يك مرد چگونه بايد احساسات خود را بروز دهد؟

shad گرامی من این کار رو بارها انجام دادم. بارها!
خانوم بزرگوار در جواب من می گه نمی دونستم با یک زن ازدواج کردم! من با هزار امید وآرزو اومدم خونه تو! "انگار من از زندگیم سیر شده بودم اومدم ازدواج کردم".
دانه گرامی خانوم بنده بدهی ها رو تو سر من نمی کوبه! ایشون اون چیزی رو که دوستاش تهیه کردن و دلش می خواد " احتمالا به خاطر علاقه به شوهرش!" رو از من طلب می کنه. شکر خدا مشکل مالی ندارم. اما این تصور برام آزار دهندست.بارها از خودم پرسیدم من کیم؟ یه کیف پول؟یه کوه استوار!
بارها دیدم که خانومها در جاهای مختلف از این که همسرشون اونها رو درک نمی کنه ناراحتند!. شما ببینید کجا همسرتون رو درک کردید. کی شده وقتی اون عصبیه و محیط خونه رو ترک می کنه نگران حالش شید و بهش زنگ بزنید! واقعیت اینه که این قضیه حقوق برابر و در عین حال توجه نمودن به احساسات ظریفتر خانومها! شده یک چاقوی دولبه. نمی شه هر دو قسمت قضیه رو با هم داشت. یک مرد در زندگی امروزه شده مسئول ساخت زندگی! (از مراسم عروسی با اون هزینه های سرسام آور- اجاره خونه- خرید جواهر و... گرفته تا..) در عین حال باید واقف به این باشه که مسئولیتش به این جا ختم نمی شه . اون باید کنار همسرش مرهمی بر دردهای همسرش باشه. محیط رو برای اون امن کنه. آروم باشه. صبور باشه. مرد باشه(عذر می خوام اما از این واژه واقعا دیگه داره حالم به هم می خوره!) بعد می شه اجحاف در حقوق خانومها. تا کی باید یک مرد به این توجه کنه که چطور احساساتش رو بیان کنه که همسرش ناراحت نشه! این قضیه مگه چقدر در مورد خانوما صحت داره. پریشب یکی از اقوام نزدیکمون که یک پسر مجرد بود و مهندس الکترونیک وضع مالی نسبتا خوبی هم داره اومده بود خونه ما. نیم ساعت که خونه ما بود گفت من واقعا شما ها رو که می بینم می گم ازدواج بی فایدست!
سنت پیغمبر مال زمان خودش بود. زمانی که به گفته اون "اگر شوهر شما شب رو از دست شما ناراحت بخوابه اعمال شما پذیرفته نمی شه" . الان یک مرد با... خونگی هیچ تفاوتی نداره! نمی شه همه چیز رو یک نفر مدیریت کنه. می شه همون طوری که شما می فرمایید و خانومم بالفرض از بدهی می ناله و دلش به حال من می سوزه منم شروع کنم به داد وفریاد که ای لعنت به این رئیس اداره که کارو بارم رو داغون کرده ...؟
Setareh گرامی می دونم شما مشاور نیستید. اما بالاخره یک خانوم هستید. باید بدونید که یک زن در چه صورت می تونه ابراز احساسات همسرش رو باور کنه و جدی بگیره .نه نشونه ای از خشم بی خود؟>

آقای santatian عزیز
بهتره که همراه با خانمتون پیش مشاور برین به صورت حضوری، اگه هم می بینید این کار امکان پذیر نیست، توی همین سایت مطالب آموزشی زیادی برای خانمها وجود داره، من لینک چندتاش رو قرار میدم، خودتون هم می تونید search کنید و اونها رو در اختیار همسرتون بذارید،
زندگی بیست مخصوص خانمها

مرد شما حرف‌هایتان را بهتر می‌فهمد، اگر...

باید های مشترک همسران

چند را برای جلب همکاری همسرتان

فقط خانمها بخوانند
...

