استادم به من بی احترامی می کنه (من یه زن هستم )

خانم کمال،

متنتون مثل غرغرهای یک دختر ده ساله از دست همکلاسیش می مونه.
گفتید مادر دو بچه هستید. وقتی بچه هاتون تو مهد یا مدرسه مشکل پیدا می کنند چطوری کمکشون می کنید؟ همین مدلی که در مورد خودتون می نویسید؟
واقعا شما 35 سالتونه و دو تا بچه دارید؟

خب وقتی بقیه داشتند برنامه می ریختن واسه روز شنبه، به قول مینوش مگه آزار داشتی که حرف نزدی؟
گذاشتی وقتی هماهنگیهاشون را کردن گفتی من شنبه نمی آم؟

استاندارد محل تحصیل شما را نمی دونم، ولی بخاطر هزینه اش معمولا کلاسهای دو نفره تشکیل نمی شه.
مخصوصا اگر رشته تون و این درس خیلی خاص باشه، هزینه فرصت استاد بالاتر از این هست که بیاد بشینه با شما دو تا بچه یکی به دو کنه !!!!!
همه وقت این استاد که داره صرف تربیت شما دو نفر می شه و واسطه شدن بین شماها ؟؟
اگر این فرصت را بهتون دادند استفاده کنید، نه لجبازی و بچه بازی.

شما با خانواده همسر و همسر و بقیه چطور کنار می آیید؟

اگر این مواردی که تعریف کردید همینطور باشه لازم هست روی رفتار خودتون کار کنید.
اینقدر حرفهاتون عجیبه که انگار توصیف یه کلاس دبستانی بود.

پست های خانم شیدا برای شما بسیار خوب و صحیح م.منطقی هستن
و در تاکید و ادامه اش من بادی بگم متاسفانه یکسری از داشنجوها بخصوص داشنجوهای متاهل اینقدر رابطه استید بایکسری دانشجویان رو برای خودشون بزرگ میکنن و به خودشون حق هم میدن که شاید درخیلی موارد بزرگ کویی و سوتفاهم هست که گاهی هم خودشون رو از درس میندازن هم اون داشنجوهارو

به کار خودتون برسید نه به فکر درباره دیگران هرکسی دنیای خودش و عاقبت خودشو داره

- - - Updated - - -

پست های خانم شیدا برای شما بسیار خوب و صحیح م.منطقی هستن
و در تاکید و ادامه اش من بادی بگم متاسفانه یکسری از داشنجوها بخصوص داشنجوهای متاهل اینقدر رابطه استید بایکسری دانشجویان رو برای خودشون بزرگ میکنن و به خودشون حق هم میدن که شاید درخیلی موارد بزرگ کویی و سوتفاهم هست که گاهی هم خودشون رو از درس میندازن هم اون داشنجوهارو

به کار خودتون برسید نه به فکر درباره دیگران هرکسی دنیای خودش و عاقبت خودشو داره

کمال جان ماتو زندگیمون با اینجور افراد نسبتن غیر قابل تحمل برخورد میکنیم همین فرد میتونه یه چالش باشه که شما مهارتها ی اجتماعیتون رو بالا ببرید شما خیلی منطقی وبا اعتماد ب نفس حساسیتتون را نسبت به این خانوم وطرز برخورداش با استادتون در میون بگذارجملاتی که میخواهی بگی رو توی خونه آماده کن وحتی بنویس وبا توجه به شناختی که از استادت داری سعی کن ایشون رو تحت تاثیر قرار بده ازهمون ترفندی که اون خانوم استفاده میکنه شماهم استفاده کن ببین چیکار میکنه (خودشو لوس میکنه مظلوم نشون میده یا هرچی)یش بینی جواب احتمالی استادت رو بکن وبرخورد خودت رو از قبل برنامه ریزی کن بعد همه اونهار با لحن مودبانه ودلنشین قاطعانه ودرعین حال منعف جلو آینه تمرین کن وبعد به استادت بگو ودر آخر از ایشون خواهش کن که شما رو واسطه پیغام رسوندن قرار نده دقیقن خواسته هاتو که اینجا مینویسی به شکل مودبانه وقلمبه سلمبه:) ترجمه کن وبه استادت بگواخطار میکنم که نباید حرص بخوری وعصبانی بشی وهمینطور نباید آه وناله وگلایه کنی با اعتماد به نفس واطمینان درونی صحبت کن حتی اگه نداری اداشو دربیار ببین چه تاثیری میگذاره بعد بیا اینجا بنویس کمال جان تو روابط اجتماعی به نظر من باید مثله یه تاجر روانشناس :)عمل کنی با توجه به شناختت از محیط وآدما داده هار وبررسی کن تا سود ببری.

