مرحبا  ای عشق خوش سودای ما

سلام .
با این جمله ی vatovato که ما بعضی وقتها،بعضی چیزها رو آنقدردور از دسترس و دور در نظر میگیریم که بنظر میاد دست هیچکس به اونها نخواهد رسید موافقم ولی من برای به وسط کشیدن پای امام حسین منظورم دور از دسترس بودن ایشان نبود بلکه به این دلیل به ایشان اشاره کردم که یک مقبولیت عمومی دارد و اگر من مثال دیگری میزدم شاید بعضی ها قبول نمی کردند .
ولی به همون دلایلی که در پست قبل اشاره کردم اصلا موافق گذاشتن اسم عشق روی بعضی ارتباط ها و بعد هم تعبیر آن به عشق مجازی نیستم . چون به همین دلیل خیلی ها رفتار غیر معقول و احساسی خود رو که با هزاران دلیل ممکنه بروز کنه به عشق ربط میدند و آبروی این کلمه ی مقدس رو می برند .
اما در پاسخ به خانم سمیه باید بگم که با این جمله موافقم که عشق نامی پاک و مقدس است که فقط برای خدا است و برای غیر از او معنا ندارد و همین طور با این جمله که عشق فقط متعلق به خداوند است چون او کمال مطلق است شما هیچگاه انسانی را نخواهید یافت که از همه لحاظ کامل باشد و همین طور این جمله که عشق یعنی ندیدن خود و تنها دیدن معشوق .
اما اینها به این معنی نیست که اگر انسانی عاشق انسان دیگر شد نمیشه نام این رو عشق گذاشت به قول خودتون بالاترین احساس انسان جانش هست به همین دلیل اگر ملاکهای دیگر رو فعلا کاری نداشته باشیم و با همین ملاکی که شما اشاره کردید بخواهیم برای ارتباطی نامگذاری کنیم میبینیم که ارتباط بین مولانا و شمس دقیقا یک ارتباط عاشقانه است . یا ارتباط بین یاران امام حسین با ایشان یک ارتباط عاشقانه است یا شهدای خودمون کاملا عاشقانه جون دادند یا حتی بعضی از خود ما مثلا نسبت به اهل بیت حاضریم جونمونو بدیم آیا اینها عشق نیستند !!!؟ به قول دوست خوبم vatovato اینقدر هم نباید خودمون رو دست کم بگیریم و مقدسات رو از خودمون دور . در واقع ما یا عاشق هستیم یا فقط یک قدم با عاشقی فاصله داریم . این که عشق مخصوص خداست درش شکی نیست ولی مگه شما خدا رو در عشق مولانا و شمس نمی بینید یا مثال های دیگری که زدم ؟
روزی فردی خدمت امام صادق اومد و گفت چرا شما مثل امام حسین بر علیه ظلم جهاد نمی کنید امام فرمودند من یارانی مثل یاران امام حسین ندارم اون شخص عرض کرد من و چند هزار سربازم اگر بخواهید یاران تو می شویم امام اشاره به تنوری که در آنجا بود کرد و به آن شخص گفت برو داخل آن تنور ، آن شخص با تعجب و ترس عرض کرد : تنور روشنه اگه برم که می سوزم من رو معاف کنید ، در همون لحطه یکی از یاران امام برای ورود به اتاق از حضرت اجازه خواستند امام هم اجازه ی ورود دادند و به محض ورود شخص به اتاق به او گفتند داخل تنور شو !!! آن شخص بدون کوچکترین ترس و سوالی بلافاصله و به سرعت خودشو داخل تنور پرت میکنه . و امام صادق رو به شخصی که از رفتن به تنور سر باز زده بود می کنه و می گه اگر من به اندازه ی انگشتان دست یاران اینچنینی داشتم جهاد می کردم .
^^^^^
ع علاقه !!!
ش شدید !!!
ق قلبی !!!
عشق علاقه شدید قلبی نیست !!! عشق گذشتن از مرز وجوده .



موفق و پاینده باشید و در پناه حق .
www.a-sepehri.blogfa.com
یا علی مدد .

