همسرم كتكم زد.... حمايتم نكرد... كتكم زد

خانم محتشم بدون منطق و احساساتی بودن رو کنار بگذارید شما یک وکیل هستید و با قوانین و از طرفی به دلیل نوع حرفه با اجتماع و واقعیتهای تلخ زندگی به خوبی آشنا هستید. طبق معرفی شما از همسرتون ایشون هر چه خوبان همه دارند یکجا دارند. خودتونو جای خانمی بگذارید که عینا مشکل شما رو داره و از شما کمک می خواد و تقاضا می کنه از حقش دفاع کنید بعد از پذیریش وکالت او چه کار می کنید مسلما با تمام قوا به دفاع می پردازید پس چرا اینکارو در حق خودتون انجام نمی دید. شما در مورد ایشون اطلاعات بسیار کمی دارید به نحوی که در پروسه پیگیری پرونده متوجه پرونده های دیگری می شید که مسلما در هر یک از آنها ایشون متهم هستند. با سبک سنگین کردن زندگیتون و فاصله گرفتن از اجساسات نابجا زندگیتونو ارزیابی کنید و ببینید کجا هستید و در آینده کجا خواهید بود.

ممنون جناب كمال از وقتي كه گذاشتين و نظرتون رو دادين
اما نه كتاب حافظ به يه شب نوشته مي شه و نه مهريه همسر سابق همسرم با ٣٥ ميليون تسويه مي شه، به هر حال ممنون كه نظرتون رو گفتين

- - - Updated - - -

ممنون جناب كمال از اينكه وقت گذاشتين و نظر دادين اما نه ديوان حافظ به يه شب نوشته مي شه و نه مهريه همسر سابقه ش با ٣٥ ميليون تسويه مي شه
به هر حال ممنون كه نظرتون رو گفتين

- - - Updated - - -

رها جان ،
ناناي عزيز،
آقاي كاوه درفشان ممنونم، به خاطر وقتي كه گذاشتين و نظر دادين، واقعيتش اينه كه همسرم آدم بدي نيست، واقعيتش اينه كه دوستش دارم اما فهميدم در مواقع بحران خيلي ضعيف عمل مي كنه و اصلا نمي تونم بهش تكيه كنم، انگار خوب بودنش و طمانيه اي كه داره فقط براي مواقع آرامشه... دلم مي خواست يكي بهم قاطع مي گفت كه همسرت به درد زندگي نمي خوره ازش جدا شو و يا قاطع مي گفت جدا نشو ، مشكلاتتون حل مي شه، آخه ني دونيد افكارم خيلي پريشونه، اصلا نمي تونم متمركز فكر كنم و تصميم بگيرم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Sh.mohtasham

منم گفتم باشه حداقل تو شعور داشته باش اومده بودم بيرون بابت صبحونه كه برام آورده بردي ازت تشكر كنم و خم شدم كه صورتش رو ببوسم، يهو هولم داد كه بي شعور تويي... حق نداري به مامانم توهين كني... هولم داد و افتادم روي زمين، گفتم رضا هولم دادي؟! گفت اره برو گمشو هرجا مي خواي بري اينجا مزاحم اينايي....
ا

---

سلام
به نظر من مشکل شما از نداشتن مهارت ارتباطیتون با همسرتونه
شما نباید به مادرشون توهین میکردید
شما همسرتوتو ما بین مادرش و خودتون قرار دادید.
بهتر بود به جای حبس کردن خودتون تو اتاق به دلیل نداشتن حجاب، یه کوچولو حجاب میگرفتین میرفتین توی جمع بنشینید، و به همسرتونم میگفتین که اینطوری بهتره
و گرنه هیچ عروسی مزاحم خانواده شوهر نیست.

شما چه زمانی با همسرتون با ایشون آشنا شدین؟ در جریان پرونده طلاقشون یا به شکل دیگه ای؟

مشکلی با شرایط ایشون نداشتید؟
در 42 سالگی بیکار و به قول خودتون حتی یه روز هم سرکار نرفته؟


1- علت طلاق قبلیشون چی بود؟

2- چه چیز برجسته ای در همسرتون باعث شد ازدواج اول، بدهی کلان مهریه و بیکاری و تفاوت مذهبی را نادیده بگیرید
و با همچین مهریه ی عاشقانه ای وارد زندگی مشترک بشید؟

