روز و نیم ، پس تو کاره بیشتری انجام ندادی و به مدیر هم نه نگفتی . نیاز نیست توضیح دی اگه اولویتش پایینه اول کارهای خودمو انجام بدم ، فقط بپرس اگه اولویت بالایی داره اول کاره 4 رو انجام بدم. پاسخ مدیر یک کلمه است و جواب شما یک کلمه.

اگه میخوای حقوقت رو همه جانبه حفاظت کنی ، هم باید رضایت مدیر رو داشته باشی هم اینکه از خودت به اندازه ای که منفعل نباشی کار بکشی . همینطور با همکارت خیلی جدی و جراتمند رفتار کن ، باید بدونه تو حواست به خودت هست و اگه احساس خطر کنی حمایت مدیر رو داری.