سلام

دوست عزيز بابت تلاش و انگيزه اي كه داريد بهتون تبريك ميگم.

من هم اجازه ميخوام نظرم رو بدم هرچند نظر من در راستاي حرفهاي ساير دوستان و شيدا خانم هست.

دوست عزيز درسته كه شما با وجود مسئوليتهاي زندگي مشترك و بچه داري و ... به اين موفقيت دست پيدا كرديد كه در اين مقطع شاگرد اول كلاس باشيد اما فكر نمي كنيد همكلاسيتون از اين بابت هم كم تلاش نكرده اند و تا اينجا تقريبا شرايط يكساني داريد.

درسته كه ايشون مجرد هستند اما دختر مجرد هم ميتونه در مرحله اي از زندگيش به هر دليل مشكلاتي را تجربه كند كه اين رفت و امدها و انجام دادن كار برايش دشوار باشد.

وقتي در مورد زندگي شخصي كسي كمترين اگاهي رو نداريم بهتر هست كه حرفش رو مبني بر اينكه اون هم مشكلاتي داره بپذيريم چه بسا همكلاسيتون در مورد مشكلاتش با استاد شما صحبت كرده باشند و ايشان با علم به اين موضوع سعي دارند از شما كمك بگيرند .

دوست عزيز وقتي شما ميگين مشكلي دارم و ايشون حرف از مشكلات خودشان به ميان مي آورند شما بهتر بود مي گفتيد پس بايد بيشتر به هم كمك كنيم و همكاري لازم در حد توان داشته باشيم و اجازه ندهيم به خاطر اين شرايط فرصت رسيدن نتيجه ي مطلوب را از دست بدهيم .

اگر الان موفق نشويد رابطه بين خودتان را درست كنيد ممكن است در اينده انشاءالله هنگام تحصيل در مقاطع بالاتر يا وارد شدن به حيطه ي شغلي مشكلي اين چنيني براتون پيش بيايد كه در موقعيتتون تاثير فراواني داشته باشد اما چون تحربه ي كافي نداريد و اين فرصت را از دست داده ايد مجبور شويد در شرايطي سخت تر ارتباط موثر را ياد بگيريد.

من از رفتار استاد شما بي احترامي كردن يا خاله زنك بودن را برداشت نكردم بلكه سعي ايشان بر اين هست كه رابطه ي شما دو نفر سر و ساماني پيدا كند تا بتوانيد كار مشترك انجام بدهيد.

اماشايد شما از ابتدا با عنوان كردن اينكه متاهل و داراي دو فرزند هستيد به نوعي به همكلاسيتان فهمانده ايد كه روي همكاري شما حساب نكند و در ايشان باعث ايجاد دافعه شد ه باشد....

شما كه از همكلاسيتون بزرگتر هستيد و همچنين از نظر تلاش در انجام تكاليفتان موفق تر عمل كرده ايد استاد از شما انتظار بيشتري دارند و مشخص هست كه روي شما حساب ويژه اي باز كرده اند بعيد نيست كه ايشان تعمدا شما و همكلاستان را همگروه كرده باشند.

شما به همكلاسيتون بدهكار نيستيد اما وقتي قرار است كار مشترك انجام دهيد بايد بتوانيد رابطه خود و ايشان را بدون خود برتر بيني و حس منفي به همكلاسيتان مديريت كنيد.