چرا همسرتون بیکارن اگه دلیلش خوندن درس باشه که خیلی از اقایون پزشک همزمان با کار کردن درس خوندن و قبول شدن،نمیدونم شما چه چیزی در همسرتون دیدین که باهاش ازدواج کردین چون شرایطشون خیلی پیچیده است،دلیل جدایی قبلی شون چی بوده؟به نظرم شما نباید اصلا تو کارها و پرونده هاشون دخالت میکردین نهایتش میتونستین به یه وکیل خوب معرفی کنین،در مورد حجاب هم خوب همیشه شرایط باب میل ما نیست بهتره که به دیگران هم احترام بزاریم همونطوری که وقتی کسی از یه کشور دیگه میاد ایران حداقل حجاب رو نگه میداره،شاید بهتر بود یه مقدار حجابتونو رعایت میکردین اونجوری ارزشتون خیلی پیش شوهرتون بالاتر میرفت

سلام،
وقتي با همسرم آشنا شدم از طلاقشون بيشتر از ٤ سال گذشته بود،
علت طلاقشون هم طبق گفته خودشون اين بوده كه خانواده همسر قبليشون توي كرمان در كارهاي خلاف مثل قاچاق مواد مخدر و اسلحه و... بودن و مادر همسرشون چند ماه رفتن زندان و همسرم هم ٢ سال بعد از ازدواجشون متوجه اين مسايل شدن و درخواست طلاق دادن ...
وقتي با همسرم آشنا شدم بهرمن گفتن كه در كرمان ساختمان مي سازند و در دبي تجارت مي كنن و و اخيرا يه پارتي اجناس تجارتشون رو به ايران وارد كردند، البته در آستانه جشن ازدواجمون تجارت در دبي رو تعطيل كردند و اجناسي كه به ايران وارد كردن به علت كسادي بازار بيش از يك چهارمش هنوز به فروش نرفته و ساختمون سازيشون هم به مشكل خورده.... اما نكته برجسته در همسرم: آدم صادق و خونگرميهزو اهل دله....،نمي دونم اصلا آخه ازدواجمون خيلي سريع و با همه دل اتفاق افتاد، به قول خود همسرم ازدواجمون تماما احساسي بود

کاش وارد پرونده طلاقشون نمی شدین.
البته به اقتضای شغلتون نمی تونید بی توجه باشید. ولی اگر بتونید از این ماجرا بیرون بیایید شاید بهتر باشه.

طوری صحبت می کنید انگار خیلی احساسی و سرسری ازدواج کردید.
یک خانم 35 ساله وکیل بی دلیل همچین ازدواجی نمی کنه.

نه به ساختمون سازی در دوبی
و نه به این که فقط 35 تومان پول داره که خونه رهن کنه و دیگر هیچ!

شاید اموالش را به نام کسی کرده که موضوعات دادگاهش با همسر قبلیش به نفعش تمام بشه.
به هر حال ایشون مشکل مالی ندارن. هر چند پول و اموالی در ظاهر به نامش نیست.

تو سن و شرایطی که همسرت هست جدا شدن براش خیلی سخت نیست
حال و حوصله سر و کله زدن با شما و زندگی را نداره
آدمی که با این سن حتی انگیزه کار کردن نداره، حوصله نداره ناز شما را بکشه
دلیلی هم نداره (بچه، خانواده، آینده، انگیزه ...)

اگه می خوای زندگی کنی امیدی به تلاش از سمت ایشون نداشته باش
بی صدا بمون و زندگیت را بکن. بمونی هست، بری کارت نداره.

مشکلاتی که بین شما و مادرش پیش اومده هم به راحتی قابل پیشگیری بود.
یه شال سرت می کردی و یه حدی از احترام را به خانواده و اعتقاداتش می ذاشتی.
الان دیگه نه شما و نه همسرت و نه خانواده اش در شرایطی نیستین که با جنگ و زور و دعوا بخواین چیزی را به هم تحمیل کنید.

اگه دوستش داری زندگیت را حفظ کن.
تلاش بیشتری هم از سمت شما می خواد. همسرت خیلی انگیزه ای برای این موضوع نداره.
شکستهای مالی و طلاق و ... سردش کرده به زندگی.
تو چهل سالگی فکر می کنه هیچی نداره. همه عمرش از دستش رفته.
شاید از این بحران و این سن و سال رد بشه، شرایطتون بهتر بشه. اگه سعی کنی می شه.

یه بازی هست به نام "بیا منو بزن". تقریبا همچین اسمی داره. بازی های روانی آدمها خیلی جالبه. شما این آدم رو انتخاب کردی تا کمکش کنی. نقش ناجی رو بازی کنی. احساس قدرت میکنی. رفتارهای عاشقانه ات هم بازیه. همون داستان زنان شیفته و مهر بی تناسب رو در زندگی ات داری.
تو منتظر این اتفاق بودی. ناخودآگاه. ببین به خاطر تو چکارهایی کردم و تو چقدر قدرنشناسی!!!!!!

