به زندگی در روستا فکر میکنم ! من متولد تهرانم ساکن تهرانم -کارمندو متاهل .

سلام

می تونی دامداری یا مرغداری بزنی
در مقیاس خیلی کوچیک
اما با تغذیه و روشهای طبیعی نه با هورمون و ...
و محصولاتت را هم بالطبع با قیمت خودشون و مشتریهای خاص خودش بفروشی
اینطوری فشار کارت کمتره

یه بار یه جا خوندم که یه خانمی نان محلی می پزه
منظورم با خمیری که طبیعی آماده شده نه با مواد شیمیایی و ...
و توی تنور
و سفارش هم می گیره (روستای نزدیک اصفهان)
و درآمد خوبی هم داره

خودت که احتمالا بلد نیستی نون بپزی
ولی می تونی توی یه روستا با استخدام کسانی که بلدن نون بپزن یه همچین کاری را انجام بدی و حتی نونهات را اینترنتی بفروشی
با چند تا پیک موتوری، اگر نزدیک شهر باشی می تونی هر شب نونهای سفارشی را برسونی به مشتریها
سایت نونوایی گیسو کمند ... خرید آنلاین :311:

می تونی توی همون روستایی که هستی
کار تولیدی پوشاک یا مشابه راه بندازی و خانمهای روستا را نیمه وقت استخدام کنی ( کار تمام وقت سخته، اصلا به کسی کار تمام وقت نده :327:)
یا از یه تولیدی کار و سفارش بگیر. بخشی از کار را شما انجام بدین ...
عصرش هم خودت برو سر باغچه حیاطتون و صفا کن ...

می تونی سرای سالمندان بزنی
اولش با تعداد کم ...

در ضمن نمی خواد خونتون را طاق بزنی
به قول صبا جان همینم از دستت بره
برو دنبال وام خوداشتغالی

سلام دوست عزیز من تو دوران تحصیلات دانشگاهی هم تو تهران بودم و هم تو تبریز زندگی کرده ام و الان تو یه شهر نه چندان بزرگ که در زمینه کشاورزی و دامپروری و صنایع تبدیلی خیلی فعاله کار و زندگی می کنم. به اندازه کافی تجربه کاری و زندگی دارم برات از این شهرها بگم.
بقول خودت تهران برای کسایی که پول کافی دارن جای مناسبیه ولی برا بقیه فقط دوندگی و خستگی داره و همینطور بستگی به روحیاتت داره که تو چه محیطی احساس آرامش میکنی بعضیا همین دوندگی و شلوغی رو دوست دارن و توش احساس سرزندگی می کنن بعضیا هم مثل شما حساس ترن.
اطراف تبریز هم جای بدی نیست واسه زندگی ولی برا شما که دلت میخواد نزدیک تهران باشی مناسب نیست.
نکته مهم هم اینه که تو متاهلی و باید آینده بچه هاتم درنظر بگیری از لحاظ امکاناتی که در آینده از تو درخواست خواهند کرد.
برای من با وجود اینکه براحتی امکان انتقال محل کارم به تهران و تبریز وجود داره ولی همین شهر رو ترجیح میدم. چون در 10 دقیقه دخترم رو به مادرم میسپرم و وسط کار هم گاهی بهش سر میزنم. حجم کارم کمتره و میتونم هر وقت خواستم با دخترم برم بیرون و پیاده روی و گاهی بیرون شهر و ...
خونه ویلایی داریم با حیاط درخت و گل. خوراک مون اکثرا ارگانیک و تازه هست. پدرشوهرم باغ میوه خوبی اطراف شهر داره و ما هم استفاده میکنیم:227:
اما معایب: نداشان امکانات آموزشی و تفریحی مدرن برا بچه ها،مراکز خرید کم و عدم وجود امکان پیشرفت در کار بدلیل کوچک بودن اداره و پستها
البته خوب که فکر میکنم میبینم اگه تو تهران زندگی می کردم با وجود امکانات زیاد بدلیل مشغله و مشکلات خاص تهران نمی تونستیم استفاده مناسبی داشته باشیم.
برا کار تو روستا:
1- باید استعداد و روحیه خودتو بسنجی و همینطور درآمدزایی اون شغل
2- پتانسیل منطقه ای که میخوای اونجا سکونت کنی مهمه
3- من صنایع تبدیلی رو بیشتر توصیه میکنم پرورش قارچ و ماهی ریسک زیادی داره و علیرغم تصور افراد سخته.
4- یه پیشنهاد: میتونی فروشگاهی در تهران داشته باشی که فقط میوه های ارگانیک تولیدی خودت و یا افرادی که باهات کار می کنن رو اونجا عرضه کنی سود بسیار خوبی خواهی داشت. حتی تو این فروشگاه گوشت و مرغ های محلی هم قابل عرضه هست.
5- توتبریز فروشگاهی رو دیدم که تولیدات صنایع دستی مددجویان کمیته امداد رو میفروختن فرشهای دستباف و بسیار گران قیمتی داشتن که چون مناسبتر از جاهای دیگه میدادن مشتری زیادی داشت اینم خیلی خوبه.