امیدوارم نتیجه بگیرید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shad

آقای santatian عزیز
بهتره که همراه با خانمتون پیش مشاور برین به صورت حضوری، اگه هم می بینید این کار امکان پذیر نیست، توی همین سایت مطالب آموزشی زیادی برای خانمها وجود داره، من لینک چندتاش رو قرار میدم، خودتون هم می تونید search کنید و اونها رو در اختیار همسرتون بذارید،
زندگی بیست مخصوص خانمها

مرد شما حرف‌هایتان را بهتر می‌فهمد، اگر...

باید های مشترک همسران

چند را برای جلب همکاری همسرتان

فقط خانمها بخوانند
...

امیدوارم نتیجه بگیرید

---

واقعا ممنونمshad گرامی-لطف کردید.
یک سوال فقط. این فایلها رو چطوری بهش بدم؟ به نظرتون این امر تاثیر گذاره؟
بازم ممنونم.
در پناه خدای متعال

مي تونيد از اين فايلها پرينت گرفته و طوري وانمود كنيد كه انگار در محل كار يا يكي از دوستان داشته آنها را مي خوانده و شما از مطالبش واقعاً خوشتان آمده است. به او پيشنهاد كنيد كه بد نيست او هم بخواند. بعد از اينكه مطمئن شديد آنها را خوانده نظر او را جويا شويد و در مورد بعضي از آنها با او بحث بنشينيد تا او بيشتر روي مطالب دقت كند.
بهتر است همه چيز غير مستقيم باشد چرا كه اگر او حس كند شما مستقيماً او را خطاب قرار داده ايد ممكن است نتيجه مطلوب را نگيريد.

سلام santatian
خیلی خرسندم که به ما اعتماد کردید و نکات مورد نظرتون را در میون گذاشتید.
ببینید ما مشاوران نمی توانیم داخل زندگی خانواده ای بشویم. نمی توانیم احساسات دقیق آنها را نسبت به هم مستقیما متوجه شویم. اما یه قاعده ساده وجود دارد که کمک زیادی برای درک تعاملات درون خانواده ها به ما می کند و آن اینست:
هر نوع تعاملی که مراجع با مشاور ایجاد می کند و هر احساسی را که در مشاور بر می انگیزد سرنخ فهم احساسات درون خانوادگی هست.
من شما را نمی شناسم. و از ریز و بم روابط شما و همسرتان در درون خانواده بی اطلاعم ، لیکن نحوه تعاملی که در این تاپیک ایجاد کردید. نحوه حق به جانب بودن، محکوم کردن، طعنه زدن، مدعی بودن و بیشتر زبان بودن تا گوش بودن. تازه در اینجا شما به عنوان یک عضو و یک مراجع حضور یافتید که می خواهید نظرات سایر دوستان را بگیرید. یعنی در نقش پذیرنده....
لیکن نحوه رفتار و تعامل شما حس منفی در مخاطب بر می انگیزد.
فرصت هم حسی و همدردی او را در نطفه خفه می کند.
معمولا این مخاطب هست که با نحوه ارتباطش به ما می گوید تا چه اندازه با او همراه و همدرد باشیم و به درونش راه یابیم.
وقتی حمله به جلو هست، ناگهان آدمهای مخاطب در لاک دفاعی می روند، عقب می نشینند. و در فکر دفاع از خود هستند. فرصت کمی پیدا می کنند که به مخاطب فکر کنند. بیشتر نگران خودشون هستند و تند تند جواب می دهند. برای اینکه از نظر روانی سالم بمانند. نه برای کمک به مخاطب.

تمام این مسائل بالا که اشاره کردم، به نوعی مهارت ارتباطی بین زن و شوهر اشاره می کند که بتوانند خودشان را آنطور که هستند به دیگران نشان دهند. اگر زن و شوهر هر دو در نقش دریافت کننده وارد شوند. و هر دو انتظار شروع ابراز احساسات را از طرف مقابل داشته باشند. هرگز این همدلی و همدردی شروع نمی شود.

باید دختر و پسر به بلوغ عاطفی و اجتماعی برسد و ازدواج کند. در این مواقع هر دو دوست دارند پیشی بگیرند در درک یکدیگر و محبت کردن به یکدیگر و هم احساسی با یکدیگر.