سلام mashoogh haminjast
حق با شماست; عشق بین انسانهای زمینی نیز وجود دارد و من هم منکر آن نشدم اما نمی توان به هر رابطه ای عشق گفت
عشق یاران امامان به آنها و یا نزدیکتر عشق و علاقه ما به ائمه شاید عشقی کامل باشد اما این, کامل بودن فرایند عشق را به دنبال ندارد
مثال نزدیکتری میزنم همه ی ما امام خمینی را واقعا دوست داشتیم و داریم و به گونه ای که عاشقش بودیم و با عشق به او بود که انقلاب صورت گرفت
اما ما چرا امام خمینی را عاشقانه دوست داشتیم ؟ مگر جز این است که او به درجه ای از تکامل رسیده بود نمی گویم کمال مطلق! و ما یعنی همه ی انسانها چون از درجه کمال او پایین تر بودیم و در واقع دارای نقص بودیم نمی توانستیم اندک نقصی که شاید ایشان داشتند ببینیم و چون در مقابل بدیهای ما کامل بودند او را معشوق خود قرار میدادیم و میدهیم
همه ی ما میتوانیم معشوق انسانی که نقصهایش بیشتر از ماست قرار بگیریم اما هر چقدر رو به تکامل برویم به این نتیجه خواهیم رسید که فقط خدا میتواند معشوق قرار بگیرد
و شاید خیلی از ما عشق به خداوند را نتوانیم درک کنیم همچنان که آن شخص نتوانسته بود عشق امام صادق(ع) را درک کند و این فقط کمبود ها نیست که ما را از عشق به آنها دور میکند بلکه این ناشی از وجود زشتیهاست که آنها را مطلوب خود قرار داده ایم و باز هم ناشی از نقصان فکر و اندیشه ی ماست .

سلام دوستان عزیز
واقعا از شما تشکر می کنم که چنین با یادداشتهای عمیقتون ، انسان را به فکر وامی دارید.
شرح عشق ار من بگویم بر دوام صد قیامت بگذرد، و آن ناتمام
مولانا خیلی قشنگ نامحدود بودن عشق، تعریف ناپذیری عشق و حیرت افزایی عشق را در مثنوی معنوی آورده است که:
عاشقی، گر زین سَرو ، گر زآن سر است عاقبت، ما را بد آن سَر رهبرست
هرچه گویم عشق را شرح و بیان چون به عشق آیم ، خجل باشم از آن
گرچه تفسیر زبان روشن گرست لیک عشقِ بی زبان روشن تر است
چون قلم ، اندر نوشتن می شتافت چون به عشق آمد، قلم بر خود شکافت
عقل، در شرحش چو خر در گِل بخفت شرحِ عشق و عاشقی هم ، عشق گفت
آفتاب آمد دلیل آفتاب گ ر دلیلت باید، از وی رو متاب