این ازدواج اشتباه بوده. اما اگر رفتارهای غلط خودت رو بپذری و مشکلاتی که در کودکی و در خانواده ات داشتی رو پیدا کنی، می تونی خودت رو اصلاح کنی.

آیا در خانواده ات هم ناجی بودی؟ آیا دختر قوی ای به حساب می یومدی؟ پدرت چطور آدمی بود؟ چه رفتاری با مادرت داشت؟

آیا اگر همسر توانمند و مقتدری داشتی که تکیه گاهت میشد احساس خوشبختی می کردی؟ یا بدنبال آدمی با مشکلات بسیار میگشتی خانم .... خانم وکیل.

ممنون از همه دوستاني كه وقت گذاشتن، مطلب رو خووندن و نظر دادن، برام جالبه، بعضي ها واقعا همدردي مي كنن مثل آقاي نجار، آقاي كاوه و...و بعضيها مثل شيداي عزيز، ستاره زيباي مهربان و.... هم همدردي مي كنن و هم راهكار ارائه مي دن و اميدواري مي دند مثل ستاره زيبا كه آخرين جمله اش اين بود كه منتظر خبراي خوبم و با همين يه جمله كلي احساس مثبت بهم داد... اما بعضي ها مثل خانم يا آقاي she بدون اينكه تخصصي داشته باشن يا از گذشته من چيزي بدونن قضاوت مي كنن، تحليل مي كنن و ....
محض اطلاعتون پدر من از خان زاده هاي خراسان و سرهنگ بودن، متاسفانه در ١٢ سالگي از دستشون دادم، بعد از از دست دادن پدرم طبيعيه كه رفاه گذشته رو نداشتم اما زندگي نسبتا مرفهي داشتم، من بچه اول خانواده بودم و به دليل نوع تربيتم و شرايطي كه با فوت پدر پيش اومده بود هميشه نقش بزرگتر و حامي براي خواهر و برادرم داشتم، و مادرم كلا هر سه ما رو خيلي مستقل، متكي به نفس و حمايتگر بار آوردن، بزرگتر هم كه شدم به دليل شغلم و مسايلي كه ناشي از خان زاده بودن پدرم بود براي حل بعضي مسايل كلان مالي پدرم كه بعد فوتشون باقي مانده بود نقش وكيل خانواده و حامي خانواده ام رو به عهده گرفتم و به لطف خدا موفق هم عمل كردم
هميشه هم دوست داشتم كه همسرم مقتدر باشه، مي خواستم به يكي تكيه كنم، شايد بيشتر از هر دختر ديگه اي اين خواسته رو داشتم، چون واقعا خسته ام از اينكه يك عمر حامي بودم و كمتر حمايت شدم
همسرم هم نبايد از حق بگذريم ، شرايط خيلي سختي داشته اخيرا ، اما قبلش در رفتارهاي روزمره واقعا روحيه حمايتگرش رو نشون داده، منكر نقاط قوتش نيستم اما اخيرا و مشخصا از ارديبشهت به بعد ( يعني از بعد از امتحان تخصص) رفتارهاش مناسب نبوده، قبل از اون مشكل حادي نداشتيم در واقع بعد از امتحان استرسش خيلي زياد بوده هم به خاطر حالت تعليق كه منتظر نتيجه امتحانيم و هم موضوع اين پرونده ها كه مدام داره تعدادشون بيشتر مي شه و هم مسايلي كه به خاطر ركود بازار ساختمان پيش اومده....

سلام عروس کرمانیها، من با نظر شیدا موافقم،شوهر شما حوصله دردسر نداره اگه بمونی می مونه اگه بخوای بری تسلیمه، تصمیم با خودته ولی من اگه جای تو باشم حرف طلاق نزن و بمون اما به بهونه دعوایی که شده مسایل دادگاهی همسرسابق رو کنر بذار و نذار ازت استفاده بشه ، فقط برام سواله؟یه بار نزدیک بود همسرم منو بزنه فقط یه سیلی کوچولو بهم خورد اینقدر تند رفتار کردم و شلوغ بازی در آوردم(بهش گفتم رفتم نامه پزشکی قانونی گرفتم و میارم دفتر کارت به رییست میگم چه رفتار زشتی داری و ....در صورتی که پزشکی قانونی گفت اصن هیچ اتفاقی نیفتاده و جنبه حقوقی نداره) تا کلی معذرت خواهی کرد وهمیشه اظهار ندامت میکرد دیگه توی اون 1 سال بعد تکرار نشد ،شما چطور اجازه دادی و درخواست کردی کتک بخوری؟ سر نترسی داری انگار بدت نمیاد یه شوهر مقتدر با دست بزن داشته باشی،