6- یه مهد کودک خوب و تمیز و آموزشی هم تو شهرهای کوچک اطراف تهران استقبال کننده زیادی خواهد داشت.
7- تجارت لباس هم همیشه سود آوره من دوستانی دارم که ماهی یه بار میرن ترکیه. البته چون اینجا فاصله کمتره زمینی میرن و لازم نیست تا استانبول رفت تو همین شهرهای نزدیک مرز فروشگاههایی دارن که فوق العاده است کلا بوتیک های تهرانو بگردی جنس با اون کیفیت و قیمت امکان نداره پیدا کنی. میتونی اینترنتی فروش کنی.
8- توضیح صنایع تبدیلی: بوجاری و بسته بندی غلات، تولید جوانه های تازه از غلات و بسته بندی و فروش، تولید محصولات متنوع سبوس برنج، تولید فرآورده های آلو و زرد آلوی با کیفیت و خانگی و بسته بندی و فروش( در صورت بازاریابی مناسب خیلی سود خوبی داره) و کارهایی که نیاز به کارگاه های کوچک و سرمایه کم دارره و قابل گسترشه
9- اصل مطلبو فراموش کردی شوهرت! شغل اون آینده و برنامش برا زندگی چیه. اصلا آیا اونم مثل تو فکر میکنه؟
امیدوارم مطالب به دردت بخوره و بتونی تصمیم درست و طولانی مدت در مورد زندگیتون بگیری

یادمه چند وقت قبل یه متنی خوندم از یکی از هموطنان عزیز تهرانی :72: اومده بود توی یکی از شهرستان ها اونم شهر بزرگ این بنده خدا همینجوری تعریف میکرد و لذت یمبرد تا اینکه رمیض شد یک مریضی معمولی بلایی سرش اومد برای رفتن پیش پزشک که به این نتیجه رسید همان تهران درسته درد هست ولی درمانش هم هست.

مشکل جای دیگریست بانو گیسو کمند گرامی.
اگه واقعا بهت فشار زیادی وارد میشه ببین این فشارها از کجاست شما تصور کن یک شیر خرابه شما بجای درست کردن شیر داری دنبال ظرفهای بزرگ میگردی بزاری زیر شیر تا آب هدر نره بعدش هم این ظرف ها پر بشه یک مشکل جدید داری باهاشون چیکار کنی!!!

تهرانی زندگی ماشینی دارن و قبول دارم همه اش را ولی بنظرم برنامه ریزی کن واسه زمان های باقی مانده که داری اون کلاس زبان یا کلا نرو یا اگرم میری بنداز توی روزهای سر کار میری یا مجازی یاد بگیر از سی دی ها و فیلم های آموزشی استفاده کن ولی اینجوری 2روز کامل برای خودت داری.
برای تفریح هم لازم نیست جای خیلی دور بری با مترو سوار شو برو شهرهای نزدیک خوش آب و هوا یا روستاهای اطراف تهران

پ.ن:تهران همه چیش یکطرف مترو یکطرف عاشقشم اوووووووووف آدم هایی که یمبینی شلوغی رفت و امد عجله ای که دارن چهره های خسته و داغون کلا خیلی خوبه جنب و جوشی که داره و نقطه خوبشم دست فروشهایی که هست اونم عالیه دوسشون دارم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khaleghezey

یادمه چند وقت قبل یه متنی خوندم از یکی از هموطنان عزیز تهرانی :72: اومده بود توی یکی از شهرستان ها اونم شهر بزرگ این بنده خدا همینجوری تعریف میکرد و لذت یمبرد تا اینکه رمیض شد یک مریضی معمولی بلایی سرش اومد برای رفتن پیش پزشک که به این نتیجه رسید همان تهران درسته درد هست ولی درمانش هم هست.