من چندین بار یادداشتهای شما دوستان عزیز را خواندم ، خیلی غنی و اصیل هستند. اما باز تفاوت دیدگاهها که امری طبیعی هست وجود دارد. و تقریبا هیچکدام هم یکدیگر را به کلی نقض نمی کنند.
اما من در پست دیگری که در مورد عشق نوشته بودم اشاره ای داشتم که اینجا تکمیلش می کنم. اگر بخواهیم بین نظرvatovato و mashogh hamijast پلی بزنیم شاید عبارت زیر باشد.
به نظر می رسد که داستان فیل که در مثنوی معنوی آمده است ( هر کسی یک قسمت از بدون فیل را لمس می کرد و در تاریکی یک تصور ذهنی خود را داشت)، می تواند موضوع را روشن کند.
من هم اعتقاد دارم عشق مخصوص خداوند هست، هم عشق مجازی را مردود نمی شمارم. و هم عقیده دارم عشق واقعا غیر قابل دسترس هست و هم به عکس فکر می کنم تا حدی می توان چنین عشقی را یافت.
در واقع یکپارچکی عشق خیلی مهم هست. یعنی مثل همین مثال قشنگ mashogh haminjst که گفته است هر کس از خدا تصوری دارد که متفاوت است. با این مثال آیا می توانیم بگوئیم هیچ کدام از این ها خدا را نمی شناسند یا به عکس بگوئیم همه اینها درست می گویند. بهتر اینست که بگوئیم به قول سمیه و vatovato هر کدام از اینها به میزان فهم خود و مراتب خود به شناخت دست یافته اند. در مورد عشق هم همینطوره ، مانند فیلی که در مثنوی معنوی ذکرش رفته است، هر کسی از عشق یکپارچه به اندازه توانش شناخت و فهم حاصل می کند که نه لزوما کامل هست و نه اینکه می توان به کلی آن را خطا دانست.
با این توضیحات عشق مجازی یک مرتبه نازل و پله ای از پله هایی هست که به عشق کامل می تواند ختم شود. و بخشی از عشق یکپارچه را به نمایش می گذارد.
عشق یعنی اینکه از خود بیرون بخزیم و غیر خود را بر خود رحجان دهیم. بله در عالیترین مرتبه آن فدا کردن جان و فنا شدن در معشوق هست. اما در عشق مجازی هم ممکن است طرف، برای راحتی معشوقش، جای راحت خود را به او بدهد، یا خود را برای راحتی او به زحمت بیندازد، غذایش را به او بدهد، نتایج زحمت و دسترنج خود را نثار معشوق کند. ( درست است شاید در بعضی مواقع شما بگوئید او این کار را برای خودش و لذت بردن خودش می کند) اما حتما این را تصدیق می کنید که این لذت بالاتر از لذت خوردن و راحتی هست، یعنی یک لذت سطح پائین را با لذتی سطح بالاتر جابجا می کند و این یعنی رشد. مگر در اوج عشق، امام حسین نسبت به دادن جان در راه حضرت دوست غرق لذت و عشق نمی شود. اما این لذت کجا و لذت من و امثال من کجا؟!!!!)
اما اگر به قول vatovato این عشق مجازی در همین جا ایست نکند، در همین فرد خلاصه نشود، و در همین جا نماند ، هرگز نمی گندد، همیشه سکون و ماندن ، ایستایی ، موجب ضعف هست .
البته این هم صحیح هست بسیاری از این عشق های مجازی در همان بدو امر نیز مانند طلای تقلبی ، اصلا طلا نیست و فقط یک اسم را به عاریت تصاحب کرده است. حساب چنین عشق هایی که به گفته mashogh haminjast به ذکر از مولانا کز پی رنگی هست و جز ننگ نیست. از بحث ما جداست. در مقاله ای با عنوان تفاوت عشق و هوس، در سایت همدردی من سعی کردم اینگونه ( عشق هایی که اصلا عشق نیست ، حتی عشق مجازی با درجه پائین) را از عشق مجازی که پله نخستین و شناخت حداقلی از عشق اصیل هست را توضیح دهم.
بهتر است مثال عشق حقیقی و عشق مجازی را با طلای تقلبی و اصلی مقایسه نکینم بهتر هست از مثال دیگری بهره بجوئیم : مثلا طلا با غلظت و عیار مختلف. مثلا عشق حقیقی و ناب طلا با بالاترین عیار و بدون ناخالصی هست و عشق های مجازی مانند ناخالصی با یک ریزه طلای واقعی.
صبحتهای سمیه می تونه کمک عمده ای به ما بکنه و اینکه عشق حقیقی به خداست( یعنی عشق به کمال، عشق به عالیترین ها، عشق به بی نهایت هر مثبتی) و این صرفا در خدا وجود دارد. و از آنجا که خداوند عزیز این صفات را به درجات نازل تر در بین آدمیان و از روح خودش قرار داده است. پس وقتی من در عشق مجازی به طرف آقا یا خانم x می روم در واقع به طرف بخشی از صفات حضرت حق که در آن فرد وجود دارد می روم . لذا عشق مولانا به شمس، عشق مردم به اهل بیت یا .... همه در این راستا و جدا از آن عشق یکپارچه به خداوند و هستی و آفرینش نیست. و حتی می خواهم بگویم عشق مجازی نیز در سطح بسیار نازلی از همین نوع است. در واقع در عشق مجازی فرد عاشق یک فرد 70 کیلویی و یک قلب ، دو کلیه ، کبد و ....، نیست. او در ذهن صفات عالی مطلق را به فرد مورد نظرش نسبت می دهد و بعد عاشق همین ذهنیات هست ( حالا تا چه اندازه بعدا این صفات بر قامت آن فرد بخورد یا نخورد بحث دیگریست.)
یک نکته دیگر اینکه در مثال تند و تیزی که mashogh haminjast آورده است که آیا دامادی حاضر است سرش توسط عروس به خاطر عشق بریده شود. این مثال یه کمی بحث را به خطا می برد. منظور این نیست که فنا در عشق واقعی را ما در بحث عشق مجازی به این صورت مطرح کنیم. همانطور که قبلا اشاره شد. منظور گذشتن از خواسته های خود به نفع معشوق هست. و این یعنی مرگ بخشی از ما، مرگ بخشی از لذتها و خودخواهی های ما به نفع معشوق( البته قبول دارم بسیار نازل که شما نمی پسندید نام عشق روی آن گذاشته شود، که اگر نپذیرید حرف vatovato درست است که پس آدمهای معمولی و سطح پائین هیچ وقت فرصت فهم عشق را نخواهند یافت ، حتی فهم پله نازل و سطح پائین آن را.