با دراز كردن دست دوستي و ابراز علاقه به انجام كار مشترك با همكلاستان شما به هيچ وجه كوچك نمي شويد بلكه به خودتان لطف مي كنيد كه مي توانيد كار را به بهترين نحو انجام بدهيد .

شما الان انتظار داريد سهم شما و همكلاستان از انجام كارها 50- 50 باشد اما در اين مرحله كه تلاشهاي خود را در حد 100 و همكلاستان را در حد 0 مي دانيد امكان پذير نيست . حالا دليل اين شرايط يا به دليل مشكلات ايشان هست كه شما خبر نداريد يا واقعا به دليل تنبلي است يا حس ناخوشايندي كه به يكديگر پيدا كرده ايد. البته چندان مهم نيست.

مهم اين است كه شما بايد اين كار را با همراهي يكديگر بتوانيد انجام دهيد .

وقتي نمي توانيد همگروهتان را عوض كنيد يا او را مجبور يا قانع كنيد به اندازه شما فعاليت كند بايد از در سازش و كمك رساني وارد شويد و حس خوشايند خود را از انجام اين كار مشترك به ايشان هم منتقل كنيد .

اگر به اين رابطه به صورت يكطرفه نگاه كنيد و براي همكاري با او هم قدمي بر نداريد شايد 50 درصد سهم خودتان را هم نتوانيدبه درستي انجام دهيد و ايشان همان 0 خود باقي بماند.

اما اگر مي خواهيد به موفقيت برسيد بايد از 50 درصد خود كمي بالاتر بياييد .

در هر گروهي متشكل ازدو يا بي نهايت عضو غير ممكن است كه اعضاي گروه همه در يك سطح باشند بنابراين اگر همه به هم كمك نكنند و فقط كار خودشان را انجام دهند حاصل خوبي از انجا كار براي انها در بر نخواهد داشت .

سعي كنيد به گفته ي استاد عمل كنيد و در مورد مسائلي كه ايشان تاكيد دارند توضيحات لازم را به همكلاسيتان بدهيد و خود را براي انجام كار مشترك مشتاق نشان بدهيد .

اينكه به شخصي كه مشكلات يا ضعفي دارد كمك كنيد از ارزش شما هيچ كم نمي كند و رفته رفته با برخورد مناسب مي توانيد ايشان را عليرغم وضعيت كنوني براي انجام كارها و پايان نامه دلگرم كنيد.

بهبود اين شرايط براي شما در مقايسه با زحماتي كه مي كشيد خيلي سخت نيست و از پس ان برخواهيد امد .

مي توانيد براي بهبود رابطه با همگروهتان از استاد نيز كمك بگيريد . به جاي انكه در مقابل حرف استاد براي توضيح دادن كارها به همگروه موضع بگيريد از ايشان بخواهيد راهنمايي كنند چطور رفتار كنيد كه با وجود وضعيتي كه دارد به همكاري با شما علاقه نشان دهد.

موفق باشيد.:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

خانم کمال،

متنتون مثل غرغرهای یک دختر ده ساله از دست همکلاسیش می مونه.
گفتید مادر دو بچه هستید. وقتی بچه هاتون تو مهد یا مدرسه مشکل پیدا می کنند چطوری کمکشون می کنید؟ همین مدلی که در مورد خودتون می نویسید؟
واقعا شما 35 سالتونه و دو تا بچه دارید؟

خب وقتی بقیه داشتند برنامه می ریختن واسه روز شنبه، به قول مینوش مگه آزار داشتی که حرف نزدی؟
گذاشتی وقتی هماهنگیهاشون را کردن گفتی من شنبه نمی آم؟

استاندارد محل تحصیل شما را نمی دونم، ولی بخاطر هزینه اش معمولا کلاسهای دو نفره تشکیل نمی شه.
مخصوصا اگر رشته تون و این درس خیلی خاص باشه، هزینه فرصت استاد بالاتر از این هست که بیاد بشینه با شما دو تا بچه یکی به دو کنه !!!!!
همه وقت این استاد که داره صرف تربیت شما دو نفر می شه و واسطه شدن بین شماها ؟؟
اگر این فرصت را بهتون دادند استفاده کنید، نه لجبازی و بچه بازی.

