بالاخره جدا شدیم. یعنی حالم خوب می شه؟ خدایا صبر. صبر.

سلام تنهاي 93
از اينكه تكليف زندگيت را مشخص كردين و از دغدغه و تحمل و آينده نامعلوم خلاص شدي خدا را شكر كنيد بقول خودتون با درايت و مديريت خوب خودت بخوبي انجام شد. اما جواب سوالت اول اينكه درگير بودن ذهنت براي مدتي طبيعي و منطقي هست و لازم نيست زياد تلاش و سوال و جواب كني بگذار گذشت زمان بحالت عادي برت بگردونه فقط وقتت را پر كن و مشغله و مشغوليت براخودت بساز و عمداً ذهنت را مشغول گذشته نكن.
دوم . لازم نيست ياد و آثار زندگي گذشته را از بين ببريد بلكه بهتر است همه را جمع كنيد و در جايي كه زياد دسترس نيست بگذاريد بماند بعدها بعنوان خاطره اي از طول عمرتان براتون لازم ميشود همچنانكه تاريخ هر كشور از خوب و بد برايش ارزش دارد و نبايد تكه اي از آ» گم شده باشد ولي باهاشون كار نداشته باش بزار در بايگاني بمانند.احساسي عمل نكن بعدها پشيمان ميشوي از اينكه تكه اي از تاريخ زندگيت را گم كرده باشي و زجرت ميده/ هم وطن عزيز فقط به برنامه هايي كه بايد داشته باشي مشغول باش و به تفريح و خودت تا بموقع تصميمات دلخواهتو بگيري. شاد باشي و توكل بخدا.

تو این چند روز که اطرافیان خبر جدایی ما رو شنیدن، همشون شوکه شدن. چون حساب دیگه ای روی ما می کردن و اصلا باورشون نمی شه. تو این چند روز یکی از عموهام بهم زنگ زد و گفت که می خواد وساطت کنه، نمی دونست که جدا شدیم و وقتی بهش گفتم باورش نمی شد. بهش گفتم دیگه تموم شد.

دوستانی که تجربه جدایی دارن کمک کنن در این چند روز که همه مدام سوال می پرسن از دلایل جدایی مون، چی جواب بدم. چقدر ضرورت داره ماجرا رو تعریف کنم؟
اگر مشکلاتی رو که خانمم ایجاد کرد رو نگم، ممکنه در خصوص من فکر بد بکنن. از طرف دیگه اصلا دوست ندارم مسایل شخصی رو با کسی در میون بزارم و موجب حرف و حدیث تو فامیل بشم.
دوستان کمک کنن چه کار کنم و چی جواب آشنمایان و فامیل رو بدم.

در صورتی که لازم میدانید بصورت کلی توضیح بدهید نه بیشتر :72:
ولی لطفا سعی کنید زیادترش نکنید اینجور یکمتر اذیت میشی و آسیب میبینی زودتر با شرایط جدید وقف پیدا میکنی بعضی مواقع هم بهتره اصلا توضیح ندهی دیدی زیاد اصرار میکنن بگو علاقه نداری در مورد صحبت کنی و در صورتی که طرف مقابلت اصرار داشت حریم های شخصی خودت را مشخص کن و بهشون هم بگو در صورت اصرار بیشتر ترجیح میدی این رابطه را ادامه ندهی!
هیچ چیز و هیچکس توی دنیا مهمتر از خودت و آرامشت نیست:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanhaye93

تو این چند روز که اطرافیان خبر جدایی ما رو شنیدن، همشون شوکه شدن. چون حساب دیگه ای روی ما می کردن و اصلا باورشون نمی شه. تو این چند روز یکی از عموهام بهم زنگ زد و گفت که می خواد وساطت کنه، نمی دونست که جدا شدیم و وقتی بهش گفتم باورش نمی شد. بهش گفتم دیگه تموم شد.

دوستانی که تجربه جدایی دارن کمک کنن در این چند روز که همه مدام سوال می پرسن از دلایل جدایی مون، چی جواب بدم. چقدر ضرورت داره ماجرا رو تعریف کنم؟
اگر مشکلاتی رو که خانمم ایجاد کرد رو نگم، ممکنه در خصوص من فکر بد بکنن. از طرف دیگه اصلا دوست ندارم مسایل شخصی رو با کسی در میون بزارم و موجب حرف و حدیث تو فامیل بشم.
دوستان کمک کنن چه کار کنم و چی جواب آشنمایان و فامیل رو بدم.

---

نزار بحث های زندگیت ، نقل و نبات خاله زنکی فامیل بشه
اختلاف داشتیم جدا شدیم
کسی پرسید بگو ، نمی تونم پشت سر کسی که نیست بد بگم ( غیر مستقیم متوجه می شن )
این جمله آخری معجزه می کنه

من و خانمم از هر نظر تو فامیل نمونه بودیم. چه تو فامیل خانومم و چه تو فامیل ما. واقعا هیچ کسی باور نمی کنه ما جدا شدیم. همین مسئله کار من رو خیلی سخت کرده. ما تو زندگیمون سعی کردیم ظاهر خودمون رو حفظ کنیم و من خیلی سعی کردم حفظ آبرو کنم تا کسی چیزی از مشکلاتمون نفهمه. ولی اگه ذات واقعی خانمم واسه فامیل مشخص می شد، الان سختم نبود.