مشکل جای دیگریست بانو گیسو کمند گرامی.
اگه واقعا بهت فشار زیادی وارد میشه ببین این فشارها از کجاست شما تصور کن یک شیر خرابه شما بجای درست کردن شیر داری دنبال ظرفهای بزرگ میگردی بزاری زیر شیر تا آب هدر نره بعدش هم این ظرف ها پر بشه یک مشکل جدید داری باهاشون چیکار کنی!!!

تهرانی زندگی ماشینی دارن و قبول دارم همه اش را ولی بنظرم برنامه ریزی کن واسه زمان های باقی مانده که داری اون کلاس زبان یا کلا نرو یا اگرم میری بنداز توی روزهای سر کار میری یا مجازی یاد بگیر از سی دی ها و فیلم های آموزشی استفاده کن ولی اینجوری 2روز کامل برای خودت داری.
برای تفریح هم لازم نیست جای خیلی دور بری با مترو سوار شو برو شهرهای نزدیک خوش آب و هوا یا روستاهای اطراف تهران

پ.ن:تهران همه چیش یکطرف مترو یکطرف عاشقشم اوووووووووف آدم هایی که یمبینی شلوغی رفت و امد عجله ای که دارن چهره های خسته و داغون کلا خیلی خوبه جنب و جوشی که داره و نقطه خوبشم دست فروشهایی که هست اونم عالیه دوسشون دارم

---

آفرین به آقای خاله قزی، همیشه مثبت ها رو هم می بینه و نگاه آدمو تعدیل میکنه.:104:

سلام
گیسو کمند جان من تو روستا بزرگ شدم وزندگی کردم الان هم مادرم تو روستا زندگی میکنه ولی خودم متاسفانه به دلیل تحصیل وکار مجبورم فعلا تو شهر باشم وزندگی کنم
ولی حتما سرمایه داشته باشم که بتونم برای خودم یه خونه وباغ درست کنم صد درصد برمیگردم روستا زندگی میکنم ارامشی که زندگی روستا بهت میده هیچ وقت نمیتونی 5دقیقشو داخل شهر تجربه کنی
البته فکر نکنید همه اونایی که تو رستان فقط کشاورز ودامدار هستن وغیر از این هیچ شغلی ندارن مثلا روستاهای ما اکثرا ادمهای تحصیلکرده هستن از پزشک بگیر تا استاد دانشگاه معلم مهندس وغیره که داخل روستا زندگی میکنن به اون شغلشون هم میرسن مثلا پسر دائیی خودم پزشکه ولی داخل خود روستا درمانگاه زده یه خونه باغ درست کرده وداره زندگیشون میکنن ومیگه هیچ وقت حاضر نیستم این زندگی رو ول کنم برم تو شهر یه مدت مثلا مرکز استان رفت نتونست تحمل کنه دوباره برگشت.
خیلی از اشناهامون هم که از اول داخل شهر بودن وشغل وسمتهای مهم دولتی دارن الان اومدن داخل روستا زمین خریدن دارن خونه باغ درست میکنن که هر وقت بخوان بیان اونجا زندگی کنن.
البته روستای ما واقعا قشنگه ما خوزستانیم کنار رودخانه کارون که همش جنگل وبیشه زار طبیعیه وبسیاز حاصلخیز وسرسبز وفوق العاده پایییز و زمستان و بهار زیبایی داره
به جز تابستونش که واقعا گرم وطاقت فرساست که اونم عادت کردیم. دوست داشتم عکس بزارم ولی چون معروفه واشناست طبیعت اونجا میترسم لو برم:shy:
ولی من خودم سرمایه اش جمع کنم برمیگردم روستا گلخونه میزنم پرورش گل که واقعا عاشق این کارم در کنارش هم پرورش قارچ وچیزای دیگه اگه عمری باقی باشه.
توی روستا هم بخوای بری زندگی کنی اول باید سرمایه اش جمع کنی وبدونی میخوای چیکار کنی با دست خالی نمیشه وموقعیت اون روستا وحاصلخیزی و اب وهواش واینکه مناسب چه چیزی هست مثلا ما اینجا هر چی بکاریم در میادچون هم اب فراوانه هم خاک فوقالعاده ای داره وهم رطوبت زیاد
گیسو کمند جان امیدوارم بتونی واقعا به این خواسته ات جامعه عمل بپوشونی مطمئنم که از زندگی در روستا هیچ وقت پشیمون نمیشی!