شما با خانواده همسر و همسر و بقیه چطور کنار می آیید؟

اگر این مواردی که تعریف کردید همینطور باشه لازم هست روی رفتار خودتون کار کنید.
اینقدر حرفهاتون عجیبه که انگار توصیف یه کلاس دبستانی بود.

---

با خانواده و همسرم مشکلی ندارم
مشکل رفتاری من چیه از نظر شما ؟
دقیقا بهم بگید که بگید چی کار کنم خیلی کلی گفتید و من اصلا متوجه نمیشم که کجای کارم ایراد داره

باید به همه دوستای خوبم عرض کنم که ا قصد ازاری نداشتم ولی خب اونا
حتی روشون هم به من نیود (پشت به من حرف میزدند حداقل می تونستند رو به من بایستن و حرف بزنند یه چرخش 180 یا 120درجه برای مودبانه ایستادن کاری نداره
پشت به من حرف بزنند بعد رو کنند به من و اوامرشان را صادر کنند !!!!!!!!!!!
من مرض نداشتم ولی خوب نوکرد دست به سینه شون هم نیستم خب
من همون موقع یه ساعت برا کلاس مشخص کردم و گفتم این ساعتش بهتره چون قبلش کلاس داریم (با یه رفت و امد دو تا کلاس شکیل دادیم )
ولی همین خانم مورد نظر با سر سختی مخالفت کرد
((خب من دیگه براشون چی کار کنم ))

حالا فردا کلاس گذاشتن و من هم تصمیمی ندارم شرکت کنم
مگه اینکه شمابا حرفای خیلی منطقی منو قانع کنید (من الان خیلی جدی دارم حرف میزنم)

حالا این ساعتی که خودم مشخص کردم : وقتی کلاس قبلش تمام شد بهشون بگم بچه ها اشکالی دارید من الان وقت خالی دارم ؟
یا مثلا بهشون بگم تو تمرینا مشکلی ندارید ؟
نظر شما چیه ؟؟؟؟؟؟

کلاسمون 2 نفره هست چون ظرفیت پذیرش خیلی کمه
اگه بخوان ظرفیت پذیرش را بالا ببرن برای تهیه امکاناتی که رشته ما می خواد هزینه خییییییییییلی زیادی باید بپردازن
در ضمن یه درس تخصصی در مقطع ارشد معمولا تعداد همین هست (کلاسهای 3-4 یا نهایت 5 نفره )



دوستان من ازتون دلگیرم
اخه به نظرم امد فقط یه بخش از حرفای منو خوندید

من تو پست قبلم در مورد رفتار های این خانم یه چیزی نوشتم
ولی هیییییییچ کدام شما به اون بخش از حرفام توجه نکردید

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط danger

کمال جان ماتو زندگیمون با اینجور افراد نسبتن غیر قابل تحمل برخورد میکنیم همین فرد میتونه یه چالش باشه که شما مهارتها ی اجتماعیتون رو بالا ببرید شما خیلی منطقی وبا اعتماد ب نفس حساسیتتون را نسبت به این خانوم وطرز برخورداش با استادتون در میون بگذارجملاتی که میخواهی بگی رو توی خونه آماده کن وحتی بنویس وبا توجه به شناختی که از استادت داری سعی کن ایشون رو تحت تاثیر قرار بده ازهمون ترفندی که اون خانوم استفاده میکنه شماهم استفاده کن ببین چیکار میکنه (خودشو لوس میکنه مظلوم نشون میده یا هرچی)یش بینی جواب احتمالی استادت رو بکن وبرخورد خودت رو از قبل برنامه ریزی کن بعد همه اونهار با لحن مودبانه ودلنشین قاطعانه ودرعین حال منعف جلو آینه تمرین کن وبعد به استادت بگو ودر آخر از ایشون خواهش کن که شما رو واسطه پیغام رسوندن قرار نده دقیقن خواسته هاتو که اینجا مینویسی به شکل مودبانه وقلمبه سلمبه:) ترجمه کن وبه استادت بگواخطار میکنم که نباید حرص بخوری وعصبانی بشی وهمینطور نباید آه وناله وگلایه کنی با اعتماد به نفس واطمینان درونی صحبت کن حتی اگه نداری اداشو دربیار ببین چه تاثیری میگذاره بعد بیا اینجا بنویس کمال جان تو روابط اجتماعی به نظر من باید مثله یه تاجر روانشناس :)عمل کنی با توجه به شناختت از محیط وآدما داده هار وبررسی کن تا سود ببری.