دوست عزیز...
قبل از مطالعه ادامه پستم ، به چند پست قبلی خود در این موضوع مراجعه کنید و دقیقا مطالعه کنید. علیرغم ادبیات حماسی که در آن به کار رفته است. آیا به نظر نمی رسد شما به عنوان یک آقا خیلی ضعیف هستید. ضعیف به این معنی که به جای اعتماد به نفس و یادگیری مهارتهای لازم ارتباطی ، با شیوه جز و فزع کردن و به زمین و زمان چیز گفتن جلو می روید.
من می خواهم بگویم شما صرفا به خاطر اینکه قوت و قدرت خود را در کسب آگاهی و مهارتهای زناشویی و ارتباطی به کار نگرفته اید ، احساس فشار می کنید.
فریاد زدن، قهر کردن، و .... نشانه قدرت نیست. نشانه اینست که ما توسط دیگران ناخواسته دستکاری شده ایم.
پیشنهاد من اینست ، حالا که تا اینجا چنین قشنگ تجزیه و تحلیلی بر مشکلات این چنینی داشته اید، باز هم صبور باشید و همت کنید و مقالات بخش آموزشی ما مخصوصا مقالات بخش آموزش خانواده و به خصوص مهارتهای ارتباطی را با دقت مطالعه کنید و سعی کنید کم کم به کار بگیرید. آنگاه متوجه می شوید به خاطر این دانایی و به کارگیری مهارتها، روابط خانواده در دستان شماست.
همچنین اگر حوصله چنین کاری را ندارید، حتما به مشاور خانواده به صورت حضوری مراجعه کنید. (التبه اگر خانم شما هم مراجعه کند بهتر است.)، و کم کم اقدام به تمرین این مهارتها کنید.
بعضی وقتها داشتند یک کلید، کار ما در لحظاتی که پشت یک قفل گیر کرده ایم بسیار آسان می کند. و اکنون این کلید مهارتهای ارتباطی در زندگی زناشویی هست که شما می توانید استفاده کنید.

در مورد لینکهایی که shad به شما معرفی کرده است، بیشتر به درد خودتون می خورد تا همسرتون. چون متاسفانه وقتی کتاب ، جزوه یا ... را به طرف مقابلمون می دهیم، وی جلوی ما مقاومت می کند و تصور می کند که او را محکوم کرده ایم و خواستار این هستیم که خودش را اصلاح کند. لذا ما باید در عمل او را سوق بدهیم به کسب مهارت. جهت این کار شما باید این مسائل را به کار گیرید و تغییر روش شما او را تحریک کند که از شما بخواهید تا این مطالب را به او نیز آموزش دهید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

معمولا این مخاطب هست که با نحوه ارتباطش به ما می گوید تا چه اندازه با او همراه و همدرد باشیم و به درونش راه یابیم.
وقتی حمله به جلو هست، ناگهان آدمهای مخاطب در لاک دفاعی می روند، عقب می نشینند. و در فکر دفاع از خود هستند. فرصت کمی پیدا می کنند که به مخاطب فکر کنند. بیشتر نگران خودشون هستند و تند تند جواب می دهند. برای اینکه از نظر روانی سالم بمانند. نه برای کمک به مخاطب.

تمام این مسائل بالا که اشاره کردم، به نوعی مهارت ارتباطی بین زن و شوهر اشاره می کند که بتوانند خودشان را آنطور که هستند به دیگران نشان دهند. اگر زن و شوهر هر دو در نقش دریافت کننده وارد شوند. و هر دو انتظار شروع ابراز احساسات را از طرف مقابل داشته باشند. هرگز این همدلی و همدردی شروع نمی شود.
فریاد زدن، قهر کردن، و .... نشانه قدرت نیست. نشانه اینست که ما توسط دیگران ناخواسته دستکاری شده ایم.
پیشنهاد من اینست ، حالا که تا اینجا چنین قشنگ تجزیه و تحلیلی بر مشکلات این چنینی داشته اید، باز هم صبور باشید و همت کنید و مقالات بخش آموزشی ما مخصوصا مقالات بخش آموزش خانواده و به خصوص مهارتهای ارتباطی را با دقت مطالعه کنید و سعی کنید کم کم به کار بگیرید. آنگاه متوجه می شوید به خاطر این دانایی و به کارگیری مهارتها، روابط خانواده در دستان شماست.