در خاتمه من می فهمم چرا سر کلاف از دست طاهره خارج شده ، چون این موضوع با سئوال کاملا کاربردی vatovato در مورد علاقه یک طرفه شروع شد، اما به مفاهیم بسیار محتوایی ، انتزاعی و غنی در مورد عشق راه یافت. ابا عرض معذرت از همه شما عزیزان اجازه بدهید من یادداشتهایی که در مورد عشق هست را به مبحث « مرحبا ای عشق خوش سوادی من انتقال دهم.)

سلام .
آقای سنگ تراشان مفهومی که شما به آن اشاره می کنید محبت و علاقه مندی است و با مفهوم عشق تفاوت دارد .
یعنی من ممکنه به خاطر برخی صفات انسانی به کسی محبت یا داسوزی یا همدردی و ... کنم ولی اینها درجات پایین عشق نیستند .
با حرف سمیه و حتی خود شما موافقم که عشق درجاتی داره ولی درجات پایین آن هم اگر در مختصات بی چون و چرای عشق قرار نگیره نمیشه به اون عشق گفت یعنی نمی شه وا سه عشق n تا تعریف بذاریم که باعث سردرگمی هممون بشه .
عشق مجازی یه اصطلاحه ولی اصلا معنی نداره چون یه ارتباط یا عشقه ( که در اون صورت درجاتی داره ) یا عشق نیست . درجات پایین عشق رو نمی تونیم اسم مجازی روش بذاریم چون مجازی بودن یعنی تقلبی و بدلی بودن .

^^^^^^
موفق و پاینده باشید و در پناه حق .
یا علی مدد .

سلام
البته ما بحثمون در کلمات و واژه ها نیست. خیلی ها یه محبتی به کسی دارند و با او ازدواج هم می کنند. و خیلی ها هم همین عشق را ( که حالا مجازی یا درجه پائین عشق کامل بدانیم) تجربه کرده اند. اگر اینجا یک فراخوان از چنین عشق های آتشین ( حالا یا مجازی یا درجه پائین ) بدهیم. ممکن است تالار گفتمان همدردی هنگ کنه. یعنی عشق همانطور که مولانا می گوید یک تجربه شخصی هست. که اگر هر فردی داشته باشه متوجه تفاوت آن با محبت و دوست داشتن معمولی میشود.
نکته کلیدی مهم. هیچ می دونی تمام این عشقهای کامل ، عشق به خدا و ....، را چه طوری بزرگان سعی می کنند به ما تفهیم کنند. از چی استفاده می کنند.
ادبیات ما ، مثالها و...، همه پر از عشق و معشوق ، دلبر و بوسه ، عشوه و شمع و پروانه و می و ....، هست که عطار اینها را با تفسیر عرفانی و قشنگ و زبان شعر برامون باز کرده. اگر قرابت و همجنسی نبود، چنین مثالهایی اینقدر گسترش نمی یافت. که بعضی ها به اشتباه بیفتند و حتی خود این مثالها را جای واقعیت بگیرند.
اقبال عمومی به حافظ مگر جز اینست که هر کس به اندازه ظرفش نسبت به شناخت عشق از او می نوشد.
به هر حال من نمی تونم این عشقها را نادیده بگیرم. یا آنها را به یک محبت معمولی بین دو جنس کاهش بدهم. اما آن را درجه خیلی پائینی از اون چیزی می دونم که همگان آرزویش را دارند.
ای عشق همه بهانه از تو.....