---

من اصلا نمی تونم دلخوری هام و خواسته هام را به زبون بیارم

و در این مورد اصلا نمی تونم چطور سر صحبت را با استادم باز کنم و حرفم را بزنم



بچه ها نمی تونم چند تا پست را با هم به صورت نقل قول بیارم
بنابراین فقط جوابها را می توسم

مشکی که من با این خانم داشتم و اینطور سر باز کرد این بود
که ایشان بییییی انداززه تنبل و پر توقع و بی ادب تشریف دارن یه مثال زدم تو صفحه قبل (اخرش امد و سوار ماشینم شد )
یا مثلا وقتی نمره خیییییل ی عای می گرفتم یهو جلو استادم با یه لحنی می گفت روز اول که قیافش را دیدم فکر نمی کردیم که نمره اش اینطور شود
یا مثلا قرار بود موقع سمینار شکل را گپی بزند و به همه یه برگه بده برا همه شکل را اورد غیر از من
خیلی ازش کینه به دل دارم به خاطر رفتارهاش

خانم کمال من تو امور پایان نامه کار میکردم . چون با این استاد پایان نامه دارید بهتره باهاش در نیفتین و حساسش نکنید و میتونید به استادتون بگید استاد من با همسر و دو فرزند و درس و کارها و مشغلات دیگه یه سر دارم و هزار سودا به خانم فلانی بگید خودشون با من در تماس باشند این بهتر از اونه که استاد متوجه حساسیت شما به اون خانم بشه سعی کنید این ترم صبوری کنید زمان مشکلتون رو حل میکنه بعد ها به این که نسبت به این خانم و نحوه رفتار تبعیض امیزی که استاد باهاشون داشتن دلخور بودید میخندید . مساله رو برای خودتون بزرگ نکنید شاید هم به چشم استاد چون شما عاقلتر و فعال ترین میخواد یه جورایی راهنمای اون خانم باشین . بی خیال باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط اعجاز عشق

سلام

دوست عزيز درسته كه شما با وجود مسئوليتهاي زندگي مشترك و بچه داري و ... به اين موفقيت دست پيدا كرديد كه در اين مقطع شاگرد اول كلاس باشيد اما فكر نمي كنيد همكلاسيتون از اين بابت هم كم تلاش نكرده اند و تا اينجا تقريبا شرايط يكساني داريد.

درسته كه ايشون مجرد هستند اما دختر مجرد هم ميتونه در مرحله اي از زندگيش به هر دليل مشكلاتي را تجربه كند كه اين رفت و امدها و انجام دادن كار برايش دشوار باشد.

وقتي در مورد زندگي شخصي كسي كمترين اگاهي رو نداريم بهتر هست كه حرفش رو مبني بر اينكه اون هم مشكلاتي داره بپذيريم چه بسا همكلاسيتون در مورد مشكلاتش با استاد شما صحبت كرده باشند و ايشان با علم به اين موضوع سعي دارند از شما كمك بگيرند .

دوست عزيز وقتي شما ميگين مشكلي دارم و ايشون حرف از مشكلات خودشان به ميان مي آورند شما بهتر بود مي گفتيد پس بايد بيشتر به هم كمك كنيم و همكاري لازم در حد توان داشته باشيم و اجازه ندهيم به خاطر اين شرايط فرصت رسيدن نتيجه ي مطلوب را از دست بدهيم .