---

سلام
بسیار ممنونم از پاسخ شما.به نکاتی که واقعا در وجود من خواسته یا ناخواسته شکل گرفته اشاره خوبی کردید. متاسفانه بسیار کم حوصله و عصبی شدم که شاید یک قسمتی از اون مرتبط با دیر اقدام کردن برای حل مسئله ویک قسمت مربوط به خصوصیات منفی و درونی روحی خودم و قسمت دیگه مربوط به یک طرفه بودن نسبی وظایف و مسئولیت ها در خونه است.
در مورد اون نکته ای که فرمودید به چه صورت می تونم این کارو انجام بدم. یعنی احساسات خودم رو نسبت به خانومم بیشتر کنم؟ بیشتر از پیش بهش توجه داشته باشم تا اون هم متوجه بشه."یعنی خودم شروع کنم؟"
در ضمن من این عمل " ابراز خشم " رو به عنوان ارائه قدرت به کار نمی گیرم. بیشترین سعی من اینه که از احساسات منفی خودم رو بروز ندم"چون بارها بعد از بروزش به مشکل برخوردیم." اما واقعا از توانم خارج شده که همه احساسات منفی رو برای خودم نگه دارم. به همین دلیل اینجا رو انتخاب کردم. ضمن اینکه سعی من در اینه به نوعی با شرکت در سایر مباحث تا حدی ادای دین کنم که متاسفانه بدلیل لحن نامناسبم تا حالا موفق به این کار نشدم.
یک سوال ( در واقع اساسی ترین سوال من) : در هر حال ابراز احساسات منفی ضروریه. از اونجایی که همه جا نمی شه به صورت مباحثه و در یک گفتگوی ساده احساسات منفی رو تخلیه کرد شما چه روشی رو پیشنهاد می کنید. به شکل مشابه یک خانوم ابراز احساس منفی کردن( گریه کردن و...) مسلما در اکثر مواقع ( نه حالتهای استثنایی) برای یک مرد منفی شمرده می شه. شما چه راه حل جایگزینی روبرای آقایان در حالت کلی پیشنهاد می کنید؟ ( نه مرتبط با مشکل من- حالت کلی رو لطف کنید).
درود بی پایانم رو ازبابت صبر و حوصله ای که به خرج دادید بپذیرید.

سلام santatian
در مورد سئوال اساسی شما در بخش مهارتهای ارتباطی طی مقالاتی كاملا مفصل توضیح داده ایم كه می تونه كمك خوبی برای شما باشه.

اما این تصورقالبی كه مرد گریه نمی كنه و ....،‌ خیلی توجه نكن...
از من می شنوی همین امشب بدون اینكه بخواهی خانمت رو محكوم كنی، یا پی مشخص كردن مقصر باشی،‌یا لب به شكایت بدوزی یا عصبانی بشوی... فقط سعی كن با خانمت حرفهای دلت رو ، رنجهایت رو ، غمهایت رو و اینكه تو هم نیاز به مونس و هم صحبت داری ،‌اینكه تو هم سنگ صبور می خواهی ....،‌در میون بگذاری....
تو به راحتی می تونی در آغوشش بدون هیچ حس منفی اشك بریزی.... و ....
متاسفانه آموزش كافی در این خصوص به دختران و پسران ما داده نشده است. عاشق می شوند،‌شیفته می شوند ،‌اما نمی دانند كه عشق چه چیزهایی را طلب می كنه...

نجوا كردن جزء محبت و دوست داشتن و عشق است. یعنی باید بتوانی در گوشی حرفهای دلت رو با خانمت در میون بگذاری،‌بدون ترس از اینكه برداشت بدی از شما بكند/.

اعتراف كردن هم جزء‌عشق است. یعنی بتوانی به خانمت بگویی من آنطور كه باید نتوانستم در حق تو همسری كنم. لیكن دوستت دارم. دوست دارم كمك كنی تا من مرد بهتری برایت باشم. من هم خطاهایی داشته ام ،‌لغزش هایی....

درخواست و نیاز هم جزء عشق هست. باید به همسرت بتوانی بگویی كه علیرغم قوی بودن و مرد بودن نیاز دارم كه اشكهایم با سرپنجه های تو پاك بشه. نیاز دارم كه اشتباهاتم را به رویم نیاوری و با زبان لطیف با من در میان بگذاری. نیاز دارم كه مرا ببخشی. نیاز دارم كه دلداری از تو بگیرم. نیاز دارم كه تحسینم كنی. نیاز دارم كه به من افتخار كنی. نیاز دارم كه برایت بهترین باشم. نیاز دارم كه به من اعتماد به نفس بدهی.

لمس و سكوت هم جزء عشق هست. معمولا همسران این نیاز را با مسائل جنسی یكی می دانند. در حالیكه نوازش و لمس و سكوت به تنهایی نیاز همسران هست.
گاهی نیاز است كه دستان همسرت را بگیری،‌بدون سخنی و حرفی و حركت فقط مهربانانه در چشمانش بنگری. در عمق نگاهش یكی شدن را با همه وجود خواهی دید.

عذرخواهی و ابراز ارادت هرگز قدرت یك مرد را در نزد یك زن كم نمی كند. پس از این نترس كه كسی زن ذلیل بداندت یا ....، و در محبت كوتاهی نكن.

شاید اینها خیلی رمانتیك باشه... و خیلی ها بگویند در زندگی واقعی اینها به كار نمی آید. مشكلات و مسائل خیلی بیشتر از اینهاست....
اما اینها كه گفتم آب روان هست. اگر كم ،‌كوتاه و موقتی باشد اثری ندارد اما اگر به عنوان یك خصلت پارامترهای بالا را از صمیم قلب برای مدت طولانی (حداقل بیش از 6 ماه به طور ثابت)،‌به كار بگیری ،‌به مرور جوانه های عشق را بر درخت زندگیت به نظاره خواهی نشست.

باقی این غزل را ای مطرب ظریف
زین سان شمار كه زینسانم آرزوست

بروز دادن احساسات زن ومرد بچه و بزرگ نداره هرکسی به طور خاصی احساسات خودشو بروز میده با همسرت به مشکل رسیدی باید رگ خوابشو بدست بیاری بعد خیلی منطقی وبا کمی دلنوازی قانعش کنی .
دلت از دست دنیا و آدماش گرفته اگر با داد زدن تخلیه میشی یه بلندی پیدا کن که خوت هم باشه تا دلت میخواد داد بزنه
آروم میشی .
غصه داری نمی دونی از کی و از چی یه جای دنج و خلوت پیدا کن تا دلت میخواد اشک بریز سبک میشی .
از کار و زندگی خسته ای یه ساعتی رو خالی کن با خونوادت برو تفریح حالا هر تفریحی که شد بستگی به جیبت داره مسافرت
پارک سینما رستوران هر چی که عشقت برادر من این همه آیین و ایون نداره بروز دادن احساسات

درود
بسیار ممنونم مینای گرامی و مدیر عزیز
یک سوال . با وجود اینکه ابراز احساسات به صورت اشک ریختن بلا اشکال و گاهی ضروریه ابراز احساسات به شیوه دیگه اعم از داد کشیدن و... چرا با مشکل همراهه؟ ببینید واقعیت اینه که پذیرش این قضیه کمه که یک مردبه همون نسبتی که یک خانوم می تونه بعد از مصیبتهایی که بر سرش میاد بزنه زیر گریه.

سلام. برادر خوبم می دونید چرا داد زدن بده و نتیجه نمی ده چون باعث می شه ناخواسته طرف مقابلت احساس دفاع از خودش نشون بده ولی اشک ریختن باعث واکنش همدردی می شه.
نظر تمام دوستان کامل. تمام مطالب گفتنی رو گفتند.