به جای خانمم من بعد بگویید همسر سابقم.

خوب ، بد ، درست ، اشتباه ، شما الان در این موقعیت قرار گرفتید .

شما یک گذشته داشتید . از اون پند بگیرید و رهاش کنید.

مراقب زمان حالتان باشید چون آینده تان را می سازد.

در اوج بحران ها و مشکلات خیلی خیلی بهتر می توان فرصت سازی کرد .

از این شرایط به وجود آمده استفاده کنید و به جای تمرکز روی عملکردهمسر سابقتان و احساس متغیرتان نسبت به ایشون ، روی خودتون زوم کنید. و برای ساختن یک زندگی جدید به دور از اشتباهات گذشته تلاش کنید.

اولین قدم رهایی .

قدم بعدی خودسازی.

نتیجه رضایت درونی.

تجربه خودمو میگم.
زمانی که از نامزدم بعد از 1 سال عقد, جدا شدیم, اولین مهمانی که چنتا فامیل اومده بودن منزل ما, یکی از اقوام برگشت گفت: " وای شما که با هم خوب بودید چی شد یهو?!"
من خیلی جدی و محکم این جواب رو دادم:"قسمت نشد"
به قدری محکم این جواب رو دادم که هیچکس از فامیل دیگه از من سوالی نپرسید. تا امروز که اینجا دارم این پست رو میزارم, هیچکس از فامیلم نفهمید من بخاطر مهریه تا یه قدمی زندان هم رفتم. اجازه ندادم هیچکس توهین بکنه. و هنوزم هیچکس از این راز , تو فامیل خبردار نشد که من چرا جدا شدم.

اما یکی از اقوامم, سر بعضی رفتارهای مزخرف و ناپخته و بی معرفتی , از نامزدش جدا شد. با این که مقصر اصلی خودش بود. با این که دختره یک ریال ازش نگرفت و رفت, اما هرجا نشست فحش داد و گفت دختره خراب بود...

رفیق یادت باشه همیشه تو زندگیت "مَرد" باش. پشت سر کسی که نیست تا از خودش دفاع کنه, یک کلمه حرف نزن. تو دلت نگه دار این راز زندگیتو.
ضمن این که اون الان یک غریبه هست. و صحبت کردن پشت سر ناموس مردم از مردونگی به دوره.

خودتو بساز. و هیچوقت پیش فامیلت از زن سابقت بد نگو.
موفق باشی

از همه دوستان واقعا ممنونم. تو این روزهای جدایی، با نظراتشون کمکم کردند و دلداریم دادند.
بی نهایی عزیز:
ممنونم از اظهارنظرت. واقعا دارم روی خودم کار می کنم تا از این به بعد اشتباه نکنم. مدام زندگی گذشته توی ذهنم هست و دارم روی اشتباهاتم کار می کنم.
سوشیانت عزیز:
از شما هم ممنونم که وقت گذاشتی. حتما از راهنمایی خوبتون استفاده می کنم.
یه مشکلی که الان باهاش مواجه شدم اینه که یکی از دخترعمه هام و یکی از دختر خاله هام با همسر سابقم ارتباط نزدیکی داشتند و فکر می کنم بعد از جدایی ما هم هنوز این ارتباط بینشون ادامه داره. خبر جدایی ما رو قبل از اینکه من به فامیل بگم، خانم سابقم از طریق همین دختر عمه و دختر خاله اطلاع رسانی کرده بود.
از این می ترسم که از همین طریق خانم سابقم بخواد تو زندگی من از این بعد سرک بکشه و این ها هم سیر تا پیاز رو واسه همسر سابقم انتقال بدن. به نظرتون چه کار کنم؟ اصلا موضوع مهمی هست یا جدی بگیرم این رو؟

سلام

آقای سوشیانت حرف خیلی زیبایی زدند ....
:104:

خدارو شکرکه همچین آدمهایی هستن هنوز

اقای تنهایی


فراموش کن اون خانوم رو .....خیلی شانس اوردی زود تموم شد ......خدا رو شاکر باش

به دختر عمه و دختر خاله و فامیل و غیره هم فکر نکن زندگی خودتو بکن ....


اصلا موضوع مهمی نیست


چقدر دلم میخواد من الان جای شما بودم ....طلاق گرفته باشم .و همه چی تموم شده باشه :54:

تو این چند روز خیلی بداخلاق شدم و با همه سردعوا دارم, اعصابم خیلی ضعیف شده, خیلی دلم می خواد حرف بزنم و اروم شم, بعضی وقتا بغض گلوم رو می گیره و انگار دارم خفه می شم, چقدر سال بدی بود امسال, تا کی باید صبرکنم , احساس می کنم خیلی تنهام, انگار دارم افسرده میشم, الان دارم با بغض می نویسم تا بلکه اروم شم ولی فایده نداره