من از رفتار استاد شما بي احترامي كردن يا خاله زنك بودن را برداشت نكردم بلكه سعي ايشان بر اين هست كه رابطه ي شما دو نفر سر و ساماني پيدا كند تا بتوانيد كار مشترك انجام بدهيد.

اماشايد شما از ابتدا با عنوان كردن اينكه متاهل و داراي دو فرزند هستيد به نوعي به همكلاسيتان فهمانده ايد كه روي همكاري شما حساب نكند و در ايشان باعث ايجاد دافعه شد ه باشد....

شما به همكلاسيتون بدهكار نيستيد اما وقتي قرار است كار مشترك انجام دهيد بايد بتوانيد رابطه خود و ايشان را بدون خود برتر بيني و حس منفي به همكلاسيتان مديريت كنيد.

با دراز كردن دست دوستي و ابراز علاقه به انجام كار مشترك با همكلاستان شما به هيچ وجه كوچك نمي شويد بلكه به خودتان لطف مي كنيد كه مي توانيد كار را به بهترين نحو انجام بدهيد .

شما الان انتظار داريد سهم شما و همكلاستان از انجام كارها 50- 50 باشد اما در اين مرحله كه تلاشهاي خود را در حد 100 و همكلاستان را در حد 0 مي دانيد امكان پذير نيست . حالا دليل اين شرايط يا به دليل مشكلات ايشان هست كه شما خبر نداريد يا واقعا به دليل تنبلي است يا حس ناخوشايندي كه به يكديگر پيدا كرده ايد. البته چندان مهم نيست.

مهم اين است كه شما بايد اين كار را با همراهي يكديگر بتوانيد انجام دهيد .

وقتي نمي توانيد همگروهتان را عوض كنيد يا او را مجبور يا قانع كنيد به اندازه شما فعاليت كند بايد از در سازش و كمك رساني وارد شويد و حس خوشايند خود را از انجام اين كار مشترك به ايشان هم منتقل كنيد .

اگر به اين رابطه به صورت يكطرفه نگاه كنيد و براي همكاري با او هم قدمي بر نداريد شايد 50 درصد سهم خودتان را هم نتوانيدبه درستي انجام دهيد و ايشان همان 0 خود باقي بماند.

اما اگر مي خواهيد به موفقيت برسيد بايد از 50 درصد خود كمي بالاتر بياييد .

سعي كنيد به گفته ي استاد عمل كنيد و در مورد مسائلي كه ايشان تاكيد دارند توضيحات لازم را به همكلاسيتان بدهيد و خود را براي انجام كار مشترك مشتاق نشان بدهيد .

اينكه به شخصي كه مشكلات يا ضعفي دارد كمك كنيد از ارزش شما هيچ كم نمي كند و رفته رفته با برخورد مناسب مي توانيد ايشان را عليرغم وضعيت كنوني براي انجام كارها و پايان نامه دلگرم كنيد.

بهبود اين شرايط براي شما در مقايسه با زحماتي كه مي كشيد خيلي سخت نيست و از پس ان برخواهيد امد .

مي توانيد براي بهبود رابطه با همگروهتان از استاد نيز كمك بگيريد . به جاي انكه در مقابل حرف استاد براي توضيح دادن كارها به همگروه موضع بگيريد از ايشان بخواهيد راهنمايي كنند چطور رفتار كنيد كه با وجود وضعيتي كه دارد به همكاري با شما علاقه نشان دهد.