دوست عزیز
قدیم که امکانات نبود خیلی ها برای استفاده از امکانات به شهر می آمدند اما الان ما در عصری زندگی می کنیم که به آن می گویند دهکده جهانی یعنی هر چی که در تهران دارید در دورافتاده ترین روستاهای کشور هم خواهید داشت.
اگر دغدغه خوراک دارید که غذای ایرانی همه جای ایران یافت می شود مثلا مگر مزه چلو کباب در تهران با مثلا کرمانشاه یا چه می دانم شیراز یا هر جای دیگر کشور متفاوت است؟
اگر دغدغه تحصیل فرزندانتان را دارید باز هم فرقی نمی کند مهم این است که خود بچه استعداد داشته باشد. در شهرستان های کوچک هم مدارس خوب داریم. باید بگردید و فرزندتان را در یک مدرسه خوب ثبت نام کنید. این ربطی به تهران و شهرستان ندارد. ممکن است در تهران باشید و فرزندتان را در یک مدرسه خوب ثبت نام کنید اما معلمش آدم بدی باشد و برعکس آن.
اگر دغدغه تان مسایل فرهنگی است که دیگر حرفی نیست که تفاوتی وجود ندارد. الان در عصر اینترنت می توانید هر محصول فرهنگی اعم از کتاب و فیلم و ... را از طریق شبکه وب سفارش داده و درب منزل تحویل بگیرید. چه در مرکز تهران باشید چه در دورافتاده ترین روستاهای کشور.
تنها مساله نگران کننده مسایل درمانی است. مسلما بسیاری از شهرهای کشور امکانات پزشکی ای مانند تهران ندارند. اما خدایی مگر قرار است در عمرتان چند بار دچار بیماری سختی شوید که فقط در تهران امکان درمان دارد؟ مضافا این که بسیاری از مشکلات و بیماری ها ناشی از زندگی شهری به خصوص ترافیک و دود و آلودگی هوایی و صوتی تهران است.
من خودم سال ها در تهران زندگی می کردم اما یک باره تصمیم گرفتم و با هر ضرب و زوری بود به یکی از شهرستان های دور افتاده مهاجرت کردم الان به قدری راضی هستم که حد و حساب ندارد. در تهران در یک آپارتمان 60 متری مستاجر بودم اما الان به حمد الهی و سپاس او خانه ای حیاط دار تقریبا سیصد متری دارم. بچه هایم به خوبی بزرگ شده اند و مشکل خاصی هم ندارم قبلا سه ساعت در مسیر رفت و برگشت بودم الان فاصله محل کارم تا خانه با ماشین حدود یک دقیقه است. هر از گاهی از سر کار مرخصی می گیرم می روم خانه یک لیوان چای می خورم بر می گردم سر کار!!!
البته بالاخره باید دلتنگی و دوری از خانواده و زرق و برق ظاهری زندگی در تهران را به جان بخرید.
هر چیزی یک جنبه مثبت دارد و یک جنبه منفی.
مردم شهرهای کوچک معمولا غریبه ها را به راحتی در جمع خود نمی پذیرند و ممکن است به خصوص اگر در پی ایجاد کسب و کار باشید به این راحتی از شما خرید نکنند و مشتری تان نشوند. کمی هم تفاوت های فرهنگی ممکن است وجود داشته باشد اما همه این ها فدای یک لحظه آرامش!

دوست عزیز بابا
چه دل و جراتی داشتین برای این ریسک. خوشحالم که از نتیجه تصمیمتون راضی هستین.
من هم گاهی احساس درجا زدن می کنم ( در مقایسه با همکلاسیهای دوران دانشکاهیم که من جزو دانشجوهای برتر بودم زمانی) به رفتن از این شهر به تهران یا جای دیگه فکر می کنم. ولی وقتی با خودم میگم اینجا ایرانه و همه جاش تقریبا مثل همه پشیمون میشم نهایت آرزوی من مهاجرت از کشوره البته در زمان مناسب. شاید سالها بعد دخترمو واسه ادامه تحصیل بفرستم و خودم هم برم چون شوهرم اینجا وابستگی های زیادی داره.
بگذریم خانم گیسو کمند ببین چطور درد و دلای هممون اومد تو تاپیکت!
خالقزی باور کن این جور زندگی و تلاش فرسایشیه همون بیماری هایی که ازش میترسیم تو این نوع زندگی بیشتره.
آبی بیکران منم این جور روستاها رو تو طرفای خودمون خیلی سراغ دارم. تو همین شهر کوچیک و مرفه خودمون خیلیا هستن که تو تهران چند تا مغازه دارن پمپ بنزین و