سلام .
این پست آخرتون تا حدودی بهتر بود .
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^


نمی دانی كه من در هر ستاره ، كه مه را تا سحر یار و ندیم است
و یا در چهره سرخ شقایق كه خود بازیچة دست نسیم است
نشانی از تو می بینم ؛
سراغی از تو می گیرم
نمی دانی كه من در قطرة اشك ، كه روزی مظهر خشم تو بوده
و یا در شط خونین افق ها كه روزی منظر چشم تو بوده
نشانی از تو می بینم
سراغی از تو می گیرم
در اندوه غریبان در آه بی نصیبان
در آن شبنم در آن گل در عشق پاك بلبل
در ایام بهاران در آب چشمه ساران
در آن سر گشتگیها در این گمگشتگی ها
نشانی از تو می بینم
سراغی از تو می گیرم
من اينك در رواق كهكشان ها در آوای حزین كاروانها
در آن رنگین كمان پیرو خسته در آن اشكی كه بر مژگان نشسته
درآن جامی كه خالی مانده از می در آوایی كه برمی خیزد از نی
نشانی از تو می بینم
سراغی از تو می گیرم
در اندوه غریبان در آه بی نصیبان
در آن شبنم در آن گل در عشق پاك بلبل
در ایام بهاران در آب چشمه ساران
در آن سر گشتگی ها در این گمگشتگی ها
نشانی از تو می بینم
سراغی از تو می گیرم


^^^^^^^^^^





موفق و پاینده باشید و در پناه حق .
www.a-sepehri.blogfa.com
یا علی مدد .

سلام
اه ...........من كه گيج شده بودم و مي خواستم بگويم كمك!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
هر كسي عشق را يك جور تعريف مي كرد و از يك زاويه مي ديد كه همه به جاي خودش درست بود .
تا بالاخره بحث روشن شد مدير محترم بحث راتحليل و يكجاكردند.حالا مي شود يك تعريف كلي از عشق داشت .
عشق يك هنراست.به هممممممممممممممممممممممه شما،عشاق خسته نباشيد مي گويم بحث قشنگي شده . ممنون
انشاءلله بتوانيم عشق حقيقي را بيابيم

سلام .
بعید میدونم یک چنین بحثی به این راحتی که شما گفتید روشن بشه در واقع آقای سنگ تراشان نظر خودشون رو گفتند و میشه گفت که معمای عشق از روز خلقت انسان باهاش بوده و حالا حالا ها هم دست از سرش برنمی داره .
اگر از هفت ملیارد انسان روی زمین بخوایم که عشق رو تعریف کنند در واقع به هفت ملیارد تعریف جدا از هم می رسیم .
حسنی که این تالار داره هم همینه که ما با نظرات مختلف آشنا می شیم و به قول طاهره دیگه فکر نمیکنیم که نظر ما تنهاترین و بهترین نظره .
^^^^^^^^^^^^^^
موفق و پاینده باشید و در پناه حق .
www.a-sepehri.blogfa.com
یا علی مدد.

سلام
همش درباره عشق حرف زديم .پس ابزار چه ؟ميدانيم براي رسيدن به هر چيزي نياز به ابزار داريم .براي عاشق بودن و عاشق ماندن چه ابزاري در دست داريم ؟ و چه قدر تلاش مي كنيم ؟چه عشق مجازي چه عشق حقيقي نياز به ابزار دارد .چه اقدامي بايد انجام دادتا عاشقي را به ثبت برسانيم.مثلا عشق به خدا گاهي دردل عشقي احساس مي كنيم و براي اينكه اتش ان را فرو نشانيم و نيازمان را براورده سازيم يك شبي در دل شب بلند مي شويم ودوركعت نماز به جانان هديه مي كنيم . شب دوم و سوم چه؟دراين راه سواي ادعا و بيان چقدر مصمصيم ؟
عشقي يك هنراست .بيايم درمسلك عشق هنرمندباشيم نه هنرپيشه. هنرمند نقش راخلق مي كندو هنر پيشه نقش رابازي . عشق را هنرمندانه و جاوداني نثار كنيم.

سلام .
تمام سلول های بدن انسان ابزار رسیدن به عشق هستند ( چه عشق های سطح پایین چه عشق های سطح بالا )

^^^^^^^




موفق و پاینده باشید و در پناه حق .
www.a-sepehri.blogfa.com
یا علی مدد