موفق باشيد.:72:

---

اخه چقدر دنبالش بدوم و مرتب یاداوری اش کنم
خسته شدم به خدا
خودش نشد یه بار بیا و بگه برنامه چیه ؟ باید چیکار کنیم ؟ و حس همکاررش را بروز بده یا حتی سر وقت سر کلاس حاظر نمیشه یا خیلی دست خالی میشینه سر کلا و یه نت برداری ساده هم نمیکنه که بدونه و یادش باشه دقیقا باید چی ار کنه
از انور استاد هم همش منو مامور ایشون کرده
من مطالب زیادی در مورد اخلاقهای ایشون نوشتم ولی انگار هیچ کدام از شما مطال ارسالی منو به دقت نمی خوانید :47:

حرف استاد این بود که چون من بزرگترم من باید کوتاه بیام و منم ضمن اینکه قبول کردم به استاد گفتم همانطور که بزرگترم توقع احترام هم دارم
ولی الان حس می کنم از توانم خارج شده و ذهنم درگیر مسایل ارتباطی با ایشون شده بجای اینکه رو درسم تمرکز داشته باشم




دوستای گلم باز هم به من سر بزنید

کجایید بچه ها؟

با سلام

این مشکل من با همکلاسی ام ادامه داره و البته از طرف ایشون خیلی شدید شده و کلا تا می تونه اذیت می کنه


الان امدم تا در یه مورد خاص بهم کمک کنید و همه کارام را گذاشتم کنار تا قبل از تمام شدن ساعت اداری بیام که امار بازدید از تالار بالاتره
پس لطفا نظر بزارید


استادم سه تا مقاله بهم داد و من کپی زدم و بهش پس دادم( این خانم هم باید میرفت مقاله ها را می گرفت کپی میزد و به استاد پس میداد عین کاری که من کردم)
حالا به هر دلیلی این کار را نکرد و استاد مقاله هاش را برد خانه اش و به من گفت مقاله ها راببرم تا این خانم هم داشته باشه به استاد گفتم فقط باید یاداوری کنه (چون واقعا من خیلی فراموش کارم )

این خانم هم اصلا هیچی به من نگفت یاداوری و حرفی در این مورد نزد

حالا وقت استفاده از این مقاله ها شده استاد سر کلاس گفت مقاله ها را کپی بزن بهش بده گفتم میارم خودشون کپی بزنند حالا قراره من شنبه براش ببرم

(((و میدونم که خانم هیچی نمیگه و من باید ببرم دو دستی تقدیم کنم و بهش بگم که کپی بزن زود بهم بده و اونم مثل همیشه 3-4 روز منو الاف میکنه تا مقاله ها را بهم بده )))

من دوست دارم خودش بیاد جلو مقاله ها را ازم بگیره ومیدونم اون 100% این کار را نمیکنه

وقتی برم جلو اون خیلی بی ادبی میکنه نیم ور وایمیسه مخصوصا سعی میکنه کلمه (تو )را بیاره و متاسفانه یه دوست دست به سینه داره که خیلی بی ادبتر از خودش هست
دوستان من 36 سال سن دارم اون 22 سال و اصلا دوست ندارم مسخره یه دختر بی ادب بشم و نمی تونم دیگه رفتاراش را تحمل کنم
و متاسفانه اون همش فکر میکنه وظیفه دیگران هست که ساپورتش کنند

اطفا راه حل بدید من شنبه چی کار کنم؟

نوشته های شمارو جسته گریخته خوندم.

به نظرم شما خیلی این خانم رو جدی گرفتید.

من جای شما بودم کلا بیخیال ایشون میشدم حتی اگه استادم میگفت چرا مقاله رو بهش ندادی میگفتم من وظیفه ای در قبال ایشون ندارم.

حتی اگه این خانم بهم بی محلی هم میکرد واسم اهمیتی نداشت.مهم خودم و آرامش اعصاب خودم هست.


یه جمله ای هست که میگه رمز موفقیت را نمیدانم ولی رمز شکست،راضی نگه داشتن همه از خودمان است.

شما هم لازم نیست این خانم و استادتون رو همیشه از خودتون راضی نگه دارید.


شنبه یا هر وقت دیگه اومد گفت چرا مقاله رو بهم ندادی؟خیلی با بی تفاوتی بگین میخواستی بیای بگیری.یه مدت جوابشو این جوری بدین خودش میشینه سرجاش:311:


این خانم با این ادب و نزاکتش باید بره مدرسه چرا اومده ارشد میخونه:58: